#aanvaarden

[twafordizzy]

Jorge Semprun: 'Als de herinnering minder licht is geworden'

bron beeld: elsiglodetorreon.com In De grote reis vertelt de Spanjaard Jorge Semprun (1923-2011) over zijn gedwongen treinreis naar kamp Buchenwald tijdens de Tweede Wereldoorlog. We volgen de hoofdpersoon, die samengepakt met 120 anderen in een wagon door de Moezelvallei trekt. Het is de vierde nacht in de trein. Minitieus beschrijft Semprun wat er gebeurt die nacht. De nacht valt, de vierde…

View On WordPress

#20-ste eeuws #aanvaarden #alleen #angst #balans #de Moezelvallei #de vierde nacht #gewicht #kamp Buchenwald #kiezen #Madrid #minder licht #minitieus #schrijver #sorteren #Spaans #stempel op je leven #treinreis #uur van de herinneringen #verwerpen #WO2

[healution]

Als ik nog 1 keer een volg verzoek krijg van 1 van hun ga ik echt gillen

#p #Snap de hint #Nee is nee #Weg is weg #Ughhhhhh #Als ik de ene niet aanvaard #En de andere ook niet #Ga ik de 3de van de groep ook niet aanvaarden #Zondag verpesters

[stormvanwoorden]

Ik wil graag duidelijk zeggen wie ik ben, maar ik vrees dat ik daar twee mensenlevens voor nodig zal hebben. Eentje om het te ontdekken, een tweede om het te aanvaarden.

#nederlands #mijn gedachten #mijn #gedachten #mijn woorden #mijn zinnen #zinnen #zinnetjes #woordjes #tekst #teksten #mijn teksten

[devosopmaandag]

Wij mensen zelf - paradoxaal genoeg

Je leest dingen, je ziet dingen, er gebeuren dingen en je voelt dat er lijnen lopen tussen al die losse delen. Het is belangrijk je best te doen de samenhang te doorgronden omdat het gevoel er een van dreiging, alertheid en diepe zorg is. Het begon dit keer met het lezen van Miriam Rasch' boek over de gevaren van het Dataïsme, daarna las ik een interview met techfilosoof Éric Sain over de gevaren van AI. De verkiezingsuitslag was natuurlijk de grootste gebeurtenis in ons land. De twee oorlogen vormen de sombere grondtoon van dat gevoel, Cyberwar is al langer de derde oorlog. En, o ja, de staat van onze planeet....

Sinds de verkiezingsuitslagen van afgelopen woensdag worden er in de media volop analyses losgelaten op de politieke landverschuiving en op wat ons mogelijk te wachten staat. Nederland zou een mediacratie zijn, een samenleving waarin de media als geheel de grootste politieke machtsfactor is. Elke uitspraak van politici wordt eindeloos herhaald op de miljoenen schermen en schermpjes die ons land telt, geraffineerde spots en advertenties worden op ons losgelaten.

Gisteravond keek ik naar opgenomen afleveringen van de Britse serie 'The Undeclared War', dat het heden op de hielen zit. Het is een uiterst geraffineerde dramatisering van een Russische internetoorlog gericht op het Verenigd Koninkrijk. Ik pik uit die verontrustende fictie, geschreven door Peter Kosminsky, een moment waarop een doorgewinterde fake news-redacteur aan een piepjonge journaliste uitlegt wat de crux is van wat ze doen. Ze moet allereerst vergeten wat voor haar journalistiek is. “De bedoeling is dat mensen eraan wennen dat alles een leugen is. Dat er geen waarheid is. En zodra ze dat aanvaarden.... wel, dan wint de grootste leugenaar..“ Dieper cynisme is bijna niet denkbaar. Dat kan fictie doen, een kraakheldere moment van inzicht bezorgen. Inzicht in wat voor wereld we leven in wat dit leven van ons nu is.

