Tumgik
xepongex · 21 days
Text
Z miłości robi się głupie rzeczy,
czasem nawet miłe, słodkie,
bo kocha się bezwarunkowo,
ja natomiast robiłam głupie rzeczy,
które sprawiały, że czułam się ze sobą coraz gorzej,
wybaczałam, dawałam kolejne szanse,
zduszałam okropne uczucia, gdy mnie zostawiałaś po raz kolejny dla kogoś innego,
ale
z perspektywy czasu
czuję się głupia
bo wierzyłam
że będziesz chciała ze mną robić te wszystkie głupie rzeczy
a tak się nie stało
9 notes · View notes
xepongex · 2 months
Text
Tak nagle po prostu zniknęłaś z mojego życia, tak o, bez uprzedzenia i słowa pożegnania. Świat stał się nagle szary, ponury, niewyraźny i przepełniony nieszczęściem. Nagle z codziennego kontaktu zastałam własne towarzystwo i cztery ściany. Tyle razy moje palce zawisnęły nad klawiaturą, aby wysłać do ciebie wiadomość i powiedzieć Ci, że mleko było zważone, dzień był kiepski, a mój ulubiony aktor udzielił wywiadu i obejrzałam go miliony razy. Tracąc Ciebie z dnia na dzień, zaczęłam tracić siebie. Mało spałam, jadłam minimum, aby zdusić to uczucie głodu. Przestałam dbać o siebie jak i o swoje otoczenie. Powroty do mieszkania były najtrudniejsze, bo samotność otulała mnie z każdej możliwej strony. Nie miałam siły na nic, a pusty wzrok utkwiony był w ekranie telefonu. A potem zaczęłam słuchać muzyki. Stało się to formą terapii, która uspokajała mnie, zagłuszała myśli. Zaczęłam planować każdy dzień, by mieć po co wstać następnego, a nie przeleżeć go z pustym wzrokiem wbitym w ścianę i z ochotą na płacz. Zaczęłam zmuszać się do jedzenia i szukałam przyjemności w przygotowaniu ładnych posiłków. Wypolerowałam mieszkanie w akcie złości i frustracji. Robiłam minimum minima, by zebrać się w całość. Wyszłam na spacer, było słychać mewy i pierwszy raz od dawna poczułam, że mogę oddychać, nie popadając w atak paniki. I pierwszy raz od dawna dostrzegłam słońce, które wcześniej przez długi długi czas było schowane za chmurami. Nabrałam powietrza do płuc, na plaży fale odbijały się od brzegu i wszystko nagle się we mnie wyciszyło. Chociaż moje kawałki pokruszonej duszy ledwo się trzymały to po raz pierwszy od dawna pomyślałam, że może z tego wyjdę. Wyjdę z tęsknoty za tobą i poukładam się na nowo.
16 notes · View notes
xepongex · 3 months
Text
tonę w bałaganie myśli, łzach, rozczarowaniach i smutkach
błądzę między twoimi kłamstwami, czarnymi myślami i pustymi dniami
tonę i błądzę
a to moje dwie największe fobie
8 notes · View notes
xepongex · 4 months
Text
znów się spotkamy
kiedyś
przypadkiem
na przystanku autobusowym
w galerii handlowej
uśmiechniemy się niezręcznie
i odwrócimy wzrok
jak gdyby
nasza
przyjaźń
była nic niewarta
prócz 13 lat
wspólnych wspomnień
teraz odwracam wzrok
bo wiem
że wydajesz się szczęśliwsza
i wiem
że to nie ja jestem powodem tego uśmiechu
wiem też
że ja
zamykam się co dzień w mieszkaniu
cichym
pustym
zduszonym przez płacz i samotność
i czekam
czekam
aż zapytasz co u mnie
a ja wtedy odpowiedziałabym
że czuję się najgorzej
najgorzej na świecie
ale wiem
że nie zapytasz
że nie powiesz, że wszystko będzie dobrze
i nie powiesz, że mam płynąć dalej pomimo przeciwności
tak jak ja zawsze Ci powtarzałam
i to sprawia, że
kulę się w sobie
na sofie
i
chociaż moje serce bije
to czuję się martwa
tak pusta
tak wybrakowana
i połamana
bo wiem, że
ja już przestałam płynąć przed siebie
i dryfuję od dawna bez wyraźnego celu
próbując się pogodzić się z tym, że
straciłam cząstkę siebie wraz z odejściem twoim
8 notes · View notes
xepongex · 7 months
Text
zostawiłaś
pusty pokój
plany na przyszłość
rozsypane kapsle na biurku
zakładkę w kotki w książce pożyczonej ode mnie
oraz wyrwę w sercach
dwa lata minęły
a ja wciąż myślę o twoich oczach
czy przed tym jak odeszłaś
czy wołały
że dla ciebie świat już dawno się skończył
_
spoczywaj w pokoju x
9 notes · View notes
xepongex · 8 months
Text
czasami zatracałam się
w oglądaniu naszych starych zdjęć
i we wspomnieniach
i ciągle zastanawiałam się
co się z nami stało
obiecywałyśmy sobie gwiazdy
i że nic się nie zmieni, gdy się wyprowadzisz
a potem zobaczyłam cię
pewnego razu
na mieście
i wydawałaś się taka szczęśliwa
i chociaż tak bardzo cię kochałam
