Tumgik
#Hasta siempre
Text
Déjame pensar que nada a cambiado entre nosotros
Hay momentos en los que pienso,
que nada ha cambiado entre nosotros,
que podemos continuar...
que el tiempo no ha transcurrido,
que no ha hecho estragos
en tu corazón ni en el mío,
que nada ha pasado,
que aún podemos ser
como éramos antes,
como ese par de locos
que sonreían al mirarse.
Hay momentos en los que creo
que esto lo podemos arreglar,
que aún existe un “nosotros”
que olvidemos cuanto lo arruinamos
y que apostemos por seguir juntos.
Pero estás aquí,
parada frente a mí, y yo de tí...
tratando de entender que nos ha pasado,
tratando de comprender
a este momento que nos ha llevado
tratando de encontrar las palabras
para no herirnos, ni hacernos daño
para no lastimarnos más el corazón,
para romper el hielo,
pero ni tú ni yo decimos nada.
Sólo mírame y no digas nada,
deja que el silencio se apodere de nosotros,
y quédate así por un instante.
Déjame pensar
que nada a cambiado entre nosotros,
que todo sigue igual
que nada a perturbado nuestros sueños
que aún tenemos planes
de cumplir aunque sea uno de ellos.
Que seguimos siendo como ese par de niños
tímidos, enamoradizos,
como lo éramos antes
intensos, que nos brotaba el amor
por los poros...
Quédate así, en silencio
antes de que termine todo esto,
antes de que me vaya
y continúe escribiendo la poesía,
la historia, pero ya sin su reflejo.
Olvidemos nuestras diferencias,
olvidemos las palabras,
olvidemos el mundo
olvidemos las veces que nos dijimos
“te quiero” después de herimos,
y quédate así, aquí, conmigo
al menos sólo un instante.
Que este momento es nuestro
y no habrá otro más adelante.
Déjame abrazarte,
déjame sentirte, olerte,
tocarte por última vez
déjame llevarme tu aroma,
ese olor a amor que se desmorona
porque ni tú y yo encontramos la forma
de salvarnos, de perdonarnos
de encontrarnos, reconocernos y aceptarnos.
Quédate así, en silencio
abrazándome los miedos,
la ansiedad de estar aterrados
al percibir que esto con un abrazo
se está terminando.
Y quédate así,
sin decir palabra alguna
sin buscar culpables;
sabes bien que nuestros errores nos trajeron
hasta aquí las consecuencias irreparables.
Que es inevitable nuestra despedida
y ponerle fin a esto
porque ambos el corazón nos hemos
desecho y eso, eso es irreversible...
no supimos cuidarnos
no supimos amarnos
no supimos el amor reinventarnos
y hasta aquí llegamos.
Sólo déjame abrazarte
y en silencio desearte
que la felicidad algún día pueda alcanzarte
La que yo tristemente no pude darte.
–Mírame!
déjame secarte las lágrimas,
abrazar tu carita y besarte en la frente,
porque es la última vez que nos miramos
a los ojos así de frente,
para decirnos; “Mi amor, hasta siempre.”
Tumblr media
ℜ𝔬𝔰𝔞 🖤
21 notes · View notes
sweetsorrow26stuff · 1 year
Text
Te extraño y te amo siempre 🤍
Tumblr media
86 notes · View notes
esuemmanuel · 11 months
Text
Caen pequeñas gotas de lluvia en el asfalto, mientras mis pasos se detienen ante la puerta de la nostalgia, y un dolor se apodera de mi pecho; uno lóbrego y punzante, me habla de ti... de lo que dejé ir... de lo que me dolió amarte... de lo que no pude aceptar y terminé por anudar en alguna parte del camino. La llovizna sigue cayendo y yo suspiro con el pecho dolorido... ¿Cómo terminó así? Pude haberme quedado y tolerado todo lo que podía dolerme, pero, nadie que sienta tanto la vida podría aguantar que un ser amado lo juzgue de tan cruel manera. Perdón por irme, por cerrar la puerta y por no querer volver a donde ya no tengo una razón de ser. Cuídate, que te vaya bien, yo estaré, en algún lugar, orando por tu paz y tu éxito, mientras la llovizna de mi alma resbala por mis trémulos dedos al recordarte.
