#ζεστή

[theklaapologist-gaitanosversion]

Loveta belongs to @xazomara

Ανδρέας belongs to @staliaofatreides

Propaganda under the cut

Loveta

H Λοφτα (Loveta), είναι ο πιο πρόσφατος χαρακτήρας μου για το dnd. Παίζουμε στο curse of Strahd και η Λοφτα είναι μια life domain cleric αφοσιωμένη σε μια θεότητα της αγάπης την Αφροδίτη. Είναι ένα firbolg δύο μέτρα ύψος με σγουρά ροζ μαλλιά ένα βλέμμα όλο χαρά και ένα χαμόγελο που γεμίζει χαρά όλο τον κόσμο. Ήθελα η χαρακτήρας μου στο CoS να είναι bubbly και happy go lucky γιατι ξερω οτι το setting είναι πολύ Dark και ένα πάρα πολύ αγαπημένο μου trope είναι χαρούμενοι και καλοί χαρακτήρες να προσπαθούν να κρατησουν τη καλοσύνη τους όταν τα πάντα γύρω τους καταρρέουν.

Λόγοι να ψηφίσεις τη Λοφτα :

1) είναι icon, she is a pansexual polyamorous priestess of a sex/love goddess, it doesn't get more sexy than that

2) είναι ότι πιο adorable υπάρχει σε όλο τον κόσμο, η προσωπικότητα της είναι παστέλ ροζ μαλλί της γριάς

3) η μαγεία της και τα ξόρκια της κάνουν manifest ως ροζ γκλιτερ και όταν χιλαρει κάποιον η αίσθηση που έχει είναι σαν μια ζεστή αγκαλιά

Ανδρέας

Ετων : 12

Φύλο: Άντρας

Γενικες Πληροφοριες: Ορφανο των υπονομων, πρωτος απο το ταγμα των σαλταδορων και γρηγοροτερος δρομεας της αντιστασης. Ονειρο του ειναι να γινει βιολογος για τους Κρυσταλλινους Κηπους του Κοκκινου Πλανητη. He has killed before and he will do it again.

Χαρακτηρας: λιγο μπασταρδακι (affectionate), big dreamer, θελει απλα ενα ζεστο κρεβατι και πολλα μπισκοτα βουτυρου αλλα το παιζει σκληρος.

Ανδρέας προπαγάνδα: είναι 12 έχει σκοτώσει του αρέσουν τα μπισκότα, αν δεν σας αρέσουν τα φέραν 12χρονα τι κάνετε σε αυτο το σαιτ. Έχει ενα ζωάκι που είναι βιολογικά προγραμματισμένο να αλλάζει μορφές. Είναι δρομέας. ΜΑΧΑΙΡΙΑ. Απλά του λείπει η μαμα του. Δεν αξίζουν τα ορφανά μια χαρά; Μια ευχαρίστηση; Σκέψου ενα μικρό αγοράκι να σε κοιτάει στα μάτια με την ελπιδα να του δώσεις μια αγκαλιά. Μετά σε δολοφονεί βάρβαρα με ενα ξυράφι ξυρίσματος. Σαν αυτόν κανείς.

#greekblr oc sexyman poll

[fegg4ropetra]

Σάββατο 4/1/24 (2:48π.μ.)

Ξέρεις κάτι;

Φοβάμαι.

Κι αυτό είναι κάτι που δεν το έχω ξαναπεί σε άνθρωπο.

