#οταν σε γνωρισα

[nofuckinlabels]

Χθες γνωρισα μια υπεροχη κοπελα

Καθίσαμε σε μια ταράτσα και μιλουσαμε διπλα στην θαλασσα για ωρες

Για τα παντα

Ειναι μικροτερη απο εμενα και μου βγηκε κατι μητρικο

Με ρωτησε αν εχω ερωτευτει ποτε γιατι εκεινη δεν εχει και νιωθει οτι κατι παει λαθος

Τοτε της ειπα για εσενα

Οταν ακουσα το ονομα σου απο τα χειλη καποιας που μολις γνωρισα και εσυ δεν ξερεις ενιωσα μια παραξενη λύτρωση

Ισως γιατι μπορεις ακομα να υπαρχεις στο παρον μου

[xehasmenesithakes]

Πότε θα ανεβασεις τις αγαπημενες στιγμες σου που ελεγες;

Η αληθεια ειναι οτι τα εγραψα σε χαρτι το ξεχασα τελειως οτι ειχα πει να τα ανεβασω.Θα τα γραψω ομως ολα και εδω.

Για να ειμαι ειλικρινης το 23 δε μου αρεσε,πιεσα τον εαυτο μου αρκετα και πιεστηκα και απο εξωτερικους παραγοντες και δεν μπυ εδωσα τις ευκαιριες να διασκεδασω οσο θα θελα.Παρολα αυτα ο Δεκεμβριος ηταν φανταστικος εδωσε ρεστα για ολη τη χρονια.

Το να γραψω τις αναμνησεις μου τις καλες ειναι ενας μηχανισμος για να μαθεις να κρατας τα καλα.Οσο αχρειαστο και αν φαινεται κανει παρα παρα πολυ καλο αν το κανεις συχνα.Αλλαζει το μυαλο σου.

Χωρις αλλες καθυστερησεις και χωρις καποια συγκεκριμενη ιεραρχια οι τοπ στιγμες μου φετος.

Η εκδρομη στη λιμνη τσιβλου,ειχε ερθει ο αδερφος μου πατρα και κανονισαμε και κατι φιλους να παμε εκει ολοι μαζι,ειχα περασει τελεια και ηταν απο τις λιγες φορες φετος που ημουν σε τετοια επαφη με τη φυση

Οταν καταφερα να κλεισω τη πτυχιακη μου εκει που ηθελα,ειχα βγαλει τα αγπημενα μου ατομα για να το γιορτασουμε πανω στο καστρακι και βλεπαμε το ηλιοβασιλεμα και ενιωθα τρομερη αυτοπραγματωση που καταφερα αυτο που ηθελα

Πασχα,Μεγαλη παρασκευη,γενικα μαρεσει πολυ το πασχα η αυρα,με ειχε παει μια φιλη σε ενα κρυφο μερος της και ηταν τοσο γαληνια και ειχε φουλ χρωματα ο ουρανος και το χα απολαυσει παρα πολυ,ολη εκεινη τη μερα.

Οταν γυρισα απο σεζον και αντικρισα τη μαμα μου

Η συναυλια των warhaus,απιστευτη μερα και ειχα καθ απιστευτη παρεα

Τωρα τα χριστουγεννα ειχα πολλες ακραιες στιγμες,ηρθαν οι δικοι μου και ειχα να τους δω τοσο καιρο και πραγματικα σπαρταρουσε η καρδια μου συνεχεια οσο ειμασταν μαζι.Πηρα το κινητο που ηθελα σε ακραια τιμη(Ναι γενικα οι εκπτωσεις με κανουν πολυ χαρουμενο).

Οταν Βρηκα τη λιλο μου

Το παρτυ ενος φιλου,Ειχα δει τον αγαπημενο μου φιλο και ολα τα παιδια απο τη σαμοθρακη ειχαμε περασει τελεια εκεινη τη μερα.

Η γιορτη μιας αγαπημενης.Ειχα παραλληλα παρει τα πρωτα μου χρηματα απο τη δουλεια μου και την ειχα βγαλει σε ενα παρα πολυ ωραιο μαγαζι και ειχα παρει ενα πολυ καλο μπουκαλι κρασι και ενιωθα πολυ καλα με τον εαυτο μου γιατι ηξερα οτι αυτα τα χρηματα τα χω βγαλει με τον κοπο μου.

Μια υπεροχη βραδια στην αθηνα κανοντας μια νεα φιλη παιζοντας σκακι,και πραγματικα εκεινο το βραδυ εχει μεινει πολυ γραμμενο μεσα μου εκεινες τις μερες δεν ημουν καλα και ηταν τοσο θεραπευτικο και το χρειαζομουν και πραγματικα ενιωσα απιστευτη χημεια.

Ολες οι μινι εκδρομες και εξερευνησεις στη φυση που με πηγαινε η φιλη μου.Ειναι ακρετες,ειμαι πολυ τυχερος.Παντα ακουγε τον πονο μου και ηξερε τι να κανει για να καθαρισουν τα μυαλα μας

Οι μερες στο εργαστηριο ειναι παντα καλες και τα νεα παιδια που γνωρισα εκει.Παντα νιωθω ωραια οταν ειμαι εκει.