Er moet toch iets bestaan dat een tegenwicht kan bieden aan dat gevoel van dreiging, alertheid en diepe zorg. Natuurlijk is er maar één antwoord mogelijk op die vraag: wij mensen zelf – paradoxaal genoeg. Gistermiddag werd die vraag zo uitbundig beantwoord dat het mij vervulde van een soort geluk. Froukje Reitsema en ik speelden onze voorstelling 'Elkaar andere – pleidooi voor naïeve nieuwsgierigheid' voor het eerst voor een grotendeels Indisch publiek in Nijmegen. Ik las al tijdens het spelen van alles af aan die gezichten: aandacht, gespannenheid, ontroering, opluchting, gêne, reserve, overgave, verstilling. En in het nagesprek werden niet alleen al deze ervaringen gedeeld, maar ook ingesleten emoties, uitgekauwde verongelijktheid. Toen de inleider na afloop een beetje losjes refereerde aan het gegeven dat een kwart van de Nederlanders op Wilders had gestemd en dat het niet ondenkbaar was dat ook onder het publiek een aantal van hen zou zijn, werd het stil. Iedereen dacht het zijne. Ik kreeg weer vertrouwen, want dat alles is wie wij zijn, zomaar op een regenachtige middag ergens in ons land.

[ochtendstorm]

Hier leerde ik geheimen bewaren, mijn kinderkeel in slot en grendel zetten.

Hier leerde ik de ‘shhh’-klank alvorens ik een woord kon zeggen

Hier leerde ik verstoppen, ver in mezelf, kwijtgeraakt om 20 jaar later midden in de rommel van mijn hoofd terug te vinden.

Hier leerde ik handen aanvaarden, zoals je leert een hand vast te nemen bij het begin van een officieel gesprek. Omdat dat zo hoort. Omdat dat moet.

Hier leerde ik vergeten, omdat dat zo hoort. Omdat dat moet. Omdat ik niet hoorde te weten.

#gedicht #gedichtje #nederlands #schrijfsel #woordjes

[naturalswimmingspirit]

evelien.dewit

Het is een zegen om je vrij in je lichaam te voelen. Om jezelf te aanvaarden en te tonen voorbij alle maskers, identiteiten en lagen van schaamte. Ibiza is daar een goeie plek voor :-) Om je natuurlijke staat van onschuld terug te herinneren en te belichamen. In Devotion into Pleasure begeleid ik je graag in deze reis. Vanuit toewijding naar je diepste kern en innerlijke waarheid kan je je openen naar meer pleasure. Pleasure naar je eigen lichaam. Pleasure naar je eigenliefde en eigenwaarde. Pleasure naar het Leven. Pleasure naar Liefde. Welkom om geïnitieerd te worden in je draken- en slangenenergie. En om een dieper niveau van bewustzijn te activeren door je over te geven aan seksuele energieën. Mijn zielenmissie is om Zuiverheid en Heiligheid terug te brengen. In seksualiteit, in de verbinding met het Goddelijke, de aarde, onszelf en elkaar.

[detweedeochtend]

reïteratie

het herbeginnen uit een hoek in het midden en verbinden

iemand zoekt schuchter met schild en masker met schuwe regenogen iemand om te kennen

lege handen van afstoten naar aanvaarden vervuld van zin

#schrijven #Nederlands #Dutch #gedicht #poëzie

[walhella]

De psycholoog zegt dat ik dié persoonlijkheidsstoornis heb, ik spreek het tegen. Ik heb veel symptomen niet, en vraag hem hoe hij dat dan verklaart. Ik krijg een vaag antwoord, dat er verschillende gradaties zijn. Het enige waar hij echt mee afkomt is mijn impulsiviteit en emotionaliteit. Ik verwijs hem naar mijn temperament en extravert karakter, en mijn hsp. Weer heeft hij niet direct een weerwoord. Ik kan alleen maar concluderen dat dit een man is die mensen graag in hokjes steekt. Hij heeft 2 keer een gesprek met mij gehad en diagnosticeert mij? Hier klopt iets niet.  Zelfs nadat ik alles bij mezelf ben nagegaan, alle symptomen op een rijtje heb gezet en heel eerlijk ben over waar ik mijzelf in welke mate in herken, dan kom ik er nog niet. Dit gebeurt iedere keer, ik heb al zoveel diagnoses in de schoot geworpen gekregen, maar geen enkele is sluitend. En het is niet dat ik het niet wil geloven of aanvaarden, het is dat ik weet dat er iets niet klopt. Ik wou echt dat ik een duidelijke diagnose had, want dan zou ik tenminste weten waarop ik verder kan bouwen, maar het blijft steeds vaag.  Ik denk dit: ik ken mijn problemen en valkuilen. Ik zie ze, herken ze, en kan ondertussen soms zelfs preventief reageren. Ik zal mezelf volledig uitpluizen en vat krijgen op mijn patronen. Ik zal elke dag voor de spiegel staan en mezelf in de ogen kijken, herhalen: ‘you’ve got this.’ Ik zal de continuïteit doorbreken en nieuwe, gezonde gewoontes aanleren.  Ik zal op reis gaan naar en met mezelf. We weten niet waar we gaan belanden, maar de tocht is veel belangrijker dan de eindbestemming. We zullen ergens komen, en misschien is dat ergens wel op een verre plaats, alleen, maar ook daar zullen we het beste van maken.

