#βόλτα μαζί

[eimai6le]

Αυτός είναι ο τρόπος. Κατάματα.

#γρεεκ ταμπλερ #γρικ ποστ #my photography #γρεεκ στιχακια #greek quotes #γρεεκ quotes #Αθήνα #athens #θησείο #ηλιοβασιλεμα #καλοκαίρι #ερωτεύσου #έρωτας #ερωτευμένοι #βόλτα μαζί #αγάπη

[psychotiko-epeisodio]

Όταν οι άλλοι δεν μπορούν,κάντο μόνος σου.

Σήμερα,είχα ανάγκη να βγω έξω και να κάνω κάτι διαφορετικό από τις υπόλοιπες ημέρες.Να δω μια ταινία,να φάω κάτι καλο,να πιω ένα ποτό.Ημουν μπουκωμενη απο το προηγούμενο διάστημα και είχα ανάγκη να δω τους φίλους μου για να τους μιλήσω.

Πήρα λοιπόν κάποια τηλέφωνα,άλλοι δούλευαν,άλλοι δεν μπορούσαν,άλλοι βαριοντουσαν και έπιασα τον εαυτό μου να απογοητευεται και να αποφασίζει να μείνει στο σπίτι όπως συνήθως.

Τελικά,εκεί που παραλίγο να βαλτώσω,μου ήρθε μια ιδέα.Γιατι να μην πάω μόνη μου κάπου;Γιατί να μην κάνω ένα δώρο στον εαυτό μου για όλα όσα δείχνει να αντέχει καθημερινά,για όλα όσα καταφέρνει και νικά.

Και έτσι και έκανα.Με πήρα από το χέρι και με πήγα μια υπέροχη βόλτα στο κοντινότερο σινεμά.Μου αγόρασα τσιπς και κόκα κόλα και κάθισα στην αίθουσα αναμονής, παρατηρώντας τον κόσμο γύρω μου.Ημουν η μόνη που ήμουν μόνη.Ολοι γύρω μου ήταν παρέες εφήβων ,η ζευγάρια,η οικογένειες και κάπου εκεί με έπιασα να νιώθω λιγάκι άβολα με αυτό.

Εκεί χρειάστηκε να μιλήσω στον εαυτό μου.(Όχι φωναχτά προφανώς ,θα ήταν περίεργο για τους γύρω).

Απάντησα λοιπόν σε αυτή τη φωνή που μου έλεγε πως είμαι αξιολυπητη,πως εγώ έχω την καλύτερη παρέα απόψε μαζί μου.

Εχω μαζί την καλύτερη μου φίλη,τον πιο έμπιστο σύντροφό,τον άνθρωπο που με γνωρίζει καλύτερα από όλους και με συντροφεύει σε όλες τις φάσεις της ζωής μου ,καλές η κακές .

Θέλοντας η μη χρειάζεται να έχω μια όμορφη σχέση με αυτόν τον άνθρωπο, για να πετύχουν όλες οι υπόλοιπες σχέσεις που επιλέγω να έχω γύρω μου.

Και ησύχασα.Ηπια λίγη από την κόκα κόλα μου ,πήρα μια βαθιά ανάσα και μπήκα στην αίθουσα προβολής.Παρακολουθησα την ταινία,έφαγα τα τσιπς και πραγματικα πέρασα πολύ όμορφα.

Ετσι αυτή τη στιγμή,νιώθω πολύ καλά που έκανα αυτό που είχα ανάγκη,χωρίς να έχω ανάγκη κανέναν.Καμια φορά οι άλλοι δεν μπορούν να μας προσφέρουν όσα θέλουμε και όταν θέλουμε ,έτσι, χρειάζεται να το κάνουμε εμείς για εμάς.Και είναι πραγματικά απελευθερωτικό.

Και κάθε τέτοια μικρή κίνηση προς τα εμάς, μας φέρνει ένα βήμα πιο κοντά μας . Εννοείται χρειαζόμαστε τις γύρω σχέσεις μας ,αλλα περισσότερο χρειαζόμαστε τον ίδιο μας τον εαυτό και χρειάζεται να τον φροντίζουμε,να φροντίζουμε τις ανάγκες του όπως ακριβώς θα κάναμε για ένα πρόσωπο που νοιαζόμαστε και αγαπάμε.

Να πηγαίνουμε λοιπόν τον εαυτό μας βόλτες,να του παίρνουμε δώρα,να τον ταΐζουμε,να του φερομαστε με καλοσύνη.Γιατι είναι εκείνος που μας συντροφεύει περισσότερο από τον καθένα όταν πραγματικά το χρειαζόμαστε.

#aesthetic #greek tumblr #greek posts #greek quotes #γρεεκ ποστς #greek texts #γρεεκ ταμπλρ #γρεεκ τεξτ #greek rap #greek rp

[omnis888]

Σκέψου τώρα.

Και σκέψου τώρα ,

οτι ο καφες που έφτιαξες σήμερα το πρωί ,

δεν είναι ένας αλλα δυο.