Τα παιδια στη νεα δουλεια και εκει το κλιμα ειναι τελειο,εχω ωραιες στιγμες

Το νυχτερινο μπανιο και η μερα στα τσιπουραδικα στη καλαματα.Το ενα και μοναδικο μπανιο που εκανα φετος αλλα πραγματικα εδωσε ρεστα εκεινη η βραδια

Τελος ολα μου τα νοστιμα φαγητα και οι μαραθωνιοι σειρων που εκανα φετος με καλη παρεα.

Απλες στιγμουλες αλλα πραγματικα ανεκτιμητες,

[ola-mia-idea-einai]

Ναι δεν αμφιβαλλω. Ειναι πολυ ασχημο το συναισθημα. Γνωρίζεις καποιον και ενω τα παντα ειναι τελεια -περνας ομορφα, δημιουργεις μια υγιή σχεση, υπαρχει κατανοηση, επικοινωνια, σεβασμος- κατι λειπει. Και αισθανεσαι τυψεις, νομιζεις οτι φταις εσυ, οτι δεν αφηνεις τον εαυτο σου να αφεθει, μπορει ακομη οι πληγες σου να μην εχουν κλεισει και να μην σου επιτρεπουν να νιωσεις για καποιον καινουργιο ανθρωπο. Ομως στην πραγματικότητα δεν φταει τιποτε απο ολα αυτα. Στην πραγματικότητα απλως ετσι ειναι. Απλως λείπει αυτο το κατι και δεν θα μπορουσε να υπαρξει και ποτε. Δεν ηταν γραφτο; Δεν ειναι κατι το ξεχωριστο παρα μια ομορφη αλληλεπίδραση μεταξυ δυο ανθρωπων; Δεν εχει τοσο σημασια.

Αυτο που εχει σημασια ομως και αυτο που πραγματικά ποναει ειναι οταν υπαρχει αυτο το κατι αλλα λείπουν ολα τα υπολοιπα. Οταν γνωριζεις καποιον και απο την πρωτη στιγμη σου κάνει click. Οταν υπαρχει χημεια, υπαρχει connection, υπαρχει vibe. Υπαρχει κατι που κανει τον αερα να μοιαζει διαφορετικος, τους ανθρωπους να μοιαζουν με ιδεες, κανει τις ωρες να περνανε σαν τα λεπτα και τις νυχτες να ξημερωνουν λιγο νωριτερα... Ξημερώματα που ειχες ξεχασει πως θα έρθουν σε μια ματαιοδοξη αποπειρα να μεινεις για παντα στα σκοταδια. Να μεινεις σε εκεινη την θέα, στις 2 το βραδυ, με μια μπυρα στο ενα χερι και ενα τσιγαρο στο αλλο κάνοντας ασκοπες συζητησεις που καθολου ασκοπες δεν φανταζαν τοτε. Και ναι, δυστυχώς, τι και αν πιστευεις οτι εχεις βρει τον ανθρωπο σου, τι και αν μεσα του βλεπεις κατι απο σενα, τι και αν ξερεις πως κανενας δεν προκειται να σε κανει να ξανανιωσεις ετσι, τι και αν ειναι απο αυτες τις συναντησεις για τις οποιες γραφουν στα βιβλια... Τι και αν συμβαινουν ολα αυτα, δεν δουλεψε. Και δεν θα δουλευε και ποτε. Οσο βαναυσο και αν ακουγεται. Οσο οδυνηρό και αν ειναι να το ζεις. Και το ξερουν και οι δυο. Και το ξερουν απο την αρχη. Γιατι οπως προαναφέρθηκε μπορει να υπαρχει αυτο το κατι αλλα λειπουν ολα τα υπολοιπα. Ασυμφωνια χαρακτηρων; Λαθος timing; Λαθος ζωη; Δεν εχει και τοσο σημασια ή εχει πολυ περισσοτερη. Το μονο σιγουρο ειναι ότι ποναει. Το μονο σιγουρο ειναι οτι οσοι διαβασαν αυτο το βιβλιο ειπαν "Κριμα! Ειναι τραγικο δυο ανθρωποι τοσο ταιριαστοι, να ειναι και τοσο ασυμβατοι ταυτοχρονα. Τραγικο να αγαπας με αυτον τον τροπο". Και ειναι οι ιδιοι αναγνώστες που οταν τοποθετησαν τις σελιδες ξανα στο ραφι επνιξαν μαζι και την νοσταλγια τους για ενα συναισθημα -εναν έρωτα, εναν ανθρωπο, μια ιδεα- που δεν ειχαν "την τυχη" να γνωρισουν ποτέ.

