Tumgik
#boş post
gebes-kaplumbagaa · 6 months
Text
Tumblr media
125 notes · View notes
benimsid · 3 months
Text
Tumblr media
30 notes · View notes
rna-the-pale · 9 months
Text
Tumblr media
17 notes · View notes
eskilerdeyeniler · 1 year
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
hissettirdiği hüzün sessizce yer ediniyor aklımda, fırtınadan sağ salim çıkmıştım ya, yalnızlık hatırlatıyor hırçın dalgalarla
23 notes · View notes
feelingoodthings · 8 months
Text
Sen benim emeklerimin boşa çıkmış halisin
2 notes · View notes
urlesizgariban · 2 years
Text
Arkadaşlar şimdi kendi postlarimi rb yapcam bakın sizde rb yapın tamam miii üzmeyin beniiiiiğ
16 notes · View notes
Text
Tumblr media
6 notes · View notes
donedonemevlana · 3 months
Text
Ankarada huzur bulabileceğim mekan önerisi var mı alıp başımı kalabileceğim
0 notes
kimmkitsuragi · 2 years
Text
başka hiçbir müzik yokmuş ve olmayacakmış gibi bu albümü dinlemem çok güzel uzun zamandır müzikle ilgili bu kadar heyacanlı hissetmemiştimm
#keşke ilk çıktığı zaman dinleseymişim diycem de bu aralarda dinlemiş olmak da çok doğru hissettiriyor#daha geçen gün de bununla ilgili post yapmış mıydım olabilir belki emin değilim#bi de uuuuh bi diziye sardım saçma sapan geriliyorum gereksiz yere lol#yarın düzgünce yapmam gereken şeyleri yapabilirim umarim 🥴 dün ilk defa oturup odaklanip çalıştım alkış#bugün gördüm ki yaptığım şey bi işe yaramamış lmao but still...#(neden hep böyle oluyor. artık tasarımla ilgili hiçbir sey yapmak istemedigime karar verdim sayılır hhh)#bir de yani sadece bu konuda değil Genel olarak bi şeyler yapmam gerek bunlar beni geriyor..........#kararlar ve ciddi çalışmalar falan#bi şey yaşıyorum son zamanlarda nefesimin altından kendimi öldürcem demeye o kadar alışmışım ki#artık durup durup diyorum sokakta yürürken otobüste otururken falan#umarım insanlar duymuyordur#umarım yanlışlıkla tanıdığım insanların yanında bunu demem#bi de bi de bundan önceki konuya yakın ama abi hayatımda ilk defa (eskiye kıyasla) rahat sayılabilecek bi dönem var (workload olarak)#ve yani ben hala boş işlerle uğraşıyorum ciddi işlerle uğraşmıyorum cidden kendimi öldürcem#bağırmak ağlamak yerlerde sürünmek duvarları tırmalamak ve ayrıca kafamı yerde sektirmek#🗒#edit her şeyi bi kenara bırak ne yapmak istediğimi bilmiyorum ve nasıl bileceğimi de bilmiyorum yaşasın be#evet her gün gelip bu yüzden ağladığımı biliyorum bildiğim tek şey bu#ama wauw arkadaş cidden uzay boşluğunda süzülüyor dostum
1 note · View note
gebes-kaplumbagaa · 5 months
Text
Tumblr media
109 notes · View notes
benimsid · 11 months
Text
Tumblr media
Onca zaman yanlış kullanmışız.
59 notes · View notes
rna-the-pale · 10 months
Text
Tumblr media
6 notes · View notes
13z8c5 · 1 year
Text
Arkadaşlar birbirinize hak geçmesin istiyorsanız beğeni butonunu kullanın boş yere o postlar atılmıyor, her kim beğeni için post atmıyorum desede çok inandırıcı değil ve müthiş güzel bloglar var takip edelim postları beğenelim okuyalım. Mümkünse benim tek ricam uygun olmayan bloglar takibe almasın. Yazık oluyor ya postları okuyun birbirinizi. Kim ne yazmış bir sürü bilgi var.
