Tumgik
poezja-polska · 3 months
Text
Długi musi minąć czas, nim umysł zdoła wytłumaczyć sobie, że osoba, którą widział co dnia, której istnienie zdawało się nieodzielną częścią jego własnego bytowania, odeszła na zawsze - że zagasł blask umiłowanych oczu, że zamilkł i nigdy już nie zabrzmi tak dobrze znany i drogi jego uszom głos.
Marry Shelley, Frankenstein
7 notes · View notes
poezja-polska · 9 months
Text
(…) już wtedy przeczuwałem, jak potwornie ze wszystkim oswajającą się istotą jest człowiek.
Fiodor Dostojewski, Wspomnienia z martwego domu
5 notes · View notes
poezja-polska · 9 months
Text
Nasza miłość na pewno wciąż trwała, ale po prostu była bezużyteczna, ciężka do udźwignięcia, bezwładna w nas, jałowa jak zbrodnia lub potępienie. Była tylko cierpliwością bez przyszłości i upartym czekaniem.
Albert Camus, Dżuma
4 notes · View notes
poezja-polska · 9 months
Text
(…) przyzwyczajenie się do rozpaczy jest gorsze niż sama rozpacz.
Albert Camus, Dżuma
9 notes · View notes
poezja-polska · 9 months
Text
Zapracowany mężczyzna, bieda, przyszłość zamykająca się wolno, milczenie wieczorem przy stole - w takim świecie nie ma miejsca dla namiętności. Jeanne prawdopodobnie cierpiała. Została jednak: bywa tak, że cierpi się, długo nie wiedząc o tym.
Albert Camus, Dżuma
9 notes · View notes
poezja-polska · 9 months
Text
Zniecierpliwieni teraźniejszością, wrogowie przeszłości, pozbawieni przyszłości, przypominaliśmy tych, którym sprawiedliwość lub nienawiść ludzka każe żyć za kratami. I w końcu jedynym sposobem ucieczki od tych wakacji nie do zniesienia było znów poruszyć wyobraźnią pociągi i wypełnić godziny dźwiękiem dzwonka, mimo to milczącego uparcie.
Albert Camus, Dżuma
5 notes · View notes
poezja-polska · 9 months
Text
Doznawali więc głębokiego bólu wszystkich więźniów i wszystkich wygnańców - żyli pamięcią nieprzydatną do niczego. Nawet ta przeszłość, o której rozmyślali bez przerwy, miała jedynie smak żalu.
Albert Camus, Dżuma
8 notes · View notes
poezja-polska · 9 months
Text
Rzeczywiście cierpieliśmy podwójnie - za przyczyną naszego cierpienia i tego cierpienia, które przypisywaliśmy nieobecnym: synowi, żonie, kochance.
Albert Camus, Dżuma
4 notes · View notes
poezja-polska · 5 years
Text
Winkelried dzidy wrogów zebrał i w pierś włożył, Ludy! Winkelried ożył! Polska Winkelriedem narodów! Poświęci się, choć padnie jak dawniej! Jak nieraz!
Juliusz Słowacki, Kordian
23 notes · View notes
poezja-polska · 5 years
Text
Patriotyzm nie polega na przekrzykiwaniu się kto Polskę bardziej kocha. Rzecz w tym, aby po cichu, z zaciętymi zębami, nieco pochylonym karkiem, ale z podniesioną głową żyć w niej i nie uciekać.
Aleksander Kamiński – Kamienie na szanie
32 notes · View notes
poezja-polska · 5 years
Text
Przecież Dywizjon 303 pisałem dla Polaków, nie tylko dla cudzoziemców. Toteż serdecznie wezwałbym wszystkich rodaków rozproszonych po świecie do zobaczenia jedynego miejsca, gdzie oddycha się własnym powietrzem pod własnyn niebem na własnej glebie, gdzie własnym językiem porozumiewa się z bracią, buduje się własne, jedyne szczęście i wykuwa własny los dla siebie i swych dzieci, czego żaden kraj, choćby nie wiem jak zamożny i gościnny dać nie może.
Dywizjon 303, Arkady Fiedler
1 note · View note
poezja-polska · 5 years
Text
Pieśń o żołnierzach z Westerplatte Kiedy się wypełniły dni i przyszło zginąć latem, prosto do nieba czwórkami szli żołnierze z Westarplatte. (A lato było piękne tego roku). I tak śpiewali: Ach, to nic, że tak bolay rany, bo jakże słodko teraz iść na te niebiańskie polany. (A na ziemi tego roku było tyle wrzosu na bukiety.) W Gdańsku staliśmy tak jak mur, gwiżdżąc na szwabską armatę, teraz wznosimy się wśród chmur, żołnierze z Westerplatte. I śpiew słyszano taki: – By słoneczny czas wyzyskać, będziemy grzać się w ciepłe dni na rajskich wrzosowiskach. Lecz gdy wiatr zimny będzie dął i smutek krążył światem, w środek Warszawy spłyniemy w dół, żołnierze z Westerplatte. Konstanty Ildefons Gałczyński 1939 r.
49 notes · View notes
poezja-polska · 5 years
Text
Długoletnie cierpienia narodu, od wielu wieków wolnymi instytucjami rządzącego się, pozbawienie go nawet wszelkiego organu legalnego, za pomocą którego mógłby bezpośrednio przemawiać do tronu i objawiać swe życzenia i potrzeby, postawiły kraj w tym położeniu, że ofiarami może tylko głos podnieść, dlatego też poświęca ofiary [...]
Adres ziemian polskich do Aleksandra II, Warszawa 28.02.1861r.
2 notes · View notes
poezja-polska · 5 years
Text
Nie każdy musi być wielkim człowiekiem. Być człowiekiem to już bardzo dużo.
Albert Camus
68 notes · View notes
poezja-polska · 5 years
Photo
Tumblr media
Krzysztof Kamil Baczyński (1921-1944)
Polish poet, soldier of Armia Krajowa, member of the underground scout organization Szare Szeregi, participant of the Warsaw Uprising of 1944.  His poetry was published in several Polish magazines, including underground publications.  Baczyński was also a student of the underground Warsaw University, participation in which was punishable by death if discovered by Nazi occupants.  Thanks to Baczyński’s friend who hid his works during the war, over 500 poems, a dozen narrative poems, and 20 short stories survived the war.  Baczyński was killed in action on August 4th, 1944 by a German sniper.  On September 1st, his wife Barbara Drapczyńska was also killed in action.  He was posthumously awarded the Armia Krajowa Cross in 1947.
One of his most well-known poems is Elegy (on a Polish Boy):
They kept you, little son, from dreams like trembling butterflies, they wove you, little son, in dark red blood two mournful eyes, they painted landscapes with the yellow stitch of conflagrations, they decorated all with hangmen’s trees the flowing oceans.
They taught you, little son, to know by heart your land of birth as you were carving out with tears of iron its many paths. They reared you in the darkness and fed you on terror’s bread; you traveled gropingly that most shameful of human roads.
And then you left, my lovely son, with your black gun at midnight, and felt the evil prickling in the sound of each new minute. Before you fell, over the land you raised your hand in blessing. Was it a bullet that killed you, son, or was it your heart bursting?
- March 20th, 1944
1K notes · View notes
poezja-polska · 5 years
Text
“…the poetry of reflection and darkness.”
— Zbigniew Herbert, from “The King of the Ants: Mythological Essays,” c. 1999
1K notes · View notes
poezja-polska · 5 years
Text
Jak zaczynać życie, gdy ma się za sobą tylko śmierć?
Władysław Szpilman
18 notes · View notes