#demlenmek

[gokhan-gulmez]

CHP Esenyurt ilçe başkanı DEM Parti'ye yeşil ışık yaktı

CHP Esenyurt ilçe başkanı DEM Parti’ye yeşil ışık yaktı, sosyal medyada gündem oldu! “DEM’lenmek iyidir…” DEM Parti’nin İstanbul’da Ekrem İmamoğlu’nu destek verme şartının en az bir ilçenin yönetimini almak olduğu iddia ediliyordu. DEM Parti’nin Esenyurt veya Sultangazi’de aday çıkarıp, CHP’nin de kendi adaylarını destekleme noktasında irade koyması için çalışmalar olduğu iddialar…

View On WordPress

#CHP Esenyurt #DEM #DEM PARTİ ESENYURT #DEMLENMEK #Hüseyin Ergin

[cankara]

Gitmeyi öğrettiler bana..

Kalmak nasıldır..?

Nasıldır bir qöğüste endişesiz uyumak..?

Susmayı öğrettiler bana..

Konuşmak nasıldır..?

Nasıldır bir sesin içinde bağdaş kurup dinlenmek..?

Söylesene, nasıldır bir yüreğin içinde demlenmek..??

🖤🖤

Arkandan koşanla mesafeni açabilirsin

Ama içinde koşanla asla 💔🥀

[bercesteruh]

"İnsanın özünü bulduğu şeyler vardır: Birinin muhabbetinde demlenmek, birinin selâmıyla yahut bakışıyla iyileşmek, bir kitapta kendinden bir şeyler bulmak, bir ağaç altında oturmak ve yürümek saatler boyu… Öz’e yaklaştıran her şey hayatın anlamıdır, insana yaşama şevki verir."

#hatice ebrar akbulut

[plutondayasamakisterdimm]

Yeni şeyler keşfetmek, farklı bir şehirde dinlenmek ve uzun yollar arasında demlenmek insanı delirmekten koruyormuş.

#plutondayasamakisterdimm #postlarım

[kumsal-thingss]

Yaş aldıkça duruluyor insan. İçinde koşup durduğu labirentlerden çıkıp, bütün telâşları o labirentte bırakmak istiyor. Sabahın dingin saatlerini sessiz sakin geçirip, bir fincan çayda demlenmek, kendini dinlemek... Bu yoran dünyada insana daha büyük bir lüx ne olabilirdiki?

#aesthetic photography #beautiful photos #tea time #morning #relationship quotes #relationship #cute aesthetic #aestehtic #nature photography #photografy #photography #love photography #lovely #clouds #poets on tumblr #spilled thoughts #writing inspiration #quotes #art #landscape #ispirational #spilled ink #writing prompt #writing #celebrity #current mood #love quotes #short story #spirituality #toughts

[murat8685]

"Ne kadar acele edersen, o kadar geç kalırsın.

Acelecilik bir aldatmacadır. Bir tuzaktır. Her şeyin bir zamanı vardır. İyi şeyler demlenmek ister. Kâmil insan olmanın temelinde de olgunluk vardır. Dem demek bilgelik demektir.

[peltekse]

İnsanın özünü bulduğu şeyler vardır: Birinin muhabbetinde demlenmek, birinin selâmıyla yahut bakışıyla iyileşmek, bir kitapta kendinden bir şeyler bulmak, bir ağaç altında oturmak ve yürümek saatler boyu… Öz’e yaklaştıran her şey hayatın anlamıdır, insana yaşama şevki verir. |Hatice Ebrar Akbulut

[by-hulusi]

Düşümden düştün../..Canın acımadı ya

ne zaman düştün sol yanıma da, vuruldum sözlerimden

benim yazım değilsin, korkarım kışım da

tenimde çıldırmış bir dilek tutuşturur iliklerimi

sen ateşsin

saat 17:28

kimbilir, şimdi neredesin

yoruldum korktuğum yangınlara yakalanmaktan

suya düştü intihar, boğuldu son bakış

kimi istesem uzaktır kıyı boyları

vedalar alnıma işlenmiş, nakış nakış

aşk! Sevdiğim ama dokunamadığım çiçek

kulaç attığım dalgalara sıkıştı haykırışım

gitmeyi öğrettiler bana, kalmak nasıldır..?

