#δε θελω να φυγω

[your-girl-circe]

Το καλύτερο πράγμα στο τέλος της ημέρας μου είναι όταν "τραβάω" με πράσινο υπογραμμιστικο όλα τα ημερησία τασκ που έχω στην ατζέντα μου

#circe #νιωθω ομορφα <3 #plus καθε βραδυ οταν κανω μπανιο και μπαινω σε καθαρα σεντονια κλπ #σημερα επελεξα να μυριζω Μανολιες και βανιλια #τη βανιλια τη σιχαινομαι γενικα #αλλα ειπα να τη δωσω μια δευτερη ευκαιρια #για καποιο λογο η βανιλια σαν αρωμα μου ταιριαζει μονο κατα το διαστημα πριν μπουν τα Χριστούγεννα #και μου κολλαει περισσότερο προς το βραδυ #τουλάχιστον για σημερα ετσι νιωθω πως ταιριαζει #βασικα ειναι αναλογα και στη περισταση anyways #τωρα σκεφτομαι τι μασκα να κανω #πηρα μια γαματη που μυριζει chocolate cookies 🍪 #πηρα και μια περιεργη με ανανα και γκλιτερ #lol θα δω #αγαπω τοσο πολυ το σπιτι μου #δε θελω να φυγω #εδω ειναι ολα τοσο οργανωμενα και ηρεμα #βγαζω διπλα τις υποχρεωσεις μου γιατι εχω ψυχικα αποθέματα #ενω στη mordor ειναι ολα δυσκολα 😔💔 #anyways αφου αναπνεω προς το παρον ειμαι χαρουμενη γι αυτο

[imjustbrokn]

07 Νοέμβρη

Οι μέρες περνάνε τοσο γρήγορα..

Δεν έχουμε χρόνο και αυτόν που έχουμε τον σπαταλάμε σε ανθρώπους και πράγματα που δεν έχουν αξία ή που τους τη δινουνε εμείς..

Ο χρόνος περνάει τοσο γρήγορα και αυτο το πράγμα με αγχώνει του διαόλου..

Βλέπω τους αγαπημενους μου ανθρώπους να μεγαλώνουν και φοβάμαι να ζησω..

Θελω να φυγω πριν φυγουν.

Θελω να σταματήσει ο χρόνος εδω.

Να ζησω μαζί τους πολλά πολλά χρόνια και μετά ας συνεχίσει..

Ισως το μόνο πράγμα που μπορώ να πω με σιγουριά είναι οτι δε μπορεσω να αντέξω τις απώλειες..

Συγγνώμη

#my writing #reading #sadnees #nostalgia #depressing quotes #feelings #people #poetry #clouds #thoughts

[anthws]

Εγω οταν φευγεις το πρωι, ξαπλωνω στη μερια σου

Ολα ειναι πιο ομορφα οταν μυριζουν λιγο εσυ

Εγω οταν λειπεις, περιμενω να γυρισεις

Μπαινω σε μια αναμονη

Εγω οταν κοιμασαι

Δε μπορω παρα να θαυμασω την ηρεμια των χαρακτηριστικων σου

Εγω οταν γελας

Ξεχναω πως καθε μερα βρισκω κατι μικρο που με σκοτωνει στο μεταξυ μας

Εγω οταν εισαι κουρασμενος

Λατρευω το να σε προσεχω

Εγω οταν ειμαστε οι δυο μας

Θελω να κανουμε κατι ομορφο

Θελω να ανοιξει η ψυχη μας

Δεν εχω αναγκη να ακουμπησω το δερμα σου

Εσυ?

Εσυ δεν ξερω αν με σκεφτεσαι τοσο

Εσυ δεν ξερω αν το σκεφτεσαι τοσο

Εχω βλεπεις τη κακη συνηθεια να τα κανω ολα τεραστια στο κεφαλι μου

Αλλα εσυ?

Εσυ αν φυγω, θα σου λειψω?

Εσυ αν δεν γδυθω, θα μαγαπας?

Εσυ θα με διαλεγες σε μια μερα γεματη προτασεις?

Εγω σαγαπαω

Εσυ?

Υ.Γ, σε ολα : Δεν νομιζω

[xehasmenesithakes]

Είμαι σχετικά καινουρι@ εδω και κάτι βλέπω για χωρισμούς κλπ. και πόσο όμορφη ήταν η σχέση σας και μοναδική για σένα και απορώ με το γιατί. Ποιος θα ήταν ίσως ο λόγος που θα χώριζε δυο άτομα που συνδέθηκαν με τέτοιο τρόπο? Που ένοιωθαν έτσι μαζί..Που ήταν τόσο πνευματικοί...

