#sürüklenmek

[jupiterliyazar]

Kimsesizlik bazen içine işliyordu insanın. Kimsesiz insanı anlatması güç; düşecek bir boşluk bile olmaması gibi hiçliğe doğru giden aheste kayıkla yolcu olmanın verdiği sükunete boyun eğmiş, düşmüş omuzlarından yorgunluğu akıp suya karışırken kalbinde hala taşımaya çalıştığı bir parça umutla kendini bulabileceğini sanmış oysaki yılgınlığın avuçlarında çoktan ufalıp gitmişti. Halihazırda aklında tutmaya çalıştığı ışıltılı bir tutam anı içinde el yapımı boya fırçası ustasının sabrını saklayan muhafız edasıyla belki de hiçliğin olmadığı diyarlara sürükleniyordu.

M.

#kimsesizlik #boşluk #hiçlik #yolculuk #edebiyat #yorgunluk #umut #yorgun #yılgın #gönül yorgunluğu #muhafız #sürüklenmek #kimsesiz #acı #hüzün #düşünce #yazılarım #yalnızlık #yazar #yorgunum #yalnız #yazardan #kadınsı aktif #keşfet #yazarolmak #keşfedilmemiş #yazarperest #canım acıyor #benim kalemimden #jupiterliyazar

[aykiz06]

Bazen neden bilmiyorum ama kendimi karanlığa sürekleniyormuş gibi hissediyorum. O anlarda tek düşündüğüm o karanlığın içinde kalmak, kaybolmak oluyor

#güzel sözler #alınti #alıntı #acı hayat #acı çekmek #karanlık #sürüklenmek #çaresizlik #çaresiz sürükleniyorum #hayat işte #hissetmek #kayboluyorum #kaybolmak

[geceyamurundakibirii]

+ Neden intihar etmeye çalıştın?

- İntihar etmek istemedim, sadece karşı balkona geçmek istedim.

+ Orada balkon yoktu.

- Göremiyorsun

#geceyağmurundakibirii #spotify #aşk #3391kilometre #yağmur #uzak mesafe #özlü sözler #ağlamak #sözler #herkes gider mi #intihaşk #intihar #intihara sürüklenmek #insanlara dürüst olun #küstürmeyin insanları #seni sevmiyorum hayatt #hayal kırıklığı #hayal kırıklıkları #hayaller #gerçekleşmeyecek olan hayaller #rüyalarda buluşuruz #tutulmamak için verilen sözler #beni neden sevmedin #ben seni unutmak için sevmedim #sev beni #keşke hiç büyümeseydik #keşke böyle olmasaydı #keşke yanımda olsan #keşke yalnız bunun için sevseydim seni #keşkeler

[kimmkitsuragi]

okay a LOT happened today. but at the end of the day I'm in my room STILL thinking about kurak günler (burning days). i absolutely have to rewatch this at least once or twice. i was expecting this film to be very impactful for me but not to this extend. i cant get it out of my head. i cant remember another movie that made me feel so scared but also so relieved. like thank fucking god all these things that are happening are in fact actually happening and yes we should make a big deal out of them. this movie broke me and fixed me simultaneously

#this movie was like ah I know I know... I know how incredibly awful life has been in this country #I know what it feels like to live your whole life thinking you're being chased #I know what it feels like to feel like there's no escape. I know it feels like no one else understands the importance of it all #I know even if they understand they dont care. I know. and I know it's not getting better. this should be a big deal but it's not. I know #anyway I actually did cry twice while i was sitting there alone in the cinema. it wasnt a sad cry. I was so frustrated I ended up crying #the most impactful thing I've watched in SO LONG #son 30 dakikada özellikle koltuğa yapışıp derin nefesler alarak geçirdim. bu nasıl film amk helal olsun #yarın daha düzgün bi yazı yazicam bununla ilgili beynimi terk etmiyor şu an #o kadar katmanlı bi film ki... her karakterin birbiriyle etkileşimi o kadar tanıdık ki... #o baskılar. gerilim. emin olamama. çaresizlik. korku. pişmanlık. umut. kızgınlık. her şey o kadar tanıdık ki #ve bütün bunlar yaşanırken hala kimsenin skinde olmaması. insanların anlamaması. anlayanin da anlamazdan gelmesi. #kaçma isteği. kendin ve o korkunç insanlar arasına bir uçurum koyma isteği. uçurumun yaratıcısının o korkunç insanlar olması. #burdaki çaresizlik. buna engel olamama. olmaya çalışsan da hayatının skilmesi yine engel olamama. of. #çok zor bi filmdi ya çok zor şimdi yine ağlıycam çünkü evet bunlar yaşanıyor bunları yaşıyoruz. ve bi şey yapmamız gerek #ama işte yapınca da yardim etmeye çalıştığımız bu insanlar ile bizim aramıza bir uçurum giriyor. kendi eserleri. #şeytan taşlar gibi bu uçurma sürüklenmek. neyse yeter bu kadar #🗒