nasıldır bir göğüste endişesiz uyumak..?

yırttığım takvim yapraklarında ağlıyor çocukluğum

söylesene, nasıldır dudaklarını bir dudakta uyutmak..?

ne zaman girdin aklıma da, karıştım gecelerde..?

benim sevdam değilsin, korkarım sevenim de

yürekte şaha kalkmış bir arzu ıslatır dilimi

sen havasın

saat 22:16

kimbilir, şimdi hangi kuytudasın

arındım ve çözüldüm geçmişin kirli nefesinden

geceye düştü uyku, titredi acı soluk

kimi çağırdıysam, kapalıdır seslerinin yolu

üşümeler içimden akıyor, oluk oluk

tutku! Bildiğim ama gösteremediğim resim

akıttığım renklere takıldı gül yüzlü uçurtmam

susmayı öğrettiler bana, konuşmak nasıldır..?

nasıldır, bir sesin içinde bağdaş kurup dinlenmek..?

yitirdiğim öpüşlerde yanıyor sevgilerim

söylesene, nasıldır bir yüreğin içinde demlenmek..?

ne zaman geldin yanıma da, dağıldı hüznüm

kaçarım değilsin, korkarım tutanım da

sen topraksın

saat 22:39

kimbilir, şimdi hangi duygunun uykusundasın

06.04.'05 / İzmir akşamı

• P. Onay

[sevgiyeakin]

uçamayasın diye

kanatlarını kırmayan birinin yanında

sırf kendin istiyorsun diye durmak..

demlenmek gibisi yok.

[hazanla]

Her yiğidin harcı değildir.

Bir yürekte ömür boyu demlenmek.

Sen benimsin derken,

Ben de seninim diyebilmek...!!

Gülten Alp

#gülten alp

[ahmetmisinnesin]

Demlenmek derinleşmektir

[dilaraaksoykaleminden]

Sevda Harı

Ölünceye dek seveceğine inandığın, kalbinin tek sahibi olduğuna emin olduğun birinin bir başkasına ait olduğunu bilmekten daha büyük bir acı varsa lütfen söyle Tanrı'm.

Ölüm diyeceksin, sevdiklerini ebediyete teslim etmekten daha büyük bir acı yok. Dünyevi olan her şey geçer çünkü sizi ben böyle yarattım.

Öyleyse, onu neden kalbime teslim ettin? Cevap ver Tanrı'm... Hâlâ sevip sevmiyor gibi davranmanın yükünü sırtlanıyorum, bıçak darbeleri ise onun başkasına uzanan varlığı ile bende çaresizce demlenmek zorunda olan yokluğu oluyor.

Ben hak etmiştim, başka kimse böyle sevemezdi. Madem onu bana yaratmadın ve bir başkasına gönderdin, kalbimden almalısın. Kendime söylediğim yalanlardan tükendim.

Hangi dilde sevdiyse sevdiğini, bana başka bir dil öğret. Hangi yolda çıkmayacaksa karşıma, bana o yoldan gitmeyi göster. Korkuyorum Tanrı'm, bu ıssızlık beni ona çağırıyor. Madem bir başkasına çıktı yolu, aynı yola adımlarımı yürütme, ayaklarım onun yoluna değmesin.

Kırgınım, en çok da kadere... Onu bana yazmadığı yerden, onu hâlâ çok seviyorum. Kaderimin rüzgarda saçları uçuşuyor onun tenine, o kadar mutlu ki; benim çaresizliğim ona değmiyor...

Sevda harında kaybı mütemadiyen ölüm kürsüsüne değen aşk, ben onu dünyadaki her şeyin her şeyinden, bendeki her dünyanın sahici gerçekliğinden ve kalbe damga gibi basılan umudun gidişinden, sorduğum sitemlerden çok sevdim. Sarılmalar kavuşmak, susmalar ise bitmekti aşkta. Sustum, bitti...

