Tumgik
#καταφέρει
thenewsmag · 2 years
Text
H σειρά The White House Plumbers θα είναι το νέο... κόλλημα μας - Cineramen
H σειρά The White House Plumbers θα είναι το νέο… κόλλημα μας – Cineramen
Βαθμολόγησε το άρθρο Tι τηλεοπτικές σειρές έχουν καταφέρει τα τελευταία χρόνια να κάνουν μεγάλη επιτυχία και να προσελκύσουν διάσημα ονόματα, με μια ακόμα να είναι το The White House Plumbers, που έχει ενδιαφέρον cast και θέμα. Η σειρά βασίζεται στο βιβλίο “Integrity” των Egil “Bud” Krogh και Matthew Krogh. Εστιάζει  ένα από τα μεγαλύτερα πολιτικά σκάνδαλα της αμερικανικής ιστορίας, το Watergate,…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
psychotiko-epeisodio · 3 months
Text
Αυτή την ασφάλεια που ένιωσα μαζί σου,από την πρώτη κιόλας στιγμή που μου μίλησες,
από το πρώτο δευτερόλεπτο που μου συστήθηκες,
ακόμη δεν έχω καταφέρει να την επεξηγησω.
Πως γίνεται,
δύο άνθρωποι που εν τέλη ,δεν είναι γραφτό να συνεχίσουν την πορεία της ζωής τους μαζι,
να έλκονται με τόση χημεία,
σαν να 'ναι ιδανικά πλασμένοι ο ένας για τον αλλον;
Πως είναι εφικτό,
να σου λείπει κάτι το οποίο ποτέ δεν ειχες ολοκληρωτικά δικό σου,
κάτι το οποίο είναι η αιτία της πτώσης σου;
Και εν τέλη αναρωτιέμαι,
Πως μπορώ να σ'αγαπω και να σε μισώ ταυτόχρονα;
69 notes · View notes
0cean--soul · 7 months
Text
Πως ξενέρωσα μαζί του :
Σκέφτηκα ότι αν ήμουν μάνα του θα ήμουν η πιο αποτυχημένη μητέρα.
Γιατί δεν θα είχα καταφέρει να μάθω στον γιο μου να αγαπάει,
να σέβεται,
να μην προσβάλει
να μην κοροϊδεύει,
να μην πληγώνει
και να μην υποτιμά τις γυναίκες ...
70 notes · View notes
statherhsunarthsh · 6 months
Text
Ερωτήσεις
1. Τι θα ήθελες οπωσδήποτε να ξέρω για σένα;
2. Ποιο είναι το πιο ενδιαφέρον πράγμα που έκανες πρόσφατα;
3. Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που σου έχουν δώσει ποτέ;
4. Ποιο ταξίδι σου έχει μείνει αξέχαστο;
5. Ποιο είναι το καλύτερο κοπλιμέντο που σου έχουν κάνει;
6. Ποιο άτομο πιστεύεις ότι έχει επηρεάσει βαθιά τη ζωή σου;
7. Ακολουθείς κάποια ρουτίνα όταν ξυπνάς ή πριν κοιμηθείς;
8. Έχεις συνδεθεί ποτέ τόσο στενά με κάποιο κατοικίδιο που είχες ώστε να πονέσεις πολύ όταν το έχασες;
9. Αν έχεις χρόνο θέλεις να μάθεις μία ακόμη ξένη γλώσσα; Και ποια είναι αυτή;
10. Ποιο είναι το αγαπημένο σου ρητό;
11. Ποιος είναι ο μεγαλύτερός σου φόβος;
12. Πώς θα ήθελες να ζεις σε δέκα χρόνια από τώρα;
13. Τα χρήματα φέρνουν την ευτυχία;
14. Πώς ξεπερνάς την αποτυχία;
15. Ποιο είναι το πιο τρομακτικό πράγμα που σου έχει συμβεί;
16. Υπάρχει ένα μέρος στον κόσμο που θα ήθελες να ζήσεις το υπόλοιπο της ζωής σου;
17. Ποιο λάθος σου σού έχει δώσει το καλύτερο μάθημα ζωής;
18. Για ποιο πράγμα που έχεις καταφέρει νιώθεις πραγματικά περήφανος/περήφανη;
19. Πόσο έχουν αλλάξει οι στόχοι σου από παλιότερα;
20. Ποιος είναι ο αγαπημένος σου τρόπος για να περάσεις το ρεπό;
21. Τι είδους μουσική σου αρέσει;
22. Ποιο είναι το επόμενο μέρος στη λίστα των ταξιδιών σου και γιατί;
23. Ποια είναι τα χόμπι σου και πώς ασχολήθηκες με αυτά;
24. Ποια ήταν η αγαπημένη σου ηλικία όταν μεγάλωνες;
25. Ποιο ήταν το τελευταίο πράγμα που διάβασες;
