Tumgik
#zinnetjes
stormvanwoorden · 6 months
Text
Ik ben echt niet gemaakt voor deze wereld en ik wil niet in clichés vervallen, maar het is zo gemakkelijk. Want ik wil gewoon dansen en zingen en poëzie schrijven en kunst maken. Ik wil in een bos zitten en rondlopen en paddestoelen bekijken. En natuurlijk wil ik mij als persoon (blijven) ontwikkelen, maar ik wil geen cursussen volgen, noch webinars bekijken of seminaries bijwonen. Ik wil gewoon paarden aaien en daaruit leren dat een dier dat mij met één welgemikte trap kan doden ook kan schrikken van mijn plotse beweging. Net zoals ik kan schrikken van iemand die een plotse beweging maakt. Want wij zijn beiden prooidieren. Maar ik ben ook een roofdier. Zie je dan niet hoe ik op mezelf jaag? Omdat ik alles goed wil doen. Alleen, geld en succes interesseren mij helemaal niets en mijn grootste "ambitie" is om zo mens mogelijk te zijn. Perfect imperfect zijn. Maar ik ben zo'n gevoelige persoon en de meningen van anderen zijn wel belangrijk voor mij. Zo belangrijk zelfs dat ik soms niet kan maken wat ik wil maken, want het zal toch niet goed zijn. Zo belangrijk zelfs dat ik mezelf in stukken snijd en al mijn "tekortkomingen" uitvergroot. Altijd maar in cirkels lopen om uit te dokteren of ik nu wel of niet schoon ben zoals ik ben, of ik nu toch de moeite waard ben of niet. En natuurlijk ben ik dat, want tekortkomen voor wat? En voor wie? Voor mensen die mij niet kennen? Voor een systeem dat toch niet om zijn mensen geeft? Maar natuurlijk ben ik dat niet, want de maatschappij legt zoveel eisen en (schoonheids)idealen op, en we zijn zo zo gemeen voor elkaar. Elke uiterlijke en innerlijke afwijking van die opgelegde idealen, van het vooropgestelde maatschappelijk en sociaal pad, wordt zo zwaar bestraft. Maar dit gaat allemaal zo hard in tegen mijn overtuiging dat kunst maken en dansen en zingen niet gaat om "goed of slecht zijn", maar om creëren en zich (emotioneel) uiten. Zelfexpressie is per definitie subjectief en gaat zoveel dieper dan of iets commercieel is of niet. Dit gaat allemaal zo hard in tegen mijn wil om zoveel mogelijk mens te zijn. Want wat dan als mijn tanden een beetje scheef staan of niet schitterend wit zijn? Of wat dan als ik eens compleet naast het ritme dans? Zie je dan niet dat ik leef? Dat ik een dier van vlees en bloed ben? Een mens. Geen robot of object dat naar de pijpen van de poppenmeester danst.
48 notes · View notes
mompelen · 1 year
Text
Ik begin me terug meer en meer te verwonderen aan het feit dat jij misschien niet zo speciaal was als ik dacht. Maar dat alles speciaal was omdat ik het mee speciaal maakte. Dat ikzelf de glitters en confetti meenam naar alle herinneringen. En nu ik dit zelf niet meer altijd kan opbrengen opmerk dat alles maar heel gewoontjes rondom u is. Misschien begin ik dan nu eindelijk mijn eigen waarde in te zien en te beseffen dat ook ik ertoe doe.
10 notes · View notes
cato-pien · 1 year
Text
Ik wist wat ik had toen ik je had
want toen ik je had
had ik alles wat je was
en wat je was
was alles wat ik had
2 notes · View notes
gevoelsels · 1 year
Text
Boos zijn voelt als thuis komen.
