#fethullah gülen

[theyolgezer]

Tayyip Erdoğan'ın Hilafet Meselesi

Hilafet meselesini bir de Letonya Muhtarından dinleyelim.

2012 yılında Hakan Fidan, Muhterem Fethullah Gülen Hocaefendi'yi 2 defa ziyaret eder. Henüz ortada Dersanelerin ve okulların kapatılması olayı ve 15 Temmuz yoktur.

Dönemin ABD başkanı Barack Hüseyin Obama'nın önerisiyle Recep Tayyip Erdoğan, Dünya müslümanların Halifesi olmak istemektedir.

Hakan Fidan tarafından Fethullah Gülen Hocaefendi'ye Recep Tayyip Erdoğan'ın halife olma talebi iletilir ve ilave edilir: "Tayyip Erdoğan İslamın Halifesi olsun; Fethullah Gülen de İslam dünyasının Şeyhulislamı olsun. Yani tabir-i caizse Tayyip Erdoğan Fatih Sultan Mehmet olacak, Fethullah Gülen de Akşemseddin.."

Muhterem Fethullah Gülen Hocaefendi, Hakan Fidan'a bunun çocukça bir talep olduğunu ve böyle bir şeyi kabul etmeyeceğini kibar bir dille ifade eder.

Hizmet Hareketi'nin 170 küsur ülkede bulunan okullarında HALİFELİK PR çalışması yaptırılacak ve sürekli bu okullarda Tayyip Erdoğan goygoyculuğu yaptırılacak.

Muhterem Fethullah Gülen Hocaefendi, Tayyip Erdoğan'ın bu "çocukça" talebini reddettikten sonra, Tayyip Erdoğan önce ülke genelindeki Dersaneleri sonra okulları ve üniversiteleri ardından Yurt ve pansiyonları kapatır ve bunlara el koyar.

"Bir savcı 2 polis ile terör örgütü" ilan etme dönemi başlar. Tayyip Erdoğan, öyle bir terör örgütü icat eder ki, hem muhalefet hem de iktidarın ağzına sakız olur. FETÖ (Fethullahçı Terör örgütü)

İktidar ve muhalefet, FETÖ kelimesini kullanarak yurt çapında Hizmet hareketine mensup iş adamlarının mallarına (İstikbal, Nakipoğlu, İpek Medya, Bankasya vb.), Medyaya (Zaman gazetesi, Samanyolu TV gibi toplamda 150 küsur yazılı ve sözlü basın kuruluşu) ek koyarlar. Olmadı masum öğretmenleri, ev hanımlarını, çocukları sorgusuz sualsiz hapse attırlar.

Hapse attıkları hiç kimse kalmadı neredeyse. 80 yaşında %80 engelli insanlar, ameliyatlı olan insanlar vb. Hasta olanlara ilaçları verilmedi, ölüme mahkum ederek bir çeşit infaz ettiler. Olmadı beyaz plastik sandalyeler üzerinde hapishanede, karakollarda insanları açık veya kapalı bir şekilde maddi ve manevi işkenceler ederek öldürdüler.

Bunlar da yetmedi, yurt dışında 150'den fazla insanı MİT'in yerli istihbarat örgütleriyle bazen de yerel mafyalar ile iş birlikteliği yaparak okul müdürlerini, iş adamlarını rüşvet karşılığında jet uçaklarla kaçırıp Türkiye getirdiler.

Yerel yöneticilere rüşvetler vererek o ülkedeki okulları MAARİF VAKFI aracılığıyla ele geçirdiler. Ele geçirdikleri bu okulları kapatmayıp bu okullarda HALİFELİK propagandası yaptılar ve hala da yapmaya devam ediyorlar.

Cemaate dişini geçiremeyen Tayyip Erdoğan, HALİFELİK sevdasından yine vazgeçmedi. Yurt dışındaki elçilikler vasıtasıyla yerel cemaatlere ve onun liderlerine Erdoğan'ın Halife olduğunu sürekli işlediler. Öyle ki o ülkelerde 100 binleri dolduracak milyon dolarlara mal olan koca koca camilere yaptırdılar. Ama maalesef beklediğini bulamadı.

Batılı ülkelere gönderdikleri imamlar aracılığıyla Erdoğan'ın Halife olduğu Cemaatin ise terörist olduğunu anlatmaya çalıştılarsa da maalesef aradıklarını bulamadılar.

Halifelik rüyasını tamamlamak için Erdoğan Beştepe-Ankara'da 1200 odalı saray bile yaptırdı. Bu sarayda her bir İslam ülkesinden temsilciler bulunacak ve Halifelik makamında alınan kararları her bir temsilci kendi ülkesine iletecek ve uygulanmasını sağlayacaktı. Bu çocukça işler ve zulümler işte bu zavallı beşeri hislerle ortaya çıkmıştı.

Sonuç itibariyle henüz Erdoğan Halife olamadı. Fakat tarihte halife olan Osmanlı devleti zamanında Halifeliğini ilan eden Şerif Hüseyin'in İngilizler tarafından nasıl Halife yapıldığını, halife olduktan 6 yıl sonra Ortadoğu ülkelerinin nasıl cetvelle çizilerek ülkeler oluşturulduğunu. Daha sonra büyük bir tuzağa düşürüldüğünü anlayan Şerif Hüseyin'in Kıbrıs'ta kahrından nasıl öldüğünü anlatan video @taceddin69 dinlemenizi tavsiye ediyorum.

#recep tayyip erdoğan #başçalan #fethullah gülen #hilafet

[cemakkilic]

Fethullah Gülen neden hâlâ ABD'de?!!

#fethullah gülen

[thealim01-blog]

Dünyanın öküzün boynuzunda olduğuna dair hadis nasıl anlaşılmalıdır?

Fethullah Gülen Hocaefendi Cevaplıyor...

