#prospoihths

[pro-s-poihths]

Πάντοτε θα με παρηγορεί η γνώση- ό,τι κι αν περνάω, αξίζω χειρότερα πράγματα από αυτά που έχω.

#ελληνικο tumblr #ποίηση #greek quotes #αποφθέγματα #γκρικ στιχακια #prospoihths

[pro-s-poihths]

Ποιανού την αγάπη βλέπουν

Σε πόθησα· σε είχα· σ'αγάπησα και σ'έχασα και τώρα δε μου λείπεις.

Μα κάποτε μου έλειψες και πάλι σε ποθούσα κι όσοι το πάθος μου έβλεπαν και όσοι την αγάπη, με θάρρος και με επιμονή εμένα κατηχούσαν, πως θα πυρώσει ο έρωτας μας έλεγαν, κι ας είναι τώρα στάχτη.

Και πράγματι αν τα άκουγες, για σένα όσα είπα, ίσως αν απ'το στόμα μου αντί λόγων -τάχα μου- έπεφτε τροφή, μέλι θα ήταν πο'σταζε, μα θα'πεφτε στην τρύπα, που σ'άλλους βρίσκεται η καρδιά, στην διάφανη δική σου τη μορφή.

Εντάξει, τώρα πέρασε, μα τόσα χρόνια λέγαν, "πώς γίνεται να σ'άφησε, η αγάπη ατμός να γίνει;" έτσι νομίζαν. Φίλοι καλοί, είναι απλό, τα δάκρυα κι αν τρέξαν, πως ήτανε ρομάντζο επιπόλαιο, παιδικό, οι στιγμές αυτό αποδείξαν.

Και όσα οι φίλοι έβλεπαν, και όσα οι κοπέλες, ήταν μια λόξα ιδιωτική, δική μου παρωπίδα, αττασθαλεία κι εμμονή, μη βλέπεις την αγάπη μου, τον πόθο και τις τρέλες, τον έρωτα τριαντάφυλλα -θανάτου- τον κερνώ σε χρώμα λεμονί (είναι που πάντοτε πολύ αργά μονάχα βρίσκω υπομονή).

Αυτό που έκανε τους πάντες στην αγάπη να πιστέψουν, αυτό που όλοι μου έλεγαν πως κάπως μαγικά θα ξαναβρώ, το ίδιο που εσύ έχασες και που όλοι το ζηλεύουν, ήταν η αγάπη η δική μου, όχι η δική σου, βρε μωράκι μου γλυκό.

(Για όσους πίστεψαν ότι έχουμε μέλλον πάλι. Μια δεύτερη προσπάθεια. Μία αγάπη συμβατή, με νέους όρους. Έναν εκ νέου έρωτα. Αυτά, κάπου-κάποτε, ίσως υπάρχουν. ΄Ισως υπήρξαν. Ίσως ζήθηκαν. Αλλά όχι από μας. Όχι για μας. Κι ούτε τα θέλω. Αν βρεις κάποιον σαν εμένα, θα είσαι υπερτυχερή. Αν βρω κάποια σαν εσένα δεν έμαθα τίποτα.)

#ποίηση #ελληνικο tumblr #greek quotes #greek tumblr #ερωτας #laura jean #prospoihths

[pro-s-poihths]

Συνήθως κλείνω πόρτες.

Γραμμένο για την Πελαγία, άστατο κι άμετρο όπως εκείνη. Μην αφήνεις ανθρώπους στο περίμενε.

Συνήθως κλείνω πόρτες, δε μου αρέσει να αφήνω πράγματα στη μέση, είμαι από αυτούς που κάνουνε πολλή υπομονή με τους ανθρώπους, αλλά πέφτουνε πάνω μου συχνά όσοι δεν έχουνε καθόλου τρόπους, κι η αυτοδιατήρηση μου λέει "πρέπει να φύγεις κι όπου αρέσει!".

Κανονικά δίνω ευκαιρίες, για χρόνια να ακούω όλες τις δικιολογίες, πονάω κάθε φορά που με ξεχνάνε, κι όταν δε μ'επιλέγουν απορώ. Μα πώς, τι κάνω λάθος, τι μου λείπει όλο τούτο τον καιρό; και όταν πω "υποσχέθηκες" μου λεν πως ήταν τάχα αλληγορίες.

