#bawal pa pala ako mamatay

[ayanna123]

Malayang pagmamahalan

The Seven Husbands of Evelyn Hugo - Taylor Jenkins Reid

Isang sikat na artista si Evelyn Hugo noong 1950s ayon sa aklat. Nagkaroon siya ng pitong asawa at naiintriga ang mga tao kung paano siya nagkaroon ng ganoon ka daming asawa. Noong nagkaroon na siya ng edad, pumayag siyang magkaroon ng panayam tungkol sa buhay niya at handa siyang ikwento ang buong buhay niya dito.

Nakakauto ang pamagat ng aklat na ito dahil sa ilalim ng lahat, babae ang totoong pagmamahal niya sa kanyang buhay. Celia St. James ang pangalan niya at isa rin siyang ganap na artista. Hindi naging madali ang relasyon nila ni Celia. Sa una, inggit si Evelyn sa galing ng pag-aarte ni Celia. Naging kaibigan sila at napagtanto nila na gusto pala nila ang isa’t isa. Sa takot na mahusgahan ng ibang tao, kinasal si Evelyn sa ikatlo niyang asawa upang gumawa ng iskandalo at lumayo ng tingin ang mga tao sa relasyon nila ni Celia. Malungkot ang nangyari pagkatapos ng kasal dahil nabuntis si Evelyn at nagkaroon ng aborsyon. Nagalit si Celia at hiniwalayan ito.

Nagpatuloy sila sa kanilang mga buhay hanggang muling nagbalikan at nagkaroon ng saglit na kaligayahan. Sa saglit na kaligayan na ito, bumuo sila ng pamilya kasama si Harry, ang matalik na kaibigan ni Evelyn at si John, ang kasintahan ni Harry. Nagpakasal si Harry at Evelyn at nagkaroon ng anak na pinalaki nilang apat. Naghiwalay sina Evelyn at Celia dahil nakaramdam ito ng selos sa isang ka eksena ni Evelyn.

Sa huli, pagkatapos magkaroon si Evelyn ng pitong asawa, nagkita sila muli at naisipang subukan ulit ang kanilang relasyon. Ngunit, may sakit si Celia at ayon sa doktor, wala pang isang dekada, mamamatay na siya. Gusto niyang maninirahan sa Espanya sa natitirang buhay niya at sinamahan siya ni Evelyn doon. Nagpakasal si Evelyn sa kanyang huling asawa, ang kapatid ni Celia upang matago ang samahan nilang dalawa. Ayon kay Evelyn sa aklat, “There in Spain, I had the life I truly wanted. I felt at peace, again waking up every day seeing Celia’s hair fanned on my pillow. I cherished every moment we had to ourselves, every second I spent with my arms around her.”

Ang eksena sa Espanya kung saan inalok ni Evelyn si Celia na magpakasal ang paborito kong bahagi ng aklat. Tumawa si Celia dahil halatang bawal ito at pagkatapos magpakasal si Evelyn ng pitong beses inaalok niya si Celia na magpakasal. Natuwa ako dahil sa pitong asawa, si Celia ang napiling samahan ni Evelyn hanggang mamatay ito. Ngunit, nalungkot din ako dahil hindi posibleng totoo silang kasal at sa napakadaming oras ang nasayang na sana magkasama sila.

Nirerepresenta ang kwentong pagmamahalan nina Evelyn at Celia ang buhay ng mga LGBTQ+ sa mundo. Bilang parte ng kumonidad na ito, nakakalambot ng puso kapag bumabasa ako ng mga kwentong maiugnay ko sa aking sariling karanasan. Ang linyang, “I spent half of my time loving her and the other half hiding how much I loved her.” ang isa sa paborito kong linya sa aklat. Makikita dito ang diskriminasyon patungo sa kumonidad ng LGBTQ+, pilit silang taguin ang kanilang mga sarili dahil sa pag-iisip ng ibang tao na mali ang pagmamahalan nila.

Malaya at maganda ang pagmamahal ng mga gaya na nasa kwento at dapat ipamulat ang mga mata ng mga taong nag-iisip na mali ito. Nagpapasalamat ako sa mga aktibistang lumaban para sa karapatan na meron ang mga kabataang tulad ko ngayon. Ngunit hindi pa tapos ang laban dahil hindi pa lubos na tanggap ang mga LGBTQ+ sa Pilipinas. Bawal pa ang kasal ng parehong kasarian at nakakaranas pa rin ng diskriminasyon ang mga LGBTQ+ sa araw-araw. Nakakatulong ang paglaganap ng mga kwentong kagaya ng aklat na ipakita ang kagandahan ng pagmamahalan na ito.

🖌️: kidovna

[mgaakdanib2014]

Na buhay ako sa tabi ng dagat bago pako matoto mag salita marunong naku mag daing ng isda at gumawa ng daing inalipin ako ng tatay ko sa kakatrabaho hanggang isang araw na laban ako at lumayas.

Mag isa lang si Benjie na pinalaki ng tatay nya na ma dalang mag salita sa tuwing uuwi ang tatay ko sa maliit naming silid wala itong gagawin kundi ang uminum hanggang makatulog.

Maliit lang na espasyo ang tinitirahan namin pero kahit ganun kahit kailan di kami nag usap kaya naman nasa pitong taon ako di parin ako marunong makipag usap pag uwe ko galing sa initan sa pagbibilad ng isda bawal akong umalis sa pwesto ko sa taas ng kama maliban nalang kong gusto ko magbanyo pero dalawang beses kolang dapat gamitin yon dirin ako pweding lumagpas ng alas nwebe ng gabi.

Sa subrang luma ng kama ko kahit maliit lang na pag kilos ay agad na umiingay ang mga kahoy ingay na kinabwebwesit ng aking ama matapos ako bugbugin ng ama ko nadala naku natoto ako matulog na parang istatwa natoto din ako mag pigil ng ihi kapag gabi na mga bote ng alak na walang laman ang katabi ko para sa oras na diko na mapigilan.

Huwag maging pabigat sa iba" ayan ang tanging aral na pinokpuk sa akin ng tatay kong lasingero na walang imik kaya mula sa murang edad palang tinanggap ko ng di maging pabigat natoto na ako sa aking mga pagkakamali dahil di ako nakatikim ng kahit na laruan o regalo na kahit ano sa aking ama yon ang tanging naging aral ko sa aking ama sa aking napaka liit na mundo tila diyos ang aking ama at kahit gaano mo ako minaltrato patuloy parin kitang inidulo ang tanging pinanghahawakan kong paniniwala ay kailngan ako ng aking ama,dalawang bagay ang dahilan ng paniniwala ng iyon.

Noong labing dalawang gulang palang ako trinangkaso ako at halos ikamatay ko iyon gabi gabi naka bantay sa akin ang akin ama para palitan ang mainit na twalya sa noo ko at ang pangalawang dahilan ni minsan hindi ako pinalayas sa kabila ng lahat ito ang tanging bagay na ipinagmamalaki ko ng lubusan.

Sira ka pala ih ang dahilan kong bakit Dika pinapalayas kailngan ka nya mag trabaho at magkapera

Kahit naisip kona yon sa sarili ko pinili kong ilibing nalang yon sa limot

Pero noong ipinagsigawan yon sa aking sarili diko mapigilan unti unit nagsilabasan ang damdamin na kinikimkim ko ng matagal na panahon. Nagsisi ako pero higit sa lahat galit sa sarili ang nangingibabaw galit na hindi ko na control mass malaki at mass malakas ang nang aasar saakin

Halos ma baliw sa takot ang nang aasar sa kong anong naging reaction ko pero dirin nagpatalo ang nang api saakin hindi na kuntento sa pag hampas inapakan, dinoraan at patuloy na ininsulto.

"Akala moba tatay mo nagbantay sayo nung may sakit ka hunghang kapit bahay mo nag aruga sayo nun" at anong ginagawa ng magaling mong ama. "edi ano paba naglalasing parin katulad ng dati" at malamang dimo alam yon kasi nag dedelirio kana sa lagnat nun. Nakipag away pa ang kapit bahay mo sa tatay mo noon isinigawan sya na anong gagawin mo kong mamatay ang anak mo? At alam moba kong ano ang sinabi ng walang kwenta mong ama.

Ih ano ngayon wala akong pakialam kahit mamatay payan.

Ano nang ipinagmamalaki mo ngayon?

Tila isang dagok ng tadhana noong mga panahon na hindi lang tinatapakan ang aking katawan kundi pati na ang aking dignidad

Ang ama ko na iniidulo ko buong buhay tinalikuran at inabanduna dun ko naunawaan sa unang pagkakataon walang pakialam ang mundo sakin walang pakialam ang daigdig kong mabuhay man ako o mamatay wala ng kahulugan ang buhay ko

[dearestxxyou]

Bakit?

Lagi kong tinatanong ang sarili ko kung bakit ako pinagbabawalan ng mga magulang ko sa mga bagay na sa tingin nila "hindi pa tama" yung panahon at oras.

Hindi ko alam kung ako lang ba sa mundong ito yung may ganitong magulang. Sobrang strict nila at maraming pinagbabawal.

Bawal magkaroon ng relasyon.

Bawal umuwi ng gabi.

Bawal lumabas palagi.

Bawal uminom.

At huwag masyadong mabarkada.

Hindi ko alam kung saan at bakit, paano ako natutong lumaki na may sinusunod akong mga rules or gampanin.

Though I'm not saying I am a trouble type of person o bulakbol ako.

Simula pagkabata ko, lagi akong naglalakad sa path kung saan kailangan kong may maipagmalaki sa magulang ko.

I'm in my quarter of life and masasabi kong madami pa akong bagay na hindi nararanasan.

Pumunta sa dagat, maligo, sumakay ng bangka, barko o kaya eroplano.

Pinaka-liberated or out of comfort zone ko na yata na nagawa ay bumyahe sa labas ng probinsya namin mag-isa.

Na-try ko nang uminom pero dalawang beses lang wine tsaka soju.

Minsan nalulungkot rin ako dahil may mga bagay akong inililihim sa mga magulang ko dahil sa paningin nila "ay hindi pa dapat".

Pero may part sa akin na gusto kong nang ipaalam sa kanila.

Gusto ko na malaman nila galing sa akin at hindi yung isang araw malaman na lang nila sa iba o kaya sila mismo makatuklas.

Pakiramdam ko, nananatili akong nakakulong sa isang bubble at sobrang ingat ko para hindi iyon pumutok.

Pero sa kabila noon mas gusto kong maramdaman yung makalabas sa bubble na yun. Gusto ko maramdaman yung totoong pakiramdam ng pagiging malaya.

Yung pakiramdam na sa akin yung buhay ko, at kaya kong gawin kung ano yung mga gusto kong gawin.

Minsan iniisip ko na umalis na lang sa lugar na ito.

Kasi minsan mas masarap sa pakiramdam yung maging independent ka sa mga tao.

Nag-aalala kasi ako, na baka hindi pala ganon kahaba yung buhay ko para maghintay.

Malay mo isang araw, mamatay na lang ako na hindi ko nararamdaman yung pakiramdam na yun.

:<

[malinawon]

God, imagine if someone murders me and the police tries to mess with my phone for clues and evidences

#*shivers* #bawal pa pala ako mamatay #research histo ko? #contacts ko? #messages ko? #gagi pati pang babackstab ko #makalat masyado hahahaha #— huna-huna #— pang tigulang

[not-ur-woman]

My doctor would always tell me mula pagkabata hanggang ngayon, "Bawal ka sobrang masaya. Bawal ka sobrang lungkot." Or kahit na anong extreme emotions. Hindi ko alam kung ano yung totoong rason pero ang alam ko lang tuwing sumusobra ako, sobrang naninikip dibdib ko at hindi na ako makahinga - masaya man o malungkot. Kaya yung mga kaibigan ko tuwing nakikita nila ako sobrang saya lagi nila ako pinapaalalahanan. Hindi rin nila ako iniiwan tuwing sobrang lungkot ko at kapag puro iyak nalang ginagawa ko.

