Tumgik
#pożegnanie
walcz-bo-warto · 8 months
Text
"Nie pożegnałeś się i jakaś część mnie wierzy, że to oznacza że wrócisz."
158 notes · View notes
cali-neczka · 6 months
Text
Jeśli kiedyś przyjdzie nam się pożegnać,
zobaczysz łzy w moich oczach.
Myśleć będę o słowach,
których nie zdążyłam Ci powiedzieć,
o planach, których nie zrealizowaliśmy
Wiem, że Ty też byś za mną tęsknił.
Gdyby przyszło Ci mnie zostawić,
nie uwierzyłabym od razu,
nie chciałabym uwierzyć.
Życie, w którym miałoby Nas nie być,
brzmi jak koszmar, którego nie chcę doświadczyć.
~@cali-neczka
76 notes · View notes
tanczysz-z-demonem · 6 months
Text
Mam parę pomysłów, a jeden z nich, to wyjść i pożegnać się z życiem...
129 notes · View notes
pi33kny-syf · 7 months
Text
to dziś.
dziś odejdę z tego chorego świata.
odkąd pamiętam codziennie noszę w sobie ból, smutek, nienawiść do świata i życia i tą pierdoloną pustkę.
ale dziś czuję się dobrze, nawet bardzo dobrze.
ból wypełniła ekscytacja a zamiast pustki czuje spokój.
czuję, że śmierć jest blisko.
nie mogę się doczekać.
52 notes · View notes
swietlik1998 · 4 months
Text
Pożegnania bolą. Szczególnie, gdy żegna się osobę, która przez długi czas nadawała naszemu życiu sens.
„Odpuszczam”. Wiedziałam, że kiedyś nadejdzie ten moment. Nie wiedziałam, że tak szybko. Przepraszam, że wszystko spierdolilam. Przepraszam, że zniszczyłam całe Twoje zaufanie, którym mnie darzyłeś.
Odchodzi i pozostawia pustkę w kształcie swojej osoby.
Pozostawia posmak setek „Dzien dobry” i „Dobranoc”. Pozostawia w głowie echo swojego ciepłego głosu, śmiechu. Zapach i smak. Dotyk na każdym skrawku mojej skóry. Wszystko to jest wspomnieniem, które zblaknie. Zniknie. Wypaczy się. Po pewnym czasie zapomnę co było prawdą, a co złudzeniem. Co sobie uroiłam, a co zdarzyło się w naszej rzeczywistości.
Czy naprawdę powiedziałeś, że mnie kochasz?
Jak żyć bez Twojego oparcia? Jak żyć, gdy nasze spojrzenia w przyszłości czasem się zetkną? Jak żyć z poczuciem braku części siebie?
Jak żyć, gdy Jedyna osoba, która mnie podnosiła, sprawiła, że upadłam na dno?
Jak żyć ze świadomością, że od tego momentu dla Ciebie nie istnieje?
Nie umiem pogodzić się z tym, że dla Ciebie to było pożegnanie.
21 notes · View notes
insomnia--curse · 11 months
Text
Ile razy słyszę, jak ktoś mówi, że jestem taka silna i sobie poradzę, wtedy mam ochotę pierdolnąć takim śmiechem, po czym powiedzieć, kurwa zapraszam do mojego pokoju o 3 nad ranem, kiedy jestem sama, wtedy zobaczysz tę "siłę" całą we łzach i krwi rozpadającą się na kawałki...💔
-insomnia--curse
42 notes · View notes
tracona-nadzieja · 4 months
Text
I znów wszystko tracę..
Dobrze że przestałem wierzyć, że będzie kiedyś dobrze
11 notes · View notes
Text
Płyną dni, minuty, sekundy
I coraz więcej między nami jest różnic
A Ty zamykasz się sama w swej próżni
Śniąc swoje
Półsny
-pro8l3m
31 notes · View notes
personality-not-found · 4 months
Text
Do kogokolwiek kto to przeczyta:
Przegrałam. Przegrałam z własną głową i z własnymi myślami. Podjęłam decyzję o nie podejmowaniu dalszej walki. Nie chcę umrzeć, z resztą nikt kto popełnia samobójstwo nie chce stricte umrzeć, po prostu nie chcę dłużej cierpieć a nie mam szans na poprawę. Patrząc na to ile lat zmagam się z chorobami i zaburzeniami psychicznymi i że jest tylko gorzej to nie ma sensu dalej się męczyć. No bo po co to wszystko? Jak i tak nigdy nie będzie lepiej? Ja już tak nie mogę. Zabić się próbowałam wiele razy, ale teraz myślę że już nie ma kto mi przeszkodzić w tym.
