Gökyüzüne bakıp yalnız başıma ağlayacağım. Karanlık geceye saklayacağım ruhumu. İşte yıldızlar ve benim yüreğim kayboluyor ışıklar arasında. Issız sokaklar canlanıyor gibi buğulu gözlerimde hareket etmeye başlıyorlar. Her şeye karşı küskünlüğümü de affettim. Bağışladım kendime kızdığım vakitleri. Tek tek bıkmadan ayıklayarak taşlı yollardan geçiyorum. Bilmediğim, hiç tanımadığım yerler buralar. Tanıdıklığın yabancılığı gidiyor. Kimse ilişmesin bana. Kimse görmesin gücümü de güçsüzlüğümü de. Kimse duymasın sesimi. Çünkü gidenler hükümsüz artık.
O savaşın ortasında silahsız birşekilde ölmeyi bekliyordum.
Öldürün gitsin işte bir hançer yeterli olacaktır vurun sırtımdan bir darbe yeter kesilsin nefesim. Ateşleyin silahı bir kurşun ölmeme yetecektir. öldürün gitsin işte daha fazla nefes almayayım bu dünyada...
Yaşadığım her dakika her saniye benim için eziyetken yaşamama müsaade etmeyin daha fazla.
Kaç gece geçecek kim bilir. Geceler biter bu ıssızlık ve kederli yolculuk ne zaman son bulur bilinmez. Vuslat sahiden o kadar yakın mı bilinmez. Karanlık gecelerin sabahları güzel mi bilinmez. Kim bilir, yazamadığım satırlar hiç bilinmez.
Alper adaya ilk havuçlu tarçınlıyı verdiğinde aslında kalbini vermişti filmin devamında ada sürekli kekin tarifini istedi (aşkının devamını)ama Alper hep erteledi sonra ada kekin tarifini başka bir yerde buldu(bir başkasıyla evlendi)ve seninki kadar güzel olmadı der...