#globalizm | Explore Tumblr Posts and Blogs

serhatnigiz · 1 year

Text

Toplumsal Denetimizmin Tarihsel Temsiliyetizm ile Dansı Üzerine Notlar

Yazıya Lenin’in 1906 yılında kaleme aldığı bir makaleden alıntı yaparak başlayalım. Lenin şöyle diyor:

"Bizim için önemli olan, tavizler yoluyla Duma'da koltuk kapmak değildir; tersine, bu koltuklar ancak ve ancak kitlelerin siyasi bilincini geliştirmeye, onları örgütlemeye hizmet ettiği ölçüde değerlidir, 'sükunet', 'düzen' ve 'barışçıl [burjuva] saadet' uğruna değil, emeğin her türlü zulümden ve sömürüden kurtuluşu için mücadele uğruna." (Lenin, Duma Seçimlerine Burjuva Partilerinin ve İşçi Partisinin Yaklaşımı)

Kapitalizmin feodalizme galebe çaldığı bir çağda parlamentarizm (yasamacı temsiliyetist faaliyet) feodalizme karşı "…kitlelerin siyasi bilincini geliştirmeye, onları örgütlemeye hizmet ettiği ölçüde değerli…" ve devrimci idi. Lenin'in "sol komünizmin çocukluk hastalığı" olarak eleştirdiği de haklı olarak buydu. Zira Lenin bu sebepten dolayı parlamentarizmin tüm biçimlerini reddeden sol komünistleri ağır bir dille eleştirmekten geri durmuyordu. Lakin Lenin’in bu tespitleri; dünyanın ve Rusya'nın hala büyük oranda feodal olduğu, Rus kapitalizminin bile "bu büyük feodal okyanus içinde küçücük bir adacık" olarak var olduğu koşullarda, yani minoktokratik sanayi emeğinin değişim döneminde yapılmış olan özgün tespitlerdi. Dolayısıyla; bu tespitlerin özgün içeriğinin anlaşılabilmesi öncelikli olarak çağ-evre, dönem-geçiş ve ülke-yerel analizlerinin yapılabilmesi ile mümkündür. Dahası; bütün bu konumlanışların merkez, merkez-çevre ve merkez-karşıtı koordinatlarının da ortaya konulması bilakis gereklidir. Kimin neyi neden savunduğunun ya da karşı çıktığının anlaşılabilmesi bu dinamiklerin çözümlenmesinden geçmektedir.

Bu dönemde ve özellikle de Duma özelinde parlamentarizmin Bolşevikler için "dönemsel ve konjektürel bir ilke" haline gelmesine şaşırmamak gerekir. O günün koşullarında elbette ki bu doğru bir yönelim idi. Lakin günümüzde bırakın parlamentarizmi, en ileri emperyalist kapitalist ülkelerde bile/en ileri burjuva devletlerinde bile/en ileri burjuva demokrasilerinde bile/en ileri temsiliyetist bürokratik memur diktatörlüklerinde bile burjuva demokrasisi yoktur; çünkü artık burjuvazinin demokrasiyle işi kalmamıştır. Burjuva demokrasileri bile artık burjuva devletlerini terk etmiş durumdadır. Burjuvazinin demokratlığı gerçekte feodalizme kadardır. Daha doğrusu; minoktokratik sanayi emeğinin üretim-değeri ile tüketim sürecine girdiği, gloktokratik teknik emeğin tüketim-değeri ile üretim sürecine girdiği yeni glokalist-emperyalist evrede burjuvazinin demokratik söylemleri (ki bu ister yasamacı, yargıcı ve yürütmeci biçimde olsun hiç fark etmez), gerçekte temsiliyetizme ve kurumlarına dayanan bürokratik memur diktatörlüklerini emekçilerden gizleme işlevini görmektedir. Bu aynı zamanda tarihsel olarak sermaye diktatörlüklerine de tekabül etmektedir.

Gerçekte ise Batı kapitalizmlerine özgü bir özellik gibi algılana gelen “demokrasiler” bile aslında tüketim toplumu demokrasileridir. Dolayısıyla; tüketim değerinin belirleyici olduğu bu demokrasiler kapitalist ekonomilerle uyumlu tüketici bireyler yaratmaya dönük temsiliyetist rejimlerdir. Kaldı ki; sosyal ve ekonomik refahta ki nispi yüksekliğe rağmen bütün bu temsiliyetist rejimler bölgesel tüketim pazarlarından kaynaklı yoğun eşitsizlik ve sömürü problemlerini de üretmeye devam etmektedirler. Bu da glokal kapitalizmin yapısal krizi ile bütünleşerek sorunu temsiliyetist sistemlere içkin bir sorun haline getirmeye devam etmektedir. Kapitalizme bağlı olarak gelişen krizler daha da daralan aralıklarla sancılı ve toplumsal çöküşlere neden olan krizlere dönüşmektedir ve arkasında çok büyük yıkıntılar bırakmaktadır. Krizler artık dönemsel olmaktan çıkmış, süreklilik kazanarak yapısal bir biçim kazanmıştır. Kapitalizmde kriz süreçlerinin (kısalan dalgalar biçiminde) 3-5-8 yıl aralıklarına kadar inmiş olması bunun en açık göstergelerinden biridir.

Glokalizm evresinde; kapitalizmin üzerinde yükseldiği temsiliyetist kurumlardan özellikle de içi burjuvazi tarafından büyük oranda boşaltılmış olan, göstermelik bir kurum olan parlamentodan (yasama organından) emekçi sınıflar lehine büyük kazanımlar elde etmeyi beklemek beyhude bir çabadır. Dahası; burjuvaziyi ayakta tutan kurumlardan biri olarak parlamentoların dünya genelindeki mevcut seçim ve sandık katılım oranları incelendiğinde parlamentoların en az güvenilen kurumlar arasında olduğu rahatlıkla görülebilir. Tüm dünyada seçimlere ve sandığa katılım oranları hızla düşmektedir. Türkiye gibi ülkelerde ise katılımın nispeten yoğun olması ise baskı ve sömürüden dolayı çıkış yolu bulamayan kitlelerin yaşadığı çaresizlikten kaynaklanmaktadır. Yoksa Türkiye’de dahil olmak üzere hiçbir ülkede parlamentolar farklı bir işlev görmemektedir.

Parlamentarizmdeki bu daralma yürütmedeki gloktokratik otoriterleşme eğilimlerini de güçlendirmektedir. Tüm dünyada yürütmenin ön plana çıktığı ve yargının yürütmenin emir eri haline geldiği bir yapıya doğru gidiliyor. Başka bir deyişle, yasamacı parlamentarizm değil, modern tarzda yürütme otokratizmi ön plana çıkıyor. Emekolojistler bu duruma “gloktokratizm” adını vermektedir. Kaldı ki; bütün dünyada de facto parlamentoların fonksiyonu her geçen gün azalmakta, daha çok yarı-otoriter ya da tam otoriter yarı-başkanlık sistemleri ön plana çıkmaktadır.

Dünyanın hangi ülkesinde “hiçbir şeyin değişmeyeceğini biliyorum ama yine de oy vermeliyim” yaklaşımı bu derece yaygındır? Bu durum kapitalist tümel toplumsal varlık ile burjuva toplumunun basıncı altında ezilen tikel bireysel varlığın arasındaki çelişkilerin bir dışavurumudur. Kuşkusuz bu ülke Türkiye’dir. “Umut fakirin ekmeği” misali, yoğun propaganda ve beyin yıkıma altındaki “sıradan” vatandaşın, “hadi bu defa olacak” dürtüsüyle sandığa gidip oy vermek istemesi elbette ki anlaşılabilir. Hele ki Türkiye’deki temsiliyetist sahtekarlığın, seçim ve sandık sattında dönen üst seviye oyunlarında geldiği nokta düşünüldüğünde, kafası yeterince karışık olan bir emekçiye “oy verme” baskısı yapmak ne derece yanlış ve hatalı bir eğilim ise, aynı oradan yanlış ve hatalı olan ise sistemin teşhirini hiçbir şekilde yapmadan, temsiliyetizmin ipliğini pazara sermeden, çözüm adresi olarak parlamentoyu göstermektir. Dolayısıyla; bugüne kadar birikmiş olan sistem kaynaklı temsiliyetist sorunların sadece parlamento temelli mücadeleler eliyle çözülebileceğini iddia etmek, emekçileri aldatmayı geçelim, emekçilerle dalga geçmek, emekçilere ihanet etmekten başka da bir şey değildir.

