Gözlerime baktığımda her zaman gördüğüm o masum kızı göremiyorum, şu an nerde bilmiyorum. Hatta ben artık kendi gözlerimde ne gördüğümü dahi bilmiyorum, çözemiyorum. Çok fazla ben gibi ama bi o kadar da benden uzak. Gördüğüm kız fazla kötü bu yanı bana asla benzemiyor ama çok fazla kırılmış, acılar içinde ve gülümsemeyi unutturmuşlar ona bu yüzden de bana çok benziyor.
Kendimi tanıyamıyorum. Çok kısa zamanda ne kadar çok değiştim. Ne kadar çok fark ettim, ne kadar çok kabul ettim. Ne kadar çok sildim, ne kadar sevdim. İnsanın hayatında her şeyin iki kere daha çok olduğu yerler varmış'
Canım çok yanıyor. Nereye nasıl dökeceğimi bilmiyorum. Bu acı nasıl geciyordu ki. Nasıl unutuyorduk bu acının varlığını. Ben artık acı duymak, hissetmek istemiyorum. Alın bu duyguyu içimden nolur