#ενας χρονος

[kapsouremenokounavi]

"τραγικο ανθρωπινο λαθος". ενας χρονος μετα κι ακομα να παραδεχτουν οτι ειναι τερατα. ντροπη σας

#greek posts #greek tumblr

[mouskema-stories]

Mε θεα το Λυκαβηττο….(Aπο την ακουραστη Κ.)

Ηταν Δεκεμβρης και ειχαμε παει σε μια γιορτη με το αγορι μου,

σε ενα φιλικο ζευγαρι,παντρεμενο,σπιτι τους..

Ο εορταζων εδω και καιρο δε χορταινε να με κοιταζει..και το ειχα καταλαβει..

Ολο το βραδυ παρολο που δεν πινω και το ηξερε με πιεζε να δοκιμασω διαφορα ποτα..Στο τελος τα καταφερε και ειχα αρχισει να ζαλιζομαι..

Ο τυπος δεν ειχε ξεκολλησει απο πανω μου ολη την νυχτα..

Με κοιταζε συνεχεια στα χειλια σε σημειο που με εκανε να κομπλαρω

και δεν κομπλαρω ευκολα..

Σε καποια φαση μου λεει

"Παμε να σου δειξω ενα γλυκο που εχω παρει για μετα".

Χωρις καν να προλαβω να απαντησω με πιανει απο τη μεση και με προχωραει προς την κουζινα,καταβαθος ήξερα τι θα ακολουθησει αλλα δεν τον ειχα για τοσο θαρραλεο για να κανει κατι..

Μπαινουμε στην κουζινα και ειναι πισω μου,ανοιγει το ψυγειο και βγαζει απο μεσα μια τουρτα με κοκκινο σιροπι απο πανω,την ακουμπαει στον παγκο.

Καθομαστε προσωπο με προσωπο και μου πιανει τα χειλια και μου λεει:

"Kαινουριο ειναι αυτο?" και πιανει το σκουλαρικι που εχω στο στομα μου.

"Οχι,του λεω,αλλα δεν προσεχεις πολυ..¨

"Προσεχω και παραπανω απο οτι θα επρεπε¨μου λεει..

Και πιανει με το δαχτυλο του λιγο απο την ακρη της τουρτα και μου το βαζει στα χειλια με πλησιαζει και με φιλαει..

Δεν ξερω ποση ωρα φιλιομασταν..

Σταματησε ο χρονος,κολλησε το μυαλο μου…

και εκει που φιλιομαστε ωραια και καλα μου ερχονται στο μυαλο ΟΛΑ.

Οτι ειναι παντρεμενος,οτι εχω αγορι,τι κανω?

Ολες οι τυψεις κατακλυσανε το μυαλο μου κ ετσι τον εσπρωξα,του ειπα σταματα και εφυγα βιαστηκά!!

Βγηκα απο την κουζινα και νομιζα οτι ολοι με κοιτανε…Πηγα διπλα στο αγορι μου και του εσφιξα το χερι..

Ενιωθα τοσες τυψεις που νομιζα οτι ειμαι γυμνη μεσα στο δωματιο..

Μετα απο κανενα μισαωρο φυγαμε… ειχα πιει και ημουνα λιγο μεθυσμενη..

ηθελα οπωσδηποτε να πηδηχτω με το αγορι μου,για να εξιλεωθω..

Μεσα στο αμαξι γυριζει και μου λεει οτι πρεπει να παει σε μια δουλεια (την οποια μπορουσε να αποφυγει)

Οι τυψεις μου αρχισαν να φευγουν και εχω αρχισει ηδη να μετανοιωνω που κολωσα και δεν συνεχισα με τον Ν.

Αρχιζω να τσακονομαι με το αγορι μου γιατι του εξηγω πως θελω να γαμηθουμε πολυ αγρια αποψε και μου λεει πως θα πηδηχτουμε οταν γυρισω..

Να μπω στην αναμονη δηλαδη…

Με αφηνει στο σπιτι και φευγει..

Ανεβαινω και ειμαι τοσο θυμωμενη και μεθυσμενη που δε βλεπω μπροστα μου..

Μπαινω στο σπιτι και ειμαι στο τσακ να στειλω μηνυμα στον Ν. αλλα σκεφτομαι οτι ειναι με τη γυναικα του..αν του εστελνα θα ερχοταν το ξερω..