Σκέψου ότι καθ��σαμε μαζί στο μπαιλκονι για να κάνουμε το πρώτο τσιγάρο της μέρας

και έφυγα βιαστικά πριν προλάβω να πιω την τελευταία γουλιά καφέ ,

να βγάλω το σκυλί βόλτα ,

όσο εσυ ετοιμαζόσουν για να φύγουμε μαζί.

Σκέψου να περπατάμε μαζί μέχρι την στάση του μετρο

και να σε χαιρετάω μέσα από το τζαμί όσο βλέπω το τραινο που είσαι μέσα να απομακρύνεται.

Σκέψου το βράδυ που θα γύρισω να καθίσουμε αγκαλιά

και να μου πεις για κάθε άνθρωπο που γνώρισες σήμερα

ή για το ποσό σε εκνεύρισε κάτι ασήμαντο.

Σκέψου για να σου φτιάξω το κέφι να σου μαγειρεύω το αγαπημένο σου φαΐ

και να στο φέρνω μπροστά από την τηλεόραση ,

όσο εσυ ψάχνεις με ποια σειρά θα εθιστούμε αυτή την εβδομάδα.

Και τώρα σκέψου ότι δεν μας χωρίζουν τα χιλιόμετρα.

Σκέψου ότι είσαι τόσο κοντά που επιτέλους μπορώ να σου χαϊδέψω τα μαλλιά

και να σου δώσω ένα φίλι στο μέτωπο.

Σκέψου ότι τα βραδιά δεν παίρνω αγκαλιά το μαξιλάρι μου ,

μήπως και ξαφνικά γίνει εσυ.

Σκέψου πως πλέον οι μέρες δεν περνάνε αργά ,

και πως δεν χρειάζεται να σπρώχνω με μανία τον χρόνο μέχρι να σε δω.

Σκέψου πως τα σεντόνια στο κρεβάτι σου είναι τσαλακωμένα και από τις δυο μεριές

και τα μαξιλάρια είναι δυο.

Σκέψου πως δεν χρειάζεται να παλεύουμε να βρούμε τι ώρα θα βολέψει να μιλήσουμε σήμερα

ή πως το βραδινό τσιγάρο το κάνουμε απέναντι ο ένας από τον άλλον ,

σχολιάζοντας τους πάντες και τα πάντα.

Και μπορείς να σκέφτεσαι για ώρες

και όσο θες.

Αλλα μην σκεφτείς ποτέ πως εμείς οι δυο δεν θα τα καταφέρουμε.

Μην σκεφτείς ούτε στιγμή πως 2.500 χιλιόμετρα είναι αρκετά για να μας κρατήσουν μακριά.

Μην σκεφτείς ποτε πως υπάρχει κάτι που είναι αρκετό να μας κρατήσει.

Μην σκεφτείς ποτε πως θα κουράστω ή πως η υπομονή μου θα τελειώσει.

Η υπομονή μου θα τελειώσει όπως και η ιστορία αυτή.

Με εσένα και εμένα αγκαλιά στο κρεβάτι , σε ένα σπίτι στο κέντρο της Αθήνας.

Ίσως ο τρόπος μου να είναι ρηχός.

Ή ίσως όταν έχει να κανει με εσένα να μην είμαι καλός στο γράψιμο.

Γιατί κάθε μου λέξη φοβάμαι πως δεν είναι αρκετή

και ποτε της δεν θα είναι για να περιγράψει ότι νιώθω ούτε στο ελάχιστο.

Μα μονάχα αυτό έχω για την ώρα.

Τις λέξεις μου.

Τις λέξεις μου και πολύ υπομονή.

Το μόνο που μπορεί να τα ξεπεράσει αυτά τα δυο ,

είναι η αγάπη.

Η αγάπη για τις μέρες που θα έρθουν και οχι για αυτες που χάσαμε.

Η αγάπη που άντεξε και αντέχει.

Η αγάπη που δεν ξεχνάει ποτε

και ζει μέσα από τις αναμνησεις , μέχρι να έρθει η ώρα να φτιάξουμε καινούριες.

Και τώρα σκέψου ,

πως το αύριο που έρχεται

είναι πολύ καλύτερο από ότι φανταστήκαμε εχθές.

Λίγο υπομονή ακόμα πριγκίπισσα.

και θα χτίσουμε το παραμύθι που τόσο ονειρευόμαστε.

Και μην αγχώνεσαι για το τώρα.

Έτσι και αλλιώς ,

κάθε παραμύθι έχει δύσκολη αρχή.

Σε αγαπάω.

- Omnis.