Και εμεις το ξεραμε. Και στο ειχα πει απο την πρωτη στιγμη. Και ας το ακουσες, με καθησύχασες πως δεν θα γινει ετσι. Και ομως ετσι εγινε. Τοσα πολλα σημαινες για μενα και αλλα τοσα. Και σε ευχαριστω που σε 30 χρονια απο τωρα, οταν αφησω το δικο μου αντιγραφο απο τις "Μεγαλες Προσδοκιες" στο ραφι, δεν θα νοσταλγω για μια αγαπη που δεν γνωρισα, εναν ανθρωπο που δεν εζησα. Ευχομαι μονο αφου το ξεκινησαμε, αφου με πηρες αγκαλια και μου ειπες πως με εμας θα ειναι αλλιως, πως ποτε και τιποτα δεν θα σε κανει να φύγεις απο την ζωη μου, να ειχε κρατησει λιγο παραπανω. Η καταληξη ηταν γραφτη και θα ερχόταν. Ας ερχοταν ομως λιγο αργοτερα... Ισως πεντε τραγούδια πιο μετα, δυο χιλιομετρα πιο περα.

#greek tumblr #greek blog #greek posts #greek quotes #romanticism #love #suffering #sadnees

[upofainomenos]

Την γνωρισα εδω μεσα. Σε αυτο το αρκετα περιεργο, αλλα περιεργως ηρεμο για μενα μερος. Ενα μεσο κοινωνικης δικτυωσης αρκετα διαφορετικο απο τα τυπικα facebook, instagram κλπ. Ωστοσο, με τις πρωτες μας συζητησεις ενιωσα αμεσως μια σπιθα τελειως διαφορετικη απο οτιδηποτε ειχα ζησει και νιωσει ποτε μου. 5 μερες μετα απο την πρωτη μας συνομιλια, βρεθηκαμε απο κοντα για πρωτη φορα στο Μοναστηρακι. Ημουν τοσο αγχωμενος, φοβομουν αν θα ερθει, αν θα νιωθει οτι νιωθω, αν θα την κανω να περασει ομορφα μαζι μου. Μαλιστα αργησα να φτασω κιολας, την εστησα για 10 λεπτακια.

Ωστοσο, οταν εφτασα και την βρηκα στο σημειο συναντησης που ειχαμε ορισει, οτι αρνητικο συναισθημα ειχα μεσα μου ξαφνικα χαθηκε. Φοραγε ενα μαυρο φορεματακι με λουλουδια και ασπρα παπουτσια τυπου Converse η adidas. Δεν θυμαμαι ακριβως. Πρωτη μας κινηση ηταν να αγκαλιαστουμε. Εκεινη την στιγμη ενιωσα οτι εβρισκα εναν ανθρωπο μου που απλα τον ειχα χασει και τον ξανα εβρισκα μετα απο μερικα χρονια. Η γιαγια ελεγε οτι αυτο συμβαινει στις ψυχες που ειναι γραφτο να ειναι μαζι.

5 χρονια και 3 μηνες μετα, απο εκεινη την μερα μεχρι και σημερα, δεν εχω νιωσει ποτε μου κατι λιγοτερο απο αγαπη, στοργη, ενδιαφερον, προσοχη. Καθε μερα που περναει νιωθω οτι την ερωτευομαι ολο και περισσοτερο. Καθε μερα με μαγευουν τα ματια της, η αγκαλια της, τα χειλη της, το μυαλο της, οι ιδεες της, οι στοχοι της. Με καθε συζητηση μας νιωθω τοσο περιφανος που την εχω για κοπελα μου και θελω αυτη να γινει η γυναικα μου. Δεν θα μπορουσε να ειναι αλλη.

Ευχομαι σε οσους δεν το χουν βρει ακομα, να το βρουν, να το νιωσουν, να το βιωσουν και να καταλαβουν ολα αυτα που λεω. Το συναισθημα της γαληνης σε μια αγκαλια, αυτο το σε ξερω ολη μου την ζωη αλλα σε γνωρισα πριν απο μερικες μερες.

[rozavamvasstuff]

Μανωλη εγω τωρα το 23’ γινομαι 17 και σε ακουω απο το 18’ δηλαδη γυρω στα 12 αρχισα. Πρωτη φορα σε γνωρισα το 21 και θυμαμαι το πρωτο πραγματα που σπυ ειπα ειναι το πως μου εσωσες τη ζωη. Οταν το ειπα αυτο στο αγορι μου με ρωτησε πως ενας ανθρωπος π δεν εχετε ιδια βιωματα (ξερωντας τα δικα μ και γνωριζοντας ολα τα τραγουδια σου τι λενε αφου τον εχω πριξει) σου εσωσε τη ζωη.. αναρωτηθηκα κεγω αλλα καταλαβα πως οσο «δημοφιλής» και αν ειμαι τοσο μπουλινγκ τρωω. Με κρινουν για τα παντα. Εχω κουραστει να μην ειμαι αρκετα καλη για κανεναν.Μετα απο πολλες αυτοκαταστρωφικες σκεψεις που ειχα στα 13 μου καταφερα να ξεφυγω μεσα απο τα τραγουδια σου.

ΥΓ. Ηταν στη θεσσαλονικη και οταν σ ζητησα να μ υπογραψεις κτ και σ ειπα το ονομα μου ειπες χαρακτηριστικα: γαματο δεν το εχω ξανακουσει ειναι ξεχωριστο. Που οντως δε το εχουν πολλοι αλλα μετα απο εκεινη τη βραδια το αγαπησα παραπανω γτ καταλαβα πως ειναι κομματι του ποσο ξεχωριστη ειμαι.