Günümüzde burjuvazi şeklen olmasa bile kökeni Aydınlanma düşüncesine kadar uzanan “demokratik değerlere” dahi sırt dönmüş durumdadır. Gerçekte ise “gelişmiş olsun” ya da “az gelişmiş olsun” tüm ülkelerdeki otoriterleşme, totaliterleşme eğilimleri hızla artmaktadır. Bu durum kapitalizmin gloktokratizm süreci ile birlikte içine girdiği yeni dinamiklerin bir sonucudur. Dünya emekçilerine boş hayaller pompalanmalıdır. Dünya genelinde otoriterleşme ve totaliterleşme eğilimlerinde artış olacağı anlaşılmaktadır. Suriye’den Ukrayna’ya, Asya Pasifik’ten Atlantiğe kadar temposu hiç düşmeyen mevcut gerilimlerin, çatışmaların ve hesaplaşmaların kökü de yine bu gloktokratik dinamiklere dayanmaktadır.

Türkiye’de bu gerilimin tam da merkezinde yer alan ülkelerden birisidir. Dahası; devlet demek kurumlar demektir. Devlet demek bürokrasi demektir. Devlet demek memur demektir. Türkiye’de bunların hiçbiri düzgün çalışmamaktadır. Devleti ve kurumlarını oluşturan bürokratik memur kastları arasındaki sınıfsal sürtüşmeler ve birbirlerini tasfiyeye dönük kirli operasyonlar ayyuka çıkmış durumdadır. Düne kadar “devlet sırrı” olarak görülen şeyler artık alenen sokak ortasında rahatlıkla konuşulabilmektedir. Kısa süre önce yaşanan deprem olayı da bu listeye eklenirse; Türkiye’de halk devletin nasıl bir çürüme ve yozlaşma içinde olduğunun farkındadır. Kimileri bu yozlaşmadan ve çürümeden kendine pay çıkarıp kendisini kurtarmaya çalışırken, büyük bir çoğunluk ise bu gelişmeleri derin bir sessizlik ve öfke içinde seyretmeye devam etmektedir. Lakin bu durum; yani büyük çoğunluğun sesini yeterince çıkarmıyor olması bu düzeni kabul ettikleri manasına da gelmez. Kitleler kitaplardan değil, kendi deneyimlerinden öğrenirler. Kitleler sistemi düzeltmek için denedikleri yöntemlerin (örneğin, seçim ve sandık) kafi gelmediğini elbette ki deneme yanılma yoluyla, gerekirse yüzlerce defa deneyerek, yanılarak acı verici şekillerde öğrenmek zorundadırlar. İnsanlık tarihi de hep bu şekilde, zor yollan öğrenmeyle gelişmiş ve kalıcı kazanımlar bile bu sayede ete kemiğe bürünüp kurumsal bir alt yapıya dönüşebilmiştir. Tarihsel hak, hukuk ve adalet mücadeleleri bunun çarpıcı örnekleriyle doludur.

Bugün devrimciler için asıl görev; kitlelere “şu ya bu partiye oy atın ya da atmayın!” demek değildir. Bu ilkel olduğu kadar, saçma da bir yaklaşımdır. Kitlelerin düşünme biçimi öncelikli olarak kendi günlük kaygılarıdır. Dolayısıyla; kitleler bu manada belirsiz bir geleceğe ertelenmiş ülküsel sloganlardan ve beylik laflardan uzak durmakta; bugünle, şu anla, şimdiyle ilgilenmektedir. Dahası; emekçi kitleler kendi güncel sorunlarına çözüm getirebilecek her türden akılcı ve mantıklı öneri ile birlikte yapıldığı zaman genel bir sistem eleştirisine açıktan da destek vermektedir. Türkiye’de sokaktaki çocuk bile artık sistemin bozuk olduğunu bilmektedir. Hatta ülkede kapitalizm eleştirisi için devrimcilere bile gereksinim kalmamıştır; zira “vahşi kapitalizm” her gün burjuva TV’lerinde biçimselde olsa yerden yere vurulmakta, “ne yapılması?” gerektiği ise sosyal-liberal tonlarda da olsa düzen sınırları içinde konuşulabilmektedir. Kısacası, sorun kitlelerin oy verip vermemesi değil, oy vermesi halinde verdiği oyun denetimini yapabilmesidir!

O vakit emekçi kitlelerin bugününe nasıl müdahale edilebilir? Bunu yapabilmek için öncelikli olarak devrimci hareket içindeki düşünsel yapının değişmesi gerekir. Çünkü her sistem belirli mantıksal kalıplar ve anlayışlar üzerine yükseldiği için bir sistemin aşılabilmesi de ancak o sistemi aşabilecek daha üstün bir mantığın geliştirilebilmesi ile mümkün olabilir. Dolayısıyla; hiçbir sorun o soruna neden olan araçlar vasıtasıyla aşılamaz. Bunun en bariz kanıtları temsiliyetizmin tarih boyunca oynadığı rolde saklıdır. Şayet tarihsel temsiliyetizm olmasaydı; ne dinler, ne devletler ne de sınıflar ortaya çıkabilirdi. Şayet temsiliyetizm olmasaydı; ne “köleci yürütme devleti”, ne “feodal yargı devleti”, ne de “kapitalist yasama devleti” var olabilirdi. Nasıl ki insanlık tarihi sınıflar arası mücadeleler tarihi ise, aynı insanlık tarihi gerçekte biri biri üzerine geçen emek biçimleri ile birlikte ortaya çıkan kurum biçimlerinin ve bu kurumlar arasındaki mücadelelerin de tarihidir.

Kaldı ki; kapitalizm ile birlikte mevcut kurumsal alt yapısına ve işleyiş tarzına kavuşmuş olan “yasama kurumunun” bugün ki sorunların kaynaklarından biri olduğu düşünülürse, “tümel bir sistem” olarak kapitalizm sorununun, soruna neden olan araçlardan ve aparatlardan biri olan parlamentarizm ile aşılabileceğini sanmak en hafif tabirle saf aptallık olacaktır. Dolayısıyla; belirli durum ve olanaklar dahilinde parlamentolardan yararlanabilme imkanları bile, bu çalışmalar ancak “bürokratik devrimci denetimist faaliyetler” biçiminde yapıldığında anlam kazanabilir. Bu da “Leninist-denetimizm” anlamında yasama, yargı ve yürütme kurumlarından “kitlelerin siyasi bilincini geliştirmeye” dönük yararlanmanın bugün ki güncel biçimidir.

Dolayısıyla; ister yeni bir sistem denilsin, ister sosyalizm denilsin, emekçi sınıflara nasıl bir sistem ve toplum düzeni önerisi getirildiği açık ve net bir şekilde ortaya konulmalıdır. Bunun yapılabilmesi içinde toplumu oluşturan bireylerin, emekçi sınıfların kendi temel hak ve özgürlükleri için nasıl mücadele etmeleri gerektiğine dair sıra dışı ve yenilikçi yöntemlerin geliştirmesi gerekir. Zira bugüne kadar sınıflı toplumların üzerinde yükseldiği temsiliyetist devlet ve toplum modellerinden farklı ve ayrı olarak yeni ilkeler üzerinden tarif edilmesi gereken bir sosyalizm tahayyülü olmadığı müddetçe, yeni bir sistem ve yeni bir toplum düzeni söyleminin de içi doldurulamaz. Bu da yeni bir “anlatının” ve “hikayenin” inşası demektir.