Mula noon yun na lang ang notion ko sa sakit ko. Pero kanina sa webinar namin natutunan ko na same brain part pala ang responsible don sa mga sakit na nararamdaman natin emotionally & physically. If ang nararamdaman ko sobrang sakit sa puso dahil may nanakit sakin na tao emotionally, yung brain part na apektado don, yun din yung brain part na apektado kapag sinasaksak o sinuntok ako literal sa bandang puso.

Napasabi na lang ako na "Ah kaya pala ako nadidisgrasya tuwing may nananakit sakin emotionally." Di ko alam patutunguhan nitong mga sinasabi ko. Basta ang alam ko lang, ayoko na masaktan. Ayoko na umiyak gabi gabi. Gusto ko na mawala lahat ng galit na meron ako. Gusto ko pa mabuhay. Gusto ko na rin mamatay.

[papastor]

Hyper Grace

For almost 17 years, Apostle Paul preached the Gospel of Grace through his God given revelation alone. He preached Christ sa loob ng panahong 'yun without being taught by any of the Super Apostles (12 Appointed Apostles). Now it happened sa Acts 15 that while he and Barnabas stayed at Antioch, some men from Judea ay nagsimulang magturo ng ganito, "Liban na kayo ay matuli ayon sa alituntunin ni Moses, hindi kayo maliligtas (Acts 15:1)." Why is it that those men from Judea had such belief? Ang pagtutuli kasi or circumcision ay naging mandato ng bansang Israel mula pa nung panahon ni Moses. It is included in the Law, or the Torah---the Constitution and Bill of Rights of Israel nuong Old Testament times. Paul and Barnabas had a small dissension with them, because such teaching is against Christ's Gospel. They are committing the common error ng mga Christians-influencers ngayon, an error that is rooted from their failure in rightly dividing the word.

2 Timothy 2:15 (New King James Version) “Be diligent to present yourself approved to God, a worker who does not need to be ashamed, rightly dividing the Word of Truth.” 

Sa mga di aware, the Word of Truth or the Scriptures should be divided because there are two existing major covenants in its entirety. The Law Covenant (from Moses to John the Baptist, ending after the the veil of the temple was torn in two) and the Grace Covenant (which began when Jesus ascended to the Father’s right hand).  

The problem is this people from Judea are mixing Law and Grace, and in the process nullifies Christ’s finished work---Galatians 2:21, “I do not nullify the grace of God, for if righteousness were through the law, then Christ died for no purpose.”

Isipin mo nalang, kapag pala may taong malapit nang mamatay, hindi pa pala sapat na paniwalaan lang nya ang Gospel, dapat tutulian pa muna sya. Kasi baka harangin s'ya sa pintuan ng Kaharian ng Langit at sabihin sa kanyang, "Oops! Bawal ka dito, supot ka pa!" Tapos pagdating n'ya sa impiyerno, tatanungin s'ya ng mga bantay dun, "Anong kasalanan mo at 'di ka nakapasok sa langit?" at sasagot naman 'yung tao, at sasabihing, "Supot pa po kasi ako." Even though biro lang 'yan, pero if you will insist that Faith in Christ is not enough to save a person, then that joke is true to you. Hence, isang malaking kalokohan ang eternity mo.

Going back dun sa scenario, after having a dissension with this Judeans, they decided to settle the issue by asking the Head Council of the Church at that time. Alam mo ang matindi? Kahit maraming taon na ang nakalipas after Christ had ascended, marami pa'din sa mga apostles and disciples ay walang firm knowledge about this issue.

Acts 15:7 reveals to us that there has been much debate. And maybe Apostle Paul was amazed din, kasi for 17 years that they were sharing the Gospel of Grace, ito pala ay hindi pa’din klaro sa mga Apostles at Disciples na unlike him ay nakasama si Christ all throughtout while He was still on earth. They heard Jesus teach for more than three years, yet parang hindi nila nakuha ang pinakang punto ng lahat ng tinuro ni LORD.

Buti nalang biglang sumingit si Pedro at sinabing, "Mga kapatid, alam natin na nung mga naunang araw, pinili ako ng Diyos para sa pamamagitan ng aking bibig ay marinig ng mga Hentil ang Magandang Balita at maniwala. At ang Diyos ay naging saksi sa pamamagitan ng pagkakaloob sa kanila ng Banal na Espiritu gaya ng ginawa N'ya sa atin, hindi S'ya nagtaguyod ng pagkakaiba sa pagitan natin at ng mga Hentil ng linisin N'ya ang kanilang mga puso sa pamamagitan ng pananampalataya (Acts 15:7-9, paraphrased by me.)” and then Acts 15:10-11, "Bakit sinusubok ninyo ang Diyos? Bakit ninyo iniaatang sa mga mananampalataya ang isang pasaning hindi nakayang dalhin ng ating mga ninuno at hindi rin natin kayang pasanin? Sumasampalataya tayo na tayo'y maliligtas sa pamamagitan ng kagandahang-loob ng Panginoong Jesus at gayundin sila.”

Ulitin ko 'yung verse 11 in English para super clear: Acts 15:11, "But we believe that we will be saved through the grace of the Lord Jesus, just as they will.”

Let's be real! At the end of the day you will fail. The standards you set, ikaw din mismo ang magre-reset. Then ikaw din mismo mapapagod at maiintindihan sa sarili mo that it's not about what I should do, rather it's about what Christ did for me.

Cheap Grace. Hyper Grace. Ano pa ba? Bakit hindi mo aralin mismo sa sarili mo ang Kasulatan, imbis na patuloy na panghawakan ang mga preconceived notions and dogmas na tinanim sayo ng mga nakakataas sayo. Don't you know that Jesus wants to reveal Himself personally to you? Why not stop pursuing your idols and start focusing on pursuing no one but Jesus?

I'm hearing people, labeling us that we tolerate sin. That we teach na okay nang magkasala. You develop such stereotype only because you won't hear us completely. Don't you know that even si Apostle Paul ay pinaratangan din ng mga ganan? See Romans 3:8 and Romans 6:1-2. Because he would say things like this, Romans 5:20, "Now the Law came to increase the trespass, but where sin increased, grace abounded all the more."

I won't deny that what we preach is Hyper Grace, alam mo kung bakit? Kasi God's Grace itself is Hyper. Look at Apostle Paul? Look at Peter who denied Christ three times? Look at Thomas who still doubted after everything that Jesus did? And look at the other apostles and disciples who doubted the testimony that Jesus has risen from the dead (Mark 16:14)? Sa tingin mo hindi pa ba Hyper Grace 'yun that Jesus still retained them as His servants?

Even nung hindi pa naku-crucify si Christ, don't you know that God had been very gracious? Moses kind of break God’s principles when he married a Cushite woman other than his first Midianite wife Zipporah (Numbers 12:1); his sister Miriam tried to deal with him pero God defended Moses. Adam and Eve sinned, they were found naked and afraid, pero pinagtahi pa'din sila ni God ng damit to cover their shame (Genesis 3:21). That's what Jesus did to us. We were found naked because of our sins, but Christ put off His robe of righteousness to put it on us, hence He became sin and was crucified for our sake (2 Corinthians 5:21).

If Grace is not hyper? Why it is then na sa Romans 5:20, the original Greek word there for the English word ‘increase’ is the word hyperperisseuō? Revealing that when sin increased, grace didn’t just increase but it hyper-increased.

The real erroneous teaching is the idea that grace can be attain apart from Christ. And to teach that there’s no hell and that everyone will go to heaven is absurd. Kasi holiness, justification and adoption can only be attained by being one with Christ through faith. Without the hearing of the Gospel there will be no faith in Christ, and if there’s no faith in Christ, then that person cannot be in Christ. Hence he/she is still under God’s wrath and has no share sa inheritance ng mga saints.  

2 Corinthians 3:16-18, “But when one turns to the Lord, the veil is removed. Now the Lord is the Spirit, and where the Spirit of the Lord is, there is freedom. And we all, with unveiled face, beholding the glory of the Lord, are being transformed into the same image from one degree of glory to another. For this comes from the Lord who is the Spirit.”

We preach grace in its true form, unlimited and abounding, because that’s what made us see grace as from God. Ang tao, kapag nagbigay ‘yan ng pabor, it’s either limitado o may hihinging kapalit later on. Why then are we treating God like human? Why do we put a limit to His grace and then treat the power of sin greater than the power of the blood of Christ? Bakit hindi natin mailagay sa kokote natin na palaging hihigit ang biyaya sa kapangyarihan ng kasalanan, kaya imposibleng maging alipin pa tayo ng kasalanan.  Romans 6:14, "For sin will have no dominion over you, since you are not under Law but under Grace."

1 John 3:9, “No one born of God makes a practice of sinning, for God's seed abides in him; and he cannot keep on sinning, because he has been born of God.” See that? A child of God cannot keep on sinning, kasi God will take care of Him and will help Him grow in righteousness. 

Romans 5:17, “For if, because of one man's trespass, death reigned through that one man, much more will those who receive the abundance of grace and the free gift of righteousness reign in life through the one man Jesus Christ.” What was said there? If a person’s mistake caused too much disaster, don’t you think that God, by a single offering, will be able to fix such mistake? If sin is so powerful that it was able to enslave the whole of humanity, paanong hindi ito mahihigitan ng nag-uumapaw na biyaya ng Dios? If Adam’s sin caused all of humanity to become sinners, paanong hindi hihigit duon ‘yung epekto ng libreng katuwiran na nagmumula kay Hesus? Kaya surely those who have received the hyper grace of God and His free gift of righteousness will triumph over sin and its entirety through the one man Jesus Christ. 

#PaPastor

[pilyongpinoy]

Greed pt.IV

An interview with Mocha Uson

Pangalawa sa pagiging gahaman sa salapi bilang nangugunang topic sa greed ang pagiging gahaman sa kapangyarihan. Marumi nga raw ang pulitika pero dito tyak dalawa ang mapapasayo, pera at kapangyarihan. Dalawang gate pass papuntang impyerno kung aabusuhin mo.

Ako ay lubhang nagpapasalamat at inanyayahan ako ng assistant secretary ng Presidential Communications Operations Office (PCOO) na si Ms. Esther Margaux Uson.

PilyongPinoy: Maraming salamat sa pagpapaunlak sa aking interview Ms. Uson.

Mocha Uson: Walang anuman Pinoy, basta para sa bayan at katotohanan, go lang ako.

PilyongPinoy: Salamat Mocha. May mga katanungan ako sayo, kapag ayaw mong sagutin pwede mo namang sabihin na pass. Okay?

Mocha Uson: sure!

PilyongPinoy: Sige, yung madali muna ha, bakit Mocha ang ginamit mong pangalan?

Mocha Uson: Kasi favorite ko. Like yung mocha flavor ng ice cream, pwede ding character, mochang maganda, mochang sexy ganon. Hihihi

PilyongPinoy: mochang bobo?

Mocha Uson: ay ginagago mo ba ako?

PilyongPinoy: sige palitan ko na lang, Mochang tuta ni Digong?

Mocha Uson: Hoy! Hindi totoo yan! Dinodog style lang ako pero hindi ako tuta ng sinuman!

PilyongPinoy: ***awkward silence***

********************************

PilyongPinoy: Mocha, anong masasabi mo tungkol sa mga nagsasampa ng libel case sayo?

Mocha Uson: Inggit lang sila kasi nasa 70 na ako.

PilyongPinoy: 70? Huh?

Mocha Uson: Oo. Diba Candy Crush pinag uusapan natin? Nasa Libel 70 na ako.

PilyongPinoy: HAHAHAHAHAHA

********************************

PilyongPinoy: Kasama ka pala sa PDP-Laban for senatorial candidacy Mocha.

Mocha Uson: Yes po. Ako po ay pinapatakbo ng ating kabuti-butihan, kagalang-galangang Pangulo na si Pres. Duterte.

PilyongPinoy: ay, wala ka bang utak para magdesisyon sa sarili mo?