Ζουσαμε το ονειρο 1 χρονο στην καραντινα εε εγω ειχα περασει αλλου,επρεπε να φυγω για σπουδες,νομιζω κανεις δεν ηταν υπερ των σχεσεων απο αποσταση,αλλα το προσπαθησαμε οσο μπορουσαμε.Ημουν αρκετα ανωριμος και εκεινη δεν ειχε κατανοηση δεν ειχαμε καλη επικοινωνια κρατησαμε την αποσταση σχεδον 1 χρονο.Αλλα ειχε γινει τοξικο για μενα και πιστευω και για αυτη.Εγω εκεινη την περιοδο ημουν στριμωγμενος οικονομικα και δεν μπορουσα να κατεβαινω οσο συχνα θελω οποτε μπορει να καναμε και 2 μηνες να βρεθουμε εκεινη δε μπορουσε να ανεβει γιατι ειχε απαιτητικη καθημερινοτητα.Εγω γενικα δεν ημουν του τσατ και το να μιλαμε προυποθεται να μαι πανω απο μια οθονη και μετα απο ενα σημειο με εκανε να νιωθω οτι με κραταει πισω.Και εκεινη απο την πλευρα της το ιδιο.Εγω γενικοτερα εκεινη την περιοδο επειη ειχα φυγει πολλα ατομα φιλοι μου απο την αθηνα ξερεις εγινε ενα ξεκαθαρισμα ποιοι μενουν ποιοι φευγουν και περα απο αυτο που με στεναχωρουσε ειχα και μια παιδικη μου φιλη που κυριολεκτικα ημασταν στα χειροτερα μας.Δεν το χα παρει ευκολα γενικα το οτι επρεπε να φυγω σε αλλους παει τελεια εγω ειχα δυσκολευτει ψυχολογικα αρκετα.Ε ολο αυτο νομιζω το φερνα και στη σχεση μου,ξερεις ημουν στα πολυ κατω μου προσπαθουσα να πιαστω απο παρεες στην πατρα απο τη σχολη.Δεν μπορουσα να ανταπεξελθω σε αυτα που ηθελε εκεινη απο μενα και ενιωθα απο την αλλη οτι δεν εμπαινε καθολου στη θεση μου να με καταλαβει.Μαλωναμε,παραλληλα εκεινη εμπαινε σε μια περιοδο στη ζωη της που για τον επομενο ενα χρονο ηξερα οτι δε μπορουσαμε να σπασουμε γιατι ηταβ σημαντικο να ειναι η ψυχολογικα σταθερη.Ε αρχισα να πνηγομαι στη σκεψη οτι αμα συνεχισει ετσι θα καταληξω να τη μισησω απο την αλλη τηβ αγάπουσα τοσο πολυ που δεν μπορουσα να σκεφτω να την αφησω.δεν ειμασταν καλα βγηκα ενα βραδυ σε ενα κλαμπ εγινε κατι εκει με ενα κοριτσι που ηξερα οτι της αρεσω,την επομενη μερα γυρνουσα στην αθηνα,θα εβλεπα την κοπελα μετα απο δυο μηνες.Ε την βλεπω,ξερεις οταν ημασταν κοντα ολα τα προβληματα π ειχανε εξαφανιζονταν,μολις την ειδα καθησαμε να μιλησουμε,εκει αρχισα να συνειδητοποιω τι της ειχα κανει.Δεν ειχα προλαβει να το επεξεργαστω,με ρωτησε ευθεως αν εγινε κατι,με διαβαζε ετσι και αλλιως ηξερε καθε εκφραση μ. Τι σημαινει.Της ειπα οτι δεν εγινε τιποτα κατευθειαν,δεν ξερω γιατι,απλα ενιωσα τοσο ασχημα,ηθελα να το επεξεργαστω για να δω πως θα το πω,αργοτερα την ιδια μερα εψαξε το κινητο μου,δεν ηταν κατι που θα εκανε εκεινη,φαινοταν οτι κατι ειχε συμβει.Ε τα χασε εκει με ρωτησε τι εγινε και ντα��ει της ειπα τα παντα.χωρισαμε.Ημουν χαλια και αυτη.Μεσα σε 3 μερες ειχε παει με εναν τυπο που δεν ειχα δει ποτε μου,αργοτερα εμαθα οτι μηνες τραβιοντουσαν μεταναπο μενα.Ημουν χαλια πραγματικα ειχα τοσες ενοχες και ειχα τοσο χαμηλη αυτοεκτιμηση ειχα αναγκη τη συγχωρεση της και με εναν τροπο να τη εχω στη ζωη μου εστω φιλικα ε νταξει εκεινη επειδη με ηξερε κιολας με χτυπησε σε ολα ολα τα αδυνατα μου σημεια.Γιναν διαφορα ασχημα κυριως απο μερους της γιατι εγω ημουν πολυ προσεκτικος τουλαχιστοβ να μην της προκαλεσω αλλο πονο.Οτι χειροτερο θα πορουσε να κανει ενα αρομο στη θεση της,ε τα κανε ολα.Ε δεν αξιζει θεωρω για αυτα που ειχαμε ζησει να κανουμε τοσο κακο π ενας στον αλλο.Μακαρι να μασταν και οι δυο πιο ωριμοι και να μην το καιγαμε ετσι.Ε και νταξει εγω το οτι εγω ρε φιλε ακομα και αν δεν εκανα τοσο ασχημα πραγματα οσο αυτη εγω εκανα το πρωτο κακο.Ξερεις μου πηρε παρα πολυ καιρο να συνφιλιωωθω με τον εαυτο μου αλλα ολο αυτο πιστευω οτι επειδη εφτασα πατο ε με ξαναεστησε απο την αρχη.Αν μπορουσα να μας απαλαξω απο αυτον το πονο θα το κανα,αλλα τοτε δεν ειχα την αναλογη ωριμοτητα.Πραγματικα το οτι πληγωσα ετσι εναν ατομο που αγαπουσα τοσο πολυ ηταν ισως το χειροτερο πραγμα π χω κανει στη ζωη μου.Το πληρωσα ομως.Και ολοι ειμαστε καλυτεροι απο τη χειροτερη μας πραξη,ετσι και γω.Παρα όλα τα σκατα αγαπιομαστε και το ξερουμε,και ειμαστε και οι δυο ανθρωποι που εχουμε ψηλα την εννοια της αγαπης παρολου που αποτυχαμε να σταθουμε στο υψος της.Πιστευω οτι και στους δυο μας αξιζει μια δευτερη ευκαιρια στην αγαπη ακομα και αν αυτη δεν ειναι μεταξυ μας.

