Tumgik
#korkuyu beklerken
mecnun1cinar · 10 months
Text
Biliyor musun olric benim çok dostum var.
-Görüyorum efendim,sırtınızda izleri var...
Tumblr media
618 notes · View notes
egesizizmir · 4 months
Text
Tumblr media
209 notes · View notes
Text
Tumblr media
126 notes · View notes
izmirinegesiyim1 · 17 days
Text
Hayat:Tebrikler bir yeni kişiyi daha kırdınız,hayatınızda mutluluklar dilerim.Başarınız daim olsun insanlar bir bir sizden uzaklaşsın ve yalnız kalın.Hiçbir şeyi hak etmiyorsunuz efendim.
22 notes · View notes
tehlikeli-oyunlar · 3 months
Text
"Ben, en acıklı anda bile güldürücü sözler bulabilen bir insanım. Kendime acımam yoktur."
- Oğuz ATAY
20 notes · View notes
Text
Tumblr media
"Ne ölmek nefessiz kalmaktır
Ne de yaşamak nefes almaktır "
Yaşamak
Sevilmeyi hak eden birine
Yaşamını harcamaktır
Oğuz ATAY
224 notes · View notes
yorgunherakles · 6 months
Text
saçma olana uyum sağlayamamanında bir yalnızlık nedeni olması.
slavoj zizek - david lynch
25 notes · View notes
emirhaneren · 1 month
Text
Tumblr media
-Oğuz Atay-
İnsanların içine yer eden eserler vardır. Bu eser ne olursa olsun kişi onda kendine ait olan bir parçayı bulmuş demektir. Açıkça söylemeliyim ki benim için bu eserin bir kitap (ve yazarı da önemli yer etmiş durumda) olması beni mutlu ediyor.
Öncelikle Tutunamayanlar'ı konuşmak istiyorum. Bu kitabı okumaya başladığımda herhangi bir kitap okuma alışkanlığım yoktu. Kitabın kapağını ilk açtığım zamana kadar da bu denli çetin bir eser ile karşı karşıya olduğumun farkında değildim. Söylemeliyim ki kitap okuma alışkanlığınız yoksa Tutunamayanlar biraz yanlış bir başlangıç kitabı olabilir. Kitap okumayı sevsem de ben yavaş okuyan birisiyim, hızlı okuma yeteneği bana çok uzak düşüyor ve istesem de beceremiyorum. Bu yüzden benim Tutunamayanlar'ı bitirmem çok uzun sürdü ama bu kadar zaman almasının içinde önemli bir unsur daha var: Bu kitap düşsel şölen. Karakterlerin düşünceleri ile olaylar arasında o kadar hızlı geçişler var ki ilk okuduğumda hiçbir şey anlamamıştım. Yaklaşık dört yüz sayfa sonunda yeni yeni kitabı anlamaya başlamıştım. Kitabı bitirdikten yaklaşık bir yıl sonra tekrar okumaya başladım. Bu sürede kendimi geliştirmiş olacağım ki daha akıcı gelmeye başlamıştı. Özellikle anlamadığım yerleri tekrar okuyunca neler kaçırdığımı anlayıp üzülmüştüm. İlk okuduğum zaman eser beni yorduğu için ara ara mola veriyor ve bu molalarda dünya klasiklerinden kitaplar okuyordum.
Olur ya zaman zaman kitaplar hakkında konuşursunuz insanlarla. Bu muhabbetin içinde de "önerme seansı" başlar. Bu kitabı önerdiğim kişiler bir elin parmağını geçmiyor. Açıkça söylemeliyim ki bu hareketimin sebebi kallavi bir kıskançlık. Bu eserin başkalarınca okunup benimsenmesi fikri beni korkutuyor. Bu yazıyı yazma sebebim de kitabı önermek değil kitabı ve yazarını övmek. Sanki herkesin müdahalesi ile popülerleşirse (ki bunu hak eden bir eser) ben bu kitabı herkese dolu dolu anlatamam gibi geliyor, bu korkunç.
Üzerine bu kadar yazı yazdığım (ki bu benim için tatmin edici bir uzunluk değil) eserin yazarı ise Oğuz Atay'dır. Benim en sevdiğim yazardır kendisi, malûm anlaşılması güç değil sanırım. Okuduğum eseri sadece Tutunamayanlar değil, Tehlikeli Oyunlar'ı da okudum. İki kitap boyunca hiç sıkılmadım. Dört yüz sayfalık anlaşılmayan bölümde bile sıkıldığımı hatırlamıyorum. Bu eserlerin kısa eserler olmaması da beni sevindiren diğer bir konu. Okuduğum her kelimede Oğuz Atay kendine yeni bir dost ediyor beni.