[rotterdamvanalles]

De Waterloostraat in 1950.

Deze straat werd aangelegd in 1865, toen het halve eeuwfeest van de slag bij Waterloo werd gevierd. In juni van dat jaar wordt de naam voor het eerst vermeld. Ze is door de bouwondernemer gegeven.

De Slag bij Waterloo was een veldslag bij Waterloo, een plaatsje destijds gelegen in de Zuidelijke Nederlanden, tegenwoordig in België. Napoleon Bonaparte werd hier op 18 juni 1815 definitief verslagen door een coalitie van enerzijds Britse, Nederlandse en Hannoverse eenheden onder opperbevel van de hertog van Wellington en anderzijds een Pruisisch leger onder commando van maarschalk Gebhard Leberecht von Blücher. De 19e-eeuwse Britse historicus Edward Creasy rekende de Slag bij Waterloo onder de vijftien meest beslissende veldslagen in de wereldgeschiedenis.

Na in 1814 verbannen te zijn naar Elba, keerde Napoleon in maart 1815 naar Frankrijk terug. Hij installeerde zich daar opnieuw als keizer van Frankrijk. Zijn oude vijanden konden dat niet aanvaarden en vormden de Zevende Coalitie om hem weer te verjagen. Engeland en Pruisen trokken grote legers samen in de zuidelijke Nederlanden om Frankrijk op 1 juli 1815 binnen te vallen. Napoleon besloot ze voor te zijn en trok op 14 juni de grens van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden over bij Charleroi. De beslissende slag vond plaats bij Waterloo.

De foto is gemaakt door de Fototechnische Dienst Rotterdam en komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam en van Wikipedia.

Bericht van 2021

[lifecoachsabina]

EEN KIJK OP APRIL

Geschreven Door Fran Tielemans

Het eclips-venster tussen 25 maart en 8 april kan je – vrijwillig of ongewild - doen focussen op iets dat niet opgelost is of raakt in jezelf of in je leven. Misschien merk je dat telkens opnieuw dezelfde emotie opduikt in bepaalde situaties, dat je niet verder raakt met een bepaalde manier van denken over iets belangrijks in je leven, of dat je stilaan duidelijk wordt dat een keuze of beslissing die je eerder nam, eigenlijk niet de juiste bleek te zijn. Misschien dacht je iets al achter je te kunnen laten, maar zie je nu in dat je er nog op verschillende aspecten mee verbonden bent.

Heel veel stof tot nadenken dus, tijd voor bezinning, herziening, overweging, en daar is volop mogelijkheid toe door de sterke energie van de Mercurius retrograde, nog tot 25 april. Ben je één van diegenen die afgelopen maanden al diep innerlijk werk hebben gedaan en diep hebben getransformeerd, dan kan je in de loop van april steeds meer verlichting, herademing en verfrissing voelen. Je kan de nieuwe wind die in je leven waait haast fysiek voelen, en bent klaar voor de rest van dit jaar.

De Nieuwe Maan van 8 april kan je dan ook een duwtje geven, om dat te doen wat jij nodig hebt nu, om jezelf dat te gunnen waar je lichaam/hart/ziel naar verlangt. Zeker vanaf 19 april zou je vooruitgang kunnen voelen – wanneer je je innerlijke kettingen hebt afgelegd tenminste (ontdekt hebt waar je jezelf had vastgezet, welke emoties nog niet opgelost zijn, welke ego-stukken je verhinderen om die beslissingen te nemen die goed voor je hart en ziel zijn). Alle kosmische invloeden duwen je dan haast vooruit en moedigen je aan om de sprong te wagen, om jezelf toch dié verandering te geven die nodig is, om alle overtolligheden te verwijderen en helder en klaar jouw prioriteiten te zien.

De sterk transformatieve Volle Maan van 24 april helpt je daarbij. Je zou die laatste tien dagen van de maand dan ook verrassingen kunnen krijgen, doorbraken kunnen zien gebeuren, en je zou de moed kunnen vinden om helemaal outside the box te kunnen denken én handelen.