Mocha Uson: Grabe ka ha. Syempre meron. Kaso sinusunod ko lang ang ating pangulo.

PilyongPinoy: Kapag ba sinabihan ka na tumalon sa building, gagawin mo?

Mocha Uson: Syempre hindi.

PilyongPinoy: Maglason?

Mocha Uson: Hindi parin.

PilyongPinoy: Makipag sex sa kanya?

Mocha Uson: Ay. Hihihihi.

********************************

PilyongPinoy: Speaking of sex, buti nabago mo ang image mo from sexy model to a political analyst.

Mocha Uson: Opo. Kaya nga yung mga nag-uupload ng mga nasty pictures ko, itigil nyo na yan. Hindi yan totoo!

PilyongPinoy: So hindi totoo yung picture na kumakalat sa twitter na may subo kang ari ng lalaki?

Mocha Uson: Hindi po totoo yun. Hindi po ako ganon.

PilyongPinoy: Mamatay man lahat ng nakasex mo? Walang kang nasubo na ari ng lalaki?

Mocha Uson: Uhmmmm. Opo.

Assitant Manager on backstage: Guys, nagtext secretary ni President. Inaatake daw sya sa puso!

Mocha Uson: ………

********************************

PilyongPinoy: Galit na galit ka talaga sa mga dilawan ano.

Mocha Uson: Sinabi mo pa. Galit ako sa mga Aquino.

PilyongPinoy: Edi galit ka din sa mga nagawa nila?

Mocha Uson: Oo naman. Lahat lahat sa kanila.

PilyongPinoy: Edi galit ka dahil napatalsik nila ang rehimeng Marcos at ang panahon ng Martial Law.

Mocha Uson: Oo naman. Naiinis ako at nalilimitahan ang boses ng mga journalist at hindi nila nailalabas ang kanilang saloobin sa pagsusulat at pagbabalita. Kasalanan ito ng mga Aquino!

PilyongPinoy: uhm, Ms. Uson, sa panahon ng Martial Law, walang kalayaan ang mga journalist na ilahad ang kanilang saloobin.

Mocha Uson: uhmmmm…. Ayun na nga. Nagpapasalamat ako na si President Duterte ang naabutan ko. Hihihi.

********************************

PilyongPinoy: Mocha, ano namang masasabi mo sa mga nagkakalat ng Fake News?

Mocha Uson: Napakawalang hiya ng mga taong yan! Hindi kayo nakakatulong sa lipunan! MAMATAY NA SANA KAYONG LAHAT!

PilyongPinoy: ………

Mocha Uson: pwedeng humingi ng tubig? Hindi ako makahinga. Mamamatay na ata ako.

********************************

Mocha Uson: Kapag naging senador ako, mag iisip ako ng mga batas para sa ikabubuti ng lahat.

PilyonyPinoy: Bakit? Nag iisip ka ba?

Mocha Uson: Aba! Putang ina to ha!

PilyongPinoy: Uy nagmura! Ka-DDS! Ka-DDS!

********************************

PilyongPinoy: Ano naman ang masasabi mo sa pagiging malaya ng mga journalist ngayon?

Mocha Uson: Dapat naman talaga may kalayaan tayong ilahad ang gusto nating sabihin. Lahat ng gusto nating iparating sa pangulo sabihin natin. Huwag nating hayaan na manahimik tayo basta basta. Maging malaya tayo sa pagsasalita.

PilyongPinoy: Ibig sabihin may kalayaan din ang mga dilawan na ihayag ang kanilang saloobin at ilabas ang mga ebidensya sa mga fake news mo?

Mocha Uson: ayyyyyyy wait pwede ko bang baguhin na lang yung sinabi ko?

********************************

PilyongPinoy: Ano naman ang masasabi mo sa issue tungkol sa pagiging blogger mo?

Mocha Uson: Wala naman po sa Batas natin ang nagsasabi na bawal akong maging blogger.

PilyongPinoy: Anong Article po?

Mocha Uson: Article 253 po yung nasabi ko nung una. Pasensya na po. Article 255 po pala.

PilyongPinoy: Bakit di mo na lang gawing Article 260 para more chances of winning! Hahahaha (1987 Phil. Constitution contains 18 articles only)

[decemberrose0912]

AKALA KO...

By: Lotis Jaramiel

still remember the weird and stupid thoughts when you were a kid? hehehe...

Naalala ko lang what our yaya's, parents, aunties and uncles did to us, brainwashing us with some "horrorstories" and baseless myths....hehehe...and op kors, nagpauto naman ako ... well... didn't have much brains back then... until now actually... kaya madali akong naniwala sa mga sabi-sabi nila: Ito ang mga pinaniniwalaan ko noon...

AKALA KO...

there really was a Santa Clause..lol. I still can't forget the time noong bata ako, I was staying up late one Christmas Eve.. looking up in the sky for Santa Clause and his reindeers. Til, it got too late and I was getting very sleepy na. I even slept in our living room just to wait for Santa Clause. But, I was suddenly awaken by some noise in the middle of the night and to my surprise, I had found out that Santa Clause was only my mom putting the stuff we bought (that we even chose for ourselves) in our Christmas stockings and other gifts under the tree...ahehehe.. Well, I will never forget that.

Akala ko...

I was 7 and todo iyak ako kasi kinukwento ni mama sa amin The Great Flood as a bedtime story akala ko mangyayari na un kaya iniisip ko na kung paano kami gagawa ng barko para sa family namin.

then, akala ko

i would end up looking lyk a dalmatian when i eat meat on a gud friday at magkakabukol ako kapag kumain ako ng bilog.

akala ko..

totoo na hindi gagaling ang sugat kapag nasugatan ka tuwing biyernes santo at lalabas daw ang pari sa sugat kung di magpalagay ng Merthiolate.

Mamamatay ka pag natusok ka ng thumbtacks.

akala ko rin..

ang mga ati-atihan ay mga monster.. nilalagay sa sako ang mga bata at kinakain ito.

kapag di raw ako natulog ng tanghali eh pamimigay daw ako sa bombay!

kailangan ko lang tsambahan ang full moon para makalipad ako sakay nung walis namin.

kapag umuulan daw na may araw ... may ikanakasal daw na tikbalang..... heheh.

kapag yung aso umaalulong sa gabi may mamatay....

kapag madilim na ang mga sulok (5:30-6pm), kailangan ko nang pumasok sa bahay at tumigil sa paglalaro kasi lalabas na yung mga engkanto....Kapag 7pm na, yung mga butiki, bumababa para humalik sa sahig. Mga sinumpang creatures daw kasi sila.

Akala ko nun,

pwede akong makipag kaibigan sa mga dwende at lahat ng mga wishes ko, matutupad pag sinabi ko sa kanila. Akala ko rin pwede nila akong isama sa kanilang kaharian.

Totoo ang manananggal, aswang, tikbalang at kapre.diba?

kapag pinagsama ang wiwi ng girl at boy sa arinola... mabubuntis daw yun girl... 🤣🤣

kahit babae ay patayo kung umihi, kaya sinusubukan ko talaga na patayo umihi nun.🙈🙈🙈

Akala ko..

nakakabulag / nakaka-kalbo pag natulog ng basa yung hair.😂

totoo yung mga nangyayari sa mga pelikula. akala ko pag may namatay sa pelikula, patay na talaga sa totoong buhay.

Akala ko..

when it rains, umiiyak si Jesus..pag may thunder, nag-bo-bowling si God..

Akala ko...

na mamatay ka pag nakita mo yung kidlat sa salamin kaya tinatakpan namin ang mga salamin.

may agimat/anting2x sa lugar na tinatamaan ng kidlat..

tatangkad ako pag tumalon ako when the clock strikes 12 on new year (HINDI PALA!!!!!!)

Akala ko..

hindi na ako aabot ng year 2000.... end of the world kuno.

Akala ko..

lahat ng puti ay Amerikano at kapag sinabing abroad, Saudi lang yun.

Akala ko..

dati kapag nag-madre ang isang babae, hindi na magkaka-mens. kaya gusto ko dati mag-madre eh. haha

nababawasan ng isang basong dugo ang ating katawan pag naliligo sa gabi. bawal kasi kami maligo nun pag madilim na. i've always asked, saan napupunta yun isang basong dugo?

kelangan mag sign-of-the-cross bago lumusong sa malamig na tubig......

ang AJINOMOTO ay dinurog na buto ng tao o basta dinurog na buto.

Lalambot daw ang karne pag sinamahan ng tangkay ng posporo. Buti na lang natuto akong magluto nang tama.

pag itinataas ng pari ang host, tapos pag luhod niya for a couple of seconds, akala ko he's dividing it to super dami pieces. sabi ko pa sa Mama ko, ang galing nung pari mag divide nung malaking host kasi perfect circle lahat ng kinalalabasan.

akala ko..

may hidden treasure na nakabaon sa ilalim ng cabinet sa kwarto ko.

pag nakalunok ng buto ng prutas may tutubong puno sa loob ng tiyan.

akala ko..

pag marami kang kuto sa buhok kukunin ng uwak..dadalhin dun sa toktok ng kawayan..

pagnamboso ka magkakuliti ka.

akala ko..

pag nalunok mo yung bubble gum mamatay ka na kasi nginunguya lang siya hindi siya dapat lunukin kaya akala ko nun nung nakalunok ako mamamatay na ko hehe.

Pero sa lahat talaga na pinaniwalaan ko at sobrang disappointed ko dahil

akala ko...

maganda ang boses ko.....hindi naman pala, hu!hu!hu!😭😭😭

hayyy! those wer da childhood deis..sarap maging bata.... eh kayo, bobo rin ba kayo lyk me?😔🤫🤔😀

Graz, 19.01.2021

[rrraaannnttt]

WALA NG IIYAK 2020!!!!! SELF HELLO PLS LANG HAHAHAHHAAHA

SOBRANG fucked up kase na re-real talk ko yung sarili ko??? dahil to sa NCOV na to eh so yeah nasa bahay lang me always because bawal lumabas so yea nakapag isip isip ako lalo na tuwing galing and as in LIKEEEEE puta grabe pala din pala mga nagawa ko before kaya siguro nangyare sakin to now siguro this is my karma ??? ewan ko ah BUTTTT I dont wanna be to hard on my self. I know for a fact that sa part ko I gave my VERY best as in! i gave my all and my best to them at that time?? (wow dami) but yeah AND KNOW i know that I GAVE MY ALL but putangina kinulang pero yea this is my karma. and i’m not mad i’m happy that i was able to see THIS. to realize every thing that is happening. So yeah WITH these realization i learned a lot.



•putangina mag mamahal lang pag ready na ah?! wag gagamit ng iba para maka move on!! ANDDDD PORTIA PUTANGINA MAG MAMAHAL KA LANG PAG KAYA MO NA BIGAY LAHAT AS IN LAHAT pero mag titira KA sa sarili MO TYAKA BIBIGAY KO LANG SA MAY DESERVE ?!?? sa kaya din pantayan??? HA?? self?? puta ah KA STRESS Eh.

• know. your. mother. fucking. worth!!! GIVING YOUR EVERYTHING TO SOMEONE IS NOT ENOUGH FOR THE WRONG PERSON!! U GOTTA PICK THE RIGHT PERSON... pls lang ha.

• LOVE YOURSELF !! FIRST !!! PARA PAG INIWAN KA NILA HINDI MASYADONG MASAKIT KASE NAG TIRA KA!!! DIBA!! HINDI PUro sila nalang!!! ha!! “you deserve better” PWEEEE SILA NANAMAN??? LAGI NALANG SILA EH IKAW SELF Ano?? tao ka din deserve mo din naman!! ok!!!

• ENJOY LIFE this is not a race!! UMIBIG LANG PAG HANDA NA diba!! + MADAMING LALAKE SA MUNDO SUre naman ako na nag laan yung dyos ng 1 man lang para sakin!!! HA???