5 notes · View notes
feliksvg · 1 year
Text
Mannen horen alleen verliefd te worden op andere mannen en op de zee
5 notes · View notes
twafordizzy · 1 year
Text
'Hebban olla vogala' is een drietrapsraket
‘Hebban olla vogala’ is een drietrapsraket
bron beeld: nrc.nl Het is het eerste zinnetje uit de Nederlandse literatuur en dateert waarschijnlijk uit de 12-de eeuw. Opgeschreven door een monnik die teksten overschreef en deze zin noteerde in de kantlijn van een Latijnse tekst: ‘hebban olla vogala nestas hagunnan hinase hic enda thu wat unbidan we nu’. Het betekent in modern Nederlands: ‘Zijn alle vogels aan hun nesten begonnen – behalve ik…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
kinkinderelatie · 10 months
Text
"People Pleasing" versus "Freeze" (...)
Freeze & Neuroceptie OK, #OldFart misschien. Maar ik hoor de laatste tijd méér en méér mensen een beetje schimpend over “People Pleasing” praten. Of het komt in writings voorbij als iets “dat je gewoon moet niet doen” (!). “People Pleasing” versus “Freeze” (…) Nou heb ik alleen al een broertje dood aan dat laatste zinnetje… “dat moet je gewoon niet doen” algemeen goedbedoeld makkelijk…
Tumblr media
View On WordPress
2 notes · View notes
overwijs · 2 years
Text
Het verschil maken
In de afgelopen weken ben ik door velen uitgedaagd om na te denken over mezelf en mijn rol in het onderwijs. Als het gaat over jou, als docent, als deel van het onderwijs en jouw motief om dit werk te doen, gaat het al gauw over het verschil maken.
“Je bent dit werk toch gaan doen omdat je het verschil wil maken voor leerlingen, voor mensen, de maatschappij?”. Het wordt altijd met een groot gemak uitgesproken, het is zo logisch voor iedereen. En als ik mijn opties bespreek, les blijven geven, doorgroeien, meer training geven aan docenten, meer tijd nemen voor andere zaken zoals schrijven, komt dat zinnetje over het verschil maken vaak weer om de hoek kijken. “Als schoolleider / docent / trainer / schrijver / influencer (omcirkel door wat van toepassing is) kan je voor meer mensen het verschil maken!”.
Toen ik de vragen van TeacherTapp* van vandaag zag, moest ik aan al deze gesprekken van afgelopen maand denken. “Waarin onderscheidde jouw favoriete docent zich van de rest?” met als vervolgvraag hoe ik zelf hoop dat leerlingen op mij terug kijken. Mijn vakkennis? De sfeer in mijn lessen? Mijn goede grappen? Dat ik ze écht zie? Dat ik het verschil maak in hun leven?
Tumblr media
Tumblr media
Eerlijk gezegd weet ik het niet. Doe ik dit werk om het verschil te maken? Moet ik mogelijke volgende stappen daaraan meten, hoeveel verschil je maakt? Hoe langer ik er over nadenk, hoe minder het gevoel dat dát het is. Maar wat dan wel? Waar doe ik het voor en hoe weet ik waar ik dan verder op moet inzetten?
Mijn hele carrière hangt aan elkaar van momenten die ik gevolgd heb of gegrepen heb. Een mogelijkheid die ik zag om iemand te helpen, wat vervolgens uit de kluiten groeide, of gewoon de speling van het lot. Een leraar op de middelbare school die zei: “is onderwijs niet iets voor jou?” en ik dacht, “ach, waarom niet” (over leraren die het verschil hebben gemaakt gesproken, want anders was ik nu dierenverzorger vermoed ik). Zo deed ik veel kennis van onderwijs op, buiten mijn lesgeven om, door te helpen waar ik kon. Werd ik trainer van docenten omdat ik mensen graag hielp. En geef ik misschien ook wel les voor het helpen van de leerlingen? Maar om nou te zeggen dat je dan het verschil maakt?