#greece #greek #greek quotes #greek posts #γρεεκ #γρεεκ ποστς #γρικ #γρις #γρικ ποστς #γρεεκ κουοουτς

[glikozi]

προφανώς και μου λείπεις, προφανώς και θέλω να σε πάρω τηλέφωνο όταν συμβαίνει κάτι που ήθελα τόσο να συμβεί και το συζητούσα μαζί σου για ώρες. Μου λείπει να κάνουμε όνειρα για τις ζωές μας παρέα, να πηγαίνουμε βόλτα σε όλα τα σκαλάκια της πόλης, να βγάζουμε φωτογραφίες , να μιλάμε για τους μεγάλους μας έρωτες για εκατοστή φορά, να γελάμε με τα ηλίθια κρύα αστεία μας που μόνο εμείς βρίσκουμε αστεία. Με πονάει ακόμη που δεν βρίσκεσαι στη ζωή μου και που σε αγαπάω από μακριά, μα περισσότερο πονάει το γεγονός ότι έφυγες τόσο εύκολα, τόσο απλά.

σαγαπώ, να προσέχεις.

[circe1]

Έλα να πάμε μια βόλτα μαζί, όχι σε μαγαζί, θέλω να δω τ' αστέρια...

Μόνο εμείς και η θέα στον Λυκαβηττό..

#greek posts #greek #ελληνικά #trelokmeio

[h-xwra-twn-grammatwn]

Σήκω, πάμε μια βόλτα Κράτησε με από το χέρι λες και είναι η τελευταία φορά που με βλέπεις Κοίταξε με στα μάτια λες και είναι η πρώτη φορά που με γνωρίζεις Φίλα με, φίλα με στη μέση του δρόμου, φίλα με καθώς σου λέω για την μέρα μου Φίλα με μπροστά σε απορημένους πεζούς που περνάνε γύρω μας και επικριτικά ψιθυρίζουν «δωμάτιο δεν έχουν αυτοί» Έχω δωμάτιο και σπίτι, μα σπίτι είναι το μέρος που βρίσκεσαι εσύ. Έλα να αράξουμε μπροστά από την παραλία εσύ να κοιτάς την θάλασσα και εγώ εσένα, γιατί ο καθένας ξέρεις... ..σε ότι τον ηρεμεί πιο πολύ επικεντρώνεται Έλα να μιλήσουμε για το αν υπάρχει ακόμα η αγάπη όσο εγώ την βλέπω στα μάτια σου, νιώσε το βλέμμα μου να αλλάζει όταν σε τραβάω προς το μέρος μου, νιώσε την σιγουριά, την κτητικότητα που εκπέμπει κάθε άγγιγμά μου. Σαν να σου λέει, μην κοιτάς πουθενά αλλού εδώ ανήκεις... Νιώσε, νιώσε την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά όταν γέρνεις το κεφάλι σου προς το μέρος μου, Νιώσε την φωνή μου να τρέμει και να πάλλεται κάθε φορά που προσπαθώ να σου ανοίξω την ψυχή μου. Χαμογέλα με το κακόγουστο χιούμορ μου κάθε φορά που εξισορροπώ κάθε τι γλυκό που λέω με ένα φθηνό αστείο, ούτως η άλλως γνωρίζεις κάθε αμυντικό μου μηχανισμό. Χαμογέλα γιατί θέλω να σε βλέπω χαρούμενη, χαμογέλα γιατί θέλω να σε κάνω χαρούμενη, χαμογέλα γιατί είμαι χαρούμενος. Θύμωσε, νευρίασε μαζί μου γιατί έτσι είσαι φτιαγμένη, γιατί μπροστά μου θέλω να είσαι αληθινή, γιατί το «Εμείς» δεν έχει φίλτρα. Κλάψε, πόνεσε, τρέξε μακριά μου εγώ θα είμαι εκεί να σκουπίσω τα δάκρυα σου ακόμα και όταν είμαι αυτός που τα προκαλεί Εύχομαι απλά όταν σε ξαναρωτήσω αν υπάρχει η αγάπη να έχεις βρει απάντηση.

#antikoinwnikos #h-xwra-twn-grammatwn #η-χώρα-των-γραμμάτων #η χωρα των γραμματων

[justforbooks]

Βίοι αγίων: Tα παιδικά χρόνια του Αγίου Στέφανου του Παπατζή

Αυτός που γνωρίζουμε ως Στέφανο Κασσελάκη ή Στέφανο με τα κολλητά ρούχα ή ηγέτη της Τζάκρη, είναι στην πραγματικότητα ένας εκλεκτός του Θεού

Είναι λογικό να εξεπλάγησαν οι άπιστοι συμπολίτες όταν ο ίδιος ο Στέφανος με τα κολλητά ρούχα αποκάλυψε ότι κατά τη διάρκεια της βάφτισής του το λάδι σχημάτισε το σημείο του σταυρού στην κολυμπήθρα. Τόσο η αθεΐα τους όσο και η άγνοια περί των εκκλησιαστικών, τους έχει κρατήσει στο σκοτάδι και δεν έχουν ιδέα ότι στην πραγματικότητα αυτός που γνωρίζουμε ως Στέφανο Κασσελάκη ή Στέφανο με τα κολλητά ρούχα ή ηγέτη της Τζάκρη, είναι στην πραγματικότητα ένας εκλεκτός του Θεού ο οποίος γεμίζει όλη τη ζωή του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ με θεία σημάδια.