#Fethullah Gülen #Gülen Cemaati #Gülen Hareketi #Hizmet Hareketi #Gulen Movement #Hizmet Movement

[gazetelinkmedya]

CHP'li Özel, 'gazeteci' Nedim Şener'in Fethullah Gülen ile ilgili sözlerini ifşa etti

CHP’li Özel, ‘gazeteci’ Nedim Şener’in Fethullah Gülen ile ilgili sözlerini ifşa etti

CHP’li Özel, ‘gazeteci’ Nedim Şener’in Fethullah Gülen ile ilgili sözlerini ifşa etti CHP’li Özgür Özel, “gazeteci” Nedim Şener’le cezaevindeyken yaptığı görüşmeyi aktardı: “Benim cemaatle, Fethullah Gülen ile bir sorunum yok. Yurt dışındaki eğitim çalışmalarını önemsiyorum. Hatta çocuğumu da o okullara verebilirim. Dedin mi, demedin mi?” 📌CHP'li Özgür Özel (@eczozgurozel), "bin bir surat"…

View On WordPress

#chp #fethullah gülen #Gündem #haber manşet #nedim şener #özgür özel #video

[mauriciomeschoulam]

Descifrando a Turquía ante Ucrania, Rusia y la OTAN

Artículo publicado originalmente en El Universal: https://www.eluniversal.com.mx/opinion/mauricio-meschoulam/descifrando-turquia-ante-ucrania-rusia-y-la-otan

En octubre del 2021, bastante antes de que iniciara la guerra actual, el ejército ucraniano desplegó por primera vez un dron turco, el Bayraktar TB2, para atacar a los separatistas prorrusos del Donbás y consiguió con ello destruir una unidad de artillería. Esa medida ofrecía a Ucrania no solo la oportunidad de ejercer un daño considerable en contra de los separatistas, sino, más importante, la posibilidad de mostrar a Rusia que se encontraba dispuesta a desafiarle de manera abierta. Putin, como sabemos, tomó muy en serio ese tipo de desafíos que se estuvieron repitiendo en 2021, pero, además, tomó nota especial del armamento que Turquía—un miembro de la OTAN—estaba ya suministrando a Kiev. Sin embargo, la posición de Ankara respecto a Rusia, respecto a Ucrania y respecto a sus aliados occidentales, es compleja. Esa complejidad se ha manifestado desde sus intentos por mediar en el conflicto o su indisposición a participar en las sanciones contra Rusia, hasta su declarada oposición para que Suecia y Finlandia ingresen a la OTAN si no se cumplen ciertas condiciones que demanda. Revisamos algunos de esos factores.

Primero, Rusia y Turquía son rivales geopolíticos históricos, y sus intereses compiten o chocan en la actualidad en distintos ámbitos. En la guerra siria, por ejemplo, desde 2011 ambos países apoyaron a bandos opuestos. Esto les llegó incluso a generar algunas confrontaciones directas que tuvieron que desescalar. No obstante, tras años de tensiones, Erdogan logró encontrar ciertos acomodos con Putin, lo que incluyó varios ceses al fuego, y el compromiso de que, hasta no resolver el conflicto mediante negociaciones, el ejército sirio no aplastaría lo que resta de la rebelión (apoyada por Ankara). Entre otras cosas, Turquía, el país que más refugiados tuvo que absorber tras esa guerra, sigue preocupada de que el flujo de personas sirias que ingresan a su territorio pudiese incluso crecer más. Considere, por citar un caso, las rupturas al cese al fuego ocurridas antes de la pandemia. Cuando ello ocurrió, se llegó a acumular hasta un millón de personas adicionales intentando ingresar a Turquía. Por tanto, para que los delicados equilibrios que hoy sostienen esos ceses al fuego sigan en pie, es vital que Moscú contenga a su aliado, el presidente sirio Assad.

En la guerra en Libia, también vemos que Ankara y Moscú se encuentran enfrentadas pues ambos países apoyan a facciones rivales. En ese conflicto ha habido una última serie de negociaciones, pero todo parece indicar que se ha fracasado en estabilizar la situación. Para cualquier desenlace en ese país, el estado de la relación entre Turquía y Rusia también será clave. Adicionalmente, Rusia es un actor fundamental para mantener el cese al fuego en el conflicto Armenia-Azerbaiyán en donde Turquía respalda al segundo. Ankara controla, además, el acceso al estratégico Mar Negro, lo que le ha puesto en el ojo del huracán a medida que fueron creciendo las hostilidades en la zona. Por si ello no basta, el turismo y las importaciones rusas, son cruciales para Ankara. Por tanto, Turquía—aún siendo miembro de la OTAN—ha tenido que navegar por un hilo muy delgado entre apoyar a Ucrania y a sus aliados occidentales, pero a la vez, intentar contrariar a Putin lo menos posible, no sumándose, por ejemplo, al concierto de sanciones contra Rusia. Al mismo tiempo, Turquía ha estado participando activamente en la mediación. La obvia preferencia de Erdogan era que la guerra en Ucrania no durase lo que está durando.

Del otro lado, Turquía mantiene serias disputas con sus aliados occidentales. Menciono acá solo algunas relevantes para comprender la complejidad de la que hablamos. En el contexto de sus fallidos intentos por ingresar a la Unión Europea y las constantes quejas de Bruselas y Washington por las violaciones a los derechos humanos en el país, o bien, las restricciones que han sido impuestas a Ankara para acceder a armamento occidental, Erdogan optó por usar la crisis de refugiados sirios como carta de negociación. Una de las más importantes rutas, como sabemos, que esos refugiados utilizaban para llegar a Europa, pasaba por Turquía. De manera que, Ankara fue negociando a lo largo de los años distintas condiciones para retener ese flujo, y en cambio, cuando siente que sus demandas o preocupaciones no son atendidas, abre las puertas de salida para que ese flujo vuelva a correr hacia Europa.