Ηθελα να γαμηθω οπωσδηποτε...

Μπαινω στο φβ και με το που μπαινω μου στελνει ενας πρωην μηνυμα..

"Τι κανεις μουνακι?"

Δεν αργησα να το σκεφτω και πολυ και του απανταω:

"Σε ποση ωρα μπορεις να εισαι εδω?"

"Σε 10 λεπτα" μου λεει.

"Ελα σε περιμενω¨του απανταω…

Κλεινω φβ και φευγω απο το σπιτι γιατι πνιγομουνα μεσα..

Μπαινω στο ασανσερ και πανω στη βιασυνη μου παταω λαθος οροφο

και ξαφνικα σκεφτομαι να παω στην ταρατσα..

Ανεβαινω και βγαινω στην ταρατσα..

Ειναι φανταστικα,εχει αερακι, απεναντι ειναι ο Λυκαβηττος και εχω κατσει και χαζευω.

Χτυπαει το κινητο μου και του δινω οδηγιες να ανεβει στην ταρατσα..

Ανοιγω την πορτα και μ εχει πιασει και με φιλαει πριν προλαβει να κλεισει η πορτα.. με ακουμπαει στην ακρη της ταρατσας και οσο με φιλαει αρχιζει να με χαιδευει παντου…

"Μου ελειψες πολυ" μου λεει ..δε του απαντησα καν…

δε μου ειχε λειψει καθολου,ηταν απλα ο πρωτος που εμφανιστηκε εκεινη τη στιγμη που χρειαζομουν και ηξερα οτι το σεξ θα ηταν πολυ καλο..

Του τον εβγαλα εξω και αρχισα να τον γλυφω παντου,

Με επιασε απο τα μαλλια και μου το εβαζε πιο βαθια να με πνιγει οπως μου αρεσει.. Μου χτυπαγε την πουτσα του στο στομα μου και μου τον χαιδευε στα χειλια και μου τον εβαζε παλι μεσα..

Με σηκωσε και μου κατεβασε το κολαν και το εσωρουχο μεχρι τα γονατα..

Σαλιωσε τα δαχτυλα του και μου εβαλε δυο.. με πονεσε πολυ αλλα ηξερα οτι με προετοιμαζει για την πουτσα του που ηταν πιο μεγαλη και χοντρη..

Οσο μου βαζει δαχτυλο με εχει πιασει απο το λαιμο και με δαγκωνει.

Του λεω,¨Σε παρακαλω μη μου κανεις σημαδια" αν και το θελω πολυ.

Με γυριζει να κοιταζω το Λυκαβηττο ορθια και προσπαθει να μπει μεσα μου..

Εχω δαγκωσει τα χειλια μου γιατι ξερω οτι θα πονεσω πολυ..

μπαινει μεσα μου και βγαζω μια κραυγη που κανει αντιλαλο..

Μου λεει "Φωναξε μωρο μου,δε θα σε ακουσει κανεις εδω"

και καυλωνω ακομα πιο πολυ… μπαινει μεσα μου πολυ αγρια και δυνατα,

σχεδον με σκιζει και πεθαινω απο τον πονο αλλα μαρεσει τοσο πολυ που δεν θελω να τον κανω να σταματησει..

οσο πηδιομαστε με φιλαει,μου πιανει το στηθος,με πνιγει, με χτυπαει στο κωλαρακι πολυ δυνατα καθε φορα που δε με ακουει για να βογκαω ολο και πιο δυνατα..

Τα ποδια μου εχουν μουδιασει και ταυτοχρονα παιζει με το μουνακι μου.

"θελω να χυσεις πρωτα εσυ" μου λεει..

Αρχιζω και παιζω το μουνακι μου και μου βαζει τα δαχτυλα του στο στομα μου.

Μετα απο λιγο  ειμαι ετοιμη να τελειωσω βαζει το χερι του πανω στο χερι μου και το παιζουμε μαζι,νιωθει οτι θα τελειωσω και μπαινει μεσα μου πιο αργα αλλα πιο βαθια..με το αλλο μου χερι τον τυλιγω γυρω απο το λαιμο του και του πιανω το κεφαλι για να τον φιλησω και αυτο που πιανει το στηθος..