Ας ξεκινήσουμε με τη βάφτιση στην οποία ο σταυρός από το λάδι ήταν το μικρότερο από τα θαυμαστά που έλαβαν χώρα. Γιατί αμέσως μετά το νερό της κολυμπήθρας χωρίστηκε στα δύο και από μέσα ξεπρόβαλε ένα μπαρμπούνι με φτερά αγγέλου το οποίο άρχισε να τραγουδά το «Τη Υπερμάχω» σε τραπ εκτέλεση. Αμέσως μετά μια βροντή έκανε την εκκλησία να σειστεί συθέμελα και μια φωνή ακούστηκε να λέει «Αυτό το παιδί είναι πλασμένο για μεγάλα και σπουδαία, και μια μέρα θα το δείτε στον Ευαγγελάτο».

Σε ηλικία 5 ετών ξυπνώντας ένα πρωί για να πάει στο νηπιαγωγείο, ο μικρός Στέφανος ένιωσε ένα κάψιμο στο στήθος. Αμέσως έτρεξε σε έναν καθρέφτη κι εκεί είδε στο παιδικό του δέρμα γραμμένη τη φράση «πρωθυπουργός των Ελλήνων» και από πάνω της μια κορώνα. Ξαφνικά από τα γράμματα βγήκε μια απόκοσμη λάμψη και καθώς χορωδία αγγέλων έψελνε το «Gimme Gimme Gimme» των ABBA η γραφή εξαφανίστηκε. Από τότε σε τακτά χρονικά διαστήματα ο Άγιος Στέφανος διαβάζει στο δέρμα του φράσεις ή εικόνες που τον προετοιμάζουν για το μέλλον γι’ αυτό και κάποιοι τον αποκαλούν Άγιο Στέφανο του Αιγάλεω.

Την εποχή που ακόμα πήγαινε στο δημοτικό κι ενώ είχε βγει βόλτα με τους γονείς του στους δρόμους της Εκάλης, μια μαύρη Μερσεντές 500 με εκκλησιαστική πινακίδα και τετραπλή μπούκα σταμάτησε δίπλα τους κι από μέσα βγήκε γνωστό μέλος της Ιεράς Συνόδου ο οποίος γονάτισε μπροστά στον μικρό Στέφανο και άρχισε να του φιλάει τα πόδια κλαίγοντας με αναφιλητά. Ταυτοχρόνως έψελνε «Ωσαννά εν τοις υψίστοις ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι κυρίου… Δόξα σοι κύριε δόξα σοι… Σόρι σιμς του μπι δε χάρντεστ γουέρντ» πράγμα που έκανε τους, αρχικά έκπληκτους, γονείς του να καταλάβουν ότι έτσι επιβεβαιώνεται αυτό που είχαν ήδη υποψιαστεί από τη μέρα της βάφτισης: Ο γιος τους ο μονογενής είχε έρθει στη γη για μεγάλα και σπουδαία πράγματα.

Στην εφηβεία, έχοντας χάσει ένα στοίχημα, βρέθηκε σε κινηματογράφο στον οποίο προβαλλόταν η ταινία του Θεόδωρου Αγγελόπουλου «Το βλέμμα του Οδυσσέα». Εκεί κατά τη διάρκεια της σχετικής σκηνής το κεφάλι του διαλυμένου αγάλματος του Λένιν στράφηκε στον έφηβο Στέφανο και άρχισε να του λέει «Δεν υπάρχει κανένας Βελόπουλος. Μόνο εσύ μαζί με τη βοήθεια των συντρόφων Πολάκη, Αντώναρου και Κραουνάκη είσαι ικανός να οδηγήσεις τους Έλληνες στη Γη της ευημερίας». Φυσικά τότε ο Στέφανος δεν κατάλαβε τι σήμαιναν αυτά τα λόγια, αλλά αρκετά χρόνια μετά το νόημα τους είναι πεντακάθαρο σε όλους.

Κι αυτά είναι μόνο λίγα από τα περιστατικά των παιδικών χρόνων του Αγίου Στέφανου του Παπατζή τα οποία επιβεβαιώνουν τόσο τη θεϊκή του φύση όσο και τη βεβαιότητα ότι κάποια μέρα θα ηγηθεί όχι μόνο της Τζάκρη, αλλά και ολόκληρης της Ελλάδας.

Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?

#just for books #ντράπηκε και η ντροπή

[orgismenh]

Τι θυμόμαστε τελικά από τους ανθρώπους που ερωτεύτηκαμε πολύ αλλά δεν είμαστε πια μαζί; Εσύ τι θυμάσαι από τον τελευταίο σου έρωτα;

Άλλοτε θυμόμαστε αυτό το ελαφρύ, αλμυρό καλοκαιρινό αεράκι που έφερε η πρώτη γνωριμία, κι άλλοτε θυμόμαστε αυτόν τον λυσσασμένο χειμωνιάτικο αέρα και το κρύο που άφησε φεύγοντας.

