Neden bilmiyorum, gerçekten birinin beni sevebileceğini düsünmüyorum. Kusurlarım var, takıntılıyım, travmalarım var, kimse için en değilim, yeterli değilim, sevilecek biri değilim, hatalarım var, aşamadığım sözler var, kaldıramadığım yükler var, çürüyen bir ruhum var. Kim niye sevsin beni...
Sessizdim ama kör değildim. Hisseder, içimi isyan kaplar, ama susardım. Damla damla süzülürdüm gecenin tenhalığına, bir başına yüklenip dünya kederini ve alıp giderken başımı ıssız sokaklara, kimse görmezdi kaçtıklarımı, biriktirdiklerimi....
Bu gece kar tanelerini seyrederken, Sevdiğin şarkıyı dinliyorum...
Engel olamıyorum yanaklarıma düşen damlalara, Kaç gecedir uykusuzum bilmiyorum. Bildiğim tek şey, şimdi çok uzaklardasın Kollarımı açsam sarılır mısın? Oralarda bir yerlerde sen de özlüyor musun? Bazen her şeyi boşverip bana koşasın geliyor mu? Hasret karlı dağları aşarmış da bir gururu geçemezmiş. Aşıklar en çok gecelere yenilirmiş. Bu gece sen uyurken, Buluttan bir battaniyeyle örteceğim üstünü. Rüzgarın uğultusuyla gönderdiğim, Bir masal fısıldayacağım kulağına. Eğer bir gün yolun düşerse buralara, Gün ışırken, şehir uyanırken kapımı çal. Cam kenarındaki eski koltuğumda seni bekleyeceğim. Plakta dönerken sevdiğin şarkı, seni düşleyeceğim.. 🌿🍷🌔