Φοβάμαι να αφεθω σε κάποιον όσο κι αν το αποζητώ. Φοβάμαι να εμπιστευτώ τους ανθρώπους γιατί έχω πληγωθεί επανειλημμένα από ατομα που έδωσα τα πάντα για να είναι χαρούμενοι. Φοβάμαι να ανοιχτω γιατί υπήρξαν άνθρωποι που τους έδειξα το μέσα μου και αποφάσισαν πως δεν τους ήταν αρκετό ή τους ήταν πάρα πολύ. Φοβάμαι να αφήσω τα τείχη μου να πέσουν γιατί υπήρξαν άτομα στη ζωή μου που με ανάγκασαν να τα υψώσω τόσο ψηλά. Φοβάμαι να νιώσω άνετα με το να είμαι ο εαυτός μου κοντά σε άλλους γιατί έχω αποκαλεστει στο παρελθόν περίεργη, κριντζ, ευαίσθητη, φλώρος και όλα αυτά τα επίθετα που πετάνε τόσο ανιδεα άτομα χωρίς καν να καταλαβαίνουν το αντίκτυπο που μπορεί να έχουν αυτες οι λέξεις σε κάποιον. Φοβάμαι να γελάσω πολύ μη νομίζουν ότι είμαι χαζοχαρουμενο.

Τέλος, φοβάμαι να αγαπήσω και να ερωτευτώ γιατί ξέρω πως κανείς δεν μπορεί να αγαπήσει όπως εγώ. Δεν είχε βρεθεί μέχρι τώρα αυτός ο άνθρωπος που να με κάνει να ξεχάσω αυτούς τους φόβους μου.

Βλέπω γύρω μου φίλους, φίλες και γνωστούς να πηγαίνουν απ' τη μια σχέση στην άλλη. Να αφήνονται, να πληγώνονται, να μαζεύουν τα κομμάτια τους και να προχωράνε στον επόμενο μέχρι να βρεθεί αυτός ο ένας/μια που ελπίζουν να πάρει όλα αυτά τα κομμάτια και θα κάνει ξανά ένα.

Κάνω συζητήσεις για ρομαντισμό, έρωτα και αγάπη και ακούω συνεχώς γύρω μου για τοξικότητα, red flags, tinder, σεξ και one night stands. Φλερτ απ' το Instagram, messenger, Snapchat... Μιλάνε με 1,2,3 και 4 ταυτόχρονα για να αποφασίσουν ποι@ είναι καλυτερ@ για να βγούνε ραντεβού. Είναι η εποχή του περιστασιακού σεξ και της μοναξιάς που θέλουν μεταφράζουν ως ανεξαρτησία.

Υπάρχουν κάποιοι άλλοι, λίγοι θα λεγα, άνθρωποι εκεί έξω που ψάχνουν το άλλο τους μισό. Είναι μερικές ρομαντικές ψυχές που τρέφουν ακόμα ελπίδα για έναν έρωτα όπως παλιά. Όπως αυτούς που μας περιγράφουν γονείς και παππούδες. Έναν έρωτα που γι αυτόν γράφονται ταινίες, ποιήματα και βιβλία ολόκληρα.

Έναν τέτοιο έρωτα θα ήθελα κι εγώ να ζήσω κάποια στιγμή στη ζωή μου. Εγώ όμως δεν θα θελα να βρω το άλλο μου μισό γιατί πολυ απλά ποτέ δεν ένιωσα μισή. Έχω νιώσει κενή, έχω νιώσει να μου λείπει κάτι, έχω νιώσει απώλεια και πόνο. Απογοήτευση και στεναχώρια. Ποτέ όμως δεν ένιωσα μισή.

Γι αυτό λοιπόν εγώ θα ήθελα σε αυτή τη ζωή να βρω το άλλο μου ολόκληρο. Τον άνθρωπο που θα εμφανιστεί στη ζωή μου απ' το πουθενά όπως έκανες εσύ. Τον άνθρωπο που θα μου προσφέρει την αγάπη που έζησε η μαμά μου. Βλέπεις είχα πολύ όμορφο παράδειγμα για το τι θα πει έρωτας. Οι γονείς μου όποτε μάλωναν ο μπαμπάς μου έφευγε και γυρνούσε μετά από λίγη ώρα με λουλούδια και μια ζεστή αγκαλιά. Δεν άφηνε ποτέ κανέναν να μπει ανάμεσα τους είτε αυτό ήταν οικογένεια είτε φίλοι είτε εχθροί.