En lo general, Turquía siente que sus consideraciones de seguridad no han sido tomadas en cuenta por parte de sus aliados occidentales. Por ejemplo, Turquía es el país con la minoría kurda más importante en el mundo y Ankara sostiene desde hace décadas un conflicto con un grupo militante separatista kurdo, el Partido de los Trabajadores del Kurdistán (PKK), catalogado como terrorista por parte de Washington y Bruselas. Ahora bien, tras el ascenso de ISIS y su captura de una tercera parte de Irak y casi la mitad de Siria en 2014-2015, Estados Unidos y sus aliados europeos cimentaron buena parte de su estrategia contra esa organización en la colaboración con las milicias kurdo-sirias (llamadas YPG), las cuales, según Turquía, se encuentran directamente ligadas a la militancia turco-kurda del PKK. En palabras simples, en la visión turca, EU estaba armando, entrenando y respaldando directamente a los enemigos de Ankara con tal de combatir a ISIS. No solo eso. Los kurdos sirios lograron arrebatar a ISIS buena parte del territorio que controlaba, lo que les tiene actualmente con aproximadamente una cuarta parte de Siria en su poder, situación que Ankara estima como un peligro para su seguridad. Hubo incluso momentos en que Turquía, tras anunciar sus incursiones a Siria para combatir a dichas milicias kurdas, amenazó directamente a EU si optaba por defender a los kurdos.

Por último, tras el fallido intento de golpe de Estado del 2016 en Turquía, el presidente turco culpó de la intentona a Fethullah Gülen, un político islamista que vive en Estados Unidos tras un autoimpuesto exilio desde otro golpe militar que hubo en 1997. Gülen, un ideólogo y clérigo, promotor de una corriente islámica considerada por muchos como moderada, durante algún tiempo respaldó a Erdogan hasta su ruptura política en 2012. Desde entonces, su postura es opuesta al régimen y ha tenido confrontaciones con Erdogan en distintos momentos. Así, desde 2016 en adelante, Erdogan lanza una guerra abierta contra el gülenismo, aprehendiendo, enjuiciando y como mínimo, promoviendo el despido por toda Turquía de personas que, según Ankara, tuvieran cualquier vínculo con esa corriente. Pero fuera de las fronteras turcas, el gobierno en Ankara culpó directamente a Washington de haber sido cómplice en ese golpe de Estado y exige la extradición de Gülen.

Así entonces, Ankara reclama a distintas naciones europeas, el albergar y hasta apoyar a sus enemigos en sus países, lo que incluye a personas que tienen algún lazo con la militancia kurda (ya sea el PKK, o las YPG sirias—para Turquía no hay distinción entre los primeros y los segundos), o bien, a personas turcas exiliadas que tienen vínculos con el movimiento gülenista.

Esa serie de factores combinados, entonces, permite entender lo siguiente: (a) Turquía se siente realmente no escuchada, no comprendida y no tomada en cuenta por sus aliados de la OTAN; (b) Erdogan estima que, ante la situación geopolítica actual que orilla a Suecia y Finlandia a aplicar para acceder a la alianza atlántica, y justo porque el voto turco es indispensable, se encuentra en un buen momento para hacer que sus reclamos ahora sí se escuchen—no solo por Finlandia y especialmente Suecia—sino por todo Occidente. Por ello pretende negociar su aval mediante demandas como exigir la extradición de personas consideradas por Ankara como enemigas; y por último (c) Turquía seguirá buscando no romper los equilibrios con Rusia y demanda que sus aliados de la OTAN entiendan y respeten esa posición.

Vale la pena echar un ojo, para entender estos tres puntos, al reciente editorial que publicó el presidente Erdogan en The Economist. Sobre todo, por el rol que Turquía está jugando tanto en la guerra en Ucrania como en la expansión de la OTAN y sus potenciales balances o acomodos (o la ausencia de esos balances y acomodos) con Rusia.

Twitter: @maurimm 

4 de junio, 2022

#Bayraktar TB2 #Donbás #Ucrania #Rusia #Putin #OTAN #Kiev #Ankara #Turquía #Armenia-Azerbaiyán #Bruselas #Washington #PKK #Isis #Fethullah Gülen #análisis internacional #relaciones internacionales

[frenchbulletin]

La Turquie demande l'extradition de 33 personnes appartenant au réseau PKK et Gulen depuis la Suède - Finlande

La Turquie demande l’extradition de 33 personnes appartenant au réseau PKK et Gulen depuis la Suède – Finlande

DERNIÈRE MISE À JOUR : 12.34 La Turquie demandera à la Suède et à la Finlande d’extrader 33 personnes appartenant au réseau Hizmet du PKK et du prédicateur islamiste turc auto-exilé Fethullah Gülen (connu en Turquie sous le nom d'”Organisation terroriste Fetullah” – FETO), des organisations qu’Ankara considère comme “terroristes”, a annoncé la Turquie. Bekir Bozdag, ministre de la Justice. La…

View On WordPress

#Fethullah Gülen #Informations internationales #PKK (Parti des travailleurs du Kurdistan) #Suède #Turquie

[algeyapi]

"İran'da cemaat okulu var mı?"

“İran’da cemaat okulu var mı?”

MİT’in Orta Asya Masası Sorumlusu Kaşif Kozinoğlu, Oda TV’ye belge sızdırdığı savıyla tutuklandı. Kozinoğlu, sekiz ay tutuklu kaldıktan sonra, duruşmaya günler kala yaşamını yitirdi. (more…)

View On WordPress

#cemaat okulları #CIA #fethullah gülen #İran #Kaşif Kozinoğlu #milli eğitim bakanlığı #MİT #Nurcular #Tahran Büyükelçiliği #Türk okulu

[voluptuarian]

"New Turkey" Introductory Reader

I did so much research for my paper that the final product barely scratched the surface of what I've read or looked up in the course of writing it. As such, I feel like the scope of my paper is very basic compared to the depth of the issue. (And considering how quickly I wrote it, frankly I'm not that sure of its actual writing quality.)

