Z każdą kolejną wiadomością, wbija mnie w ziemię, upadam i nie potrafię się podnieść
22 notes
·
View notes
Śmierć nie jest końcem wszystkiego…
Przeszedłem tylko do sąsiedniego pokoju.
Nadal jestem sobą…
I dla siebie jesteśmy tym samym, czym byliśmy przedtem…
Zatem nazywaj mnie jak zawsze…
Nie zmieniaj tonu głosu, nie rób poważnej i smutnej miny…
Śmiej się tak, jak dawniej robiliśmy to razem…
Uśmiechaj się, myśl o mnie,
módl się za mnie…
Niech moje imię będzie wciąż wymawiane…
Ale tak, jak było zawsze, zwyczajnie i bez oznak zmieszania…
Życie przecież oznacza to samo, co przedtem,
Jest tym samym, czym zawsze było…
Żadna nić nie została przerwana…
Dlaczego więc miałbym być nieobecny w twoich myślach,
Tylko, dlatego, że nie możesz mnie zobaczyć?
Czekam na Ciebie bardzo blisko…
Tuż-tuż…
Po drugiej stronie progu…
Dzieli nas tylko czas…
Bo ja już doszedłem, ty wciąż jesteś w drodze…
~ Autor nieznany
7 notes
·
View notes
Od dziecka marzymy aby wreszcie stać się dorosłym. Ja też byłam takim dzieckiem. Chciałam mieć własne pieniądze za które miałam kupować ubrania, kosmetyki, wyjeżdżać. Tak miało być i z początku tak właśnie to wyglądało. Zderzenie z rzeczywistością nastąpiło jednak bardzo szybko, szybciej niż bym to zakładała. Było bolesne. Bardzo. Marzenie którym żyłam ostatnie 19 lat okazało się rozczarowaniem. Ludzie których uznawałam za przyjaciół, ulotnili się. Rodzina która była ze mnie dumna nagle zaczęła nieświadomie wierzyć w bajkę. Od tego się zaczęło. Moment w którym przyszła prawniczka zrozumiała że nie chce być tym w co wierzyła przez całe swoje dotychczasowe życie.
5 notes
·
View notes