• TULOY LANG ANG LIFE!!! MASARAP mabuhay. Imagine the best feeling that you felt sa wrong person.... what more pa kaya kung right person na?? yon pwede na q mamatay non CHAR. PERO SERYOSO DIBA!!!! excited na ako huhu

I MADE THIS FOR ME! This is in no way bragging or being a bitch to my past self BUT sometimes u gotta be straight up with yourself to face reality with your best self. I am not comparing all of them but analyzing all that have happened based on what i truly feel. SO YEA NO HATES, just love char BUT YEAH HAHAHAHAHA

3/11/2020 - NCOV

[salitang-naligaw-blog]

PAGPAG:THE PARODY

Roselyn Barataman bilang Roselyn Barataman

Joriz Superable bilang Joriz Superable

Alyssa Dingal bilang Alyssa Dingal

Dianne Cahoy bilang Diane Cahoy

Natashia Flores bilang Natashia Flores

Nyl Bernil bilang Nyl Bernil

JC Enriquez Bilang JC Enriquez

AT 

Xiavir Hamos bilang Multo

                                   PAGPAG:THE PARODY

Eksena: May anim na mag babarkada na masayang nag road trip ngunit sa kalagitnaan ng kanilang paglalakbay ay nasira ang kanilang gulong

JC: Ano ba naman oh?! Pangalawa at huling gulong nato at wala na tayong iba pang spare tire… at-- wala ring signal dito upang tawagan ang tow truck..

Kaye: OMG! What are we gonna do? Gutom pa naman ako.

Joriz: Oh no! It’s getting madilim and marami na rin ang mosquitoes, nakaka itchy…

Rose: Ano ba naman kayo, maglakad-lakad na nga lang tayo at mag hanap ng makakatulong saatin.

Eksena: Nagpalakad-lakad sila hanggang sa nakakita sila ng bahay na kung saan may lamay na nagaganap.

Alyssa: Mga bro, tong-its tayo oh! Imposibleng namang walang baraha, eh lamay to.

Dianne: Kahit kailan naman Aly oh, sugal parin ang nasa isip mo.

Kaye: Makituloy kaya tayo? Siguro namang may kape at mga pagkain sa loob. Tara na!

Eksena: Pumasok ang magbabarkada sa bahay at may nakita silang isang lalake na nakaupo sa tabi ng kabaong.

Dianne: Magandang hapon po, maari po bang makituloy sainyong bahay? Nasiraan ho kasi kami ng gulong at medyo napagod na ho rin kami sa kakalakad.

JC: Pwede po ba kaming makahingi ng tulong?

Nyl: Sige pasok muna kayo, nakakaawa nama’t dito pa kayo napunta…

Rose: *kinuha ang kanyang salamin* ang haggard ko na sis, mag re-retouch muna ako ha.

Kaye: Ohhh pagkain! *humablot agad ng sandwich at ipinasok ang iilang piraso sa kanyang jacket*

Aly: *tahimik na pumunta sa abuloy at kumuha ng pera*

Eksena: Nasagi at nabasag ni Joriz ang isang tasa ng kape na siyang dahilan sa pagka sugat nito. Dahil sa takot niya sa dugo, hindi ito mapakali at umiyak, hanggang sa naiharap niya ang kanyang mukha sa salamin ng kabaong at doon tumulo ang kaniyang luha. Agad namang kumuha si DIanne ng walis upang linisin ang kalat. Ngunit napansin ni Nyl ang mga kalapastangang ginawa ng mag kakaibigan at nagalit ito.

Nyl: Ano bang ginagawa niyo?! *ipinalayo si Joriz sa kabaong* Alam mo bang bawal mapatakan ng luha ang salamin ng kabaong? Dahil kahit sobrang sakit na, dapat natin itong pigilan upang hindi na tayo mapahamak at mahirapan pa. *agad namang pinunasan ito ni JC ngunit hinablot ni Nyl ang kamay nito* Bawal rin yan! Itigil mo na ang pag wawalis, masama yan! Alam niyo ba na kahit anong gawin mong paglinis sa kanyang pagkakamali, mananatili parin ang mga mantsa nito sa buhay mo. Ikaw naman ineng, itigil mo na yan, hindi ka na gaganda pa *agad naman nitong kinuha ang salamanin na hawak-hawak ni Rose*. Umalis na nga kaya sa pamamahay ko! Ngunit, bago ang lahat… ibialik mo ang mga sandwich, bawal mag BH habang ang patay ay nasa bahay pa at may mga bisita pang darating, buraot kang bata ka!

JC: Susubukan ko ulit mag hanap ng signal at tumawag muli ng tow truck

Joriz: Pero signal is nowhere to be found!

Aly: Maghahanap nga tayo. Bobo mo ter, walang initiative.

Eksena: Matapos ang isang oras, nakahanap na ng signal si JC at tinawagan niya agad ang kakilala niyang may tow truck upang maka uwi na sila sa lalong madaling panahon. Ngunit, wala silang ka muwang-muwang sa mga susunod na mangyayari sa kanilang buhay pagkatapos ng ingkwentro nila sa isang galit na nagdadalamhati na si Nyl.

Isang gabi, habang si Rose ay naghahanda ng matulog, may napansin syang kakaiba sa kanyang muka.

Rose: Bakit parang may namamaga sa muka ko? Matignan nga sa salamin…. OMG?! May pimple ako? Urgh! Ang malas ko! Wala na ang clear skin ko! Ano ba naman to oh!

Eksena: May isang misteryosong lalake sa balcony ng kaniyang kwarto at tahimik itong nag mamasid na may dalang kutsilyo. Ngunit, sa gilid ng salamin ni Rose ay mayroong matulis na bagay at dahil sa galit nito sa pimple ay pinagsasaksak nito ang kanyang mukha. Papalapit ng papalapit ang lalake ngunit sa panahong sasaksakin na niya ang babae ay bigla na lang itong natumba sa kanyang kinauupuan.

Nyl: Wala na siyang puslo. Bad trip naman oh.

Eksena: Nabalitaan ng magbabarkada ang nagyari sa kanilang kaibigan at pumunta sila kaagad sa lamay ni Rose.

Aly: Ayun! Tong-its na! Sige iwan ko muna kayo ha, paki sabi nalang sa mga mahgulang ni Rose na ”condolence”

Dianne: Ano ka ba naman Aly? Pwede bang mamaya na yang pag susugal?

Aly: Sige na! *agad naman syang umalis at pumunta sa mesa na kung saan mag nag susugal*

Eksena: Sa kalagitnaan ng paglalaro ni Aly ay may isang lalake namang nag mamasid na tila bang may masamang plano sa kanya. Lumapit ito kay Aly at dahan-dahang inilabas ang dala niyang kutilsyo.

Aly: Ay! Badtrip naman oh, kahit isa sa laro wala parin akong panalo! *sumigaw ito ng malakas at bigla nalang itong napakapit sa kanyang dibdib*

Eksena: Sasaksakin na sana ng lalake si Aly sa kanyang giliran ngunit bigla nalang ito nawalan ng malay. Kinalaunan ay nawalan na rin ito ng pulso dahil inatake na sya sa puso na nagin dahilan ng kaguluhan sa lugar. Kinalaunan, unti-unting namamatay ang mga magbabarkada dahil sa kanilang sariling galaw.

Nyl: Ano bayan bad trip di pa ako naka patay kahit isa sa kanila. Kaylangan kong kumuha nang 9 na kaluluwa upang mabuhay muli ang aking anak. Paano ba yan? Sino nga ulit yong susunod kong target? Ah yung nag nakaw nang pagkain. Puwes humanda ka!

Eksena: Malalim na ang gabi nang nakauwi si Kaye sa kanilang bahay galing sa burol nang kanyang kaibigan na si Aly ay may isang lalaking sumusunod sa kanya paguwi.

Kaye: Hay sa wakas nakauwi na ko. Gutom na gutom na ako teyka ano bang ulam? (tinignan ang mesa kong ano ang natirang ulam) hmm sinabawan ang sarap nito.

Eksena: Nag hahanap si Nyl ng tyempo upang makalapit kay Kaye upang patayin ito ngunit siya ay nabigla sa kanyang narinig.

Kaye: (sumigaw) T-U-B-I-G acchhk

Eksena: Nagmamadaling kumuha si Nyl nang tubig at ibinigay kay Kaye

Nyl: Oh ito tubig bilis uminom ka bilis! Di ka pwedeng mamatay sa ganyan lang. Wag kang mamatay please hayaan mong ako ang papatay sayo.

Eksena: Pero di kinaya ni Kaye at naputol nang tuloyan ang kanyang hininga dahil lang sa sabaw. Habang naglalakad papauwi si Nyl.

Nyl: Paano na to? Ba’t ang malas. Sigurado na ba to’ng hindi ako makakapatay? Paano na yung anak ko? Paano na ako? Ayaw kong mabuhay mag isa! ( nag isip nang mabuti si Nyl sa kanyang susunod na planong pagpatay sa magbabarkada)

Eksena: Kinabukasan, wala paring naplano si Nyl kong papaano niya patayin ang susunod niyang target. Dahil sa walang maisip, tinignan niya lang si JC galing sa malayo at tsaka nagsimulang magisip. Nagmamadaling nagbihis si JC dahil sa kanyang natanggap na mensahe na napatay ang isa sa kanyang kaibigan na si Kaye. Nagbihis siya at tumingin sa salamin upang magayos sa kanyang sarili. Biglang may malakas na lindol ang nangyari kayat nabasag ang salamin diretso sa mukha ni JC at ito ang dahilan ng kanyang kamatayan. 

Nyl: oh tignan mo nga naman wala panga akong planong pagpatay eh naunahan na naman ulit ako sa kanilang kamalasan. Hay buhay. So ano na? Itutuloy ko pa ba to o hindi na? eh wala na akong magagawa at sigurado ako na mamamatay na rin yung dalawang natira mamaya o bukas.

Eksena: Sa kabila ng kanyang mga iniisip ay nagpatuloy parin siya sa pagpatay sa dalawang natira. Bukas ng madaling umaga ay pinuntahan na ni Nyl ang isa sa dalawang natira. 

Nyl: Magtatagumpay ako ngayong araw na ito dahil may maganda akong plano at sigurado akong magwawagi ako sa dulo. 

Eksena: Sa pagdating ni Nyl sa bahay nang isa sa dalawang natira ay siya ay biglang nagulat nang makita niya na may lamay sa bahay nang kanyang susunod na target. Pumasok ito at tinignan kong sino ang ang nasa lamay. Laking gulat niya nang makita niya na patay na si Joriz dahil raw sa sakit dala nang pag hohongkong ni Joriz. Nakahawa siya ng sakit galing sa Hong kong at di nila nalaman na malubha na pala ang sakit kaya ito ang dahilan ng kanyang kamatayan.

Nyl: Ayoko na pagod na pagod na pagod na ako! Oo na, ako na! Ako na mag-isa! walang jowa, walang asawa, walang nang anak!! (Biglang May na alalang linya sa kanyang napanuod) (“Kapag nahanap mo na yung taong sa palagay mo, para sa 'yo, huwag mo nang pakakawalan, ipaglaban mo.”) kaya ikaw, ikaw na yung huli kaya wag kang susuko at ipaglalaban kita hanggang mapatay kita.

Eksena: Di na nag aksaya nang oras si Nyl at pinuntahan niya agad ang huling natira. Sinaksak niya ito sa ilong at namatay si Dianne. Pero parang hindi masaya si Nyl sa kanyang nagawa dahil ngayon niya lang natanto na wala palang kwenta ang pagpatay niya kay Dianne kasi isa lang ang kanyang nahukaha na kaluluwa. Eh dapat palang sa umpisa ay di na niya ginawa dahil di naman sila umabot nga 9 kaya dahil sa kahihiyan niya di niya kinaya at kinuha ang sarili niyang buhay. 

