#sinab

[actualbird]

good day po fave online kuya kong si kuya zak 🫶🏽🫶🏽

feel free to delete this from ur inbox if u don wanna answer i genyuweenly won't mind <33 pero how did u decide on a senior high school?? a strand?? A COLLEGE???? a career too doot doot doot

idk school and the future has been stressing me out :pain: also any debate tips cause in my head ur a very good speaker...... my first debate is graded so it's taking a toll on my grp 😓😓😓😓 AND labag sa kalooban namen ung topic AHAHHAHAHHA so namamlastik lang kami

thank u sm ule kuya kahit na idelete mo to, typing it out made me calmer ng onti seryoso ueuueue

>hopefully friendly neighborhood (marikenyo) grade 10 student

ps; ur luke cos is so cos goals the luke stan in me is screaming crying cause im curious if im taller than u /j im only 5'2" lawl UR WIG IS SO NICE TOO LIKE GENUINELY !!!! the styling is mwa chefs kiss

hi hi anon!! omg first off can i just say i got a nice boost of happy chemical from being called kuya zak like,,,,oh das me :'D

and it's alright, i dont mind this at all!! i really understand how the future can be stressful huhu, especially when ur in high school, so helping out in any way wld be my pleasure

i'll go thru this one by one (and under a readmore) cuz it seems uve been following here for a while so siguro by this point, siguro alam mo na na madaldal ako esp sa mga ask responses JHVKAJHSFVJKAHS

how did i decide a senior high school strand/college degree/career?:

unfortunately, i cannot help on on the High School Strand kasi 'di ko naabutan yung strand system in high school VSJHFVKSJDHGSD. my batch graduated right when they started doing strands, so i never got to experience it, huhu, nor do i understand the process (even after my younger sibling has tried many times to explain it to me, minsan bobo ako jVKJSHF)

but maybe my next stuffs can help out :D

in choosing a college course i.....really kinda just picked what i wanted to do. and this was a huge privilege i'll always be grateful to my family for, whatever i wanted to study, they'd support me. the courses i applied for in diff schools were the following, in order of first to last choice: Creative Writing, English/Comparative Literature, and BA Psychology (tho disclaimer: i only put this last one on application forms cuz it was needed, i didnt actually want to study that very much HAHA, it was writing or lit for me all the way)

on why i wanted those courses is....idk it's another thing that i think is also a privilege. ive always known that ive wanted to write, to study writing, and to pursue it later on. ive been writing and reading ever since i was a kid and i was pretty deadset on it from an early age.

i know that a lot of people dont have a similar experience tho sometimes, but i guess my advice for how to pick a college course is: what can you see yourself enjoying learning more and more and more about?

ofc, this gets a bit more complicated if ur family is strict and will only allow u to take certain degrees huhu. but if uve got the freedom to choose, i'd say dont just think about what you like, but what you'd like to learn about.

cuz college is work. it's a LOT of work. and while liking something can help, that Like can fall flat when youve gotta be doing all the requirements. it helps if, whatever u choose, it's something uve got a craving for knowledge for.

and honestly, if you dont know what to get or if you choose something and realize it isnt for you, thats okay too! you can shift courses in college! or if you want to learn more, you can take a minor degree! sometimes your first choice wont work, and thats okay. you can choose again and see what fits.

how i chose my career was a bit different from this cuz....the ph job market is in shambles JHVASFVASKJFHASVKFJAH

i currently work as a copywriter and despite the stresses, i really enjoy my job! but this wasnt my first job (my first job fucking sucked so bad that i resigned within a month) and i didnt land it straight out of college (i was out of college for over a year before landing my current gig). i got lucky with my current job, bc when it comes to careers, it's a lot harder to have a choice.

of course, all the jobs i was looking into were writing related: content writer, SEO writer, scriptwriter, etc etc. but theres a lot of companies out there that treat writers like absolute shit, a lot of companies who wont get back to you after an interview, a lot of companies who wont take you. i didnt choose my career so much as get lucky in the job market gacha (lol), but my advice here is that like...search within the industries you think you'd, at best, enjoy working in or, at minimum, can endure being in

which is a very depressing statement, i know.....life is tough, but there are good jobs out there with ppl who wont treat u like crud. if i got lucky, i can only hope more ppl can get this kind of experience too

and like i said in the college bit, if u find urself in a job u dont vibe with and u have the privilege/stability to be able to quit it:.....just quit it

a lot of these life choices are made to be really Big by schools and teachers and everybody really, but you dont have to get it right the first time. you can start over, it's alright, youve got your whole life ahead of you. if your life allows u the privilege and freedom to choose and discover new things, dont hold yourself back

i hope this could help somehow. i realize that a lot of this is medj philosophical jHVJHSFKJSD but back when i was in college, i wish somebody told me that it's not the end of the world if i didnt get it right the first time. so thats what i'll tell you, cuz it's true :'D

and as for debate tips HAHA, okay heres where i can give some more concrete advice because i LOVE DEBATING. I LOVE PUBLIC SPEAKING AND PRESENTING OMG OMG. it's a dream come true for me, people HAVE to listen to what ive got to say, it's a huge power trip JVSKJHFVAJS

ANYWAY, DEBATE TIPS:

i am so sorry that the topic that got assign to u and ur grp isnt something u like huhu. but my overall tip for debate (and any public speaking tbh) is. fake it

like, legit, just fake it. the delivery portion of debate, to me, is basically theatre and acting HVKJHVFKJAHFAS

imagine the most confident speaker uve ever seen urself, maybe somebody so confident na nainis ka sa kaniya, and do exactly that:

get that good posture, make motions with your hands because this helps get people's attention. if eye contact makes u nervous (it makes me so nervous huhu) u can blur/unfocus ur eyes, U Do Not See It

maintain a good rhythm with your speaking too. speak with moderate loudness and emphases for the less important, and then idiin mo in the bits na gusto mo parang mic drop moment ahfjshfa (which is usually saved best for the latter portion of an argument, but good to pepper it in as well thru the whole thing with ur most important pieces of info)

tho ofc thats all only on the public speaking bit. if im remembering correctly, high school debate does also rely heavily on the research/outline stuffs u have to do prior to the debate, and for that, i have less advice huhu. im not all that great of a researcher, but as long as uve got ur reputable sources all arranged well, oks na yan!

i feel like at this point i shld tell u that in high school, medj patapon ako na estudyante, basta pumasa ako, ok na yan sakin JHVJSHFVKDSJHFKS

that being said, pls take all my advice w a grain of salt, ha! because what works for me might not work for you. everybodys got different methods of speaking, researching, choosing degrees and careers. but even if what i said doesnt match what wld work for u, i hope ur main takeaway na lang is that u can do whatever u want in whichever way works best for you

anyway, thats all ive got to say for now! i hope smthng here could be of use and that you have a great week, anon :'D

(P.S. WAAHH, THANK U FOR UR KIND WORDS ON MY LUKE COSPLAY :DDD!! i got the wig secondhand for a steal price HAHA and......yes, you are taller than me, im 5'1" JHVJSHDFVKSDJHFVDSKJHFDSKJJKHVKJH)

#asks #anon #ANG DAMI KONG SINABE HSFKJSSFGJH i hope smthng here can help tho <3

[lilithaban]

Dominance

pairings: jeon wonwoo x female reader

— filo setting

🖋️: smut, bf au!

warning: 🔞 mature content, liquor, cigarettes, female dom, profanities, unprotected sex, language

— dni minors!

posted: january 27, 2023

happy reading!

—————————————————————

“What about the gin bulag or alfonso?” suhestyon mo habang si Wonwoo naman ay naglalaro ng genshin impact sakanyang phone.

“Balak mo ba akong lasingin, baby?” sagot nito habang nakatuon ang atensyon sa kanyang nilalaro.

“Hmm nagrereklamo ka? sabi mo magsuggest ako ng alak!”

My boyfriend put down his phone on the side table and turned his gaze to me. “Yes, pero hindi ko naman sinabing hard. Kaya mag beer na lang kaya tayo?” sagot nito atsaka lumapit sakin

Nagkibit balikat lamang ako at agad na tinignan ang refrigerator para icheck kung may red horse o kahit anong beer. “Hmm”

“Baby we only have red horse here, is that ok with you?”