Tijdens het overdenken van de TeacherTappvraag en alles wat dat bij mij losmaakte denk ik terug aan mijn lessen. Heb ik nu voor mijn leerlingen van klas 4 het verschil gemaakt omdat ze geleerd hebben hoe je de resultante kracht moet construeren als er twee krachten op hetzelfde aangrijpingspunt in een bepaalde hoek werken? Ik vermoed dat voor al mijn leerlingen die enkel een horde is naar het diploma, meer niet. Geen lifechanging moments, zoals er zelden zijn in mijn lessen. Is dat ook wat ik wil bereiken, dat verschil?
Maak ik het verschil? Misschien, maar misschien als ik het niet deed waren er wel tien anderen. Wie weet. Natuurlijk anders, maar hetzelfde verschil wellicht. Gelukkig had ik nog andere lessen om aan terug te denken, mijn brugklassers gingen voor het eerst werken met de brander en dat vinden ze retespannend soms en toen maakte ik het verschil, door ze te helpen om een lucifer vast te houden en langs het doosje te ritsen. Het zijn soms de kleine dingen die het verschil maken, dus wie weet.
Tumblr media
Wat doe jij of hoop jij te doen om het verschil te maken? Of doe jij wat je doet om hele andere redenen? Voor mezelf ben ik er nog niet uit, maar ik hoop jij voor jezelf wel! Dat maakt toch net het verschil! Dan kijk ik ondertussen naar de prachtige lucht van mijn wandeling naar huis, die elke dag voor mij het verschil maakt.
Tumblr media
*TeacherTapp is een app waar je elke dag om half vijf een paar vragen over onderwijs beantwoord. Een korte bezigheid die beloond wordt met drie dingen: je ziet wat andere onderwijsmensen op de vragen van de dag daarvoor hebben beantwoord, je krijgt inspiratievolle leestips en je wordt aan het denken gezet over jezelf, jouw onderwijs en het onderwijs in het algemeen. Mee doen? Leuk! Download de TeacherTapp-app uit jouw Store.
2 notes · View notes
maxvanhemel · 20 hours
Text
Olympia: in volle strijd! (01)
Olympia van Manet: een korte geschiedenis
Het hele gedoe rond het stemmen verzamelen voor de Nationale Expo (en het zinnetje “je hebt toch al gestemd?”) brengt mij altijd naar de gedachte van “Le Salon des Refusées“. Dat heb ik bij elke expo met een competitie. Het weze gezegd: niet elk geweigerd of liever “niet geselecteerd” stuk is slecht. Laat ons stellen dat bij een oproep ongeveer 1/3e van de inzendingen niet echt geschikt is om op…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
jufmarleen · 2 months
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
De uiltjes beleven de woordstukjes door evenveel maansteentjes op de kleine ladder te leggen.
De kikkers luisteren naar zinnetjes uit het verhaal en gaan voor elk woord een maansteentje op de grote ladder plaatsen.