Τελειωνω και αρχιζω να ανασαινω βαθια και να μουγκριζω μεσα στο στομα του και με φιλαει..

μου λεει κ αυτος "Χυνω καυλα μου¨και καθομαι στα γονατα με ανοιχτο το στομα..τελειωνει στο στομα μου και ειναι καυτα,τα καταπινω και εχουν μεινει μερικα στα χειλια μου και ετσι οπως σηκωνομαι προσπαθω να τα φτασω με τη γλωσσα μου.

Τα πιανει με τον αντιχειρα του και μου τα σπρωχνει μεσα στο στομα και το γλειφω.Μετα το βγαζει το γλυφει και αυτος,με φιλαει και μου λεει ξανα

"Μου ελειψες πολυ".

"Φευγουμε?" του λεω ενω αρχιζω να ντυνομαι..

Γνεθει καταφατικα και φευγουμε.

Γυριζω σπιτι και κανω ενα ντουζ.

Το μουνακι μου καει και προσπαθω να του ριξω νερο για να το ηρεμησω.

Φοραω το νυχτικο μου,ξαπλωνω και με περνει ο υπνος.

Μετα απο μια ωρα ερχετε ο δικος μου.

Ο οποιος αρχιζει να με φιλαει και θελει να πηδηχτουμε.

Του λεω οτι δε θελω αλλα δε το υπολογιζει.

Μου κατεβαζει το βρακακι και αρχιζει να με γλυφει.

Στο μυαλο μου σκεφτομουνα οτι πριν λιγο εκει μεσα ηταν ενας ξενος πουτσος και καυλωνω…

ανεβαινει πανω μου και προσπαθει να μπει μεσα μου,οπως μπαινει αρχιζω να ποναω τοσο πολυ που δεν αντεχω.προσπαθω να πνιξω τον πονο μου καθως με εχει γυρισει στα 4 και εχω δαγκωσει το σεντονι.

Θελεις να προσπαθησουμε απο πισω μου λεει και απανταω αμεσως ναι για να αποφυγω τον πονο που νιωθω.

Μπαινει σιγα σιγα ενω εχει βαλει λιγο baby oil και αντι να πονεσω οπως αλλες φορες νιωθω ανακουφιση.. Μετα απο λιγο τελειωνει μεσα μου…

Κανω παλι ενα ντουζ και ξαπλωνω..

Ολες μου οι τρυπουλες εμειναν ικακοποιημενες σημερα.

3 αντρες.. ο καθενας ικανοποιησε και απο μια…

[femalemusketeer]

Ο σταθμος

Στεκομαι και αναπνεω στην αποβαθρα, παιρνω βαθιες ανασες για να αντισταθμισω το τρεξιμο που εριξα για να προλαβω, και για να τελειωσω το τσιγαρο πριν τελειωσει ο χρονος.

Ολοι καθονται, μιλανε, διαβαζουν, περιμενουν. Το ρολοι δειχνει παρα δεκα και ενα ενα τα λεωφορεια επανερχονται στη ζωη, ξυπνανε οι μηχανες μια μετα την αλλη, και οι πινακιδες μιλανε με κοκκινα λαμπακια: Ελασσονα, Ελατεια, Φαρσαλα, Αγια, Γοννοι, Αμπελωνας, Τυρναβος.

Σαν να 'ταν οι κινητηρες ξυπνητηρια, οι ανθρωποι κινουνται κι εκεινοι. Κλεινουν βιβλια, εφημεριδες, κινητα, πιανουν βαλιτσες και σακουλες, στηνονται στην ουρα εξω απο τα λεωφορεια. Ενας παπας, με το ρασο μα διχως το καπελο, βαζει ενα ηλεκτρικο πατινι ξαπλωτο μεσα στη μπαγκαζιερα, και ακουμπαω την τσαντα μου λιγο πιο διπλα.

Το λεωφορειο για Αθηνα κανει οπισθεν λιγους διαδρομους παρακατω και ο πατερ κοβει την ουρα στην εισοδο του δικου μας. Η κυρια που τωρα ειναι πισω του ψιθυριζει κατι εκνευρισμενο για τους ανθρωπους του Θεου. Τραβαω το λουρι απο το σακιδιο λιγο πιο ψηλα και μπαινω πισω τους. Τους βλεπω να καθονται σε αντικριστες θεσεις.