26. Θα έλεγες ότι είσαι περισσότερο εξωστρεφής ή εσωστρεφής;
27. Ποια ήταν η τελευταία τηλεοπτική σειρά που παρακολούθησες;
28. Σου αρέσουν τα podcasts ή ακούς μόνο μουσική;
29. Έχεις κάποια αγαπημένη γιορτή;
30. Αν μπορούσες να τρως μόνο ένα φαγητό για το υπόλοιπο της ζωής σου, ποιο θα ήταν αυτό;
31.Σου αρέσει να πηγαίνεις στον κινηματογράφο ή προτιμάς να τον βλέπεις ταινίες στο σπίτι;
32. Ποια είναι η ένοχη απόλαυσή σου;
33. Πόσο χρονών ήσουν όταν ερωτεύτηκες για πρώτη φορά κάποιον διάσημο και ποιον;
34. Ποιο είναι ένα πράγμα που μπορεί να κάνει τη μέρα σου αμέσως καλύτερη;
35. Έχεις κάποιο απωθημένο;
36. Ποιο γεύμα είναι το αγαπημένο σου: το πρωινό, το μεσημεριανό ή το βραδινό;
37. Ποιο τραγούδι σε ξεσηκώνει πάντα;
38. Ποια δραστηριότητα σε ηρεμεί αμέσως;
39. Ιδανικά, πώς θα περνούσες τα γενέθλιά σου;
40. Τι κάνεις κατά τη διάρκεια της διαδρομής σου προς/από τη δουλειά;
41. Ποια είναι η αγαπημένη σου εποχή και γιατί;
42. Ποια είναι η εφαρμογή του τηλεφώνου που χρησιμοποιείς περισσότερο;
43. Προτιμάς να μαγειρεύεις ή να παραγγέλνεις;
44. Ποιο είναι το αγαπημένο σου επιτραπέζιο παιχνίδι;
45. Πώς πίνεις τον καφέ σου;
46. Ποιο είναι το πιο πολύτιμο αγαθό σου και γιατί;
47. Ποιο θα ήταν το πρώτο πράγμα που θα έκανες αν κέρδιζες πολλά λεφτά;
48. Πώς σου αρέσει να περνάς τον χρόνο σου μόνος σου;
49. Ποια είναι η καλύτερη συναυλία στην οποία έχεις πάει;
50. Έχεις κάποιο αγαπημένο είδος άσκησης;
51. Για ποια πράγματα είσαι παθιασμένος;
52. Ποιο είναι το αγαπημένο σου είδος ταινιών
53. Ποιο είναι το χειρότερο δώρο που έχεις λάβει και τι έκανες γι’ αυτό;
54. Ποιος ή τι δεν παραλείπει ποτέ να σε κάνει να γελάς;
55. Σου αρέσουν οι ομαδικές δραστηριότητες ή προτιμάς να κάνεις πράγματα μόνος σου;
56. Ποιο είναι το ιδανικό σου πρώτο ραντεβού;
57. Κάνεις συλλογή από κάτι;
58. Ποιο είναι το καλύτερο δώρο που έχεις λάβει και γιατί;
59. Ποιο είναι το αγαπημένο σου podcast;
60. Είσαι ερωτευμένος/η;
53 notes · View notes
mathl-alnasim · 10 months
Text
Αυτός ο χρόνος που περασε ηταν για μένα ο πιο δύσκολος που έχω ζήσει έως τώρα. Ήρθε και με βρήκε η συνειδητοποιηση του πιο δυνατου, καταλυτικου συναίσθηματος, αφύλαχτη, αδαή, σχεδόν επιπόλαιη. Η πληγή που άνοιξε είναι απύθμενη. Και όχι δεν βγήκα δυνατότερη κι ωριμότερη από όλο αυτό. Βγήκα διαλυμένη και γερασμένη. Παρ' όλα αυτά, ίσως είναι η πρώτη φορά σε όλα αυτά τα χρόνια, που πιστεύω ότι οι πληγές δεν είναι μόνο αίμα, πόνος. Αλλά και επούλωση. Το μετά. Η δική μου μού άφησε λοιπόν δυο δώρα. Το πρώτο είναι που πάτησα ξανά στα πόδια μου, και πραγματικά δεν έχω ανάγκη κανέναν. Αλλά θέλω, να εχω διπλα μου εναν ανθρωπο να μοιραζομαι. Απο επιλογη. Και το δευτερο, πως οι φιλοι μας, που ειναι οντως οι οικογενεια που επιλεγουμε. Που ειναι διπλα μας στα ευκολα, στα δυσκολα, στα αδιαφορα. Στα ολα. Εχουν αναγκη το ιδιο και εκεινοι απο μας. Να μν χανομαι. Στα δικα μου. Να μν βουλιαζω.
Ακόμα, δεν έχω καταφέρει να γελάσω από μέσα μου. Να χαρώ.
Αλλά πιστεύω στον χρόνο που πρέπει να δίνουμε σε όλα.
Θα έρθουν καλύτερες μέρες.
Και στο τέλος ένα μετράει.
Να είσαι εσύ καλά με τον εαυτό σου.
Να αγαπάτε. Περισσότερο από ότι σας αγαπούν.