Έναν λοιπόν σαν τον μπαμπά μου, Που ακόμα κι αν δεν είχα τη τυχη να τον ζήσω για πολύ, απ' τις ιστορίες που ακούω ξέρω πως ήταν ένας άνθρωπος που άξιζε να γίνεις χαλί να σε πατήσει.

Έναν άνθρωπο σαν τον μπαμπά μου...

Κι ας του βάζουν στην σήμερον ημέρα τη ταμπέλα του daddy issues...

ΥΓ. Με σένα ο μόνος φόβος που είχα στο κεφάλι μου ήταν να με δεις όπως με βλέπω εγώ. Αλλά ποτέ δεν σου είπα πως ταυτόχρονα ευχομουν να με δεις όπως είδα εγώ εσένα.

Οπότε ναι ευχομουν να με έβλεπες όπως σε βλέπω εγώ. Γιατί ίσως έτσι να μη με άφηνες τόσο εύκολα.

#mine #bookaddict #thessaloniki #self love #quotes #ερωτας #μουσικη #βιβλιο #spotify #τραγούδι #letters

[skepsh-rypansh]

2 Οκτώβρη σήμερα. Νομίζω πως ήρθε η ώρα για κρύο, φλάφφυ καλτσούλες, κουβέρτες και spooky ταινίες με ζεστή σοκολάτα😮‍💨

#πού είναι το κρύο; #<3 #θέλω φούτερ #please? 🥺

[mpo-feels]

06/12/2023 07:39

Ίσως γράφω σε μια ωραιοποιημένη σου εκδοχή για αυτό να είναι όλα τόσο μέσα στο συναίσθημα. Στην άσχημη όμως δεν θα μπορούσα να γράψω αφού δεν με άφηνες ούτε να την πλησιάσω. Λογικό, λίγος ο καιρός μεγάλη η απόσταση, χιλιομετρική και συναισθηματική. Αν θα μπορούσα ίσως κάτι να μαντέψω για να της πω ή καλύτερα να της μεταφέρω θα ήταν ένα χαμόγελο ή μια αγκαλιά ζεστή με την κλισέ φράση πως "όλα καλά θα πάνε" και "τίποτα δεν τελείωσε". Μήπως και την δω να μου χαμογελάει πίσω, έστω και ειρωνικά.

#greek tumblr #greek posts #mpo-feels #in my feels #feelings #mine #thoughts #my thoughts #my text #σκέψεις τα ξημερώματα

[efialths]

Και έρχεται η στιγμή που πρέπει να αποφασίσεις τι θα κρατήσεις. Θα κρατήσεις τις στιγμές που σε κάνουν να χάνεις τα λογικά σου; Εκείνες που αν τις φορέσεις γύρω από το λαιμό σου θα μοιάζουν με αγκάθια μπηγμένα στο λαρύγγι σου, εκείνες που ούτε να ανασαίνεις δεν θα σου επιτρέψουν, αν όχι για πάντα κάθε φορά που επανέρχεσαι σε αυτές, μάλλον για πολύ πολύ καιρό.

Ή μήπως θα κρατήσεις εκείνες τις στιγμές που σε κάνουν να αισθάνεσαι ζωντανή; Εκείνες που αν τις φορέσεις πάνω σου θα μοιάζουν με ενα ζεστό πλεκτό που σε αγκαλιάζει και σε κρατάει ζεστή όταν γύρω ο κόσμος παγώνει και τα καλοκαίρια θα μετατρέπονται σε εκείνο το δροσερό αεράκι που έρχεται και σκεπάζει το πρόσωπο σου καθώς ο ήλιος πέφτει και σου χαρίζει την ανακούφιση πως άλλη μια μέρα τελείωσε, είτε όμορφα είτε δύσκολα, και τώρα μπορείς να ξεκουραστείς, να ξαπλώσεις για λίγο το κεφάλι σου πάνω στον ώμο των στιγμών που τόσο αναπολείς και ύστερα να σηκωθείς ξανά και να συνεχίσεις.