Bu yazdığım yazıyı yeterli bulmuyorum fakat ne kadar anlatsam da okumanız gerekir. Tabii ki ben okumamanız taraftarıyım çünkü hâlâ kıskanıyorum kitabı.
En sevdiğim yazara, Oğuz Atay'a en içten sevgi ve saygılarımla. (1934-1977)
15 notes · View notes
koridorr · 7 months
Text
Sezen aksunun eskidendi şarkısını dinlerken bulacaksın kendini
35 notes · View notes
iconic1 · 12 days
Text
"Beni anlamıyorlardı. Zarar yok. Zaten beni, daha kimler anlamadı."
13 notes · View notes
mecnun1cinar · 8 months
Text
Neden bu kadar bekletiyorsunuz? Neden bir şeyi elde etmenin anlamı kalmayıncaya kadar, onu vermemekte inat ediyorsunuz?
-Korkuyu beklerken
99 notes · View notes
egesizizmir · 3 months
Text
Tumblr media
52 notes · View notes
Text
Tumblr media
32 notes · View notes
birsiyahikayesi · 11 months
Text
Yalnızlığımın yalnız bana zararı dokundu.
32 notes · View notes
yalnizligincisi · 2 months
Text
"Aslında bütün düşmanca tavırlarım ve kötü düşüncelerim yüzünden nereden geleceğini bilememekle birlikte bir ceza bekliyordum. İnsanlar için, eşya için ve tabiat için iyi şeyler düşünmüyordum; dünyaya kendimden bir şeyler veremiyordum. Kendimi kendime saklıyordum. Bu duruma kimse daha fazla dayanamazdı. Kendime acımak istedim, mutlak bir ümitsizliğe düşmek istedim. Belki tam düştükten sonra çıkmak kolay olurdu, fakat bütün bu düşündüklerimin kelimelerden ibaret olduğunu biliyordum. Hayır ben adam olmazdım. Gerçek bir acı duyduğumdan bile kuşkum vardı. Ben ucuz bir romandım. Kelimeler bile yan yana gelerek beni tanımlamak istemezlerdi. Ne olurdu benim de kelimelerim olsaydı? Bana ait bir cümle, bir düşünce olsaydı. Binlerce yıldır söylenen milyonlarca sözden hiç olmazsa biri, beni içine alsaydı! Çok insan için söylendi ama, sana da uygulanabilir denilseydi. Kendime gerçekten acıyabilseydim, gerçekten ümitsiz olsaydım. Sonra yavaş yavaş, adım adım doğrulurdum. Başımdan geçenleri ilk gününden başlayarak yeniden düşündüm uzun süre.
Geç kalmıştım.
Burada paslanıp gidiyordum; hafızam paslanmaya başlamıştı bile.
Konuşmalıydım, bağırmalıydım.
Ayağa kalktım.
"Ben!" Diye bağırdım.
"Ben burada bir saksı çiçeği gibi kuruyup gidiyorum."
"Ben yalnızlığı istemekle suçlanıp, yalnızlığa mahkum edildim. Bu karara tüm gücümle muhalefet ediyorum."
"Ben yalnızlığa dayanamıyorum, insanların arasında olmak istiyorum."
"İşte, tek başıma yıkılmış durumdayım."
"Düşüncelerimin doğruluğunu ölçmekten yoksun kaldım artık. Kimsenin gözünde anlattıklarımın yansımasını göremiyorum artık."
Ne acıklı bir maceraydı bu. Belki de değildi. Ben bir şeyin taklidiydim, fakat aslımı bile doğru düzgün öğrenememiştim.
'Bir işi de sonuna kadar götür, ölmezsin ya' dediğinizi duyar gibiyim. Belki de ölürdüm. Belki de, ölmemek için hiç bir işin sonuna kadar gitmiyordum.
Peki nerede kalmıştım?
Yarım bıraktığım işlerin neresinde kalmıştım?"
18 notes · View notes
kitapsevenbiriii · 11 months
Text
Tumblr media
𝐁𝐞𝐧𝐢 𝐚𝐧𝐥𝐚𝐦ı𝐲𝐨𝐫𝐥𝐚𝐫𝐝ı. 𝐙𝐚𝐫𝐚𝐫 𝐲𝐨𝐤. 𝐙𝐚𝐭𝐞𝐧 𝐛𝐞𝐧𝐢, 𝐝𝐚𝐡𝐚 𝐤𝐢𝐦𝐥𝐞𝐫 𝐚𝐧𝐥𝐚𝐦𝐚𝐝ı.
Oğuz Atay- Korkuyu Beklerken
33 notes · View notes