71 notes · View notes
nofuckinlabels · 6 months
Text
2023
Φέτος αποφάσισα να κάνω έναν απολογισμό της χρονιάς. Πιο μικρή δεν το χρειαζόμουν αυτό. Ήξερα ότι ο χρόνος δεν μπορεί να χωριστεί σε 365 μέρες, ότι είναι ένα συνεχές μέγεθος και ότι οι μέρες και οι μήνες είναι ένα ανθρώπινο κατασκεύασμα για να τακτοποιήσει το χαώδες άπειρο που τον περιβάλλει. Ο Ζήνωνας έλεγε ότι στην πραγματικότητα αν βρισκόμαστε σε ένα δωμάτιο δεν θα πάμε ποτέ από τη μια άκρη στην άλλη γιατί την απόσταση μπορούμε να την χωρίζουμε στην μέση επ άπειρον. Για αυτό οι άνθρωποι έφτιαξαν το ημερολόγιο. Για να δημιουργήσουν- τουλάχιστον- μια ψευδαίσθηση αιωνιότητας, αθανασίας. Παρόλα αυτά αυτές οι 365 μέρες ήταν από τις πιο σημαντικές της ζωής μου. Πνιγόμουν και ταυτόχρονα ανέπνεα πιο ελεύθερα από ποτέ. Βιωσα-πραγματικα βιωσα- τις διαστάσεις του μυαλού μου και τα παιχνίδια που μου παίζω. Έμαθα ότι ακόμα και οι χειρότερες στιγμές έχουν μια φωτεινή επιγραφή στο τέλος. Ότι η ζωή δεν είναι γραμμική. Έμαθα τι σημαίνει να είσαι γυναίκα. Έμαθα να είμαι τρυφερη,να αγαπάω και να δίνομαι, να θυμίζω ανθισμένο κήπο. Έμαθα να επουλώνω τις πληγές των ανθρώπων και ταυτόχρονα να μην χάνομαι στον ορισμό τους. Δεν μετατόπισα ποτέ τον πόνο μου σε κάποιον άλλο. Ξεκίνησα αυτόν τον χρόνο ως μια κάμπια που πίστευε ότι αυτό είναι το τέλος της όμως συνειδητοποίησα ότι αυτό που οι κάμπιες ορίζουν ως θάνατο οι πεταλούδες ονομάζουν γέννηση. Αν ελπίζω κάτι για το 2024 είναι να καταφέρω να ξανά αφήσω το δέρμα μου πίσω, να αναγεννηθώ και για λίγο να ενωθώ με εκείνο το θεϊκό που έχω καταφέρει μονάχα να φανταστώ. Η ζωή είναι μια αέναη μεταμόρφωση. Ξέφυγα. Φέτος έμαθα ότι τίποτα δεν είναι άσπρο η μαύρο. Στην πραγματικότητα όλα είναι αποχρώσεις. Έμαθα ότι η αγάπη είναι η γενεσιουργός δύναμη του κόσμου. Είναι η πιο αρμονική συνύπαρξη του μαύρου με το λευκό. Ξεκίνησα αυτήν την χρονιά πιστεύοντας ότι θα σε αγαπάω για πάντα, ότι είτε θα καταλήξουμε μαζί είτε θα πρέπει να παραμείνω ερωτευμένη με την απουσία σου. Να την κάνω να σου μοιάζει σαν την καλύτερη σου εφεδρεία. Πέρασα περισσότερες μέρες από όσες θέλω να θυμάμαι να ψαχουλεύω στίχους που να σε θυμίζουν. Και χανόσουν πάντα εκεί στα παιχνίδια του μυαλού μου. Όλα αλλάξαν πριν λίγο καιρό. Όταν κάποιος με έκανε να καταλάβω ότι η αληθινή αγάπη δυο ανθρώπων είναι ικανή να σε πείσει ότι υπάρχει κάτι θεϊκό κάτι που κουνά κάποια νήματα και γεννά θαύματα. Η αγάπη πάντα θα θυμίζει απαλό χιόνι, καινούργια σεντονια,βανιλια και ηλιοβασίλεμα. Και είναι τόσο άσχημο εκείνο το κράμα αγάπης και εγωισμού αδύναμων ανθρώπων. Τελειώνω αυτή την χρονιά πιο ολόκληρη από ποτέ , πιο γεμάτη από ποτέ , πεισμένη ότι θαύματα υπάρχουν γιατί τα προκαλούμε. Τελειώνω αυτήν την χρονιά με μια διψά για ζωή. Όταν σε αγαπάει κάποιος σωστά με κάποιον μαγικό τρόπο ο χρόνος μεγαλώνει, διαστέλλεται. Ίσως γιατί μια ζωή δεν είναι ποτέ αρκετή για τους μεγάλους έρωτες. Είναι Δεκέμβριος και όπως στην αρχή της χρονιάς ξέρω ότι σε αγαπάω , κατοίκησες στο σώμα μου όσο γινόμουν γυναίκα και σε αναγνωρίζω μέσα μου. Κατά κάποιον τρόπο η σάρκα σου έλιωσε μέσα στην δική μου. Κατάλαβα ότι δεν έπρεπε ποτέ να σκοτώσω τα κομμάτια μου που σε θυμίζουν. Δεν έπρεπε ούτε καν να τα ξεχάσω. Γιατί θέλω όταν λήξει η παραμονή μου στην γη να είμαι ένα ψηφιδωτό όλων των ανθρώπων που αγάπησα. Θέλω να οικειοποιηθώ ότι τους ορίζει. Στην τέχνη άλλωστε δεν υπάρχει παρθενογένεση. Αφήνω λοιπόν αυτόν τον χρόνο τόσο μα τόσο ερωτευμένη με την γυναίκα που βλέπω στον καθρέφτη και με επίγνωση οτι θα υπάρξουν ξανά σκοτεινές μερες, μερες που θα κοιταζω για ωρες την αντανάκλαση μου σε καποια βιτρινα προσπαθώντας να με πεισω οτι δεν εξαϋλώθηκα, οτι το δερμα μου με οριζει ακομα.