My research topic was current Turkish politics, centering on recent policies of President Erdogan and his party, the AKP, who have dominated the country since the mid-2000s. In particular I wanted to look into the roots of, and meaning behind a sort of party motto/discourse/policy umbrella which started in 2014 when Erdogan became president and announced the arrival of a "New Turkey."

This motto has frequently been compared to "Make America Great Again," and is just as bold and lacking in specific meaning. It is also the mission statement behind much of what's happening in Turkey's social and political climate right now, so for anyone interested in what's been going on in Turkey in the recent past, or curious about where the country's current direction is leading, the "New Turkey" idea is central to everything.

Rather than just delete all my references I thought I would share them here for anyone who's interested. Consider this a bit of "New Turkey" intro. It includes most of what I used in my bibliography and some other sources I looked at but didn't get to include.

I'm including some newspaper articles here-- these are all very introductory-- they're helpful for people with no background at all on Turkey, as well as for anyone who's interested and doesn't want to go through an entire paper's worth of books and articles. All these should be accessible for most people, I think.

“Erdogan Elected Turkey’s President, Promises ‘New Era.’”

"21st Century Will Be the Century of Türkiye: Erdoğan."

"Recep Tayyip Erdogan Sworn in as Turkish President; Swearing-in Ceremony Caps Monthslong Campaign."

"Erdoğan's split personality: the reformer v the tyrant"

"Turkey, lavish new presidential palace proves divisive."

"Turkey Rages at Shoddy Construction of 'Earthquake-Proof' Homes."

(Also looking up information on the Gezi Park protests from 2013 or Fethullah Gülen and his movement will be helpful for newbies as well.)

Behind the cut is all the more scholarly stuff. I've included entries in citation form so all the info you could need is there; I've also included links to everything but I don't know how many will be accessible everywhere, or to people without accounts, or even usable (I had a couple links stop working during the process of writing this.) Hopefully even if you can't access them all through the links provided, looking up the article information or even reaching out to the author will get you access. Happy reading!

The progression and consolidation of erdoğanist authoritarianism in the New Turkey - Bilge Azgın https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/14683857.2020.1764277

Bâli, Aslı Ü., 'The “New Turkey” At Home and Abroad', in Amal Ghazal, and Jens Hanssen (eds), The Oxford Handbook of Contemporary Middle Eastern and North African History, Oxford Handbooks (2020; online edn, Oxford Academic, 9 June 2015), https://doi.org/10.1093/oxfordhb/9780199672530.013.29‌

Bourcier, Nicolas. “Erdogan, the Enduring Reinterpreter of Turkish History.” Le Monde.fr, October 29, 2023. https://www.lemonde.fr/en/international/article/2023/10/29/erdogan-the-enduring-reinterpreter-of-turkish-history_6212761_4.html.

Cagaptay, Soner. “Making Turkey Great Again.” The Fletcher Forum of World Affairs 43, no. 1 (Winter 2019): 169–78. https://doi.org/https://www.jstor.org/stable/45289835.

Çevik, S. B. (2024). Grandiose dreams, mega projects: Ottoman nostalgia in ‘new Turkey’. International Journal of Applied Psychoanalytic Studies, 21(1), e1846. https://doi.org/10.1002/aps.1846

Heper, M., & Toktas, S. (2003). Islam, Modernity, and Democracy in Contemporary Turkey: The Case of Recep Tayyip Erdoğan. The Muslim World, 93(2), 157-185. http://proxy.lib.ohio-state.edu/login?url=https://www.proquest.com/scholarly-journals/islam-modernity-democracy-contemporary-turkey/docview/216437044/se-2

ERDOGAN'S GRAND VISION: Rise and Decline - Hillel Fradkin, Lewis Libby (2013)https://www.jstor.org/stable/43556162?searchText=&searchUri=&ab_segments=&searchKey=&refreqid=fastly-default%3A07607ba3d65e40f3231e2694b7b6b306&seq=2

Eissenstat, Howard. "Recep tayyip erdoğan: From 'illiberal democracy' to electoral authoritarianism (born 1953)" in Dictators and Autocrats: Securing Power Across Global Politics, ed. Klaus Larres (Abingdon, Oxfordshire, U.K: Routledge, 2021) https://www.taylorfrancis.com/chapters/oa-edit/10.4324/9781003100508-25/recep-tayyip-erdo%C4%9Fan-howard-eissenstat

Cinar Kiper, “Sultan Erdoğan: Turkey’s Rebranding into the New, Old Ottoman Empire”, http://www.theatlantic.com/international/archive/2013/04/sultan-Erdoğan-turkeys-rebranding-into-the-new-old-ottoman-empire/274724/

Kocamaner, Hikmet. “How New Is Erdoğan’s ‘New Turkey’?” Middle East Brief, no. 91 (April 2015): 1–9. https://doi.org/https://www.brandeis.edu/crown/publications/middle-east-briefs/pdfs/1-100/meb91.pdf.

‌McKernan, Bethan. 2019. “From Reformer to ‘New Sultan’: Erdoğan’s Populist Evolution.” The Guardian, March 11, 2019, sec. World news. https://www.theguardian.com/world/2019/mar/11/from-reformer-to-new-sultan-erdogans-populist-evolution.