1 note · View note
stormvanwoorden · 6 months
Text
Ik pluk de dag en stop hem in een doosje voor later
52 notes · View notes
mompelen · 2 years
Text
Een vijf jaar lange strijd komt ten einde. Het niet weten wat er aan de andere kant van de frontlijn gebeurt maakt me angstig. Nog enkele dagen geleden leek het tij gekeerd te zijn en kon het misschien een positieve afloop hebben. Zoals bij elke strijd hoop je zo hard dat het de moeite waard was en het goede gewonnen had. Maar niets is minder waar. Aan beide fronten is er veel schade aangebracht. Schade die heel diep zit en we voor lange tijd zullen meedragen. Mijn gevoel naar u ondanks de harde woorden is nog steeds puur. En zoveel spijt in mijn hart dat ik u zo een slecht gevoel heb gegeven terwijl het enige wat ik wou, was: u niet verliezen. En dat is nu exact wat ik verloren ben. Mijn maag zit helemaal in de knoop en ik heb het gevoel dat ik elke moment moet overgeven. Men gedachten dwalen telkens terug naar onze conversaties en hoe ik bepaalde dingen anders had moeten zeggen. Zodat ze zeker niet verkeerd opgevat konden worden. Op andere momenten denk ik aan al de momenten die nog hadden moeten komen en nu nooit realiteit zullen worden. De dingen die ons “ons” maakten, ga ik deze nog kunnen doen zonder niet aan u te denken. Met tranen in mijn ogen en een bang hartje voor de flashbacks die gaan komen bij dingen die ooit mij zo gelukkig maakte en nu niet meer hetzelfde zullen zijn. Ik haat mezelf dat ik zo slecht ben in loslaten. Ik wil niet opgeven en blijven vechten. Met jij die mijn leven verlaat is een stukje van mij dat je voor altijd bij je mag hebben. Je kan ermee doen wat je wilt, dat stukje zal altijd van jouw zijn. De storm van woorden in mijn hoofd vind geen rust. Ik zou alles geven voor nog uren, dagen, de rest van altijd te kunnen praten zoals we vaak gedaan hebben. Ik probeer me overeind te houden en de sterke vrouw te zijn zoals jij me zag. Maar enkel jij kon van die sterke vrouw ook het kwetsbare meisje maken, die zoveel van u houdt. Nu zit ik hier, met tranen in mijn ogen, hopend dat dit alles zo snel mogelijk over is. En zo ontzettend bang om de pagina voorgoed om te draaien en aan een nieuw hoofdstuk te beginnen, zonder mijn antagonist.
3 notes · View notes
dickvanas · 3 months
Text
Muziekproducent van wereldhits als 'By the rivers of Babylon' overleden.
Tumblr media
De Duitse muziekproducent en zanger Frank Farian is op 82-jarige leeftijd overleden, meldt zijn familie. Hij stierf in de Amerikaanse stad Miami, waar hij woonde.
Farian is in Duitsland bekend als zanger van de hit Rocky. Zijn grootste succes had hij achter de schermen, als oprichter van de muziekgroep Boney M., die vooral eind jaren 70 en in de jaren 80 iconische hits scoorde als Sunny, Rivers of Babylon, Rasputin en Daddy Cool. De groep verkocht meer dan 150 miljoen platen.
Farian, die in 1941 werd geboren als Frans Reuther, was eigenlijk kok. "Omdat ik altijd honger had en dacht dat ik altijd iets wilde eten", zei hij ooit. Zijn grootste succes had hij echter als producent. "Het succes was een enorme verrassing", zei hij ooit tegen het Duitse persbureau DPA. "Ik dacht altijd dat het mij niet zou lukken."
Enorme zwendel
Onomstreden was Farian zeker niet. Hij zat ook achter het Duits-Franse duo Milli Vanilli. Dat leek een niet te stoppen succes, met meer dan 30 miljoen verkochte platen en hits als Girl You Know It's True en Girl I'm Gonna Miss You. Maar die nummers zijn ook onlosmakelijk verbonden aan misschien wel het grootste schandaal uit de geschiedenis van de popmuziek.
De twee voormannen Fab Morvan en Rob Pilatus bleken helemaal niet zelf te zingen en bij optredens te playbacken. Dezelfde tactiek veroorzaakte later een groot mediaschandaal toen bekend werd dat de leden van de groep Milli Vanilli niet zelf zongen. Toen het playbacken tijdens een optreden niet goed ging, gaf Farian toe dat Robert Pilatus en Fabrice Morvan niet zelf zongen. Door de ophef rond dit incident moest het duo zijn Grammy Award uit 1990 teruggeven.
Het schandaal kwam aan het licht tijdens een optreden op MTV, toen het bandje haperde en het zinnetje Girl you know it's maar bleef spelen. Jeugdvrienden Morvan en Pilatus hadden naar later bleek zelf geen noot gezongen. Farian en andere zangers hadden alles ingezongen.
