#opvoeden

[peterpauldoodkorte]

Laat me (en toon mij)

Laat me (en toon mij)

OPEN BRIEF VAN EEN TIENER Lieve mama en papa, Geloof alsjeblieft in mij. Ik kan momenteel niet echt helder denken. Er ontbreekt namelijk een vrij groot stuk van mijn prefrontale cortex. Het is best een belangrijk stuk, dat te maken heeft met rationeel denken. En weet je, het zal pas volledig ontwikkeld zijn als ik een jaar of 25 ben. En van hieruit lijkt 25 nog héél ver weg. Maar er zijn wel…

View On WordPress

#brief #opvoeden #prefrontale cortex #tiener

[laurapraat]

Opvoeden Anno 2024

Opvoeden is een soort wandeling door jurassic park. Alles is nieuw en eng en onzeker.

Toen ik in 2016 voor het eerst mama werd was ik onwijs onzeker. Bram heeft twee weken op de neonatologie gelegen dus ik had 3 dagen lang thuis voor een uurtje per dag kraamhulp voor echt alleen mijzelf. Want in het ziekenhuis werd al het nodige je al geleerd werd er gezegd. Nou niet dus ! Ja oké …. De luier verschonen, een badje geven en een bedje opmaken zoals het ziekenhuis het doet en wat dus thuis absoluut niet mag. en dat flesje klaar maken ? Dat werd voor je gedaan. Wanneer er wel of geen kruik bij moest werd ook niet uitgelegd en hoe warm je je kleintje moet kleden ? Nee ook dat werd niet uitgelegd. Toen Bram na twee weken mee naar huis mocht stond ik daar dus dan. Met een inimini mensje die mij nodig had en die ik in leven moest zien te houden. 0,0 ervaring had ik… ja ik heb in mijn tiener jaren opgepast… maar dat was maar voor een paar uur en alles werd voorgekauwd. Dit was een mini me en had alleen mij.

Uren lang las ik tijdschriften en boeken, struinde ik het internet af en vroeg ik mijn moeder geregeld om raad. Ik meldde mij aan op Facebook bij een aantal mama groepen en stelde daar geregeld mijn vragen. Ook schreef ik ons in voor een baby klasje en installeerde ik de oei ik groei app op mijn telefoon. Na een paar weken was ik een wandelende Wikipedia. Ik kon mijn mini me zowat uitlezen en ik wist precies wanneer welk sprongetje mij nachten lang wakker zou gaan houden. Samen met alle adviezen van het consultatie bureau en kinderarts kon ik naar een jaar toch wel zeggen dat ik echt alles wist. Ik werd langzaam een stuk zekerder over alles en relaxter.

Toen Ferry in 2022 geboren werd was het dan ook voor mij een enorme omschakeling dat alles wat ik in 2016 had geleerd ineens niet meer goed was. Nee er was naar veel dingen onderzoek gedaan en met de nieuwe richtlijnen was het allemaal vele malen beter en veiliger… dat sommige vernieuwde richtlijnen mij enorm lieten lachen deed er niet toe. Ik moest mij maar aanpassen. Godzijdank heb ik een man die het liever toch meer op de manieren doet zoals ik in 2016 heb geleerd. De twee kraamhulpen gaven geregeld commentaar. Ik trok mij niet teveel aan van al die nieuwe adviezen en deed veel dingen toch op de manier zoals ik dat bij Bram deed. Bram was toen tenslotte net 5 jaar dus ik kon toch enigszins zeggen dat ik het tot dan toe goed had gedaan. Samen met mijn man liep eigenlijk alles best relaxt. Als mijn man even met zijn handen in het inmiddels terugtrekkende haar zat dan wist ik vaak er wel raad mee. En zo kon ik mijn man toch nog wat dingen leren die hij nog niet kende.

Toen ik in de zomer van 2023 ontdekte dat ik weer in verwachting was wist ik het 100% zeker wij zouden dit gaan rocken. Ferry was net 1 en Bram inmiddels 6, dus dit zou appeltje eitje worden. Eind maart 2024 was daar onze Melody. En ach wat kon er nu in die 2 jaar tijd veranderd zijn ? Nou ik kan je vertellen dat een hoop richtlijnen weer veranderd zijn ! Want weer is er onderzoek naar gedaan met natuurlijk alweer een andere betere uitkomst. Deze keer kregen wij een vreselijke kraamhulp die vooral mij erg onzeker probeerde te praten. Richtlijnen waren richtlijnen en ja ook zij had drie kinderen waarbij het allemaal anders ging toen der tijd maar nee nu anno 2024 weten de experts het echt beter dan toen. Wat was ik blij dat ze na 5 dagen vertrok. Eindelijk konden wij het op onze eigen manier doen.