Dilara AKSOY

#keşfet #tumblr #blog #deneme #edebiyat #aşk #yazar #dilaraaksoy #essay #yalnızlık #kavuşamayanlar

[elestirmen-46-86]

ÇAY DİYOR Kİ

ÇAY DİYOR Kİ! Dostla demlenmek deDaha güzel oluyor.Bir dostuna, bir kendineDaha güzel demlenme Dost ile birlikte,Dem gider şarkıya şiireŞarkı söylenir dost ileŞiir okunur dost diliyle Verirsin dost ile el eleÇay içersin keyifleYine kalem gitti şiireŞarkı düştü dillere Dost ve çay işte böyleBir dostla çay içmek ne güzeldirO çay sanki derde devadırSanki dertleri başından alandır Dostun…

View On WordPress

[dilperisanimmmm]

Kadim bilgelikle âşinâ olanlar, 9. asır Zen yolu ermişlerinden Qingyuan Weixin’den zuhûr eden, “dağlar ve nehirler” üstüne şâhitliği de pek iyi bilirler:

“Otuz yıl var ki bu yolda çalışmadan önce, dağlar sâdece dağdı ve nehirler sâdece nehir. Yola düştüğümde seyrimin bir yerinde dağlar birdenbire dağ olmaktan çıktı ve nehirler birdenbire nehir olmaktan çıktı. Ancak bu günlerde dağlar yeniden dağ ve nehirler yine nehir…”

Efendim bu yolun sonu nicedir? Başa dönmektir.

[Lisânu’l Kavm: Cüneyd-i Bağdâdî ksa]

Qingyuan Usta’ın bu muammalı sözü, aydınlanma-uyanışın sadece aydınlanma-uyanış olmayan ilk hâle gerisin geri bir dönüş olduğunu mu işâret ediyor acaba?

Buyursunlar efendim birlikte zevk edelim…

İlk adımda “Dağlar dağdır ve nehirler nehirdir”

Zira isim verdik bir kere ve “fark” ile ikili bir zeminde başladık seyrimize.

Öyle ya hepimiz çocukluğumuzdan beri isim, resim ve çerçeve koşullandırmasını seve seve kabul ettik, varlık komasına girdik ve ölümcül ayrılık virüsünü kaptık bir kere.

Yani böyle baktığımızda gerçekten bir dağ, dağın gerçekte ne olduğu görüyor değiliz. Sâdece daraltan bir kavram, zihinsel etiket olarak içi boş bir “dağ” görüyoruz.

Bu, derin bir hipnoz hâliyle kemikleşmiş kavramsal düşüncenin neden olduğu vahim bir ızdırap biçimidir. Canlılığını yitirmiş, akıştan kopmuş donukluk acısını dayatır. Biraz da bu yüzden olsa gerek, yetişkinlik, çocukluğa kıyasla bir kafes gibidir, ne yapsan dar gelir.

Eh, uçan belirsizi yere kondurup çerçeve içine almayagörün…

Aldatıcı görünüşü öyle olsa da sabit, ayrı bir şey yok ki!

(Bu nevi bir kavramsallaştırma ve etiketleme düzeyi, bize, bir dağın ne olduğunu bildiğimiz gibi aldatıcı bir izlenim verebilir)

Aslında olan akan, her an değişen, bütün tek bir şey

Hoş, ikincisi olmadığına göre “şey” bile diyemeyiz. Tek bir eylem akışının bitmesi de olmadığından ikinci bir eylemden bile bahsedemeyiz.

Uzakdoğu’da Satori denilen (miraç ânı) ikinci aşamada

“Dağlar artık dağ değil ve nehirler artık nehir değil.”

Basmakalıp bir biçim inşâ eden, sabit bir kafes ören zihinsel etiketleme eyleminin arkasında, harikulade güzel ve kendinden geçmiş eşsiz, kaotik bir belirsizlik olduğunu, gizli hazinenin göz kırptığı “o parlama anında” doğrudan deneyimle, bizzat algılanır, daha kapısı algı kapıları temizlenince mukabil aynada hakikat olduğu gibi sezilir.

İşte bu “cem” hâlinde nice yıllar demlenmek, öyle sermest gezinmek mümkündür. Her şeye, çoğu zaman gülerek ve bazen de ağlayarak öylece meydanda dolaşıyorsunuz.