Το εισητηριο μου λεει να κατσω πισω απο τον πατερ μα εγω συνεχιζω ως την αδεια γαλαρια, πιανω την θεση τερμα ακρη και καθομαι χαμηλα. Νιωθω την μηχανη να σειεται κατω απο τα ποδια μου, ετοιμη να μας παει καπου που δεν ειναι εδω.

Απο το παραθυρο, βλεπω τις υπολοιπες να κανουν το ιδιο. Ο σταθμος εχει αδειασει, βρηκαν ολοι τις θεσεις τους, και οπως ηρθαν στη ζωη, τα λεωφορεια κανουν πισω το ενα μετα το αλλο. Βγαινουν στον δρομο στην πιο περιεργη αυτοκινητοπομπη, και μ'αρεσει να τα φανταζομαι να χαιρετιουνται στην διασταυρωση μπροστα απο τον σταθμο του ΚΤΕΛ: γεια σου και θα τα ξαναπουμε και θα σου πω αν ειναι ωραιος ο Τυρναβος και καλα να περασεις στα Φαρσαλα.

Και χωριζουν μετα, τραβανε διαφορετικους δρομους. Η λεωφορειοπομπη σπαει ξανα και ξανα ωσπου το καθενα ειναι μονο του, παρεα με την ασπαστη μαυριλα του επαρχιακου δρομου εξω απο τα παραθυρα και τους επιβατες του, πηγαινοντας τους σε δεκαδες διαφορετικα σπιτια, δεκαδες διαφορετικες ζωες.

#ειλικρινα δεν ξερω #απλα καθομαι ρομαντικοποιω το κτελ που πηρα τις προαλλες #greek tumblr #η οπ εχει προβληματα #greek post #ελληνικο ποστ #ελληνικο ταμπλρ #i'm hopped up on nicotine and 100% sleepless and this came of it

[nofuckinlabels]

«Δεν χωριζουν ομως ετσι οι ζωες των ανθρωπων που αγαπηθηκαν με τοσο κοπο η και οι δυο μας η κανεις»

Πλησιάζει ενας χρονος απο τη μερα που το ακουγα στη συναυλια στον κηπο του μεγαρου γνωρίζοντας οτι θα φυγεις

Επαιζε μερες στο δωματιο και στο μυαλο μου αυτος ο στιχος

Τοτε Ακουγόταν τοσο μα τοσο στενάχωρο

Τωρα ομως ξερω

Πως δεν χωριζουν ετσι οι ζωες των ανθρωπων αγαπη μου

[meeixeskaimexases]

Πλησιαζει ο μηνας που σε γνωρισα για πρωτη φορα. Περναει τοσο γρηγορα τελικα ο χρονος τα λεπτα τα δευτερολεπτα που τωρα συνειδητοποιησα ποσα εγιναν χωρις κανενα απολυτως νοημα χωρις καποια πραγματικη αιτια. Στην ουσια ειμαστε δυο ξενοι που δεν μας συνδεει τιποτα αλλα μονο ενα προσωπο. Κακως θαλεγα. Αλλα οχι δεν μετανιωνω για κατι ηταν ενα δυσαρεστο και καλο μαθημα ζωης θα μπορουσα να πω που με εκανε να βελτιωσω πολλα σημεια του εαυτου μου. Δεν μου εχει ξανασυμβει ποτε αυτο με το να ξεκινας απο κατι απλο και να καταληγει σε κατι περιπλοκο. Ασκοπες θυσιες και ασκοπες συναντησεις. Τα ματια μου ελεγαν αυτα που δεν μπορουσα να πω. Ειναι ενας δικος μου τροπος εκφρασης. Κριμα απλα κριμα .. τελος παντων…

#athens #my text #late thoughts

[xehasmenesithakes]

δίνω πανελλήνιες σε 11 μήνες. ΕΧΩ ΦΡΙΚΑΡΕΙ παθαίνω κρίσεις και με πιάνει τέτοια μελαγχολία που φτάνω σε σημείο αϋπνίας και βάζω τα κλάματα με το παραμικρό.