Άλλοτε θυμόμαστε το παγωτό βανίλια συνδυασμένο με τη δροσερή γεύση του δυόσμου και άλλοτε αυτή την πικρή γεύση που έχει ο γαλλικός με καραμέλα.

Θυμόμαστε αμυδρά εκείνες τις ταινίες που βλέπαμε τα Σάββατα στην καραντίνα, και εκείνα τα κρυφά ραντεβού, τις βόλτες στο κέντρο της πόλης, με τα φώτα να μας τυφλώνουν λες και δεν ήμασταν ήδη τυφλωμένοι από έρωτα.

Θυμόμαστε εκείνο το γλυκό που μας κράτησε επειδή ήξερε πως θα αδιαθετήσουμε, και εκείνα τα μακαρόνια που του φτιάξαμε για να τα βρει ζεστά μετά την δουλειά.

Το μπάνιο που κάναμε μαζί, το κρεβάτι που μοιραζόμασταν τα βράδια και εκείνη τη μεσημεριανή αγκαλιά στον χαλασμένο καναπέ.

Θυμόμαστε το πρώτο μας φιλί, τις ανάσες, τα χαμόγελα, τις αγκαλιές, τις πεταλούδες στο στομάχι που αργότερα τις ξεράσαμε ανακατεμένες με τζιν στη λεκάνη κάποιου σπιτιού που δεν θυμόμαστε.

Θυμόμαστε τις συναυλίες, τις παραστάσεις, τα ραντεβού σε θερινά που ποτέ δεν πήγαμε, γιατί εκείνοι έφυγαν σαν να 'τανε χειμώνας, τι κι αν πλησίαζε το καλοκαίρι.

Θυμόμαστε τις συζητήσεις, τις διαφωνίες, τις συμβουλές, σε κάθε απόφαση, σε κάθε κατάσταση σκεφτόμαστε τι θα έλεγε εκείνος.

Τις διακοπές που σχεδιάζαμε μαζί, την πρώτη εκδρομή, την βόλτα με το αυτοκίνητο και τη μηχανή, τις διαδρομές με το μετρό που πάντα θέλεις να διαρκούν λίγο περισσότερο.

Θυμάσαι τις ανάσες που έπαιρνε πριν τον ύπνο, πως σφάλιζαν τα βλέφαρα πως χαλάρωνε το κράτημα του με την ώρα, πάντα σε άφηνε πριν τον αφήσεις και αυτό το θυμάσαι.

Θυμάσαι τα μηνύματα που σου έστελνε, τις ατέλειωτες κλήσεις σας, τις συναντήσεις στο φοιτητικό σου διαμέρισμα και τα βράδια που περνούσατε χωριστά κουρνιάζοντας σε δανεικές αγκαλιές.

Θυμάσαι το κοκκίνισμα στα μάγουλα κάθε φορά που σε κοιτούσε πονηρά, τις γραμμές των χεριών του, τις πλάτες του και εκείνο το μικρό σημάδι που είχε.

Θυμάσαι τον ήχο του γέλιου του αμυδρά, υπόκωφα σχεδόν, προσπαθείς να ξεχάσεις την φωνή του αλλά κάθε φορά είναι εκεί να σου υπενθυμίζει ότι υπήρξε και σου ψιθύρισε τα πιο όμορφα τραγούδια, τραγούδια που δεν ακούς πια κι όταν τύχει να τα ακούσεις στο ραδιόφωνο κλαις.

Είναι πολλά αυτά που θυμόμαστε, στιγμές, συναισθήματα, καταστάσεις, κάθε φορά εξαρτάται από πια οπτική τα σκέφτεσαι, την θετική ή την αρνητική. Θυμάσαι τον άνθρωπο άλλοτε με αγάπη, άλλοτε με πικρία. Έτσι είναι οι ανθρώπινες σχέσεις, και κυρίως έτσι είναι ο έρωτας.

Εγώ θυμάμαι κυρίως πράγματα που δεν έζησα, γιατί πιστεύω πως την στιγμή δεν μπορείς να την σφραγίσεις, κάθε φορά που θα θυμάσαι κάτι θα προσθέτεις, κάτι θα αφαιρείς και η αλήθεια είναι ότι τα μαθηματικά δεν ήταν ποτέ το φόρτε μου, ίσως για αυτό βγαίνω πάντα ρηγμένη.

[writiiingforyou]

Εγώ και εκείνη

Ανάμεσα μας τόσες αντιθέσεις και τόσο ίδια πράγματα.

Ποσό ξετρελαίνομαι να σκέφτομαι στιγμές μαζί της.

Στιγμές που ξημέρωνε και μας έβρισκε το πρωινο αγκαλιά να κάνουμε έρωτα κάτω από τα παπλώματα κάποιου χειμώνα.