Mesele sadece toplumun belirli bir kısımına ya da belirli bir sınıfa dayanarak temsiliyetizm ilişkileri üzerinden iktidarın alınması ve yine bu iktidar aygıtı üzerinden toplumun yukardan aşağıya doğru (sosyal mühendislik eliyle) biçimlendirilmesi meselesi değildir. Aksine meselenin bu şekilde ortaya konulması, temsiliyetist düşünce yapısının aşılamamış olmasından kaynaklanmaktadır. Ast olan emekçi kitlelerin hiçbir baskı ve zorlama olmadan kendi hak ve özgürlükleri için mücadele ederek kendi kendilerini kurtarabilmeleri ve bu yolda kendi hak ve özgürlüklerini savunabilmeleri için gerekli olan toplumsal denetim kurumlarını inşa edebilecekleri bir praksisi sergileyebilmeleridir. Yoksa sosyalizm işi; ne bir parti işidir, ne devlet işidir, ne de bir lider işidir. Kuşkusuz temsiliyetist ilişkilerin devamlılığı açısından bu faktörlerde bir anda yok olup gitmeyecek olsa da, hatta uzunca bir süre önemini koruyacak olsa da; bu iş asıl olarak emekçi kitlelerin toplumsal denetim kurumları aracılığıyla ne derece kendi yaşamlarının öznesi olmak istedikleriyle de bağlantılıdır. Başka bir deyişle, bu mesele kitlelerin toplumsal denetimizmin öznesi olması meselesidir. Yoksa öznesi olamıyorsa kitleler temsiliyetizmin kullanıcı nesnesi olmaktan da kurtulamaz.

Her hangi bir parti emekçi kitlelerin haklarını, emekçi kitlelerden daha iyi bir şekilde temsil edebilir mi? Ya da sınıf adına parti ya da devlet biçimindeki temsiliyetizm eşittir sosyalizm mi demektir? Böylesi bir temsiliyetizm ancak nispi bir temsiliyetizm olabilir. Daha da önemlisi; böylesi bir temsiliyetizm biçimini sürdürmek isteyenler açısından bile bu model pek çok “karşı devrimci” riski de içermektedir. Başka bir deyişle, bu risk kendi içinde kendine karşı gelişecek toplumsal iç dinamikleri de üretme potansiyeline sahiptir. Bu bir paradokstur. Temsiliyetizmin neden olduğu bir paradoks. Dolayısıyla; proletaryanizm adına yapıldığında da bu sorun ortadan kalkmamıştır. Aksine bu sorun bumerang etkisi ile geri dönmüştür. Halbuki gerçek olan işçi, köylü, emekçi vs. herkesin kendi hak ve özgürlüklerini önce kendisinin savunmayı öğrenmesidir. Bu da toplumun çok küçük bir azınlığını oluşturan bir parti ya da devlet gücüyle yapılamaz. Bunun gerçekleşebilmesi için öncelikli olarak yeni kurumlara ihtiyaç vardır. Bu kurumlarında kuşkusuz “toplumsal denetim kurumları” olması gerekir. Dahası; parti de bir kurumdur, devlette bir kurumdur, liderler bile bu kurumların eseridir. O zaman tümünün emekçi kitleler tarafından denetlenmeye açık ve şeffaf olması gerekir. Temsiliyetist yol kirli yoldur; o yoldan gitmeye ısrar etmek demek kapitalizmin yolundan gitmek demektir!

Kimileri “zaten devletlerin kendi denetim kurumları var” diyebilir. Ama bunlar adı üzerinde devletin (yasamacı, yargıcı, yürütmeci temsiliyetizmin) kendi iç denge ve denetim kurumlarıdır. Başka bir deyişle, bunlar devletin, yani devleti oluşturan bürokratik zümrenin ve memur tabakasının kendisini denetlemek için geliştirmiş olduğu biçimsel kurumlardır ki, bu noktada kapitalist dünyada bu kurumların güvenilirliği ve şeffaflığı ise başlı başına bir tartışma konusu olmaya her zaman devam etmiştir. Dolayısıyla; kapitalist devlet yapılanmasının üçlü bacaklarını oluşturan yasamanın, yargının ve yürütmenin kendi iç denge ve denetimi ile toplumun bütün bu kurumlardan bağımsız ve ayrı olarak devleti ve memurlarını aşağıdan yukarıya doğru denetleyebileceği kurumların kurulması fikrini birbirinden kesinlikle ayırmak gerekir. Birincisi; hali hazırda zaten yönetsel temsiliyetist modeller eliyle zar zor sürdürülmekte olup, ikincisi ise kapitalist toplumun içinde burjuva devlet yapılanmasına karşı “bürokratik devrimci denetimist faaliyet” olarak yürütülmesi ve “mevzi kazarak ilerlenilmesi” gereken bir mücadele tarzıdır. Ne yazık ki proletaryanizmin onca imkana sahip olmasına karşın temsiliyetizm karşısındaki, daha doğrusu “bir avuç parti ve devlet bürokratı” karşısındaki yenilgisinin nedenlerini de bu noktada ki stratejik tercihlerinde aramak gerekir. Halbuki her taktik strateji ile her strateji de taktikle uyumlu olmak zorunda değildir. Çünkü denetimist mücadele de 2 kere 2’i her zaman 4 değildir. Denetimist mücadele mücadelenin şartlarının sürekli değiştiği, dinamik, hareketli ve “kafa yakıcı” bir mücadele tarzını da zorunlu kılmaktadır.

Bürokratik devrimci denetimist faaliyet yürütmeksizin seçim ve sandığın tek başına bir aldatmaca ve sistemin bir oyunu olduğunu söylemekte kendi başına bir anlam taşımamaktadır. Dolayısıyla; seçmen açısından asıl mesele seçtiklerini denetleyebilme hakkına sahip olup olmamasıdır. Temsiliyetist sistemlerde böyle bir hak söz konusu değildir. Devletin (yasamacı, yargıcı, yürütmeci temsiliyetizmin) kendi iç denge ve denetimi bir toplumsal denetim modeli değildir. Bu durumda halk, seçme hakkı da dahil olmak üzere kendi haklarının denetimini hiçbir şekilde yapamamaktadır. Şayet seçmen kendi haklarının denetimini yapabilecek kurumlara ve aygıtlara sahip olsa seçim, sandık ve parlamento vatandaş için “bu kadar önemli” olmaktan da çıkar. Seçim ve sandık vatandaş için değil, kendisini usul, koruma ve dokunulmazlık zırhlarının arkasına gizlemiş olan memur kastları için önemlidir. Çünkü dünyanın neresine giderseniz gidin: devlet varsa kapitalizm vardır; memur varsa kapitalizm vardır; kapitalizm varsa da seçim, sandık ve parlamento oyunları, alavereleri, dalavereleri vs. vardır.

Yönetsel temsiliyetizmin “denge ve denetim” adını verdiği model, devleti ve sermaye egemenliğini meydana getiren memur kastları arasındaki denge ve denetim ilişkilerinden ibarettir. Bu asla aşağıdan yukarıya doğru bir denge ve denetim modeli değildir. Dolayısıyla; temsiliyetist-denetimizm ile toplumsal-denetimizm birbirinden ayrılmak zorundadır!

Günümüz dünyasında tarihsel temsiliyetizmin krizi gloktokratik kapitalizmin de yönetsel krizi haline dönüşmüş durumdadır. Bugünün proterleri bile yarı protekleşmiştir. Protekya iktisadi ve üretim tekniği açısından emek araçlarında denetime yatkın bir sınıf biçimidir. Her şey zorunluluktan çıktığı için toplumsal denetim fikriyatı da protekya sınıfının yapısal düşünce tarzından çıkmış olan yeni bir modeldir. Gelecek kuşaklar bu modelle daha fazla haşır neşir olacaktır. Keza düşünsel yapıda değişiklik olmazsa, toplumsal ilerleme de mümkün değildir. Dolayısıyla; toplumsal-denetimizmin temsiliyetist-denetimizm ile dansı hem düşünsel yapının değişmesi hem de toplumsal ilerleme için zaruridir.

9.03.2023

Serhat Nigiz

0 notes

blogadrianaleite-blog · 1 year

Text

#brasil #brazil #portuguese #globalizm #ESG #ONU #europa #europe #ocidente #english

0 notes

rymonauta · 2 years

Text

NASZYMI RĘKAMI

Segregują i kasują już naszymi rękami W fastfoodach, marketach i na stacjach benzynowych Korpochciwcy tną koszty okradają nas garściami Z czasu, energii, spotkań z ludźmi nastrojowych

Wpychają nam usługi niechciane, znielubiane W imię większej kasy dla elit finansowych. Jak te żaby na małym ogniu podgrzewane Skończymy na dziale w pudełkach dań gotowych.

Czy nie wkurza was to jak mnie wkurza potwornie Że coraz bardziej nami wysługują się wszędzie A my jak te baranki głupie na rzeź pokornie Trwamy w wyuczonej niemocy błędzie

Trzeba nam powstrzymać globalne korporacje Co odbierają nam coraz więcej wolności Zachłanne na zyski, niepomne na racje Zwykłych ludzi, sprawców elit majętności.