Small raindrops fall on the asphalt, while my steps stop at the door of nostalgia, and a pain takes hold of my chest; a dreary and piercing one, it tells me about you…. of what I let go… of what it hurt me to love you… of what I couldn't accept and ended up knotting somewhere along the way. The drizzle continues to fall and I sigh with a sore chest…. How did it end up like this? I could have stayed and tolerated everything that could hurt me, but, no one who feels so much about life could put up with being judged in such a cruel way by a loved one. I am sorry for leaving, for closing the door and for not wanting to go back to where I no longer have a reason to be. Take care, be well, I will be, somewhere, praying for your peace and success, while the drizzle of my soul slips through my trembling fingers as I remember you.
23 notes · View notes
birdyangel · 6 months
Text
Tumblr media
3 notes · View notes
Text
Me costo mucho tiempo y dolor entender que ya no vas a regresar. Hay un antes de ti pero definitivamente el después de ti es mejor porque tú me diste ese valor, de entender mi valor como ser humano, gracias, hasta siempre ne
3 notes · View notes
moon-sun-secret · 2 years
Text
HASTA EL CIELO PAPÁ
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Hace unos años atrás escribía para una persona que me cambio la vida entera, estaba dolida, decepcionada, triste pero sobre todo mal sentimentalmente, física, emocional y espiritual. A la persona que le dedico a todas esas publicaciones que hice antes, pero eso ha cambiado.
El año pasado perdí a mi PAPÁ de la manera más cruel, él no se merecía eso, en realidad nadie merece morir a una edad temprana , dejar todos tus proyectos y sueños a la deriva, el sentimiento que tengo ahora por mi papá es igual al que siento con la persona que amé, amo y posiblemente amare por el resto de mi vida, pero lo peor de todo eso no es la perdida de mi padre que pienso cada noche antes de dormir en si el estará llegando al cielo, si ya descansa, si ya está con sus padres, para después levantarme por la mañana y pensar en el otra vez, preguntándome que sería ahora de nuestra vida si él estuviera aquí.
Es lo mismo que pienso de la otra persona pero lo más jodido es que está viva, sé que está ahí, que puedo salir corriendo hacia su casa para abrazarle, decirle cuanto me hace falta… pero no lo mejor es que continúe así con el sentimiento de que ya no está, que está muerta para mi así como mi papá, por muy cruel que suene.
 APROVECHEN A SUS PADRES! Aprovechen la vida, no se lamenten.
22 notes · View notes
koyukizil · 2 years
Text
Bize insanları değil fikirleri hatırlamamız söylendi. Çünkü bir adam yenilebilir, yakalanabilir, öldürülebilir, ve unutulabilir. Fakat bir fikir yıllar sonra bile hala dünyayı değiştirebilir. Fikirleri uğruna ölen ve öldüren insanlar gördüm. Ama bir fikre dokunamaz, tutamaz ya da öpemezsiniz. Fikirler kanamaz, acı çekmez ve sevmezler. Ve şu an özlediğim şey bir fikir değil, bir adam. 9 Ekim’i bana hatırlatan adam... Asla unutmayacağım bir adam... "hasta siempre comandante"✊🏻
Tumblr media
9 notes · View notes
bembelbande · 1 year
Photo
Tumblr media
Louisa.
