#kłamanie

[pustazapalniczka]

- Napisał, że mu zależy patrz teraz wszystko się zmieni, Jezuu muszę iść się z nim spotkać!!!

- A który to raz?

- Noo... któryś

- No właśnie, każdy może mówić że mu zależy, mało kto umie to pokazać

#związki #miłość #trudności #przeszkody #pisanie #brak kontaktu #nie odzywanie #kłamanie #spotkanie #naprawianie #bez sensu #relacje #setny raz #to samo #ciągle #mówienie #słowa #czyny #najważniejsze #zależy #pokazanie

[szczylpierdolony]

watching midnight mass rn and as much as im enjoying it it has in fact violently reminded me why i dislike christians so much

#been thinking abt religion a bit recently mostly bc of sth i saw on tiktok #and this is only making me think abt it more #and oh god this show is making me have fucking flashbacks #i forget how much impact christiany actually had on me lmao #and its mostly bad impact tbh #and not to sound like an edgy 15 y/o who mindlessly makes fun of religous ppl #but i hate christians sm i really do #i dont care if the general message is love and acceptance idc #most christians are insufferable and righteous and so so so condescending #anyway it’s 2am sorry for rambling #also throwback do dostawania ataków paniki idąc do konfesjonału xddd #i kłamanie dosłownie zawsze #chyba nie kłamałam na spowiedzi tylko za pierwszym razem #ale za drugim już tak bo nigdy nie odmawiałam tego co kazał ksiądz plus wymyślałam więcej grzechów #bo byłam przekonana ze było ich na pewno więcej #a tak swoją droga #to jest mega popieprzone jak się dwa razu zastanowić ze dzieciom się każe iść wyspowiadać z ‘grzechow’ #jak maja jakieś osiem lat ja jebie #dante yells

[mrocznaksiezniczka]

Najgorsze uczucie to kłamanie mamie, która chce mi pomóc. Ale muszę to robić, bo jestem uzależniony od autodestrukcji. Kiedyś będzie miała ode mnie spokój. Niedługo.

#chce zniknąć #śmierć #nie chce żyć #smutny cytat #ciecie się #samookaleczanie #psychiatryk #cytaty #myśli samobojcze #nie mam siły #nie chce cierpieć #nie chce mi się żyć #nie daje rady #nienawidzę życia #myśli depresyjne #mam dość

[panikea]

– Mężczyźni zawsze kłamią. Dlaczego nam nie wolno? Kłamanie to najlepsza rozrywka kobiety – mówi. – Poza, zrzucaniem z siebie ciuchów.

Piotr C. z powieści BRUD

#Milosc #polskadziewczyna #polskichlopak #cytaty #cytat #cytatyożyciu #cytatyomiłości #inspiracje #mężczyzna #kobieta #myśli #polska #polskiecytaty #motywacja #miłość #blog #pokolenieikea #piotrc #ona #on #cytaty_i_nie_tylko #cytaty_opisy_teksty #pokolenie ikea

[najgorszadziewczynka]

Depresja to choroba śmiertelna, czy ktoś o tym pamięta? Czy ktoś mi pomoże jak nóż do gardła przyłożę? Czy ktoś zauważy, że nie ma uśmiechu na mojej twarzy? Depresja to umieranie każdego dnia i nocy, powoli bez mocy. Brak mi siły na wstanie, ubranie codzienne kłamanie. Kłamanie, że wszystko jest dobrze. Do kogo to w końcu dotrze? Brak żadnej nadziei, że ten świat się kiedyś zmieni

[hot-skinny]

Jeju, już czekam z niecierpliwością na powrót szkolnej rutyny związanej z jedzeniem 😫💘

Nikt mnie wtedy nie pilnuje, kłamanie, że jadłaś/eś przychodzi ci z łatwością. A muszę dodać też, że na przełomie września i października będę przez tydzień mieszkała SAMA w mieszkaniu babci, bo będę musiała się jej kotem opiekować, a ona wyjeżdża. I dodatkowo jest na tyle cudowne bailando, że to mieszkanie jest w tym samym mieście, gdzie moje liceum. No plis, piękniej być nie może. Fasty/niskokaloryczne żarcie będzie na fali + więcej zaoszczędzonego czasu (dojazdy itp) 😎