Nie korzystajmy z kas samoobsługowych! Wyrzućmy karty, płaćmy tylko gotówką! Unikajmy galerii wielopiętrowych Liczmy się z ka��dą wydaną na zbytki złotówką!

Protestujmy na każdą próbę wciskania nam kitu Marketingowym dla kasy szalbierstwem Lansowaną siłowo nad bzdurą zachwytu I nićmi grubymi szytym pozerstwem.

#poezja #wiersz #kapitalizm #chciwość #niemoralność #globalizm #kult

0 notes

pantherknight · 1 month

Text

Also when I added tags about Russian Orthodox Church declaring a crusade against "the satanic nature of Western globalizm" I meant personal statements of the patriarch, but apparently now it's literally part of the doctrine lol.

Also it expectedly restates conservative bullshit and talks about "the need to protect the interests of indigenous population from migrants", indigenous population in question being Russian settlers.

So like, is Russia doing anti-imperialism?

#no what it does is attempt to create irl version of imperium of mankind #we were joking about this since they started blessing the rockets continued when they created 'church of military' built from trophies #and now this #one day we will choke the last king with the guts of the last priest #death to christianity #txt #politics #Ukraine #Russia

3 notes · View notes

doriangray1789 · 1 year

Text

MEGADEATH

MetallicA dan ayrılan Dave Mustaine’nin kurup başını cektiği, İron Maiden ve MetallicA ile beraber 90'lı yıllara damgasını vurmuş ANARŞİST heavy metal grubudur ve bence en iddilalı albümleri Rust ın Peace dir....

Marty Friedman’ın katılımıyla tavan yapan grup, enstürman hakimiyetiyle beraber Mustaigne’in eşine zor rastlanır vokaliyle ön plana çıktılar SERT BİR SOUND a sahip SPEEDTRASH tarzı müzik yapan gruptur...

MEGADEATH anti-militarist, özgürlükçü, dünyayı ve siyaseti çok önemseyen tavrıyla ön plana cikmiş, bireysellikten uzak bir gruptur. fanatik hayran kitlesine sahiptir ve Dave Mustaine yıllardır bu grubu başarılı bir şekilde ayakta tutan bir sanatçıdır Turkiye'de de konser verdiler, ikinci gelişlerinde bende oradaydım sanırım 2005 di... sahne şovu, sahne kullanımı şarkı sözleri dinleyici kitlesinin yüreğine ulaşabilmesi önemlidir.... iyi az kalır,çabuk tüketilir... sömürülmeye açıktır ama onlar bence daha uzun süre sahnede kalacaklardır zira anti emperyalist globalizm karşıtlığı devam ediyor

Bu gün size ‘’Peace sells but who’s buying’’ ve Holy Wars isimli şarkıları seçtim ancak dediğim gibi sıkı sert bir soundu var...

youtube

5 notes · View notes

gosia35 · 3 months

Text

Komuniści usiłowali stworzyć "homo sovieticus" (człowieka sowieckiego) i przeważnie im się to nie udało, bo komunizm choć był brutalny, to był siermiężny i miał ograniczone możliwości.

Natychmiast po przejściu setek milionów ludzi mieszkających na wschód od byłej "żelaznej kurtyny" spod okupacji komunistycznej pod okupację globalistów - nastąpiło ogromne przyspieszenie procesu formowania homo sovieticus: człowieka ogłupionego, zatrutego i wykastrowanego chemią, wydartego z korzeniami z ziemi, religii, patriotyzmu i w ogóle jakichkolwiek tradycyjnych, naturalnych wspólnot.

Te kilka krajów na wschód od byłej "żelaznej kurtyny" ciągle jeszcze różnią się pozytywnie od przegniłego na wskroś Zachodu tylko i wyłącznie dlatego, że zatruta chemikaliami żywność i "pranie mózgów" oraz infiltracja wszystkich aspektów życia przez masonerię zaczęła się w nich o 40 lat później. Wcale zaś nie dlatego, że były w jakimkolwiek sensie immanentnie lepsze, szlachetniejsze, lub doznające jakiejś specjalnej, boskiej opieki.

Komunizm nie miał interesu w likwidowaniu okupowanych przez siebie narodów nie dlatego że był dobry, tylko po prostu dlatego, że był technicznie zacofany (wynik wprowadzenia systemu ekonomicznego jeszcze bardziej sprzecznego z naturą ludzką niż monopolistyczny, socjalistyczny globalizm na dzisiejszym Zachodzie).

Komunizm potrzebował milionów żołnierzy i robotników, by zrekompensować ilością niższą jakość swej armii i gospodarki. Dlatego nie popierał zboczeń, pornografii, rozwodu bez orzekania o winie, śmieciowej "edukacji", rozpadu rodzin i spadku dzietności.

Plany naszych obecnych władców, globalistów są inne. Dążą oni do bezwstrząsowej, stopniowej likwidacji naszej rasy (będącej dla nich jedynym realnym, potencjalnym konkurentem), a potem również 97% z całej reszty ludności świata.

Nie potrzebują 8 miliardów ochroniarzy, prostytutek i kelnerów. Do walki wystarczą im małe oddziały zawodowców, do produkcji przemysłowej - maszyny. "Zaśmiecanie świata" przez nadmierną liczbę zbędnych istot mniej lub bardziej ludzkich jest dla nich sprawą pilniejszą niż cokolwiek innego.

Zlikwidowanie 97% populacji światowej stanie się łatwe po zlikwidowaniu ludzi zdolnych do zorganizowania buntu, mających wystarczającą do tego celu inteligencję i cechy charakteru (rasę białą). Globaliści wcale nie chcą żadnych wojen religijnych (np. z Islamem), czy rasowych - chcą powszechnego skundlenia się i zmieszania (mongrelizacji) wszystkich ze wszystkimi. Chcą by wszyscy zapomnieli o odrębnościach swych religii, języków, kultur, ras…

Ludzie, którzy urodzili się i uformowali swój obraz świata przed 1989 rokiem mają trudności ze zrozumieniem sytuacji, która jest już kompletnie inna, niż za czasów ich młodości, choć zmiany te nastąpiły stopniowo, podstępnie, zostały rozciągnięte w czasie. Więc tacy "niedzisiejsi ludzie" ciągle używają pojęć - skorup, z których dawno już wytchła wszelka żywa treść.

Naród, który jeszcze nie tak dawno miał medianę wieku dwadzieścia kilka lat, a naród z medianą ponad 40 lat - nie mają ze sobą nic wspólnego, choć mówią tym samym językiem i mieszkają na tej samej ziemi.

Kościół Wyszyńskiego nie ma nic wspólnego z kościołem Bergoglio, choć nazwa ciągle ta sama i te same świątynie, w których dziś celebrans siedzi odwrócony tyłem do tabernakulum.

Naród, w którym jeszcze niedawno było kilkanaście milionów niezależnych od państwa chłopów, a naród "zurbanizowanych, nowoczesnych", zatrudnionych przez państwo, lub wielkie korporacje Julek i Januszów - to dwie odrębne galaktyki, nie mające ze sobą nic wspólnego.

Itd...

M. D.

1 note · View note

turniok · 1 year

Video

youtube

GLOBALIZM - Prawdziwa historia. Jak amerykański historyk Prof. Carroll Q...

#youtube

0 notes

lolonolo-com · 2 years

Text

SOS113U Davranış Bilimleri Final Deneme Sınavı 5

Davranış Bilimleri Final Deneme Sınavı 5 SOS113U Davranış Bilimleri Final Deneme Sınavı 5 Anadolu Üniersitesi İşletme SOS113U Davranış Bilimleri Ünite – 5 Küreselleşme ve Ekonomi Kurumu Aşağıdakilerden hangisi “Dünya Toplumu” anlamına gelir? A. Globalite B. Globalizm C. Globalleşme D. Glokalizasyon E. Glokalizm Cevap : A. Globalite Glokalizm /küreyellik hangi kelimelerden türetilmiştir? A.…

View On WordPress

#Anadolu AÖF #SOS113U Davranış Bilimleri

0 notes

niewolnikmaryi1 · 1 year

Text

Dokumenty firmy Pfizer ujawniają :„Eksperyment typu Mengele… dotyczący sposobu zakłócania i upośledzenia ludzkiej reprodukcji”.