“Hmm yes. Come here let’s get it done”

—

It’s past 3 am and both of you are still alive and already drank one case of red horse and smoke 4 sticks of cigarettes. Nasa veranda niyobg napagpasyahan na mag-inom.

“Are you tired baby? can you still drink?”

I shrugged. “No, but let's settle with one case na lang. And let’s just enjoy the view for now.”

Lumapit ka kay Wonwoo para umupo sa kandungan niya atsaka siya niyakap. Habang nakayakap ka sakanya naramadaman mo na lang ang marahan niyang paghimas sa buhok pababa sa bewang mo.

“Hmm that feels so nice,”

Narinig ko naman ang mahina niyang pagtawa. Patuloy lang siya sa pagsuklay sa mahabang buhok. “You smell so nice, Y/n. I can’t smell the scent of beer and cigarette on you. Hmm”

“Uh huh, Woo can you tie my hair?” I said and give him my ponytail.

Dahan-dahan niya munang sinuklay ang aking buhok atsaka ito itinali. Pagtapos nun ay wala ni isang nagsalita sainyo bagkus tanging simoy lang ng hangin ang tangung naririnig.

Sa ilang minuto niyong pagyayakapan may kung anong kilit kang naramdaman sa kaibuturan mo.

Oh fuck

Napamura ka sayong isipan because something inside you ignites.

Fucking hell...

Kumalas ka pagkakayakap kay Wonu atsaka hinawakan ang magkabilang pisngi nito. Marahan mong hinimas ang pisngi ng nobyo mo at tinitigan ito diretso sa mata.

“Hmm?”

Fuck, here comes his lazy stares. I can already feel my wetness down there! Of course his lazy eyes is one of your weakness because he really really hot when he does that.

Tinitigan mo pa rin siya at para kang aatakihin sa puso dahil sa kagwapuhan nito. His lazy stares, glasses on, and him on black shirt is like killing you.

“Ang pogi pogi talaga ng boyfriend ko,” ngiting sabi mo at hinalikan nang paulit-ulit ang mapulang labi nito.

Hahalikan mo na ulit sana siya nang hinuli niya ang batok mo. Nakatitig lang siya sayo na parang may masama kang ginawa sakanya. Napalunok ka na lang nang makita mong kinagat nito ang kanyang labi.

“You're triggered something, are you aware of that?” madiing sabi nito habang hawak nito ang batok mo at mariing nakatitig sayo.

Ngumiti ka lamang ng nakakaloka. Pinatong mo ang dalawang kamay mo sakanyang balikat at binigyan mo siya ng napaka tamis mong ngiti.

Na hinding-hindi matatanggihan ng isang Jeon Wonwoo.

“Hmm really? I mean what do you mean by that? masama na bang halikan boyfriend ko?” sinadya mong ngumuso at hawakan ang mapulang labi nito gamit ang iyong hintuturo.

Now you can clearly see your boyfriend's raging eyes. Despite of his stares you slowly grind on his lap feeling his clothed dick. Patuloy ka lang sa paggiling sa kandungang ng boyfriend mo habang siya'y halos lapain ka na ng mga titig nito.

Ngumiti ka ng nakakaloka nang maramdaman mong unti-unting bumaba ang kamay nito sa suso mo.

“Hmmm” mahina kang umungol nang lamasin nang marahan ang iyong suso. Dahil sa ginawang pag lamas ni Wonwoo ay tumayo ka atsaka unti-unting tinanggal ang damit pang itaas mo. Leaving your red wine lacey bra.

Kitang-kita mo ang panggigil ng mga titig ni Wonwoo kaya nung hahawakan ka na niya agad mong hinawakan ang dalawang kamay nito upang pigilan sa balak nito.

“Not so fast baby,”

Binitawan mo ang mga kamay nito atsaka lumayo nang kaunti.

Mas lalo pang dumilim ang mga titig ni Wonwoo nang mabagal kang sumayaw sa harap nito. Tumalikod ka at gumiling sa harap nito.

“Fuck y/n” nagsunod-sunod na ang mura nito dahil sa sekswal mong pagsayaw.

Dahil sa matinding panggigigil ni Wonu ay hinuli nito ang kamay mo atsaka hinila ka pabalik sa kandungan nito.

“Tangina y/n ayokong minumura kita pero dahil sa ginagawa mo sinasagad mo ako.” bakas ang inis at matinding pagpigil sa pagkakasabi nito

Mahina kang natawa at hindi mo na hinintay na magsalita pa ang iyong nobyo at hinalikan ito ng malalim.

Inayos mo ang pagkakaupo mo sa kandungan ng nobyo mo habang nagpapalitan kayo ng mapupusok na halik. Kinagat mo ang ibabang labi ni Wonu nang bigla niyang lamasin ang suso mo na kanina pa namumula.

Habang nagpapalitan kayo ng mapupusok na halik ay siyang pagbaba ng kaliwang kamay ni Wonu papuntang mamasa-masa mong puke.

Marahan niya itong hinimas kahit na may suot ka pang skirt at panty. Kaya naman tumigil ka sa paghalik at tinitigan ang kamay niyang inaasar ka.

“Tangina ka ipasok mo na” naiinis mong sabi at gumiling habang hinihimas nito ang naglalawa mong puke. Para kang mababaliw sa sensasyong nararamdaman mo mula sa paggiling ag paghimas ng talentadong mga daliri ni Wonwoo.

“Chill the fuck down woman, kakantutin din kita.”

You rolled your eyes because your temper cannot take it anymore so you quickly stood up then dragged the fuck down Wonwoo on your living room.

Nang makarating kayo roon ay agad mong tinulak pa-upo sa couch atsaka dali-daling hinubad ang natitira mo pang saplot. Kaya naman mas lalong nakaramdam ng libog ang nobyo mong kating-kati na wasakin ka.

Mabilis kang kumandong sakanya. “No more foreplay lover boy” you smriked and slowly grind your wetness on his hard fuck dick.

“But I wanna eat you before that,” taas kilay na sinabi ng nobyo mo habang nakatitig sa hubad mong katawan.

You crossed your arm, “No. Let me dominate you this time,”

You can already feel his dick twitching so you hurriedly insert his fat ass dick on your hole.

“Fuck, ang sikip mo pa rin talaga kahit kailan” narinig mong mura ni Wonu habang naga-adjust ka pa sa laki nito. Kahit na ilang beses na may nangyari sayo ng nobyo mo still nahihirapan ka pa rin dahil sa laki ng tite nito.

Nang makapag adjust ka sa laki nito ay unti-unting bumibilis ang pagtaas baba mo sakanya. Hindi mo na alam kung saan ibabaling ang iyong ulo dahil sa sobrang sarap ng sensasyon na hatid sayo ng bawat pagsalpok ng puke mo sa malaki at matabang ari nito.

“Fuck, fuck yes! oh my god,”

Nagsunod-sunod na ang malulutong monng pagmumura at ungol. Kaya naman hinalikan ka ng nobyo mo at sumasabay na rin sa ritmong ginagawa mo.

“Putangina, y/n” rinig mong mura nito at ang sunod-sunod nitong ungol na lalong nagpalibog sayo.

Nagpatuloy lamang ang pag sasalpukan ng puke mo at ang ari ni Wonwoo nang makaramdaman ka na malapit ka nang labasan.

“Oh god, baby I’m coming” hirap na hirap mong sinabi

Naka awang na ang mga labi niyo at mga matang tumitirik dahil sa hatid na sarap ng ginagawa niyo. Parang mas lalo kang mababaliw at lalabasan dahil sa bawat pagsalpukan ng mga ari niyo ay ang siyang pag lamas ni Wonwoo sa suso mo.

“Hmm fuck i’m coming”

At kaunting ulos pa ay sabay kayong nilabasan ng nobyo mo. Ramdam mong punong-puno ng tamad ang puke mo.