Boże, chyba będę teraz w swojej study that girl era normalnie XDD

#lekka jak motyl #chudosc #az do kosci #chudzinki #chudość #chudy brzuch #chudzinka #pragnę chudości #chudniemy #chudnę #nie chce jeść #chude jest piękne #nie jedz #nie jem #jestem gruba #chce byc lekka jak motylek #chude jest piekne #blog motylkowy #chce schudnac #nie chce być gruba #nie jestem glodna #za gruba #gruba swinia #motylek any #motylki any #trzymajcie się chudo #chce widziec swoje kosci #chude wakacje #nie bede jesc #nie chce jesc

[ni3por0zumi3nie]

patrzę ostatnio na siebie z przeszlosci z perspektywy czasu. około 2 lata temu rozpoczęłam walkę ze swoją waga. od tamtego czasu zdarzały się wzloty i upadki, jednak okres czasu między zimą a wiosną 2021 roku był dla mnie najgorszym czasem jaki potrafię sobie przypomnieć. natrafiłam któregoś dnia przeglądając tiktoka w dla ciebie na dziewczynę która rozpoczęła temat motylków, miałam wtedy 14 lat. nie miałam pojęcia o co chodzi. zaczęłam przeglądać komentarze pod filmem żeby dostać jakakolwiek odpowiedź. ktoś wspomniał o właśnie tej aplikacji na której piszę teraz ten wpis-tumbrl. zainstalowałam ją. na pierwszy rzut oka wydawała się normalną nie spersonalizowaną aplikacją jak każda inna. zaczęłam wyszukiwać różne frazy dotyczące motylków, spędziłam nad tym kilka godzin tamtego dnia. następnego dnia zrobiłam kompletnie to samo. pomyslakam wtedy jak bardzo nienawidzę swojej wagi. czytałam wpisy dziewczyn opisujących swoją wagę: 45kg, 40kg, 42kg. poczułam się niewystarczająca. zdecydowałam zrobić to samo co one. nigdy nie byłam wyzywana lub nienawidzona ze strony spoleczenstwa ze względu na moją wagę, moja matka czasem tylko zarzuciła bodyshameingujacym komentarzem na mój temat. nigdy nie przykładałam do tego zbyt dużej uwagi. więc któregoś dnia zjadłam mniej, następnego to samo. z każdym dniem czułam coraz większą satysfakcję z powodu mojej wytrwałości w dążeniu do celu. codziennie odkrywałam nowe sposoby na chowanie jedzenia, kłamanie, oszukiwanie, nowe aplikacje do liczenia kalorii, lub czasu głodówki. trwało to z 2 miesiące. po tym czasie pomyslalam że to nie wystarczy więc zaczęłam też ćwiczyć. z każdym dniem coraz mniejszy limit, coraz więcej kroków i ćwiczeń żeby spalić te jebane kalorie. z perspektywy czasu zauważam ogromne zmiany w moim zachowaniu: przez ciągle kłamanie pogorszył mi się kontakt z rodzicami, nie miałam energii na doslownie NIC, nie potrafiłam utrzymywać kontaktu z ludźmi nie miałam na to siły, a jak już z nimi rozmawiałam jedyne na czym umiałam się skupić to ile kalorii dzisiaj jadłam albo planowanie co zjem dzisiaj na pozostałe posiłki żeby nie wyjsc za mój limit. za każdym razem jak jadłam mój mozg zmieniał się w pierdolony kalkulator. ludzie zaczęli mi mówić że wydaje im się apatyczna, smutna, jak za mgłą. moje skłonności do samookaleczania zwiększyły się diametralnie. nie potrafiłam wytrzymać tygodnia beż nowych blizn. nic mnie nie śmieszyło. zazwyczaj patrzyłam się w martwy punkt i myślałam o jedzeniu, bo albo byłam tak głodną że nie potrafiłam myśleć o niczym innym, albo musialam miec wszystko zaplanowane co do kalorii w ciągu dnia. potrafiłam płakać patrząc jedynie na moje odbicie w lustrze. miałam zaburzony obraz postrzegania samej siebie uważałam się za grubą świnię, rzygałam zaraz po jedzeniu np tortu na różnych imprezach. robiłam głodówki, po których dostawałam binge. wpadłam w błędne koło. byłam chorą osobą. ale nikt o tym nie wiedział. nje chciałam żeby ktokolwiek wiedział, bo przeszkodziłby mi w dążeniu do mojego celu. nue chciałam wyzdrowieć bo równałoby się to z przytyciem. teraz ja, zwracam się do was wszystkich. może niv to nie da. po prostu chciałabym żeby ktokolwiek pomysał czy to co robi jest na prawdę tego warte. przeszłam na recovery i czuje że życie ma większy sens. nie liczyłam kalorii od 3 miesięcy. nie okaleczalam się od 2 miesięcy. czuję że każda z was może to zrobić, gwarantuje że jest warto walczyć!! trzymam poteznie kciuki za was wszystkie i przesyłam poteznego internetowego prztulasa!! kocham was jesteście piekne<3