[koeenoyokan]

Και παλι βρισκομαι εδω να προσπαθω να ισορροπισω το μυαλο μου και την καρδια μου. Ισως τελικα να ειναι πιο δυσκολη η ζωη οταν αγαπας παρα οταν μισεις καποιον. Σιγουρα ειναι πιο ευκολο να μισεις. Το να αγαπας χρειαζεται δυναμη. Προυποθετει μεγαλα ρισκα. Οριστε λοιπον βρισκομαι εδω και εχω παρει ηδη πολλα ρισκα. Βρισκομαι εδω και σε αγαπαω. Κοντρα σε ολους και ολα. Θα ελεγα πως σε αγαπαω οσο μπορω αλλα σε αγαπαω περισσοτερο απο οσο μπορω και αντεχω. Απο οσο αντεχει το σωμα μου καθε φορα που θυσιαζω τον εαυτο μου ολο για μια γουλια δικη σου…. Καθε φορα που η καρδια μου κουρνιαζει διπλα στη δικη σου και παλευει να παγωσει τον χρονο. Ομως το μυαλο μου χτυπαει τη καμπανα του ωμου ρεαλισμου μεσα μου, ξερω πως δε γινεται. Ποναω. Ειχα καιρο να σε νιωσω. Ειχα ξεχασει την ηρεμια που μου δινει η αγκαλια σου και το χαδι σου. Δεν ηθελα να φυγω, στο ειπα. Ενιωσα την καρδια μου γεματη ομως ταυτοχρονα ταραγμενη. Ταραγμενη γιατι ηξερα τι ακολουθει. Ταραγμενη γιατι δεν θα μεναμε ετσι για παντα. Την αιωνιοτητα που νιωθαμε παλια καθε φορα που πεφταμε αγκαλια στο κρεματι μας με αγκαλιες και φιλια. Νομιζοντας πως ειμαστε απειροι. Ηξερα οτι θα φυγω και οτι αυτο ηταν ενα δειγμα του παρελθοντος μας. Προσπαθουσα να απαλαυσω το χαδι σου, και προσπαθουσα να συγχωρεσω οσα μοιρασες αλλου. Ποσο με ποναει… Δεν θα το αρνηθω, ξερω πως σου εχουν παρει το μυαλο, σε ξερω καλυτερα αποσο νομιζεις. Ελπιζω να αξιζει τουλαχιστον. Να αξιζει τον πονο μου. Δεν μπορω να αισθανομαι το αγγιγμα σου τοσο βαθια μεσα μου ενω ξερω πως ειναι δανικο. Με ποναει. Καλυτερα να μη το αισθανομαι. Οχι τοσο. Οσες φορες σου ειπα πως το μετανιωσα δεν ηταν μετανοια αυτο που ενιωσα. Το συνειδητοποιησα εχθες. Χθες που απο το πρωι δεν μπορουσε να σταματησει το σωμα μου να τρεμει. Που καθε κυτταρο μου σε εψαχνε απεγνωσμενα. Μου εχεις κανει ζημια. Ειχα να νιωσω ετσι καιρο. Ηθελα να πεθανω, μακαρι να υπερεβαλα. Μεσα σε αυτες τις ωρες τα ζυγισα ολα. Τα υπολογισα. Δεν μπορουμε να ειμαστε ετσι οπως θελουμε, η μαλλον οπως θελω εγω. Στην αρχη το αρνηθηκα, τωρα ομως το αποδεχτηκα. Ξερω πως σε στεναχωρει το να σου λεω πως θελω να ερωτευτεις. Δεν θα στο πω. Θελω απλα να εισαι χαρουμενος με οποιον τροπο επιλεξεις. Με οποιον ανθρωπο επιλεξεις. Ακομα και μ’εκεινη που με ποναει. Με ποναει που δινεις σε αλλη αυτο που εδινες σε εμενα, εστω και λιγο απο αυτο. Εγωιστικο; οχι. Ειναι αυτο το παραπονο ομως. Το παραπονο του απωθημενου που με ποναει. Που δε προλαβα να απολαυσω οσα ειχες να μου δωσεις, και τωρα ηδη τα δινεις αλλου. Ποναω. Χαλαλι μια ζωη για εσενα. Χαλαλι μια ζωη που ειναι μεγαλη, και δεν ξερεις πως τα φερνει. Δεν θα σου ταξω ερωτες και φιλιά. Δεν μπορω να στα δωσω αυτα πια. Ουτε θα σου υποσχεθω μεγαλες αγαπες, παραμονο τη δικη μου. Εκανα οτι δεν περνουσε απο το χερι μου για εσενα, και το κανω ακομα. Με ξεπερναω για να σε νιωθω σε αυτη την αποσταση ασφαλειας, για να με νιωθεις και εσυ..Για να υπερβαινουμε τα ορια μας. Μου ειπες θελεις να κανουμε παρεα. Γελασα πολυ απο μεσα μου. Αγαπη μου εμεις οι δυο παρεα; Δεν ακουγεται σωστο. Αδικο. Ας αρκεστω ομως. Ας αρκεστω να σε βλεπω σε αυτη την αποσταση ασφαλειας. Ας αρκεστω σε κατι αδικο, αν ειναι να χει εσενα μεσα, μου αρκει. Λεω να σε παω στο διαστημα, εκει που ο χρονος δεν θα αλλαξει, ετσι θα ηταν πιο δικαιο για εμας. Ετσι θα ημασταν ενταξει.

[3wresypnou]

Θα εξαφανιστω απ' τον κόσμο

Και κανείς δε θα το προσέξει

Τι πονάει περισσότερο από αυτό

Ίσως το άλλο μωρό να είχε καλύτερα γονίδια

Πιο υγιείς νευροδιαβιβαστές

Να εκτιμούσε αυτή τη μαλακια

Εγώ θέλω απλά να φυγω

ΘΕΛΩ ΝΑ ΦΥΓΩ ΑΠΟ ΕΔΩ

Όλα αυτά που γράφω είναι άρρωστα

Γιατί κ εγώ είμαι αρρωστη

Με κάτι που ποτέ δε θα θεραπευτεί εντελώς, όσο κ αν το προσπαθήσω

Ο επαναλαμβανόμενος εφιάλτης ότι η μαμά μου φεύγει απ' το σπίτι με την αδερφή μου και με αποχαιρετάνε ήδη μέσα απ' το ασανσερ

Και εγώ κλαίω στην πόρτα και νιώθω μόνη μου

Ολομόναχη σε αυτόν τον κοσμο

Όπως τώρα

Τουλάχιστον τώρα που ξέρω τι πάει λάθος μπορώ να ερμηνεύω τα συμπτώματα

Δηλαδή ίσως να μην φταίνε οι άλλοι, αλλά ο οργανισμός μου

Θέλω να φύγω..