Toch kan de onderliggende energie van april je parten spelen wanneer je te ongeduldig bent, wanneer je je gefrustreerd voelt door dingen die niet lopen zoals je ego zou willen, en kan onopgeloste woede in jezelf zorgen voor plotse irritatie. Je kan jezelf dan ook trainen in geduld en aanvaarding, én in concreet aanpakken wat je niet kan of wil aanvaarden. Deze maand vraagt je ook helder en duidelijk te zijn in je communicaties, want de ander heeft misschien niet door wat je eigenlijk bedoelt. Misschien zie je deze maand ook duidelijker in dat je op een andere golflengte komt in bepaalde relaties, en ga je nadenken en aanvoelen hoe dat verder moet.

Weet wel dat het in deze verwarrende wereld waarin de gemoederen soms hoog oplopen zo hard nodig is dat jij jezelf telkens weer in evenwicht brengt, wat er ook gebeurt om je heen. Dat je dagelijks de stilte opzoekt, ook al is dat dan maar voor een kwartiertje. Dat je luistert naar je innerlijke stem, die je altijd zal vertellen dat het goed is, dat alles oké is, hier en nu, op dit moment. En vraag jezelf dan ook af wat jij zélf van deze nieuwe maand wil maken. Wat wil jij deze maand doen met al je potentieel, met alle tijd, ruimte en energie die je ter beschikking hebt. Waar wil jij heen? Jij creëert jouw wereld. Hoe wil je dat jouw wereld eruit ziet?

Keep the Faith

Fran

http://www.maitreya.be/

[de-meerpeen]

Gerard van den Hengel benoemd tot erevoorzitter van Landbouwshow Opmeer

Regionieuws: 'Gerard van den Hengel benoemd tot erevoorzitter van Landbouwshow Opmeer'

OPMEER – Menig burgemeester van Opmeer mocht zich erevoorzitter noemen van Landbouwshow Opmeer. Zaterdagavond 30 maart 2024 legde de voorzitter van de stichting Wim Staal tijdens een informele bijeenkomst aan de huidige burgemeester van Opmeer voor of hij bereid was deze functie te aanvaarden. Het antwoord van Gerard van den Hengel was een volmondig ja. Voorzitter Staal benadrukte dat deze vraag…

View On WordPress

#erevoorzitter #Gerard van den Hengel #landbouwshow Opmeer

[healution]

M'n serie: "hij heeft 14 volgers, das een vals profiel hè"

Ik: ik zit hier met 15 volgers op Instagram en dat is m'n echt profiel 😂

#Ik voel me aangevallen hahahah #Ik wil gewoon amper volg verzoeken aanvaarden #Enkel mensen die ik leuk vind #Van praatgroep enzo #Iets wat ze zeiden in dertigers

[thesmallestmanwhoeverlived]

wie of wat is de lijn en why do we hate it? is het een buslijn?

de lijn is het vlaamse openbaar vervoer systeem voor bussen en trams :) het is hier algemeen geweten dat hun service op niks trekt (mede door hun zelf, mede door onze minister van mobiliteit), maar omdat er geen andere optie is moeten we het maar aanvaarden… vandaar dat ik zo’n haat naar hun heb :))

#alina’s asks

[devosopmaandag]

Het overvolle en het bijna lege, en wat ze doen

Er bestaan overvolle romans en bijna lege romans, overvolle poëzie en bijna lege: de romans van Roger Martin du Gard tegenover die van J. M. Coetzee, de poëzie van Tonnus Oosterhoff tegenover die van Judith Herzberg. Er is Delacroix en er is Ingres, er is Frank Zappa en er is Leonard Cohen. De oude Grieken maakten al onderscheid tussen de cholericus en de flegmaticus. Ik neig naar het overvolle, maar ik verander, ik word oud.

Binnen 48 uur tijd zag ik in de bioscoop twee films die de uiterste randen van dat spectrum vertegenwoordigen: 'Everything Everywhere All at Once'* tegenover 'Aftersun'**. De eerste titel mag letterlijk worden genomen, de tweede titel slaat op de verkoelende gel die je op je huid smeert na een dag vol zon. Dat is wat de stille gescheiden vader en zijn dochtertje van elf doen: aftersun aanbrengen op elkaars gezicht. De vader kan tijdens een vakantie in Turkije misschien voor even zijn somberheid vergeten, die we in blikken en gebaren en in één enkele stille huilbui te zien krijgen. In het meisje ontwaakt in die dagen heel voorzichtig haar seksualiteit. Er is geen verhaal, de dagen kruipen voorbij, de nachten zijn warm. De andere film toont hoe de dagelijkse wereld van een Chinees-Amerikaans vrouw die een wasserij runt, uiteenspat in een oneindig aantal universums, waarin genres als science fiction, kungfu-film, tragikomedie, phantasy en melodrama vermengd worden tot een krankzinnige en uitputtende stroom van beelden. Niets wordt geschuwd: niet het banale, niet het idiote, het esoterische en het mystieke. Maar de echtgenoot pleit aan het eind voor het goede, het eenvoudige, het kalme.