Populism, victimhood and Turkish foreign policy under AKP rule - Mehmet Arısan https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/14683849.2022.2106131?src=recsys

Development of the 'New Turkey' Media Image: Substantive Aspect - N. E. Demeshko; V. A. Avatkov; A. A. Irkhin https://eds.s.ebscohost.com/eds/detail/detail?vid=0&sid=ea94c4bc-4632-4ee4-a8c2-df8b9f5973bf%40redis&bdata=JnNpdGU9ZWRzLWxpdmUmc2NvcGU9c2l0ZQ%3d%3d#AN=edsdoj.

Smith Reynolds, Aaron. “The ‘New Turkey’ Might Have Come to an End: Here’s Why.” giga. https://www.giga-hamburg.de/de/publikationen/giga-focus/the-new-turkey-might-have-come-to-an-end-heres-why.

Solomon, Hussein. “Turkey’s AKP and the Myth of Islamist Moderation.” Jewish Political Studies Review 30, no. 3/4 (2019): 128–35. https://www.jstor.org/stable/26801121.

Yavuz, M. Hakan. “Social and Intellectual Origins of Neo-Ottomanism: Searching for a Post-National Vision.” Die Welt des Islams 56, no. 3–4 (November 28, 2016): 438–65. https://doi.org/10.1163/15700607-05634p08.

Media in New Turkey: The Origins of an Authoritarian Neoliberal State - Bilge Yesil https://books.google.com/books?hl=en&lr=&id=w3tMDAAAQBAJ&oi=fnd&pg=PP1&dq=%22new+turkey%22+origins+erdogan&ots=iqHojS41ci&sig=KC201icwuSS6tseeNml_IFMnZWU#v=onepage&q=%22new%20turkey%22%20origins%20erdogan&f=false

Yilmaz, Ihsan. "Islamic Populism and Creating Desirable Citizens in Erdogan’s New Turkey." Mediterranean Quarterly 29, no. 4 (2018): 52-76. muse.jhu.edu/article/717683.

The AKP and the spirit of the ‘new’ Turkey: imagined victim, reactionary mood, and resentful sovereign- Zafer Yilmaz https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/14683849.2017.1314763

#idk it felt wasteful just deleting everything so here you go #erdogan #recep tayyip erdogan #turkey #turkiye #turkish politics #current events #politics #ottoman empire #neo-ottomanism

[basicsofislam]

ISLAM 101: Muslim Culture and Character: Morals And Manners: Part 13

CLOTHING AND OUTER APPEARANCE

Wearing clean and tidy clothes is the Sunna of the Prophet. It should be kept in mind that dressing in such a way is not a display of vanity or arrogance for a person who has the means to dress well. In fact, God has made it clear that a person has the right to wear clothing that is befitting to the wealth they have been blessed with.

Awf ibn Malik relates from his father, “One day I came to God’s Messenger wearing a coarse, cheap garment. He said to me, ‘Have you no wealth?’ I said, ‘Yes, I have.’ He asked, ‘What kind of wealth?’ I said, ‘God has given me every kind of wealth: camels, cattle, flocks, horses, slaves.’ He said, ‘Then let the abundance of God’s blessings be apparent on your person!’” From other hadith we know that the Prophet wore his best clothing. He also had his Companions do likewise. The following narration not only mentions this but also teaches that those with the responsibility of acting as representatives must dress particularly well. Ibn Abbas conveyed the following hadith: “It was when the Haruriyya (a branch of Khawarij) revolted. I went to Caliph Ali. He  told  me,  ‘Go  to those people.’ So I went and put on the best Yemeni garment. Then I came to them and they said, ‘Welcome to you, Ibn Abbas! Why are you so dressed up?’ I said, ‘How could I be otherwise? I saw God’s Messenger wearing the best clothing he has!’

It is also good adab to say a prayer the first time a new garment is worn, for the protection of God on the wearer. Abu Umama remembers, “Ibn Umar put on a new garment and prayed thus, ‘Praise be to God, Who has given me clothing to cover my body and bring beauty to my life.’ Then he added, ‘I heard God’s Messenger say, ‘Whoever wears a new piece of clothing, and prays thus, will be under the protection and preservation of God both while he lives and after he dies.’”

The Prophet also forbade Muslim men to wear silk clothing. Ali ibn Abu Talib explained, “One day God’s Messenger took some silk in his right hand, and some gold in his left hand, and said, ‘These two things are prohibited for my male followers.’” According to a similar hadith from Tirmidhi and Nasai, Abu Musa quoted him as saying, “Silk clothing and gold are forbidden for the men in my community, but allowed for the women.”

On the matter of outward appearance, it is better to avoid broad generalizations concerning the issue of cutting hair so as not to cause any misunderstanding. It is best to mention the relevant hadith and comment on them briefly. Some reported sayings of the Prophet are as follows:

Anas ibn Malik reported that God’s Messenger said, “He who has hair should honor it.” We honor our hair by combing it and keeping it tidy. The Prophet disliked disheveled hair. One should either comb the hair or have a short haircut which does not require much adornment. Ibn Umar narrated, “God’s Messenger saw a boy whose head had been partly shaven. He forbade people to do this, saying, “Shave it all or leave it all.” Again, Ibn Umar tells us that God’s Messenger prohibited believers from shaving part of the head and leaving the rest unshaven.

The Prophet used to look after children’s hair. As narrated by ‘Abdullah, the son of Ja’far, God’s Messenger came to visit them three days after the death of Ja’far; during this time Jaf’ar’s wife had been unable to look after their hair. “The  Prophet  said,  ‘Do  not weep over my brother after this day,’ and he said, ‘Call the children of my brother to me.’ We were herded before him. He said, ‘Call a barber.’ He then ordered that our hair should be cut short.”

Concerning general appearance, the contemporary Islamic scholar Fethullah Gülen provides us with a clear understanding:

As is reported in many books about the life of the Prophet, most Companions of God’s Messenger had long, braided hair.