[cilginfillermigoruyorumne]

Keşke her psikolog çıkışı paramı boşuna harcadım bunları ben de kendime diyorum zaten diye düşünmesem. Boomer baba mıyım neyim? Neyse sık sık olmasa da gitmeye devam edeyim. Bu sefer de tek seansta bırakamam.

#ama 300 TL de hiç az değil #sosyal kaygı ve uykumu duzeltcem diye ekonomik bir buhrana sürüklenmek istemiyorum #me.

[ibrahimdem]

Hayatı akışına bırakmak, bir yerden bir yere sürüklenmek değil; yaşamın ritmi yakalamaya çalışmaktır..

İ.d.

#objektifimden #fotography #fotoğraf #kendi kadrajım #sözler #güzel sözler #felsefe #yörüngede #yörünge #yörüngende #baklava #travel #mutluluk #insan #people #art #tumblrpost #photographers on tumblr #turkey #tumblr

[tarumarimm]

“Haritasız ve dümensiz kalmış, gideceği limanı olmayan bir gemiydi. Kendini akıntıya bırakıp sürüklenmek, en azından hareket etmek, hayatta kalmak demekti ki içini acıtan şey de zaten buydu; yaşamak.”

•Martin Eden

#alıntı #kitap alintilari #kitap alıntıları #kitapalintisi #güne bir söz bırak #sözler #books #şiir alıntısı #şiirler #keşfet #martin eden #kitap #kitapokuyanlar #kitap alıntısı #kitaplar #kitap alintisi #tumblr postları #postlarım #jack london #tumblelog #photographers on tumblr #writers on tumblr #kitaptan alıntılar #fypfypfypfypfypfypdypfypfypfypfypfypfyfpfyfpfyp #fypシ #tarumarimm

[laviniapricity]

Haritasız ve dümensiz kalmış, gideceği limanı olmayan bir gemiydi. Kendini akıntıya bırakıp sürüklenmek, en azından hareket etmek, hayatta kalmak demekti ki içini acıtan şey de zaten buydu; yaşamak..

Martin Eden

[gecedenkirginokiz]

Balkonumda yaktığım kaçıncı sigara bilmezken buz gibi zemine oturmuş yaşananları düşünüyorum. Beynimde dönüp duran çığlıklar aklımı yitirmeme neden oluyor. Hava soğuk ama içim ateş gibi yanıyor. Yanıyor ruhum kül oluncaya dek. Savruluyor sokağa. Ait olmadığım bu evde, evin bir parçası gibi görünsede sokağa ait o balkonun ucunda oturmuş bekliyorum, neyi ya da kimi bilmeden. Sorguluyorum bir şeyleri, en ufak bir fikrim olmadan. Dibi gördüğümü zannediyorum, oyunun yeni baştan oynatıldığını farketmeden. Oturuyorum sadece. Bakıldığında iyi görünen bu bedenin içi enkaz yığını ama buraya kadar. Direniş sona erdi. Sürüklenmek var artık. Bir okyanusun derin dalgalarına kapılıp sürüklenmek ve belki de yok olmak var.