Napayakap ka na lang sakanya dahil sa pagod. Parehas hinahabol ang hininga. Nakapatong ka pa rin sakanya at nasa loob pa rin ng puke mo ang ari nito kaya ramdam mo pa rin ang paninigas nito. Kaya mabilis kang hiniga nito sa couch.

“Baby, I think I'm gonna fuck you till the sun shines.”

#ao3 #smut #spg #seventeen #svt au #svt smut #jeon wonwoo #tagalog #filo au #wonwoo x oc #wonwoo #wonwoo smut #filipino author #filipino #carat #caratland #kalat #mingyu #wonu smut #svt wonwoo #fanfics

[ligayangdala]

pregnancy scare with mk 🤞🏻

OK I REALLY TRIED MY BEST AHAHAHA RUSTY WRITING

“baby, baby, wait...” ungol ni mark nung kumandong ka sakanya, halos mairita ka kasi libog na libog ka buong araw at hindi nakakatulog yung pang-aasar at pagsuot niya ng grey sweatpants habang tinatapos mo yung trabaho mo ng tahimik. “baby, meron ka ba? ganto ka lang naman kalibog kapag meron ka...”

agad kang natigil at napaisip kung kailan ang huling araw na nagkaroon ka—counting back the days, dapat last week ka pa nagkaroon pero... “fuck, dapat nung isang araw pa!” sabi mo, agad na umalis sa kandungan niya at dumiretso sa banyo kung saan may pregnancy test sa loob ng cabinet dahil binigay ito ng kapatid mo sayo as a joke nung inimbita niyo sila pagkatapos niyong mag-settle ni mark sa sariling condo niyo.

ilang minuto ang nakalipas, nagkulong ka sa loob ng banyo at hindi pinansin si mark. naghihintay ka lang sa loob, naghihintay na magkaroon ng lakas ng loob na ikutin ang nakataob na stick at tignan kung buntis ka ba o hindi. tangina, bahala na. isip mo at agad na binaliktad ang puting stick. patuloy ang pagkatok ni mark sa pinto dahil masyado ka nang matagal sa loob at hindi siya pinapansin. binuksan mo na ang pinto para papasukin si mark na agad kang niyakap pagkakita niya sayo, akala mo ilang araw kayong hindi nagkita. nararamdaman mo ang kabog ng dibdib ng nobyo mo kaya naman, “mark, natatakot ako.”

“ako rin, baby pero... kapag meron nga, andito lang ako. sa tabi mo palagi.” sabi nito at nagtanim ng halik sa bumbunan mo. “gusto mo ako na mag-flip?”

tanging tango lang ang sagot mo at nagumpisang magbiglang si mark bago ito ikutin. negative, lahat ng ginamit mo. akala mo nabunutan ka ng tinik sa dibdib. “negative.” sabi niyo pareho, “but i’ll go to the doctor kung kailangan. kung wala pa rin akong period this week, then it’s a sign na need kong magpa-doktor.”

tumango si mark sa sinabi mo at kinulong ang mukha mo sa kamay niya bago nagtanim ng halik sa labi mo. pinagdikit nito ang mga noo niyo at sinabing: “i’ll respect any decision you make since your body, your choice. i’m here to support you no matter what.” at nagtanim pa ng isa pang halik sa labi mo, “i love you.”

#💭 ligayangdala thoughts #mark lee imagine #mark lee angst #mark lee fluff #bf!mark #mark soft hours

[pilyongpinoy]

Bumili ako ng meryenda sa tindahan ni Aling Marta. Napakainit pero sandamakmak ang mga kapitbahay ko na nakatambay sa harapan ng tindahan nito.

"Ate, pabili ako ng pancit canton at kape" sabi ko. Petsa de peligro na kaya naman tamang tiis muna ako sa pancit canton. Pambansang ulam na ata ito ng mga taong nagtitipid. Sasabayan ko pa ng kape kahit na napakainit na at katanghaliang tapat. Sabi nga nila, coffee is life.

Inabot ni Aling Marta ang mga pinamili ko at sinabing "Parang pumapayat ka ata Pinoy. Kumakain ka ba ng ayos?"

Napatingin ako sa gilid ng tindahan ni Aling Marta, doon ay may salamin at tinignan ko ang aking sarili. Pumayat na nga ba ako nang sobra?

Humirit naman si Aling Adeng. At sinabing "Anlaki-laki ng sahod mo iho, gastusin mo sa pagkain huwag sa kung anu-anong mga gamit. Nung isang araw, may dala ka na namang gamit sa bahay. Alagaan mo sarili mo. Unahin mo ang pagkain."

Hindi ko alam kung 1. Matutuwa ako sa concern ni Aling Adeng, 2. Kung magiging saracastic akong sasagot sa mga sinabi nya, o kaya naman 3. Ihahampas ko sa mukha nya itong binili kong pancit canton at kape.

Di ko na napigilan ang sarili ko at sinamapal ko sa mukha nya itong hawak kong pancit canton. Pero syempre sa isip ko lang nangyari iyon. Kahit papaano ay may respeto naman ako sa matandang ito.

"Kumakain naman po ako sa oras. Sadyang marami lang pong iniintindi at inaasikaso sa trabaho" sabi ko sabay alis sa harap nila. Hindi ko na hinintay ang sagot nila dahil baka magkatotoo yung iniimagine ko.

Pagkauwi ko sa bahay, tumingin ulit ako sa salamin. Pumayat ba ako nang sobra? May mali ba sa katawan ako? Bakit sa maikling sinabi nila ay tila hindi na mawari ang aking isip sa kakaintindi kung may mali ba sa akin. Iba rin pala ang epekto ng mga tsismosa sa paligid.

Niluto ko ang pancit canton at tinimpla ang kape. Pagkatapos, ako'y kumain.

[hoihoiikrista]

Guys, hindi ko sinabing i-reach nyo yung standards ko. I have my own standards. Kung hindi mo kaya yun at nasasaktan yang ego mo eh hindi ko na kasalanan yan. Wag mo pilitin abutin ang di mo kaya. Tama yan, keep it low. Smart ass na mga babae ngayon tandaan nyo yan.

[walaumalistulog]

Ang favorite kong conspiracy theory ay nung sinabing magiging okay din ang lahat.

#hahaha tangina anu daw

[tobywannabe]

Nung june, si mama nagkasakit. Nung august, ako. Nitong September, yung aso ko naman. Nakaconfine ngayon si Blanca. Torete ang isip ko. Alam mo yung randam mo talagang umiikot ung paligid mo kahit alam mong nakahiga ka lang naman. Nangyari sakin kanina. Sinabihan akong 50/50 ang chance ni Blanca makasurvive, stage 2 kidney disease. Hindi ko na alam pano ko aayusin utak ko. Parang isang pitik na lang mababaliw na ko.

Nagsusuka kasi sya non stop kahapon hanggang kaninangumaga kaya dinala ko na agad sa vet. Sana pala umuwi na ko agad after shift. Kung maaga lang sana ako umuwi, madadala ko kagad si blanca, di sana sya madedehydrate. Kaninang umaga umiiyak na ko nung lumupaypay si Blanca sa lamesa ng doctor. Hindi pumapalag. Hindi siya ganun, matapang siya pero hindi sya ganun kaninang umaga. Payat na payat, dehydrated, at namumutla. Parang gumuguho mundo ko nung sinabing kailangan siya iconfine. Mas bumigat pa pakiramdam ko nung nalaman kong magkano babayaran. Sapat lang sa budget for this month yung laman ng atm ko. Para akong mababaliw at iiyak on the spot na kinakausap ako ng doctor. Nung binigyan ako ng time makasama si Blanca habang nandun siya sa cage niya e di ko na napigilan umiyak. Ang hirap pigilan. Hanggang jeep pinipigilan ko. Di ko na din napansin na kaya ko palang lakarin yung mula sa clinic papuntang sakayan na di ko ginagawa pag nasa tamang pagiisip ako (nagtatricycle ako usually except knina).