Bardzo bym chciała by każdy kto to przeczyta nie bał się poprosić o pomoc, powiedzieć rodzicom, nauczycielowi czy przyjaciołom przez co przechodzi. Komukolwiek kto może wam dać realną pomoc. Ja postanowiłam udawać przed rodzicami że nie potrzebuję wracać na terapię bo nie mogłam znieść tego jak się zachowywali kiedy wiedzieli jak źle jest ze mną. Powinnam była się zmierzyć z tym że oni się zachowują tak a nie inaczej jak się martwią i tyle. Teraz już dla mnie za późno. Naprawdę chodząc na terapię wystarczająco długo i biorąc leki macie szansę na szczęście, macie szansę na funkcjonowanie. Ja się poddaję, ale mam nadzieję że jakiekolwiek resztki sił jakie mi zostały trafią do was. Zasługujecie na pomoc. I jeśli się zastanawiacie czy napewno jest wystarczająco źle by potrzebować tej pomocy to tak, jest. Potrzebujecie jej i nie ma w tym nic złego. I nie idźcie tym tokiem rozumowania co ja szłam że przecież jak osiągnę to i to to będzie lepiej, no w końcu mi się jakoś poprawi przecież. To tak nie działa, nie znikną te problemy same i żadne pieniądze, żadna waga jaką osiągnięcie, żaden związek czy ukończenie szkoły nie wyleczą was z depresji. Błagam walczcie z tym gównem póki możecie, bo ja już nie mogę. Nie sądzę by było cokolwiek po śmierci, ale jeśli będzie to będę za was wszystkich mocno trzymać kciuki.
Jesteś wyjątkową i ważną osobą, nie zapominaj o tym.
9 notes · View notes
w-srodku-martwa · 2 years
Text
Może nie warto
Znów wybaczać,
Choć skruchę wielką widać,
To twój błąd wciąż się powtarza.
Może nie warto znów robić nadziei
Mimo, że nikt z nas w nią nie wierzy.
Choć ta pustka ciągle szczypie,
To ból większy, gdy przyjaciel wbija Ci sztylet.
166 notes · View notes
przebudzeniemilosci · 1 month
Text
"Już wiem, że to nie z tobą
Dane mi będzie skończyć
Wiem, że to nie nas
Ten świat ma połączyć
Pomimo to pozostaniesz moim snem..."
Tekst piosenki: "Nie szkodzi" - Paula Biskup & Piotr Odoszewski
Hej, jeśli spodobał Ci się ten post na blogu, podziel się nim ze swoimi obserwatorami. Pomoże mi to zwiększyć liczbę obserwujących i zadowolić twoich – dzięki!
youtube
4 notes · View notes
death-347 · 6 months
Text
"Mam parę pomysłów, a jeden z nich, to wyjść i pożegnać się z życiem.."
8 notes · View notes
n-inna-n · 6 months
Text
Chciałabym powiedzieć ci do zobaczenia, ale pozostało tylko żegnaj...
@n-inna-n
8 notes · View notes
pi33kny-syf · 1 year
Text
'"samobójstwo jest egoistyczne, ale trzymanie kogoś przy życiu gdy codziennie cierpi, byle by żył i nie było przykro rodzienie to jeszcze większy egoizm."'
127 notes · View notes
swietlik1998 · 1 month
Text
Tumblr media
17 notes · View notes
zmija-zabojca · 9 months
Text
kończąc naszą znajomość czułam jedynie ulge
pozbyłam się nareszcie ciężaru, który tylko trzymał mnie w miejscu i nie pozwolił iść dalej
15 notes · View notes