[atesbocegimmisin]

Haritasız ve dümensiz kalmış, gideceği limanı olmayan bir gemiydi. Kendini akıntıya bırakıp sürüklenmek, en azından hareket etmek, hayatta kalmak demekti ki içini acıtan şey de zaten buydu; yaşamak.

Martin Eden // Jack London

#edebi yazılar #kitaplar #edebiyat #kitapönerisi #edebi sözler #kitaptavsiyesi #kitap alıntıları #kitapkurdu #kitap alıntısı #kitap #martin eden #reading #booklover #book blogging #kitap önerileri #kitapönerileri #kitapönerim #şiir kitapları #güzel şiirler #şiir alıntıları #okuma listesi #kitap okuma alışkanlığı #okuma notları #türk edebiyatı #dünya edebiyatı #jack london

[mesutbahtiyarolacak]

Şimdilerde, adımladığım yolların seslerini biriktiriyorum içimde…

Adım adım… yalpalanarak….

Geçen her insanın veya şans eseri çarpışıp gözgöze geldiğim tüm canlıların bir parçası, zerreler halinde havada uçuşuyor gibiydi.

Şans eseri bir nefes alsam, ciğerlerime dolan anıları tekrar yaşıyor gibi, sırtımdaki yara izleri sızılamaya başlıyordu.

Dizlerimdeki yaralar, düştüğüm yolların izlerini hatırlatırken, kalbimin atıp atmadığını bir türlü kestiremiyordum.

Gençlik yıllarımda, yerinden fırlayacakmış gibi olan bu et parçası, şimdilerde sadece derin bir sızıdan başka birşey hissettirmiyordu.

Beynimdeki anılar o kadar karmakarışıktır ki, çok yakından tanıdığım bir yüzü bile hatırlamakta güçlük çekiyor, o yüzün hangi maske olduğunu hatırlamak için ilk sızılayan yaramı kanatmak zorunda kalıyordum.

Sade bir yaşam, sade bir ölümü çağırıyordu yalnızca…

Şatafatların gölgeleri arasında hep bir el, sizi karanlığa doğru çekiyordu.

Sürüklenmek o kadar kolaydı ki….

Kendinizi cümlelerin sis bulutu üzerine bırakmak yeterliydi. Herkesin bir yerlerine tutunan ince cümleler bulunurdu bu bulutlarda. Kendinizi bıraktığınız anlarda, çelik bir kıymık gibi derinizin altına geçiverir, sizi büyülenmiş gözlerle sürükleyip götürürdü başka bulutların arasına.

Tüm bunları geçirirken içimden, kasıldığımın farkına varıyordum. Kasılmaktan uyuşan parmaklarımla, elimde bulunan birkaç kelimenin boğulmak üzere olduğunu farketmiştim.

Sevgi, aşk, acı….

Asla ama asla biryere koyamadığım birkaç kelime, parmaklarımın arasında can çekişiyordu işte.

Bir yerlere yerleştirmek istediğimde, hep eğreti duran, bir elin parmaklarını dahi geçmeyen bir kaç harften oluşan birkaç kelime…

Başımı ufka doğru kaldırmaya korktuğum bir zaman dilimindeydim işte.

Yolun ne kadar kaldığı, nefesimle içime dolan anıların çokluğu ile hissettiriyordu kendini…

Ne bir tebessüm etmiştim bu yolda, ne de bir derinden nefes almıştım.

Biriken yolların, pabuçlarımdaki delikten dolan çakıltaşlarından ibaret bir hayat…

Neyse…..

#mesut ertekin

[zeminkat]

Hangisi daha kötü? Daha başlamadığın yolda yenilgiyi kabullenmek mi yoksa çizgiyi ilk geçen olduğunu herkes biliyorken kilometrelerce geriye sürüklenmek mi? Seçim hakkım olsaydı ilkini seçerdim, belki de bu yüzden ikincisi beni seçti ve bütün oyunu böyle yönetti. Attığım her adım için iki adım geri sürüklendim hayatım boyunca..

#post #postlarım #onun şeytanları

[geceyamurundakibirii]

Gittim diye beni suçlama.., gitmemek için verdiğim çabayı hatırla. Yalvarışlarımı, ağlayışlarımı, çırpınıslarımı, haykırıslarımı, hatırla. Duymadın beni. İnsan hiç durduk yere evini terk eder mi?