Θα έρθουν και άλλες τέτοιες στιγμές, είτε όμορφες είτε άσχημες, είτε εύκολες, τόσο εύκολες που αναρωτιέσαι κάθε φορά πώς γλίστρησαν τόσο γρήγορα μέσα από τα χέρια σου, σαν νερό που ούτε πρόλαβες να πιεις, γιατί δεν ήξερες. Δεν ήξερες ότι δεν θα ήταν για πολύ, νόμιζες ότι θα είχες χρόνο να βουτήξεις, να κολυμπήσεις, να χαθείς μέσα τους και γαμωτο έμεινες πάλι διψασμένη, δεν πρόλαβαν να ακουμπήσουν τα χείλη σου, και αναρωτιέσαι "πως την πάτησα έτσι πάλι; "

Μακάρι να είχα λίγο παραπάνω χρόνο, μακάρι να είχα λίγο παραπάνω.

#greek posts #mine #greek quotes #γκρικ #ελληνικα #γκρεεκ

[prasinoxaos]

τα λάθη μας μας κοιτάνε από το παράθυρο, όπως εμείς κοιτάμε τη θάλασσα το καλοκαίρι. οι σκέψεις στο μυαλό μας ακούγονται τόσο δυνατά, όπως οι φωνές των παιδιών στη παιδική χαρά. το σώμα μας γεμίζει ελπίδες, όπως γεμίζει κόσμο η παραλία την πιο ζεστή μέρα του καλοκαιριού. η λογική μας μας καθησυχάζει, όπως η διαδρομή με το αμάξι προς τον προορισμό των διακοπών μας.

#quotes #mine #greek posts #greek #greek quotes #ελληνικα #ελληνικο ποστ #γρεεκ #γρεεκ ποστς #γρεεκ κουοτς

[mslr567]

Αγκαλιά ❤️

Το σώμα σου ζεστή φωλιά

Λαχταρώ μια δική σου αγκαλιά

Μακριά σου όλα είναι πεζά

Σπίτια σπασμένα και αδειανά.

Μα ήρθες σαν όνειρο ξανά

Να με γεμίσεις με φιλιά

Ξέρεις πως θέλω μόνο μια

Μια δική σου αγκαλιά.

#greek poetry #poetry #greek tumblr #tumblr poetry

[psychotiko-epeisodio]

Λίγο πριν φύγω,

Και κλείσω μια και καλή αυτή την πόρτα,

Του σπιτιού σου και συνάμα της καρδιάς μου,

Ρίχνω μια ματιά τριγύρω,

Να αποτυπώσω στο μυαλό μου καθε γωνία αυτού του χώρου που με έκανε για λίγο,να νιώσω ζεστασιά.

Κοιτάζω τον γκριζο καναπέ στην γωνία,

Εκεί δώσαμε το πρώτο μας φιλί,

Έπεσε το βλεμμα μου και στα έπιπλα,

Που μαζί είχαμε αγοράσει,

Τότε που κάναμε όνειρα λίγο πιο αληθοφανή.

Κοιτάζω και την αυλή σου,

Αχ αυτή η αυλή.

Με συντροφεψε τις στιγμές εκείνες που ένιωθα να πνιγομαι

Και έβγαινα να κάνω ένα τσιγάρο για να έρθω μέσα μετά και να σου πω ,

Πως ��ίμαι καλύτερα.

Έπειτα κοιτάζω εσένα.Το παγωμένο σου βλέμμα.

Άραγε πως μπόρεσα να πιστεύω,ότι μέσα σε όλον αυτόν τον παγετό,.θα υπήρχε μια ζεστή γωνιτσα να κουρνιασω.

Ακόμη είσαι όμορφος στα μάτια μου,

Και ακόμη σε θυμάμαι όπως σε γνώρισα.