„Jesteśmy atakowani bronią biologiczną, to sytuacja masowych morderstw, wojna, zbrodnia wojenna i zbrodnie przeciwko ludzkości”. Do takich wniosków doszło 3500 ekspertow badających dokumenty firmy Pfizer , która została zmuszona przez sąd do ich przedstawienia. Dr Naomi Wolf przedstawiła, w jaki sposób szczepionka na COVID-19 celowo dążyło nie tylko do „zakłócenia i upośledzenia ludzkiej…

View On WordPress

#covid #globalizm #modernizm #pandemia #szcepionki

0 notes

serhatnigiz · 11 months

Text

"Kapitalizme Geri Dönüş Mümkün Mü?" Tartışması Üzerine Emekolojik Notlar

Bir dünya sistemi olarak dünyanın her yerinde sosyalizme geçilmediği müddetçe sosyalizm mümkün değildir tezi saçma olduğu kadar, tarihsel ve toplumsal emek yasalarına da aykırı bir önermedir. Basit bir soruyla başlayalım; feodalizmden kapitalizme geçişte kapitalizm bir anda dünya sistemine dönüşerek ve her yerde kapitalizm egemen bir sistem haline gelerek mi kapitalizm olmuştur? Her şeyden önce kapitalizm derken emek türünden bağımsız olarak bir kapitalizm ve toplum biçimi tarif edemeyeceğimize göre; sanayi emeği ve sanayi emek türü olmadan da bir kapitalizmden ve kapitalist toplum biçiminden de bahsedemeyiz!

Sanayi emeği en başta tarım emeği içinde nicel ve çekinik bir konumlanış içindeydi. Başka bir deyişle, feodalizm içindeki sanayi emeğinin D1 (nicel sanayi emeğinin değişim biçimi), D2 (nicel sanayi emeğinin gelişim biçimi), D3 (nicel sanayi emeğinin dönüşüm biçimi) türleri var olmasaydı; her biri birer sanayi emek aracı olan Hint çırçırı, dıştan patlamalı motorlar, içten patlamalı motorlar sırasıyla ortaya çıkmış olmasaydı; feodalizmden kapitalizme doğru bir kopuş süreci de asla gerçekleşemezdi. Diğer bir deyişle, şayet tarihsel ve toplumsal bir sistem olarak minimal-kapitalizm var olmasaydı; bugün içinde yaşadığımız glokal-kapitalizm de var olamazdı.

Kapitalizm en başlarda bir dünya sistemi değildi. Aksine kapitalizm en başlarda feodalizm içinde küçücük bir adacık konumundaydı. Nasıl ki sanayi pazarları zamanla tarım pazarlarını kendi içinde eriterek ulusal sanayi pazarlarını yarattı ise, zaman içinde sanayi-kar yaratan sanayi ürünleri de tarım-kar yaratan tarım ürünlerine kıyasla daha yüksek kar oranları yaratmaya başladı. Dolayısıyla; kapitalizm minimal-kapitalist iktidarlaşma sürecinde feodalizm içinde kısmen nicel bir konumdayken, kapitalizm glokal-kapitalist iktidarlaşma süreci ile birlikte nitel konumunu daha da güçlendirerek ulusal-emperyalizmler biçiminden ulus-üstü bölgesel emperyalizmler biçimindeki yeni bir evreye girdi.

Bugün dahi kapitalizmin tam manasıyla global bir sistem olduğu da söylenemez. Zira global bir sistem glokal bir dünya devletini ve glokal bir dünya pazarını zorunlu kıldığı için, kapitalizmin ulusal ve uluslararası sınırlardan bağımsız olarak hareket eden bir sisteme dönüştüğü de iddia edilemez. Kısacası; ortada global bir dünya devleti ve global bir dünya pazarı olmaması nedeniyle; günümüz kapitalizmi için asıl belirleyici olan glokalizm içindeki globalizm (nitelin içindeki nicel) olgusudur. Diğer bir deyişle, tek tek ulusal emperyalist tekellerin ulusal ve uluslararası hareketi tarafından değil, ulus-üstü tekellerin bölgesel ve uluslararası hareketi tarafından belirlenen glokal-emperyalizm çağında; glokalizmden bağımsız bir globalizm tanımının yapılabilmesi de mümkün değildir.

Sosyalizm sorununa dönecek olursak; adı üzerinde minimal-sosyalizm minimal ölçekteki bir sosyalizmdir. Glokal-sosyalizm ise glokal ölçekte bir sosyalizmdir. Global-sosyalizm ise global bir dünya sistemine dönüşmüş olan sosyalizmdir. Dolayısıyla; yıllardır proletaryalist akımlar arasında süre giden "Tek ülkede sosyalizm mi? Dünya Devrimi mi?" tartışması ekseriyetle oksimoron bir tartışmadır. Bu tartışma esasında meleklerin cinsiyetini tartışmak kadar da saçma bir tartışmadır! Zira bir ülkede devrim olabilir ve devrimin gerçekleştiği bu ülkedeki sosyalizm uygulamaları ne kadar zayıf sosyalizm uygulamaları olsa da, temelde bütün bu uygulamalarda minimal sosyalizm uygulamalarıdır. Bu minimal sosyalizm uygulamaları sosyalizm uygulamaları değildir demek (emek türlerinin birleşik iş bölümü diyalektiğine dayanan) tarihsel ve toplum değişim, gelişim ve dönüşüm yasalarını bilmemek manasına gelmektedir.

Bir dizi yerel, yeresel ve bölgesel mücadeleler sonucunda bu minimal sosyalizm zaman içerisinde glokal bir sosyalizme de dönüşebilir. Ya da devrimler hiçbir zaman düz bir çizgide ilerlemediği için devrim iç ya da dış etkenlerden ve tehditlerden dolayı yenilgiye uğrayabilir ve sosyalist iktidarlar ortadan kalkabilir. Bu durumda biz bu yenilgiye sosyalizmin yenilgisi mi diyeceğiz? Böyle saçma kanıt mı olur? Ya da biz bu sisteme glokal sosyalist olmayan bir sistem mi diyeceğiz? Bu bas baya sosyalizmdir ama biri minimal ölçekte bir sosyalizm iken, diğeri ise glokal ölçekte bir sosyalizmdir. Her iki durumda da devrimler başarılı olabileceği gibi pek çok nedenden dolayı devrimler yenilgiye de başarısızlığa da uğrayabilir. Öte yandan, dünya ölçeğinde bir sisteme dönüşmüş sosyalizm ise adı üzerinde global-sosyalizmdir. Bu evrede teknik/elektronik emek türü ve pazarları sanayi/elektriksel emek türünü ve pazarlarını kendi içinde soğutarak ve sönümlendirerek protekyanın bayrağı altında dünya ölçeğinde birleşik ve denetimli bir sosyalist ekonomik yapı inşa edebilecek bir noktaya da ulaşmış demektir.

Bir tarihsel/toplumsal sistemden başka bir tarihsel/toplumsal sisteme geçişte; o sistemin genel emek biçimi (GEB) ile eski emek biçimi (EEB) arasındaki iş bölümü ilişkileri, genel emek biçimi (GEB) ile yeni emek biçimi (YEB) arasındaki iş bölümü ilişkileri, o tarihsel/toplumsal sistemin alt evresi ile üst evresi, o sistemin minimal, glokal ve global koordinatları vs. yok sayılarak yapılan sallama sosyalizm tanımları hiçbir zaman bilimsel sosyalist/komünist tanımlar olamaz. Emekolojik yol ve yöntem bu konuda diğer proletaryalist akımlardan kesin çizgilerle ayrışmaktadır.

Şu da var ki; Sovyetler Birliği'nin ilişkin olarak bu ülkenin hiçbir şekilde sosyalist olmadığına dair ortaya atılmış olan iddialar da esasında tutarsız iddialardır. Zira Sovyetler Birliği tüm yanlışlarına rağmen sosyalist bir ülke idi. Lakin bu sosyalizm gerçekte proletaryan bir sosyalizm idi. Başka bir deyişle, Sovyet sosyalizmi kapitalizmin gelip gelebileceği en ileri sosyal-kapitalizm formu idi. Dolayısıyla; Sovyet minimal sosyalizmi işsizlik ve yoksulluk gibi sorunların çözülmesi, herkese kar amacı gütmeyen sağlık, eğitim ve kültür hizmetleri, bilime ve akla dayalı ilerleme vs. gibi pek çok sosyal ve ekonomik atılımı gerçekleştirmişse de, hatta Batı kapitalizmi Sovyet modelini dahi taklit etmek zorunda kalmışsa da, Sovyet sosyalizmi temsiliyetizme ve memuriyetizme yenilmekten de kurtulamamıştır. Keza Sovyet sosyalizmi üç bacaklı kapitalist temsiliyetist ve memuriyetist devlet ve toplum modelini aşamadığı için proletaryan temsiliyetizm ve memuriyetizmin yolu da kapitalizmin yolu olmaktan öteye de geçememiştir.