i chociaż byłaś moją bratnią duszą
to zdałam sobie sprawę, że naszej relacji już nic nie uratuje
nie poskładamy tego, co się zepsuło
bo
czasami
po prostu miłość to za mało
29 notes · View notes
xepongex · 9 months
Text
zapominam
o kolorze twoich oczu
oczu w kolorze wzburzonego morza lub nieba przed burzą
zapominam
o barwie twojego głosu i śmiechu
śmiechu, który sprawiał, że czułam się dobrze
zapominam
o tym, że byłaś moim całym światem
lekarstwem na moje złe nastroje
zapominam
chociaż to nie oznacza, że się z tym pogodziłam
13 notes · View notes
xepongex · 10 months
Text
z wiekiem przestajesz już czuć
rozczarowanie
niedocenienie
strach
lęk
zawód
bo z wiekiem człowiek obojętnieje
tyle razy słyszał
krytykę
gorzkie słowa
że
wszystko przestaje mieć znaczenie
wszystko to już
codzienność i zwykłe przyzwyczajenie
27 notes · View notes
xepongex · 11 months
Text
trudno jest mi mówić o uczuciach
tych ciepłych, zimnych, czasem pokomplikowanych
brak mi słów, aby wyrazić to co czuję
a czuję wiele
wiele tak wiele
że krztuszę się tymi słowami
łomocze mi serce
w klatce (piersiowej)
i zrywa się oddech
bo pragnę wiele tak wiele powiedzieć
ale
już
tak
dawno
utraciłam
zdolność
wyrażania
samej
siebie
8 notes · View notes
xepongex · 11 months
Text
w wieku sześciu lat byłam pewna, że osiągnę sukces
światowa gwiazda, projektantka mody
ucieleśnienie piękna,
myślałam, że będę chodzić w wysokich szpilkach
i całować się tak, że po czerwonej szmince nie będzie śladu
marzyłam o gwiazdach, niebie i obłokach
jak to się stało, że
wiek
stał się dwucyfrowy
zawód
stał się z a w o d e m dla mnie
wygląd
stał się ślepym dążeniem do wygórowanych standardów
życie miłosne
stało się rozczarowaniem
a marzenia
stały się czymś głupim,
o czym nie warto mówić
6 notes · View notes
xepongex · 2 years
Text
być może jestem krucha
krucha jak ciastka maślane, które kupuję po drodze do domu w gorsze dni
krucha jak ozdobna porcelana, która stoi zawsze za szybą w salonie tylko na specjalne okazje
krucha niczym lód pokrywający tafle jeziora
krucha
dobra
ozdobna
nietrwała
15 notes · View notes
xepongex · 2 years
Text
przecięłam sobie palec, krojąc warzywa
wycieram krew, chwytam za telefon z chęcią napisania do kogoś
szybko jednak odkładam urządzenie w kąt, bo zdaje sobie sprawę, że nie mam już nikogo, do kogo mogłabym wysłać g ł u p i ą wiadomość
i nie wiem co bardziej boli
palec krwawiący czy świadomość życia w samotności
27 notes · View notes
xepongex · 2 years
Text
przez ostatnie kilka tygodni czułam się jakby mnie nie było
pamiętam tylko gorzki smak wódki i oziębłe relacje z przyjaciółmi
dni stały się dłuższe, niebo zbłękitniało, ludzie rozbudzili się do życia
ja jednak czuję jakbym zapadała w sen zimowy i nie miała zamiaru się obudzić
18 notes · View notes
xepongex · 2 years
Text
wieszam kolejną ramkę w pokoju
na zapełnionej ścianie
kilka prostokątnych, kwadratowych
wciąż jest mi ich mało, chociaż optycznie wygląda jakby nie było miejsca na kolejne
tłumaczę, że to dla wyglądu
a prawda jest taka, że wieszam wciąż nowe, aby zatuszować pustkę, którą kryję w sobie
11 notes · View notes
xepongex · 2 years
Text
szare bloki, szare ulice, szarzy ludzie
wszystko wydaje się szare
jedynie ty byłaś ciepłą barwą wśród tylu szarości
ale coś się stało
przygasłaś i już nie rozpoznaję cię w tłumie
znów nie mam sił
być szarym człowiekiem wśród szarych ludzi bez ciebie
19 notes · View notes
xepongex · 2 years
Text
nigdy nie czułam się dość wystarczająca
wystarczająca dobra do polubienia,
i wystarczająca ładna
zawsze znajdowała się we mnie skaza
a jedyne czego pragnęłam to być wystarczająca do pokochania
578 notes · View notes
xepongex · 2 years
Text
jest już 12, ale wciąż siedzę pod kołdrą
nie mam siły się ubrać czy zjeść śniadania
jest mi zimno w stopy, opuszki palców czy na duszy
czuję się tak jakby ktoś w nocy odebrał mi wszystkie powody do wstania, których nigdy nie było za wiele
mam wrażenie, że im bardziej zakopuje się w pościeli, tym bardziej odcinam się od świata,
nie mam siły odpowiadać na puste pytania 'co tam?', bo wiem, że i tak bym skłamała
po prostu jest mi trochę zimno
a największy chłód czuję w sercu
36 notes · View notes