Ευχαριστω για ολα<3

#solmeister

[s-oneireutika]

Σε γνωρισα σε αγάπησα. Κατάλαβα ποσο μπορω να καταστρεψω εναν ανθρωπο συγγνωμη που σου μετεφερα τα λάθη μου. Εισαι ολη μου η ζωή. Ειχα πολλους ανθρώπους που αγαπησα σαν εσενα αλλα με μισησαν . Με μισησαν. Σε αγαπώ. Κάθε φορα που σου ελεγα πιες ολο το μπουκαλι είναι γτ φοβόμουν μην το πιο μονη μου δεν εβλεπα οτι σε κατστρεφα. Ισως εχουν δικιο οι ανθρωποι που λενε οτι αλλαξες γιατι οσο και αν λες οτι δεν σε επιρρεαζω το βλεπω σε καταστρέφω. Το βλεπω στα χερια σου. Σε σενα οταν μεθας. Στις φορςς που βριΖεις την οικογένειά Σου . Και τωρα σταματησες να μ απαντας κ συ. Κ έμεινα ξανα Μονη. Κ ποναει γτ πιστευω στο γ πάντα αλλα ολοι φεύγετε. Τους εδιωξα ολους. Και σε αφησα και σενα μονη λυπαμε γιατί εσυ δεν το αξιζες. Και πονάει να με μόνη. Πονάει γιατί γεμιζω τύψεις. Για ολα όσα εχω κάνει. Δεν ξες ποσο ποναει να φτεω εγω γ όλα.

[solmeister13]

πολλα ατομα που γνωρισα στο φαμ ολο ισχυριζονται πως ειμαστε ολοι για ολους, πως καταλαβαινομαστε, και ολα τα σχετικα. αλλα τι γινεται οταν εισαι υπερβολικα περιεργο στομο ακομα και για τους κοινωνικα εξοριστους τελικα? μαλλον δεν με χωραει ο τοπος, ουτε εδω. αλλα δε βαριεσαι. συνηθεια ειναι. εχω ακομα τουλαχιστον την μουσικη σου. σε ευχαριστω. Σε αγαπω. εισαι τοσο πολυτιμος για μενα.🖤🖇

Πέραν της όμορφης οικογένειας που έχει χτιστεί γύρω από τη μουσική, μην ξεχνάς πως η μουσική μόνη της είναι ένας κόσμος ο οποίος χτίζεται στο μυαλό σου.

Ακόμα και να μην τα πεις ποτέ καλά με κανέναν, όλοι κάποτε βρήκαμε παρέα στο άπειρο αυτό σύμπαν που αγκαλιάζουν τα ακουστικά κι ας μην ήταν άνθρωπος στο πλάι μας.

[youareyourhero]

Εχω μερες να παω σχολειο.Βλεπετε προτιμαω να τις περναω σπιτι διαβαζοντας για τις πανελληνιες.

Μα..ποιον κοροιδευω;Οποιος λεει οτι δε θα του λειψει το σχολειο ,λεει ψεματα.Τωρα το συνειδητοποιω οτι αυτο το καλοκαιρι θα ειναι το τελευταιο πρωτου αρχισει η ζωη.Μετα απο αυτο το καλοκαιρι δε θα παμε ξανα σχολειο οπως καναμε στο παρελθον...ο καθενας θα παρει τον δρομο του.Αυτο ειναι που με τρομαζει περισσοτερο.Δε το καταλαβαιναμε τοσα χρονια,αλλα το σχολειο μας ενωνει.Οχι μονο σαν συμμαθητες ή σαν παρεα αλλα και σαν ανθρωπους.Για οσουν δε το χουν νιωσει ακομα θα το νιωσουν και για οσουν το εχουν νιωσει θα καταλαβουν.Το ομολογω...ειναι μοναδικο συναισθημα να αποχωριζεσαι ενα μερος που παντα σιχαινοσουν.Που δεν ηθελες να πηγαινεις και οταν πηγαινες εψαχνες δικαιολογιες για να φυγεις.Αλλα με τα χρονια ,το αγαπησα το σχολειο.Εγινε σπιτι μου και οι ανθρωποι μεσα σε αυτο οικογενεια μου.Ναι υπηρχαν και αυτοι που συμπαθουσα λιγοτερο,αλλα κανεναν καθολου.Και μεσα σε αυτην την κοινωνια που ζουμε ,ειμαι πραγματικα πολυ περηφανη που γνωρισα ατομα στο σχολειο που δε θα γνωριζα ποτε.Ατομα αληθινα.Και τα ευχαριστω μεσα απο τη καρδια μου που μου εκαναν τα καλυτερα χρονια της ζωης μου ,αξεχαστα και γεματα αναμνησεις.

#σχολειο #μαθημα ζωης #ανθρωποι #πανελληνιες2021

[fonikofwtospatho]

Μπορει να φανει cringe σε καποιους,μπορει και οχι. Δεν με νοιαζει

Ειμαι 20 χρονων και ειμαι σε μια σχεση με την καλυτερη μου φιλη.

Αρχισαμε δυσκολα,δεν μπορω να πω.. Γνωριστηκαμε 2 Οκτωβριου 2019,οταν εγω πηγα και σχολιασα την τσαντα της για να της πιασω κουβεντα.