Ειναι υπερβολές το ξέρω αλλά δεν αντέχω αλλο μα τη παναγια

Παναγιααα μου οχιι,δεν βοηθαει καθολου αυτο που κανεις ,σταματα να το σκεφτεσαι,εντεκα μηνες ειναι ενας χρονος,ολα καλα.Μερα μερα θα το πας ασεε τι γινεται σε ενα χρονο.Συγκεντρωνεσαι στο τωρα

[i-love-your-chaos]

Ένας χρόνος ε; Λένε πως οι πληγές κλείνουν σιγά σιγά με τον καιρό μα όχι. Οι δικές μου μεγαλώνουν.

#ελληνικα στιχακια #γρεεκς #σκεψεις #σαγαπαω #γαμωτο #γρεεκ τεξτ #ελληνικα #γρικ ποστ #γρικ ταμπλρ #μου λείπεις #ποναω #μεγαλύτερος #ενας χρονος #στιγμες #σε χρειαζομαι #ανθρώπινεςσχέσεις #αναμνήσεις #αλκοολ #μονο εσυ #βραδινες σκεψεις #νυχτες #νυχτερινες σκεψεις #συναισθηματα #γρικ τεξτ #γρικς #γρεεκ φωτο

[bbaddbih]

Γαμωτο...

Πριν ένα χρόνο βρεθήκαμε πρώτη φορά μόνοι μας...

Πριν ένα χρόνο με φίλησε πρώτη φορά...

Πριν ένα χρόνο με είχε στην αγκαλιά του...

Πριν ένα χρόνο περάσαμε μια φανταστική ημέρα...

Πριν ένα χρόνο μου είπε τα μεγαλύτερα μυστικά του...

Πριν ένα χρόνο μιλάγαμε ωρες ατέλειωτες...

Πριν ένα χρόνο ήταν δικός μου...

Και τώρα;

Τώρα τι;

Τώρα τίποτα...

Σαν σήμερα πριν ένα χρόνο...

#quotes #greece #quote #love #greek quotes #ελληνικα στιχακια #ελληνικοι στιχοι #ελληνικα #ελληνικό #1ας χρονος #1 χρονος #ενας χρονος #πριν ενα χρονο #αγαπη μου #ηταν δικος μου #δικος μου #τον θελω #μου λειπει #γαμωτο

[mh-me-afineis]

Πότε υποτίθεται ότι ξεχνάς κάποιον που δεν ήθελες να φύγει ποτέ απ τη ζωή σου;

#που εισαι #δεν νιωθω #spilled thoughts #inspiring quotes #σ αγαπαω #ενας χρονος #θαλασσα #αποφθεγμα #αναμνήσεις #αγαπη #αγάπη #απωθημένο #πληγωμένη #greek posts #??????????

[hmwhereismymind]

Ένα άτομο που έφυγε. Ένα άτομο που ήρθε. Ένα άτομο που γνώρισες και δεν θα ξεχάσεις ποτέ. Εκείνος που ερωτεύτηκες και δεν είναι πια εδώ. Εκείνη που φαντάστηκες το μέλλον μαζί της αλλά τελικά τα πράγματα ήρθαν αλλιώς. Μια φιλία που κέρδισες. Μια φιλία που έχασες. Ένας στόχος που πέτυχες. Ή ένας στόχος που βάζεις. Κάτι που άλλαξες πάνω σου. Και κάτι που άλλαξες μέσα σου. Πράγματα που συνειδητοποίησες. Πράγματα που έμαθες. Νέα όνειρα. Περισσότερα όνειρα. Είδες τι μπορεί να γίνει σε ένα χρόνο;

#greek quotes #greek posts #γρεεκ #γρεεκ κουοτς #γρεεκ ποστς #ελληνικα στιχακια #greek #στιχακια #ελληνικα #καλή χρονιά #ενας χρονος #στοχοι #καλά Χριστούγεννα #σκεψεις #συναισθηματα

[ziliara-poli]

Όταν τον γνώρισα δεν περίμενα να έχει τόσο μεγάλη σημασία για εμένα νόμιζα απλά ότι ήταν κάτι που σε κάνα μήνα θα περάσει.. πέρασε ένας χρόνος.