Some of them would gather it in a knot. In Bukhari’s Al-Sahih, the following incident is narrated: Seeing a man who had knotted his hair during the Hajj, the Prophet advised him to untie his hair so that his hair, also, got the benefit from sajda, or prostration. God’s Messenger did not order Abu Bakr, or Umar, or Uthman, all of whom had long hair, to cut their hair.

After the conquest of Mecca, the hearts of many people were softened and warmed towards Islam, and most of them embraced Islam. They wore garments in the style of nonbelievers and the turban of the unbelievers on their heads. The Prophet did not ask them to remove even these. Indeed, this would be formalism and he was far beyond formalism. He did not give any orders that could be interpreted as formalism.

In fact, outer appearance is not something essential in Islam, but rather, it is something of secondary importance. So, we should not be too concerned with outer appearance or formalism. The Prophet may have warned those who had cut some of their hair and left other parts, just as some young people do today, as it distorts the natural appearance and it would have been imitating non-Muslims. It is mentioned in the sections of hadith books that are concerned with garments and physical appearance, mainly in Tirmidhi, that the Prophet used to comb his hair according to the customs of the time in Mecca, so as not to resemble non-Muslims. After he emigrated to Medina and saw that Christians and Jews there combed their hair over their forehead (as in the historical pictures and films about Romans), he changed the way he combed his hair again and parted it in the middle and combed it to the right and to the left. Most likely, some people used to shave part of the head like the Christians and Jews. Therefore, the Prophet behaved in accordance with the hadith, “He who imitates a people is one of them.”

The human body is perfectly formed. It is formed with such subtle rules of geometry and mathematics that it is impossible not to appreciate its design. Therefore, it would probably not be correct to change something that has been created in such a perfect manner. In a hadith, the Prophet, peace, and blessings be upon him, says, “God wants to see the signs of His blessings on His servants.”89 Therefore, it would not be incorrect to say that hair should be cut in a way that is suitable to its natural form.

But today, needless interference may have negative effects, even on devoted believers. Therefore, nobody should take the place of the Prophet and make negative comments on appearance, saying, “Cut your hair, tidy your clothes.” This is not the way it should be said. If you say such things, those people will go away and never return to your world of thought.

#Allah #god #islam #quran #muslim #revert #revert islam #convert #convert islam #converthelp #reverthelp #revert help #revert help team #help #islam help #salah #dua #prayer #pray #reminder #religion #mohammad #muslimah #hijab #new muslim #new revert #new convert #how to convert to islam #convert to islam #welcome to islam

[bucigivevoge]

Akaid dersleri pdf merge

 AKAID DERSLERI PDF MERGE >>Download (Herunterladen) vk.cc/c7jKeU

  AKAID DERSLERI PDF MERGE >> Online Lesen bit.do/fSmfG

        dinimiz i̇slam kitabı tam i̇lmi̇hâl seadeti ebediyye okutam i̇lmihâl hakikat kitabevi fethullah gülen namâz kitâbı pdf hakikat kitabevi kimin hakikat kitabevi i̇ngiliz casusunun i̇tirafları pdf

  Akaid; La İlahe İllallah'ın Şartlar 10 лют. 2021 р. effects of social media 3 PDF Popular Culture & Media Studies Deutsch - Tevhid Dersleri. 25.09.2016 — Turkey invites WHO to join probe on Assad's chemical attack on Idlib's civilians setav.org/assets/uploads/2017/01/PYD_YPG_.pdf İHL Meslek Dersleri 4x4'lük Ölçme Değerlendirme Sınavı. 9.sınıf 10. sınıf 11. sınıf 12. sınıf. AİHL Temel Dinî Bilgiler Akaid Dinler Tarihi Fıkıh Hadisvon B Weineck · 2013 — über İshak Efendi verlieren: Browne, History, S. 450; Ders. war er auch mit den ḥużūr dersleri betraut, bei dem er dem Sultan während des Ramadan aus.

, , , , .

[baybaykus]

15 Temmuz: 9 bin tören 20 Temmuz: Tören yok

ORHAN UĞUROĞLU

Fethullah Gülen haininin ihanet kadrolarını Türkiye Cumhuriyeti Devletinin en kılcal gizli damarlarına siz yerleştirdiniz.

Türk Silahlı Kuvvetlerinin şerefli askerlerine kumpasları AKP+Amerika+FETO ile el ele siz kurdunuz.

Ergenekon, Balyoz, Askerî Casusluk ve Şike kumpaslarının savcısı siz oldunuz.

Türkiye Cumhuriyeti Devletini 15 Temmuz hain darbe girişimine götürülmesinin yolunu sonuna kadar siz açtınız.

15 Temmuz utanç günü için hiç sıkılmadan "Destan" dediniz ve bir de resmî tatil siz ilan ettiniz.

251 şehidimize neden olan hain kalkışma AKP iktidarının da Recep Tayyip Erdoğan'ın da yüz karasıdır.

"Demokrasi ve Millî Birlik Günü" adını siz uydurdunuz.

O FETÖ'cülerle siz birlik oldunuz.

Biz demokrasiye sahip çıkmak için dedik ki;

-Fethullah Gülen haindir…

Siz karşı çıktınız ve dört elle bu haine devlet içinde "Paralel Yapı" kurmasına destek verdiniz…

Ve bu yıl 15 Temmuz'u anma için;

-Cumhurbaşkanlığı 9 bin anma etkinliği düzenledi.

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, Ankara ve İstanbul'da törenlere katıldı.

Değerli okurlarım,

Dün 20 Temmuz 1974'te Türk Silahlı Kuvvetlerinin gerçekleştirdiği bir destanının 48. yıldönümüydü.

Cumhurbaşkanlığı resmî web sitesine ve sosyal medya hesabına baktım. Ne bir tören ne bir açıklama var.

