Tumgik
#verdriet
d-i-x-i-t · 1 year
Quote
Mijn opgekropte woede blijkt weggestopt verdriet.
Derek Otte (Miose)
34 notes · View notes
Text
Ik heb net nog eens door heel mijn Tumblr gescrold, tot aan het allereerste bericht dat ik ooit schreef. Verschillende teksten herinner ik me nog als de dag van gisteren, bij sommigen heb ik geen flauw idee meer waar ze over gingen. Maar wat ik wel weet is dat ik in de loop der tijd gegroeid ben als mens. Ik ben nog steeds mijn weg aan het zoeken in het leven, maar ik sta al verder dan ik bij mijn eerste post dacht dat ik zou raken. Mijn Tumblr heeft vele emoties van mij gezien, blij, boos, triest en angstig. Liefde en verdriet kwamen aan bod, en soms schreef ik gewoon omdat ik dacht: "anders word ik zot!' Mijn Tumblr zal altijd mijn plaatsje blijven waar ik mijn emoties van het moment kan in gooien. Waar het mij niets uitmaakt hoe veel mensen het zien. Het is een soort dagboek van mezelf dat iedereen die het wil mag lezen. Als iemand iets kan halen uit een van mij berichten dan is dat goed. Is het gewoon een bericht geweest om van mijn eigen gedachten af te raken die in de weg zaten, dan is dat even goed. En ja ook af en toe een berichtje reposten van iemand waar ik zelf moed uit haal hoort erbij voor mij. Ik ga dus gewoon blijven verder doen zoals ik al 4 jaar bezig ben. Bedankt aan de mensen die mij volgen dat ik hier gewoon alles mag neerzetten wat in mij opkomt!
3 notes · View notes
havetowriteitoff · 11 months
Text
Soms voelt het alsof het allemaal geen zin meer heeft. De wil om te leven kan ik niet meer vinden.
Ook weet ik dat het nu zo voelt en dat het overgaat, maar ik kan me er niet toe zetten om dit gevoel, de steen in mijn maag en de wespen in mijn hoofd, kwijt te raken. 
8 notes · View notes
l-0nelydesires · 1 year
Text
Sinds de dag dat jij me verliet
Staat de tijd stil
Ik verdrink in het verdriet
Mijn hart voelt kil
Zonder elkaar verder leven
Ik kan het nog niet accepteren
In de pijn ben ik aan het zweven
Ik ga het moeten leren
13 notes · View notes
birilio · 11 months
Text
Ik lach wel
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Ik lach wel
Maar in werkelijkheid is alles bedekt
onder een dikke laag verdriet.
2 notes · View notes
Text
Je hebt het verdomme niet eens geprobeerd
10 notes · View notes
Text
weer terug
en daar ben ik weer, na even getwijfeld te hebben ,de koffers gepakt , op naar Thailand , 4 weken lang , een tijd om te herstellen van het afgelopen jaar ben ik weer terug in deze weken besefte ik dat ik compleet moe ,gestresst en niet mezelf was , langzamerhand herstelde ik met de dag, iedereen vriendelijk ,lekker warm en vooral veel slapen dat is wat een mens goed doet en helpt jezelf weer te…
Tumblr media
View On WordPress
2 notes · View notes
childtraumaloss · 2 years
Text
Ik vul gaten
Lege dagen
Oorverdovend in mijn hoofd
Gaten met vragen
Gaten die vragen
Naar herkenning
Naar erkenning
Naar gewoon een beetje mens kunnen zijn
Gewoon een klein straaltje zonneschijn
Een beetje minder zielenpijn en meer tevreden tijd in mijn hoofd
Ik vul gaten
Dag op dag
Geluidloos sluimer ik door het leven
Mijn leven weggegrepen
Vrijheid maar niemand die mij ziet
Misschien ook nog wel erger dan vastzitten in mijn eigen wereld
Vast blijven houden aan wat niet is of zal zijn
Niet vast kunnen houden aan mijn eigen handgrepen
Los zijn van de maatschappij, niet onvoorwaardelijk zijn
Altijd alleen met mijn pijn
Verleden tijd
Tijd van onzichtbaarheid
En ze zeggen verleden is voorbij
Niets meer om nu nog bang voor te zijn
Maar angst overheerst mijn lijf
Niet omdat herinneringen blijven
Niet omdat de toekomst zich afvraagt waar ik blijf, waarom ik verstijf
Angst en verdriet omdat niemand mij nog ziet
Een rode draad tijdloos samengespannen
Mijn tijd onzichtbaar gespannen
Ik wil dat het verdwijnt
Ik niet meer ondoorschijnend
Ik wil onzichtbaarheid verdwijnen
Maar toch steeds weer, zichtbaar verkleinen
Altijd weer onzichtbaar wegkwijnen
Zichtbaar verloren
Maar altijd ongezien, onopgemerkt
Onzichtbaar geworden
Verloren strijd en hoop dat steeds verder sterft
Onvervulde behoeftes gestorven
Onvervulde verlangens bleven leven, maar ik,
Ik bleef altijd onopgemerkt, onopgemerkt neergestreken
8 notes · View notes
proudpanhead · 1 year
Text
Waarom
Waarom doe je mij dit aan? Wat heb ik jou ooit misdaan? Waarom verlaat je mij nu ineens? Waarom laat je mij nu ineens in de steek? Ik heb je nodig. Ik heb je verdomme nodig. En nu laat je mij gewoon in de steek. Mijn hart huilt. Ik huil. Ik mis jou. Ik heb je hier bij mij nodig. Ik wil dit alles niet alleen moeten doen.