3 notes · View notes
karenmvp · 1 year
Text
Tumblr media
Dicen que la cura para todo siempre es agua salada, el sudor, las lágrimas, el mar…
Y que cierto es, justo hoy me he quedado pensando viendo el mar, vi el movimiento de las olas con la marea alta, luego vi como poco a poco se calma, entendí entonces que también tenemos esos procesos en la vida, donde todo es dramático, emocionante, conmovedor, pero llega el momento de la calma, la paz, la estabilidad; justo lo que necesito ahora, después de mi ausencia hay que retomar, empezar otra vez…
Lo cierto es, que también pensé en ti, en que seguro crees que yo voy a volver, la verdad es que no lo haré, este tiempo me ha permitido entender que VIVIMOS; sin estar juntos, que lo que realmente importa es lo que tuvimos este tiempo lejos, las personas que están siempre, la familia, la falta que no nos hicimos, y como TODO continuó sin necesidad de nosotros, le dejé todos mis sentimientos al mar, porque estoy dispuesta y consiente del dolor de la pérdida, por eso le pedí que me cierre el corazón, ese que aprendió a quererte pero entendió MUY A TIEMPO que tú no podías quererlo, ni cuidarlo, ni quedarte con él…
PERMANEZCAMOS, si, como el mar, intangible, pero con el cariño de los recuerdos bonitos que aparecerán de pronto en un día común, mientras nos encontramos en un lugar feliz, en uno en el que si subsistimos, porque los dos nos merecemos estar donde nuestra mente y corazón estén en paz…
Hasta siempre…
-K ✨
3 notes · View notes
carlosmorningstar · 2 years
Text
Solo yo se lo complejo de mi soledad y del deseo de volverte a oler, a escuchar y verte sonreír. Elogiar tus gustos porque en algún momento te guste, elogiar tu humor porque siempre me agrado. Que difícil es la distancia y más cuando la vida nos separa. Que difícil es ls distancia mas cuando los recuerdos son permanentes en mi mente, más cuando observó aquella fotografía que yo mismo tome. Hasta siempre mi amor...
2 notes · View notes
el-rincon-de-stelle · 2 years
Text
Hoy mi grupo musical favorito (Little Mix) realizó su último concierto antes de su descanso. 14 de mayo a las 8:30 pm hora Londres nos dieron a las mixers una experiencia inolvidable, canciones que representan su carrera basada en la hermandad, su amistad, empoderamiento femenino y el amor propio. Dieron un show dignos de ellas y digno de nosotros sus fans. Bailes, plumas, colores, confetti, vocales increíbles acompañados de risas, lágrimas escurridizas, miradas nostálgicas, quiebres en sus voces envuelto en excusas de abrazos a sabiendas que serían los últimos entre ellas. Se apoyaron en todo momento en el show, eran una para todas y todas para una.
Yo una mixer de 8 años, las conocí a los 12 cuando una amiga de sexto primaria me presentó a unas chicas increíbles con una canción llamada Little Me, que desde ese entonces se convirtió en mi tesoro más preciado. Esa canción vive en mi corazón sin pagar renta y será eterna su estadía en mi alma. He pasado con ellas desde su segunda era donde el primer video fue Salute y Move y mi álbum favorito es sin duda LM5 donde pude encontrar mi fuerza feminista, donde sus himnos me empoderaron para ser la mujer que soy ahora.
Ellas sin saberlo, con sólo su música me salvaron y levantaron y lo seguirán haciendo mientras existan en mi vida. En 2020 el Fandom me acogió al hacerme una cuenta en Twitter y encontré una calidad inmensa de personas de otros país como lo son Meli, Cris, Ari y Maquito etc que ellos me hicieron sentir que son mi familia y aunque rara vez me aparezco ya por tw, en cada tweet me hacen ver que no me han botado su vida.
Little Mix me dio cosas maravillosas en estos 9 años de conocerlas y pertenecer al Fandom desde hace 8 años ha sido lo más maravilloso y stanearlas desde hace 3 años ha sido la mejor experiencia de mi vida entorno a la música y sentirme parte de una familia. Jamás olvidaré a aquella amiga que a los 12 años me las presentó, le estaré agradecida por la eternidad y más.
Little Mix me enseñó a ser más fuerte, a subir mi autoestima, empezar a amar mi cuerpo que siempre ha sido una lucha constante para mi. El valor de la mujer en la sociedad con sus letras que me reflejaban y alzaban mi voz, el valor del compañerismo y la amistad verdadera. El respeto a los valores, integridad, orientación y gustos de los demás. Me enseñó a ver desde otras perspectivas problemáticas que aquejan a las bandas, el ciberbullying, los trastornos alimenticios, la falta de promoción y la distorsión de medios. Pero sin duda alguna lo más importante que me enseñaron hoy es que todo tiene un inicio y también un fin. Que si no existieran las etapas no habría un aprendizaje, una evolución y crecimiento de nosotros mismos.