Tegenwoordig is er naast de Facebook groepen ook TikTok. Waar je tegenwoordig de mommy content creator’s kunt vinden…… de Gen z generatie…… handige uitleg filmpjes over het moederschap, mommy life hacks en adviezen. Adviezen waar mijn nek haren geregeld van overeind gaan staan. Vaak delen ze adviezen die ze op aanraden van een zogenaamde expert hebben gekregen. Zonder enige onderbouwing onderzoek of bewijs dat het daadwerkelijk beter is of werkt. Soms geven ze zelfs adviezen die levensgevaarlijk zijn. En volgens onderzoek is dit waar de nieuwe ouder van tegenwoordig dus zijn of haar informatie vandaan haalt.

In 2016 bestond TikTok nog geen eens. En werd bij een advies vaak ook het onderzoek daarnaar gedeeld. Ik filter tegenwoordig de ouders die TikTok als informatie bron gebruiken er dan ook zo tussenuit. Ze durven niks en alles moet insta perfect zijn. Als millennium mama kan ik maar één ding zeggen. Neem niet alles klakkeloos aan van wat er in die perfecte filmpjes verteld wordt. Zoek op internet naar verschillende bronnen die kunnen onderbouwen of dat het inderdaad zo is en of het veilig is. En denk zelf ook na. Dat filmpje over hoe dat je een flesje op vakantie klaar maakt heb je echt niet nodig. Dat is gewoon een kwestie van logisch na denken en doen. Je mag fouten maken, dat overleven ze echt wel. En stop met dat alles maar perfect willen hebben. Echt geloof mij je wordt er een relaxte ouder door.

#mamablogt #opvoeden #tiktok #gen z #millennium

[atevegter]

3067 Tis hier geen hotel

We zijn woensdagavond als ouders van een puber uitgenodigd voor een bijeenkomst van het Lef Edam Volendam over pubers, onder het motto: Het is hier geen hotel. De bijeenkomst is georganiseerd in het Don Bosco College in Volendam, een ruim opgezette school met een aula in frisse gele en oranje kleuren, waar wij worden ontvangen met thee, koffie en water. We krijgen zelfs een klein gebakje, zodat…

View On WordPress

#ate vegter #column #dagboek #Monnickendam #opvoeden #pubers #tis hier geen hotel

[de-meerpeen]

Cursus Peuter in Zicht!

Regionieuws: 'Cursus Peuter in Zicht!'

HOLLANDS KROON – Op 15 september 2022 start de gratis oudercursus ’Peuter in Zicht!’. Dit is een cursus over het opvoeden van peuters en is bedoeld voor ouders/opvoeders van kinderen in de leeftijd van 1,5 tot 4 jaar. De cursus bestaat uit 4 bijeenkomsten en vindt plaats in Anna Paulowna. Het opvoeden van peuters kent vele uitdagingen. Een peuter wordt steeds zelfstandiger en wil de wereld…

View On WordPress

#GGD Hollands Noorden #opvoeden #pueter

[mamaplaneet]

#Yoga voor kinderen #Kinderyoga #Yoga #yogainspiration #yogalife #spelenderwijs leren #tips #nederland #ouders #kids #mamaplaneet.nl #online magazine voor moeders #leestip #familyblogger #familyblog #kind opvoeden #ondersteuning in opvoeding #Kind in Ontwikkeling #Leesvoer

[inktvlekken]

mijn vader mijn halfbroertje en zusje zien opvoeden is zoeken naar een jongere versie van mezelf in hun gedrag, naar de fouten die hij eerder maakte, is ze voorzichtig vragen of papa weleens boos is en wat hij dan zegt of doet, is peilen of ze zwijgzamer zijn of juist niet, hoe ze elkaar vasthouden of juist niet, is naar zijn vriendin kijken en me afvragen waarin zij verschilt van mijn moeder, waarom hij bij haar zo kalm blijft, is zoeken naar haar blauwe plekken of open wonden, de geesten die zij om zich heen torst.

mijn vader nog twee kinderen zien opvoeden is hem niet kunnen zeggen dat ik boos ben, is niemand kunnen zeggen dat ik boos ben omdat hij niet alleen mijn vader is, is me afvragen hoeveel iemand kan veranderen en altijd bang zijn dat dat niet voldoende is.