Voor beide films geldt dat je moet kiezen: je eraan overgeven óf weggaan. In de multiversum-film verlieten zes bezoekers de zaal binnen een kwartier, in de andere film vertrok ook een bezoeker al snel. De hectiek en de traagheid werd hen vast te veel. Misschien kun je ze ook gewoon uitzitten, maar dan gebeurt er volgens mij niets. Overgave, dat ouderwetse en diepe woord, dat heel lang een religieuze lading had, en dat nu een beetje een Happinez-woord is geworden. Overgave, dat is meer dan aanvaarden, het is binnen laten en zelfs omhelzen.

Daar zit je dan, je geeft je over aan die krankzinnige film of juist aan de trage, aan die uitpuilende roman of juist aan de verstilde. Waar je op wacht is een moment van stilstand, van inzicht in dat voortrazen, of je wacht juist op een kleine versnelling, een plotselinge verandering in die trage stroom. Die twee films, zo kort na elkaar ondergaan, herinneren me weer aan wat ik doe: dat ik mijzelf voortstuw én tegenhoud. Het overvolle houdt mij paradoxaal tegen, het lege spoort mij juist aan. Het gaat niet om het midden; dat midden is niet het leven.

* 'Everything Everywhere All at Once' 2022| Dan Kwan en Daniël Scheinert |135 minuten | met Michelle Yeoh, Stephanie Hsu en Ke Huy Quan e.a.

** 'Aftersun' 2022| Charlotte Wells | 98 minuten | met Paul Mescal en Frankie Corio

[gwynb]

breken

vroeger gooide je nog wel eens je koffie in de kamerplant vroeger gaf je wel eens weken geen water aan de planten in de kamer maar je weet

het is een misdaad je weet het wanneer je aan de dorre woestijnen denkt aan het goud in dure horloges als je echt zou weten hoe ingewikkeld de wijzers van de wereld draaien je weet het niet en daar komt je aardbeiensmoothie aan

de wijzers van de wereld doen tiktok tiktok

je zit op de bank en je hebt zijn t-shirt aan het t-shirt is geen tweedehands je bent bang om iets reëels te aanvaarden kijk je houdt van vlees omdat je in een gouden tijd biefstuk vers van de pampa at iedereen wil aan een tijd vasthouden je eerste was de liefste maar die is nu zeven relaties van je vandaan daar komt al je vegan vleesvervanger aan de koeien zijn verslaafd aan soja en in Amerika noemen ze jou een love & sex verslaafde

swipe swipe swipe

in Mumbai maakt een vermoeide vrouw je t-shirt en dient andere verslaafden aan haar onderwerping verdient iemand wel zesendertigduizend euro per jaar de vrouw heeft drie kinderen en eentje ervan werkt in de kobaltmijnen in afrika of is geronseld door jihadisten en heeft onbedoeld zijn broertje vermoord de vrouw heeft een gebroken hart en huilt in een wit t-shirt uit India de keten is zo lastig te volgen want kip en ei en kip en ei

netflix lost je problemen op [net als je denkt dat je alles…]

wat kwam eerst de hormonen of het gebrek aan zelfcontrole zit hij daarom nu op de bank met een ander of was het hart al gebroken en breekt het opnieuw kon je maar wat vaker nee zeggen op tinder gaat het vanzelf op de bank zit de vrouw in haar zelfgemaakte t-shirt ze heeft het gestolen en ze zal het bekopen de ene zoon heeft de andere vermoord maar iets blijft trekken en doet hopen want er zit meer héél hart dan ze had gedacht dan de wereld dacht hier en daar is alles keten alles is keten opnieuw het hart breekt hier en daar opnieuw

blijft breken

online publicatie in het Gezeefde Gedicht, oktober 2022

[vrijaziatisch]

"Deze week vertelt An Sheela (43) over haar goede vriendin Anne-Michèle die door een ernstige ziekte overleed. “Ze vond het heel moeilijk om te aanvaarden dat ze doodging.”"