3 notes · View notes
mijndagboekblog · 2 years
Text
Vandaag is het alweer 2 weken geleden dat ma is overleden. Afgelopen vrijdag een week geleden hebben we haar begraven.
Er gaat van alles door mijn hoofd: hoe moeilijk ze te peilen was, hoe bot en lomp ze soms kon zijn, hoe afstandelijk ze was... Maar ook, hoe ze haar stinkende best heeft gedaan om ons op te voeden, met alle fouten en gebreken.
Hoewel ik nooit goed hoogte van haar kreeg, en onze band niet sterk was, ik ben blij, dat ik haar, zover ik kon, haar altijd gerespecteerd heb. Lang geleden heb ik afstand van haar genomen, ik probeerde niet meer om onze band te verbeteren, om in een goed blaadje te komen, ik heb dat losgelaten.
Haar liefde was altijd voorwaardelijk. Als je dit, en als je dat, dan... Het geeft ook aan, hoe onzeker, en niet gewaardeerd ze zichzelf waarschijnlijk altijd gevoeld heeft. Ze sprak daar niet over.
Achteraf is het proces 4 augustus begonnen. Ze was misselijk, zei ze tegen ICare, en ze had last van haar schouder. 5 augustus zijn we nog naar de SEH van het Meander geweest. De 2e fase trad 8 augustus in. Anneke was die dag nog bij haar geweest voor haar verjaardag. 9 augustus waren wij bij haar 's avonds. Tegen de zorg had ze gezegd, dat ze zich uitgeput voelde, tegen ons sprak ze daar niet over, hoewel haar ogen bijna dichtvielen. 12 augustus, toen wij bij Anneke op de verjaardag waren, trad de 3e fase in. Ik denk, dat ze toen begon in te zien, dat het niet meer ging, ze gaf de moed op. Ze vroeg naar Hillie en de volgende morgen naar Anneke. Zoiets deed ze nooit. Ze kon het zelf wel. Maar nu gaf ze aan dat ze niet meer kon, maar ook, dat ze niet meer wilde. Geen angst voor de dood, alleen maar vermoeidheid.
Vrijdags avonds is ze naar bed gegaan, en zaterdag op zondagnacht is ze gestorven. Ze is gegaan zoals ze was: flink blijven, je masker niet afzetten. Geen teken van gevoel of zwakte. Een stervensproces wat ze alleen heeft doorlopen.
Ik denk dat ze rust heeft. Rust zacht, ma. Ik weet dat je het niet zo zag, maar toch wens ik het je toe.
2 notes · View notes
mompelen · 2 years
Text
Jij was mijn twinflame en jij zei dat ik je soulmate was. Jaren hebben we rondjes gedraaid van passie, gevoelens en vriendschap. Maar zielen verdwalen soms en vlammen branden alles op. Nu staan we hier opgebrand en verdwaald. Een schemer van liefde en twee verhaaleinden waarvan hun paden misschien nooit meer kruisen.
2 notes · View notes
d-i-x-i-t · 10 months
Text
Verdriet bestaat omdat het liefde was.
- kleinstukjeversheid
5 notes · View notes
ralph-mulder · 1 day
Video
youtube
kleine jongen en jonge man ( in teken van vrede)
0 notes
havetowriteitoff · 11 months
Text
Het voelt soms alsof mijn leven een film is. Ik sta erbij en kijk ernaar, maar ben er niet écht een onderdeel van.
Er gebeurt van alles om me heen. Ik wíl er wel aan meedoen, maar het lukt me niet. Ik ben verdoofd, lam van de pijn.
Het voelt een beetje alsof ik me beweeg in water of drijfzand. Elke beweging wordt vertraagd. Alsof ik probeert te rennen in een droom.
Ik gebruik al mijn kracht: mijn hart begint sneller te kloppen, ik voel de energie opbouwen. Maar als een lekke ballon doet mijn lijf vervolgens niet wat het moet doen.
Dat terwijl de wereld om mij heen doorbeweegt. Vrienden studeren af, krijgen kinderen of gaan trouwen.
Ik sta stil.
Ergens wil ik ook door, loskomen van deze greep van pijn en rouw. Aan de andere kant wil ik dit niet loslaten en weet ik ook dat ik dit nooit zal kunnen loslaten. Jou nooit ga loslaten. En dat is precies waarom ik graag in deze verdoofde status wil blijven. Zodat ik jou niet hoef los te laten. Zodat ik jou niet hoef te vergeten. Want dat wil ik niet, en ga ik ook niet doen.
Ik hou van jou, ik mis je.
Ik haat dit.
9 notes · View notes
l-0nelydesires · 1 year
Text
Op de grond
Daar zit ik dan
Mijn hart één grote open wond
Onwetend hoe ik zo verder kan
In de hel
Daar ben ik beland
De pijn onder mijn vel
Mijn geluk reeds weggebrand
Onder de rouw
Daar leef ik even
Het alles innemende verdriet om jou
Vechtend om dit te overleven
2 notes · View notes
familiekes · 9 days
Text
Mijn ogen lekken
Mijn ogen lekken sinds een jaar en niet zo’n beetje ook. Mijn hart huilt net zo hard mee. Zoveel verdriet, zoveel tranen.
0 notes