164 notes · View notes
Text
Tumblr media
Bekleyiş hiç biter mi?
4 notes · View notes
birseyyahdurur · 1 month
Text
Az önce bir post okudum, çalışmak üzerine. O kadar aynı duyguları yaşamıştım ki biraz çene çalmak istiyorum bu konuda. Evlendiğimde, kendi memleketimize evimizi kurmuştuk. Yeni mezun olmuştum, iş tecrübem yoktu ve hayalimi savunma sanayide mühendis olma fikirleri süslüyordu. Son tren olarak aselsandan iş mülakatına çağırdılar ve evlendiğimizin 2. günü bu mülakata katılmıştım ertesi günü de ret maili gelmişti. Belki o gün ağlamamıştım ama sonraki günlerde o kadar alakasız yerlerde ağlamıştım ki, acısını içimde saklamışım meğer. Kendime değer verme biçimim sanırım bu yerlerde çalışmaktı. Çevremdekilerin bak ankarada okudu geldi ne oldu, evde şimdi. Sanki böyle söylüyorlardı, belki bu benim içimden geçendi ama hakikaten de evde napıyorsun, nasıl vakit geçiriyorsun o bu bir sürü sorular yüzüme çarpıyordu. Bu sorulara cevap verebilmek adına tekrardan sınava girdim ve hukuk okumaya başladım. Artık, hayır evde değilim derslerime gidiyorum diyebiliyordum. Bir de üstüne bir meslek okulunda öğretici olarak başladım daha ne olsundu. Ahaha ne komik, kurtarıcı gibi gördüğüm bu iş, nefretim yorgunluğum, hayal kırıklığım olmuştu. İş bulma konusunda o kadar ısrarcıydım ki istifa etmek istemedim ama sadece yarım dönem dayanabildim. Sonrasında teslim bayrağını çektim. İstifa ederken yeryüzünde en mutlu insan bendim o an. Bana, ruhuma ve özüme iyi gelmeyen işlerde (Rabbim mecbur etmesin.) sırf başkalarına cevap verebilmek adına çalışmak ne acıymış. Evim, mahremiyet alanım, farklı hobiler, yani huzurlu olduğumuz o yer. M.ciğim sağolsun, bu süreçte yanımda, kalbimde, arkamdaydı. O böyle olduğu için belki huzuru nerede aramam gerektiğini anladım. Maddi özgürlüğün tatlı geldiği şey malını kendin infak edebilmen, sevdiklerine küçük büyük bir şeyler alabilmen, kendine minik süprizler yapabilmen, biraz daha gerçekçi olalım kiranı, faturanı ve ihtiyaçlarını karşılayabilmen. Hiçkimsenin şartları ve imkanı bir değil ama çalışmayan birine evde ne yapıyorsun gibi bir soru bana çok saçma geliyor. Doğrusu şu alemde bir insanın iç dünyasını, gayesini, özünü bir işte çalışıp çalışmıyor olmaya bağlamak biraz sığ. Şimdi aklıma bile gelmeyecek bir şekilde, mutlu olduğum bir işteyim. Her şey mükemmel, ruhuma iyi mi geliyor tabiiki hayır. Ama özüme dokunmadığı müddetçe buradan keyif alacağım diyorum kendime. Yorulduğum yahut psikokojik olarak kötü hissettiğim anlar da oldukça mevcut gene bu süreçte m.ciğim devreye giriyor :) İnsanlar peki, konuşmaya ve soru sormaya devam. İş değil bu sefer de çocuk. Hatta geçenlerde olduğum bir ortamda hayatta gerçek olan tek şeyin annelik olduğunu, çalışmanın kariyer yapmanın boş olduğundan bahsedilen bir tirat yapıldı. Ne diyeyim işte, kadın çalışmasa başka soru, bekarsa başka soru, çocuk yoksa başka soru, çocuğu varsa gene başka soru bu devam edecek. Soru sormayı seviyoruz da cevapları dinleyen var mı o da muamma. Neyse uzattım, sağlıklı sıhhatli ömür, sevdiklerimizle huzurlu anlar, faydalı ilim, bereketli kazanç diyelim bitirelim.