[hachimitsuna]

Βρίσκομαι σε πανικό και δε μπορώ να κάνω τίποτα.

#γρεεκ #ελληνικα #ελληνικο ταμπλρ #γρεεκ ταμπλρ #ελληνικά #ελληνικό ταμπλρ #ελληνικο tumblr #πανικός #θελω να φυγω #φόβος #πόνος #δεν ξερω τι να κανω #δεν αντέχω άλλο #δε νιώθω καλά

[monaxikos-skantzoxoiros]

ΤΟ ΕΔΩΣΕΣ ΤΟ ΜΆΘΗΜΑ Η ΑΚΌΜΑ;;; ΠΩΣ ΤΑ ΠΗΓΕΣ ΤΕΛΙΚΆ??

ΝΑΙ ΤΟ ΕΔΩΣΑ ΚΑΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΣΟΒΑΡΗ ΠΙΘΑΝΌΤΗΤΑ ΝΑ ΤΟ ΠΕΡΑΣΑ ΑΛΛΑ ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΑΡΩ ΠΡΙΝ ΒΓΟΥΝ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΟΠΟΤΕ ΟΤΑΝ ΕΡΘΕΙ Η ΑΓΙΑ ΩΡΑ ΘΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΩ ΤΟ ΛΑΟ ΤΟΥ ΤΑΜΠΛΕΡ

#και οταν λεω θα ενημερωσω εννοω οτι θα σας πρηξω με ενα καρο ποστ για το οτι δε θελω ουτε να μεγαλωσω ουτε να φυγω απο την υπεροχη σχολη μο #:'( #αλλα i like how invested you are😂❤ #ευχαριστώ και παλι😁 #asks #psaxnw-tropo-na-swthw

[panelleleantekai]

Θα ήθελα πριν φυγω να σε χαιρετήσω.

Δεν θέλω να κάτσουμε πολύ ώρα μαζί.

Δε θελω να συζητήσουμε.

Δε θελω να κάνουμε έρωτα.

Θα ήθελα πριν φυγω να σε δω για 2 λεπτά στα κλεφτα.

Να σου χαϊδέψω το πρόσωπο και να σου πω να με περιμενεις.

#σπουδές #αποσταση #πανελληνιες #πανελλελε #φευγω #αυτος #εγω #σεξ #σε θελω #μην με αφηνεις #περιμενε #περιμενω #γκρικ στιχακια #γκρικ ποστ

[mouskema-stories]

Επιτηρηση

Eνα φεγγαρι εκανα επιτηρητης σε εξεταστικη καλοκαιριου (καλη ωρα)..Σχολη και πολη δεν εχουν σημασια...

Μοιρασαμε τις κολλες στο αμφιθεατρο και γραψαμε στον πινακα την ωρα που τελειωνουμε...ειχαμε 3 ωρες μπροστα μας που δεν συνηθως περνανε με τιποτα...καθεσαι, καθεσαι, καθεσαι...νομιζεις εισαι στο ιδιο μερος για 2 μερες αλλα κοιτας το ρολοι κι εχουν περασει 6 λεπτα..Παλι καλα ημασταν 4 επιτηρητες και καπου καπου μπορουσες να βγεις για κανα τσιγαρο...

Πηγαινοντας πανω κατω στο διαδρομο (περισσοτερο για να μετραω τα σκαλια και οχι για να ελεγχω) επεσε το ματι μου στη γκομενα του προεδρου της ΔΑΠ της σχολης που ειχε σηκωσει λιγο τη φουστα της και προφανως ειχε σκονακι...

ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ: Μελαχρινη, γαλαζιο ματι, κοντουλα, αδυνατουλα, με νορμαλ βυζι και κωλαρα..Την ειχα σταμπαρει πολλες φορες στα σταντ της ΔΑΠ στο φουαγιε που με κατι αλλες γκομενες φελους ντυνονταν στις 8 το πρωι λες και πανε στα μπουζουκια και μοιραζαν το προγραμμα σε καθυστερημενα πρωτοετακια που τους ετρεχαν τα σαλια... ΚΛΕΙΝΕΙ Η ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ

- "Εδω ειμαστε..θα περασει η ωρα σαν νερακι..", σκεφτηκα και ακουμπησα με την πλατη στον τοιχο στη σειρα που καθοταν πρωτη πρωτη..

Πρεπει να ξενερωσε ασχημα και το εδειξε, αλλα ετσι γουσταρα ακομα περισσοτερο...δεν ειχα σκοπο να φυγω, κι αυτη θα εφτυνε αιμα να περασει το μαθημα..

Περασαν 5 λεπτα που πρεπει να της φανηκαν αιωνας γιατι δεν εκανε τιποτα..δαγκωνε το στυλο κι εκανε οτι σκεφτεται...κοιτουσε νευρικα αριστερα-δεξια και δηθεν κοιτουσε και μενα τυχαια που χαμογελουσα εκνευριστικα και το παιζα αδιαφορος...

- "Σε 5 λεπτα ελα στην τουαλετα..", της ειπα πολυ σιγα στο αυτι και βγηκα εξω...

Ηρθε στην ωρα της...ισως και νωριτερα...

- "Γιατι μου ειπες να βγω?", ρωτησε με ενα χαζο υφος..

- "Για πες...πως θα το κανουμε? Θα πω για το σκονακι μπροστα σε ολους ή θα αφησεις την κολλα σαν κυρια μολις γυρισεις στην αιθουσα και θα πας σπιτι?", ρωτησα πισω με υφος που ψαρωσα ακομα κι εγω..

- "Τι ειναι αυτα που λες? Γι' αυτο με φωναξες? Τιποτα δεν εχω..", ειπε αλλα εβλεπα τον πανικο στο προσωπο της...

Χτυπησα πολυ ελαφρα τη φουστιτσα της, ισα ισα να ανασηκωθει για να φανουν τα σκονακια στα μπουτια της..

- "Τατουαζακι να υποθεσω?", ρωτησα ειρωνικα...