Little Mix cierra/pone en pausa una etapa de sus vidas y carreras, así como también yo cierro otra, la de mi adolescencia y comienzo a sentar cabeza de mí misma y mis necesidades como joven adulta. Es genial ver como uno crece junto a sus artistas favoritos, es hermoso ver como de una u otra forma tu vida se conecta con la de ellos, es maravillosa la forma en que la vida te conecta en el preciso momento en el que todo lo que está sucediendo tiene un sentido y un porqué de lo que debería de pasar.
Esto no es un adiós y tampoco es un hasta luego, porque mientras nos encontremos en versos y melodías tú vas a estar siempre presente en mi alma y mente.
—Stelle
4 notes · View notes
elz17 · 5 days
Text
Es verdad que cada día te extraño, desde el principio has sido el amor de mi vida, como olvidar mi reacción al verte por primera vez, tan radiante, única y hermosa, pero que aún te extrañe no significa que quiero volver, te extrañare cada día de mi vida y pensaré en ti como ese recuerdo hermoso pero melancólico, entonces es cuando levantare de nuevo la mirada, sonreiré y seguiré con mi vida, me fui de tu lado no por que ya no te amé, siempre lo haré, pero seamos realistas siempre supimos que tú y yo no fuimos creadas para estar juntas.
Pero si alguna vez, tan solo una vez en nuestra próxima vida te vuelvo a ver y por alguna extraña razón te recuerdo, sonreiré con satisfacción por verte de nuevo, entonces tomaré mi camino y me iré muy lejos de ti deseándote una vida llena de alegría ..
0 notes
pianosheet · 2 months
Text
youtube
1 note · View note
birdyangel · 7 months
Text
Tumblr media
5 notes · View notes
kristiano1979 · 4 months
Text
Tumblr media
Descansa en paz, mi amada Leeloo. Leeloo Dallas Multipase 07 Marzo 2007 - 25 Diciembre 2023 Ayer te fuiste, mi amada Leeloo. Aunque intentaste con todo lo que tenías seguir acompañándonos. Tus 17 años, tus enfermedades de base y ese maldito tumor te llevaron de nuestro lado. Siempre fuiste especial y hasta el último instante, en este plano, lo hiciste notar. Solo pude mimarte, jugar contigo y amarte por miseros 3 años. Que injusto es todo esto, pero se que estás por ahí rasguñando puertas, pidiendo moverte de habitaciones y saboreándote cuando tocaban tus latitas de pescado o churus. Te amo con todo lo que tengo, mi pequeña Leeloo. Creo que lo supiste desde el día uno y por eso batallaste con todo lo que tenías y hasta el final, de esta terrenal etapa. Ahora, por favor, tus padres queremos pedirte que descanses. Nosotros, vamos a conmemorar tus ritos y recordarte siempre con una enorme alegría y agradecimiento. Solo gracias, mi bebé. Gracias, mi gatita valiente y hasta siempre.
0 notes
ningunaescritora · 6 months
Text
Hoy hago para ti un barco de papel
A Daniel
Cuando vuelva otro agosto lluvioso lo dejaré correr calle abajo. Me dicen que te has llevado contigo al niño rosa del que siempre me hablaste. Entonces abro mi armario y veo en las repisas las botellas de whiskey consumidas, aquel brownie que nunca compartiste o los cigarrillos que nunca soltaste. También ahí, a un lado de las fotos de la fiesta y la ruptura, están los dulces más buenos que he probado, envueltos en celofán. Puedo ver el polvo esparcido en la madera y los objetos, como un recuerdo de lo guardado y no expresado, de lo expirado. No está bien que hoy sin ti célebre nuestras hazañas, tampoco que te brinde un "Gracias". Solo que hoy, después de enterarme he decidido hacer un barquito como tú me enseñaste. 
Tumblr media
1 note · View note