"Yâsîn sûresini çokça okuyun, zira bu sûre de çok hasletler vardır."
Hadîsi Şerîf
Hadîs-i şerîfin şerhinde şöyle denmiştir:
- aç olan kimse huzuru kalb ile okursa Allah onu fazlından doyurur
- korkan kimse okursa Allah onun hüzün ve korkusunu giderir
- fakir olan kimse okursa Allah onu dininde halis kılar
- ihtiyaç sahibi okursa Allah onun ihtiyacını giderir
- sabah okuyan kimse akşama kadar Allah'ın emanında olur
- hangi beldede okunur yahut tefsir edilirse Allah oradan surenin hürmetine belayı, kıtlığı, enflasyonu, taunu, vebayı ve hastalığı kaldırır
- akşam okuyan kimse sabaha kadar Allah'ın emanında olur
- ölünün üzerine okunursa azabı hafifletilir
Ben her zaman kendimle konuştum, kendimle arkadaş oldum. Dışarıdaki insanlarla hiçbir zaman samimi olamadım. Bir insan hayatıma girdiğinde, o insanın hayatımda fazlalık olduğunu hissettim. Çünkü yalnızlığa o kadar alıştım ki, bir insan hayatıma girdiğinde onu yok olarak kabul ediyorum.
Her sonun yeni bir başlangıç olduğunu öğrendiğimde yürümemem gereken yollara sapmış, tek başıma her bir işe girip girdiğim gibi geri çıkmıştım. Korkularım beni, aklımı ve kalbimi ele ğeçirmesine defalarca izin verirken dizlerimin üzerine hayatın bana biçtiği korkularım değil, ben düşüyordum.
Zamanla korkularımın üzerinden yürümeye başlarken ayaklarımın altına ateş basmış gibi alevlerle birlikte ateşin bıraktığı çıralar ayağımın altına batıyor, beni yolumdan vazgeçirmeye yeminliymiş gibi elinden geleni ardına koymuyordu
Zaman geçti, kum saati tersine döndü. 3 kişi girdiğimiz bu odada 6 kişiyle vedalaştık. Dost olarak başladığımız hayatta birer yabancıya dönüştürdü zaman bizi. Şu an bile dün gibi hatırlıyorum nasıl öldüğümüzü. Boş bir odaya kapattılar üçümüzü de ve odanın kapısı açıldığında 6 ceset çıkarttılar o odadan. Şu an bu satırları bir hayalet yazmıyor elbet ama yaşadığımda söylenemez. Ruhu ölmüş birinin bedeni ceset kokmaz ama içinde taşıdığı kokuya kendi bile dayanamaz.
Bazen yanında biri olsun istersin onunla konuşmak, birlikte gülmek istersin, ama artık o kadar yalnız kaldın ki, güvenemezsin içini bir kurt kemirmeye başlar, her sözünde bir ima ararsın. Şüphe evet bu duygu şüphe.
-Neden?
-Neden seni sevsin ki?
-Şimdiye kadar çirkin olduğun için seni kimse sevmedi neden o sevsin?
+Ama ya gerçekten iyi biriyse? Ve benimle arkadaş olmak istiyorsa?