- "Τωρα μη μου το κανεις αυτο...2 μαθηματα εχω για πτυχιο και το παλευω 6 χρονια..", ειπε με σπασμενη φωνη ετοιμη να βαλει τα κλαμματα..

- "Δεν ξερω..ειναι αδικο για τους αλλους...αλλα δεν θα σε καψω..απλως ασε την κολλα και φυγε..", ειχα παρει σοβαρα το ρολο μου..

- "Ελα τωρα....σε ικετευω...αφου κι εσυ προσφατα τελειωσες...σε εβλεπα..ξερεις πως ειναι...ενα μαθημα ειναι...", μιλουσε σχεδον βουρκωμενη..

Δεν μιλουσα, παντα σοβαρο υφος και κοιτουσα κατω σκεπτικος....

- "Μην επιμενεις..", ειπα σιγα..

- "Θα κανω οτι θελεις...ελα....αφου μεσα σου θες να με βοηθησεις...πλιζ...τι θελεις?", ρωτησε σκουπιζοντας λιγο τα ματια...

- "Την αληθεια? Το μονο που θα θελα αυτη τη στιγμη δεν νομιζω να μπορεις να το δωσεις...", ειπα και γυρισα να φυγω..

- "Ελα πες μου...οτι κι αν ειναι..", ειπε και με κρατησε απο το χερι για να μεινω

- "Μια πιπα θα θελα οσο τιποτα...", ειπα ψυχρα κοιτωντας την στα ματια...

- "Απο μενα? εδω? και μετα δηλαδη θα μ αφησεις με το σκονακι σε ολη την εξεταση?", ρωτησε προθυμη και με καυλωσε το οτι το θεωρουσε τοσο απλο...

- "Ναι...", απαντησα με καποιες τυψεις και αμεσως πηγε να το εκμεταλλευτει..

- "Ελα, μη μου το κανεις αυτο...μεσα στην αιθουσα ειναι και το αγορι μου και δινει το μαθημα...δεν μπορω..", ειπε με ναζι και παραπονο λες και εδινα δεκαρα για τον μαλακα τον δαπιτη της..

- "Δεν σου κανω κατι...απλως ειπα τι χρειαζομαι..εχεις δικιο..παμε να φυγουμε...", ειπα ψυχρα και γυρισα πλατη να φυγω αλλα με ξανακρατησε..

- "Ενταξει κερδισες....παμε μεσα στην τουαλετα ομως μη μπει καποιος..", ειπε αποτομα και κλειδωθηκαμε στην πιο καθαρη τουαλετα που βρηκαμε...ευτυχως ηταν νεκρη περιοδος και δεν πατουσε ψυχη στο πανεπιστημιο..

Γονατισε μπροστα μου και περιμενε αγχωμενη...Ξεκουμπωσα το παντελονι...δεν μου ειχε σηκωθει τελειως αλλα ειχε πρηστει αρκετα για να μπορει να παιξει μαζι του...Αρχιζε να τον κουναει δυνατα με το χερι αλλα τη σταματησα...

- "Πρωτον, αν ηθελα χερι, εχω κι εγω....Δευτερον, και να μην ειχα, δεν το κανεις καλα...το στομα σου θελω..", της ειπα κοφτα και με κοιταξε με μισος αλλα γουσταρα..

Τον εβαλε αργα στο στομα της και με εφτιαχνε να τη βλεπω ετσι απο ψηλα...Δεν ηταν και η καλυτερη πιπα που μου επαιρναν, αλλα εκεινη τη στιγμη ηθελα απλως να περασει η ωρα...Το εκανε πολυ μηχανικα και, παρολο που μου τον ειχε σηκωσει, δεν θα εχυνα ποτε αν συνεχιζε ετσι...

- "Σηκω..", της ειπα αποτομα και σηκωθηκε αμεσως σκουπιζοντας το στομα της...

- "Τελειωσαμε?" ρωτησε χαρουμενη...

- "Θα πιστεψω οτι εισαι παρθενα αν συνεχισεις ετσι...βλεπεις κανεναν να τελειωσε? Γυρνα...", της απαντησα και πρεπει να ηθελε να με χτυπησει...

- "Ααα, οχι..με τιποτα...", ειπε θιγμενη...

- "ΟΚ ενταξει κουραστηκα..παμε στην αιθουσα πριν ερθει κανεις...", της ειπα τσαντισμενα γιατι με ειχε πρηξει...

Επιασε αυτο που ειπα γιατι χωρις να αντιμιλησει γυρισε και σηκωσε τη φουστα της..Φορουσε ενα μαυρο κορδονι που εκανε την κωλαρα της ακομα πιο προκλητικη...Ετριψα λιγο το μουνακι της που τσιμπουσε...μαλλον δεν περιμενε να γαμηθει εκεινη τη μερα και δεν το ειχε περιποιηθει...ηταν στενο και πολυ στεγνο αλλα δεν ειχαμε χρονο...Ειχα καυλωσει τοσο που θα την ανοιγα με τον πουτ��ο μου...

Ανοιξα λιγο τα ποδια της και της τον ακουμπησα...με το ζορι μπηκε μονο το κεφαλι και εβγαλε μια κραυγη γιατι πρεπει να πονεσε...Πιο πολυ τριβομουν πανω της παρα τη γαμουσα, αλλα με καυλωνε πολυ ολο αυτο...μυριζε και ωραια...

- "Που ειπαμε ειναι το αγορι σου?", τη ρωτησα για να σπασω λιγο την ησυχια, ενω τριβομουν πισω της...

- "Μη μου το κανεις αυτο, δε νιωθω καλα...", ειπε δηθεν στενοχωρημενη..

Την επιασα απο το μαλλι με το δεξι χερι και την κολλησα στον τοιχο..το αριστερο το ειχα απο μπροστα και ετριβα την κλειτοριδα της, ενω κολλησα τα χειλη μου στο αυτι της....

- "Σε ρωτησα καριολα...ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ?", της ειπα στο αυτι τριβοντας το μουνι της...