Iniyak ko lahat kaninang tanghali pagkadating ko sa bahay. Iyak na hindi ko ginagawa pag may kasama ako sa bahay. Iyak na may tunog. Iyak na masakit pakinggan. Parang nahihilo akong di ko malaman. Iniisip ko yung mga sinabi ng doctor. Anemic si Blanca. At yung chance ng survival e nakadepende aa blood chem. Sa tanghali din na yun sinabi na lumabas na yung blood chem at 50/50 na yung chance of survival ni Blanca dhail meron syang kidney problem, stage 2 na. Para akong dinaganan ng kung anu anong maisip mong mabigat. Iniyak ko lahat kanina. Namaga na yung mga mata ko. Abnormal yung crea at bun, pati yung parameter sa liver, mataas din. Sinabihan ako na kailangan nila bigyan ng gamot si blanca. May mga nagsusurvive at nakakaraos naman daw sa ganito. Wag nga lang daw sumuka ulit si Blanca. As of 2pm, di pa naman daw sumusuka si Blanca at kinain nya yung binigay na dog food sakanya.

Pagdating ko sa clinic ng 3pm, binigyan lang kami ng 30 minutes dahil bawal daw magtagal. Pagkadating ko sa loob, umiyak nang umiyak si Blanca. Pinigilan ko lahat ng iyak ko. Halu halo nararamdaman ko nung panahon na yun. Pero masaya ako na yakap ko si Blanca nun. Para sakin, mas okay si Blanca nung hapon na yun. Siguro malaking tulong talaga sa dehydration yung swero niya. Kinausap ako nung doctor niya. Di ako makatingin sa mata dahil alam kong iiyak ako. Tinanong ko siya ulit kung pwede ko na siya iuwi kinabukasan kahit may swero, pwede naman daw. Hindi ko namalayan yung oras, pinasok na kami nung vet assistant, pwede na daw ako umalis baka daw mahuli sa cctv na nagooverstay na ko. Hindi ako ready nun. Binalik ko sa cage si Blanca. Nagbabye ako pero nagstart na siyang umiyak nung lumabas na ko ng kwartong yun. Nagstart na naman ako umiyak pagkalabas ng clinic. Alam ko nakasalubong ko pa yung doctor niBlanca pero late ko na din naisip na siya yun dahil torete nga ang utak ko.

Bukas, sana bumuti lagay niya. Sana mas okay siya. Sana maiuwi ko na siya. Sana magkapera ako para maiuwi siya. Sana.

[0710studios]

Imagine yangyang fvcking u hard tapos he's cursing in mandarin, ang sexc TT_TT

TANGINA YANGYANG BRAINROT NAPAKAPOGI NIBYANGYANG WALA NA KO MASABI NAPAKAGWAPO NAPAKATALENTED LAHAT NA NA SAKANYA T__________T

“fuck, yangie... ibaon mo pa...” ungol mo, ang pisngi mo’y nakapatong sa unan niya habang bumabaon ang kanyang kuko sa balat ng balakang mo. “yang... tangina,”

“fuck, you’re taking me so well, princess” sabi niya gamit ang sariling lenguahe, naramdaman ni yangyang na sumisikip ka lalo dahil naguumpisa nang magkuyom ang puke mo sa tite niya’t parang sinisisipsip nito ito. napaungol ka dahil bigla niyang hinawakan ang buhok mo’t hinila ito hanggang sa maramdaman mo ang dibdib niya sa likod mo. “wanna get knocked up, right? want me to fuck my babies inside of you.”

kahit hindi mo siya maintindihan, tumatango ka’t sumasagot ng simpleng oo. naramdaman mong lumuwag ang hawak niya sa buhok mo, hinayaan mong bumagsak ang katawan mo sa kama. your body was twitching as you orgasmed, pero hindi pa tapos si yangyang kaya tuloy lang siya sa pagbayo hanggang sa maramdaman mo ang mainit niyang tamod sa loob ng puke mo. nang alisin niya ito, kitang kita kung paano rumagasa ang tamod palabas—tangina, bakit ngayon lang kayo nagkantutan na walang condom?

“yang, cuddles?”

“of course” sabi niya at humiga sa tabi mo bago ka hilahin papunta sa dibdib niya, humalik siya sa ulo mo at sinabing: “you did well, baby. salamat at pumayag kang mag-raw tayo,”

“sabi ko sa’yo, may birth control na nga ako. we can fuck like bunnies everytime as long as hindi ako nag-oovulate.” sagot mo, “nagmamandarin ka na kanina, anong sabi mo?”

“a-ah... wala.”

#0710 drabbles #nct smut #wayv smut #yangyang smut #liu yangyang smut #nct drabbles #wayv drabbles

[shandeyl]

PATULOY….

Akala ko noon nung naghiwalay kami nung ex boyfriend ko nasabi ko sa sarili ko wala na talagang taong kaya mahalin ako ng totoo, halos araw araw akong umiiyak tinatanonh ko yung sarili ko na bakit anong kulang sakin? Sumobra ba ako? Hindi ko alam as in sobrang grabe yung pain na nararamdaman ko. Lalo ang dami kong dala dala na ako lang ang nakaka alam at kahit anong gawin ko wala ng mag babago sa nararamdmaan ko 🥺

Pero hindi ko akalain makikilala kita. Sa una pinigilan ko sarili ko kasi alam ko na magiging mahirap sa part ko lalo sa dami kong insecurities sa sarili ko na alam ko na mahihirapan lang yung taong mamahalin (Ikaw) Tsaka may nauna kasi sakin nun pero habang natagal na nag uusap tayong dalawa at nakikilala kita ng husto sobrang nahuhulog ako sayo na sinabe ko sa sarili ko may mga similarities kaming dalawa sa traumas and shits sa relationship. So nasabi ko sa sarili ko na ay ipupursue ko itong taong to hindi dahil sa gwapo sya or anything. Dahil gusto ko iparamdam sayo yung pag mamahal na deserve mo dahil karapatdapat mong maramdaman yung ganung bagay sa buhay mo. At dahil sa pag pasok mo at sa pag pili mo sakin madami kang isasakripisyo sa sarili mo at sobra akong natatakot para dun at sobrang nahihiya ako sayo kasi despite sa taong kayang ibigay sayo lahat ng bagay which is yung manliligaw mo na isa na alam ko na napaka layo ko sakanya halos wala nga ako sa kalingkingan nya eh. Pero sa dulo ako parin yung pinili mong makasama.

@akocomyk (Jomyk),

Maraming maraming salamat sa pag mamahal at pag pili sakin araw araw. Alam ko hindi matutumbasan ng salamat yung mga sinakripisyo mo para lang sakin. Sobrang grateful ako na meron akong ikaw ngayon at alam ko lang gawin ay pangalagaan ka ng husto at sa abot ng makakaya ko. Alam ko nag uumpisa palang tayong dalawa pero gagawin ko yung mga bagay na mag papasaya sayo, kakayanin ko sa abot ng makakaya ko yung mga bagay na mag papasaya sayo. Dahil deserve mo yung pag mamahal na akala mo dati hindi kayang gawin sayo. At gusto ko lang humingi ng tawad sa lahat ng insecurities ko sa sarili ko at sa mga short comings ko, lalo na sa mga pagkukulang ko na hindi ko maibibgay sayo na kayang ibigay ng ibang tao para sayo. Sa ngayon sana tanggapin mo muna itong pag mamahal ko sayo at sana maging sapat yun mapasaya ka pero kung dumating na ako sa panahon na kahit papaano kaya ko na at successful na ako mas gagawin ko yung best ko para iparamdam pa sayo kung gaano ka kaimportante at kamahal mahal. At lagi mong tatandaan andito lang ako sayo hindi mo ko kaawaya or kahit ano. Ako yung boyfriend/bestfriend mo na pwede mo takbuhan at iyakan sa mga panahong down na down ka. Hayaan mo tulungan kang masaayos lahat ng bagay at mag punas sa lahat ng mga luhang papatak sa mga mata mo. PATULOY kitang mamahalin sa araw araw na kasama kita sa buhay ko. At PATULOY din kitang pipiliin kahit hindi muna ako piliin, ay huli PATULOY akong andito sa buhay mo kahit anong mangyari, susuportahan ka sa lahat ng bagay na nahihirapan kang pag desisyunan. At huli maraming maraming salamat sa pag tanggap mo sakin sa kung ano ako at sa pag paparamadam sakin ng mga bagay na hindi ko mararansn sa mundo. Pero ikaw pinaramdam mo sakin lahat na kamahal mahal ako at dapat ingatan ako.