43 notes · View notes
badatlove06 · 15 days
Text
7 λεπτά
Τόσα χρειάζονται για να καταστρέψεις την ζωή κάποιου.
Μόνο 7 λεπτά
Και ύστερα θα φύγεις κρυφά, κυνηγημένος.
7 λεπτά,
και ο άλλος θα καταφέρει να σε μισήσει
νομίζοντας πως θα ξεχάσει όσα ζήσατε.
Σαν από θάνατο,
το μυαλό θα ξανά ζήσει τις όμορφες στιγμές σας από την αρχή, φτάνοντας έτσι στο σκοτάδι του σήμερα.
7 λεπτά
Τόσα χρειαστηκες για να κάνεις το μυαλό μου να σε μισήσει
σου ξέφυγε όμως η καρδιά μου που σε αγαπάει ακόμα
ελπίζοντας στην λύτρωση.
13 notes · View notes
alalumin · 1 month
Note
Χαίρομαι πολύ που η Δάφνη συνεχίζει υωυ!! Νομίζω όλοι μας ελπίζουμε να καταφέρει να μάθει πως πέθανε. Μίλησε μας γενικά για τα δυνατά σημεία του κομικ σου που σου αρέσουν ΟωΟ καλή επιτυχία 💖💖💖
Ευχαριστώωω με τόσο ��αλό ανταγωνισμό δε περίμενα να περάσει στο δεύτερο γύρω αλλά ήταν μια ωραία έκπληξη ^_^
Παρόλο που ανεβάζω εδώ και ένα χρόνο περίπου (πλην το μεγάλο διάλειμμα) είναι τώρα που επιτέλους φτάνω στα σημεία που μου αρέσουν λολ. Καταρχάς μου αρέσει πολύ να προσπαθώ να αντιπροσωπεύσω τα χωριά των παππούδων μου, στα οποία περνάω τον μισό μου χρόνο και τα άτομα που μπορεί να συναντήσεις εκεί (στο λίγο πιο extreme καμία φορά). Ένα πλας είναι και ότι μπορώ να γράφω κουτσομπολιά για άτομα που δεν υπάρχουν χιχι.
Λατρεύω να γράφω το πώς αλληλεπιδρά η Δάφνη με την κεντρική οικογένεια, ειδικά τις σκηνές της με τον Στέλιο. Από τη μία είναι 'κείνος που έχει χάσει όλη την όρεξη για ζωή και από την άλλη η Δάφνη που θέλει να ζήσει και ας έχασε την ευκαιρία της, εκείνου του λείπουν άτομα που έχουν χαθεί και εκείνης άτομα που ζουν, γιατί ήταν αυτή που έφυγε. Στην ουσία "βάλε έναν έλληνα παππού και το φάντασμα μιας έφηβης να δίνουν ψυχολογικές συμβουλές ο ένας στον άλλο και δες τι θα γίνει". Σίγουρα μόνο καλά πράγματα.
Τέλος βρίσκω κουλ και την έρευνα που κάνουν για να μάθουν για τη Δάφνη και τα ανάμεικτα συναισθήματα που της προκαλεί. Για μένα έχει πλάκα γιατί μπορώ να χρησιμοποιήσω ό,τι νουβέλα μυστήριου έχω διαβάσει για να φτιάξω μια πλοκή που ταιριάζει, για εκείνους δυστυχώς όχι και τόσο <3
Anyway ψηφίστε Δάφνη, οι μόνοι φίλοι της είναι ένας εξηντάρης και μια εντεκάχρονη.