Δεν πειράζει, απλώς δε με θες στη ζωή σου, δεν πειράζει, αυτή είν'η ανταμοιβή σου, να θυμάσαι, πως κάποτε ήμουν εδώ, κι αν γυρίσεις θα έχω αποδράσει εγώ· σ'αγαπώ.

Όταν με φτύνουν δεν κολλάω- μόνο σκουπίζομαι αργά κι αποχωρώ, όταν τρέχουν να φύγουν από βίτσιο, από πίσω δεν τρέχω ποτέ μου, το'πα κάποτε κι έτσι και κάνω "μη ξεχάσεις ποτέ εαυτέ μου, όσοι κέρδισαν κάτι στον κόσμο, δε κοιτούσαν τα εμπόδια -μονάχα το στόχο".

Αν λοιπόν αγαπάς τη ζωή σου κι εσύ, σαν εμένα που ψάχνω γαλήνη, μη ξεχνάς όταν έχεις στο πλάι σου κάποιον προδότη με φιλί θα σε δώσει σαν καινός Ισκαριώτης και ποτέ σου δε θα'βρεις ειρήνη.

#αγαπη #φιλια #απωλεια #ποίηση #ελληνικα ποστς #Πελαγία #prospoihths

[pro-s-poihths]

"I don't want your pity", she said

"Well that's too bad, it's all you get".

She faced the stairwell gloomily, and laughed at all the pain, "You aren't letting go of me, you'd have to be insane"

I lingered for a moment just before I shut the door, I remembered all too clearly, had heard it all before.

But the moment I was through and the door securely shut, a phantom of her memory, did right by me simply strut.

She moved with anger, moved with pain, her features resolute, she walked towards our bedroom, sat down by our bed's foot,

she held her chest and wept in audible a fashion, I too regret but must not show, I must forego all passion-

she musn't know, I cannot let be seen any regret, she will return, she feeds on it like war does crows beget.

I wrap myself in all my hurt and spit out all our love, I'm taught "always protect yourself" and that's my main job.

#poetry #love #breakup #greek tumblr #greek posts #Jane D #prospoihths

[pro-s-poihths]

Το στήθος σου στο στόμα μου, το πέλμα στο καβάλο, και τα μικρά σου ηδονικά τα βογγητά μου λένε "κι άλλο".

Το δέρμα σου ροδάκινου πετσί, το στόμα μέλι, μεθάς με -τάχα μου- εσύ ή πιότερο το αμπέλι;

Τα ρούχα μας, σε μια γωνιά, τα λογικά μας πάνε, ούτε θυμάμαι πότε αρχίσαμε ή πότε πότε αν σταματάμε.

Ώρες περνάνε και γυμνά τα στήθια σ'ανεβαίνουν κι όλα τα κύτταρά μου μ'αγωνία σε ζητάν ποτέ δε σε χορταίνουν.

#ερωτας #ελληνικο tumblr #greek tumblr #γκρικς #γρεεκ στιχακια #jane d #prospoihths #ποίηση

[pro-s-poihths]

Αν ερχόμουν απόψε μαζί σου, δεν θα ήμουν ο άντρας που θαύμασες.

#greek quotes #ελληνικο tumblr #γρεεκ στιχακια #γκρικς #greek tumblr #ερωτας #prospoihths

[pro-s-poihths]

Μια λαχτάρα στο νησί

Αχ και να'ξερες για σένα τι έχω πάθει, πώς το βλέμμα σου όταν πιάνω ξαφνικά, στην καρδούλα μου σαν βέλος έν'αγκάθι και στα μάτια σου αδιάφορη ματιά.

Μα κι αν τελείως αψηφάς χαμογελά μου, στα σκουπίδια αν τ'αστεία μου πετάς, όταν βλέπω σε φοβίζει ένας πελάτης, με τα υπέροχα σου μάτια πρώτα εμέν'αναζητάς.