#schrijfsel

[adelebruss]

Recensie ; Maan en zon - Stefan Brijs

Koen Driessens start zijn recensie met het zin " Een Vlaming die schrijft over een verdofte parel aan de Nederlandse kroon?" En dat vind ik zeer interessant. Ik had er niet echt aan gedacht maar ja, Stefan brijs is een vlaming die over een zeer nederlandse 'risqué' onderwerp schrijft. Het zet het hele verhaal in een verschillende en redelijk interessante perspectief.

Beide recensies spreken over een hele aangrijpende verhaal en met dat ben ik min of meer niet akkoord mee. Ik vond het verhaal interessant, zeker maar ik vondt het niet per say aangrijpend. Ik moest erg veel concentreren om het boek echt beginnen. Het is een relatief langzame verhaal dat over een lange periode zich afspeeld. Er gebeurt veel, maar het voelt niet zo, het manier waarop het is geschreven maak me echt teleurgesteld.

Zoals in beide recensies vind ik ook dat het familie relatie aspect van dit boek heel goed is en het deel dat ik leukste vond. Ik vond dat waneer Max gaat trouwen en vader wordt, wordt het verhaal eerder boeiend. Ik vind enkele thema's en personages waarmee ik een band kan voelen, Sonny de zoon van Max vind ik nog een realistische geloofwaardige personage, zo kom ik terug op de recensie van Koen Driessens ; "Samen met zijn kansarme, tragische zoon Max en zijn in de greep van blingbling en patserige drugsbaronnen verzeilde kleinzoon Sonny vormt de leugenachtige charmeur Roy een trio levensechte en geloofwaardige personages."

Er zijn drie generaties van familie en het is heel boeiend om Max te zien proberen om zijn zoon verschillend opvoeden dan hoe hij werd opgevoed door zijn 'macho' vader Roy en dat het niet altijd goed gaat.

Je hebt deze eerste deel van het verhaal, een ongewikkelde familie verhaal en je heb ook een andere deel die gaat alles moeilijker maken ; het Curacao bezet door nederlanders. En al de problemen die ermee komen. Er is een zekere begrip van binnenlanders en het conflict dat er daar gebeurde. "De gelatenheid van de eilanders wordt in het boek goed beschreven." (recensie van Nathalie Brouwers) Stefan heeft niet zelf in Curacao geleefd maar zijn vrouw wel.

Curacao dient hier meer als een soort personage dan als een ruimte, het is een plaats die dezelfde problemen gaat veroorzaken als een personage.

In het algemeen ben ik redelijk mee eens met de recensenten, ik vond het misschien toch minder boeiend dan wat zij schrijven maar dat is misschien omdat zij ouder zijn en iets meer zien in het verhaal dan ik.

[keynewssuriname]

