Tumgik
#depressie
support · 10 years
Text
Everything okay?
If you or someone you know is struggling, you are not alone. There are many support services that are here to help. For 24/7 peer support and other resources, message KokoBot on Tumblr.
If you are in the United States, please try:
National Suicide Prevention Lifeline (1-800-273-8255) The Trevor Project (LGBTQ youth, ages 13-24) National Eating Disorders Association (online chat, text) RAINN (National Sexual Assault Hotline)
If you are outside the United States, visit IASP to find resources for your country.
For more resources, please visit our Counseling & Prevention Resources page for a list of services that may be able to help.
443K notes · View notes
lyeeriz · 3 months
Text
Het enige dat ik heb geleerd, is dat dit gevoel nooit echt weggaat. Wat je ook doet, hoeveel je ook probeert. Het blijft je achtervolgen.
4 notes · View notes
sckr-fr-love · 5 months
Text
Tumblr media
5 notes · View notes
havetowriteitoff · 11 months
Text
Soms voelt het alsof het allemaal geen zin meer heeft. De wil om te leven kan ik niet meer vinden.
Ook weet ik dat het nu zo voelt en dat het overgaat, maar ik kan me er niet toe zetten om dit gevoel, de steen in mijn maag en de wespen in mijn hoofd, kwijt te raken. 
8 notes · View notes
medewerkers · 2 years
Text
Is alles oké met je?
Als jij of iemand die je kent worstelt met een eetstoornis, zelfmoordgedachten, depressie of zelfverwonding, praat dan met iemand die begrijpt wat je doormaakt en die je kan steunen.
Als je in Nederland woont, staan de volgende diensten voor je klaar:
113 Zelfmoordpreventie: 0800-0113 (24/7)
De Kindertelefoon:  0800-0432 (iedere dag tussen 11.00 - 21.00 uur)
MIND Korrelatie: (Iedere werkdag van 09.00 tot 21.00 uur)
Alles oké? Supportlijn: 0800-0450 (iedere dag tussen 14.00 en 22.00 uur)
De luisterlijn: 088 0767 000 (24/7)
Woon je in België? Bel dan:
Zelfmoordlijn: 1813 (24/7)
Tele-Onthaal: 106 (24/7)
Awel: 102 (dagelijks behalve zon-/feestdagen tussen 16.00 en 22.00 uur)
Woon je buiten Nederland of België, bezoek dan de IASP-website om hulp dichter bij huis te vinden.
Ga voor meer hulpinstanties naar onze overzichtspagina met instanties voor hulpverlening en preventie. Deze instanties zijn er voor je en willen je graag helpen.
Je bent niet alleen. Zorg goed voor jezelf. 💖
53 notes · View notes
cbuijk · 1 year
Photo
Tumblr media
6 notes · View notes
Text
Ben vaak bang om gelukkig te zijn omdat ik dan niet meer weet wat er nog te halen valt. Dus ik laat mezelf maar steeds weer vallen in oud-gegraven kuilen waarin ik veilig kan huilen en de morgen met een reden haat. Want zo vergaat m'n geluk tenminste niet maar heb ik altijd wat om voor te leven.
- kleinstukjeversheid
6 notes · View notes
ochtendstorm · 2 years
Text
Therapievragenlijstje
1. Hoe lang ben je al in therapie?
2. Heb je al veel therapeuten gehad?
3. Heb je een favoriete ''aanpak'' of therapie/behandelvorm?
4. Om welke reden ben je voor het eerst naar therapie gegaan?
5. Voel je je soms gehecht aan je therapeut?
6. Ben je soms bang dat je therapeut je gaat verlaten?
7. Heb je tussen sessies door soms kort contact met je therapeut?
8. Kan je huilen in therapie? Zo ja, gebeurt dat veel?
9. Denk je dat je therapeut je goed kent?
10. Hoe lang duurt het voor jou gemiddeld voordat je een hulpverlener écht vertrouwt?
11. Als je je eigen zijn zou bekijken vanuit verschillende deeltjes jij, denk je dan dat je therapeut de meeste van die deeltjes kent? Zoals bijvoorbeeld een deeltje dat voelt als een gekwetst kind of een boze tiener?