10 notes · View notes
lostwhy · 1 year
Text
1/3/23
Δεν τα μπορώ τα απρόοπτα σε αυτή τη ζωή, ποτέ δεν τα μπορούσα. Από μικρό παιδί αρνούμουν να σκοτώσω μέσα μου τον πρωταγωνιστή όταν μου τον σκότωναν στην ταινία και απέφευγα να σκέφτομαι την λέξη θάνατος. Σήμερα δεν γράφω για να το παίξω ποιήτρια. Σήμερα γράφω γιατί θρηνώ μαζί με άλλους, ένα από αυτά τα αμέτρητα απρόοπτα που τελικά πάντα κρύβουν προοπτική από πίσω. Αυτό το ποστ το αφιερώνω σε εκείνα τα παιδιά που έφυγαν. Σε εκείνες τις φίλες και σε εκείνη την παρέα, σε εκείνους τους έρωτες, τους συντρόφους. Το αφιερώνω επίσης σε όλους εκείνους που έμειναν. Σε εκείνους τους γονείς, εκείνες τις γιαγιάδες, αυτούς τους κολλητούς και τα αδέλφια. Λυπάμαι. Λυπάμαι που πρέπει να θρηνήσω. Δεν θρηνείς τέτοιες ηλικίες, δεν φοβάσαι την απώλεια σε τέτοιες ηλικίες. Υποσχέθηκα να θρηνήσω σιωπηλά μα δεν το αντέχω. Όταν σχεδόν σου τους παίρνουν μέσα από τα χέρια δεν μπορείς να θρηνήσεις σιωπηλά, θες να φωνάξεις. Να φωνάξεις από αγανάκτηση μήπως και η απόγνωση καταφέρει να τα γυρίσει όλα πίσω. Ένα συναίσθημα χωράει μόνο. Οργή. Οργή που μου απαγορεύει να σιωπάσω, γιατί θρηνώ παιδιά. Ήταν παιδιά. Παιδιά σαν εμένα, παιδιά σαν εσένα. Παιδιά με οικογένειες και φιλίες. Παιδιά με όνειρα, παιδιά νέα. Παιδιά που πλέον θα παραμείνουν παιδιά για πάντα. Οργή.
82 notes · View notes
sweetbutphychx · 1 month
Text
Το δύσκολο είναι να σπάσεις την εξάρτησή σου από την ανάγκη να είσαι εξαρτημένος. Εδώ είναι τα ζόρικα. Στο θέμα αυτό ο ψυχολόγος David Burns διατυπώνει μια άποψη η οποία με εκφράζει απόλυτα:
«Καθένας μας είναι υπεύθυνος για τη συναισθηματική ισορροπία και την ευτυχία του Όποιος δεν μπορεί να το καταφέρει αυτό παρά μόνον όταν έχει ένα σύντροφο, τότε είναι καταδικασμένος
να μη γνωρίσει ποτέ του την ερωτική αγάπη. Το μόνο που θα γνωρίζει θα είναι η εξάρτηση, την οποία θα ονομάζει αγάπη"».
Έρωτας αγάπη και εξάρτηση σελίδα 135
9 notes · View notes
solmeister13 · 1 year
Note
Πριν ξανακλείσεις τα ασκ, θέλω φιλοσοφημενιες tumblr solmeister classics.
Πολλές φορές η φήμη μπορεί να κάνει έναν καλλιτέχνη να φορέσει ταμπέλες στον εαυτό του, να περιορίσει την έμπνευση του, να πέσει στην παγίδα "α αυτό δουλεύει, άρα θα φτιάχνω αυτό από δω και πέρα"
Η δουλειά σου όμως λεει για σένα ότι ξεφυγες από αυτή τη παγίδα, ακολουθείς το ένστικτο σου και πάντα θα βγάλεις κάτι που πηγάζει από την δική σου έμπνευση και διάθεση για δημιουργία.
Πως κατάφερες να ξεφύγεις από αυτό, έφτασες ποτέ κοντά, τι πιστεύεις κράτησε άρτια την καλλιτεχνική σου τάση;
Είμαι εδώ για να τις δώσω λοιπόν, έστω και αργοπορημένα.
Η αλήθεια είναι πως δεν τα κατάφερα, αλλά τα καταφέρνω. Δε νομίζω πως μπορώ να είμαι σίγουρος πως κέρδισα για πάντα, γιατί κάθε φορά η μάχη είναι η ίδια. Τι ακούει ο κόσμος vs τι θέλω να κάνω vs τι θέλει το κοινό μου να κάνω vs τι πιστεύει ο κόσμος ότι πρέπει να κάνω vs πως κολλάει η εκάστοτε νέα ιδέα μου στο συνολικό μου όραμα.
Τι ακούει ο κόσμος; Αυτή η ερώτηση συνήθως με απασχολεί λιγότερο, γιατί έχω καταφέρει περισσότερες από μία φορές να κάνω μεγάλη επιτυχία με πράγματα που δεν ακούει ο μέσος άνθρωπος στην Ελλάδα, βλέπε emo rock και τανγκό. Παρ' όλα αυτά πάντα σκέφτομαι τι γέφυρα ενώνει την παράνοια που έχω στο μυαλό μου με το αυτί του μέσου ανθρώπου, γιατί ότι μουσικό χαλί και να επιλέξω, ο απώτερος σκοπός μου είναι η επικοινωνία αυτού που ζω και θέλω να μοιραστώ.