Sözde “evren” diye görünenin fevkalade enerjik bir akış olduğunu, her şeyin garip bir şekilde birbirine bağlı olduğunu görüyorsunuz ve aşkın bilgelik, irfan gibi bir şeylerin iması ile zevkten zevke gark oluyorsunuz; eh, yâri güzel olanın, yârinden ayrı duramayanın aklı başta, ayağı yerde ne gezer…

Üçüncü aşama olan dönüş devrinde,

“Dağlar yine dağ ve nehirler yine nehir”

Ancak bu, eski dualistik donukluğa (şirk) geri döndüğünüz anlamına gelmez.

Bu, dağların ve nehirlerin gerçek doğasını bir kez gördüğünüzde, diğer insanlarla kısa yoldan iletişim kurmak adına eski etiketleri kullanmaktan çekinmeyeceğiniz anlamına gelir.

Nihâyetinde, neden olmasın?

Ama artık bütün hikâyenin, bu yarım yamalak görüntüden ibâret olmadığının farkındasınız. Kelimeleri onların îmâ ettiği ayrılık dalgasına kapılmadan zevkle kullanıyorsunuz.

İçinden aynı ırmağın aktığını pekâla bilseniz de içinden göründüğü kaba göre, izahı kolay kelimelere üflemekte “oyun etmekte” ne sakınca olabilir…

İçeri ve dışarı, Ben ve öteki ayrılık yaraları tamamen iyileşen biri, her yöne yayılan, herkese dokunan bir aşk ateşi gibi olmuştur çoktan…

Beden sâkin, kalp, her şeyi kabul edici, zihin açık, özgür ve aydınlık, her şeye nüfûz edici…

Zihinde tutulan alışkanlık ve anılarla örülü “Ben-im” sandığımız aşina evi yıkmamış, sonrasını düşünmeden, büyük bir enerjiyle her şeyi yer ile yeksân etmemiş ve en başta “dağlar ve nehirler” etiketinin ötesine geçmemiş olsaydınız, bu son rahat, dingin, sakinlik aşamasına nice varırdınız, cennetten hiç ayrılmadığınızı nasıl anlardanız?

Dünyâ vü ukbâyı ta’mir eylemekten geçmişiz

Her taraftan yıkılıp vîrân olan anlar bizi

[N. Mısrî’den]

Deneyimsel olarak söylemek gerekirse, üçüncü aşama dıştan aynı gibi görünseler de, temelde birinci aşamadan farklıdır; bu “Büyük Aydınlanma” denilen kenini tanımanın (marifetullah) ta kendisidir.

Ne var ki her duygu ve deneyime etiketler yapıştıran, istemsiz gevezelik eden, tepki makinasına dönen, donuk kafalı kukla zihin, bu seyirde hiç de refikimiz (Yol-araç) değildir.

ÂNı tevhîd eylemez illâ ki şirk ehli ider

Vahdet-i Hakk’ı DUYANın dili lâldir aklı mât

[N. Mısrî]

Söz, iki sonsuz arasında bir çırpınış

Dil, boşluğun çaldığı bir saz imiş

Kalbin hoşluğunda

Kendiyle dolduğunda

Düşünce kalmaz

Dil, konuşmayı reddeder

Acizliğini itirafla hayretle yoldan çekildiğinde neyin ne olduğu bizzat görülür vesselâm.

#böyle bir şey okudum #fakat #çok da bir şey anlamadım #çoğunu anlamadım #anlaamdım

[birnale]

İnsanın özünü bulduğu şeyler vardır: Birinin muhabbetinde demlenmek, birinin selâmıyla yahut bakışıyla iyileşmek, bir kitapta kendinden bir şeyler bulmak, bir ağaç altında oturmak ve yürümek saatler boyu… Öz’e yaklaştıran her şey hayatın anlamıdır, insana yaşama şevki verir. |Hatice Ebrar Akbulut

[jotem]

Bir deniz kenarında ,

Ruhumu güneşe serip

Başımı sessizliğin göğsüne yaslayıp

Huzurum demini alana kadar demlenmek istiyorum...