Kaldı ki; proletaryanizmin en başından beri kapitalizmi var eden ve onun gerçek varlık zeminini oluşturan temsiliyetizmi ve memuriyetizmi aşabilecek bir perspektifi de yoktu; hiç olmadı. Koskoca devrimci iktidarların burjuvaziye tek kurşun dahi atmadan yıkılabileceği ne yazık ki proletaryalistlerin bile aklının ucundan geçmedi! Sovyetler Birliği'nde ve diğer temsiliyetist/memuriyetist proletaryanizm deneyimlerinde yenilen sosyalizm ve komünizm ideali değil, proletaryalist-devrimci taktikler ve stratejiler olmuştur. Ne yazık ki proletaryalist akımlar bu gerçeği saklamanın kendilerince teorik bir yolunu/kılıfını bulmuşlar! Bu yüzdendir ki; proletaryalist akımlar arasında "kapitalizme geri dönüş mümkün mü?" tartışması dönem dönem temcit pilavı gibi ısıtılıp ısıtılıp servis edilmektedir.

Proletaryalist akımlar çıkıp açıklama cesareti gösteremedikleri için bu işte her zaman olduğu gibi protekyan devrimcilere düşmektedir. Maalesef ki; proletaryaya (sanayi emek araçlarının toplumsal kullanıcı sınıfına) rağmen proletaryan efendicilik (kızıl parti/devlet/memur kastçılığı) yaparak sosyalizm kurma hayalleri başından beri bir ütopyadan başka da bir şey değildi. Hatta bu proletarya-cı-lık proletaryadan da bağımsız olarak proletar-yan-cılık haline dönüşerek proletaryaya “yancı olmaktan” öteye geçemeyen kendiliğindenci ve tepkisel bir hareket olarak kalmıştır.

Aslında Lenin bu sorunun kısmen de olsa farkındaydı. Ama Lenin’in de temsiliyetizme ve memuriyetizme karşı denetimist bir çözümü olmadığı için, o daha hayattayken Rus ulusal bürokratizminin (ki Rus burjuvazisi devrimle iktidardan düşmüş olsa da, onun temsil eden asıl güç memuriyetizm idi) Sovyet devletini nasıl adım adım içten ele geçirdiğini kendi gözleri ile gördü. Lenin'in son çırpınışları olan "işçi denetimizmi" de partinin ve devletin zamanla temsiliyetist ve memuriyetist kastların otokratik diktatörlüğüne dönüşmesini engelleyemeye yetmedi, yetmesi de mümkün değildi.

Proletaryanın hiçte böyle bir tarihsel misyonu yok iken, proletaryaya kaldırabileceğinden fazla yük verip her defasında kapitalizmin önüne ata ata dünya ölçeğinde sosyalist/komünist hareketlerin itibarının ve güvenilirliğinin yerlerde sürünmesine neden olanlarda yine proletaryalist akımlar olmuştur. Halbuki proletaryadan sosyalizmi kurmasını beklemek bir erkeğin çocuk doğurmasını beklemek kadar saçmadır! Proletarya kapitalizmi yıkabilir ama sosyalizmi kuramaz. Proletarya ancak protekyanın ideolojik ve politik önderliği altında kapitalizme karşı yıkıcı devrimci sınıf rolünü oynayabilir. Proletaryanın kapitalizmden sosyalizme geçişte ki asıl fonksiyonu da budur. Bu temel emek/sınıf yasası anlaşılamadığı için proletaryaya rağmen proletarya için proletaryan temsiliyetizm ve memuriyetizm yoluyla sosyalizme ulaşılabileceği yanılsamasına düşülmüştür.

Kuşkusuz gelinen noktada proletaryan-marksizm'in emek türleri ve emek araçları karşındaki verili konumlanışlara göre oluşan toplumsal sınıf kategorileri ve tabakalarına dair genel teorileri de bütünüyle çökmüş durumdadır. Bu gerçeğin farkında olan proletaryalistler tıpkı dinden çıkarsa her şeyini kaybedecekmiş gibi hisseden bir mümin misali proletaryan imanlarına daha da çok sarılma ihtiyacı duyarak gerçekte tutucu ve doğmatik bir psişizm sergilemeye de devam etmektedirler. Bu da beraberinde proletaryalist saflardaki ideolojik gerilemenin ve politik-örgütsel duraksamanın daha da belirgin bir hale gelmesi sonucunu doğurmaktadır.

Sonuç olarak; yenilen ve başarısız olan sosyalizm ve komünizm ideali değil, asıl yenilen ve başarısız olan o ideali hakkıyla taşımayı, ilerletmeyi ve gelecek kuşaklara taşımayı başaramayan proletaryalistlerdir! Bu yüzden tükenme sendromu içine girmiş, emek gerçekliğinden kopmuş, dünün dünyasında yaşayan proletaryalistler ile günümüz yeni nesil protekyan komünistlerin bilimsel, ideolojik ve politik konularda birbirine taban tabana zıt yaklaşımlara sahip olması da kaçınılmazdır. Dolayısıyla; bu farklılığın üstünün kapatılması değil, aksine kalın çizgiler ile altının çizilmesi bir elzemdir.

Bir meseleye ilişkin olarak iki çizginin de aynı anda haklı olması mümkün değildir. Gerçek tektir. Doğru tektir. Gerçek devrimci çizgi, doğru devrimci çizgidir!

15.06.2023

Serhat Nigiz

0 notes

rzadkontraktowy · 4 years

Text

Globalizm i niszczenie naturalnego prawa do wolności i równości

Tam, gdzie nie ma już wolnych ludzie, są tylko wyciągnięte z chaosu hierarchiczne - armie, w których rozkaz, ma większe znaczenie niż moralność, jedność, życie, równość, czy wolność (17), oparta na prawdziwym wymiarze owej niezbywalnej wartości.

Logiczne dążenie wolnych ludzi do Lechi - Panoni - Pan Lechi, jest główną ideą każdego Laha, czyli pana samego siebie (13), ponieważ ideologia globalizmu, poprzez kontrole społeczną, powolną zmianę definicji człowieczeństwa (Transhumanizm (18)) oraz hierarchizacje życia - niszczy prawo naturalne (3), a tym samym prawo zwierząt, wyniszcza wszelakie przejawy wolności i równości każdego Laha.

To, o czym pisze od ponad dwóch dekad, w czasie fake pandemii koronawirusa (2), stało się nad wyraz widoczne i określa pozycje obywatela w zniewolonym (i zamaskowanym) stadzie - podporządkowanych imbecyli, dających się torturować, więzić, kontrolować i wodzić za nos, w imię prawa zwierząt (3) oraz poprawności politycznej.

Wartość - rzeczywistej wolności i równości (17), najpierw została przekształcona w puste słowa i prawa, a następnie, zamknięto te dogorywające wzorce w więziennych - cetadelach miast i obozach państw narodowych, podczas gdy wszelakiej maści - najemnikom oraz nierobom, wolno się poruszać po świecie bez ograniczeń, za pomocą reguł - prawa zwierząt (3), które wytworzyło z Gaji - jednolite miejsce łowów, kradzieży, przejęć, spekulacji, czy wyzysku opartego na działaniu terroru fałszywej flagi (19), koordynowanego, za pomocą wewnętrznych i zewnętrznych wojen, wytwarzanych przez tajne bractwa (21), służby specjalne i modyfikacje prawne.