Cumhurbaşkanlığı;

-15 Temmuz: 9 bin tören

-20 Temmuz: Tören yok

Utanç tablosudur…

Resmî bayramlarımız için düşük seviyeli kutlamalar yapan AKP ve Erdoğan zihniyeti bilsin ki;

-Ne Gazi Mustafa Kemal Atatürk'ü unutturabilirsiniz,

-Ne resmî bayramlarımızı coşku ile kutlamamızı yasaklayabilirsiniz…

İlk seçim sonrası devletimizin de resmî bayramları nasıl coşku ile kutlayacağını muhalefette iken göreceksiniz…

Değerli okurlarım,

1974 yılında CHP-MSP hükümeti görev başında, merhum Bülent Ecevit Başbakan merhum Necmettin Erbakan Başbakan Yardımcısıydı.

Yunanistan'da askerî darbe yapan cuntacılar iktidardaydı.

Yunan cuntasının desteğiyle gerçekleşen Samson darbesi Kıbrıs'ı Yunanistan'a bağlayan ENOSİS'in yaşama geçmesi için sahnelenmişti.

Başbakan Bülent Ecevit'in uluslararası girişimleri sonuç vermeyince 15 Temmuz 1974 günü TBMM'de yapılan gizli oturumda 15. Dönem milletvekillerinin "oy birliği" ile "Kıbrıs Barış Harekâtı" kararı alındı.

20 Temmuz 1974'te Türkiye antlaşmalardan doğan "Garantörlük Hakkını" kullanarak Türk Ordusunu Kıbrıs'a çıkardı.

Adadaki soydaşlarımızın can güvenliğini sağladı. Adaya barış getirdi. Bugünkü KKTC'nin temellerini attı.

15. Dönem CHP Milletvekili değerli dostum Kemal Anadol'un bana gönderdiği mesaj şöyle:

-"Başbakan Ecevit, Yardımcısı Erbakan ve Bakanları, Dr. Fazıl Küçük ve Rauf Denktaş'ı saygıyla anıyorum.

Şehitlerimize rahmet, gazilerimize esenlikler diliyorum.

15 Temmuz 1974 günü TBMM üyesi olarak Kıbrıs Barış Harekâtına verdiğim olumlu oy, çocuklarıma bırakacağım en büyük mirastır.

15. dönem milletvekili arkadaşlarımdan sağ olanlara esenlik diliyorum. Aramızdan ayrılanları saygı ile anıyorum…"

İYİ Parti Genel Başkanı Meral Akşener sosyal medya hesabından şu açıklamayı yaptı:

-"Türk'ün adını silmeye çalışanlara karşı hep birlikte; 'Biz varız!' dediğimiz Kıbrıs Barış Harekâtı'nın yıl dönümünde;

Yavru vatanımız için canını ortaya koyan aziz şehitlerimizi rahmetle, gazilerimizi minnetle anıyorum.

Her zaman olduğu gibi; Kıbrıs Türk'tür, Türk kalacak!"

CHP lideri Kemal Kılıçdaroğlu yaptığı açıklamada dedi ki;

-"Kıbrıs Barış Harekâtı'nın yıl dönümünde şehitlerimizi rahmetle anıyor, gazilerimize şükranlarımı sunuyorum. Dönemin Başbakanı, Genel Başkanım Bülent Ecevit'i, dönemin Başbakan Yardımcısı Necmettin Erbakan'ı ve KKTC'nin ilk Cumhurbaşkanı Rauf Denktaş'ı saygıyla anıyorum. Kıbrıs Barış Harekatı'nın 48. yıl dönümü ve KKTC'nin 20 Temmuz Barış ve Özgürlük Bayramı kutlu olsun."

Ben de 1933 doğumlu olan ve Kara Harp Okulu'ndan 1954 yılında mezun olan Eğirdir Dağ Komando okulundaki canım komutanım değerli ağabeyim emekli Tuğgeneral Cemal Eruç'un şahsında;

-Türk Silahlı Kuvvetlerimizin tüm şehit ve gazilerini,

-Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'nin kuruluşunda şehit ve gazi olan kahraman soydaşlarımızı,

-15. Dönem Milletvekilleri ile merhum Ecevit ve merhum Erbakan'ı minnetle anıyorum.

Türkiye Cumhuriyeti Devletinin kuruluş ve kurtuluşlarının sembolü olan resmî bayramlarımız da, 20 Temmuz da, birlikte resmî törenlerle ve coşku ile kutlanmalıdır.

Çünkü gerçek destanlar bunlardır…

[omg-lucio]

1998 Encuentro de Fethullah Gülen y el Papa Juan Pablo II

[thealim01-blog]

| Fethullah Gülen Hocaefendi

Mezheb nedir? Mezhebler nasıl oluştu? Neden farklılıklar var? 

#Fethullah Gülen #fethullahgulen #hizmet movement #hizmet hareketi #gülen hareketi #turkey

[erol25030]

Kasım Gülek'in Cenaze Namazını Fethullah Gülen Kıldırdı

#youtube

[gundemarsivi]

Yarın Yok

✍🏻 Anıl Güven

https://www.gundemarsivi.com/yarin-yok/

“… Türk gencinin geleceği aynı zamanda laik, demokrat, Müslüman ve modern olma kapasitelerine çok bağlı olacaktır.”

Türkler/ Yerasimos

Kendisiyle baş başa, yalnız kalan bellek ya çıldırır ya da kendini yok eder. Ulusumuzun en karanlık günlerindeyiz. Onurlu, düşünen Türk aydınları suskun.