Τι θέλει το κοινό μου να κάνω; Το κοινό ξέρει συναισθηματικά τι θέλει, αλλά δεν ξέρει πραγματικά πως να το ζητήσει. Το κοινό θέλει τραγούδια που να επιβεβαίωνουν την πεποίθηση που έχει για σένα. Θέλουν να πάψουν να σε ακούν, γιατί βαρέθηκαν τα ίδια και τα ίδια, αλλά όταν σε θυμούνται να σε βρίσκουν απαράλλαχτο για να θυμούνται μέσα από σένα τον παλιό τους εαυτό. Θέλουν τραγούδια σαν τα παλιά, αλλά αν τους τα φτιάξεις δεν είναι σαν τα παλιά, ας δοκίμαζες κάτι καινούριο και παράλληλα θέλουν καινούρια τραγούδια αλλά όταν τα φτιάχνεις, θέλουν πάλι τραγούδια σαν τα παλιά. Σε κάθε μου δίσκο διαβάζω ��χόλια που λένε πως τα παλιά είναι καλύτερα και σε κάθε νέο δίσκο, ο αμέσως προηγούμενος ήδη συγκαταλέγεται στα καλύτερα παλιά.
Τι πιστεύει ο κόσμος ότι πρέπει να κάνω; Αυτό αναφέρεται στο δάχτυλο που μου έχουν κουνήσει ανά τους καιρούς λέγοντας "σε ακούν και μικρές ηλικίες, δε μπορείς να λες για το τάδε" και ενώ κατά κόρον το λένε άτομα που δε με ακούνε, δυστυχώς το έχω λάβει σοβαρότερα υπόψιν απ' όσο θα έπρεπε, αλλά αυτή η ευθύνη οδήγησε σε μια αυτολογοκρισία που κατέληξε να με πνίγει. Κάπως έτσι. προέκυψε και το S1D3. Πέρασα φάσεις με ναρκωτικά και καταχρήσεις και ήθελα να μιλήσω γι' αυτό. Πέρασα έναν χωρισμό που ήταν άδικος προς εμένα και θέλω για πρώτη φορά να βρίσω την άλλη, αντί να κατηγορώ εμένα όπως κάνω σε μεγάλο μέρος της δισκογραφίας μου. Δεν άλλαξα γνώμη για όλες τις γυναίκες, ούτε για τον έρωτα, απλά καταγράφω άλλο ένα βήμα της ζωής μου, όπως τα προηγούμενα.
Και εδώ θέλω να σταθώ και σε ένα απογοητευτικά απερίσκεπτο comment που διάβασα: Ξέρεις τι, νομίζω ότι όλη αυτή του τη "στροφή" θα έπρεπε να τη χαρακτηρίζει ένας δικός του στίχος "Δεν είσαι κουλ άμα δεν είσαι ο εαυτός σου". Πιστεύω ότι αυτό δεν είναι ο εαυτός του.
Ξέρεις εσύ καλύτερα ρε μπράδερ από μένα ποιος είναι ο εαυτός μου; Άμα σου αναμάσαγα την ίδια καραμέλα, μιλώντας για προβλήματα που έχω πλέον λύσει και αγνοώντας τη νέα μου πραγματικότητα θα ήμουν ο εαυτός μου;
Τι θέλω εγώ να κάνω; Αυτή η ερώτηση είναι η μεγαλύτερη παγίδα. Ζω και αναπνεώ μουσική. Γράφω το πρωί τσιφτετέλια, το μεσημέρι rap, το απόγευμα pop και το βράδυ emo. Λέω συχνά στον εαυτό μου πόσο κρίμα είναι που θα ήταν αδύνατο να με κατανοήσει ο κόσμος αν κυκλοφορούσα χωρίς καμία συνοχή ή εξήγηση όλα όσα γράφω. Έτσι, αν μια μέρα ακούσω Παντελίδη για 5 ώρες σερί και γράψω μια καψούρα ζεμπεκιά, ρωτάω τον εαυτό μου, θες να το ακολουθήσεις αυτό να δεις που βγάζει ή ήταν one off;
Επίσης, όταν έχεις όλη τη δύναμη της δημιουργίας στα χέρια σου και μπορείς να πας οπουδήποτε έχεις να χαρτογραφήσεις δυσκολότερη πορεία. Ένας τύπος που κάνει μόνο ραπ έχει πιο σίγουρη καριέρα απ' τη δική μου. Αν κάνεις ένα είδος (που τυχαίνει να ανθίζει κιόλας) είναι πιο εύκολο να σε καταλάβουν, πιο εύκολο να μαρκεταριστείς (όχι απαραίτητα με την κακή έννοια) και πιο εύκολο να πετύχεις, ειδικά εάν ο κύκλος σου είναι κι άλλα άτομα της φάσης.
Εάν είσαι ένας τρελός σε μία σοφίτα στην Κηφισιά που αναρωτιέται μεθυσμένος τι θα βγει αν ενώσεις Future με Brand New, καθώς ψάχνει το νόημα της ζωής του, θα πρέπει κάθε φορά να ξανακερδίζεις τον κόσμο σου, σα να σε ακούει πρώτη φορά. Ευτυχώς η καλλιτεχνική μου ταυτότητα είναι τόσο έντονη, που από ότι και να επηρεαστώ, το αποτέλεσμα είναι ευδιάκριτα κάτι δικό μου.