Ημουν μαλακας και της φερθηκα σκαρτα πολλες φορες,γιατι ημουν πληγωμενος και της μετεφερα τα δικα μου τραυματα.

Εκεινη εμεινε. Εμεινε παρολα τα λαθη που εκανα.

Την ερωτευτηκα απο την πρωτη στιγμη και ηθελα να με τιμωρησω,αλλα την πληγωνα.

Ειμαστε μαζι 10 μηνες τωρα και αντιμετωπιζουμε πολλα κυματα και προβληματα γενικα,αλλα παντα στο τελος της βραδιας,ειμαι εγω και εκεινη μαζι.

Πατησα τα 20 και δεν θελω να βγω με αλλες 10 κοπελες. Δεν θελω να "γαμησω" αλλες 50 γκομενες για την εμπειρια.

Θελω να ειμαι μαζι της για το υπολοιπο της ζωης μου και να αποκτησω εμπειριες μαζι της. Να ταξιδεψω μαζι της,να πονεσω,να γελασω και να κλαψω μαζι της.

Θελω να την παντρευτω και ναι,θελω να γινει η γυναικα μου.

Μπορει να ειναι κριντζ,αλλα εχω κανει απειρα σεναρια..Απο το πως και που θα της κανω τη προταση μεχρι και τι θα πω στους γονεις της για να τη ζητησω σε γαμο,μεχρι μετα απο 60 χρονια που θα ειμαστε γεροξεφουτιδες και οι δυο.

Αλλα παντα θα ειναι το χαμογελαστο κοριτσι που γνωρισα. Παντα θα κυριευει στο μυαλο μου το χαμογελο που μου χαρισε την πρωτη φορα που την ειδα. Πως πηδηξε στον αερα απο ενθουσιασμο χιιχιχ . Ειναι πανεμορφη,υπεροχη,ταλαντουχα και πανεξυπνη. Και πανω απο ολα ειναι δικη μου.❤️🥺👉👈

[yacinthi]

Την μερα που τον γνωρισα μου πηρε εναν αναπτήρα. Ήταν αρκετά σκληρός μαζι μου εκεινη τη μέρα χωρίς να καταλαβαίνω τον λόγο. Ένας απο την παρεα του συνεχεια με πλησίαζε, με φίλαγε. Μπορούσα να διακρίνω τη ζήλεια στο βλέμμα του. Ούτε που θυμαμαι ποσες φορές απέφυγα τον φίλο του. Μα αυτός εκνευριζόταν. Απότομα πήρε από τα χέρια μου τον αναπτηρα που εκεινος μου αγορασε και δεν με άφηνε να ανάψω τσιγάρο. Στο τελος της μερας, οταν επρεπε να γυρισω σπιτι μου με το τρενο, με πήγε στον σταθμό. Ειχα γυρισει την πλάτη μου και κατέβαινα τα σκαλιά του σταθμού οταν ακουσα απο πισω μου ενα ‘Τι, έτσι φεύγεις;’ . Γυρισα πισω και με αγκάλιασε.

Μιλούσαμε ωρες ατελείωτες. Μου έλεγε να κόψω το καπνισμα οσο ακομα μπορώ. Του ελεγα πως δεν θελω. Βγήκαμε αρκετές φορές μαζί με άλλους αλλα παντα θα θυμαμαι το πως στο τελος της μερας πάντα αυτός με μάζευε.

Ενα μήνα μετά ειχαμε τελειως χαθεί. Και ξαφνικά σκάει απο το πουθενά εκει που ημουν με την παρεα μου, με σηκώνει ολόκληρη και με παίρνει αγκαλιά και μου ειπε πως του ειχα λειψει. Δεν σταματησε ποτέ να με εκπλήσσει. Απο τοτε τον εβλεπα συνέχεια εκει που εβγαινα. Ειτε με εβλεπε στο τραμ και έμπαινε μεσα για να μου μιλησει, ειτε μου επαιρνε το τσιγαρο απο το στομα στην πλατεια και το εσβηνε. Εκνευρίστηκα τοσο πολύ που δεν σεβόταν την επιλογή μου να καπνίζω που έσπασα τον αναπτήρα που μου ειχε παρει μπροστά του.

Μια μέρα μου είπε οτι θα σταματούσε να μου λεει για το τσιγάρο γιατι δεν επαιρνα απο λόγια. Ήταν απο τις τελευταιες φορές που τον είδα. Απομακρύνθηκε, σταματήσαμε να μιλάμε, πέρασανε μηνες μεχρι να ξανασυναντηθούμε σε ενα παρτι. Ειχα πιει πολύ εκείνο το βράδυ. Στο τέλος της μέρας ήταν αυτός που με μάζεψε, αυτός που με κουβάλησε, πάντα αυτός ήταν.

Μπορεί να μην τον ξαναείδα αλλά εκείνος είναι ο λόγος που έκοψα το κάπνισμα.