Neredeyse tamamı, kendilerini bir kuytuya kapatmış durumda. 12 Eylül öncesini ve daha sonrasını düşünüyorum, en zor koşullarda, ertesi gün öleceğini – öldürüleceğini bilmesine karşın sözlerini kimseden esirgemeyen direnç anıtlarıyla büyüyorduk:

Ahmet Taner Kışlalı

Doğan Öz

Bahriye Üçok

Bedreddin Cömert

Ümit Kaftancıoğlu

Uğur Mumcu

Turan Dursun

Kemal Türkler

Muammer Aksoy

Çetin Emeç

Abdi İpekçi

Cem Ersever

Onat Kutlar

Metin Göktepe

Necip Hablemitoğlu

Kahraman Maraş / Malatya / Çorum / Sivas katliamları…

Bu listede adı bulunan ve bulunmayan, öldürülen Türk ulusunun değerli, iyi yetiştirilmiş evlatlarının önünde saygı ile eğilmeliyiz. Bu değerlerimiz yok edildikten bu yana toplumsal yapımız değiştirildi.

Önce bir kurgu sahneye konuldu Fethullah Gülen cemaati eliyle; TSK’nın Atatürkçü Kemalist yapısı yıkıldı.

AKP kendi içinde devleti yönetecek kadrolardan yoksundu. Bunu aşmanın bir yolu vardı. O da iyi yetiştirilmiş, laiklik ve Atatürk karşıtı bir yığın İskenderpaşa ve Fethullah’ın denetimindeydi. Bu iki cemaatin sırtını sıvazladılar önce; İslamcı bir modernizmle toplumu tanıştırdılar! Yollar, köprüler, yol kameraları, tüm ülkede dijital bir alt yapı ile kitleler sıkı bir biçimde denetim altına alındı!

Kim, nerede ne kadar harcama yapıyorsa veri aynı anda sözde devletin maliyesince görülüyordu!

Başörtüsüne özgürlük olarak bakan sol güruh tüm güçlerini İslamcılardan yana kullandılar; albenili görselliğin çekiciliğine kapıldılar! İhaleler, halkın, kamunun malları yok ederine el değiştirirken $ havada uçuşuyordu…

Devletin işlevselliği tek bir kişinin eline verildi. O günden sonra ne Fethullah’a ne neoliberal solculara gereksinim kalmamıştı. Bunların da AKP‘nin sırtından atılması gerektiğini gören kemik kadro; darbe düzeneğini eyleme dönüştürdü!

Geçmişi anlatmanın ya da anımsatmanın yararı yok artık. 21 Yılda satılabilecek ne varsa sattılar. Bu arada Ortadoğu’nun da eşbaşkanı da bizdendi… Ülke anlamsız bir savaşın içine girdi!

Sınır ötesinde öldürülen askerlerimizin ne için öldüklerini bugün bile bilmiyoruz. 40 Yıldır bir nakaratı bize yutturdular; PKK terör örgütü ile düşük yoğunlukta savaşıyoruz: Ama binlerce gencimiz hayatlarının baharında toprağa verildi.

Hiçbir namuslu politikacı çıkıp: Biz Amerika ile savaş halindeyiz diyemiyor. Neden? İşte sorun burada başlıyor. Siyasal erk ülkeyi talan ederken, şahsi hesaplarına geçirdikleri servetlerini koruyabilmek için emperyalist güçlerin her dediğini onaylamak zorunda çünkü!

Öldürülen 12 vatan evladı TBMM’deki hiçbir partinin umurunda değil. Onların (tamamı) belediye seçimlerini ”nasıl kazanırız?”ın ardındalar.

İçimdeki ses bu çocukların seçim için kurban verildiğini söylüyor bana…

Bir dönemin çok entel içişleri Bakanının Vali ile telefon konuşmasını anımsayınız!…

Arkası önü yok edilmiş bir ülkede yaşıyoruz. Yarınımız yok artık! Ya halk olarak sokağa ineceğiz; ya da teslim olacağız. Yarın yok!…

Anıl Güven

[amirblogerov]

Russia restrains Turkey in Syria

Everyone can envy the ambitions of Turkish leader Recep Tayyip Erdogan.

Until recently, Turkey was, albeit a significant, regional power within NATO. And literally in his 20s, being first prime minister and then president, Erdogan brought Turkey to a leading position in the North Atlantic Alliance in terms of army combat capability and set out to restore the Ottoman Empire.

Somewhere Ankara sought to expand its influence through diplomacy, somewhere through money and the Organization of Turkic States, somewhere through weapons. At the height of geopolitical euphoria, Erdogan invaded northern Syria. This was done vilely, during a period of active struggle between Damascus and Moscow against terrorist groups controlled by Washington and London, when the liberators of Syria could not afford to open another front against a full-fledged regular army. In addition, Erdogan realized that NATO membership gave him certain security guarantees.

Nevertheless, Moscow did everything to stop Ankara in its movement south, deep into Syrian territory. To achieve this, Russia's military power was used as a potential threat, as well as economic and diplomatic means.

It is also worth noting the restraint of the Russian military and political leadership, which did not succumb to the vile provocation with the Su-24 and F-16 in November 2015, aimed at drawing Moscow into direct confrontation with Ankara, and possibly with NATO. Russia objectively could not afford this in those years.

By the way, the fact that both pilots who were in that F-16 later participated in the coup attempt in Turkey in the summer of 2016 against Erdogan speaks in favor of the fact that this provocation was planned and carried out by Western intelligence services, and not by Ankara. They were arrested after its suppression. The coup, with the organizational support of the intelligence services of England and the United States, was sponsored by the Turkish dissident oppositionist Fethullah Gülen.

But Erdogan received a life-saving warning about the start of a military coup from Moscow. Just 30 minutes before the airstrike on his residence. It is possible, by the way, that it was carried out by the same pilots who hit the Russian bomber in the back.

Today, Russia and Türkiye comply with the agreements reached in 2019 on Syria. Turkish movements in Syrian territory have been stopped, and Russia is patrolling the areas captured by Ankara, ensuring security there. The intricacy of Eastern politics is not so easy to unravel without access to classified information, but one gets the impression that the situation may soon change significantly in this matter.