Ondersteuning voor ouders bij het opvoeden van jonge kinderen op Flora

Stichting The Community Hub en Stichting Thrive in Balance stellen sessies voor ouderondersteuning in het ressort Flora beschikbaar. De sessies zijn bestemd voor ouders van kinderen tussen 0 en 8 jaar. De bijeenkomsten staan onder leiding van Jacinta Jong-A-Lock - Dundas van Stichting Thrive in Balance. Jong-A-Lock - Dundas heeft bewust voor de leeftijdsgroep 0-8 gekozen. “Als je met ouders van kinderen in dezelfde leeftijdsgroep zit, kun je meer van elkaar leren. Als je een kind van 3 jaar hebt en je zit in een groep met ouders van tieners, dan bereidt het je wel voor, maar het is niet iets wat je nu kan gebruiken.” Maar de belangrijkste reden voor haar om deze leeftijdsgroep te kiezen, is dat het handig en effectief is om ouders van kinderen die in de vormingsfase zijn, gereedschappen aan te reiken voor een nieuw perspectief op het ouder en het kind zijn. Jong-A-Lock -Dundas geeft daarbij als voorbeeld dat een kind dat opgroeit met een ouder die schreeuwt en slaat, er dan op afgestemd is om pas te reageren wanneer de ouder gilt of begint te slaan. “Als ik je, wanneer het kind in de puberfase is, ga zeggen van ‘nee, dit is hoe je met de puber moet omgaan, dit is de fase’, maar die basis was al niet echt gelegd en het kind is niet opgegroeid in een samenleving waar er vertrouwen en veiligheid is, dan is het een beetje moeilijk voor ouder en kind om te wennen aan de nieuwe situatie.” In de vormingsfase zijn ouders volgens Jong-A-Lock - Dundas hun kinderen nog aan het leren kennen, ze stoppen veel in de vorming van een kind. Dan kunnen ze nagaan wat voor kind ze hebben; het karakter van het kind ontdekken, het mooie ervan zien, het niet proberen stuk te slaan, maar proberen het bij te schaven, zodat een band met het kind wordt opgebouwd. Het traject heeft 13 sessies, die een keer per maand worden gehouden. Daarbij worden verschillende onderwerpen behandeld die te maken hebben met de opvoeding. “Het is niet een eenmalig ding, omdat het om gedragsverandering gaat en gedrag is meestal niet binnen één sessie te veranderen. Het gaat om het regelmatig herinneren, handvaten krijgen en een supportgroep hebben om het gestelde doel te halen van een nieuw perspectief op het opvoeden.” Marjorie Leeflang is coördinator van het project namens Stichting The Community Hub, waar ook de sessies worden gehouden. “The Hub vindt het natuurlijk fijn als er mensen zijn die een bijdrage aan onze community kunnen leveren”, zegt Leeflang. De sessies zijn bestemd voor vaders en moeders van kinderen tussen 0 en 8 jaar van Flora. “Waar er kinderen zijn, is er altijd sprake van opvoeding, controle, vorming. Niet bij eenieder gaat dat even makkelijk; elke opvoeder kampt met andere uitdagingen. Ook wij die de verantwoordelijkheid hebben wanneer de kinderen van de buurt hun energie komen kwijt willen, moeten elke dag en elke keer weer op onze hoede zijn. Want de ouders van Flora vertrouwen erop dat hun kinderen veilig zijn wanneer ze bij The Hub zijn”, zegt Leeflang. De sessies zijn gratis, maar ook volgeboekt. Er hebben zich meer dan 20 personen aangemeld, terwijl er plek is voor 20 ouders. Read the full article

[se-coaching]

Hoe je moeilijke onderwerpen bespreekt onder levenspartners

Eventuele onderhandelingen hebben een duidelijke structuur In elk gezin zijn er onderwerpen – struikelblokken, die in eerste instantie ongemakkelijk zijn om te bespreken, en als gevolg daarvan ontstaan ​​er gezinscrises. De meest fundamentele dingen waar partners niet over kunnen zwijgen zijn financiën, routine (huishoudelijke taken), intimiteit, het opvoeden van kinderen en waarden (voor…

View On WordPress

#conflict #onderhandelen

[regioonlineofficial]