( Zanim na dobre zaczniesz czytać, zaakceptuj zasady panujący w kręgu mojego domu ( 1 - oznacza link pod tekstem), lub opuść moje domostwo, strzeżone przez prawo naturalne. Jeśli korzystasz, korzystaj z całości wraz z linkami, ponieważ cytat, może być zastosowany w złej intencji. )

Wytworzenie odpowiednich narzędzi nierówności społecznej, takich jak fetysze - tytułów, ról, stanowisk oraz paszportów dyplomatycznych (4) ... , pozwoliło fetyszowi tytularnemu, ominąć nakazy prawne, stosowane tylko w przypadku fetyszy, opisujących niższe klasy społeczne, zamknięte w pojęciu ludzkiego kapitału (5), opartego na wierze wyznaniowej i kaście obywatelskiej, które podzielone zostały za pomocą ideologii tezy i antytezy manipulowanej, za pomocą trzeciej siły (6).

Aktor (7), czyli cwane zwierze, pragnące żyć na koszt swej ofiary - udaje swą grą - człowieka, a także - reprezentanta, eksperta, czy mentora (8), posługującego się fetyszem - licencji zawodowej (9), immunitetu, paszportu dyplomatycznego ... Owo zwierze, zakryte tarczami fetyszy, jest bezwzględne, bezkarne i porusza się po świecie, według własnego rozeznania, na koszt ludzkiego kapitału - swej ofiary, ulegającej kaprysom - króla ucywilizowanej dżungli.

Życie bez oikonomii, czyni z człowieka ofiarę ekonomii

Oikonomia (20), to sztuka zarządzania gospodarstwem domowym i personalnym dobrobytem, podczas gdy ekonomia, powstała na bazie kremastiki, czyli sztuki bogacenia się na bazie spekulacji, prawa, czy siłowego przywłaszczenia bogactw naturalnych, spekulacji, lichwy i wyzysku człowieka, przez człowieka.

Legislacja, nie opiera się prawie naturalnym (3), lecz na przejawie wpływu silniejszych nad słabszymi, co jest formą przeniesienia prawa zwierząt, do świata człowieka – wszystko dla nas i nic dla innych.

Koncentracja bogactwa, prowadzi do koncentracji władzy, co tworzy koło zależności fetyszu władzy od fetyszu momona, jest to sztuka dla sztuki i iluzja, grająca role rzeczywistości.

Te założenia stworzyły propagandę - globalizmu (20), ukrywającego regionalne przestępstwa i manipulacje, za pomocą ogólnoświatowej cenzury i przeinaczenia faktów.

Kreacja regionalnych więzień o konkretnym rygorze prawnym i społecznym, umożliwia regionalne cenzurowanie wiedzy (10), danych oraz informacji, co niszczy idee równości oraz wolności jednostkowej, a przede wszystkim równości i wolności społecznej.

Jeśli moralność prawa, winna być ocenione poprzez pryzmat prawa naturalnego (3), a jest oceniane na bazie reguł i kodeksów, opisujących prawo silniejszego do władzy i oceny działania słabszego, to jesteśmy świadkami przekierowania oceny prawnej, na rzecz logiki prawa zwierząt (3), ponieważ to silniejszy - wytwarza trzecią siłę (6) i czerpie zysk, z obu wytworzonych wcześniej - stron konfliktu, co nijak ma się, do oceny moralnej zaistniałej sytuacji.

Szamani (11), tworząc pierwszą ideologie władzy człowieka nad człowiekiem, jaką był fetyszyzm (12), zachowali później reguły owej ideologi dla stworzenia kolejnych ewolucji systemowych, mających te same wytyczne, co do funkcjonowania władzy i ludzkiego kapitału, ponieważ niewolnik, sługa, pracownik, czy kapitał, odgrywają tą samą role w społeczeństwie kastowym, dostosowanym do wymogów realnej władzy, która kontroluje kapitał, za pomocą siły najemnej, bezgranicznie rozkochanej w fetyszach.

Najważniejszy jest podział społeczny, zawodowy, czy wyznaniowy, który później dzieli wszystkie formy bytowania na bazie wielopokoleniowego - przekształcenia lustrzanego.

Następnie, należy dokonać najważniejszego podziału, opartego na zmuszeniu wolnego człowieka do wyboru swego przedstawiciela, poprzez odrzucenie odpowiedzialności za własne życie fizyczne i duchowe.

Prawdziwa władza, przekłada się na umiejetność - władania samym sobą oraz swoją włością, wedle prawa naturalnego. Włostny, to prawowity, a prawowity - nie płaci podatków, nie oddaje nikomu odpowiedzialności za swoje życie ... , ponieważ jest wolny i równy innych bytom. Logika tego sformułowania, nijak, ma się do bytowania w teatrze urojeń, zwanym - cywilizacją.

Duchowe człowieczeństwo i natura

Lah, dawniejszy Pan (własnego) świata, pola i lasu, został sprowadzony do roli użytecznego oraz zredukowanego i ujeżdżonego podmiotu hodowlanego. Pan samego siebie (13), został ośmieszony, zmanipulowany, a właściwie podbity i przekształcony w obracany - kapitał, pracujący dla nowych pasterzy, którzy z Lahów, uczynili niewolników, pracujących pod łukiem manipulacji (6) ... Wszystko, co było wielopokoleniowym dziełem i dziedzictwem Lahów, stało się dziedzictwem, międzynarodowego złodziejstwa, które wartości przekształciło w fetysze zapychające usta, umysły, dusze i portfele, nastawionym na zysk małpom (24).

Lechia, czy też Arkadia, łączyła duchowe człowieczeństwo z naturą, co symbolizował - Pan, pół człowiek, pół zwierze. Język brodatych (barba - barbarzyńca, czyli ktoś owłosiony) Lahów, brzmiał dla innych nacji, jak dźwięk węża, przepełniony miękkimi spółgłoskami ś, ć, ń, ź, dź. To, co było dziełem wielu pokoleń, stało się narzędziem do wytworzenia w ludziach strachu (22) przed symboliczną prawdą, zamknięta w wielu alegoriach (23).

Lachowie, posiadający bogatą wiedzę o człowieku, ozdabiali swoje łukowate nakrycia głowy - rogami, będącymi afirmacją i alegorią - fornixa, co przekłada się na słowo łuk lub sklepienie, ponieważ właśnie tam pod sklepieniem odkrywamy - arkę przymierza człowieka z archontami (14) - ciałami niebieskimi. Sklepienie (fornix), to struktura anatomiczna mózgowia, część układu limbicznego. Stanowi ono jedno z najważniejszych połączeń śródlimbicznych, łączących zespół hipokampa (hippocampus) z ciałem suteczkowatym (corpus mamillare), jądrami przegrody (nuclei septi) oraz jądrem przednim wzgórza (nucleus anterior thalami).

Fornix, tworzy symbolicznie wyobrażenie rogów (15), tkwiących w ludzkiej czaszce (16). To właśnie tam, pod sklepieniem w trzeciej komorze, w świętej arce, piecu - atanorze alchemika, następuje składanie ofiary nadziewanej na symboliczne baranie rogi ...

Pana, przekształcono z wolna w szatana - oszczercę, czyli diabolos, znanego jako - diabła. Właśnie za pomocą tej manipulacji, powstał Pan bóg, będący połączeniem Pana i jego przeciwieństwa ... Na bazie tego pierwszego podziału, powstały wszystkie następne podziały, dzielące wnętrze człowieka i całą ludzką rasę. Przeciwnicy lechitów, tak bali się brodatych Panów, że popadali w pan-ikę, trwająca do dnia dzisiejszego, czego wynikiem jest - siłowe pacyfikowanie ludów słowiańskich za pomocą sił zbrojnych i prawa.

Pan i chleb nasz powszedni

Słowo pan, zostało wykorzystane również przez Rzymian, gdzie na zasadzie odwzorowania z hebrajskiego - lah (pan) - lahem (chleb) stworzono w Rzymie znaczenie - chleba, jako daru od boga.

Po dziś dzień słowo - pan - oznacza chleb w wielu językach romańskich, na przykład w języku hiszpańskim, mamy: pan, w języku włoskim, mamy: pane, portugalskim: pao, francuskim: pain. Właściwym i jedynym wyjaśnieniem tego fenomenu, jest fakt posiadania przez Lechię - ogromnych ilości pól uprawnych, co przekładało się na eksport ogromnych nadwyżek żywności, stąd skojarzenie naszego kraju z chlebem na całym świecie.

W większości języków romańskich, słowo: pan, oznacza również jedzenie, jako ogół pożywienia.

Region graniczny w Europie, między Rzymem Zachodnim, Wschodnim i Lechią do dziś, nazywany jest - Panonią lub kotliną Panońską.