Δεν θα σου πω αντίο,γιατί δεν θα επέλεγα ποτε να ζήσω χωρίς εσένα.

Θα σου πω τα λέμε,

Είτε τυπικά,είτε σαν φίλοι,είτε πιο μετά σαν εραστές.

#greek quotes #greek posts #greek texts #greek tumblr #aesthetic #γρεεκ ποστς #γρεεκ ταμπλρ #γρεεκ τεξτ #greek rap #greek rp

[apo-to-tipota-sto-kati]

Ζεστή καρδιά άρα παγωμένο χέρι.

Βάζω και τα 2 στην φωτιά δε καίει, με έκαιγε όποιος για δαύτον τα 'βαζα..~

#aesthetic #apogeuma #music #greek rap #greek tumblr #rap #stixakia #rapper #greek posts #greek aesthetic #greek quotes #mvps #μβψ #skiaxtro #σκιαχτρο #tzaki #τζακι #photography #hand #xeri #χερι #mine #nikon

[hope-is-what-destroyed-me]

Ποτέ δε φεύγουν τα νεκρά παιδιά απ’ τα σπίτια τους,

τριγυρίζουν εκεί, μπλέκονται στα φουστάνια τής μητέρας τους

την ώρα που εκείνη ετοιμάζει το φαΐ κι ακούει το νερό να κοχλάζει

σα να σπουδάζει τον ατμό και το χρόνο. Πάντα εκεί –

Και το σπίτι παίρνει ένα άλλο στένεμα και πλάτεμα σάμπως να πιάνει σιγαλή βροχή

καταμεσής καλοκαιριού, στα ερημικά χωράφια.

Δε φεύγουν τα νεκρά παιδιά. Μένουν στο σπίτι

κι έχουν μια ξέχωρη προτίμηση να παίζουν στον κλεισμένο διάδρομο

και κάθε μέρα μεγαλώνουν μέσα στην καρδιά μας, τόσο

που ο πόνος κάτω απ’ τα πλευρά μας, δεν είναι πια απ΄τη στέρηση

μα απ’ την αύξηση. Κι αν κάποτε οι γυναίκες βγάζουν μια κραυγή στον ύπνο τους,

είναι που τα κοιλοπονάνε πάλι.

Κάποτε, μες στο βράδυ της άνοιξης, ένα παιδί σηκώνεται και φεύγει ανεξήγητα

χωρίς κανείς να το μαλώσει’ σηκώνεται αργά, απροειδοποίητα,

εκεί που καθόταν ήσυχα στο χώμα

κι η θέση του στο χώμα μένει ζεστή

και το σχήμα της στάσης του αχνίζει ακόμη στο δροσερόν αέρα

σχηματίζοντας ένα άλλο παιδί από υπόλευκη ζέστα. Τότε ολόγυρα

μαζεύονται, σα γύρω από μιαν άσπρη φωτιά, τα μικρά πρόβατα

να ζεσταθούνε’ και λίγο πιο πέρα

ένα ψηλό, ολομόναχο, άσπρο άλογο

φέγγοντας όλο κάτω απ΄ την αστροφεγγιά

κλαίει με μεγάλα, κατάφωτα δάκρυα, κρατώντας ολόρθο το κεφάλι του.

Τα βράδια του καλοκαιριού, την ώρα που κλείνουν τα δημόσια πάρκα

και τα μικρά κορίτσια με τις παραμάνες τους γυρίζουν στα σπίτια τους

κι άλλα μικρότερα μες στα καρότσια τους, κοιμισμένα κιόλας,

πίσω τους έρχονται σε μια βουβή, αόρατη ακολουθία, τα πεθαμένα κορίτσια,

ωχρά, με μαραμένα μαλλιά, κρατώντας στα δεμένα χέρια τους

τις ξερές ανθοδέσμες τους, σα μικρά ποιήματα

που δεν πρόφτασαν να τα μάθουν απ’ έξω.-

"Σχήμα της απουσίας ΙΙ" Γιάννης Ρίτσος

[theklaapologist-gaitanosversion]

