Uzun uzun mesajlar göndermeyi bıraktım,ısrar etmeyi bıraktım,insanlara bana nasıl davranacaklarını öğretmeyi bıraktım,değersiz hissettiğim yerden kendimi uzaklaştırmayı başardım.Hayatta yalnız kalmak,beş para etmeyen insanlarla çevrili olmaktan çok daha iyiymiş..
En güzel deniz:
henüz gidilmemiş olanıdır,
En güzel çocuk:
henüz büyümedi.
En güzel günlerimiz:
henüz yaşamadiklarımız,
Ve sana söylemek istedigim en güzel söz:
henüz söylememiş olduğum sözdür...
"Arca ya bebeğimize birşey olduysa?" sorduğum soru dolu olan gözlerimden yaşlar akıtmaya yetmişti. Canım yanıyordu. Bebeğimize birşey olacak diye çok korkuyordum. Arca'nın onca ısrarına rağmen gelip kendimi riskin içine yuvarlamıştım.
Şimdi ise karnımda hala yaşayıp yaşamadığını bile bilemediğim bebeğimle can çekişiyorduk...
İnsanlar bencil, insanlar sadece kendini düşünür. Her kötülüğe kendi taraflarından bakıp yargılarlar. Birisi elinde sigara görür bakışlarıyla ya da sözleriyle yanlış olduğunu zorla gösterir ama düşünmez ki o sigara dumanı içimdeki yangının eseri.
Aynı kitaptan başka bir alıntı da ben bırakıyorum;
Halbuki ben bu kadar hakikatsever olmak istemiyordum. Hiçbir hakikatin beni ondan uzaklaştırmasına tahammül edemeyeceğimi anlıyordum. Ruhlarımız için en lüzumlu, en kıymetli olan şeyleri birbirimizde bulduktan sonra diğer teferruatı görmemezlikten gelmek, daha doğrusu büyük bir hakikat için küçük hakikatleri feda etmek, daha insanca ve daha insaflı olmaz mıydı?
“Görülecek, işitilecek, tadılacak, okunacak, yazılacak, yapılacak o kadar çok şey birikiyor ki; bundan sonra hayatımın bütün bunlara yetişmeyeceğinden korkuyorum.”
Evet saftım ben. Öyle bir saftım ki insanların kötülüklerinin altında bile bir iyilik arardım.
Sonra değiştim. Dediler ki "𝚜𝚎𝚗 𝚌̧𝚘𝚔 𝚍𝚎𝚐̆𝚒𝚜̧𝚝𝚒𝚗, 𝚊𝚛𝚝ı𝚔 𝚑𝚎𝚛𝚔𝚎𝚜𝚎 𝚔𝚘̈𝚝𝚞̈ 𝚍𝚊𝚟𝚛𝚊𝚗ı𝚢𝚘𝚜𝚞𝚗, 𝚜𝚎𝚗 𝚌𝚊𝚗𝚊𝚟𝚊𝚛𝚜ı𝚗"
Ben canavar mıydım bilemem ama şunu biliyordum, ben kimseye kötü davranmadım. Düşmanım olsalar bile omzumda ağlamalarına izin verdim. Yaralarını sardım insanların. Canlarını kurtardım çoğu zaman. Bekledim, insanların düzelmesini bekledim. Ne olurdu düzelselerdi?
Beni yormak yerine neden düzelmediler? Sevdiklerini yormak yerine neden düzelmediler? Sadece bir umut düzelsinler istedim. İyilik dünyaya tekrar yayılsın istedim ama şunu unutuyordum. İnsanlar dünyaya bile zaten şeytanın kötülük yapma isteğine yenik düşüp, onu dinlemeleriyle gelmişti. Şeytanın içimize aşıladığı o kötülük yüzünden düşmemişmiydik biz bu dünyaya zaten?