I LOVE YOU SO MUCH LOVE 🤍❤️😇

[supladangmapagmahal]

Hi.

Ako nga pala si isha.

Nakalimutan kong magpakilala.

I was here on tumblr since 2009 at nagdeactivate noong 2013.

Sa kadahilanang nagpakatanga sa pag-ibig.

Kinalimutan ang tumblr para sa EX kong pinagpalit din ako sa pokpok.

O diba ang saya? Pero that was 7yrs ago.

Ngayon, gusto lo ulit bumalik.

Kasi alam kong sa tumblr dito mo lang malayang masususlat ang kwento ng buhay mo.

Walang huhusga sayo.

Malaya ka.

Yung mga sakit na hindi mo kayang sabihin sa personal,

Pwede mong ilabas dito.

Maraming makikinig pero walang nakikialam kaya malaya ka.

Magpapatuloy parin akong magsulat.

Itutuloy ko padin makinig at magbigay ng mga payo sa mga taong lubog na lubog na din.

Pero pilit na bumabangon.

Pinipilit na maging masaya.

Andami ko ng sinabe.

Subaybayan niyo nalang ang kwento ko.

Uulitin ko,

Ako nga pala si ISHA. 🙂

#rants #random #personal #mental health #2009

[lilithaban]

edge

pairings: wonwoo x female reader

— filo setting

🖋️: smut, angst!

warnings: 🔞, profanities, mature content, suicidal, protected sex

— dni minors!

posted: february 01, 2023

happy reading!

————————————————————————————

“Bakit ka ba nagkakaganito ha, yn?”

“Hindi naman kita girlfriend para umasta ka ng ganito! pinahiya mo lang ako sa mga ka classmates ko!”

Para akong binuhasan ng malamig na tubig sa mga sinabing kataga sakin ni Wonu. T-tangina.

Alam ko namang wala akong karapatan pero ang sakit sakit pa rin lalo na kung buong campus ang may alam sa nararamdaman ko sayo.

“Sorry… wons” bulong ko habang nagpipigil ng iyak.

Napakagat na lang ako ng labi dahil parang anytime lalabas na ang mga dapat kumawala. Para akong winawasak sa mga naririnig ko mula sa kanyang bibig.

“Tangina, ayan ka na naman. Sorry sorry sorry! punyetang sorry yan! nanadya ka ba talaga? Hinahayaan lang kita sa mga ginagawa mo pero ngayon sumusobra ka na. Kaibigan kita pero kung umasta ka akala mo girlfriend kita. Wag na wag ka ng lalapit sakin please lang. Lumayo ka na muna sakin.” bawat salitang lumalabas sa bibig niya tila isang patalim na sumasaksak sakin.

Tangina ang sakit sakit naman pala magmahal...

—

“Ang bobo naman kasi yn bakit ka pa sa bestfriend mo nagkagusto.” natatawa kong sinabi sa sarili ko

“Maganda ka naman at maraming manliligaw pero pinili mo pa rin mag mahal ng isang Jeon Wonwoo.”

Kahit na alam mong hindi niya kayang suklian yung nararamdaman mo. Natatawa ka na lang sa mga naiisip mo at bigla na lang nagbagsakan ang mga luha mong kanina pa gustong kumawala.

Tangina yn hindi ka ba nauubusan ng luha? ayun si Wonwoo nasa club kasama mga kaibigan niya samantalang ikaw pinapatay na sarili mo sa alak.

Hindi habang buhay magpapakatanga at luluha ka na lang dahil lang sa isang lalaki yn.

Pero kasi si Jeon Wonwoo siya.

Bestfriend at taga pagtanggol mo mula pa noon.

Naging sandalan mo na rin siya nung nagka tres ka sa isang major mo.

Hindi niya man kayang ibalik yung nararamdaman ko pero pinili niya pa ring alagaan at protektahan ako. Sobrang sakit lang dahil humantong ka kung saan ayaw na ni Wonwoo ang inaakto mo. Binago mo sarili mo para lang kay Wonwoo at hindi sayo.

Nagpaka possessive ka at sinakal mo siya kahit na magkaibigan lang kayo.

“Ginawa ko naman yung l-lahat eh pero bakit hindi mo pa rin ako magawang mahalin?”

Humagulgol ka lalo dahil wala kang narinig na sagot. Nanginginig ka na sa lamig at sakit kasabay din nito ang unti-unting pagkahilo mo dahil sa mga alak na ininom mo.

Habang humagagulgol ka napasulyap ka sa boteng binasag mo kanina. Dinampot mo ito at sinugatan ang sarili mo.

“Putangina wala pa rito yung sakit na nararamdaman ko sa mga sinabi mo”

Kung may nakakakita man sayo ngayon baka isipin pa nilang baliw ako.

Tinapat mo ito sa harap ng dibdib mo. Natatawa ka at lumuluha habang hawak-hawak ang basag na bote.

“Wala na rin namang kwenta yung buhay ko bakit hindi ko na lang tapusin to ngayon?”

Sobrang sakit na para akong pinapatay sa mga pinagdadaanan ko ngayon.

“Mabuti na rin siguro itong mawala ako”

Tumingala ka sa langit at ngumiti habang mga luha'y tuloy-tuloy pa rin ang pag-agos.

“Sorry... Wonwoo”

Akmang isasaksak mo na ang basag na bote ng may biglang umagaw nito sa kamay mo.

“Putangina yn, anong ginagawa mo!”

Nanigas ka sa kinauupuan mo nang marinig ang boses na yun.

“Wonwoo....”

Hinila ka nito palapit sakanya at niyakap ka ng mahigpit. Ramdam mo ang mabilis na tibok ng puso nito. “A-akala ko kung ano na nangyari sayo.”

“Isang linggo kang nawala. Hinahanap kita pati na rin ang mga magulang mo”

“Nag-alala ako sayo”

Nanlaki ang mga mata mo sa mga narinig mo mula sa bibig niya. Hindi ka makapaniwala na maririnig mo ulit yan sa kanya dahil grade 6 ka nung huling marinig mo yan.

Hinarap ako nito at hinawakan ang magkabilang pisngi ko. Titig na titig sayo ang lalaking kaharap mo at mga mata nito'y punong-puno ng pag-aalala.

“Saan ka ba galing ha? pinakaba mo ako.”

“Bakit mo binalak patayin sarili mo?”

“Bakit yn? bakit naabutan kitang handa na kitilin ang sarili mong buhay. paano kapag hindi kita naabutan ha?” malungkot ang himig nito at bakas ang pag-aalala na siya namang pag-iwas ko ng tingin.

“W-wala...”

“P-pagod na akong m-mabuhay”

“Paano naman ako yn? hindi ko alam gagawin ko kung mawala ka”

Ramdam ko ang panginginig at pagbilis ng tikbok ng puso ko dahil sa mga katagang binitawan nito.

“Please yn wag mo na gagawin yon. Mahal kita, ayokong mawala nag-iisa kong bestfriend”

Kung kani-kanina’y nakaramdam ako ng kaunting saya pero agad din naman binawi ito.

Tangina kahit pala mawala ako kaibigan pa rin ang tingin mo sakin

Nanghihina akong sumubsob sa tuhod ko at muling humagulgol. Ramdam ko naman ang mabilis na aksyon ni Wonwoo.

“Y-yn?”

Kinagat ko ang labi ko baka sakaling tumigil ang pagdurugo ng puso ko pero hindi eh.

Si wonwoo to..

mahal ko siya eh...

“U-umiiyak ka ba?”

Nagulat ako ng hinila ako nito at muling hinagkan ng mahigpit

Pinunasan nito ang mga luhang umaagos mula sa mata ko at tinitigan ako nito ng diretso.

“Please wag mo na ulit akong tatakutin...”

Hindi ka na nakasagot dito dahil nanlalambot ka sa mga titig nito. Natawa ka sa isip mo dahil kahit anong nasakit ang gawin sayo ni Wonwoo at the end of the day siya pa rin ang kahinaan mo.