- "Μεσα....γραφει...", ειπε με βαρια ανασα αυτη τη φορα..

- "Κι εσυ τι κανεις?", τη ρωτησα ενω της εδωσα να γλειψει τα δαχτυλα μου για να γλιστρανε καλυτερα πανω στο μουνακι της...

- "Γαμιεμαι..", ειπε αναστεναζοντας οσο τα δαχτυλα μου γλιστρουσαν στην τρυπουλα της που ειχε αρχισει να υγραινει..

- "Ετσι απλα ξεκωλακι?", της ψιθυρισα και ο πουτσος μου πιεζε καυλωμενος τον κωλο της...

- "Γαμιεμαι σαν πουτανα στις τουαλετες...", ειπε με κλειστα ματια και ηταν αρκετο για να καυλωσουμε τοσο οσο χρειαζοταν για να γλιστρυσει το καυλι μου μεσα της...

Πλεον τη γαμουσα κανονικα...το μουνακι της ειχε βραχει και μπορουσα να μπαινοβγαινω μεσα της αργα και δυνατα..ειχε τοση ησυχια που ο θορυβος ακουγοταν σαν παλαμακια..

Τη γαμουσα ολο και πιο δυνατα ενω χουφτωνα με μανια τις βυζαρες της και τον κωλο της....Γυρισε λιγο να με φιλησει σε καποια φαση αλλα εσπρωξα ξανα το κεφαλι της μπροστα γιατι εχουμε και καποια αξιοπρεπεια...

- "Θελω να με κανεις να χυσω...", ειπε λαχανιασμενη και ακουγοταν πολυ καυλωμενη..

Την εστησα με πλατη στον τοιχο..σηκωσα τα ποδια της και της τον εδωσα βαθια...

- "Δεν με νοιαζει τι θες καριολα....", της ειπα αδιαφορα και σηκωσα τη μπλουζα της γιατι ηθελα να βλεπω και να γλειφω τα βυζια της οσο την πηδαω...

- "Μιλα μου για τον γκομενο μου..σε παρακαλω..", μου ειπε αναστεναζοντας και πλεον απο την καυλα δεν καταλαβαινε που βρισκεται...

- "Ο μαλακας σου γραφει μεσα κι εσυ ξεμουνιαζεσαι σαν το μεγαλυτερο τσουλακι στις τουαλετες...", της ειπα σιγα γλειφοντας το αυτι της...

Με επιασε σφιχτα, κολλησε πανω μου και αρχισε να σπαρταραει..

- "Χυνω στην ψωλαρα σου καριολη", φωναξε κι εκανε ηχω στις τουαλετες...

Ενιωθα τα υγρα της να τρεχουν στον πουτσο και στ αρχιδια μου και δεν αντεξα..Τραβηχτηκα για να χυσω αλλα αμεσως επεσε στα γονατα κι αρχισε να τον γλειφει με μανια...τελικα ηξερε να παιρνει πιπες η πουτανα...με το ενα χερι χαιδευε τ αρχιδια μου και με το αλλο τον επαιζε πανω στη γλωσσα της που την εβλεπα να ασπριζει σιγα σιγα....τα καταπιε ολα και το απολαμβανε...

- "Ελα σε 5 λεπτα και να εισαι διακριτικη με το σκονακι", της ειπα κουμπωνοντας το παντελονι και βγηκα απο την τουαλετα...

Ενα μηνα μετα, περπατωντας στο διαδρομο της σχολης, ειδα την βλακοφατσα τον δικο της στεναχωρημενο να κοιταζει τα αποτελεσματα του μαθηματος..

- "Τι εγινε?", τον ρωτησα και καλα απο ενδιαφερον..

- "Κοπηκα...τι να γινει?", ειπε φευγοντας...

Κοιταω τα αποτελεσματα και ψαχνω τη δικια του....

Δ........ Π.........: 4

- "Ουτε με σκονακι το πουτανακι...", σκεφτηκα και ψιλοκαυλωσα γιατι σκεφτηκα οτι θα την ξαναειχα τον Σεπτεμβρη..

#stories #greek #mouskema

[imjustbrokn]

Αυτή η θλίψη που ένιωθα τον τελευταίο χρόνο μου έφερνε συνεχώς έμπνευση..

Πλέον ούτε αυτό μου κάνει..

Δε ξέρω εάν είναι κατάθλιψη..

Δεν ξερω αν θελω να μαθω τι είναι..

Ξερεις..

Όταν κατι το σκέφτεσαι είναι σχεδόν αδύνατο να το "πολεμήσεις" ώστε να το διώξεις..

Σε φοβίζει μετα απο ενα σημείο..

Αλήθεια δε ξέρω τι είναι..

Ξερω ομως οτι γελάω όλη μερα και ξαφνικά το βραδυ κλαιω, δε κοιμάμαι..

Κι αν κοιμηθώ είμαι γύρω γύρω σα να με κρατάει κάτι ξύπνια και το χειρότερο είναι ότι αυτό είναι το ιδιο μου το μυαλο..

Ξέρετε..

Ψάχνω στα σοσιαλ κάτι να ταυτιστω, να νιώσω ότι δεν είμαι μόνη μου, ότι κάποιος εκεί έξω με νιώθει..

-"Ελα τωρα.."

-"Σίγουρα κάποιος με νιώθει.."

Είναι μέρες που θέλω να τα παρατήσω, να "φυγω"..

και άλλες να βγω και να ζησω

Είναι φορές που σας νιώθω σα το μεγαλύτερο μου εμπόδιο για την "ευτυχία" μου..

Γιατι αληθεια,

υπάρχουν μέρες που η ευτυχία είναι το διέξοδο απο έναν λαβύρινθο γεμάτο σκέψεις..

Και μόνο αν "φυγω" απ αυτο θα ξεφύγω

Συγγνώμη μαμα..

Μπαμπά, δε θέλω να σας πονέσω

αλλα πονάω τοσο..

Κι σίγουρα θα αναρωτιέστε "γιατι" και σιγουρα θα σκέφτεσαι τι με πονάει

Αλλά αληθεια..