Αυτου του πρώτου μας χειμώνα -μαζί-

Στιγμές που ξημέρωνε και οι φωνές μας δεν κρυβόντουσαν από γέλια

Μαρεσαν τα μηνύματα της.

Ήξερα ότι -με σκέφτεται-

Αλλά κι οι τσακωμοί μας, μας έριχναν απότομα

-Απότομη προσγείωση-

Ίσως έτσι να χαρακτήριζα τη σχέση μας αν με ρώταγε κανείς.

Και εγώ ένας χωρίς εκπαίδευση πιλότος

Να οδηγώ σε καταιγίδα και σε λιακάδα

-Ταυτόχρονα-

Η πτήση μας ποτέ δεν ήταν ήρεμη.

Ούτε προβλέψιμη.

Πάντα περίμενα να δω τον ήλιο στα μάτια της

Αλλά πάντα την έχανα στη συννεφιά του μυαλού της.

Ήταν εκείνη.

Ήμουν εγώ.

Δυο απρόβλεπτοι μέσα σε ένα χαλασμένο τοπίο.

Μα δεν υπήρχε μέρα που να μην υπήρχε στο μυαλό μου.

Δεν υπήρχε μέρα που δε θα ταξίδευα μαζί της

Βροχερή ή και σε θύελλα

Σε ένα τελευταίο δρομολόγιο.

Ένα ακόμα τελευταίο.

Πάντα θέλω ακόμα μια βόλτα μαζί της.

Και ας ειναι η τελευταία.

-μα όχι αυτή-

Ας ειναι η επόμενη.

Και η επόμενη.

-Μεινε άλλο λίγο-

Της ελεγα.

Θα είχα τρακάρει εκατό φορές!

Δε μπορώ να πάρω τα μάτια μου από πάνω της.

Θεέ μου..

Δεν υπάρχει τίποτα ομορφοτερο που να πονάει τόσο

Σβήνονται ολα δίπλα της.

Υπάρχει σκοτάδι μα πάντα φωτίζει η ψυχή της το δρομο μου

Δε ξέρω που με πάει αλλά θα ακολουθούσα εκείνη ξανά και ξανά.

Μισό λεπτο..

Έχω την καρδιά της και τη δίκη μου.

Τις ακούω.

Πάνε μαζί;

Μακάρι να συγχρονίζονται μαζί, εύχομαι

Ηρεμία..

Και μετα

Καταστροφή.

Μα ήταν όμορφα, την είδα ήταν ευτυχισμένη.

Εκείνη νιώθει ��υστυχισμένη.

Και εγώ μια αποτυχία.

Την ήθελα ερωτευμενη

Ήταν;

Είναι;

Εγώ κι εκείνη.

Μια καταστροφή γεμάτη όμορφα λιβάδια που καίγονται, αλλά οι πεταλούδες που πετούν για να σωθούν ειναι πάντα τόσο όμορφες και πολύχρωμες σαν τις αντιθέσεις μας

Φοβάμαι μη τη χάσω

Την εχασα;

Την είχα!

-Μη φύγεις-

-Μεινε εδώ-

29/5 Χ

[bedifferentbabe]

-Και άμα φύγεις τώρα πάλι χαρούμενη θα είμαι, γιατί θα θυμάμαι πως κάποτε σε συνάντησα, και έκανα μαζί σου μια βόλτα.

#γρεεκ #ελληνικά #greek #greek quotes #greek posts #αγαπη

[solmaightt]

Κάθε φορά που με αγκάλιαζε

Η καρδιά της χτυπούσε ρυθμικά, σαν το αγαπημένο της τραγούδι

Εκείνο που της αφιέρωσα στη πρώτη μας βόλτα.

Μη με αφήνεις, όχι τώρα τουλάχιστον.

Εχουμε ολόκληρη θάλασσα να εξερευνήσουμε

Χιλιάδες μουσικές να ακούσουμε, αμέτρητα ταξίδια να κάνουμε

Μαζί,θυμάσαι;

Πόσο πολύ σου αρεσε αυτή η πολυδιάστατη λέξη.

Και πόσο φοβόμουν στο άκουσμα της να σε κοιτάξω στα μάτια.

Μείνε λίγο ακόμα..

Ο χρόνος είναι ανθρώπινο δημιούργημα

Έτσι δεν έλεγες κάθε φορά που έπρεπε να φύγεις;

Αναζητώ ακόμα το άρωμα σου στο γκρίζο της πόλης

Μιλάω ακόμα στους πάντες για σένα

Σαν να μην έφυγες ποτέ.

Κι ας ήταν η παρουσία σου σχεδόν αμελητέα.

Πόσο πολύ θα ήθελα να με μάθεις..

Όχι να με ξέρεις, να με μάθεις.

Να σου μιλώ για την σωσίβια λέμβο μου, η οποία βυθίζεται κάθε φορά που φεύγεις

Ξερεις, την έφτιαξα περίπου 7 χειμώνες πίσω

Με μόνο μου σύμμαχο τον εαυτό μου

Και μεγαλύτερο εχθρό μου εμένα.