Loveta belongs to @xazomara

Temper belongs to @darkside-cookies

PROPAGANDA UNDER THE CUT

Loveta

H Λοφτα (Loveta), είναι ο πιο πρόσφατος χαρακτήρας μου για το dnd. Παίζουμε στο curse of Strahd και η Λοφτα είναι μια life domain cleric αφοσιωμένη σε μια θεότητα της αγάπης την Αφροδίτη. Είναι ένα firbolg δύο μέτρα ύψος με σγουρά ροζ μαλλιά ένα βλέμμα όλο χαρά και ένα χαμόγελο που γεμίζει χαρά όλο τον κόσμο. Ήθελα η χαρακτήρας μου στο CoS να είναι bubbly και happy go lucky γιατι ξερω οτι το setting είναι πολύ Dark και ένα πάρα πολύ αγαπημένο μου trope είναι χαρούμενοι και καλοί χαρακτήρες να προσπαθούν να κρατησουν τη καλοσύνη τους όταν τα πάντα γύρω τους καταρρέουν.

Λόγοι να ψηφίσεις τη Λοφτα : 1) είναι icon, she is a pansexual polyamorous priestess of a sex/love goddess, it doesn't get more sexy than that

2) είναι ότι πιο adorable υπάρχει σε όλο τον κόσμο, η προσωπικότητα της είναι παστέλ ροζ μαλλί της γριάς

3) η μαγεία της και τα ξόρκια της κάνουν manifest ως ροζ γκλιτερ και όταν χιλαρει κάποιον η αίσθηση που έχει είναι σαν μια ζεστή αγκαλιά

Temper

Τέμπερ/Tmperance. 25 χρονών. Καημένο, βικτωριανό ποντίκι, εγκλωβισμένο μαζί με τον αδερφό του και τη γκόμενα του αδερφού του σε μια σκοτεινή, ομιχλώδη χώρα από την οποία δεν μπορούν να φύγουν αν δεν σκοτώσουν τον τύραννο που την κυβερνάει. Θα ψάξει τις πιο σκοτεινές πλευρές της ύπαρξής του για να βρει τη δύναμη να σώσει τα άτομα που αγαπάει (και στην πορεία θα τσακωθεί με όλα τα άτομα που αγαπάει). Το μαύρο πρόβατο της οικογένειάς του επειδή έχει έμφυτη, σκοτεινή μαγεία. Τραυματικό παρελθόν όπου κάλεσε κατά λάθος έναν δαίμονα που σκότωσε τη μικρή αδερφή του. Έχει ΘΕΜΑΤΑ. Λόγοι για να τον ψηφίσετε: 1) αυτιστικός, 2) καθολικός 3) απίστευτα προληπτικός 4) themes σχετικά με τη σύγκρουση ανάμεσα στην έννοια της μοίρας και την ελεύθερη βούληση 5) champion of agency 6) πρήξας - νομίζει ότι ξέρει τι είναι το καλύτερο για τους άλλους και θα τους πιέσει μέχρι να πάρουν τη μοίρα τους στα χέρια τους 7) τα χόμπι του είναι να λέει ψέματα, να κλέβει πράγματα και να είναι emotionally constipated 8) soft spot για κάθε καημένο, απελπισμένο παιδάκι που βρίσκουν στον δρόμο τους

#greekblr oc sexyman poll #let the voting begin #thelw na dw ksekatiniasma <33333

[nobodysgallery]

Πάει καιρός τώρα

Που βγάζω αργά ενα τσιγάρο από το πακέτο

Και το ανάβω στην πιο όμορφη θέα

Η φωτιά ζεστή μέσα στην ζεστή

Και ζεστή μέσα στο κρύο.

Πρώτη ρουφηξιά

Δεύτερη.

Ο καπνός θολώνει το τοπίο.

Οι σκέψεις πιο γρήγορες από πριν

Κάπου χάνονται μέσα στον τόσο θόρυβο που κάνουν.