#geceyağmurundakibirii #spotify #aşk #3391kilometre #yağmur #uzak mesafe #özlü sözler #ağlamak #sözler #herkes gider mi #insanlara dürüst olun #yük olurmuş insana #intihara sürüklenmek #küstürmeyin insanları #intihaşk #intihar #keşke yanımda olsan #onu seviyorum #yazıklar olsun #olric #oğuz atay #gece ve müzik #kulak ver #av ve avcı #ay ve yıldız #kupa kızı ve sinek valesi #alıntı #iyi geceler #güven #gözyaşı

[berryhibiscuss]

Yanlış olduğunu bile bile o hataya sürüklenmek ve buna izin vermek ne kadar doğru?

#victor hugo #bookaddict #hayat #hayata dair #love #words #zülfü livaneli #özdemir asaf #kendi kalbine yazar #gerçek aşk #doğru insan #çağrı #orhan veli kanık

[otadam]

Bazı gidişler vardır, beklenmedik ölüm gibi.

Daha doğrusu sinyaller öncesinden verilmiştir ama siz duymazsınız, belki de görmezden gelirsiniz ısrarla.

Sonra o kadar ani gerçekleşir ki anlayamazsınız, duyamazsınız.

Derinlerinize kadar kesilmişsinizdir artık ama henüz kan bile çıkamamıştır yüzeye.

Öyle ani, öyle habersiz, öyle beklenmedik.

Bir yorum yapmaz size, bir şey söylemez.

Artık gidiş yolu görünecek kadar bittiyse her şey, daha ne denilebilir ki gerçi?

Bunu kabul etmek çok ama çok zor olur.

Sağırlaşır insan.

Sesini duymak ister.

Saçma da olsa bir neden bilmek ister.

İçinde kurmak yerine suçlu kendiyse de kendini suçunu yaşamak ister.

Bilinmeyenin o sonsuz girdabında sürüklenmek yerine.

Sorular birbirini doğurur, anıların hepsi tekrar tekrar sorgulanılarak yeniden oynatılır.

Hiçbiri yeterli gelmez.

Hiçbir zaman asıl doğruya ulaşılmaz.

Dışı sağır içi karmaşa kalır insan bir başına.

Şimdi öyle bir başına düşüncelerin içine bırakıp gidiyorum.

Kırgın olduğum kadar yorgunum artık..

[oylesineyazan]

Zorunluluklarım ve zorunda kaldıklarımın boğazımda oluşturduğu o yumruyla yaşıyorum. Her yaşantımda biraz suçlu buluyorum kendimi, suçluluk hissini aşamıyorum. Kırılan kalplerden, söylenmeyen sözlerden, kaçırılan gözlerden, yaşanılmayan hayatlardan yoruldum. Sırtımda biriken sorumlulukların bende bıraktığı o yük gittikçe ağırlaşmakta. Zorunluluklarımı bırakamıyorum, sorumluluklarımı da. Hayat karşı hep ayakta kalmanın dizlerimde ve içimde oluşturduğu bu sancıyı anlatamıyorum. Tüm yorgunluklarıma rağmen hep dik durdum hayata karşı demeyi isterdim fakat omzumdaki kamburu daha fazla saklayamıyorum. Yeterince gülersem kimse görmez sandığım bu sancılarımı gülüşlerimin arkasında saklamak gittikçe zorlaşmaya başladı. Gülmeyi bıraktım, ayakta kalmayı bıraktım, hissetmeyi bıraktım, yaşamayı bırakmak üzereyim. Tüm bu yaşanmışlıkların tam ortasında dimdik durmaya çalışırken aslında bir toz tanesi gibi ordan oraya sürüklenmek feci şekilde hırpalamaya başladı bedenimi. Yüzümdeki sivilcelerden başka isyan edenim yok hayata. Hayata değil kendime bile isyan edecek kadar gücüm yok artık.

#edebiyat #edebi yazılar #şiir #şiirsokakta #şiirheryerde #hikaye #mektup