Ook Boney M. was in dat licht niet onomstreden, want ook voor die groep zong Farian vooral zelf veel in. De Arubaanse voorman van de groep, Bobby Farrell, zong zelf niet. Hij was vooral gekozen vanwege zijn uitstraling en zijn danskwaliteiten. Farrell overleed in 2010.
Uiteindelijk gingen er naar schatting meer dan 800 miljoen platen over de toonbank waar Farian op enigerlei wijze bij betrokken was. Toen hij 80 jaar werd zei hij: "Bijna alles is mij gelukt. Ik leef de American Dream op z'n Duits."
Later produceerde Farian nog voor groepen als La Bouche en No Mercy. Met beide bands had hij hits in de jaren negentig. In 2006 werd er een musical gemaakt over Boney M. en andere groepen met wie de producer had gewerkt.
Belichaming van disco
Farian had een neus voor succes en was – om het in het Engels te zeggen – a money making machine. Als oprichter van Boney M. scoorde hij eind jaren zeventig en begin jaren tachtig hits als Sunny, Rasputin, Daddy Cool en Rivers of Babylon. Frontman van de groep was Bobby Farrell, maar hij was door Farian naar voren geschoven om de belichaming van disco te worden. Met het duo Milli Vanilli dat bestond uit de Duitser Rob Pilatus ende Fransman Fab Morvan scoorde hij als producer hits als Girl I’m Gonna Miss You en Girl You Know It's True. Dat laatste nummer zorgde voor een groot schandaal. Tijdens een Club MTV-concert in de Verenigde Staten in 1989 liep een band vast waardoor het voor het publiek pijnlijk duidelijk werd dat de mannen stonden te playbacken. Het was meteen het einde van Milli Vanilli.
In 1990 bekende Farian dat de twee zelfs geen noot van het album Girl You Know It’s True hadden gezongen, waarna het duo zijn Grammy moest inleveren, een zeldzaamheid in de geschiedenis van de muziekprijs.
Farian werkte in zijn carrière ook samen met artiesten als Meat Loaf en Stevie Wonder en krikte zijn totale platenverkoop op naar 800 miljoen exemplaren. En die vlek met Milli Vanilli? Zelfs dat werd omgezet in een succes. Enkele dagen voordat Farian zijn laatste adem uitblies in Miami, hoorde hij dat de film Girl You Know It’s True die draait om de opkomst en ondergang van Milli Vanilli de hoofdprijs had gekregen op het Beierse Film Festival. Farians oplichterstruc is vereeuwigd op het witte doek.
De familie heeft niet bekend gemaakt waaraan Frank Farian is overleden.
(Door Dick van As)
0 notes
gevoelsels · 2 years
Text
Kan iemand mij eindelijk komen redden uit deze toren?
Ik heb hoogtevrees en durf niet alleen naar beneden.
4 notes · View notes
ronnydeschepper · 7 months
Text
45 jaar geleden: "Waar de premier soms naar huis gaat"
Wat ik zo schitterend vind aan de nummers van Raymond Van het Groenewoud (buiten het feit dat ze meestal simpelweg schitterend zijn) is dat ze ook een staalkaart vormen van onze sociale geschiedenis. Hoeveel jongeren zullen b.v. nog weten wat het zinnetje “waar de premier soms naar huis gaat” betekent in de originele versie van “Vlaanderen boven”. Wel, dat slaat op een feit dat vandaag 45 jaar…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
guidooohh · 9 months
Text
Boeken, rijkdom en inzichten
‘Altijd met jullie neus in de boeken, dat is het leven niet hoor! Jullie gedragen zich als verhevenen, de echte wereld ziet er zo niet uit. En daarbij, er wordt niet meer gelezen, er zijn intelligentere manieren om info te verkrijgen, en te gebruiken!’ Het tragische aan bovenstaand zinnetje is dat het ook in de realiteit werd uitgesproken. Tegen mij! Het interessante is dat er zoveel over te…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes