ZAMAN ve Konuşulan SÖZ geri gelmez ,
OK Yaydan çıkınca geri gelmediği gibi,
Bugünleri HEBA etmeyelim ;
Biz kendimizi düşünmezsek,
başkalarının düşünmesini beklemek Delilik olur ..
HEBA ettiğimiz Bugünleri yarın ki Günlerde çok arayacağız ...
30 notes
·
View notes
Demiş birisi, güzel söylemiş..
36 notes
·
View notes
Dün ne oldu biliyor musun? Beni sevmediğini ilk kez kabullendim... Göğsümde koca bir taşla saatlerce seni düşündüm. Düşündükçe onca çabamın, emeğimin boşa gittiğini fark ettim. Sanki beni anlayacakmış gibi duvarlarla konuştum. Yine de bir duvarın bile senden daha anlayışlı olduğuna yemin edebilirim. Çünkü ben sana hiçbir şeyi anlatmayı beceremedim. Ne kırgınlıklarımı anlayabildin ne de hissettiklerimi önemsedin. İnan ki benimsemeyişinde sorun değil ama sen beni hiç sahiplenmedin! Nereye ait olduğumu asla bilemedim. Velhasıl yerimin senin yanın olmadığını biliyorum artık. İnan ki buna bile mutluyum. Çünkü yepyeni bir sayfa açabilirim artık, her şeye yeniden başlayabilirim. Ben içinde senin olduğun koca bir belirsizliği yendim! Sen artık kimin baharına çiçek olmak istiyorsan ona git. Benim bahçem artık yeşermez sana...
7 notes
·
View notes
İlk evimize geldiğinde odamda bir sürü çiçek vardı, annemin çiçekleri. Bugün annemin yanına gelirken saksıda çiçek almış :')
6 notes
·
View notes
Mutluluğu kaybettiği yerde arayanlar, her şeyleri olup aslında hiçbir şeyleri olmayanlar, insanlardı belki de. Sabahın her doğduğu günün ardında bıraktığı dün, sen veya onun, ben veya bizim yetişmeye çalışıp ama geç kaldığımız bir geçmiş olarak kalmıştı.
4 notes
·
View notes
gözlerinde saklı bir şehir var
3 notes
·
View notes
Aaa siz dün para verince ne bileyim ben bugün işe gelmiyoruz sandım tamam hazırlanıp geliyorum hemen..
9 notes
·
View notes
Dünya üç gündür; dün, bugün ve yarın. Dün geçti. Yarının geleceği belli değil. Öyle ise; bugünün kıymetini bil!
Hasan-ı Basrî
8 notes
·
View notes
"Geride kalan ‘ dün ‘ ü hiç yâd eyleme,
Henüz gelmemiş olan ‘ yarın ‘ için feryâd eyleme,
Gelecek ve geçmişin üzerine bir şey bünyâd eyleme,
İçinde bulunduğun ‘ an ‘ da mutlu ol; ömrünü berbâd eyleme…”
Ömer Hayyam
11 notes
·
View notes
Düşünüyorum
Şimdilerde umudum çok azaldı. Önceleri arayış içinde durmadan yer değiştiriyordum. Bir şey bekliyordum. Ama ne? Bilmiyordum. Hiçbir fikrim yoktu. Ama hayatın, olduğundan farklı olamayacağını düşünüyordum, yani hayatın adeta hiçbir şey olduğunu. Ama hayat bir şey olmalıydı ve ben o şeyin olmasını bekliyordum, o şeyi arıyordum.
Artık beklenecek bir şey kalmadığını düşünüyorum, bu yüzden odamda kalıyorum, bir sandalyeye oturup hiçbir şey yapmıyorum. Dışarıda bir hayat olduğunu düşünüyorum ama orada da pek bir şey olmuyor. En azından benim için.
Başkaları için belki bir şeyler oluyordur, bu mümkün ama beni ilgilendirmiyor artık.
Buradayım, evimde bir sandalyede oturuyorum. Biraz düş kurar gibiyim. Ne düşleyebilirim? Burada oturuyorum, hepsi bu. İyi olduğumu söyleyemem, rahat etmek için burada duruyor değilim; tam tersine.
Burada oturup durmakla iyi bir şey yapmadığımı biliyorum, sonunda zorunlu olarak kalkmam gerecek, bir süre sonra. Hiçbir şey yapmadan saatlerdir, belki günlerdir oturmaktan ötürü hafif bir fenalık geçiriyorum. Yerimden kalkmak için bir neden bulamıyorum. Ne yapabileceğimi hiç bilmiyorum.
Elbette ortalığı toparlayıp temizlik yapabilirim, evet bu elimden gelir. Evim pis ve bakımsız. En azından yerimden kalkıp pencereyi açmalıyım, içerisi havasız, dumanlı ve kötü kokuyor. Rahatsız olmuyorum ama. Ya da yerimden kalkacak kadar rahatsız olmuyorum diyelim. Bu tür kokulara alışkınım, almıyorum bu kokuları, yalnızca ya çat kapı birisi gelirse diye düşünüyorum…
Oysa o "birisi" yok.
Kimse gelmiyor.
- Ágota Kristóf, Dün
8 notes
·
View notes
Öyle çok yanar ki canın , dünyadaki tüm suçları tek bedenle işlediğini hissedersin. Suçun yoktur oysa. Tek sorumlu tutulduğun şey aşkındır. Aşkın bir suç olarak beline bir yük edilir. Sonra da bunlar normalleştirilir, anormal insanlar tarafından...
6 notes
·
View notes