#σχεσεις #ανθρωποι #καλοκαιρι #κυνισμος #αναμνησεις #τσιγαρο #καπνισμα

[nofuckinlabels]

Καποιες στιγμες αληθεια νιωθω τοσο μονη μου. Λειπεις καιρο απο την ζωη μου ομως δεν εχω σταματησει να γραφω για εσενα. Θελω να πιστευω οτι ακομα με αγαπας οπως εγω ομως τελευταια αγαπη μου ειναι τοσο δυσκολο. Οταν μιλαω για εμας δεν με ποναει ομως . Ισως να σου ακουγεται τρελο αλλα ποτε μας δεν τελειωσαμε εμεις οι δυο. Και το νιωθω απο παντου αυτο

Περασα τοσο δυσκολα απο οταν χωρισαμε ομως ταυτοχρονα εγινα γυναικα. Ενιωσα πως ειναι να μην μπορεις να βοηθησεις τον εαυτο σου και να βοηθας τους αλλους. Πως ειναι να αγάπας οχι επειδη σε αγαπησαν αλλα απλα επειδη αγαπας. Πως ειναι ο πονος σου να μην εχει απλα προσανατολισμο αλλα και πρόσωπο. Κατι μεσα μου φωναζει οτι σε χρειαζεται. Με ακους; Σε λατρευω. Σε λατρευω πιο πολυ απο οσο εχω τολμησει να αγαπησω καθε αλλον άνθρωπο η ποιηση και η θαλασσα και οτιδηποτε σε αυτον τον κοσμο ειναι ομορφο μου θυμιζρι εσενα και τον τροπο που ενιωθα οταν μου κρατουσες το χερι. Δεν ξερω αληθεια τι μπορει να περναει απο το μυαλο σου ομως αληθεια πρεπει να σταματησω να προσπαθω να μαντεψω. Ετσι και αλλιως αγαπαμε για να αγαπαμε.

Ξεφυγα… αυτος ο χρονος που ζησαμε χωριστά με αλλαξε τοσο πολυ. Ομως με εκανε να ωριμασω και πλεον στον καθρεφτη βλεπω την γυναικα που θα ηθελα να εχεις διπλα σου. Οταν σε σκεφτομαι τοσο πολυ νιωθω οτι σεν υπαρχει περιπτωση να μην με σκεφτεσαι και εσυ…. Που παει τοσο ενεργεια;

Οι φιλες μου ακομα και οι γνωστες μου με εκαναν να καταλαβω ποσο σημαντικα ειναι αυτα τα θραυσματα αγαπης που δεν προερχονται μονο απο την οικογενεια η τους κολλητους σου. Ειναι αυτες οι βαθιες συζητησεις στις 2 το πρωι με καποιον που μολις γνωρισες, ειναι αυτο το κοριτσι που θα σε παρει αγκαλια στην τουαλέτα του μπαρ επειδη σε ειδε να κλαις. Ειναι αυτη η κοπελα που θα σου πει ποσο της αρεσει η μπλουζα σου , εκεινη που θα σου γραψει το inside joke σας στο yearbook. Υπαρχουν ανθρωποι που μπαινουν στην ζωη μας και ειναι παροδικοί σαν μια ξαφνικη μπορα. Τπαρχουν και μας θυμιζουν οτι η αγαπη ειναι θαμμενη στα πιο απλα αν μπορεις να την αναγνωρίσεις

Ολα εκεινα τα αγορια που γνωρισα που δεν μπορουν να συγκριθούν μαζι σου, για καποια κοπελα θα ειναι ολοκληρος ο κοσμος. Το πρωτο αγορι μετα απο εσενα ηταν τοσο γλυκος μαζι μου. Θυμαμαι του ανεφερα απλα οτι δεν εχω ακουστικα και την αλλη μερα ηρθε με ακουστικά. Και εκτυπωσε τα ποιηματα μου για να τα διαβαζει « οπως θα τα διαβαζει σε λιγα χρονια» . Το δευτερο αγορι ηθελε τοσο πολυ να ειμαι δικια του. Με κοιτουσε σαν να ειμαι οτι πολυτιμοτερο εχει ομως ηξερε πως δεν θα ειμαι ποτε δικια του. Ομως ισως να με αγαπησε. Το τριτο αγορι ισως να με συνέπηρε για λιγο και να γοητευτικά αλλα παντα ηξερα. Ηταν καλλιτεχνικος τύπος και αναγνωριζε μεσα μου την τεχνη χωρις να χρειαστει να του την δειξω. Βιωσα τις ανθρωπινες σχεσεις αυτον τον χρονο και τους ξεχωριστους τροπους που αγαπανε οι ανθρωποι. Αυτα τα αγορια καποια στιγμη θα βρουνε την γυναικα της ζωης τους που θα τους αγαπησει με αυτον τον τροπο. Ομως δεν ειμαι εγω. Δεν θα μπορουσα ποτε να ριμαι εγω

Γιατι εγω ειμαι δικια σου

Για παντα

[xehasmenesithakes]

χαρη εχω προβλημα, γνωρισα ενα παιδι και ειχαμε αράξει παρεα σπιτι μιας φίλης και περασαμε απιστευτα, τρελο φλερτ. Οπότε αρχίζουμε να μιλαμε με μηνυματα και καταστράφηκε ολη η φαση. Μεσα σε λιγες μερες αρχισε τα μηνυματα τυπου με ξεχασες; Και γενικα πολυ νιντι και φαινεται πως θελει σχεση ενω εγω βρισκομαι σε τελειως διαφορετική φαση. Δεν ξερω πως να το διαχειριστώ

Πω πολυ τερν οφ ειναι αυτο.Με το που κολλαει ετσι ο αλλος τοσο γρηγορα φρικαρεις.Και τι να πεις στη φαση σου;Απλα κρατα αποστασεις,απαντα οταν νιωθεις μη πιεζεσαι απο τα θελω του αλλου.Εχεις δικα σου θελω

[ola-mia-idea-einai]

Και δεν ξερω γιατι καταληξαμε ετσι.