The end

[miggyloovesyou-blog]

Ramdam na ramdam ko to. Yung tipong wlaa pa kasi kayong oras magkita ni mahal kaya hangagt convenient andto nmn ako e parang ganun nararandamn ko sorry ha. Ayoko nmn mag overthink kung alam mo lan kung gaano ko gusto pigilan utak ko sa lahat ng pag iisip ng sobra alam kong pinag bawal ng docotr un sobra ako mag iisip sa mga problema kasi nga uulit at uulit ung palpitation ko wlaa e wala kang pake kaya ginusto ko nlng din mamatay kesa naman araw araw nga kita kasmaa namamatay naman ako sa sit na pi apadama mo sakin na wlaa kang pake kaht masama na sakin laht ng ginagawa ko. Wlaa eh sa iba kana naka focus simula naman noon wlaa ka pake kung ano ginagawa ko sa buhay ko e. Ganyan ka nmn tlaga baka nga napaka laki ng kulan sa pagkatao ko para maipadama mo ung ganyan :'( sorry ha never ako naging sapat para sayo :'( nd ko na alam e kung ano pa kulang :'( basata ang alam ko mahal kitasa simple pag aaskiakaso dun ko naipapakita lahat ngpagmamahal na alam ko :'( kaso nd sapat para sayo sorry kung akal mo nd kita mahal un lan ba ang batayan mo.sorry sorry nag kulang nga siguro ako para gantuhin mo ako ewan ko ba basta andto ako kht umaasa lan ako kht wala naman ako pag asa. ;'( sayo hanggang huli ako pa din pala ung maghahabol sayo. Na wlaa ka pa din pake eh noh :( ganun tlaga mahal kitaa pero may mahala kang iba ;( ano nga ba laban ko dun? Wala kasi kaht anong effort ko nd mo mapapansin un. Kaht maging mabaet ako sayo nagging ewan ka pa din. Hayayayay kaht masakit tiis lan baka may pag asa pa. Sana kaso pag umaaa ako ako lan masasaktan :( wlaa e mahal ko pero kulang ako. :(

#deardiary #sanamakitamoworthko #hayst #imissyousomuch #skl

[rig0]

putangina ang bobo ko literal

like patulog na kasi ako tapos kumuha ako ng tubig sa ref dahil sinanay ko sarili ko na uminom ng maraming water bago matulog. edi ayan todo tungga si tanga maya maya lumabas si mama sa kwarto nila. bakit? ko? daw? ininom? and i was like, bakit masama ba??? ayun pala may halong gamot tangina shookdt ako dahil hindi ko napansin tangina talaga. tapos tinanong ko kung bawal ba sakin yon ang sagot ba naman, “gago natural pambabae yang ininom mo hindi ka kasi tumitingin ng maayos lintek ka”. like mom ano ba yon? kaso ayaw sabihin puki talaga ngayon kumakalam tummy ko pero sana nag o-overthink lang ako please please ayoko pa mamatay luh oa mo rigo namoka.

#ok good night #magiging ok pa naman siguro ako #labyu #pero weird ano kaya yung nilagay niya at ayaw niyang sabihin sakin

[mrjnepln-blog]

A Change of Heart

Chapter 1 : Just Friends

Hell week para saming mga Arki student na alam ng malapit na ang submission. Kitang kita sa mga mata namin na muka kami mga panda ng dahil sa ilang araw na walang tulog. Ako naman na momoblema sa iisang Space na hindi ko maiisipan kung saan ko ilalagay sa plan ko. Leche, Panic Mode na ko.    

"Oy, alam niyo naman na Self Service dito diba?"

Inis na sinabi ni Will, daladala niya ang mga kape namin lahat. Tumingin lang ako sa kanya na parang pinapakita ko sa kanya na mamatay na ako dito hayaan mo na lang kami dahil malapit na kami mabaliw.

"Oo na."

Binaba niya sa table ang kape namin na dala niya. Kinuha ko agad yung akin at agad agad kong nilaklak dahil sa sobrang gusto ko magpower up, parang popeye lang na kumain ng spinach. Ang masaklap nilaklak ko ng mainit. Aray ko beh.

"Tutulungan kita  after ng shift ko dito. Wait ka lang"

Yes! May katulong na ko! Ang bait talaga ng BestFriend. Matagal na kaming mag bestfriend simula nung High School. Lagi kaming magkasama kasi nagkakasundo kami sa mga gusto namin at ayaw namin alam niyo yun, JINX lang. Pati pangarap pareho pa kami. Feeling ko ginagaya niya ako kasi Idol niya ko. Puede yun diba? Basta siya ang pinaka Best Friend ko na lagi kong maasahan kahit anong mangyare he's still there kasi siya lang nakakaintindi ng pagkaabnormal ko.

"Gurl, tignan mo nga yung kulay na to?" sabi ni Ava sakin. Pinakita niya sakin ang gawa niya. "Bagay ba tong dalawang kulay na to dito?" "Hmmm. Yung Red palitan mo parang kasing bandila e" "Weh? Osige." "Pasahan kita ng palettes para hindi ka mahirapan mag pair ng mga kulay"

Oh? Diba kala mo magaling echos lang yan, madami nalalaman e. Lintek na Resort to bakit ang hirap planuhin ng matino tong Site Development na to. 5days na lang pasahan na. Pano na ang Life? Intayin ko na lang si Will.

"Ano na natapos mo, Ave?" "Site Dev. Tapos Apat na Plans. Bale Hotel na lang tsaka yung Restaurant." "Hala Shit! Bat ang bilis mo?! Site Dev. palang ako." "Bobo ka kasi, puro ka lande kaya ang bagal mo!" "Ay gago! Na Bobo pa ko. FYI wala akong nilalande." "Si Will?!" "Tangina! Best Friend lang yun not more than that pa, para kang tanga!" "Sauce, pakipot ka pa, iniintay mo para matulungan ka tapos magHohokage moves ka dyan." "Para kang tanga! Issue ka dyan ng hindi totoo, so Shut up na lang." "Pikon!"

Oh? Diba? Sobrang mahal na mahal ako nitong babaeng to. Puro mura! Lagi akong nagkakasala pag kasama ko yan. Buti na lang araw araw ako dumadaan ng simbahan. Siya lang ang babaeng lagi kong kasama pag wala Will also know as my girl bestfriend. Lahat alam niyan pati baho ko pinagkakalat pa niya. Ang siya niyang kaibigan diba? Totoong totoo. Dumating na si Will at sa wakas na tapos narin siya sa Shift niya. May katulong narin sa wakas. Tumabi siya sakin at nilabas niya na yung Laptop niya at iba pang kagamitan sa pag gawa ng lintek na proyektong to.

"Game!" Sabi niya. "Ano? Saan ka nahihirapan?" "Nakakainis, hanggang ngayon dito parin ako sa Site Development. Wala parin progress." "Guythss, alis na aketch. May klase pa ako" singit ni Ava. Na may kasamang di mo maintindihan na parang manyak na tingin sakin. Buti na lang di nakatingin sa kanya si Will. Tangina nitong babaeng to.

"Sige, masagasaan ka sana" sabi ko sa kanya. "Sana hindi mo matapos yan! Tangina ka."

Sabi niya with Evil Laugh. Badtrip to! Knock on the wood ayoko mag take 2. And ayun buti na lang hinintay ko si Will kundi hindi ko matatapos tong Site Dev ngayong araw. Thanks to him. Sa totoo lang di ko maintindihan mga tao minsan e. Lagi nilang nilalagyan ng meaning yung pagiging bestfriend namin sa isa't isa ni Will. Madalas, napagkakamalan pa kaming magsyota! Hello, bestfriend lang talaga kasi kilala ko si Will and masaya ako sa kung ano yung meron kami.

Thesis Deliberation na naman, wala nanaman prof. Ang saya nanaman, pag dating ng exams nga nga. Nakatambay lang kami sa classroom kasama sila kasi air-coned ang classroom. Mainit nanaman sa labas. And then there this girl na pumasok sa classroom with her friend. Sobrang pretty niya talaga petite pa. PRETITE. Chos. Basta pretty naman this gurl. Syempre as a girl normal lang na magandahan ka sa isang tao lalo na kung maganda talaga. Edi sinabi ko kay Will.

"Will, look. Diba pretty?" Tinuro ko sa kanya. Tinignan niya, medjo matagal niyang tinignan tapos ang tagal pa ng sagot. Siguro nagandahan rin siya. Oh diba? Same talaga kami. "Ano tinging mo?" Tinanong ko ule. "Hindi naman." Then he went back on what he's doing. Sungit naman. Hindi ko galaga mawari tong si Will feeling ko talaga bakla to e ayaw lang sabihin kasi nahihiya siguro. Lagi na lang pag may tinuturo akong babae sa kanya hindi maganda para sa kanya. So sino yung maganda? Siya? Then sinabi ko rin kay Ava. "Pretty siya diba?" "Hay nako tomboy ka nanaman!" "Badtrip kayo ni Will." Then bumulong ako kay Ava. "Parang bakla talaga si Will. Hindi nanaman siya nagandahan sa gurl na tinuro ko." "E baka naman kasi sa isang tao lang siya nagagandahan." Sinabi niya ng malakas. Tangina nito napaka gago, sayang effort ko sa pag bulong buset. "Ako ba?" Tanong ni Will   "Diba? Oo ka na lang dali." "Oo." Nagpauto naman tong lalakeng to. "Sino naman?" Bulong na tanong ko kay Ava. "Sino pa ba?" Tumingin siya sakin parang may halong meaning na ewan. Sinasabi na ako. What? Bakit ako? I'm Ugly duh?! Kaya tinignan ko siya ng masama. "Wala akong sinabing ikaw bat ka affected?" Sabi niya sakin. "Wala rin akong sinabing affected ako." "So Shut up na lang na lang kayo. Nagcoconcentrate ako." Singit ni Will. Sabay namin hinampas ni Ava si Will. "ARAY!"

Impossible rin magkagusto sakin si Will. Hindi niya nga akong tinuturing na babae e. Tsaka obvious naman na Lalake gusto niya. Basta Bakla siya. Mapush lang na bakla.

Back to work again. Naglalakad paikot ikot at akyat baba sa buiding namin para lang makakita ng vacant na classroom. Pagdating sa third floor. May nakita na rin. Eto na mga mandirigma nagseset up na ng mga laptops then pag kaupo hello reality na. Sa sobrang busy namin hindi na namin namalayan na maya maya may susunod ng klase sa room. Kaya pala ang dami ng estudyante. Bigla akong kinalabit ni Ava.

"Gurl, doon sa may pinto. Cutie Spotted."

Si Vaughn. Tangina? Anong cutie dyan? E puro hangin naman yan e. Ewan ko kung anong meron sa mata ng mga kaibigan ko e. May deprensya. Isa rin tong si Will e. Ay bawal awayin pala tong si Will. Tinutulungan ako sa Plates kaya thats no no. Lumapit samin si Vaughn.

"Uy Cris!"

Nakakaramdam ako na parang masama tingin sakin ni Ava. Lagot ako. Type niya ata this guy.

"Uy?!"

Dont know what to say though. Sa dinami daming taong kakausapin dito sa classroom ako nilapitan.

"Kamusta Plates? Ano na natapos mo?" "Ayun, onting progress pa lang. Site Dev. Palang nagagawa ko." "Need help? Tulungan kita. Patapos narin ako e." Wow so great naman this guy. "No need. Tinutulungan na ako ni Will. Thank You" "Ganun ba? If you need anything I'm willing to help" sinabi niya ng nakangit kaya nginitian ko na lang siya at umalis na siya. Whoo nakahinga ako dun ah? Then naalala ko si Ava.

"Cris?!" Sinigaw niya pangalan ko. "Guard! OSA oh?!" Tumingin ako sa labas at nakaturo kay Ava. "Kaye, ituloy mo na to" save by the bell thank you Will. "At kailan pa kayo naging close ng Boyfriend kong si Vaughn." Sabi ni Ava. "Anong gagawin ko? Nilapitan niya ko e. Alangan naman na iwasan ko? At least nakita mo siya ng malapitan diba?" "Kahit na boyfriend ko siya, hmp! Mang aagaw," naging mang aagaw pa ko. "Kaye tapusin mo na yang Plan. Dali!" "Yes Boss,"

At sa hindi rin inaasahang pagkakataon ay may dumating ng prof. Kami'y nagmadaling nag ligpit at umalis. May class na si Ava kaya nauna na siya sa amin. Kaming dalawa na lang ni Will magkasama. Magkaklase kami sa next Subject pero mamaya pang gabi yun kaya buti na lang may time pa para magpatulong. Pumunta kami sa Coffee Place para doon kami gumawa at magpalamig. Alam niyo naman dito sa Pilipinas, Can't Beat the Heat.