De inzet van jeugdconsulenten bij huisartsen begint in Gouda vruchten af te werpen: voor het eerst in jaren is in 2023 het aantal kinderen met jeugdzorg gedaald. Jeugdconsulenten ondersteunen huisartsen bij kwesties of vragen die bij jeugdigen en/of hun ouders/verzorgers leven op het gebied van opgroeien en opvoeden. Zij hebben ervaring met jeugd- en gezinsproblematiek en psychosociale vraagstukken. Vaak kunnen zij meer tijd uittrekken voor een consult dan huisartsen in hun overwegend drukke praktijk. De inzet van jeugdconsulenten bij huisartsen gebeurt op basis van een samenwerking tussen de gemeente Gouda en Sociaal Team Gouda. Dit team biedt basishulp aan inwoners en wordt gevormd door professionals van verschillende organisaties met uiteenlopende expertises. Juiste zorg op juiste plek “Ons uitgangspunt is de juiste zorg op de juiste plek”, zegt wethouder Anna van Popering-Kalkman van onder meer Jeugd en Welzijn. “Als ouders met hun kind bij de huisarts komen in de veronderstelling dat er hulp nodig is, schrijft een huisarts soms al snel een verwijsbriefje uit voor specialistische jeugdzorg. Terwijl vaak blijkt dat dit helemaal niet nodig is, maar dat ouders en kind bijvoorbeeld wat hulp bij de opvoeding kunnen gebruiken. Met de inzet van de jeugdconsulent wordt de triage – het vaststellen welke zorg nou precies nodig is – verbeterd. Daar hebben ouders en kind baat bij. En het scheelt de samenleving gemeenschapsgeld omdat er minder naar dure jeugdzorg wordt doorverwezen”. Bij bijna alle gemeenten in Nederland is het beroep op de jeugdzorg de afgelopen jaren fors toegenomen. Kreeg 20 jaar geleden ongeveer 1 op de 27 kinderen en jongeren jeugdzorg, nu is dat 1 op de 7. Ook Gouda volgde die landelijke trend. Nieuwe cijfers over 2023 laten zien dat dit aantal in Gouda is gedaald van 1 op de 6,65 naar 1 op de 7,3 kinderen, mede dankzij de samenwerking met huisartsen. Inzet jeugdconsulenten hoopgevend “Hoopgevend”, noemt wethouder Van Popering-Kalkman de nieuwe cijfers met de inzet van jeugdconsulenten. “Maar het is nog te vroeg voor een juichstemming. Zo zijn de gemiddelde kosten per kind in 2023 wel gestegen. Het betekent dat het nog even zal duren voordat alle ingezette maatregelen aantoonbaar effect sorteren, zowel voor wat betreft de duur als de zwaarte van jeugdzorg. We blijven er onverminderd op sturen, want dat is nodig om de jeugdzorg beschikbaar en betaalbaar te houden. Dat de inzet van jeugdconsulenten aanslaat – inmiddels is die bij 60 procent van de Goudse huisartsen werkzaam – is in elk geval een mooie mijlpaal”. Gezond en veilig in Gouda opgroeien De gemeente Gouda wil dat alle kinderen gezond, veilig en kansrijk opgroeien – zo thuis mogelijk, liefst bij hun eigen ouders. Doel is dat zij zich ontwikkelen tot veerkrachtige (jong)volwassenen die naar vermogen actief meedoen in de samenleving. Ouders zijn hiervoor als eersten verantwoordelijk. Waar die ontwikkeling hapert of zelfs vastloopt, biedt de gemeente met jeugdzorg een vangnet. “Daarbij richten we ons op de kinderen en jongeren in kwetsbare omstandigheden en maken we onderscheid tussen specialistische jeugdhulp en ondersteuning bij uitdagingen die horen bij het gewone opvoeden en opgroeien”, zegt wethouder Van Popering-Kalkman. Versterken sociale basis Het versterken van wat de gemeente ‘de sociale basis’ noemt, moet bijdragen aan de ontwikkeling van kinderen. Die sociale basis wordt gevormd door vrij toegankelijke, formele en informele activiteiten en voorzieningen, gericht op het elkaar ontmoeten en ondersteunen, ontplooien en ontspannen, zodat mensen kunnen samenleven en meedoen. Door die sociale basis te versterken, zo is de gedachte, kunnen inwoners voldoende steun van hun directe omgeving ervaren en hoeft geen (of niet meteen) dure professionele hulp te worden ingeschakeld. Een aangename leefomgeving, bloeiende bewonersinitiatieven, en een dynamisch verenigingsleven spelen daarbij een belangrijke rol.

[peterpauldoodkorte]

hoopvol houvast

wie de jeugd inspireren wilhet leven te omarmenheeft oog voor het talentbiedt hun kansrijk ruimtetot het vinden van de wegdie hen zichzelf laat zijnjuist ook door te erkennendat mekaar gelijkwaardig zijnelkaar ruimte geven vraagtvoor verschil dat er mag zijnwie de jeugd inspireren wilhet leven te omarmenwakkert nieuwsgierigheidwat eigen is te ontplooienhelpt hen kansen te pakkendie op hun vindpad…

View On WordPress

#inspireren #jeugd #medemenselijk #Micha de Winter #opvoeden #sociale daadkracht #solidair

[laurapraat]

Hé, Ik doe ook maar wat!

Opvoeden….. Je hebt zoveel verschillende mogelijkheden. Soms zie ik door de bomen het bos niet meer. Vaak krijg ik de vraag hoe ik dat toch allemaal doe en weet als het om Bram gaat. Maar eerlijk gezegd ik doe ook maar gewoon wat. Ik doe wat voor mijn gevoel het beste is en wat het beste bij Bram past.