Και δεν ξερω τι αλλο μπορω να κανω για να γυρισεις πισω. Νομίζω πλεον πως οτι περνουσε απο το χερι μου το εχω ηδη κανει. Νομιζω πως πλεον ειναι καθαρα δικη σου αποφαση το αν θα επιστρεψεις στη ζωη μου ή οχι.

Και αυτο ποναει. Γιατι ξερω οτι δεν θα γυρίσεις. "Μερικοί ανθρωποι ερχονται και φεύγουν πριν καν προλαβεις να τους γνωρισεις. Και ανεξαρτητα απο το ποσο καθορισαν την ζωη σου, πρεπει να μαθεις να τους αφηνεις πισω σου".

Ναι αλλα δεν θελω. Ωρες ωρες ευχομαι να μην σε ειχα γνωρισει ποτε. Ωρες ωρες σκεφτομαι ποσο διαφορετικο θα ηταν το καλοκαιρι μου αν δεν ειχε γραμμενο το ονομα σου. Αλλα η αληθεια ειναι πως ακομα και αν πλεον δεν μιλαμε, [...] χαρηκα που σε γνωρισα.

Θα σε θυμαμαι αλλιως. Θα θυμαμαι μονο τις καλες στιγμες και ας κρατησες εσυ μονο τις κακες. Θα θυμαμαι τις φορες που γελούσαμε. Τις φορες που σου εκανα την ιδια ερωτηση ξανα και ξανα περιμενοντας να παρω διαφορετικη απαντηση. Την φορα που ειχα πιει και με κρατουσες, κοροϊδεύοντας με παραλληλα οτι δεν μπορω να περπατησω ευθεια. Θα θυμαμαι τις φορες που μου πηγαινες κοντρα οταν σου μιλουσα για τον κολλητο.

Θα θυμαμαι τα παντα. Θα θυμαμαι εσενα.

#greek tumblr #greek blog #greek posts #late night thoughts #suffering #summer #sadnees #love #romanticism #miss you

[imikriarktos]

Cool kids never die

@solmeister13

Ανοιχτη επιστολη προς solmeister

Λοιπον Μανωλη, το live στη Θεσσαλονικη ηταν το πρωτο μου live ever. Εσυ με τους wnc ειστε οι πρωτοι καλλιτεχνες τους οποιους εχω την τιμη να δω live . Γενικοτερα αρχισα να σας ακουω πριν 2 χρονια οταν ενας πολυ καλος μου φιλος μου εβαλε να ακουσω το Σεληνη. Μετα το Σεληνη αρχισα να ψαχνω μονη μου και αλλα τραγουδια μεχρι που κατεληξα να τραγουδαω το παρτυ στο χωριο μπροστα στη γιαγια μου.

 Σαν παιδι εχω περασει <<δυσκολα>> χρονια λογο του bulling που ειχα δεχτεί . Ετσι το κινημα cool kids never die για εμενα ηταν μια λυτρωση.Τραγουδουσες πανω στην σκηνη ολα οσα ηθελα να τσιριξω στα χρονια του γυμνασιου και αυτο καπως με ανακουφισε. Ελεγα απο μεσα μου δεν ειμαι μονη, υπαρχουν ανθρωποι που με καταλαβαινουν.

Βεβαια ποτε δεν θα μπορουσα να φανταστω το ποσο καλα θα περνουσα εκεινη την μερα. Κυριολεκτικα ειχε αρχισει να με ποναει ο λαιμος μου απο τα πρωτα 4 τραγουδια των wnc και ενω μετα απο καποια φαση τα ποδια μου πονουσαν εγω συνεχιζα να χοροπηδαω σαν κατσικι σε καθε τραγουδι και το πιο φανταστικο ηταν οτι εκεινη την στιγμη δεν με ενοιαζε τιποτα . Ημουν μαζι με τους φιλους μου , αναμεσα σε παιδια που πραγματικα θα ηθελα να τους ειχα γνωρισει ολους, ακουγοντας καλλιτεχνες που εκτιμω την δουλεια τους .

Βεβαια το πιο καλο κομματι , κατι που δεν θα μπορουσα να φανταστω ποτε ειναι οτι γνωρισα μια αλλη πτυχη του εαυτου μου. Την ωρα που απλα στριμωχνομασταν για μια αγκαλιτσα εγω απλα αρχισα να μιλαω σε ακυρα ατομα . Γνωρισα τον Παναγιωτη ο οποιος ειναι υπεροχο παιδι και απλα πειραζομασταν ολη την ωρα . Γενικοτερα ανοιχτηκα σε αγνωστα ατομα για πρωτη φορα και ενοιωθα λες και τα ηξερα χρονια.