Dahil sa dulot ng alak sayo parang may demonyo ang sumapi sayo ng inilapat mo ang labi mo sa labi ng lalaking kaharap mo.

Para akong sinaksak nang paulit-ulit dahil hindi ito nagre-response sa mga halik ko. Kumirot ang puso ko at nagbabadya na naman ang mga luha ko kaya akma na sana akong tatayo at tatakbo paalis ng bigla akong hiniit at hinalikan nito.

-

Hindi ko alam kung paano kami nakapunta sa sasakyan niya pero heto kaming dalawa pinagpi-pyestahan ang katawan ng isa’t isa.

Kanina lamang ay sobrang sakit ng puso ko at para na akong mamatay dito ngayon naman nangingibawbaw na ang sarap. Kasalukuyan nitong hinahalikan ang baba ko kaya hindi ko mapigilan ang pag-ungol at ang pagdiin ng kamay ko sa buhok niya upang mas lalo pang lumalim ang marating ng dila nito.

“O-oh my god”

“Lalabasan na ata ako Wonu” kahit na hirap na hirap ako nagawa ko pa ring sabihin sakanya yon

Hindi siya nagsalita at bagkus para na akong mababaliw dahil mas lumalim pa at pinasok pa nito ang dalawang daliri sa ari ko. Hindi rin nagtagal ay nakaramdam na akong likidong lumalabas mula sa ari ko.

Kitang-kita ko ang pamumungay ng mga mata ni Wonwoo.

“You taste so good, fuck”

Masisira ko na ata ang backrest ng upuan na to dahil sa malagkit na pagtitig nito sakin. Hindi na nito sinayag ang oras at inutusan ako na pumwesto sa backseat. Maya-maya lang din ay nakapatong na siya sakin.

Napasigaw ako ng makaramdam ako na parang pinupunit ang ari ko. Fuck first time ko lang to at ang laki pala ng ari niya!

“Shit, virgin ka? fuck”

“Tell me if itutuloy ko pa ba o hindi. Ayokong gawin to sayo lalo na’t lasing ka”

Ramdam ko ang pag-aalala sa boses nito “Hindi ako lasing Wonu. You have my permission”

“You can fuck me in every possible way”

Pagtapos ko sabihin iyon ay binaon na ni Wonu ang ari niya sa loob ko kaya’t napasigaw ako at medyo naluha dahil sobrang sakit.

Imbis na magsalita ay binigyan lamang ako ni Wonu ng mababaw na halik hanggang sa maging malagkit ito at nagsimula na rin itong bumayo.

Para akong mababaliw

Para akong nasa langit

Sa hindi malamang dahilan bigla ko na lamang nasabi ang mga katagang ito habang bumabayo ito sa ibabaw ko at napapaungol.

“A-aahhh ang sikip mo kingina”

“I love you, Wonwoo”

Pero wala kang narinig dito at patuloy pa rin ito sa pagbayo sayo. Kaya para kang maiiyak ulit dahil kahit anong gawin mo hindi ka talaga pinapakinggan ng mundo.

Hinayaan mo na lang na may tumakas na mga luha sa mata mo at nagpanggap na lamang na naiiyak sa sarap kahit na totoo’y nasasaktan ka na hinayaan mo na lang itong gamitin ka. Napakagat ka na lang sa labi at pumikit.

Libo-libong mga boses na ang bumubulong sayo na tama na. Hindi talaga kayo tinadhanan para sa isa’t isa.

Tama na kasi mas lalo ka lang nahuhulog sa mga patibong nito at baka hindi ka na makabangon pa sa sakit.

Hindi mo na namalayan na nilabasan na pala siya at sumalampak sa tabi mo, naghahabol ng hininga.

“Shit that was so fucking hot”

"I'm hoping we don't get awkward after this, yn, since you're my friend."

Napatawa ka na lang at inayos ang sarili. “Of course not,”

“Sige na Wonu, uuwi na ako”

Hindi ko na siya hinintay pa at tumakbo na ako palabas sa sasakyan niya.

Sa gabing ito hindi ko alam kung may mas sasakit pa sa nararamdaman ko eh

Nagpakatanga ako sa kanya at hinayaan na may mangyari samin.

Hindi ko alam kung makakabangon pa ako sa sakit na to.

Binigay ko na lahat kahit pa katawan ko’y binigay ko na rin sa kanya

Nag confessed na ako pero tila naging bingi ito sa oras na yon

Lahat ginawa ko para sa kanya pero sa huli ako pa rin itong uuwing sugatan. Hindi ko na maipalawinag nararamdaman ko dahil sakit at kirot ang nangingibabaw sa puso ko.

Mahal na mahal kita Wonwoo.

At hindi ko na yata to kaya…

#svt wonwoo #svt smut #wonwoo #jeon wonwoo #wonwoo x oc #wonwoo smut #filo au #fanfic #ao3 #filipino author #filipino #jeon wonwoo smut #svt angst #seventeen #seventeen smut #svt fanfic

[levsnokov]

back again.

i simply hate it when my mom comes home pissed and even if she's supposed to be mad at one person, nadadamay kaming lahat.

my brother just so happens to forget to do 4 of his projects and imbis na magalit ako, nagmagandang loob nalang ako and nag print ng mga pics na kelangan niya. nagpunta sa chs para doon magpa-print kasi wala na colored ink printer namin kaso sarado print shops there. and wala rin akong dalang phone at the time so dumeretso ako kina josel. nakakahiya kasi wala man lang akong pasabi sa kaniya but he was kind enough at hindi ako pinagbayad. im very thanful sa kaniya non kasi idk, it made me emotional nung andoon ako.. kasi biruin mo yun, someone's kind enough to do u one thing at the exoense of nothing.

i kept thanking him before i left to drive home. madilim na rin non at the time and i was rushing home para may masimulan na si ian bago siya maabutan ni mama na walamg ginagawa.

i got home and gave the papers and he got to work agad. mama arrived 5 minutes after i did nung una, okay naman siya, parang hindi naman ganun ka-galit. kaso nung nakita na niya si ian, doon na siya sumabog. sinisigawan niya si ian, normal na samin yun. pero smth abt today felt different and nasaktan din ako.

one thing led to another and si mama and papa na nagsasagutan. padabog kasing sinara ni mama yung pinto sa cr tapos hinagis yung timba palabas, naiinip si papa. alam niyang galit si mama pero pwede bang maging mahinahon tayo. sinasabihan kami ni mama na magaling lang kami manira pero ano bang ginagawa niya?

edi pinulot ni papa yung mga timba na hinagis ni mama tapos pabulong na sinabing "kainis naman" tapos bumuntong hininga siya. narinig ni mama.

while eating dinner, nagsasagutan na silang dalawa and it rlly drained me kasi pinapatulan nila isa't-isa. and i worried over ian kasi he has this blank look on his face and it's becoming evident sakin na nagiging normal nalang yung away magulang sa kaniya. napatingin si mama kay ian tapos binalibag sa muka niya yung takip ng baunan niya tapos binaling na naman niya galit niya kay ian and i felt my stomach drop kasi nakita ko reaction ni ian. and i felt so bad, so guilty and so helpless.

nakakahiya, buong apartment complex naririnig yung ingay sa bahay namin. tapos sakin na naman napunta yung galit niya kasi "dinadaganan" daw ng bag ko yung bagong camera and i looked over kung ano sinasabi niya and my bag isnt even directly above the camera bag and just out of fucking nowjere she threw my bag sa sahig, padabog, pagalit. lahat ng gamit ko binato niya, may basag na salamin ko.

doon na ako napuno kasi nung sinubukan kong i-explain na hindi naman, sinisigawan lang niya ako. she wont lsiten and it hurt me a lot kasi i cant even defend myself, laging siya yung tama, kami mali. bawal an raw namin gamitin yung camera, wala daw kaming pake, wala kaming malasakit, wala kaming pagiingat, di kami nagpapahalaga.

so i had to quickly text my cm, si tin, kung owede ba camera niya tom. i was practically begging and i felt so humiliated by it.

that film mattered to me tapos gagaguhin lang ako ng ganon.

iko-compare pa ako kay mark kasi nakita siya ni mama na "tablet" lang ang gamit to film..

my chest hurts so bad and i cant breathe.