Πως κολλάει όμως η εκάστοτε ιδέα στο συνολικό μου όραμα; Αυτό είναι κομμάτι της καλλιτεχνικής μου ταυτότητας. Ο λόγος που το φοιτητικό άλμπουμ μπήκε στον πάγο για να βγει το S1D3 (και το Lost Vegas) είναι επειδή αποπνέει μια ωριμότητα. Όταν διηγούμαι τις ιστορίες μου, κατανοώ πως εάν κάνεις zoom out, πρέπει να βγάζουν νόημα και σαν κεφάλαια ενός βιβλίου. Το S1D3 και το LV τα διακατέχει μία ανώριμη διαχείριση των προβλημάτων του τώρα. Τα τραγούδια είναι γραμμένα σε πρώτο πρόσωπο τη στιγμή που συμβαίνουν, άρα δε θα έβγαζε νόημα να βγουν μετά από έναν δίσκο ο οποίος είναι κατασταλλαγμένος και μιλάει για το παρελθόν. Αν έβγαιναν μετά το φοιτητικό, μέχρι να έρθει η ώρα της κυκλοφορίας τους, θα μιλούσαν για ένα παρελθόν σα να συμβαίνει τώρα.
Here you go λοιπόν, αυτή είναι η μάχη πίσω από κάθε κυκλοφορία μου. Δεν άλλαξα για να ενοχλήσω κανέναν, άλλαξα γιατί αποφάσισα πολύ συνειδητά και με πάρα πολύ φιλοσοφία και σκέψη, τι ήθελα να πω και πως θα το έλεγα.
Σας ευχαριστώ αν μου δώσατε την ευκαιρία να σας ξανακερδίσω σα να γνωριστήκαμε χτες.
93 notes · View notes
thenewsmag · 2 years
Text
Σκηνή από την ταινία τρόμου με τον 50 Cent ήταν τόσο σκληρή που έκανε τον κάμεραμαν να λιποθυμήσει - Cineramen
Σκηνή από την ταινία τρόμου με τον 50 Cent ήταν τόσο σκληρή που έκανε τον κάμεραμαν να λιποθυμήσει – Cineramen
Βαθμολόγησε το άρθρο Οι ταινίες τρόμου πολλά χρόνια τώρα, έχουν καταφέρει να προσφέρουν αρκετές δυνατές στιγμές, με την νέα προσπάθεια στην οποία πρωταγωνιστεί και ο 50 Cent, να είναι σκληρή και να προκαλεί την λιποθυμία του κάμεραμαν, όπως θα δείτε εδώ. Οι εικόνες που κυκλοφόρησαν μέσω social media αλλά και το βίντεο που δημοσίευσε o συγγραφέας και σκηνοθέτης της ταινίας, Josh Stolberg, είναι…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
psychotiko-epeisodio · 4 months
Text
Και καταλήγω πλέον στο ότι οι περισσότεροι άνθρωποι πλέον τον φοβούνται τον έρωτα.Τους είπε κάποιος πως το να είναι ερωτευμένοι τους κάνει συναισθηματικά αδύναμους και τον πιστέψανε και από τότε κυνηγάνε την σαρκική ηδονή εμμονικα,σαν αντικατάσταση .
Μόνο που αν το καλοσκεφτείς,το σεξ ακριβώς αυτό το κενό προσπαθεί να καλύψει.Το κενό που συμπληρώνει υπό κανονικές συνθήκες ένας άνθρωπος ,που σε κάνει να αισθάνεσαι λιγότερο μόνος, περισσότερο αποδεκτός η ομορφος.Ποτε όμως δεν θα καταφέρει να μιμηθεί στο εκατό τις εκατό το συναίσθημα που εισπράττεις όταν ξαπλώνεις δίπλα δίπλα με κάποιον που αγαπάς,η όταν αυτός ο κάποιος σου κράτα το χέρι.
Αυτοί οι άνθρωποι πάντα θα αισθάνονται πως κάτι τους λείπει.Γιατι πολύ απλά αυτου του τύπου ο οργασμός,που προέρχεται από την επιθυμία για σαρκική επαφή και μόνο,κρατά μονάχα μια στιγμή.Απο την άλλη,ο οργασμός δύο ερωτευμένων ανθρώπων,είναι κάτι πολύ περισσότερο.Δεν κρατά μονάχα λίγα δευτερόλεπτα ,αλλά δεν τελειώνει ποτε.Εχει την δική του μαγεία,που μόνο όποιος το έχει ζήσει μπορεί να καταλάβει για τι ακριβώς μιλάω.
Και τελικά,δειλό αποκαλώ εγώ τον άνθρωπο που φοβάται να ζήσει,να αισθανθεί.Και ο έρωτας είναι ζωή.Σου δίνει ζωή.Σε μετατρέπει στην καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου και συνάμα σε κάνει να γνωρίζεις τον εαυτό σου.Οποτε αυτός που μπορεί και ερωτεύεται δεν είναι τίποτα αλλο παρά μόνο θαραλλεος και θρασύς.Αλλα δεν είναι για όλους.