@ziliara-poli

#greek quotes #quotes #ελληνικα #tumblr #greek tumblr #tmblrgirl #love #stixakia #tmblr #κοουτς #σαγαπω #μου λειπεις #σε θελω #στιχακια αγαπης #αγαπη μου #αναμνησεις #στιγμες #ενας χρονος #περασε #σε χρειαζομαι #μην φυγεις #αποσταση #αναγκη #οταν σε γνωρισα #καλοκαιρινες ιστοριες #ελα εδω #γιατι #28 #εμπιστοσυνη

[save-me-a-beer-blog]

θα πήγαινες τον χρόνο ενα χρόνο πίσω;

#ενας χρονος #γκερλς #γρικ #γαμω την τυχη μου #γρεεκ κουοτς #γρεεκ λοβ #γρεεκ ταμπλρ #λογια ψυχης #λογοτεχνια #λυπη #φλωρος

[femalemusketeer]

Τι ειναι ο Αυγουστος;

Ισως ειναι η παρεα, αργα το βραδυ σε ερημες ξαπλωστρες. Σημερα γνωρισες τους μισους, και δεν θα τους ξαναδεις ποτε μαλλον. Ο ενας σου στελνει μηνυματα, και καρτερας να στειλει και ο φιλος του, που τον ειδες τελευταια φορα παιδακι, και τωρα εγινε ολοκληρος ανθρωπος. Ο φιλος δεν σου στελνει, και εσυ απαντας στον πρωτο. Καλοκαιρι, γιατι οχι;

Ισως ειναι το διαβασμα της εξεταστικης, που ηταν τοσο μακρινη μα τωρα πλησιαζει μερα με τη μερα. Ο ηλιος καιει, η θαλασσα μουρμουριζει, κι εσυ τρεχεις να μαζεψεις τα σπασμενα, να μπαλωσεις τις κραιπαλες του Μαη με ατσαλες βελονιες.

Ισως ειναι το ξημερωμα, οταν καθεσαι και κοιτας τον ηλιο να ξεμυτιζει στον οριζοντα. Δεν πρεπει να εισαι εκει, πρεπει να εισαι στο κρεβατι σου. Παρεα δεν υπαρχει τωρα, μονο εσυ, και τα κυματα, αντε και κανα βιβλιο, και ο οριζοντας που αλλαζει, σταματά να πενθει το χτες, βγαζει τα μαυρα, βαζει ροζ και γαλαζια και χρυσα, και υποδεχεται το σημερα.

Ισως ειναι να καθεσαι να διαβαζεις ενα βιβλιο στο ιδιο παγκακι οπου διαβασες καποτε αλλα τοσα. Να καθεσαι στον σταθμο χωρις να περιμενεις τρενο. Περιμενεις απλα τον χρονο να περασει, ηρεμεις μεσα στη γλυκια ακινησια του καλοκαιριου.

Ισως ειναι να τραβας την χρεωστικη οπου μολις εβαλες λεφτα απο το πορτοφολι, και να στεκεσαι να κοιτας για μια στιγμη τα εισιτηρια του νησιωτικου κτελ. Και υποσχεσαι στον εαυτο σου οτι του χρονου θα πας ξανα, μιας και ο χρονος τελειωνει για φετος, αλλα μεσα σου σκιρταει η αμφιβολια. Ειμαστε νεοι και ολα πρεπει να γινουν τωρα, πριν μεγαλωσουμε, πριν γερασουμε, πριν χαθουμε στα χρονια και τις υποχρεωσεις.

Ισως Αυγουστος σημαινει μελαγχολια. Να μετρας τις μερες που ερχονται ξανα και ξανα και να μη βγαινουν αρκετες, να κοιτας προς τα πισω και να αναρωτιεσαι οι υπολοιπες που πηγανε. Να σου λειπουν προσωπα, μερη, εμπειριες, που ισως τα ειχες καποτε, ισως και οχι. Να αναμενεις την αρχη της πραγματικης ζωης για αλλη μια φορα, βουτηγμενος στον φοβο και τη φριχτη αυτη νοσταλγια.

Αυτο το τελευταιο, θα το ονομαζα Αυγουστο. Νοσταλγια, μελαγχολια, θλιψη, περιγραφονται τοσο καλα με αυτη τη μια λεξη. Δεν το κανω. Δεν μπορω. Γιατι, στο συμπερασμα, οποιου μηνα ονομα και να τους δωσω, παλι θα ταιριαξει. Αυτη η σιωπηλη αναμπουμπουλα του μυαλου ειναι παντα εκει, παραμονευει ή επιτιθεται, οποτε απλα την αποκαλω με το ονομα μου.