Mijn man is halverwege Bram zijn 4de levensjaar ingestapt in ons leven. En dat vroeg best wel wat van hem. Hij is super met kinderen maar Bram vraagt nu eenmaal een iets andere aanpak. Maar hij volgde vooral mij daarin en dat werkte prima.

Nu Ferry om de hoek is komen kijken is dat natuurlijk wel wat veranderd. Want tja hoe voed je nou precies op ? En dat wilt zo nu en dan wel eens een discussie opleveren. Zo is mijn man gewoon meer van de oude stempel en de oude aanpak. Dat wilt niet zeggen dat hij niet open staat voor een anderen kijk op het opvoeden. En tja dan heb je mij ….. Ik volg veel liever een kind in zijn of haar behoeftes en speel daar op in. Ik lees me het liefst de hele dag in over verschillende soorten aanpak methodes en ben vaker voor het nieuwe opvoeden. Iets waar mijn man niet altijd even enthousiast over is. Of het onzin is die nieuwe opvoed methodes ? Ik denk van niet persoonlijk.

Ik heb in die 5 jaar dat ik moeder ben mogen ervaren dat het vooral gewoon je eigen gevoel volgens is. Kijken naar wat je kind nodig heeft, waar het om vraagt en daar met een goed voelende oplossing op inspringen. Vooral dicht bij jezelf blijven.

Mijn man is kwa dat betreft soms gewoon vreselijk onzeker. Hij wilt het allemaal ook zo goed mogelijk doen. Begrijpelijk…. Maar tja wat is nu goed ? Niemand kan je dat echt vertellen. Er is namelijk geen enkele opvoed methode die je bij elk kreetje of dingetje verteld hoe je dit precies moet aanpakken. Het zijn vaak richtlijnen. Richtlijnen die passen bij verschillende normen en waarden, geloofsovertuiging en ervaringen.

Ik denk dat het vooral belangrijk is dat je dicht bij je zelf blijft. Je gevoel volgt en je eigen normen en waarden over brengt op je kinderen. Dat je vooral je kinderen mee geeft wat je ze mee wilt geven in het leven. Dingen waardoor ze prachtige zelfstandige volwassenen worden, Die zich staande in deze maatschappij weten te houden.

En aan mijn lieve man wil ik maar een ding mee geven: Ik doe ook maar wat. Wees niet te onzeker. Volg je gevoel, Kijk naar de kids en geef ze wat ze nodig hebben. Liefde en geborgenheid zijn vooral de sleutel tot een succes.

#mama #papa #opvoeden #kinderen

[westnieuws-andyvermaut17]

De kunst van opvoeden met autoriteit: een hernieuwde blik op een oude wijsheid https://www.westnieuws.be/de-kunst-van-opvoeden-met-autoriteit-een-hernieuwde-blik-op-een-oude-wijsheid/?utm_source=dlvr.it&utm_medium=tumblr

[tjenkehpala]

“Wat je ook doet, zorg dat je jezelf altijd in de spiegel kan blijven aankijken. Wees altijd betrouwbaar en eerlijk.” Deel 1.