Δεν με έχει πονέσει κάτι..

Ο εαυτός μου με έχει κάνει έτσι..

Η υπεραναλυση..

Το καλό που θελω να βλέπω γύρω μου..

Ο ευτυχισμένος κόσμος που θα ηθελα

Τα χαρούμενα πρόσωπα των ανθρώπων..

Και όλα αυτά έχουν χαθεί..

Με πονάει που δουλεύετε για να επιβιώσετε και ετσι δεν έχετε χρόνο να ζήσετε

Με πονάει πολυ που κάθε μέρα χάνονται αδικα ψυχές..

Και το ξερω..

Έτσι είναι η ζωή , ενας κύκλος

Μα με τρομάζει το τέλος του..

Και εάν αυτό δεν βγάζει νόημα, που να δείτε τα πράγματα στο μυαλό μου..

#my writing #depressing quotes #reading #clouds #nostalgia #poetry #thoughts #depresión #sadnees #people #lonelly

[victoriaenjoyshardcore]

Τέλη Ιουνίου θα πρεπει να ξενοικιασω και να γυρίσω στο πατρικο μου. Και μόνο που το σκέφτομαι, πελαγωνω. Δεν την παλευω με τους γονείς μου καθότι είναι τέρμα τοξικοί και με ρίχνει ψυχολογικά. Θελω να ελπίζω ότι θα βρω έστω μια δουλειά να απέχω κάποιες ώρες. Το μόνο που θέλω είναι να είχα αρκετά λεφτά ώστε να μη χρειαστεί να φυγω απο εδω, αλλά τελειώνουν οι οικονομίες μου και το πατρικο είναι η μόνη λύση... Σορρυ για το κατεβατό 💕

ρε 🥺 θα βρεις στανταρ κατι, μη το βαζεις κατω ποτέ (εκτος αν θες εσυ να το βαλεις κατω) - ολοι το χουμε περασει αυτο and it sucks αλλα δε θα ειναι για παντα! κεφάλι ψηλά, δόντια σφιχτά και πάμε

ό, τι θες pm 🪴

#anon #confessions

[xehasmenesithakes]

Πως έχεις αυτοπεποίθηση

Λοιπον!Νιωθω περιφανος που μπορω να απαντησω σε αυτο γιατι εχω υπαρξει ατομο χωρις καθολου αυτοπεποιθηση μεσα μου ακομα και αν το προσπαθουσα να μη φαινεται προς τα εξω.Αλλα νιωθω οτι ειμαι σε μια φαση που το χω βρει φουλ και πρωτη φορα νιωθω τοσο λαμπερος και γεματος αυτοπεποιθηση.Το κλειδι για μενα ειναι το εξης.Δουλευε και επενδυε στον εαυτο σου.Δηλαδη,περναω μια περιοδο που πραγματικα δεν με χω ξαναφορτωσει ετσι δουλευω,πηγαινω στη σχολη,μαθαινω γαλλικα πηγαινω κροσφιτ.Αλλα ολα αυτα τα κανω γιατι θελω να επενδυσω σε μενα.Δηλαδη μου μαθαινω να μαι πειθαρχημένος και οσο πηγαινω ας πουμε γυμναστηριο και βλεπω το σωμα μου να εξελισσεται ανεβαινει η αυτοπεποιθηση μου.Εχω πει πιχι θελω να παρω μια συγκεκριμενη μηχανη,δουλευω μαζευω χρηματα οσο πιο κοντα ειμαι στο να πιασω το στοχο μου νιωθω καλυτερα.Εχω βαλει στοχο να φυγω παρισι δουλευω και κινουμαι προς αυτη τη κατυθυνση δε λεω αερολογιες κανω γαλλικα.Το οτι ανταπεξερχομαι σε ενα τοσο απαιτητικο προγραμμα μου δινει αυτοπεποιθηση.Αρα νο1 εχε πλανο και οδευε προς τα εκει,αμα τεμπελιαζεις προφανως θα νιωθεις ασχημα για τον εαυτο σου.Νο 2 treat your self ,πχ κανω το σκιν κερ μου τις προαλλες πηγα και πηρα ενα σπρευ για τα μαλλια μου ξερω γω,σε αλλες περιπτωσεις δε θα εδινα σημασια.Αλλα προσπαθω οταν βγαινω απο το σπιτι να μαι στη πενα. Η ας πουμε… παω στα θριφτ της λαικης και μπορει να παρω ενα σπουφι ή ενα μπλουζακι και αυτο με ανεβαααζει!Ξοδευε για σενα ακομα και αν ειναι 1 ευρω..No3 know and challenge yourself πιεζε τον εαυτο σου και βαζε τον να κανει πραγματα που ειναι εξω απο το κομφορτ ζοουν του,πιεζε τον εαυτο σου στη γυμναστικη ξεκινα οπωςδηποτε αν δε κανεις κατι ακομα και μον@ σου!Και Νο 4 γιορταζε τις νικες σου!Οταν κανεις κατι καλα οταν κατι βγαινει λεγε μπραβο στον εαυτο σου γιορταζεεε το ειναι πολυ σημαντικο αυτο ..κλεινε τα ματια σου και βλεπε τον εαυτο σου εκει που θες να ειναι και καθε βημα προς αυτη τη κατευθυνση ειναι νικη.

