nie boli mnie już twoja nieobecność
choć zdawało się że będzie łamać mi serce przez wieczność
zapominam o
rysach twojej twarzy
barwie twojego głosu
mam cię za mgłą
choć wiem że kiedyś byliśmy my
dziś już nie chcę w nas wierzyć
436 notes
·
View notes
dusza orbituje wokół gamety
jedno szybkie cięcie oddechu
jak wyłowić rytm ze szwów
Paula van Dyka, Armanda
w cieniu przeszyło mnie słońce
ta perwersyjnie piękna fraza
mogę umrzeć
Oga Rembielińska
40 notes
·
View notes
wybieram mniejsze nieszczęście I
nie umiem już kochać
potrafię tylko gnieść
niszczyć
szlochać
chciałabym mordować
pochować
spalić
żałować
jestem marna i gorzka zamiast być dorosła
w.z
9 notes
·
View notes
istnienie
a ja
chciałbym kiedyś zobaczyć świat
z innej perspektywy
z takiej, w której żyję
a nie tylko jestem żywy
14 notes
·
View notes
[2]
W głębi ciemności zamieszkuję,
Zamieszkuję w otoczeniu pustki,
Samotność - moja współlokatorka,
ukrywam się w niej,
Szukam siebie w tej opustoszałej przestrzeni,
Rozproszona,
gubię się w labiryncie własnych myśli,
Pytania są coraz cięższe, coraz dłuższe,
Tworzą mur wokół mnie,
wysoki, ciężki, nie do rozbicia,
Próby przejścia nic nie dają,
Wspinaczka pełna niewiadomych,
Słyszę, jak Samotność mnie woła,
krzyczy, ale wcale nie jest daleko
jest tuż obok mnie
Niewidzialny głos, który mnie otacza,
W ciszy nocy słyszę jej szepty,
Słyszę jej ciężki oddech,
Czuję jej kościste ręce na moim ramieniu,
Wędruję przez te mroczne korytarze,
Samotność trzyma mnie za rękę,
Może znajdę sens istnienia,
albo odnajdę siebie w Samotności.
12 notes
·
View notes
Długi musi minąć czas, nim umysł zdoła wytłumaczyć sobie, że osoba, którą widział co dnia, której istnienie zdawało się nieodzielną częścią jego własnego bytowania, odeszła na zawsze - że zagasł blask umiłowanych oczu, że zamilkł i nigdy już nie zabrzmi tak dobrze znany i drogi jego uszom głos.
Marry Shelley, Frankenstein
7 notes
·
View notes
Jesienna zaduma
Nic nie mam
Zdmuchnęła mnie ta jesień całkiem
Nawet nie wiem
Jak tam sprawy za lasem
Rano wstaję, poemat chwalę
Biorę się za słowo jak za chleb
Rzeczywiście tak jak księżyc
Ludzie znają mnie tylko z jednej
Jesiennej strony
Nic nie mam
Tylko z daszkiem nieba
Zamyślony kaszkiet
Nie zważam
Na mody byle jakie
Piszę wyłącznie, piszę wyłącznie
Uczuć starym drapakiem
Rzeczywiście tak jak księżyc
Ludzie znają mnie tylko z jednej
Jesiennej strony
Jerzy Harasymowicz
11 notes
·
View notes
10 notes
·
View notes
LUSTRO
patrzę w lustro i widzę osobę której nie poznaje
osobę która ma blizny na ciele
osobę która jest zmęczona
osobę która na pewno nie jest idealna
tą osobą jestem ja
2 notes
·
View notes
I październik odszedł z żalem
słów stłumionych, niewypowiedzianych
Wspomnienia tlą w mym sercu
I łza szroniona
Żłobi bliznę historii na mym policzku
Odejść w zapomnieniu
10 notes
·
View notes
ciągle na twój widok mięknie mi serce
opadają mi też ręce
bo nieważne jak bardzo bym chciała
wiem że nic z tego nie będzie
często myślę o tym jakby to było
gdyby nam się ułożyło
bo czuję że znalazłam w tobie wszystko
bo czuję że zgubiłam w tobie wszystko
311 notes
·
View notes
"Gdyby Kirke grała na violinie"
W ogrodzie
*voluptas veneria*
żywcem pożera się serca
składa się ich czerwień w ofierze
szeroko otwórz usta lustra
wpuść światło
niech wiatr poniesie
szept
-----------------------------
PH. & ret.: Hubert Daniszewski
19 notes
·
View notes
wybieram mniejsze nieszczęście II
wybieram mniejsze nieszczęście
bo na większe mnie nie stać
ciało nie wytrzyma histerii
kłuje mnie w żebrach
o rozlane mleko i wiatr
o tyle jestem za słaba
nie pamiętam dnia
gdy nie byłam obserwowana
przez te krzyki na ulicy
wychodzi na sam wierzch zgnilizna
goi się wolno
jak najstarsza blizna
w.z
2 notes
·
View notes
wiatr niepowodzeń
choroba mnie dopadła
serce mi przewiało
bo otworzyłem je szeroko
na ludzi
a do środka dostał się jedynie
wiatr niepowodzeń
8 notes
·
View notes
[3]
Dryfująca dusza,
Zagubiona we fragmentach upadku miłości,
Łódka pełna łez, rozbitych kawałków serca
Pod odrodzonym niebiem, słuchająca gwiazd
"Dawno, dawno temu..
Miłość rozkwitała ,
mocna, czerwona, pełna,
z roziskrzoną poświatą,
Najjaśniejsza z nas,
Płomień tańczył, migotał w świetle nocy,
Ale nadeszły burze,
huragany,
śnieżyce,
Zniszczyły to, co najpiękniejsze,
obróciły w proch,
w moment zamroziły całą pasję, miłość, szczęście,
Zostawiając pustkę za sobą"
Pustkę, której muszę zaufać.
Rozsypane kawałki leżą,
dryfując na oceanie zniszczonej miłości.
6 notes
·
View notes
15/05/22
Pamiętam tylko
Rozgwieżdżone niebo nad nami
Błysk reflektorów
Odbijający się w twoich oczach
Usta blisko siebie
Słowa piosenki wykrzykujące
I wtedy moje serce stanęło
Zrozumiałem że właśnie Cię odnalazłem.
AW
24 notes
·
View notes