#az do kosci #bede idealna #bede lekka #chude jest piękne #grubasek #chude wakacje #lekka jak motylek #chce byc perfekcyjna #chude jest piekne #nie jestem idealna #chude uda #skóra i kości #jestem obrzydliwa #odchudzanie #chce być piękna #chce być perfekcyjna #dieta ana #anorektyczki #anorekxia #chcę widzieć swoje kości #chce schudnac #aż do kości #chude dziewczyny #za gruba

[bycie-narcyzem-to]

Wyjaśnienie kryterii diagnozy Narcystycznego Zaburzenia Osobowości (NPD)

By zostać uznanym za narcyza, trzeba spełnić m.in. pięć kryterii z dziewięciu wymienionych w DSM-V. Symptomy powinny być niezmienne w różnych sytuacjach.

1. Wielkościowe przekonanie co do swojej wartości (np. wyolbrzymianie swoich osiągnięć i talentów, oczekiwanie bycia lepiej traktowanym niż inni, pomimo braku znaczących osiągnięć).

Wyolbrzymianie swoich osiągnięć

Krytykowanie bądź ignorowanie cudzych osiągnięć/talentów

Ciągłe chwalenie się / rozmawianie o sobie

Wiara, że jesteś niezawodny i nietykalny

Wiara, że jesteś bardziej inteligentny od innych

Myślenie, że normy cię nie obowiązują

Samolubne zachowanie

Traktowanie innych z pogardą/lekceważąco

Nie obchodzi cię czy ranisz kogoś swoim zachowaniem

Szybkie reagowanie złością na prowokacje

Niedostrzeganie wpływu twojego zachowania na innych

Niezauważanie, że twoje przekonania i zachowania są nierealistyczne

2. Pochłonięcie wyobrażeniami o nieograniczonym: sukcesie, władzy, doskonałości, pięknie lub miłości idealnej.

Częste wymyślanie historii, w których jesteś głównym bohaterem/lepszy od wszystkich innych

Możliwe wyobrażanie siebe w sposób, który odwraca twoją uwagę od pustki i niestabilnych emocji (np. potężny, posiadający władzę, piękny, mądry)

Częste wyobrażanie siebie w pozycji władzy

Fantazjowanie o wygrywaniu nagród

Fantazjowanie o znajdywaniu idealnego partnera i byciu w idealnym związku

Fantazjowanie o byciu chwalonym za twoją pracę

3. Przekonanie o byciu kimś wyjątkowym i niepowtarzalnym. + Potrzeba bycia rozumianym wyłącznie przez osoby (lub instytucje) o wysokim statusie społecznym, zdolność do przebywania tylko w towarzystwie takich osób.