Οσο για το τι ειναι, τελικα, ο Αυγουστος, ομολογω πως δεν εχω απαντηση.

#greek post #greek tumblr #ελληνικο ταμπλρ #ελληνικο ποστ #γρεεκ ποστ #οταν δεν στελνει και εσυ διαβαζεις καζαντζακη στα διαλειμματα των μαθηματικων #ελληνικα #η οπ δεν ξέρει να ταγκάρει #η οπ εχει προβληματα #ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΠΕΙ Ο ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ ΓΑΜΩΤΟ #i'm hopped up on nicotine and 100% sleepless and this came of it

[nofuckinlabels]

Εσυ

Θελω να πιστευω οτι θα υπαρξουν ξανα στιγμες που θα παγωνει ο χρονος και θα νιωθω οτι μπορω να πεθανω εχοντας βιωσει την αιωνιότητα

Ομως τον τελευταιο καιρό η ζωη μου μοιαζει με μια γραμμικη πορεια προς τον θανατο. Οι μηνες περνάνε και φοβάμαι οτι καποια στιγμη θα εχω χασει ολα μου τα καλοκαίρια. Εμενα το φθινόπωρο παντα μου ταιριαζε λιγο καλυτερα. Ολα ειναι λιγο πιο σκοτεινά η επωδυνη υπαρξη μου τελειωνει λιγο νωριτερα και ο ουρανος απαθανατίζει την διαθεση μου. Κρυωνω και η καρδιά μου χτυπα σαν να βιάζεται να πεθάνει.

Οσο περισσότερο διαβαζω ποιηση, τοσο καταλαβαινω οτι ολα εχουν ειπωθεί

Δεν εχω τίποτα καινουργιο για να πω

Ισως να μπορω να παραποιησω εκεινα που εχουν ηδη γραφτεί

Να τα ραψω στα μετρα μου

Ξερω οτι στην τεχνη δεν υπαρχει παρθενογένεση

Οτι ο ποιητής απλώς μεταφράζει την γλωσσα ενός ανώνυμου θεου σε εκεινη που καταλαβαίνουν οι άνθρωποι

Όμως θελω να γραψω κατι αυθεντικο

Για μια φορα.

17/8/22

Κατι εσπασε μεσα μου εκεινη την μερα που σου ειπα αντιο

Αμα ηξερα οτι θα ηταν η τελευταια φορα ισως να σε φιλαγα για περισσοτερη ωρα - ισως να μην σε αφηνα ποτε απο τα χερια μου-

Εφυγες και μαζι σου πηρες τοσα κομματια μου

Δεν προσπαθησα ποτε μου να τα ξαναμαζεψω

Ουτε σου τα ζητησα πισω

Ειναι δικα σου αγαπη μου

Παντα θα ειναι

Παντα ηταν

Πλάστηκα για να σε ολοκληρώσω

Και εσυ εμένα

Οταν εφυγες ανταλλάξαμε τα κομματια της υπαρξης μας

Και τωρα ζουμε χωριστα

Ολόκληροι

Έχοντας ο ενας τα συμπληρωματικα κομματια του αλλου

Αυτο ειμαστε

Μια συρραφή ανθρωπων που αγαπήσαμε

Αν με ρωτας , δεν μπορω να σου πω με ακριβεια ποτε η ζωη μου μετατραπηκε σε μια αεναη προσπάθεια να σου αποδειξω οτι αναπνεω

Γιατι δεν αναπνεω, δεν υπαρχω για κατι αλλο εκτος απο εσενα

Εισαι η τροφος ιδεα μου

Ηλιε μου

Οσο και να θελω να γραψω σε πρωτο πρόσωπο

Να γραψω κατι ολο δικο μου

Τελικα παντα θα γραφω σε βητα ενικο

«Εσυ»

Γιατι μπηκες στην ζωη μου και μου έδειξες οτι οι ανθρωποι πλαστηκαν για να ετεροπροσδιοριζονται

Δεν θα υπαρξει ποτε ξανα «εγω»

Απο εδω και περα θα υπάρχεις μονο εσυ

Και ισως…. Εαν ειμαστε καποτε τυχεροι

«Εμεις»

[monaxikos-skantzoxoiros]

.