Αφήνω το τσιγάρο στην μέση.

Εκεί.

Ενω έχει και άλλο να τελειώνει.

Έτσι είναι πια οι άνθρωποι.

Σαν ενα μισοτελειωμένο τσιγάρο.

Τόσες ρουφηξιές ακόμα

Μα κανένας δεν τολμά.

Πάει καιρός τώρα που πια δεν προσπαθώ.

Δεν προσπαθώ να δω πέρα από το προφανές.

Είναι σκληρό η πιο όμορφη θεα που αντικρίζεις να αλλάζει μορφή.

Μα έτσι είναι πια.

Το τέλειο είναι μια καλοστημένη παράσταση του ατελές.

Και αν είσαι αφελής και το πιστέψεις

Δεν πειράζει.

Είναι όμορφα τα ταξίδια ακόμα και με προορισμό την πλάνη.

[darkside-cookies]

ζεστό τσάι. κουβέρτες και παπλώματα. κασκόλ και σκουφιά. το να μπορείς να περπατήσεις στο δρόμο το μεσημέρι. ζεστή σοκολάτα. μου λείπετε <3

#αριαδνοποστ #cancel_καλοκαίρι

[retro-apomeinaria]

Δεν γνωρίζω πόσοι από εσάς έχουν διαβάσει το θαυμάσιο πεζοτράγουδο του Γκόρκι που λέγεται Το φίδι και το γεράκι. Το φίδι δεν μπορεί να καταλάβει το γεράκι. «Γιατί δεν ξεκουράζεσαι εδώ στα σκοτεινά, στην όμορφη, γλιστερή υγρασία;» ρωτάει το φίδι. «Γιατί να πετάγεσαι στους ουρανούς; Δεν ξέρεις τους κινδύνους που παραμονεύουν εκεί, τη βία και την καταιγίδα που σε περιμένουν εκεί, και το όπλο του κυνηγού που θα σε γκρεμίσει και θα καταστρέψει τη ζωή σου;». Αλλά το γεράκι δεν έδειξε προσοχή. Απλωσε τις φτερούγες του και πετάχτηκε στους αιθέρες, το θριαμβευτικό τραγούδι του να αντηχεί στους ουρανούς. Μια μέρα το γεράκι γκρεμίστηκε, το αίμα ανάβλυζε από την καρδιά του και το φίδι είπε: «Ανόητε, σε προειδοποίησα, σου είπα να μείνεις εκεί όπου ήμουν, στα σκοτεινά, στην όμορφη, ζεστή υγρασία, όπου κανένας δεν μπορούσε να σε βρει και να σε βλάψει». Αλλά με την τελευταία του πνοή το γεράκι απάντησε: «Εχω πετάξει στους αιθέρες, έχω ανεβεί σε ύψη ιλιγγιώδη, έχω αντικρίσει το φως, έχω ζήσει, έχω ζήσει!»

Έμμα Γκόλντμαν.

[justforbooks]

Το «Άριστον» φτιάχνει πίττες από το 1910, όταν λέμε «έχει πάρει το κολάι» το υποτιμάμε πολύ, διότι ζυμώνει και ψήνει αριστοτεχνικές πίτες για όλα τα γούστα εδώ και έναν αιώνα. Ξεκινάει με την κλασική τυρόπιτα, και από εκεί και μετά, η πίτα φτάνει στον ουρανό κι ακόμα παραπέρα. Μανιταρόπιτα σκέτη ή με κοτόπουλο (καταπληκτική), κοτόπιτα, σπανακόπιτα με ��υρί ή άνευ, κολοκυθόπιτα, μελιτζανόπιτα, πίτα λαχανικών με πιπεριές, όλες σε χορταστικά παραλληλόγραμμα κομμάτια μέσα στα ταψάκια τους, ζεστές και τραγανές, με το ζυμαράκι-σήμα κατατεθέν του «Άριστον» που δεν είναι φύλλο παρά ψωμένιο, νόστιμο «καπάκι» για πίτες που γίνονται μικρ�� γεύματα από μόνες τους. Στην απέναντι προθήκη, μπαίνοντας δεξιά, περιμένουν μηλόπιτες με κανέλλα, κολοκυθόπιτες (ανάλογα με την εποχή) κι άλλες γλυκές πίτες η μία καλύτερη από την άλλη, συν τις «φωλιές» με διάφορα γλυκά ή αλμυρά πράγματα μέσα. Τα έχω δοκιμάσει όλα κατά καιρούς.