Pagdating namin sa Coffee Shop, buti na lang wala masyadong tao. We set our table para makapag gawa na ng seryosohan sa Plate na to. Tinulungan na ako ni Will siya na nagpaganda ng Site Dev. ko at tinutuloy ko na lahat ng mga Plans. I made my checklist para malaman ko pa kung ano kulang. Ang saya magisip pag kape ang na aamoy. May lumapit samin na pretty gurl. Pero mukang Bitch naman. Mukang Tourism ang tinatake niya. Ganda niya, ganda ng Legs, maputi. Ay naloko ako ng stockings, shocks. This is me, I judge people. Ganda ko e.

"Kresnik?" Sabi niya with Arte. Will looked at her. "Eugenie. Uy kamusta?"

Magkakilala sila. Obviously pero ako hindi ko siya kilala.

"Okay lang. Di ko akalain na you study near here." "Oo! TIP lang."

Sinabi niya with kasamang smile. Ang landi nito. Simula ngayon hindi ko na siya pagkakamalang bakla. Siya siguro yung taong maganda para sa kanya. Okay naman, pretty naman talaga siya. Kunwari Busy busyhan ako para hindi ako mahalaga na nakikichismis ako sa kanila.

"Tagal din natin di nagkita noh? Kailan pa? Grade School right?" "Oo, mga bata pa tayo nun." Then he laugh. "Oo nga." She laugh too, ang flirty pa ng tawa kaasar. "Kamusta si Tita and Tito? Namiss ko yung Kare kare ni Tita!"

True! Masarap nga Kare kare ni Tita. Favorite ko rin yun. So ano? Lagi rin tambay tong girl na to kela Will?

"Who's she? Your Girlfriend?" Tanong niya. Then napatingin ako sa kanya. Nagulat ako sa sinabi niya. "No. I'm his-" "Bestfriend." Singit ni Will. Inunahan niya na ako. "Oh. Puede ko na makuha number mo? So we could get in touch. Namiss kita sobra." Ang lande. Number agad? "Sure." Ang lande rin. So nag exchange numbers sila. "I have to go, bye." Ge umalis ka ng malandi ka. "Bat ganyan itsura mo?" Nakatingin sakin si Will. "Ano?! May ginagawa ako." "Bakit parang irritado ka? Actually kanina ko pa napapansin yun e simula yung nung dumating si Eugenie. Tinititigan mo pa ng masama. "Hindi ah?!" I denied! Biglang napangiti si Will. "Siguro-" "Ano nanaman?" I said it with a pitchy voice! Ugh bat ganun boses ko! "Nagseselos ka no?" "What! No way! Tigilan mo ko!" I got annoyed. "Buset to! Ako selos? Hello, nakakairita lang yung babae kasi maarte duh?!" "Wag ako. Sabi na e. May lihim na pagtingin ka sakin." "Salita ka ng salita dyan ng hindi totoo, so shut up na lang!" "Ginaya mo pa si Padilla."

I hate him! Feeling naman niya na gusto ko siya. Bestfriend lang talaga wala ng hihigit pa.

#a change of heart #story #Taglish #taglish story #bestfriend #friends #friend #friendship #love #romance #change #life #love story #pinoy story #novel #new #promise #romcom #comedy #shoujo #mrjnepln #school story #college life #architecture student #humor

[dibdibang-usapan]

CHAPTER 11 : Rising Star

(a part of ongoing basa serye MAY MAGMAMAHAL PA BA SA AKIN?)

Di nagtagal ay naging matalik kong kaibigan si Rita Jer. Para kaming magkapatid, hindi niya ko pinabayaang mag-isa sa bawat raket. Okay naman pala ang Escort Service. Naitawid ko ang buong school year ng maluwag sa pera.

Isang araw ay may raket nanaman kami. This time foreigner. Si Mr. Pierre. He is in his fifties. Gusto niya lang ng kasama habang nagbabakasyon siya sa Pinas, pero dalawa kami ni Rita Jer na gusto niya. Galante si Mr. Pierre, binibili niya ang lahat ng gusto namin. Habang kumakain ng agahan ay sinabi niya.. "I am an adult film maker, you two might want to go for casting. You can have everything you want, lots of money!" Nagkatinginan kami ni Rita Jer. Napangiti ako, gusto ko 'yon!

Umalis saglit si Mr. Pierre. Nag-usap kami ni Rita Jer habang wala siya.

Rita Jer: "Interesado ka noh?"

"Ikaw ba?"

"Alam mo ba ang ibig sabihin non? Habangbuhay kang magiging bitch ni Pierre!"

"Gaano na lang ba ang itatagal ng buhay niya? At gusto kong yumaman, kung 'yon ang madaling paraan, kakayanin ko. By the time na mamatay siya mayaman na ako."

Napabuntunghininga si Rita Jer.

"Kung okay sa'yo, sige lang tumuloy ka, pero sorry hindi ko kaya. Nagkaroon na ako ng scandal dati at muntik na kong magpakamatay, kaya di ko talaga kaya."

"Okay, okay. Casting lang naman eh. Pero salamat sa suporta mo." at yumakap ako kay Rita Jer.

Nagpunta ako sa address na ibinigay ni Mr. Pierre, isa itong resort na napakaganda.

"Darling, you're here! Are you ready?!" Sabay beso beso.

"Yes I am." tugon ko. Ibinilin niyang ahitin ang lahat ng dapat ahitin, ginawa ko naman. 🪒

Pagpasok ng isang kwarto ay napakaliwanag dito, may mga camera at napakaraming ilaw. Mayroon silang tatlo hanggang apat na staff, puro lalaki.

Pinaupo nila ako sa kama, lahat sila ay nakatingin sa rehistro ko sa camera.

Pinahubad ang aking damit, at pinaupo akong muli.

Naguusap sila in French kaya sila sila lang ang nagkakaintindihan.

Lumapit si Mr. Pierre sa akin "Okay, tell me what you can and cannot do."

At bilang andun ako para sa trabaho, tinanong ko "How much are the rates for what can be done?"

Nagsalita siya in French at nagtawanan sila.

"Okay, anal is $6,000. We shoot for around 1 hour. Can you do anal?"

Tirahan sa pwet ng isang oras? $6000 converted to peso ay mahigit 200k! Kaya ng pwet ko yan!!! Hahahaha.

"I can do that, but pay first right?"

Tumawa si Mr. Pierre, inabot ang cash, itinabi ko sa bag ko at pumwesto na ako.

"Let's start!" confident kong sinabi kahit sobrang kinakabahan ako.

Ipinakilala niya si Apollo ang magiging partner ko sa araw na iyon. Matangkad at matipuno, hindi siya nagsasalita ng English kaya nagkamayan lang kami. Pagkatapos ay sinimulan na namin.

Pinatuwad niya agad ako at nilagyan ng lubricant ang butas ng pwet at ipinasok niya agad ang kanyang ari. Napakasakit kaya napasigaw ako ng una, kailangan daw ituwad pa ng bongga para sa anggulo ng camera.

"You need to moan nicely." sigaw ni Pierre

"Ahhhh! Uhhh. Uhhh!" sabi ko dahil siyempre masunurin ako para sa 6k dollars.

Iba-ibang position ang pinagawa at sumunod na lang ako.

Kahit paanong position pa, hanggang sa nilabasan si Apollo. Labas pasok lang sa nanghahapdi kong pwet ang ari niya. Ang isang oras na 'yon ay tila mabilis na lumipas. Okay naman pala. Okay lang.

Pagkabihis ko ay kinausap ako ni Mr. Pierre "That was good, do you want to do it again? You are good."

"Not today, darling. But I am offering you $20,000." Dagdag niya.

Twenty thousand dollars!? Grabe! Parang mag-iisang milyon na 'yon!!!!

"What do I need to do?" excited kong tinanong.

"You have to do Gang Bang. You know that?" Tanong niya.

"What do you mean?" Sagot ko.

"You know, a lot of men and you are the only girl, the f*ck your mouth, vagina and anus." casual na sinabi ni Mr. Pierre.

"F*ck!" gulat kong sagot.

"You don't have to do it now. If you want you can watch first, later in about 1 hour, we will shoot another one." Sabi niya.

Tangina! Nasisilaw ako sa pera. Pero ito na ang sagot upang hindi na ako maghirap pang muli!

"Mr. Pierre, okay I will watch and see if I can do it." sabi ko.

"Good." sabi niya.

Maya maya ay may dumating na babae, dumirecho kaming muli sa kwarto kung saan nagshoot ng eksena ko.

Gang bang. Tangina kawawa 'tong si Ate.

Sinakal-sakal, tinira sa pwet, sa puke, sa bibig. Pagkatapos tirahin sa pwet, ipapasok sa bibig niya? Pinag-pasapasahan ng tatlong lalaking naghalinhinan sa mga butas niya. Tangina! Mangiyak-ngiyak na siya! Hindi ko kaya ata 'yan!

Nang matapos ang session niya ay pinuntahan ko siya habang nagbibihiis

"Ate, are you okay? Okay ka lang ba?" Natatawa siyang sumagot "Bago ka ba? Hahaha! One million pesos ito, bakit hindi ako magiging okay?"

Nagtaka ako kasi parang sakit na sakit siya nang kinukuhanan ang eksena.

"Look, kasama ang sakit, pero pasasaan ba't masasanay ka din. Para sa ganito kalaking pera, wala kang karapatang maging choosy. Kung maarte ka, bawal ka dito." sabi niya. Pagkabihis ay umalis na siya.

Lumapit sa akin si Mr. Pierre "So darling, can you do that?"

Napalunok lang ako at napangiti kay Mr. Pierre.

"Good, you will be the next Rising Star!"

Dear Ate na hindi ko man lang nalaman ang pangalan,

Ikaw ang naging inspirasyon ko. Salamat at pinarealize mo sa akin ang realidad. Ang realidad na hindi puro masaya at madali. Kailangan tibayan ang sikmura. Easy money pero luha, dugo, pawis at dignidad ang kapalit. Ano nga bang mawawala sa akin?

#dibdibang-usapan #may-magmamhal-pa-ba-sa-akin #basa-serye

[jeneneii]

;

Yung wala kang magawa.

Yung as in wala talaga, wala karing maisip, ang blangko tas wala wala talaga

Yung feeling na emptyness

Ang pagbabasa sa twitter ay minsan may sense.

Gusto ko umusad buhay ko pati na rin utak ko

Sembreak ehh nood nood lang ng netflix and chill

Ang lakas talaga ng social media

I suddenly feel sad

Parang tanga na naman ako i talk to wrong person about what i feel

Tsk pervert bat ba kasi ang dami nyo

Yung mga gantong moment need ko ng one-stranger-deep-talk-somewhre-good-place.

Parang gusto kong magsulat ng kanta para naman may magawa hahah yung narinig ko yung kanta ng binabalewala

Parang di ko pa ata kilala sarili ko

Im wrong. Im wrong again.

Ayaw ko na maging mabait

Who will save me?

Kailangan ko ba ng jowa?

Ang boring ko nga

There is some i think “an evil things” that i wanted to happen hindi naman talaga sya evil pero parang pasaway lang na anak

Im human.

Iyak ako wala na si ky

Mio YOLO sense

Pinapaasa lang tayo ni marcelo

Mas may sense si neil tagos sa puso at utak

Who cares? No one cares, i keep people push against me because thats when you know who cares and stays the most

Malapit na magtapos ang maliligayang araw mo may pasok na next week haha

Why i am so complicated

Netflix is life haha

Sa gantong edad pala feel mo na kailangan mo na ng jowa char hahaha

Sarap mag drama pag may PMS ka noh

Ano bang meron sakin?