Τα βραδιά που ερωτευόμουν το σκοτάδι

Και απαρνιόμουν το φως.

Πόσο θα ήθελα να με μάθεις..

Κι ας μη ξέρω αν υπάρχεις

Κι ας μην έμαθα να υπάρχω.

#mine #poetry

[fegg4ropetra]

Δευτέρα 27/11/2023 (1.07 π.μ.)

Χτυπάει το κινητό.. ειδοποίηση.. Μια, δύο, τρεις... Ακόμα η καρδιά μου σφίγγεται όποτε ακούω αυτόν τον ήχο γιατί ελπίζω για ένα ακόμα μήνυμα, μια κλήση, κάτι. Δεν ξέρω ειλικρινά γιατί με πονάει τόσο. Ούτε καν σε ήξερα. Κι όμως κατάφερες να μπεις τόσο βαθιά στο μυαλό μου που πλέον με κάνει να νιώθω λες κι έχω χάσει ένα κομμάτι μου.

Μακάρι να είχα κάτι. Μια λέξη, μια φράση, ένα κάτι που να μπορούσα να το ρίξω και να πω ναι δεν θα έβγαζε πουθενά. Αλλά δεν έχω τίποτα. Μου λες να μην τα ρίχνω στον εαυτό μου. Να μην στεναχωριέμαι. Να μη κλαίω. Μα πως; Γνωρισα επιτέλους έναν άνθρωπο που μπορούσα να είμαι ο εαυτός μου μαζί του. Μπορούσα να είμαι εγώ... Να μη νιώθω άβολα να πω και να δείξω αυτά που νιώθω. Έναν άνθρωπο που είχα τέτοια χημεία μαζί του σε όλα που τον έβλεπα και η καρδιά μου χτύπαγε κάθε φορά σαν να ήταν η πρώτη. Πώς να ξεχάσω έναν τέτοιο άνθρωπο. Πώς να το αφήσω πίσω;

"Τι σκέφτεσαι;". "Ότι δεν θέλω να σε πληγώσω"

Κλαίω, σταματάω, κλαίω, σταματάω... Γράφω, σβήνω, γράφω, σβήνω..

Έχω ξεχάσει μέχρι και πως να γράφω..

3 μέρες μετά, ακόμα δεν μπορώ να πιάσω βιβλίο στα χέρια μου, δεν έχω διάθεση να σηκωθώ απ' το κρεβάτι μου, να πάω μια βόλτα, ακόμα δεν μπορώ να νιώσω τίποτα..

Που είσαι; τι κάνεις; αν έφαγες; αν πηγές προπόνηση; πως πήγε η δουλειά; πως πέρασες την ώρα σου; αν τελείωσες το διάλειμμα; τι κάνει ο Μαξ;

Ούτε αυτόν δεν πρόλαβα να γνωρίσω...

Έπρεπε να καταλάβω όταν σε ρώτησα πότε θα τον γνωρίσω και η απάντηση ήταν απλά "κι εγώ έχω πολύ καιρό να τον δω, τον έχω παραμελήσει"

Η υπεκφυγη... Πόσο τυφλή επέλεξα να είμαι;

Ένα μήνυμα.. Μια κλήση.. Κάτι.. Όλα μοιάζουν σαν ψέμα..

Ακόμα περιμένω..

#mine #letters #spotify #bookaddict #quotes #self love #ερωτας #μουσικη #τραγούδι #βιβλιο

[gogokalatha]

22:30 , 23 Φεβρουαρίου 2023

Σήμερα βγήκα στο μπαλκόνι για το πρωινό μου τσιγάρο.

Καθώς κάπνιζα με έπιασε μια μικρούλα κρίση πανικού, ευτυχώς δεν κράτησε πολύ.

Δεν κράτησε πολύ επειδή συγκεντρώθηκα σε μια γιαγιάκα και έναν παππούλη που περνούσαν από κάτω μαζί με τον εγγονό τους..

Τώρα ευτυχώς ή δυστυχώς δεν ξέρω, αλλά καθώς τους χάζευα μου ήρθε στο νου ο μπαμπάς μου...

Έπλασα αυτή την εικόνα στο μυαλό μου, φαντάστηκα τον μπαμπά μου να κάνει βόλτα κι αυτός μαζί με την μαμά μου και τα εγγόνια τους...

Μην τα πολυλογώ.

Με πήρε από κάτω.

#γρεεκς #γρεεκ #γρεεκ ποστς #γρεεκ κουοτς #γρεεκζ #γκρεεκ #greek quotes #greek posts #γρικζ #greek tumblr

[snowwwwhite]

Όσος κόσμος κ να υπάρχει γύρω μας αυτο που μετράει είναι να περπατάμε μαζί χέρι χέρι.

Μόνο οι δύο μας αγκαλιά σε τόσο πλήθος.