[ligayangdala]

🎧 NOW PLAYING: the moment i knew by taylor swift

📣 MARK LEE. light angst, fluff, idol!au, bf!au

✍️ written in taglish | ⚠️ profanities, doubting one's partner | 📅 posted on july 27th, 2022

(get well soon, mark & renjun! <3)

NAKAKAILANG TEXT AT TAWAG KA NA KAY MARK, PERO NI ISA WALANG SAGOT.

medyo disappointed ka dahil ang taong inaasahan mong dumating ngayon ay wala rito. okay lang sana kung iinform ka niya, ni simpleng text o tawag lang, sapat na ‘yun sa’yo pero parang pati ‘yun pinagkait pa. ni simpleng happy birthday wala kang nareceive. naiintindihan mo naman kung bakit siya busy, busy sa trabaho, sa practice, sa recording yet a simple greeting would have sufficed. hindi mo maiwasang hindi sumimangot, ang tagal na pinaghandaan ‘to ng mga kaibigan at pamilya mo dahil ngayong taon ka lang pumayag na magcelebrate ng birthday mo kasama sila. they made sure everything was perfect and complete, yet something is still missing— someone is still missing. 

galit mong nilock ang cellphone mo at humikbi sa mga kamay mo, okay lang naman kung may namimiss siyang date, anniversary, special occasions— okay lang kahit kalimutan niya, pero bakit pati ang birthday mo kinalimutan niya na? hindi mo maiwasang hindi umiyak dahil parang sobra na ata ‘to. buong araw kang naghihintay sa kanya, pero wala siyang paramdam. ang kinaiinisan mo pa dyan ay last week, pinaalala mo pa ito sa kanya at um-oo siya. “i’ll be the first one there, baby” sabi niya sabay halik sa pisngi mo bago umalis sa condo mo. i’ll be the first one there? tangina kumpleto na pamilya ko dito, hanggang ngayon wala ka pa rin dito. isip mo, nagpunas ka ng luha nung narinig mong may kumatok sa kwarto mo. “pasok” sabi mo, tinaas mo ang ulo mo para tignan kung sinong pumasok. “ma, bakit po?”

“kanina ka pa andyan, anak. nag-aalala na ako, tara na sa labas at kakantahan ka na namin” sabi ng nanay mo, tumabi siya sa’yo at hinawakan ang kamay mo, “may problema ba nak?”

umiling ka, “wala naman po, nagiging emotional lang kasi feeling ko ang tanda-tanda ko na” pagsisinungaling mo, hindi mo masabi ang totoong rason kung bakit ka umiiyak ngayon. “tara na po, mukhang naghihintay na rin sila tita tsaka magiinuman pa po kami nila yeri after ng party”

tumayo ka na at lumabas ng kwarto kasama ang nanay mo, nung nakita nila ang presensya mo, agad ka nilang pinalibutan at nagumpisa silang kumanta ng happy birthday. pilit na pilit ang mga ngiti mo at nakikita ito ng bestfriend mong si yeri na siyang may hawak ng cake. “blow the candles na, bestie” sabi nito, pumikit ka at nag-wish. last straw na ‘to, tatapusin ko na. makikipaghiwalay na ‘ko. isip mo. minulat mo ang mga mata mo at inihipan ang mga kandila, nakakainis dahil naiyak ka bigla kaya naman lahat ng bisita ay humiyaw at sinabing ‘wag kang umiyak! kahit ganun ang hiling mo, there is a part of you that imagines the door bursting open. si mark na magsosorry dahil nalate siya, may hawak na bulaklak at cake.

pero natapos ang party na wala siya. hindi ka masyadong uminom dahil gusto mo lang mapag-isa pero hindi mo rin maiwan ang mga kaibigan mo. lasing na sila halos lahat, paano halos lahat ng dinala nilang alak sila lang rin ang umubos. tumayo ka sa upuan at iniwan sila sa sala, pumunta ka sa balkonahe ng condo mo para magpahangin. ito na, tatapusin ko na talaga. isip mo, binuksan mo ang cellphone mo, naghahandang magtype ng breakup text para kay mark pero naudlot ito dahil bigla siyang tumawag. 11:56 PM na, apat na minuto nalang at matatapos na ang araw mo. sinagot mo ang tawag niya, hindi ka nagsalita dahil wala ka na sa mood.

“baby” tawag niya, “baby, happy birthday”

naramdaman mong tumulo ang luha mo kaya napakagat ka ng labi, huminga ka ng malalim bago sumagot. “salamat”

“i’m sorry i didn’t make it” dagdag niya, “babawi ako, baby, i promise. nawala sa malay ko ‘yung oras kaya hindi ako nakapunta. kakauwi ko lang galing recording”

napabuntong hininga ka, “i’m sorry, too”

“bakit baby?”

“i’m sorry, pero hindi ko na kaya” hikbi mo, “pwede bang space muna ang iregalo mo sakin, mark?”

“baby… anong sinasabi mo?”

“space nalang ang ibigay mo sakin,” ulit mo, “kailangan ko lang huminga, mark… naiintindihan ko naman na busy ka sa trabaho pero, sobra na eh. hindi ko na kaya”

“makikipaghiwalay ka na sakin?”

“space lang mark, ilang linggo lang. gusto kong mapag-isa, gusto kong huminga”

“y/n—”

“please, mark”

and that was the moment i knew. nung binaba mo ‘yung tawag, tumingin ka sa kalawakan. sana tama ang desisyon mo.

“tinapos mo na?” narinig mong tanong ni yeri, nakasandal ito sa pintuan ng balkonahe mo kaya naman nagulat ka. “narinig ko lahat, y/n… tinapos mo na?”

“nanghingi lang ako ng space,” sagot mo, “ang hirap pala, yeri… ang hirap na ikaw nalang palagi ‘yung umiintindi.” lumapit sa’yo si yeri at niyakap ka, tuluyang bumuhos ang mga luha mo dahil sa yakap niya, “pagod na ‘ko yeri… pero tangina, sobrang mahal ko siya eh”

“sshh, tahan na, magiging okay rin ang lahat”

binigay ni mark ang hinihingi mong space pero kahit paminsan minsan ay tinitext ka nito para kumustahin ka, madalas hindi ka nagrereply, busy ka rin kasi sa trabaho at lahat na ata ng overtime sa trabaho mo sa opisina kinuha mo na para lang hindi mo maisip si mark. alam ni mark na ang labas mo sa opisina ay 8 ng gabi, minsan pinupuntahan ka niya sa opisina dahil gusto ka niyang kausapin pero tuwing punta niya dun, ang sabi ng guard ay hindi ka pa raw nakakababa. maghihintay siya sa parking hanggang sa makalabas ka. tuwing natatanaw ka na niya na lumalabas sa building tuwing 11, hindi ka niya malapitan dahil nahihiya siya.

but tonight was different. mark was parked in his usual parking space na medyo malapit sa entrance ng opisina niyo, 12 na ng madaling araw at kanina pa siya nakabantay para sa’yo. nung natanaw ka na niya, nakahinga siya ng maluwag pero agad siyang napababa sa kotse dahil bigla kang bumagsak. nagpanic ang gwardyang nakaduty at agad kang nilapitan, tumakbo si mark papunta sa’yo para tignan ang pulso mo. medyo mabagal ang pagtibok kaya agad siyang nagpatulong sa gwardya na iguide siya na dalhin ka sa kotse niya. 

mabuti nalang at walang traffic, mabilis siyang nakarating sa ospital at agad kang sinugod sa emergency room. lalo siyang hindi mapakali dahil hindi na siya pinapasok sa loob at inabisuhang maghintay muna sa labas. tangina, isip nito habang naglalakad ng pabalik balik sa harap ng pintuan. nakahinga siya ng malalim nung tinawag na ang pangalan niya, nilipat ka sa isang private ward at tulog na tulog ka. pinaliwanag ng doktor kung bakit ka nahimatay, low blood pressure, dehydration at puyat. ilang linggo ka kasing nagiistay ng matagal sa opisina at tila inako mo na lahat ng trabaho ‘dun para lang maiwasan si mark.