12. Denk je dat je nog lang in therapie gaat blijven?
13. Lees je soms boeken over therapie of mental-health dingen waar je mee struggled?
14. Ben je ooit al echt boos geweest op je therapeut?
15. Hoe deal je met therapeuten die op vakanties gaan?
16. Heb je liever een sessie vroeg op de dag of laat op de dag?
17. Wat doe je het liefste nadat je therapie hebt gehad?
18. Wat vind je het fijnste aan naar therapie gaan?
19. Is er iets dat je absoluut haat aan therapie?
20. Waar heb jij het meeste nood aan in therapie?
21. Hoe is voor jou de ideale therapeut?
22. Heb je een vaste therapiedag in de week/om de twee weken/...?
23. Wat is voor jou de ideale lengte van een sessie?
24. Wat is je mening over de zakdoekendoos in je therapieruimte?
25. Wat is je favoriete element in de ruimte van je therapeut?
2 notes · View notes
ralph-mulder · 21 days
Video
youtube
Ik kan niet zijn, wie ik werkelijk wil zijn
0 notes
se-coaching · 1 month
Text
Kritiek op het Huidige Systeem en Pleidooi voor Mensgerichte Geestelijke Gezondheidszorg: basisbehoeften
Als je de basisbehoeften van de mens begrijpt, is het irrationeel om iemand in financiële onzekerheid, of een gewelddadige relatie, of een gewelddadige situatie, zoals oorlog, onderdrukking, te vertellen dat ze een psychische stoornis hebben. Basisbehoeften Basisbehoeften van de mens zijn onder meer: veiligheid en zekerheid zoals voedsel, water en onderdak. Het betekent ook relaties met mensen…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
drugsinceu · 5 months
Link
0 notes
lyeeriz · 3 months
Text
komt het op een dag wel goed allemaal?
0 notes
de-ontembare-vrouw · 6 months
Text
Het gaat niet goed
07-11-2023
Wakker worden is het allerergste. Elke dag opnieuw. Ik denk omdat ik dan besef dat er weer een dag voorbij is gegaan, maar bovenal dat er weer een dag is aangebroken. De tweede moeilijkste stap van de dag is het daadwerkelijk uit bed komen. Misschien staat dat trouwens op de eerste plek. Vandaag was het extreem zwaar omdat ik niet alleen meer last heb van extreme somberheid, maar ook paniek en wanhoopgevoelens heb. Op de momenten dat die gevoelens de overhand nemen dan heb ik het gevoel dat ik mijn verstand verlies. Dat ik werkelijk doordraai en dan ben ik vooral heel erg bang. Dan lijden mijn gedachten me altijd naar de meest donkere krochten van mijn brein. Naar plekken waar ik niet heen wil, maar jammer genoeg al zo vaak ben afgedwaald. Ik heb echter geen keuze. Ik moet daarover nadenken, omdat in die staat van zijn verkeren, zo ondraaglijk is dat ik daar ten alle tijde een einde aan wil kunnen maken. Bloed, pijn, springen, water, geschreeuw, getier, herinnering, spijt, liefde, verbijten...
Het is me echter gelukt om naar college te gaan. Normaliter pak ik de bus, maar het leek me een goed idee om te wandelen. Het was ongeveer 35 minuten lopen. De zon scheen buiten en de frisse lucht deed me goed. Toen ik aankwam bij het station voelde ik me al een heel stuk beter. Ik voelde me vooral heel erg opgelucht. Ik moet er niet aan denken hoe ik er nu aan toe zou zijn als het me niet gelukt was om naar buiten te gaan. Ik voel meteen weer angst opkomen. Niet aan denken nu!
Van het college kan ik niet veel volgen. Ik kan me nog steeds voor geen meter concentreren en dwaal de hele tijd af. Het zwaar duitse accent van de leraar helpt daarbij ook niet mee. Het gaat me echter niet om wat ik allemaal kan onthouden van de les, het gaat me erom dat ik twee uur lang een activiteit heb en dat ik daardoor voor even afleiding heb van de negatieve, dwangmatige gedachten die in stilte en in afzondering hun hoogtijdagen vieren.
In de trein terug naar Utrecht val ik bijna in slaap, zo moe ben ik. Ik vind het zelfs jammer dat het maar zo'n kort stukje is en dat ik niet daadwerkelijk kan slapen. Ik voel me toch een stukje beter dan vanochtend en probeer trots op mezelf te zijn. Ik loop weer van het station naar huis. Kook een verse maaltijd voor mezelf. Luister muziek, kijk het nieuws, doe de afwas. En dan is het stil en weet ik het even niet meer. In de stilte ontstaat weer de storm, waarin ik mezelf opnieuw verlies. En dan hoor ik het mezelf weer hardop zeggen. "Het gaat niet goed". "Het gaat helemaal niet goed met me".
1 note · View note
havetowriteitoff · 11 months
Text
Het is als rennen in een droom. Ik vecht zó hard, doe zó mijn best. Maar het is niet genoeg. Ik haal het niet. Ik kom niet vooruit.
De rest rent me voorbij alsof het een eitje is. En voor hen is dat het ook.
Dit duistere gevoel in mijn borst, trekt me naar beneden. Verstijfd al mijn spieren en maakt dat ik niet meer vooruit kom.
Er zit een groot zwart gat waar mijn hart eerst zat.