6 notes · View notes
oluruvar · 5 months
Text
Salyalısı olduğum, deli divane boş bulduğum her an oynadığım ilk oyun metin2 idi. İlkokul sonu, ortaokul başı gibiydi galiba. Okuldan gelince önlüğü çıkartmadan bilgisayar başına geçer metin keserdim. Abim oynuyordu, ondan görmüştüm. +9 kaplan ve +9 dolu o zaman için kara sevdamızdı. Genelde demirciye gidip + basarken 5 ya da 6. seviyede patlardık. Abim de bi dolandırıcılık taktiği öğrenmiş. İnsanlara "selamın aleyküm kardeşim" diye bi giriş mesajı yazar ve milletin +9 kaplan ve dolularını çalardı. O zamanlar öğrendim böyle selam verenden bi tık şüphe duymayı, benim hassas olduğum noktaları sömürmek için gelen biri olabileceğini ve abimin de dolandırıcı tipli güvenilmez biri olduğunu. Sonra zaten benim sevgili karakterim muzo'yu bi hile için kullanmış ve banlatmış benden habersiz. Dünyam başıma yıkılmıştı. Saatlerce oynayıp emek verdiğim biricik karakterim, 33 lvl savaşçı muzom... Sonra abim pvp oyna dedi ama asla o tadı alamadım. O karakterin yanmasıyla benim oyun deneyimim de sonlanmış oldu. Gerçi şimdiki aklımla düşününce iyi olmuş gibi geliyor. Aksi takdirde oyunu bırakamayabilirdim ve salak bi oyunla uzuuunnn uzun saatlerimi geçirir, zamanımı harcardım. Karakterim banlanınca ara ara sims ve gta çankırı oynamak dışında oyunlar pek dikkatimi çekmedi ya da benim oynama fırsatım olmadı. Bir de oynayamam gibi geldi açıkçası. Yıllar yıllar sonra abimin bilgisayarında oyunları kurcalar ve dişime göre hiçbir şey bulamazken god of wara denk gelip salyalısı oldum. Ana görevi bitirmekle kalmayıp yan görevlerin de neredeyse hepsini yaptım. İlk kez bir oyunu bitirmiş olmanın verdiği gurur ve o başarma hissi mükemmeldi. Çok hoşuma gitti. Oyun deneyimi pek olmayan biri için müthiş bir oyun bence god of war. Tabii oyun bilen insanın neden bu oyunu dandik bulduğunu da anlarım. Ben oyunun bu kadar keyif verdiğini fark edince oyunları daha fazla kurcalamaya başladım. Biraz zor beğenen biri olduğum için birkaç dakika oynayıp salıyorum genelde oyunları. Elden ring denedim god of wardan sonra ama daha o seviyede olmadığımı hissettim, zorlandım. Bi ara ona fena halde sarıcam ama zamanı var. Şimdiki oyunum ark bi açık dünya oyunu. Benim oyunlarda en çok sevdiğim şey ortamlar, oraları gezmek, bir şeyler keşfetmek, güzel yerler görmek... Ark bu istekler için biçilmiş kaftan. Görselleri muazzam ve kısa vadede keşfedeceğim şeyler bitecek gibi durmuyor. Sürekli şunu şöyle yaparım, bunu böyle yaparım diye hayaller kurdurabiliyor. Düşünmek bile heyecanlandırıyor beni. Sadece metin2de abimin nasıl insanların hayatlarını kararttığını anlatacaktım ama konu nerelere geldi görüyor musun? Neyse ben ark övmeye başlarsam bu post bitmez. Öbdüm by <3
7 notes · View notes