“please wake up na, baby” narinig mong bulong ni mark, pagbukas mo ng mga mata mo, ang dim light ng ospital ang bumati sa’yo, paglingon mo nakita mong nakatungo si mark at hawak hawak ang kamay mo. nagtangka kang tangglin ito sa kamay niya pero mahigpit ang pagkakakapit niya dito. “baby?”

“bakit ako nasa ospital?” tanong mo, wala ka kasing maalala simula nung pagbaba mo. “bakit ka andito?”

“nahimatay ka paglabas mo ng building, ako ang nagdala sa’yo sa ospital kasi… hinihintay kita sa labas ng opisina mo gabi-gabi” nahihiyang sagot nito, “sabi ng doktor, mababa daw ang dugo mo tsaka dehydrated ka. over fatigue rin dahil madalas kang puyat sa trabaho.”

tumango ka, naramdaman mong lumuwag ang pagkakahawak ni mark sa kamay mo kaya agad mo itong nabawi. ayaw mo pa siyang harapin ngayon kaya naman gumilid ka at tumalikod sa kanya, “sige na,” sabi mo at pumikit, “iwan mo na ‘ko dito. bumalik ka na sa trabaho, baka nakakaabala ako sa recording o practice mo”

“baby… hindi ka nakakaabala” bulong nito, lumipat siya ng pwesto kung saan ka nakaharap, “i’m sorry, okay? i haven’t been making time for you and i feel bad about it. sinabi sakin ni yeri lahat,” sabi niya, muli niyang kinuha ang kamay mo at hinalikan ito, “baby, i’m sorry if i ever made you feel that way… i’m sorry if napapagod ka na sakin. i’m sorry if hindi ako gumagawa ng paraan at oras para sa’yo. masyado kong busy sa trabaho, nalilimutan ko na kailangan mo rin pala ako.”

ayaw mong imulat ang mga mata mo, alam mo kasi na pag minulat mo ‘to, maluluha ka. ayaw mong makita ka niya na umiiyak dahil iiyak rin itong si mark. sinubukan mong kuhain ang kamay mo, pero ayaw itong pakawalan ni mark. “baby, sorry na” pagmamakaawa nito, “i took a week off, kinausap ko na rin ‘yung manager ko na sa’yo na ‘ko uuwi, na hanggang 7 lang ako palagi. gusto kong bumawi, baby” hikbi niya, “baby, please…”

“...okay”

naramdaman mong hinalikan ka ni mark sa noo, may katagalan ito kaya naramdaman mo rin ang mga luha niya niya. “i’m sorry baby, i love you” sabi nito, “sige na, magpahinga ka na. dito lang ako”

isang oras ang nakalipas at naririnig mong humihilik ng tahimik si mark, minulat mo ang mga mata mo para tignan siya. nakaupo siyang natutulog, walang suporta ang leeg kaya alam mong pag gising nito ay magkakastiff neck siya. medyo maluwag naman ang kama ng ospital, may space pa sa gilid mo. “mark” tawag mo, tinapik mo ang tuhod niya kaya nagising siya, “mahihirapan kang matulog, magkakastiff neck ka.” sabi mo, umusog ka ng kaonti at tinapik ang maliit na espasyo sa tabi mo. “dito ka na sa tabi ko”

“okay lang baby, dito nalang—”

“dito ka na sa tabi ko”

tumango si mark at tumayo mula sa upuan, naghubad ng sapatos at sumali sa ilalim ng kumot mo. magkaharap kayo ngayon, ang mga mata ay magkatitig, walang nagsasalita pero kitang kita mo sa mga mata niya kung gaano siya kapagod. nilapit mo ang mukha mo sa mukha niya at nagtanim ng halik sa labi niya, “i’m sorry, mark” sabi mo, “i’m sorry for asking you space and making you think i’m breaking up with you”

“naiintindihan kita baby,” sagot niya, “i’m sorry for making you feel unwanted, not loved, and making you doubt. hinding hindi na mauulit,” nilapit ni mark ang sarili niya sa’yo at binalot ka sa mga braso niya, “mahal na mahal kita…”

“i love you too,” sagot mo, “pero ‘yung swero ko… teka lang, masakit”

he softly chuckled, letting go of you and kissed your forehead, “i’m sorry, namiss lang kita ng sobra.”

#nct angst #nct dream angst #nct 127 angst #mark angst #mark lee angst #nct scenarios #nct dream scenarios #nct 127 scenarios #mark scenarios #nct soft hours #nct dream soft hours #nct 127 soft hours #mark soft hours

[sunb0rn]

a week bago ipalabas Barbenheimer inaya ko na parents kong manuod ng Oppenheimer, with plans na nunuod din ako ng Barbie earlier the same day. until last minute nag sabi sila na ako nalang mag movie kasi nanghihinayang din sila sa gastusin ko, if sipagin panuodin nalang daw nila ng Mon or Tues kasi libre senior non (Pque).

matutuloy na sana ako mag isa ng Sat (July 22), tas sunod sila sa mall for dinner.

e nag aannounce ng work suspension sa govt. office for monday (July 24), sabi ko move nalang yung nuod ko para makasama pa din sila, tas libre. na ekis nga lang na isabay yung Barbie ksi tinamad din ako kumilos ng maaga. bali ang alis namin ng bahay is for Oppenheimer time slot na.

kaso ayon, di pala sila libre coz di naman kami tiga Pque (LP kami pero SM Sucat kasi pinaka malapit na SM) HAHAHHA sorry di tlga namin alam since bago palang sila na senior.

oks lang naman sa akin na ako gumastos kasi ininsist ko una palang.

sila, lalo si dady mukang na disappoint. kabado nga ako throughout the film lalo nung first hour kasi baka di magustuhan tas sabihin "sayang pera, di pala libre sa senior" tas maiinis ako kasi nilibre ko naman sila.

pero ayun, mukhang success at naappreciate nya pinanuod namin. di lang talaga yun yung movie genre niya HAHAHA. he was actually planning to watch Pirates of the Caribbean ata??

wala. dami dami sinabe eh hinayang lang sa Barbenheimer fit ko dapat. hahaha. naka pink akong cami top sa loob nung black na sheer polo eh, ang kaso yung sandals + socks na plan ko eh naiwan din dito sa Taguig.

acckkk sayang lang yung fit di ko na maximize. hahaha. "napanaginipan" (friday night) ko kase yon ano ba. i actually had a different Barbie fit.

pero di na din ako makakanuod Barbie kase masshort na me, namali yung budgetting + may pinautang pero goods lang kasi nakapag hulog naman ako sa savings na akala ko wala akong entry for this month 🙏🏻

anywaaay, i could be a shameless outfit repeater naman din, ibahin ko nalang ung pink top tas i-get up ko yon sa ibang pagkakataon. 😉

#di ko lang kase akalain na sasahod the friday kaya iniwan ko yung shoes. dpat tlga this weekend pa ako mag Barbenheimer #ll

[hoihoiikrista]

Minsan malalaman mo din sa kausap mo kung haggard ka na or fresh pa eh. Pag tinanong ka ng “kakapasok mo pa lang?” Pero pauwi kana, yan fresh ka pa. Pero pag sinabing “pauwi kna?” Pero kaka pasok mo pa lang, ay.. haggard ka na agad teh. Hahaha!

[jvrkrzzlyn]

So, after 1 week ng break up namin ng boyfriend ko through chat, nagkita kami kanina ng personal. Nagkausap saglit at talagang wala na kami.

Sobrang sakit pala pag sa personal nagkausap at talagang sinabing ayaw na talaga. Nakakapanghina. Muntik na ko maiyak sa harap niya kanina. Gusto ko siya yakapin pero di ko magawa.

Di ko alam saan magsisimula, paano magisismula. Wala na kong masasabihan pag pagod na pagod at down na down ako, wala na yung mahihingan ko ng tulong pag kailangan ko talaga.

#personal #break up