Οταν ομως ηρθε η στιγμη να σου μιλησω εκει κομπλαρα απιστευτα. Δεν υπαρχει περιπτωση να θυμασαι αλλα σου ειχα δωσει ενα γραμμα και σου ειχα πει οτι αν το χασεις θα το καταλαβω. Μεγαλη κριντζια. Γενικοτερα την εχω αυτη την ταση οταν αγχωνομαι να πεταω βλακιες. Αν το διαβασες συγνωμη γι αυτα που ειδαν τα ματακια σου. Ηταν απλα ο σουπερ αγχωμενος εαυτος μου που τα εγραφε λιγο πριν φυγει για το live . Εκεινη την ωρα φαινονταν ιδανικα (κλες). Επισης ακυρο αλλα κανεις πολυ ωραιες αγκαλιες. Δεν προλαβα να στα πω απο κοντα αλλα πραγματικα δεν μπορεις να καταλαβεις ποσο χαρουμενη νιωθω που σε γνωρισα.

Επισης θελω να ξερεις οτι εκτιμησα πολυ το γεγονος που ειπες το παρτυ ενα κομματι που πραγματικα με αγγιξε (αν και θα ηθελα να πεις και το europa αλλα ας μην ειμαστε πλεονεκτες)

Τελος σου ευχομαι να καταφερεις να γινεις αυτο που ονειρευοσουν μικρος , να μην σταματησεις να αγαπας ποτε οπως αγαπουσες στα 16 και επισης ευχομαι να καταφερω να σου δωσω ενα γραμμα της προκοπης (λιγο δυσκολο λόγω  πανελληνιων ).

Με αγαπη και απειρη εκτιμηση,

Jane Doe

[hliofeggaro]

Πόσες φορές τα έχω πει και τα έχω ξαναπεί,πολλά βράδια έχω την ανάγκη να μιλήσω για εσένα,σήμερα όμως ήταν σαν να είχα αμνησία και σήμερα μου ήρθαν στο μυαλό όλες οι στιγμές που περάσαμε μαζί,οταν σε γνωρισα,οταν μου είπες πρώτη φορά ότι με αγαπάς και οτι θα είσαι δίπλα μου όποτε σε χρειαστώ και να που τώρα σε χρειάζομαι και δεν είσαι εδώ,τοτε που με κοίταξες στα μάτια και δεν ένιωσα ότι θέλω να κοιτάξω αλλού,εκείνο το Πάσχα που περάσαμε μαζί,εκείνο το Πάσχα που σε είδα να κλαις για εμένα και ένιωσα το χειρότερο συναίσθημα που έχω νιώσει,θυμάμαι τότε που μάθαινες ότι κάποιος με κοίταζε παράξενα και ήθελες να τον κάνεις να μην ξαναδεί ποτέ,θυμάμαι κάθε στιγμή μαζί σου,κάθε λεπτομέρεια,κάθε κομμάτι που χαρακτήρα σου,αλλά άλλαξες, αλλαξα,και πλέον δεν με αφήνεις να σε ξαναμαθω ούτε να με ξαναμαθεις ενώ το θέλω τόσο πολύ,ελπίζω να τα θυμάσαι και εσύ που και που όλα αυτά και να λες μέσα σου πως όλα αυτά ήταν κάτι σημαντικό για εσένα έτσι οπως είναι και για εμένα,εδώ είμαι ακόμα

Η γοργόνα σου

[unkn0wnerror404]

Καλυτερος φιλος εβερ

Σε γνωρισα οταν ο ηλιος μας μας ελουζε το προσωπο και συνδεθηκες αμεσως με κατι χαρουμενο και χαμογελαστο

Καθε φορα που σε ξαναβλεπα καινουργια λαμπακια χαρας αναβαν μεσα μου συναισθημα που δυσκολα το νιωθω με ανθρωπους

Μιλωντας για τις αγαπημενες μας σειρες βλεποντας χαζες τρομακτικες ταινιες και γνωριζοντας ο ενας τον αλλον απο παρειστικα παιχνιδακια μεχρι μιλωντας για θεματα που μας κοστιζαν σβησιμο απο λιγα λαμπακια ετσι μαθαμε ο ενας τον αλλον .

Και ακομα ο ηλιος ελαμπε στο φθινοπωρινο ουρανο

Και οταν ηρθαν τα συννεφιασμενα και κρυα πρωινα του οκτωβριου και τα βροχερα σουρουπα του νοεμβριου ποτε δεν εχασα την εικονα μου για σενα

Γιατι ακομα και μεσα στα γκριζα μουντα χρωματα του νευριασμενου ουρανου και τα υγρα τσιμεντενια πλακακια του πανεπιστημιου παντα υπηρχε ενα αγορι με κιτρινο φουτερ να θυμιζει τον ηλιο αναμεσα στα συννεφα

#ποιηση #γκρικ στιχακια #μπ #φιλία #γκρικ κουοτς #γρεεκ κουοτς #χαμογελα #ηλιοτρόπια #ηλιοβασίλεμα