Odanın kapısını kapatıp yalnız kalmak, her zaman hayatımın en güzel şeylerinden biri olmuştur.
177 notes
·
View notes
Herşeyi anladım da;
İmtihan mısın ihtimal mi onu anlayamadım.
4 notes
·
View notes
Sevilmeyi beceremiyordum!
Aranan
Özlenen
Beklenen
Ben değildim! 🥲
2 notes
·
View notes
sokaklar hep yangın yeri öyle tercih eder kibrit tacileri
2 notes
·
View notes
Nefes alamıyorum,görmüyorlar..
7 notes
·
View notes
Birşeyler ters gidiyor farkındayım. Ama neden insanlar bişrşeyler ters gittiği için beni suçladı? Kimse neden ters gittiğini sorguladı mı? Belkide sorun bende değildir. Olanları benden sorumlu tutan çevremdedir.
1 note
·
View note
Bir yer var biliyorlar
Ama bize söylemiyorlar
Galiba sevmiyorlar
Gezegen gezegen dolaş
Yine bize giren
Senle aynı şehirden -Oww-
Sonunda hep canın yanar
İsyan et isyan edebildiğin kadar...
1 note
·
View note
Şu anda sana yazmıyor çünkü onun aklından bile geçmiyorsun ama sen kendini oturmuş üzüyorsun eskileri düşünüyorsun, bir sor kendine eğer cidden seni sevseydi sence yürümezmiydi?
1 note
·
View note
Bir yer var biliyorlar ama bize söylemiyorlar
Galiba sevmiyorlar
0 notes
Birden delireceğim biliyorum.
Her şey birden olacak, biliyorum, sen de biliyorsun Solaris. Belki kucağımda bir çocuk varken, belki evlilik yıl dönümümde, belki annemin koynunda uyurken, belki bir mezar taşının başında, belki de İstanbul yolunda. Biliyorum Solaris, biliyorsun. Uzun zaman sonra kendi benliğimde yazıyorum birşeyleri bak? Cidden delirmeye yakınlaştık galiba. Ne senim şu an, ne de Ash'im, ne Ai'im şu an, ne de Aoi, benim şu an. Ben. Diğer kişiliklerim ve arkadaşlarım susmuş bak, Ash olsaydı yazardı yaşamakla ilgili birşeyler, Solaris iğrenclikten vazgeçmez, Aoi ağlardı sadece, Ai hâla aşk şiirleri yazardı, diğerleri napardı bilmiyorum. Uzun zamansır konuşmuyorum sizinle, ama Ren öpemedi prensesi, buna izin vermiyorum. Aşka olan kinimden midir? Ben hala 17 martta değil miyim sanki, k��tülüklerde, çok kızıyordur bana. Nefret ediyordur, Varis de hâla o çocuk kitabının içinde mesela, kırmızı ışıklı odadan cıkamıyor, ona da izin vermiyorum. Neden yapıyorum ki bunu? Gerçekten deliriyorum belki de. Bir insanın çocukluk arkadaşlarının ve anılarımın gercek olmaması, delirtiyor onu. Normal değil mi bu Solaris'im? Onlarla konuşmak istemiyorum, sevmiyorlar beni. Bilirsin her birinin hikayesinin kalemi benim, her birinin acılarıyım ben. Peki sen? Neden seviyorsun beni? Tüm yükü sana bıraktım Solaris. Kaçtım, hala o karanlık odadayım. Ama hala daha yanımdasın, hak ediyor muyum bunu? Yoksa beynim ben istemeden bir son mu yazdı bize?
2 notes
·
View notes