Wybieranie "najlepszych" usług (np. loty pierwszą klasą, pięciogwiazdkowe hotele, dobre restauracje)

Pragnienie przyjaźni z ludźmi, których uznajesz za Godnych i ignorowanie innych (możliwe też, że wierzysz, że ta osoba powinna być wdzięczna, że ją wybrałeś)

Kupowanie tylko markowych rzeczy i tych, które uznajesz za "najlepsze"

Naleganie, by chodzić na wizyty do prestiżowych specjalistów, nawet z drobnymi problemami zdrowotnymi

Chodzenie tylko z ludźmi, których uznajesz za "najlepszych"

4. Nadmierne pragnienie bycia podziwianym.

Robisz aluzje, że chcesz komplementów, jeśli nikt ci żadnych nie daje

Czucie złości, gdy nie dostajesz pochwał za twoje osiągnięcia

Oczekujesz podziwu za twój styl, wygląd i umiejętności

Robisz coś, by cię chwalono

Spędzanie dużych ilości czasu zastanawiając się, jak postrzegają cię inni

5. Poczucie bycia uprzywilejowanym (tzn. irracjonalne oczekiwanie bycia szczególnie traktowanym lub zakładanie z góry, że różne oczekiwania zostaną spełnione).

Oczekujesz pewnych rzeczy, bo istniejesz albo bez jakiegoś uzasadnienia (np. extra dostęp do pewnych miejsc, ciuchów)

Wierzysz, że ty i twoje potrzeby są ważniejsze od innych

Wierzysz, że skoro pracujesz ciężej i lepiej od innych, to powinieneś mieć swój własny harmonogram

Wierzysz, że ludzie powinni się do ciebie dostosować // obsługiwać cię

6. Wykorzystywanie innych osób do osiągnięcia swoich celów.

Deprecjonowanie siebie, by inni uznali twoje umiejętności i talenty

Naleganie, by inni pomagali i wspierali najpierw ciebie, potem siebie

Komplementowanie innych, by również zostać skomplementowanym

Nie zdajesz sobie sprawy, że masz nierealistyczne wymagania względem innych

Traktowanie niemiło ludzi, którzy nie chcę czegoś dla ciebie zrobić

Kłamanie/oszukiwanie innych, by twoje potrzeby zostały zaspokojone

7. Brak zdolności współodczuwania: niechęć do rozpoznawania lub identyfikowania się z uczuciami albo potrzebami innych osób. (czyli brak empatii)

Skupiasz się na własnych problemach i uczucia, nie zdając sobie sprawy, że inni też mają ważne potrzeby

Oczekujesz, że będziesz priorytetem dla innych

Trudno ci zrozumieć uczucia i doświadczenia innych

Mało cię obchodzą problwmy innych

Uważasz, że okazywanie swoich uczuć to słabość

Unikanie robienia czegoś dla innych, chyba że coś z tego masz

8. Częste poczucie zazdrości wobec innych lub przekonanie o tym, że to inni są zazdrośni.

Możliwa zazdrość ludziom, którzy otrzymują pochwały i znajdują się w centrum uwagi przez ich osiągnięcia i talenty

Możliwe przekonanie, że inni zazdroszczą tobie / twoich umiejętności

Możliwe zakładanie, że inni po kryjomu planują odebrać ci możliwości, na które zasługujesz

Możliwy smutek lub niepokój, gdy ktoś poświęca uwagę twojemu bliskiemu

9. Arogancka, wyniosła postawa lub zachowanie

Bycie 'napuszonym' lub snobizm

Pogarda do ludzi, którzy popełniają błędy

Gardzenie tymi, którzy nie uznają twojej wyższości

Traktowanie "zwykłych" ludzi protekcjonalnie

Poirytowane lub ostre odpowiedzi gdy odbierzesz coś jako krytykę

Źródło @mischiefmanifold

#narcystyczne zaburzenie osobowości #npd #narcyzm #inne #zdrowie psychiczne #zaburzenie dramatyczno niekonsekwentne #zaburzenie osobowości typu b #zaburzenia osobowości #rozumienie narcyzmu #foreign language #typ b #mischiefmanifold