Ayaw ba nila ako makasama?

Yung tayong dalawa lang? Bakit? Kasi ba boring akong tao?

Ang hirap mong pilitin kung di pa sila kasama di ka pupunta eh kung di mo lang bday ehh kung di lang kita kaibigan eh

I push them away to know that they love me and stay by my side

May isa akong salita

I can keep secrets secretly

Para sakin magkaiba yung: sasama sila kasi ililibre sila sa sasamahan ka kasi ililibre mo sila

Im kind of person that inlove with free things

Bawal mapagod

Bawal magkasakit

Bawal mamatay

Nasobrahan na ata ako sa self lovemuna

Bakit di nalang natin malaman ang lahat

Yung kapeng barako sa hapon

Sakit sa ulo

Daming dama janine

Sakit sa brain cells, ang very aggressive ng brain cells ko, hindi naman kailan, pero pag kailangan ko sila bilang nawawalan ng gana hahah mahiyain sila anu ba

Bakit ba ako nagmamadali

Chill enjoy the moment

Be cool.

Namiss ko na magbasa ng novels

Tambak pa ng babasahin

Basa muna ng psy book lets go biological psychology at cognitive psychology

May ganun pala talaga noh

Nagseselos ako sakanila

Ayaw kong naiiwan ako sa ere

Feeling ko naseset aside ako tas pag wala sila choice tska ka lang sila lalapit sakin

Bakit ganto nararamdaman ko?

Am i loved?

Minsan na nga lang magtiwala sa sarili di nyo pa sinunuportahan

Di ko na alam lord

Baka naman pwede help, lord

Sige po whatever hahah

Di ko alm motivation ko hahah

Ayaw kong maging KJ tulad nyo hahah

Ang boring boring na nga ng being adult

Masaya maging bata

Gusto ko yung dati, okay lang ngayan

Mas better ngayon pero mas gusto ko yung dat

Tignan mo janine tska mo lang sila pinapahalagahan pag wala na sila

Mga atechona

Wala akong pakeee ehh kaso kasi may kailangan pa kaming pagusapan wala akong balita wala akong mapag tanungan

Mahiyaain ako pano yan?

Nabuhay ako mahiyain at mamamatay ding mahiyain

I feel like i felt behind owhh big word

Di namam ako nasasaktan sa gantong maliit na bagay pero bakit ngayon

Kaya ayaw kong masyadong maattach sa mga taong alam ko namang mag sasawa at mang iiwan sakin

Ang drama pakinggan

Parang tanga lang talaga kasi

Parang tanga lang talaga ako kasi

Nanlilimos ng pag mamahal kaso your not doing right beacuse you hurt them cause they think that you dont care

I care, im look like dont have a feelings but im a human im child of god

Sakit nanaman ng ulo ko dami kong ininiisip na di namn dapat isipin

Sana all may joga sana all may laman hahah

Aanhin mo kapogian mo kung di mo ko jojowain

Aanhin mo ganda mo kung wala kang jowa char hahah

Utot, gusto ko pang mabuhay

Nasobrahan na ata ako sa love yourself

Love others naman and love me hahah

Di po ako tibo okay pwede na kayo manligaw char hahah

See theres always a ways so use your brain before complaining stupid things

Bakit ang aga nyo kung pwede namng malate haha

Pag sa school studyante

Pag nasa bahay anak

Pag vacant kaibigan

Pag mag isa ako yun

I care but I don’t really show you because i dont want to be sound sweet, i dont want you to think that im epal or i need something from you, and i dont want to hurt my self by caring to much to someone who doesn’t see my importance.

I have many reasons to be mad at you but i dont because im too kind to do that

Excuse me, is it okay to raise my voice for once, to be angry like you did, to be mad and annoying friend, to bother you when your saltik is in mode and to be a little sweet so that all mistake will cover your puppy like face. How do you do that? Im Marupok

Do i have right to feel what im really feel inside?

Do i have right to make decision all by myself not yours?

Do i have right to tell you that back off bitch your out of place! Yah i mean it

Your really not good to me

Why im i sad?

BAD

Hindi ito nakakafresh sis

Im just trying to have a friends, what are you janine? Seven years old? Tsk grow up

I thought i knew what i want, i thought lang pala

Ang gusto ko lang naman icelebrate ang Christmas mas ng fresh

Yung tipong gusto mong mag emot kasi ang sakit ng puson ko kaso walang time daming hinahabol

Ang dami kong gustong sabihin kaso nitatamad ako magtype, nitatamad ako mag isip,nitatad ako dumilat, nitatamad ako huminga char

Walang pumapasok na problema sa isip ko ha, bakit? I should think deep to catch my problem i love problems char

I want them to know that i have feeling, i am human, i am child of God❤️

Sana mag ka abs ako o kung di man kahit lumiit na lang tiyan ko baka namn po

Talk to God

Talk to God

Talk to God

Dont think of him

Break down day dapat ngayon ehh wala na di ko na nasunod schedule ko

Yung tipong mga reflection na lang laman ng feeds ko, ano na memes wag kang mag papatalo hahah

Yung may nakita kang mag jowa kala mo may forever, mapapa roll over ka na lang ayy roll eye pala yun hahaha

Why you guys so vulnerable? Life is sometimes happy and sad so deal with it and be more thankful than questioning your life status. People also feel what you feel and being people we only laugh with our problems and solve with dedication.

I know my friends know that I’m shy but the problem is even in my friends i cant even sustain long conversation and eye contact like we used.

Why i always check on you , check your timeline hahah

Bakit parang gusto ko na naman umiyak

Easy lang hormone kakaiyak mo lang ha

GUSTO KO NANG MAG KA JOWA!!!!

ANG HIRAP MONG LANDIIN!!!!

HAHAHAAH

[coleenskiee12-blog]

EXACTLY 1 YEAR AGO TODAY FEB 7-8 2018 // MY HEART BROKEN DAYS

FEB 7, 2018 . 