Κι όσοι άλλοι να σου πιάσουν την κουβέντα, αγκαλιάζεις και συνάμα εσύ γελάς, μα το στόμα σου στ'αυτιά μου το γυρίζεις, κι όταν φύγω την κουβέντα σταματάς- με κυνηγάς,

γλυκιά μου και το ξέρω, για τον γκόμενο που στα'ριξε προχθές, πως τα μάτια σου "δεν έχουν χώρο γι'άλλον, απ'τον #######" γυρίζεις και του λες.

Μωρέ μη κλαις, τα πράγματα πώς πάνε, ξέρεις καμιά φορά γυρίζουν στο καλό, όχι γλυκιά μου, τα χειλάκια ακουμπάνε, μόνο αν γνωρίζω πως δε θα'σαι ένα "χθες".

Κι όταν στα σπίτια μας γυρίζουμε και πάλι, απ'το νησί στην πόλη που αγαπάμε πιο πολύ, τότε μου είπες είναι η δουλειά σου σκέτη ζάλη, πως για σχέση τώρα είν' κακή στιγμή.

Μα εγώ σου είπα "έναν καφέ ας πάμε μόνο" διστακτικά εσύ είπες ναι από το τηλέφωνο, "αλλά να ξέρεις, μόνο Σάββατο έχω χρόνο". Κι όταν σε φίλησα μπροστά στην παραλία, τότε τα μάτια σου τα κρύσταλλα που είχα ερωτευτεί, γεμίσαν δάκρυα και ήξερα την αιτία: "Έχω σχέση ρε μωρό μου, πώς δε στο'χω ξαναπεί;" γι'αυτό εσύ θα'σαι καλή μου «μία λαχτάρα στο νησί».

#greek quotes #ποίηση #ελληνικο tumblr #ερωτας #νησί #Jane D #prospoihths

[pro-s-poihths]

Σκέφτομαι πώς και τι να πω, ποια ευχή να καταγράψω, μήπως και βάλω στο χαρτί όσα η καρδιά μου ξέρει, πολλά το ξέρω κέρδισες, το βλέπω, το θαυμάζω, μα δεν ξεχνώ ούτε αψηφώ, πως έχεις υποφέρει.

Η έκτη δεκαετία σου, είθε να είναι πλούσια, πλούσια μ'αγάπη και φιλιά και δυνατά τραγούδια, γεμάτη από σύμβουλους με λόγια επιούσια, κι όσα καλά ποτέ'κανες, στα χέρια σου καλούδια.

Μεστώνει η γοητεία σου και γλύκανε η καρδιά σου, και η χαρά να σ'έχω θειό δεν λέγεται έτσι απλά, είναι τιμή μου και χαρά, να'μαι οικογένειά σου, κι ας ψάχνω μέρες να το πω, έστω έτσι ντροπαλά.

Κι αν πέρσι δεν ευχήθηκα, σαν έκλεισες την πρώτη, μακάρι τις υπόλοιπες χρονιές να'μαι κοντά σου, να παίρνω απ'τη σοφία σου κι εσύ να παίρνεις νιώτη, και τ'άσπρα τα γενάκια σου να μένουν- αρχοντιά σου.

Συγγνώμη που δε σου μιλάω τόσο συχνά. Σ'αγαπάω πολύ. Χρόνια πολλά.

#ποίηση #ελληνικο tumblr #γενεθλια #οικογενεια #greek quotes #prospoihths #pros poihths #θείος

[pro-s-poihths]

Μα εγώ δεν είμαι ποιητής, είμαι στιχάκι, είμαι στιχάκι της στιγμής, πάνω σε τοίχο φυλακής...

Νίκος Παπάζογλου (Στιχουργός: Ανδρέου Λάζαρος)

#greek quotes #greek tumblr #γρεεκ στιχακια #γκρικς #ελληνικο tumblr #ποίηση #prospoihths

[pro-s-poihths]

Σ'αγαπώ - μα δεν σε ξέρω.

Ξέρω μόνο ποια ήσουν κάποτε, για λίγο.

#greek quotes #γρεεκ στιχακια #γρεεκ κουοουτ #γκρικς #ελληνικο tumblr #laura jean #ερωτας #prospoihths