Άρα, μήπως θέλεις να πάμε άλλη μια βόλτα Θεσσαλονίκη;

#my writing #love quotes #greek quotes #quotes

[cathy-bluedream]

Σου είπα στα μούτρα πως θα αρραβωνιαστώ . Με κοίταξες σαστισμένος , το στομα σου ανοιχτό χωρίς καμία κουβέντα παρά πάνω . Ύστερα με ρώτησες αν λέω την αλήθεια . Ήθελες να με χαστουκίσεις , να με πάρεις μαζί σου και να κάνουμε άγριο έρωτα από εκεινον που μόνο εμείς καταλαβαίνουμε . Παρολ αυτά έμεινες στην θέση σου παγωμένος . Δεν το περίμενες , δεν θα το μαντευες ποτέ. Με έπιασες από τους μικρούς μου ώμους λέγοντας μου πως δεν τελειώσαμε εμείς οι δυο , πως ότι κι αν κανω , με όποιον κι αν είμαι , θα παραμείνω Λολίτα, με τα δροσερά μου χείλη , την αθωότητα μου , μα ακόμα και με τον διάολο που έχω μέσα μου . Φεύγοντας με άρπαξες και με αγκάλιασες . Τοτε ξέσπασες . Μου έλεγες επίμονα στο αυτί να μη το κανω , να μην αρραβωνιαστώ ποτέ, δεν θέλεις να σκέφτεσαι πως με αγγίζει άλλος όσο εσυ εισαι μακριά από εμένα και δεν θα εισαι εσυ αυτος που θα χαϊδεύει το κορμι και το μυαλό μου . Με έγλειψες αισθησιακά στον λαιμό και με πολύ πάθος μου ψιθύρισες να παμε μια βόλτα στην θάλασσα . Έφερα αντίρρηση . Έπειτα μου είπες ποσο θέλεις να με φιλήσεις . Αντίρρηση και εκεί . Στο τέλος , έφυγα… εσυ χτυπησες με δύναμη την πόρτα του αμαξιού φωνάζοντας μου ότι δεν τελειώσαμε και έτρεξες για την Αθήνα .

#me #ελληνικο tumblr #ελληνικο μπλογκ #ελληνικο ποστ #ελληνικο ταμπλρ #ελληνικα

[siagavril]

3/5/23

Ηρθα να σε βρω στην αλλη άκρη για ένα "απλο καφέ", ή τουλάχιστον γι' αυτό ήθελα να με πείσω.

Με πήρες με το αμάξι,πήραμε καφέ,αρχίσαμε να μιλάμε για όλα τα "εξωτερικά/αδιάφορα " θέματα.Κι οι δύο αποφεύγαμε να μιλήσουμε για το "μεταξύ μας", λες κι φοβόμασταν,κι εγώ ναι όντως, αλλά ποτέ δεν καταλάβα τι φοβασαι εσυ...

Εγω,ούσα συναισθηματική, γοητευτικά από το πόσο λογικά διαχειρίζεσαι την πραγματικότητα σου....αλλά με μένα ένιωθα ότι αιφνιδιαζεσαι οχι μόνο από αυτά που σου έλεγα αλλά κι το πως εσυ αντιμετωπίζες το μεταξύ μας.

Θέλαμε κάτι το διαφορετικό, κι όσο κι αν προσπάθησα να το σταμάτησω για ακόμα μια φορά ήμουν απεναντι σου κι με έτρωγε μέσα μου που δεν μπορούσα να σε φιλήσω.

Η βόλτα συνεχίζεται κι επιτέλους αρχίζει η κουβέντα:

-Ναι

-Τι ναι;

-Στο ερώτημα σου. Ναι

-Εισαι σιγουρος;

-Δεν μπορώ να σου δώσω στο 100% αυτό που θες, αλλά θέλω να το προσπαθήσω μαζί σου. Δεν περίμενα ότι θα επεστρεφες, ούτε πως θα ήθελες να συμβιβαστεις,αλλά χαίρομαι που το έκανες. Αλλωστε δεν ερχόμουν τυχαία κάτω από το σπίτι σου...

[Με έπιασες από την μέση κι με φιλήσες.. ]

Δεν χρειάστηκε κάτι άλλο να πούμε, μου αρκούσε!

Απο τότε που με θυμάμαι,ήμουν κατά του συμβιβασμού.Πασχιζα μετα μανίας να είμαι ανεξάρτη,να μην μπαίνω σε πλαίσια κι στα θέλω τον άλλον. Πάντα προσπαθούσα για τον άλλον αλλά ποτέ έως τώρα δεν είχα μπει σε καλούπι.

Και να που τώρα μπήκα κι όσο κι αν νευριαζω/απορώ με μένα, αλλο τόσο ολοκληρωμένη νιώθω.

Δεν ξέρω που θα πάει κι αν θα βγει κάπου, αλλά μετά από χρόνια βάζω στην άκρη τα "ιδανικα" μου για κάποιον κι χαίρομαι που είσαι εσύ αυτός...

#writing #ερως #σκεψεις #ημερα #διαφορετικά θελω #συζητήση #συμβιβασμός