[upnarouu19]

Σε αγαπουσα. Σε αγαπουσα πολυ αυτη ειναι η αληθεια, δεν ηξερα ομως πως να σου το δειξω οπως εσυ ηθελες. Βλεπεις ημουν υπερβολικη στα παντα. Γκρινιαζα υπερβολικα οταν δεν μιλαγαμε πολυ καμια μερα ή που δεν με πηρες κληση για να μου πεις ποσο σου λειπω και ποσο πολυ ηθελες να ακουσεις αυτη τη σπαστικη φωνη μου. Νευριαζα υπερβολικα οταν μου απανταγες μετα απο 1 ωρα επειδη ειχες να κανεις καποια δουλεια ή επειδη μου νευριαζες. Ζηλευα υπερβολικα ακομα και οταν μιλαγες σε φιλες σου αλλα δε το παραδεχομουν ποτε για να μη με περασεις για καμια παλαβη. Ζηλευα που αλλες κοπελες σε κοιτουσανε και φοβομουν στην ιδεα οτι μπορει να γυρισεις να κοιταξεις και εσυ καποια και να την ερωτευτεις ασε που σιγουρα θα ηταν πιο ομορφη απο εμενα δε νομιζεις? Και ας ελεγες οτι εγω ειμαι πανεμορφη. Φοβομουν υπερβολικα να σε χασω, φοβομουν μη σηκωθεις μια μερα και μου στειλεις εκεινο το μηνυμα του χωρισμου φοβομουν οταν εβγαινες εξω μη βρεις καμια αλλη κοπελα και εμενα με αφησεις. Η αληθεια ειναι οτι δεν μπορουσα να φανταστω καθετι που κανω και να μην εισαι εκει. Δε μπορουσα αλλα και ουτε ηθελα να φανταστω μια ζωη χωρις εσενα. Σκεφτομουν υπερβολικα τα παντα σε σημειο παρανοιας.Τσακωνομασταν υπερβολικα επειδη ημουν κακομαθημενη και τα ηθελα ολα ετσι οπως ακριβως τα ηθελα. Τις περισσοτερες φορες ειχες δικιο(ναι το παραδεχομαι αν και δεν θα δεις ποτε αυτο το μηνυμα) αλλα τις φορες που ειχα εγω δικιο δεν το παραδεχοσουν και στο τελος παλι εγω εφταιγα. Η αληθεια ειναι πως απλα ηθελα και εγω να γκρινιαξεις που δεν μιλησαμε κληση γιατι ειχα διαβασμα, ηθελα και εγω να φοβασαι μην μου στριψει καμια μερα και φυγω, ηθελα και εγω να σκεφτοσουν αν με στενοχωρησες με κατι που ειπες ή εκανες, ηθελα και εγω να ανυπομονεις που θα με εβλεπες, ηθελα να ζηλευεις οταν αλλα αγορια με κοιταγαν και με φλερταραν με χαζους τροπους, ηθελα να ακουσω και εγω μια φορα οτι χαιρεσαι που με βρηκες στη ζωη σου γιατι αν δεν ειχες και εμενα δεν ξερεις τι θα εκανες. και αν δεν το δεις ποτε, θελω να ξερεις πως απο αγαπη τα εκανα καποια πραγματα μονο απο αγαπη..

[anasteros]

Ειμαι 24 κι εκεινος 26 ειμαστε απ το πρωτο ετος μαζι αλλα απο αλλες πολεις. Θελει να συνεχισει σπουδες εξω και να μεινει εκει αλλα εγω δε θελω να φυγω. Οσες φορες το συζητουμε δεν καταληγουμε καπου. Δε θελω να φυγει. Δε θελω να χωρισουμε.

Anon η απόφαση να χωρίσετε δεν πάρθηκε τώρα. Κλείδωσε τη στιγμή που και οι δύο θέλετε κάτι διαφορετικό παραπάνω απ'το να είστε μαζί.

[nyfh-meraklantan]

λεω συνεχως στον εαυτο μου οτι πρεπει να ξεχασει

να ξεχασει εκεινη την ευτυχια που δε ζησαμε

να ξεχασει οτι υπαρχεις εσυ που μπορεις να με κανεις χαρουμενη

να ξεχασει τον ηχο του γελιου σου

τις ρωγμες των χειλιων σου

τον τροπο που μιλας

τον τροπο που ψιθυριζεις στο αυτι μου

τα ματια σου οταν τσακωνεσαι

θελω να ξε-χασω

θελω να χαθεις απο προσωπου γης

να μην υπαρχεις πουθενα

ουτε στο αγαπημενο μου τραγουδι

ουτε στο βλεμμα των περαστικων

ουτε και στα στεκια της παρεας μας

δε θελω κανενα αλλο καλοκαιρι να εχει το ονομα σου πια

και ας τα φυλαγα ολα για σενα

δε θελω να με μεγαλωσεις

και ας μου το χρωστας

θελω οι εποχες να αλλαζουν παρα την απουσια σου

χωρις εμενα να απορω για το θρασσος του ουρανου

δε θελω να μυριζω στον αερα το αρωμα σου ρε παιδι μου

δε θελω να ξαναμετανιωσω που δεν σε φιλησα ποτε

θελω να σε σιχαθω

να μην σε ψαχνω οπου πηγαινω απεγνωσμενα

θελω τη ζωη μου πισω

μου πηρες τη ζωη μου

τη ζωη μου καθαρμα

και δε στο συγχωρω αυτο

αναθεμα την ωρα που σε γνωρισα

ασε τα 15 κιλα ανασφαλειας που με εχεις φορτωσει

και δε μου αξιζει να μην πιστευω σε μενα

εχω περασει πολλα για να με αμφισβητω για χαρη σου

εχω παλεψει για να με αγαπαω

και αυτο δε θα μου το παρεις

μπορει να πηρες οτι αλλο ειχα

γιατι τα αφησα στη διαθεση σου

αυτο ομως δε το χαραμιζω για κανεναν

γιατι ο σωστος θα το παρει και οχι μονο δε θα το χαραμισει οπως εσυ

αλλα θα το βαλει σε θυριδα και μετα θα με κανει να νιωθω ομορφη και ασφαλης και αρκετη

και θα ερθει η ωρα σου να καταριεσαι την στιγμη που δεν με εκτιμησες

γιατι οι ανθρωποι γινονται πιο ομορφοι οταν φευγουν

και γι αυτο τωρα εισαι πιο ομορφος

αλλα θα σε ξεπερασω και που θα μου πας

θα γινω και γω η ιδανικη στα ματια σου αφου θα φυγω συντομα

και τοτε να σε δω

#ποιηση #greek quotes #ερωτας #εκεινος