Ito yung araw na pinaka masakit na nangyari sa buhay ko na sana di ko na maalala pa . Pero bakit ganon habang iniiwasan mo lalo mo mas nararamdaman yung sakit , yung sakit ng kahapon. Naaalala ko pa noon nasa Head office ako . Inilagay ako sa Training for my promotion running for “UNIPRO” akalain mo yun gaganun ganun lang ako sa trabaho napili pa nila ako? hindi ko naman mahal trabaho ko kailangan ko lang talaga kaya nag titiis ako mag isa sa manila all the way from bulacan. Anyway, balik tayo sa kwento ko nasa HO ko ng mga panahon na ito Mag isa kumakain , walang kinakausap na seat mates walang ginawa kundi hawakan ang reviewers at ballpen pero di naman nag aaral . wala akong gana sa buhay ko ng mga araw na ito. icheck yung bulok kong cp na sira ang charger at de ipit ng papel sa battery para magamit pa ito . ayun nag babakasakali ako na itext at tawagan nya ako . wala kaming klase nito sa training kumakain ako ng DQ chocolate almond favorite ko kasi yun , habang ninanamnam ko yung kinakain ko naisipan ko sya sulatan sa notebook ko ganun kasi kami lagi kami nag susulatan twing monthsary pero this time eto yung sulat na nagawa ko na nakakalungkot sobrang miss na miss ko na sya wala akong pwede gawin kundi ito nalang yung sulatan ko sya ayaw nya tawagan ko sya ayaw nya na kontakin ko pa sya . So oo nakipag hiwalay sya saakin 3 weeks ago bago ang araw na ito ang gusto nya no communication muna gusto nya makahinga saakin gusto nya wag na muna ako isipin ang gusto nya wag na ako kausapin kahit kailan pero dahil hndi p kaya nitong puso ko bumitaw pinilit ko parin na ayusin lahat kahit mag mukha akong kawawa. Feb 7 2018 . hinding hindi ko ito makakalimutan . bakit? ito kasi yung araw na na confine ang nanay nya sobrang nag alala ako nun sya kasi isa sa mga tao na yumakap saakin nung mga oras na down na down ako sa anak nya . Oo kinapalan ko na mukha ko nung araw na yun kinausap ko pamilya nya hindi ako ganun klase ng tao na makikiusap lalo nat di kami ganun lahat nag uusap usap pero nagawa ko yun sa kagustuhan ng puso ko na bumalik sya saakin balik tayo sa kwento ko kaya kahit mag isa ako nag punta ako ng ospital para makita at mabisita ko si nanay sabi daw may heart enlargement daw sya dalidali galing sa head office kailangan ko makalabas agad agad at makararing gad sa ospital para makapasok pa ako para madalaw si nanay actually double purpose talaga ako yun yung totoo nag babaka sakali ako na dun sa ospital makapag usap kami uli mula HO sasakay sana ako ng MRT kaso naisip ko sobra haba ng pila baka di nako umabot sa visiting hrs ng ospital kaya ang lola mo sumakay ng bus at nakipag bugbugan sa mac arthur highway para lang umabot sa oras walang kain kain banat agad sa byahe !! 4 hrs mula buendia hanggang sa malanday dumating ako mag 9pm na sa tagal ko nun hindi ko sya nakita hindi pa dw sya dumadating at di alam ng mga kapatid nya kung saan sya . ayun sabi ko nga double purpose ako so kinausap ko muna si nanay . napansin nya na maga ang mga mata ko . alam mo na umiiyak padin ako mula CR ng HO , BUS to malanday hanggang makarating ako ng ospital . kinamusata ko sya bigla nya pinutol usapan namin at sinabing “ALAM MO COLEEN MAGANDA KA , MAY MAAYOS KA NA TRABAHO , MADAMI PA MAG KAKAGUSTO SAYO . WAG NA SI MAK HAYAAN MO NA SYA “ nung narinig ko yun tumagos yun hanggang ugat ng puso ko pero dahil nag papaka strong ako sinagot ko sya “ NAY , WAG NA MUNA PO NATIN PAG USAPAN YAN BAWAL SAYO YAN MAG PALAKAS KA” pero ibinalik nya padin dun at sinabi “ HINDI MO DESERVED NA MASAKTAN NG GANYAN HINDI KO ALAM KUNG ANO ANG NGYAYARI KAY MAK MAK PERO MAKAKAHANAP KA RIN NG MAS HIGIT PA SAKANYA YUNG HINDI KA SASAKTAN” dun tumulo yung luha ko di ko na kaya eh kahit pilitin ko mag matapang sa mga oras na yon hindi ko na talaga kaya eh sobrang pagod na pagod na kasi ako 3 weeks na umiiyak tapos pagod at gutom na gutom pa mula sa 4 hrs kong byahe. kasama ko bunsong kapatid nya ate nya at si tatay nya balot na balot ng maitim na awra ang kwarto na yon nung mga panahon na yon hanggang sa kinausap ako ng bunso nyang kapatid “ ATE WAG NA SI KUYA ATE MAY IBA NA SYA ATE “ eto yung mga linyahan na palagi ko naririning sa tenga ko di ko alam yung ate naman nya nakatingin lang saakin at sinabing “ OO COLEEN WAG NA SI MAK HAYAAN MO NA SYA” ang sagot ko naman “ ANO BA KAYO DI NAMAN NYA YON MAGAGAWA SAAKIN GALIT LANG KASI YON KAYA GANON SYA SAAKIN NGAYON” sumagot yung bunsong kapatid na “ ATE NANDUN SA KWARTO NYA ATE DUN NA TULOG DALAWA LANG SILA TANGHALI NA DAW SILA LUMABAS NG KWARTO” di ako makapaniwala actually ayaw ko talaga maniwala nanginginig buong katawan ko nanlamig at hinang hina sa mga naririnig ko . hanggang lumabas ako ng kwarto sa ospital at sa labas dun nag break down na ako , nag walling pa. niyakap at kinausap at ng mag kapatid . di ako makapaniwala parang feeling ko mamamatay ako nung araw na yon dahil sa mga kapatid nya pa dun ko pa nalaman . halos ikamatay ko talaga yung nalaman ko hindi ko akalain na yung taong pinagkatiwalaan ko ng 9 years sinira ang tiwala ko . I’m not perfect laghi kami nag aaway maldita ako oo sobra ko sya nasasaktan pero kahit kailan di ko inisip na palitan sya . di ko kaya pero bakit ganon anong nangyari? di ko rin alam para akong binangungot na sana gumising ako ng mga araw na yon at di totoo lahat yon. kinausap ako ng Tatay nya na wag ako umiyak sa ospital dahil makakasama kay nanay . oo mali ko yon . dapat pinigilan ko parin na raramdaman ko pero di ko na kinaya eh . parang lumabas lahat doon . madami na nag sasabi saakin nun baka may iba na daw , or MAY IBA NA DAW TALAGA AS IN pero di ako naniwala alam ko kasi MAHAL NA MAHAL ako nun eh ganon din ako sakanya alam ko di nya kaya gawin yon na bulag na pala ako sa pag mamahal ko sakanya di ko napapansin na naloloko na pala sya saiba. hindi ko sya makontak nung mga oras nayon gustong gusto ko sya makausap mag uusap kami tungkol sa nalaman ko kung bakit?? ano ngyari?? akala ko ba mag papahinga lang muna? bakit nag ka ganon? kaya pala nag bago ihip ng hangin kasi may iba na ng gusto? kina cancel nya tawag ko hanggang sa nag off na sya ng phone nya . hinatid ako sakanila para makapag usap kami sa sobrang deperada ko na nung nasagot na nya ulit tawag ko kinausap ko sya sabi ko nandun ako sa 7 eleven mag isa ako at di pa ako kumakain para puntahan nya na ako dahil hinang hina na ako talaga . tapos habang papunta na sya nag kalkal ako sa mga gamit nya at ayun na nga nakakita ako ng letter sa box nya sulata ng isang bababe na nag iiloveyou sakanya :’( winasak pa lalo ang puso ko nung makita ko na sa likod ng drivers license nya hindi na litrato ko ang nakalagay kundi litrato na ng iba . dumaaan ang ilang oras dumating sya nakatingin sya saakin at sabi “ MISS NA MISS NA KITA” tapos kinausap ko sya kung ano na ang nangyayari bakit di ko alam ano ang nalalaman ko? pero nung mga oras na yon hindi ako nakaramdam ng galit pero ang naisagot ko “ IWANAN MO NA SYA KAKALIMUTAN KO LAHAT” oh diba tanga? ako na nga yung ginago ako pa yung nag makaawa hindi ko alam kung ano na ang ngyayayri sa aakin nung mga panahon na iyon ang alam ko lang mahal na mahal ko sya at handa na ako mamatay dahil hindi ko na kinakaya yung sakit . ayaw na nya talaga bumalik saakin , dahil mahal na daw nya yun yung paulit ulit kong naririnig na paulit ulit pumapatay saaakin . pero nilakasan ko parin loob ko gusto ko padin lumaban kahit na unti unti na namamatay yung puso ko . “HINDI KO ALAM KUNG ANO NANG YARI SAAKIN COLEEN “, “HINDI NA PPWEDE MAHAL KO NA SYA “ an tanging naisagot ko lang “ SINO BA YUN? BAKIT? ANO BA GINAWA KO PARA GANITUHIN MO AKO? GANITO BA KALALA? ANO? MAGANDA BA SYA?” ang sagot nya “ MAS MAGANDA KA COLEEN PERO MAG KAIBA KAYO NG UGALI”. lalo ako nghihina sa mga narinig ko hanggang sa paulit ulit ulit ako nag makaawa sa harap nya ang sagot nya “ MAY NANGYARI SAAMIN, BUNTIS SYA” ang naisagot ko lang “HUH”  sa mga narinig ko yun na yata ang pinaka masakit . bigla nya binawi ang mga sinabi nya sabi nya “JOKE” pero ewan ko naiwan na yung mga salita na iyon sa utak ko . dahil bakit nga ba sila mag kasama sa kwarto . kung pinatulog lang nya bilang matinong lalaki bakit nandun din sya sa loob? ano ibig sabihin nun? hindi ko kinaya pero nilunok ko padin lahat ng pride ko nag makaawa padin ako at sinabing handa ako kalimutan lahat bumalik lang sya saakin pero wala walang ngyari ayaw na nya lumipas ang mga oras hanggang madaling araw halos mag lupasay ako sa loob ng kwarto nya pero walang ngyari . nag makaawa ako pinaaalala ko skanya kung paano kami nag umpisa pero wala na huli na lahat . hanggang nag umaga na nakaidlip na sya sobrang sakit ng tiyan ko nun di ko alam kung bakit . nung nakatulog na sya FEB 8, 2018 ng umaga kinuha ko phone nya nag check ako pero iba na password pinilit ko iopen nya at nakiusap ako makikitext lang ako para mag paalam na hindi na ko makakaattned sa training ko kahit may exam ako nung araw na ito pinili ko pdn sya kahit kapalit nung pagkawala ng promotion ko dahil posibleng bumagsak ako dahil di ako nakapasok sa training . galit na galit sya saakin dahil makikitetx ako ayaw nya talaga bigay phone nya hanggang sa nabuksan na nya nakita ko burado na text msg sa phone nya nakakita ako ng history “MATOTINA KO” yun yung pangalan ng babae sa phone nya tapos ang pangalan ng ko sa cp nya “COLEEN” sakit diba . biruin mo bugbog na ako nung feb 7 unti unti na ako namamatay nung feb 8 , di padin ako kumakain ng mga oras na ito hinayaan ko sya mag pahinga hinahalikan ko sya pero ayaw nya . niyayakap ko sya pero ayaw na nya . mag kasama kami buong mag hapon . pinag palit ko yung kinabukasan ko sakanya kahit p pakiramdam ko noon huli na . lumaban padin ako . nung nakita ko yung pangalan nung babae sa phone nya dali dali ko tinawagan nadurog puso ko nung marining ko boses nung babae nag usap kami tinatanong ko kung sino sya sya pa itong galit na galit saakin “ EWAN KO KAY MAK ? DIBA INIWAN MO? DIBA BINABALEWALA MO?” nung narining nya na may kausap ako pinag sisigawan nya ako . galit na galit sya bakit ko daw sya pinapakialaman kinausap nya yung babae tapos galit na galit sya saakin buong mag hapon akong nag makaawa , nag tangkang tumalon sa bintana at lumuhod. oo ginawa ko lahat yon . tanga diba? tanga na kung tanga pero ang masasabi ko lang kung ikaw ang nasa sitwasyon ko 9 years ng relasyon nyo ngayon lang nag kaganon masasabi morin lahat ng sinabi ko at lahat ng nagawa ko dahil di na kaya ng puso mo yung sakit para maibsan mo ito kailangan mo sya sundin . alam ko na dapat di ko ginawa uyon pero oo ginawa ko yon dahil sobrang mahal na mahal na mahal ko sya. pero deserved ko pa ba lahat ng ginawa nya saakin? kahit sabihin nya saakin ng paulkit ulit na ilang beses ko sya binaliwala at sinak tan? bakit ganon? alam ko may mali ako hindi ako perpekto pero pinakamasakit yung ginawa nya saakin kaysa sa pag tatalo namin . matagal na kmi eh . dapat sanay na kami sa bawat isa . tinaggap ko lahat ginawa ko lahat kasi mukha siguro na deserved ko yon toxic kasi akong tao , sarili ko lang iniintindi ko hindi ko inintindi narrmadaman nya kaya ayon na comfort ng iba nahulog sa iba at nag mahal ng iba . pero dapat ba sa iba nya sinasabi yung nararamdaman nya hindi ba dapat kami ang nag uusap? sobrang sakit sobrang sakit na kinakaya ko nalng kaso mukha hindi na talaga kaya hindi ko maintindihan na niyayakap nya ako nun mga oras na yon pero may mahal na daw syang iba . umiiyak sya nung mga oras na yon at nag mamakaawa na bitawan ko na sya , lumuhod ako pero nung lumuhod sya sa harap ko yun yung pinakamasakit . siguro this time kailangan ko na talaga sya bitawan para maging masaya na sya ,ang tanging nagawa ko nalang umiyak uiyak ng umiyak kasi mukhang wala na ako magagawa lahat ginawa ko na eh pero wala parin . “WALA NA COLEEN AYAW NYA NA MAG PALIGAW SAAKIN NAKIKIALAM KA KASI . MAKAKAKITA KA DIN NG IBANG LALAKI NA MAG MAMAHAL SAYO HINDI KAGAYA KO . MAHAL KO NA SYA HINDI KO KAYA COLEEN MAGANDA KA COLEEN PERO MAG KAIBA KAYO NG UGALI MASAYA AKO SA KANYA NAPAPASAYA NYA AKO SOBRA KITANG MINAHAL KASO BINALIWALA MO LAHAT NAPAGOD NA AKO HANGGANG SA NAKILALA KO SYA .” And that moment parang huminto na yung mundo ko yung malaman mo na yung taong buong akala mo hindi ka kaya ipag palit sa iba nagawa nya yon dahil sobra mo daw sya nasaktan . huminto yung mundo ko dahil yung taong mahal na mahal ko yung pinag laban ko sa mga magulang ko yung kasama ko sa 9 years ng buhay ko at akala ko na makakasama ko habang buhay ay may mahal ng iba . sobrang sakit pero wala na wala na akong magagawa dahil sobrang mahal na mahal ko sya ayaw ko na sya mahirapan pa . after namin mag usap ang nasabi ko nalang “ WAG KA NG UMIYAK GUSTO MO KAUSAPIN KO SYA SASABIHIN KO OKAY NA TAPOS NA TAYO . WAG KANA UMIYAK KAUSAPIN MO SYA ULIT HND PA HULI “WAG KA NA MAG ALALA DI KO NA KAYO GUGULUHIN “.tapos niyakap nya ako at nag tanggka pang ikiss pa ako pero lumayo na ako kasi tapos na tapos kinuha ko uniform ko na damit ko mula kahapon at nag bihis na ako at bumaba na hanabng pumapatak luha ko . nag paalam sa tatay nya na wala na kinausap kaming dalawa na baka sakali mag kaasyos pa kmi pero sya na ang nag sabi na wala na pinilit nya pdn na ihatid ako sa bahay namin pero tumanggi ako sumakay ako ng tricycle at bumyahe mag isa . binitawan ko na sya pero hindi ibig sabihin nun na sumuko ako dahil pagod na ako , binitawan ko na sya dahil gusto ko na sya maging masaya . lalam ko na hindi na sya masaya saakin mula pumasok ang taon ng 2018 . biglang nag flash back sa utak ko yung sinabi nya nung bday ng kapatid ko JANUARY 12 2018 “ SABI KO KAY NANAY PAANO KUNG MAG HIWALAY TAYO SABI NI NANAY AYAW DAW NYA TAYO MAG HIWALAY KASI GUSTO KA DW NYA MAGING MANUGANG “ . Sign na pala yun bakit di ko napansin hindi na pala kmi talaga okay sobrang sakit pero pinipilit ko lumaban sa tulong ng mga nag mamahal saakin kaibigan at pamilya ko lumakas ako hindi ko pala dpat ginawang mundo ang alam kong tao lang . para di ako nasaktan ng ganito . binigay ko na yung kalaayan na gusto sya . walang galit bukal sa loob ko na palayain ko sya para maging masaya na sya . sa sobrang haba ng kwento ko inabot na ako ng feb 8 kakatype . ayoko na maalala yung mga araw na ito gustong gusto ko na maka move on . gusting gusto ko na makalimot . ayaoko na maalala pa lahat ng ito .isinulat ko dto lahat para mag silbing aral ito saakinna dapat nag titira kapa din ng kaunting pag mamahal para sa sarili mo wag mo ibibigay ang lahat lahat dahil dapat mahal mo rin ang sarili mo .