Develer çöl dikeni yiyince damakları kanar ve ılık kanın tadını çok sever. Lezzeti kandan değil dikenden bilirler. Bu hırsla yedikçe ağızları kanar kanadıkça yerler. Engel olunmazsa kan kaybından ölebilirler. Arapça'da bu olaya ‘Ha-re-se’ denir ve ihtiras kelimesi buradan gelir. Ne demiş Mevlana Hırsı bırak, kendini boş yere harcama. Şu toprak altında çırak da bir, usta da.
Kabahat Suzanna da değildi, o kayanın çatlakları arasında donup onu parçalayan su gibiydi... Kaya parçaları için suyu suçlayabilir msn? - İhtiras Rüzgarları 1994-