[gnijacy-motyl]

Kłamanie gdy ktoś pyta czy coś jadłaś>>>

#bede motylkiem #będę motylkiem #chce schudnąć #cytat o depresji #cytat o samotności #chce być perfekcyjna #chcę być idealna #chce być piękna #smutne #depresyjna

[p-ew-r]

Jak pięknie kłamać w imię miłości

Dzwonić do ciebie i rozmawiać o twoich kwiatach

I ciepłym deszczu

Jak miło mi kłamać z miłości,

Kiedy słyszę twój uśmiech na drugim końcu telefonu

Nagle kłamanie staje się szlachetne

Wiec proszę kontynuujmy rozmowę, ja kłamie, ty kłamiesz

[maynaqell]

Cześć kochani!! Miesiąc temu pojawił się post o nowej diecie, ale bardzo nie chciałam jej robić - po czasie kompletnie ją odstawiłam na bok. Zaczęłam chodzić na miliard terapii, biorę góry leków i niby jest lepiej. Bardzo tęsknie za Aną.

Od teraz bardzo chcę się postarać znowu wprowadzić w nawyk codzienne liczenie kalorii i kłamanie o jedzeniu! Motywuje mnie także fakt że od listopada zacznie chodzić z moimi rówieśnikami na jakieś siłownie, tańce itd.

#bede motylkiem #chce być perfekcyjna #blogi motylkowe #motylek any #lekka jak motyl #motyle w brzuchu #motywacja #chce widziec swoje kosci #ana butterfly #az do kosci

[alonelyfallingfeather]

Nie umiem ci powiedzieć że cię NIE kocham, bo sam nie wiem co to znaczy miłość. Dla mnie tzwn. miłość to 2-3 tygodniowe zajawki, silna chęć uwagi, oddanie w 100% osobie którą uważam za ideał, maniakalne myśli, niestabilne uczucie, kłamanie przez samym sobą, wielkie zaangażowanie, daddy issues a końcowo toksyczny związek. Pragnę danej osoby, ale gdy już będę z nią, stracę zainteresowanie. Jedyne co się stanie, to moja chęć do atencji będzie rosnąć. Będę chcieć by mój partner był tylko i wyłącznie przy mnie, był dla mnie 24/7 i nigdy mnie nie opuszczał. Znajdę rzecz, która będzie sprawiać że ideał będzie się jeszcze bardziej mną zajmował, stanę się Pick Me. Będę się zachowywać jak dziecko pragnące atencji ojca. Ten związek będzie irytować drugą połówkę, będzie czuł się jeszcze gorzej, aż w końcu mnie opuści. To nie jest zdrowa relacja, i to nie była jednorazowa sytuacja. To nie była wina moich byłych partnerów. To ja jestem problemem. Nie dasz rady wmówić mi że to nie prawda. Nie zmienisz mnie. To że pomożesz mi wstać, nie będzie oznaczać że będę mógł chodzić. Może wykonam kilka kroków, może będzie lepiej niż wcześniej, ale i tak upadnę, a ty mnie nie złapiesz. Muszę się sam nauczyć chodzić by iść z tobą na spacer. Pośpieszanie tego procesu może nawet pogorszyć sytuacje. Jesteś dla mnie miły, opiekuńczy i kocham z tobą spędzać czas, ale wiedz że nie możemy być razem bo ja nic nie czuję. Nie chodzi nawet o ciebie, ja nie wiem jak to jest kochać i być kochanym, nie chce brać na siebie tak wielkiej odpowiedzialności. Nie umiem zająć się sobą, a co dopiero kimś innym. Wiem że powinienem się zgodzić, bo SAM się z tobą droczę, SAM Cię podrywam czy całuję, wiem że to złe. Zawsze pozwalam sobie na za dużo. Najczęściej jest to spowodowane chęcią uwagi czy opieki. Jednak nie umiem tego powstrzymać. Moja każda relacja jest zbyt bliska, co nie oznacza że w sumie lubię bliskości. Mogę się przespać z jakąś osobą, ale to nie będzie z miłości, tylko z powodu tego że s3ks sprawia że dana osoba skupia się tylko i wyłącznie na mnie. Wiem że to może głupio brzmieć, lub że to moje słabe tłumaczenia, ale ja tutaj, na blogu piszę tylko prawdę, i tylko rzeczy które sprawiają mi trudności.