20 notes · View notes
indianthi · 10 months
Text
Άναψαν τα παράξενα ασύμμετρα φωτάκια του Παρισιού εμείς καθόμασταν αμέριμνοι σε κάτι ελεύθερες λίμνες να στοχεύουμε προς το άγνωστο πρόσωπο της ζωής ότι είχαμε διαλύσει απο το ροκ μπαρ μεθυσμένοι ο άλλος λες και είχε καταπιεί το αμίλητο νερό εγώ με μία αστείρευτη τρέλα μονόλογου μου ρίχνει μία σκουντιά ο μαλάκας τόσο που ήταν δυνατή ώστε να καταφέρει να μου ρίξει την μπύρα και να διασκορπιστεί στα πέτρινα βρόμικα πλακάκια του δρόμου . Ντίλαν: Μου τέζαρε η μπύρα ρε τελειωμένε! Φρανσίσκο: Αν κάνεις μυθοπλασίες πάλι πως είμαστε κάπου στο Las Daumensil του Παρισιού ξύπνα γιατί αυτή την στιγμή αράζουμε στο Αμφιθέατρο της Πάτρας κάπου προς τα περιθωριακά κι αν δεν θέλεις να σου μουντάρω , ξύπνα διπλά γιατί δεν βρίσκεσαι σε όνειρο, αλλά στην πραγματικότητα . οι μόνες λέξεις που κρεμόντουσαν στα χείλη του ήταν μονάχα αυτές και μεθυσμένες αν και λιγότερες μεθυσμένες . Ντίλαν: Ω ρε πούστη , σοβαρά; με έκανες πουτάνα . Φρανσίσκο : Δεν φταίω εγώ , λογαριάσου με την ουτοπία που έχεις μέσα στο μυαλό σου. @sakalam
Tumblr media
29 notes · View notes
fegg4ropetra · 6 months
Text
Κυριακή 9/12/2023 (10.56π.μ.)
Εχθές το βράδυ είδα ένα όνειρο πως περιπλανιόμουν σε έναν μονοπάτι χωρίς τέλος. Πήγαινα πήγαινα πήγαινα και το μόνο που έβλεπα μπροστά μου ήταν κενό. Σκοτάδι. Κάποια στιγμή κοίταξα κάτω στον γκρίζο πλατύ δρόμο και διέκρινα μια κόκκινη γραμμή. Ξεκίνησα να την ακολουθώ. Πήγαινα πήγαινα πήγαινα μα πάλι τέλος δεν έβλεπα. Μόνο την κόκκινη γραμμή που συνέχιζε στο σκοτεινό μονοπάτι. Ένιωθα όμως πως κάτι υπάρχει στην άλλη άκρη. Καλό ή κακό δεν είχα ιδέα. Συνέχισα να περπατάω και να ακολουθώ την κόκκινη γραμμή μέχρι που στο βάθος άκουσα ένα γέλιο. Αντρικό χαρούμενο ανέμελο γέλιο. Το δικό σου γέλιο.
Αμέσως ξύπνησα.
Είχα να σε ακούσω πάνω από 2 βδομάδες και μου έκανε εντύπωση που το υποσυνείδητο μου δεν είχε ξεχάσει τον ήχο της φωνής σου.
Αυτόματα μου ήρθε στο μυαλό ένας μύθος που είχα διαβάσει κάποτε σε ένα άρθρο.
Λένε πως σύμφωνα με τον ασιατικό θρύλο, οι θεοί δένουν ένα αόρατο κόκκινο νήμα γύρω από τα δάχτυλα των ανθρώπων που είναι προορισμένοι να βρεθούν στη ζωή τους. Ανεξαρτήτως χρόνου, τόπου ή συνθηκών. Το κόκκινο νήμα αντιπροσωπεύει το δέσιμο μεταξύ δύο ανθρώπων που είναι άθραυστο και θα τους φέρνει εν τέλει πάντα κοντά.
Δεν ξέρω τι παιχνίδια παίζει το υποσυνείδητο μου, δεν ξέρω γιατί κάθε σκέψη γυρνάει πίσω σε σένα. Δεν ξέρω τι έχει πάθει το μυαλό μου κι έχει κολλήσει τόσο άσχημα. Δεν ξέρω γιατί ελπίζω ακόμα. Δεν ξέρω γιατί είμαι έτσι. Δεν ξέρω πως εχω καταφέρει να μπλέχτω έτσι σε κάτι που καλά καλά δεν πρόλαβε να αρχίσει. Δεν ξέρω γιατί επιμένω για ένα άτομο που δεν επέμενε για μένα.
Αυτό που ξέρω είναι πως αν ίσχυε ο θρύλος αυτός, θα ήθελα πολύ στην άλλη πλευρά του νήματος να υπήρχε το δικό σου χέρι.
Κι ας με πουν υπερβολική...
12 notes · View notes
prasinoxaos · 11 months
Text
το μόνο που με πνίγει
είναι πως
από όσα θέλω να κάνω
δεν έχω καταφέρει ούτε τα μισά
ναι όμως κάποια τα έχω κάνει ήδη
20 notes · View notes