#γαμω τη ζωη μου βγες απο το λεφαλι μου δεν αντεχω #δεν αντεχω δεν αντεχω δεν αντεχω #παει ενας χρονος #πανε μηνες ολοκληροι #χωρις επικοινωνια #γιατι δεν προχωραω; #δεν μοορω δεν μπορω δεν μπορω δεν παω πουθενα καθομαι εδω ειμαι ενας μαλακας #σ

[xehasmenesithakes]

Να μοιραστω μια σκεψη μου μαζι σου;Με ρωτησε η ψυχολογος μου αν εχω σκεφτει ποτε οτι δεν αξιζω να ζω. Ως ανθρωπος με διαφορα ψυχολογικα προβληματα και τασεις αυτοκτονιας προβληματιστηκα να απαντησω.Δεν εχω σκεφτει οτι δεν αξιζω να ζω,εχω σκεφτει οτι δεν θελω να ζω.Δεν θεωρω οτι η ζωη ειναι κατι που σου αξιζει η οχι,δεν ειναι καποιου ειδους δωρο.Απλα συμβαινει.Δεν πιστευω οτι υπαρχουν ανθρωποι που αξιζουν η δεν αξιζουν να ζουν.Δεν ξερω αν καταλαβαινεις τι λεω.Η ζωη δεν εχει αξια η σκοπο απο μονη της.Εμεις ειμαστε που το δινουμε αυτο στην ζωη.Ειτε αυτο ειναι ο θεος,η οικογενεια και κυριως:η ευτυχια..Και τωρα θα μου πεις:αρα θα επρεπε να σε ρωτωτησει αν πιστευεις οτι αξιζεις να εισαι ευτυχισμενη.Οχι.Η σωστη ερωτηση οσο ωμη και αν ακουγεται ειναι «θες να ζεις;» ή «εχεις σκεφτει ποτε οτι δεν θες να ζεις;».Το αξιζω η δεν αξιζω να ζω μου ακουγεται ουτοπικο με καποιο τροπο.Κανεις δεν αξιζει η αξιζει να ζει κατα την αποψη μου.Απλα συμβαινει.Ψιλοακυρο δεν σε πολυνοιαζει αλλα ναι

Παντα με νοιαζει και μαρεσει να μου θετει καποιος ερωτησεις που με προβληματιζουν..Καταλαβαινω αυτο που λες..και ναι δεν προυπαρχει η ουσια σου για να μπορεσει να κρινει καποιος αν αξιζεις τη ζωη ή οχι.Νιωθω οτι αυτο που ηθελε να σου ρωτησει ο ψυχολογος,ναι οκευ ο μονος παραγοντας που ζεις και υπαρχεις ειναι η τυχη.Αλλα ζεις και υπαρχεις..Θεωρεις λοιπον, οτι ο χρ��νος που σου εχει δωθει,του δινεις αξια;Μετραει;Σε κανεναν δεν οφειλεις ευχαριστω και οντως η ζωη δεν ειναι δωρο,αλλα ενας υγειης τροπος να ζεις ειναι να την αντιμετωπιζεις σαν δωρο,σαν ευκαιρια.Επισης για μενα ο σκοπος της ζωης ��εν ειναι η ευτυχια ρε συ.Η ευτυχια ειναι ενα συναισθημα μεσα σε ενα ευρυ φασμα συναισθηματων.Δεν ξερω αν εχει καποιο σκοπο ανωτερο η ζωη αλλα ο δικος μου σκοπος ειναι απλα να δεχομαι την πληροφορια..να βρισκω ποιος ειμαι τι μαρεσει, να απολαμβανω οτι μου χει δωθει.Τα ποδια μου που μπορουν να με πανε παντου ,το μυαλο μου που μπορει να σκεφτει περιπλοκες σκεψεις,την καρδια μου που ειναι ελευθερη να νιωσει ολα τα αισθηματα και να σπασει και να ξαναφτιαξει.Τη γη,τον ουρανο ,τους αλλους ανθρωπους αυτους που ειναι ξεχωριστοι.Και την ευκαιρια να κυνηγησω οτι μπορει να θελησω και οτι ονειρευτω