Τώρα όποτε περνάω από τη Βουλής τσιμπάω την αγαπημένη πρασόπιτα: είδος πίτας δυσεύρετης, μια και το πράσο είναι κέντημα, εκτός που θέλει καθάρισμα, ψιλοκόψιμο και ψήσιμο ή τσιγάρισμα, μπορεί να βγει σκληρό αν δεν ψηθεί αρκετά ή νιανιά αν παραψηθεί. Θέλει φρέσκο κρεμμυδάκι για συνοδεία, ψημένο μαζί με το πράσο, και άλλα πράγματα που δεν έχω ξεχωρίσει, χίλια χρόνια τρώω τις πρασόπιτες του «Άριστον» και παραμένουν μυστήρια. Τις παίρνω δύο-δύο, μία για να τη φάω σε εισπνοή στο Σύνταγμα ανάμεσα στους τουρίστες με τα κινητά στα κούτελα, και μία για να τη βάλω στο ψυγείο αργότερα. Γιατί αν όλες οι πίτες του κόσμου γίνονται πατσαβούρες όταν μπαίνουν στο ψυγείο, η συγκεκριμένη πρασόπιτα γίνεται… να μην πω «ακόμα καλύτερη» επειδή είναι σούπερ όταν είναι ζεστή… αλλά και στο ψυγείο μένει νοστιμότατη, τρώγεται για πρωινό μια χαρά, ειδικά αν την έχω ξεχάσει. Πράγμα σπάνιο, γιατί το τελευταίο τρόφιμο που ��α ξεχάσω ποτέ είναι η πρασόπιτα του «Άριστον».

Daily inspiration. Discover more photos at http://justforbooks.tumblr.com

#JUST FOR BOOKS

[psyxhmou]

Μυρίζεις άνοιξη·

έχεις μια νοσταλγία στο βλέμμα

που μου προκαλεί δάκρυα·

θα μείνεις και συ

σαν τις παλιές φωτογραφίες;

Μυρίζεις καλοκαίρι·

τα χείλη σου είναι αλμυρά

μου προκαλούν ζάλη·

θα μείνεις εκεί

θα με φιλήσεις σαν να είναι

η τελευταία φορά;

Μυρίζεις φθινόπωρο·

σαν την ζεστή σοκολάτα μοιάζει

το μαυρισμένο από καιρούς

δέρμα σου·

που ταξίδευες πριν

τα βήματα σου βαδίσουν

με τα δικά μου;

Μυρίζεις χειμώνα·

μα κοιτάζοντας σε

την πρώτη φορά

μπήκε η άνοιξη στην καρδιά μου,

πεταλούδες πετούσαν τριγύρω μας,

φέρνοντας το καλοκαίρι

και η μελαγχολία στο βλέμμα μου,

θύμιζε φθινόπωρο,

ακόμα κι αν εν τέλει

χιόνιζε·

ολόγυρα μας.

#γκρεεκ #γκρικ ποστ #συναισθήματα #εγώ #αγάπη #έρωτας #mine #λογοτεχνία #ποιήματα #Τέσσερις εποχές #Άνοιξη #Καλοκαίρι #Χειμώνας #Φθινόπωρο #φιλί #δάκρυ #σώμα #μελαγχολία #χιόνι #πεταλούδες #σε αγαπάω #μου λείπεις #παλιές φωτογραφίες