Plemiona Teutońskie, przywłaszczyły sobie pana, co po dekonstrukcji, miało być kojarzone z bogactwem i pieniędzmi, ponieważ w owy czasie, Lechia była bogatsza w ziemie i bogactwa od Skandynawii, czy Wysp Brytyjskich.

Stąd - panni po germańsku, to moneta. W staroangielskim: pani, to również - moneta, stąd w języku angielskim, mamy: penny, czyli miedzianą monetę, w Szwecji mamy: penning (moneta), w Islandii: penningur (moneta), a w Niemczech: Pfenniga (grosz), co po przekształceniu, wróciło do polski, jako - pieniądz, a z polskiego, znów wyemigrowało do węgierskiego, jako - penz, czyli pieniądz.

Słowo pan, to nie tylko chleb, woda i pieniądz, to również miejsce, gdzie się je alegorycznie łączy! Pan, po angielsku, to rondel, garnek lub patelnia, stąd pancake, czyli ciasto z patelni - placek lub naleśnik. Stąd złoto z pana - garnka, ukryte na końcu tęczy - łuku - arc - Arkadii...

Lah, jest panem swojego życia, a życie to woda, chleb i ziemia, co tworzy bogactwo twojej własności. I nie potrzeba do tego fetyszu mamona, czy też pozycji, która pozwala owe dobra źle wycenić, ukraść, zdobyć, czy skonfiskować ...

Jakość czyjegokolwiek życia, zależna jest od powszechnej równości, wolności i władzy nad samym sobą. Przestańcie się szamotać, dzielić i nienawidzieć, zacznijcie myśleć, aby odebrać z cudzych rąk - odpowiedzialność za własne życie.

Człowiek, który oddaje odpowiedzialność za samego siebie, jest przestępcą, który występuje przeciwko sobie i swoim bliskim, poprzez łamanie reguł prawa naturalnego (3).

Holokaust własnego jestestwa, następuje poprzez zbyt szybkie spalanie emocji, powstałych na skutek przyciągnięcia naszej uwagi do cudzych słów i cudzej ideologii (25), jest to celowa form „obdarowania” - wybranego celu - złymi intencjami (26), w celu wytworzeniu w nim - (wewnętrznego i zewnętrznego) podziału i złego oka (27), które angażują dwie strony wytworzonego z niczego - konfliktu, nie narażając na reperkusje - twórcę owej ideologii, zwanej trzecią siłą (6).

Dydymus

Akademia Filozoficzna Dydymusa

https://pomagam.pl/wdd

Liga Świata | RaElIs

Samostanowienie i Samoograniczenie

https://zrzutka.pl/anzajh

https://trueshopl.wordpress.com

https://tajemnicatajemnic.wordpress.com

1. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/05/13/jesli-wchodzisz-do-mego-domu-i-kregu-badz-swiadom-regul-i-praw-w-nich-panujacych

2. https://koronawirustofake.wordpress.com/2020/08/20/prawo-naturalne-i-wirus-prawa-zwierzat-w-aspekcie-prawa-morskiego-i-ideologi-koronawirusa/

https://koronawirustofake.wordpress.com/2020/07/23/zadamy-personalnej-odpowiedzialnosci-za-zamach-falszywej-flagi/

3. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/07/01/nieprzekraczalne-granice-wladzy-i-prawa/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/03/16/przywrocmy-prawo-naturalne/

https://

wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/03/18/sprawiedliwosc-prawa-personalnego/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/03/27/personalny-trybunal-prawa-naturalnego/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/08/20/prawo-naturalne-i-wirus-prawa-zwierzat-w-aspekcie-prawa-morskiego-i-ideologi-koronawirusa/

4. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/06/04/wyznawcy-fetyszyzmu/

5. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/10/23/kim-jest-krol-i-czym-jest-panstwo/

6. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2019/01/15/klin-czyli-budowanie-i-niszczenie-lukow-mostow-za-pomoca-wiecznej-ideologii-podzialu/

7. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/08/05/zasada-trzech-sekretne-nauczanie-podstawa-wladzy-czlowieka-nad-czlowiekiem/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2019/10/10/teatr-groteski-dnia-codziennego-w-ujeciu-logiki/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/07/27/teatr-i-aktorstwo-kult-ur-owe/

8. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/06/21/masonska-idea-mentora/

9. https://ligaswiata.blogspot.com/2016/07/tajemnica-licencji.html

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/08/13/cyrograf-podpis-certyfikat-licencja/

10. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2019/04/03/fake-fakty-od-afp-czyli-weryfikacja-poprawnosci-politycznej-na-facebooku/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/08/01/sieciowa-iniekcja/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/07/27/twitter-polityczny-kreator-cenzury-poprawnosci-politycznej-i-klamstwa/

https://wojciechdydymus.wordpress.com/2019/12/05/czarno-na-bialym-czyli-oficjalny-swiat-fake-newsow-i-poprawnosc-polityczna/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/06/20/struktura-dezinformacji-lead-stories-czyli-cenzura-za-pomoca-fake-newsow-narzucajacych-poprawnosc-polityczna/

11. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/03/31/poczatek-kontroli-spolecznej-czyli-szamanizm-filozoficzny-egoistow-zwanych-tyranami/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2019/06/21/szamanska-wladza-nad-ludem-czyli-przekroczenie-idei-personalnosci/

https://dydymuswojciech.wordpress.com/2019/01/29/szamanskie-plagiaty-i-konstrukty-ideologiczne-kontrolujace-ciemne-spoleczenstwo/

12. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/06/04/wyznawcy-fetyszyzmu/

13. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/04/30/jedna-sila-676-i-lah-czyli-pan-samego-siebie/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/05/31/ogien-oporu-messlah-do-fetyszystow/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/05/05/obudzcie-sie-mesjasze-dam-wam-tarcze-i-bron-niepokonana-prawde-i-magie-intencyjna/

14. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/08/30/archonci-i-wizualizacja-wplywu-na-byt-ludzki-za-pomoca-trzeciej-sily/

15. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/08/23/siedem-stopni-zrozumienia/

16. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2019/08/14/czaszka/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2017/04/15/ego-i-samo-ukrzyzowanie/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/08/23/siedem-stopni-zrozumienia/

17. https://akademiafilozoficznadydymusa.wordpress.com/2018/10/12/wolnosc-i-swoboda-wartosc-czy-masonska-ideologia/

18. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/06/13/memetyzm-transhumanizm-i-utylitaryzm-depopulacji-czyli-slow-kilka-do-ministra-zdrowia/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/06/08/symulacja-nowy-wymiar-transhumanizmu/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2019/11/18/carbon-credits-transhumanizm-technokracja-i-krypto-waluty/

19. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2019/02/28/strach-i-poprawnosc-polityczna/

https://wojciechdydymski-cytaty.blogspot.com/2016/05/wtc-1109-i-francesco-cossiga.html

https://koronawirustofake.wordpress.com/2020/07/23/zadamy-personalnej-odpowiedzialnosci-za-zamach-falszywej-flagi/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2019/04/17/notre-dame-false-flag/

20. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2019/09/10/demokracja-widzow-czyli-postepujacy-projekt-zezwierzecenia-rasy-ludzkiej/

21. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/01/25/najemna-czarna-szlachta-czyli-fetysz-tytularny-utrzymujacy-wyzszosc-jednostki-nad-jednostka/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2017/01/23/skull-and-bones-prawda-niebezpieczna/

22. https://wojciechdydymski-cytaty.blogspot.com/2016/05/nowy-porzadek-swiata-cywilizacja-strachu.html

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2019/10/18/nowy-porzadek-czy-nowy-poczatek-w-ujeciu-swiata-personalnego/

23. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/08/23/siedem-stopni-zrozumienia/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/06/29/alegoria-myszki-miki/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/06/11/szu-nut-i-geb/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/02/14/alegoria-zebra-adama/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2019/12/20/saturn-satan-santa-niebezpieczna-prawda-o-swietach/

24. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/07/09/dekonstrukcja-mocy-seksualnej/

25. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2019/12/18/przejecie-wewnetrznego-glosu/

https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2018/10/24/problem-pentagramu-i-heksagramu-oraz-triskelionu/

26. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2020/07/14/toksyczna-intencja/

27. https://wojciechdydymusdydymski.wordpress.com/2019/01/27/mowa-nienawisci-oraz-zle-oko/

0 notes

ligaswiata · 4 years

Text