Dat zijn de woorden van mijn vader. Ik ben Grace Tanamal, tweede generatie Molukse in Nederland. Mijn vader heet Paul Tanamal kampong Abubu Nusalaut, mijn moeder heet Jeanne Riemens geboren en getogen in Batavia Jakarta en is vlak voor het uitbreken van de tweede Wereldoorlog samen met haar moeder en tweelingzus naar Den Haag verhuisd omdat haar vader overleed. Ik ben nu 67 jaar oud en mijn familie is altijd belangrijk voor mij geweest waaronder mijn neef uit Tilburg en familie overzee. Ik voelde mij altijd door mijn familie gesteund en geliefd. Mijn leven begon in Den Haag. Ik ben geboren in kraamkliniek de Volharding in Scheveningen op 10 januari 1957. Ik ben het tweede kind, en heb drie broers waarvan één oudere en 2 jongere broers. Wij woonden toen als gezin in Den Haag aan de Loosduinsekade. We gingen kort daarop verhuizen naar Steenwijk aangezien mijn vader in dienst was. Mijn vader is geboren in 1922 en is zijn hele leven militair geweest. Hij is jong en op 45 jarige leeftijd overleden in 1968. Aangezien hij veel in het buitenland heeft gezeten kon hij vroeg met pensioen maar is hij kort daarna overleden. Mijn ouders waren gescheiden en toen mijn vader overleden was, moesten wij naar verschillende pleeggezinnen. Mijn moeder kreeg van de Raad voor de Kinderbescherming geen toestemming om ons te mogen opvoeden en mijn stiefmoeder wilde niet voor ons zorgen. Mijn broers en ik werden door de Raad voor de Kinderbescherming uit elkaar gehaald. Mijn broertje en ik gingen naar een kindertehuis en pleeggezinnen. Mijn moeder mocht alleen voor mijn jongste broertje zorgen. De Raad van de Kinderbescherming vond het niet goed dat wij bij onze Molukse familie gingen wonen. En al helemaal niet in een Molukse wijk. Ik wilde wel graag en mijn broertje ook. Later realiseerde ik mij dat ons hiermee is ontnomen om deel te zijn van de Molukse cultuur en de tradities te leren en om op te groeien bij familie. Ze vonden een katholiek kindertehuis beter. Wij zijn door mijn vader liefdevol, maar streng opgevoed. Goed je best doen op school was belangrijk en later gaan studeren en vooral zelfstandig en onafhankelijk zijn. Na zijn dood liep dat allemaal anders. School en studie vond ik minder belangrijk en wilde vooral vrij zijn. Weg uit dat katholieke milieu. Als jong meisje nog kreeg ik een baantje in een verzorgingshuis. Tijdens de gijzelingsacties die in die tijd plaatsvonden wist de leidinggevende mij en een Molukse collega zo te schofferen en te discrimineren dat ik iets naar haar hoofd heb gegooid en op staande voet ontslag heb genomen. Ik besloot naar Engeland te gaan en heb daar een paar jaren gewerkt en gewoond. Een paar jaar later ben ik toch maar eens een schooldiploma gaan halen en ben ik na het behalen daarvan gaan werken in de geestelijke gezondheidszorg. Daarna ben ik meerdere opleidingen gaan volgen. Na mijn opleiding en baan in de psychiatrie heb ik twee managementfuncties gehad, was ik senior bestuurder bij de vakbond, Lid van de gemeenteraad in Amersfoort, Lid van de Tweede kamer en heb ik daarna gewerkt voor ouderen met een migratieachtergrond. In opdracht van VWS hebben Jeanny Vreeswijk Manusiwa en ik de leidraad cultuurspecifieke zorg ontwikkeld. Al die jaren had ik veel contact met mijn familie op de Molukken en mijn oom die in Jakarta woonde. We schreven elkaar lange brieven op luchtpostpapier. Vooral mijn oom was voor mij een vader. Ook al zat er veel afstand tussen het voelde toch dichtbij. Toen ik 23 was ben ik voor het eerst naar Indonesië gegaan en naar de Molukken. Eindelijk een liefdevolle familie om bij te zijn en eigenlijk wilde ik nooit meer naar huis. (Lees verder in deel 2.)

[anonieme-puber-moeder]

Na het gesprek over de haartransplantatie neemt mijn man het gesprek weer over. ‘Die foto van mij en mijn collega’s, die moeten we nog publiceren.’ ‘Hebben jullie een social media manager?’ vraagt het vriendje van onze dochter. ‘Ja, ik is het antwoord van mijn man, waarna het vriendje in lachen uitbarst.

‘Ik wil het ook wel doen hoor voor 15 euro per dag!’ antwoord hij nadat hij uitgelachen is. Waarna mijn man en ik in koor roepen: ’15 euro!’ en ‘Krijg ik geen korting?’ Als hij zegt: ‘Die prijs is al goedkoop hoor!’ komt mijn man met zijn weerwoord: ‘Jij hebt onze dochter al gratis hé. Weet je dat het opvoeden van een kind tot ze 18 zijn al 180000 euro kost. Dus ik denk dat je het wel gratis kunt doen. En dan nog iets…ik krijg nog 2 euro voor dat blikje cola!’

Waarna ook deze discussie weer platgeslagen is.

[mamaplaneet]

#moederschap #kind opvoeden #tips #nederland #ouders #kids #mamaplaneet.nl #online magazine voor moeders #leestip #familyblogger #familyblog #Ondersteuning in opvoeding #Moms support moms #womenempowerment #momlife