2 notes · View notes
gitaristmetkiespijn · 6 months
Text
Ik hou niet van het woord depressief. Het klinkt te banaal. Te makkelijk. Te DSM symptomen. Ik heb geen richting, geen doel, geen gevoel van zingeving. Ik maak muziek. Ik schilder. Ik sport. Ik heb werk in de zorg voor inkomen. Ik heb een lieve, knappe vriendin. (Die een open relatie wil) Maar ik schaam me voor mijn gebrek aan carrière. Aan succes. Aan duidelijke doelen. Ik doe niet eens maar wat. Ik doe echt wanhopig maar wat. En als er anderen zijn die ik kan helpen met maar wat doen, dan gaat het weer even. Maar zodra ik weer met mezelf ben is de zinloosheid er weer. De totale leegte en lelijkheid van alles. En loop ik met mijn ziel onder mijn arm te zoeken naar vluchtwegen, naar zingeving, naar mogelijke vervulling van dat gevoel, naar 'een leven'. Maar ik vind het nooit. Ik ken alle spirituele 'leef in het moment' Eckhart Tolle principes. Maar het lost niet op. Zoals het bij hem deed. Het blijft. Het komt altijd weer terug. Ook na alle therapie, verschillende psychologen. Ik wil gezien worden om mijn talenten, mij kunnen ontwikkelen en iets presteren. Dat heb ik in fases ook wel gedaan. Maar het wordt nooit iets blijvends, iets dat gaat lopen en me een leven geeft. Het blijven altijd projecten. En dan is het weer voorbij en ben ik weer terug bij af. Bij de leegte, bij het gevoel gefaald te hebben, er nooit wat van te maken, mislukt te zijn en geen manier te zien om daar uit te komen. Altijd weer. Iedereen leeft zo maar en lijkt er allemaal in te geloven, in dat het zin heeft. Dat het toch ergens wel op slaat, er progressie in zit, er misschien wel iets na de dood is. Maar ik voel het niet. In fases wel. Maar ook steeds weer in fases helemaal niet. Mijn vriendin wil een open relatie en experimenteert daar ook al mee. Want het geeft haar autonomie. Dat zei ze naar aanleiding van hoe onmogelijk het is om met mijn wanhopige buien om te gaan. Nu voel ik me echt alleen. Je bent als mens echt alleen hiermee. Want je voelt je er echt alleen in en niemand kan het oplossen. Zelfs niet met liefde. Als liefde het niet oplost dan ben je toch echt verloren? Ik sport, eet gezond, ga naar therapie, werk, ben creatief, spreek met vrienden en familie af, heb een goede band met iedereen, ik heb een huurhuis en geen schulden en kan op reis als ik dat zou willen. Heb zelfs een beetje spaargeld om iets mee te beginnen of het een tijd uit te zingen. Maar als er geen idee, geen wil, geen levenslust is, alleen maar diepe zelfafwijzing. Dan helpt niks en is alles waardeloos. Nog geen enkele therapie heeft deze dynamiek kunnen stoppen of oplossen. Ook al zijn er mooie gesprekken geweest, en was het in het moment soms fijn en waardevol. Het komt altijd terug. En dan is/of lijkt het allemaal toch weer voor niets geweest. Had ik net zo goed een pak vla in de zee kunnen leegknijpen. Dat had evengoed misschien even opgelucht en ook uiteindelijk niks echt opgelost. Een stuk goedkoper was het wel geweest. Als iemand weet wat ik nog kan proberen, HELP
#depressie #zinloosheid #wanhoop #eenzaamheid
0 notes
anoniemdagboek · 10 months
Text
Verloren
Donderdag 22 juni 2023, 14:48
Vandaag voel ik me bijzonder verloren. Ik heb straks een date en ik heb er eigenlijk weinig zin in. Ik weet echter ook dat ik te veel met m'n gedachten ga zitten als ik thuis blijf. Ik heb deze persoon drie jaar geleden gematcht en toen hebben we enorm veel gepraat. Door corona en andere dingen hebben we uiteindelijk niet afgesproken, en ik ben verhuisd. Nu kwam ik hem weer tegen op een datingapp. Hij werkt nu in dezelfde stad als waar ik woon. Ik dacht, dit moet wel het lot zijn, maar misschien is het ook gewoon de hopeloze romanticus in mij. Mijn gedachten zitten eigenlijk nog steeds bij die dude die 6 jaar jonger is. Hij sprak me intellectueel gezien aan. Het weer helpt ook niet mee. Het is moeilijk om een fijne manier van leven te vinden waarbij ik rekening houd met mijn duistere/sombere kant. Ik moet me echt vrolijk voelen of ik word gelokt door de somberheid. Als ik me neutraal voel, ligt het al op de loer. Het is ook een vreemd soort onvrijwillig comfort - alles verandert, alles is kut, ik ben alleen en niks is zeker - behalve mijn depressie. Die is er altijd, wacht altijd. Ik denk niet dat ik er ooit helemaal vanaf kom.
0 notes