Przepraszam że się we mnie zakochałeś. Dziękuję że uważasz mnie za osobę godną miana „ukochanej”. To na prawdę mi schlebia, czuję się dzięki temu lepiej z samym sobą, bo ktoś zobaczył we mnie coś czego ja sam nie mogę dostrzec. Podobno osoba którą się kocha wydaje się być idealna. Chciałbym zobaczyć samego siebie twoimi oczami. I pomyśleć ile razy mówiłem ci że cię „nienawidzę”, widziałeś moje wzloty i upadki, odbierałeś ode mnie prawie zawsze, i znosisz moje odklejki. Naprawdę ci dziękuję. Boję się jednak że kiedyś zobaczysz złego mnie, i to zepsuje naszą relację. Myśląc o tobie, nawet to pisząc, uśmiecham się i czasem podśmiechuje myśląc o super chwilach które ze sobą spędziliśmy. Ta relacja mi odpowiada, tacy bliscy przyjaciele, ale wiem że tobie może być trudno. Jesteśmy w pewnej grupie znajomych, w której nie czuję się dobrze. Czuję że tam nie pasuje, że gadacie ze mną na siłę i widzicie mnie tylko jako Pick Me Boy'a z problemami. Boję się że opuszczając was znów zostanę sam. Bądź co bądź, jestem ekstrawertykiem, który jest gadatliwy. Jesteście chyba jedynymi osobami którzy słuchają moich głupot. Jednak czuję że znowu jestem w jakiejś grupie tylko dla zasady. Nie pasuję nigdzie. Nie umiem mieć głębszych relacji. Boję się że znowu będzie jak ostatnio, przyjaźń, związek, rozstanie i samotność. Nie chce znowu niszczyć kolejnej grupki znajomych. Jestem trudnym znajomym, co wiadomo, jestem osobą potrzebującą opieki, uwagi, i często wkurzam się nawet o najmniejsze bzdury. Jestem jak dzieciak. Dzieci niby są fajne, ale po jakimś czasie po prostu frustrują. Nie chce być udręką dla was, jak i dla samego ciebie. To jest dla mnie trudne. I znowu patrzę na siebie jak na ofiarę. Nie chce tego. Nie chce tłumaczyć wszystkiego borderką, nie chce patrzeć jak znów się zataczam i staje się pośmiewiskiem. Nie chce patrzeć jak niszczę kolejną zagubioną duszyczkę, ja naprawdę nie chce. Ale i tak to robię. Żenujące. Jestem tylko obserwatorem życia, w które gra borderka. To jest jak słabo rozegrane przedstawienie, które ma spektakl w kółko i w kółko… Nie chce nikogo w to wciągać. Tym bardziej Ciebie. To przedstawienie w którym to ja jestem złoczyńcą, i to ja gram głównego złola.

Lepiej byś stał tylko widowni i przyglądał się mojemu upadkowi, gdy ja na scenie będę popełniać w kółko te same błędy.

#left alone #nienawidze cie #trauma #sh #tw #bezradność #aniexty #victim #depressing shit #borderline #actually borderline #i wanna die #su!c!de #mental breakdown #emotional breakdown #załamanie #załamka #cięcie sie #depresja #nie mam siły #chce umrzeć #mam dosc #notatki samobójcy #ból #samookaleczanie #zaburzeniaosobowosci #chce byc motylkiem #living with bpd #bpd yandere #personality disorder

[soobincia]

"Powtarzałeś w koło że kłamanie to grzech i nie wolno tego robić,

Więc dlaczego nadal mówisz że mnie kochasz...?"

#tw self destructive behavior #mental health #vent #venting #tw vent #vent post polska

[seryjny-sowiecki]

nazywam się Błękit

żadne piekło nie jest mi obce

chodź, usiądź

to wierszydło nie o mnie

zamknę swoje usta, ty zamkniesz swoje uszy

potłukę twój zegarek i możemy rozmawiać

niech się na ciebie drze prezes,

niech mnie profesor oblewa

- akysz sekundo minuto godzino

wystaw operę której libretto

skończyłam czytać nim zacząłeś śpiewać;

nazywam się Błękit

na tej przykrytej sztaludze o którą pytałeś

szkicowałam labirynt twoich blizn od jakiegoś czasu

nie przyznam ci się nigdy lecz podsłuchiwałam

które gesty burzą twój oddech

nie przyznam ci się za nic lecz podglądałam cię w tych intymnych spotkaniach

z zaciśniętą pięścią z trzęsącą się nogą;

na kłamanie nie milczę a mówię że wierzę

na płakanie nie przeczę a razem z tobą płaczę

nie z hipokryzji głupota hańba opętanie

z hipokryzji człowieczeństwo z hipokryzji przetrwanie

a jakże z szacunkiem nosić imię Błękit,

gdy dobro zwiesz najlepszym a zło zwiesz najgorszym?

masz żebra wygięte struny rozdarte

na wszystkie strony rozrywa cię niemoc

masz przekleństwo w ustach na ustach szwy przewiązane

w oczach masz tragedię na oczach odwagę

a ja przyjacielu nazywam się Błękit

i żadne piekło nie jest mi obce

pod skórą mam ogień pod golfem oparzenia

na rzęsach mam tusz pod rzęsami smołę

kto Błękitu łaknie ten łaknie wyjść z piekła

kto Błękitem się staje ten z piekłem zamieszkał

ale ja się właściwie jeszcze nie nazywam Błękit i nie mieszkam z piekłem

- w Błękit czasem się bawię a Lucyferowi tylko żonkile podlewam

[amethystheaven]

rozdział siedemnasty (cz. 30 + 31)

Część dwudziesta dziewiąta

- Luke, co ty robisz! - Calum wykrzyknął i rozłożył ręce. - Oddawaj to! - ruszył za przyjacielem, a Luke zwiewał i śmiał się w głos.

- Najpierw mnie dogoń! - odkrzyknął zza drewnianego domku.

Calum zatrzymał się w miejscu i rozejrzał dookoła. Wpadł na lepszy pomysł. Schował się w krzewach przy wejściu. Luke przebiegł wokół domku i Calum wyskoczył. Luke pisnął, więc Calum wykorzystał szansę i zabrał głośnik z jego rąk.

Michael śmiał się tak bardzo, że ledwo otworzona butelka wody gazowej wytrysnęła na niego.

- Jak z dziećmi. - skwitował Ashton, nawet nie próbując patrzeć na sytuację. - Naprawdę, jak z dziećmi. A ty co tam tak czytasz?

Izzy zaśmiała się pod nosem, pokazała okładkę książki i odłożyła ją na bok.

- Nawet fajna. Dorwałam ją na promocji.

Calum zakradł się za Ashtonem i pacnął go w kark.

- Calum! - zerwał się z koca i ruszył za nim, przy okazji zgarniając butelkę, w której korku była wycięta dziurka na potrzeby grilla.

Biegł za nim i opryskał go, przez co Calum poślizgnął się na trawie i tarzał się ze śmiechu.

- Ciekawe, czy w tym roku dostaniecie się do przedszkola. - Izzy zawołała, obserwując zabawy jakże dorosłych ludzi. - Obyście się dostali.

Michael podniósł Izzy, na co pisnęła zaskoczona i zabrał koc. Zawiązał jego rogi na obojczyku niczym pelerynę i pobiegł za Luke’iem*.

- O nie, Superman mnie goni!

Izzy zrezygnowała z jakiegokolwiek komentarza i jedynie pokręciła głową. Nie tak wyobrażała sobie mały wypad za miasto na kilka dni, chociaż zdawała sobie sprawę z tego, do czego oni byli zdolni. Spodziewała się przypadkowego wrzucania Luke’a do jeziorka kilkadziesiąt metrów od ich wynajmowanego domku, ale to, co faktycznie robili, przebiło wszelkie oczekiwania.

Rzuciła okiem na ganiających siebie nawzajem chłopaków i wzięła telefon do ręki. 

Izzy: Ja się załamię…

Izzy: WYSŁANO VIDEO

Izzy: I na co ja się pisałam

Izzy: Jak z dziećmi

Odpowiedź dostała dopiero po kilku minutach, które spędziła na zbieraniu rozrzuconych rzeczy.

Martyna: [Dodano reakcję na wiadomość I na co ja się pisałam.]

Martyna: W zeszłym roku było to samo

Izzy: Nieee, rok temu było znośnie, a teraz dosłownie idzie się załamać

Gabriela: co oni tam wyprawiają… co moje biedne oczy widzą

Gabriela: chyba potrzebuję wybielacza

Izzy: Dosłownie!

Gabriela: [Dodano reakcję na wiadomość Dosłownie!]

Izzy: Ja sugeruję po lidze narodów pojechać gdzieś na wakacje, najlepiej tylko we czwórkę, bo jeśli tamtych weźmiemy, każda z nas  będzie miała zryty beret

Martyna: Z tym może być tyci problem…

Gabriela: uhh, niezręcznie się zrobiło

Izzy zmarszczyła brwi i wpatrzyła się w dwie ostatnie wiadomości. Szepnęła coś pod nosem i wystukała odpowiedź.

Izzy: Nie rozumiem, o co chodzi

Część trzydziesta

- Co to były za krzyki wczoraj u was w pokoju? - Olivia zapytała. - Chyba pół korytarza was słyszało.

Martyna nie odpowiedziała. Nie zamierzała mówić tego na głos. Z kolei Magda poprawiła spinkę i odwróciła się w drugą stronę. O wiele lepiej wychodziło jej udawanie, że coś przykuło jej uwagę niż kłamanie w takiej sprawie.

- Dziewczyny, a gdzie jest Gabriela? - Olivia panicznie rozejrzała się dookoła i złapała Marysię za przedramię.

Olivia i Marysia od razu spojrzały na Martynę, która pozostawała w swoim świecie i nie była zbytnio zainteresowana rozmową. Po chwili posłały sobie nawzajem wymowne spojrzenia.

- Na pewno nie z nami. - Magda szybko wcięła.

Odpowiedź sama sunęła się na usta, czego Olivia i Marysia były pewne, że wiedzą.

- Może nie wstała... Jakby się zastanowić, wczoraj do nas przyleciała. - Olivia myślała na głos.

- Nie. - Martyna zaprotestowała.

- Pokłóciłyście się? - ciekawość Olivii nie była zaspokojona.

Dziewczyny traktowały Gabrielę jak przyjaciółkę od kilka lat, więc zadawanie takich pytań było oczywistością, czego Martyna się spodziewała.

- Sądzę, że lepiej, jeśli sama powiesz. - wtrąciła Magda. - Mi Gabriela powiedziała... A nie, czekaj, sama to słyszała.

- Czy ty możesz dać mi święty spokój?! - oburzyła się Martyna i wbiła wzrok w oczy Magdy. - Wiecznie masz do mnie jakiś problem! Wczoraj to samo!

- Nie byłoby tego, gdybyś nie powiedziała jednego zdania, więc to ty powinnaś się zastanowić nad swoimi słowami. Nasza kłótnia to co innego, ale... - ugryzła się w język w odpowiednim momencie, aby nie powiedzieć o słowo za dużo. - Zresztą, dobrze wiesz, co zrobiłaś.

- Wiem, pamiętam. Nie dajesz mi o tym zapomnieć. Tak, pokłóciłyśmy się. I to dość poważnie. W każdym razie, nie ma tutaj Gabrieli i jej nie będzie.

* — Nie wiem, czy tak powinno się odmieniać imię Luke

Liczba słów: 421 + 258

[la-rotule]

Kłamanie mam we krwi.