Sevmiyor musun? Bakma. Sevmiyor musun? Özleme içinden. Sevmiyor musun? Bakma öyle. Allah kahretsin ki bakma lan öyle güzel madem sevmiyorsun, duymuyorsun. Ümidini verip de boşa başkalarına çekip gitme.
Neden bilmiyorum, gerçekten birinin beni sevebileceğini düşünmüyorum. Kusurlarım var, takıntılıyım, travmalarım var, kimse icin en değilim, yeterli degilim, sevilecek biri değilim, hatalarım var, aşamadığım sözler var, kaldıramadığım yükler var, çürüyen bir ruhum var.
Herkes gelip gider herkes geçicidir ama sen birine tutulursun gelip geçici olucagini bildiğin halde imkansız olduğunu bildiğin halde yinede seversin. Sevmek çok güzel bir şey ama tek taraflı sevginin acısı çok kötü. Bana dediler ki sen onu unutucaksin seni seven seni mutlu eden birisi cikicak karşına onunla çok mutlu olacaksın dediler de peki
Ben bu imkansızı nasıl unutucam?
Birlikte çok mutlu olacağım kişi ne zaman gelecek?
Bu acı ne zaman biticek?
Ben ne zaman bu yastığa mutlu bir şekilde başımı koyucam?
Beni çok sevecek beni mutlu edecek insan geçmişin yaralarını kapatmaya yetecekmi?
Bir masalın iki kahramanıyız. Binbir gece peşimizde uğrular, kâh ölümü alırız koynumuza, kâh dönülmez bir ülkeye gideriz. Ya ufuklar dolanır boynumuza, ya da vuruluruz, kefen giyeriz.
Bizi bizden iyi bilirsin Rabbim, bir masalı bir gerçeğe ansızın yalnız sen döndürebilirsin Rabbim...
İki divâneyiz samanyolunda, O bir ay ışığı, ben ise karanlık, kâh ben o'na düşlerimi yollarım, kâh başımda duman duman izleri. Onda nura döner benim ellerim bende yıldız olur onun gözleri.
Bizi bizden iyi bilirsin Rabbim, bir mehtabı karanlığın göğsüne yalnız sen indirebilirsin Rabbim...
Bazen bir gecede, bazen bir saatte bazende bir dakika içinde asla gitmez dediğin insanlar gidecekler. Dünyanın en iyi anısını yaşarken bi bakacaksın onca günün, onca ayın, onda yılın hatırını hiçe sayıp kavga edeceksin. Hiçbir şey yapamayacaksın, sadece bakacaksın. Ne yapabilirsin ki? bir şey yapabilir misin ki?
Hayır, yapamazsın. Neden peki biliyor musun, çünkü hayatında ki bütün insanlar sana bir şeyler öğretir ve öğrettikten sonra kaybolup giderler. Hayatına dokunurlar, ruhuna dokunurlar, iyi hissettireler belkide çoğu zaman kötü hissettirler ama en sonunda hayatta sana öğrenmen gereken şeyleri öğrettikten sonra hep giderler, hep gidecekler ve sen hiçbir şey yapamayacaksın sadece arkalarından öylece bakacaksın.
Ve arkada sana kattıkları duygularla, iyi hislerle, kötü hislerle, masum duygularla, sevgi dolu anılarla, unutulmaz anlarla, kahkahalarla, öpücüklerle, sarılışlarla, ağlayışlarla, sevinçlerle, hediyelerle ve gözündeki yaşla öylece bakakalacaksın arkalarından.Hiçbir şey yapamayacaksın.