Tumgik
zapcultuur · 14 days
Text
Tumblr media
'Schaakbank', Oostende, 11.04.2024.
1 note · View note
zapcultuur · 14 days
Text
Als het internet plooien had, dan zou ik me ertussen willen verschuilen. Geen darkwebshit of criminele activiteit, maar elegant en discreet.
Als een toeschouwer die verhuld wordt door het duister van de theaterzaal, vervuld van het grootste respect voor wie in de schijnwerpers durft te treden.
Misschien wel wachtend op een eigen moment.
0 notes
zapcultuur · 14 days
Text
Tumblr media
'ijshuisje Martine', Oostende, 11.04.2024.
0 notes
zapcultuur · 1 month
Text
Jesus Christ! It's Friday!
Iedereen een goede vrijdag!
Gisteren nog goed gaan eten.
Zo, daar gaan we. Niets vergeten?
Kruis en kroon, ja, dat is all... Ach!
Laat ik haast de spijkers achter!
Geen probleem, daar gaan we weer.
Kom nou, weegt die balk nu méér?
En die menigte, kan die wat zachter?
Klimmen doe ik op sandalen,
waardoor ik dus drie keer val.
Dankte ik parcoursbouw al?
Hier valt echt niet te verdwalen!
Op de top blijf ik wat hangen.
Uitzicht: schoon. De sfeer valt tegen.
Mensen janken, bloed als regen:
dit is voer voor kerkgezangen.
De spons is zuur, de pijn is fel.
(Ik steek het op die laatste wijn.)
Zaterdag zal stiller zijn,
verrijzen doe ik zondag wel.
J.E.C.
0 notes
zapcultuur · 3 months
Text
De oplichtende pixels van zijn scherm voelen allen even kil, hard en vlak aan. Mocht hij kunnen, dan zou hij hen laten welven; de vormen die ze voorstellen laten opbollen en alles warm laten verzachten.
Er lijkt iemand terug te kijken. Ze lijken allemaal terug te kijken. Hun blik is streng. Hun oordeel niet mild. Terwijl hij dit schrijft weet hij dat zijn zachtmoedige verlangen verkeerd gelezen zal worden. Hij zal in zijn stuntelige verdediging zijn tederheid vergeten. Tederheid die nochtans bijna tastbaar was.
Het eenzijdige rationaliseren zal alles weer vlak, hard en kil maken. De oplichtende pixels van zijn scherm zullen noodgedwongen donker worden.
Op het nabeeld na.
0 notes
zapcultuur · 3 months
Photo
Tumblr media
An agate stone that looks like a window to the ocean.
305K notes · View notes
zapcultuur · 4 months
Text
Straks is het weer over. Alsof de voorlaatste zwaarder is dan de laatste. Gewichtiger.
En dan de bubbel van zinsbegoocheling, waarin het eind naadloos een plek in de oneindigheid vindt. Telkens weer. Een nieuwe, identieke loop.
Draai door, dronkaards, draai door.
0 notes
zapcultuur · 4 months
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
1K notes · View notes
zapcultuur · 5 months
Text
Er zijn dagen waarop ik wil vergroeien met een kussen op een bed of op een sofa. Die dagen vind ik vaak terug in december. Alsof mijn lijf dan meer vulsel nodig heeft. Of knuffelbaarder is.
2 notes · View notes
zapcultuur · 5 months
Text
Tumblr media
Antidotum tegen streepstress.
0 notes
zapcultuur · 5 months
Photo
Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media Tumblr media
It’s a Wonderful Life (1946) dir. Frank Capra
921 notes · View notes
zapcultuur · 5 months
Text
Tumblr media Tumblr media Tumblr media
Holy Motors (2012) dir. Leos Carax
19 notes · View notes
zapcultuur · 5 months
Text
Tumblr media
Mijn kleine schrijversoogskes.
Books and Bites, Dendermonde, za 2 december 2023. Foto: Hilde De Paepe.
0 notes
zapcultuur · 2 years
Video
Autumn nose :)
flickr
Autumn nose :) by Cees Via Flickr: do I smell Autumn ?
69 notes · View notes
zapcultuur · 2 years
Text
Tumblr media
"Bir tek Allah'a yük olmazsın şu kâinatta.Sığındığın her kapıda vefasızlığa mahkûmsun."
26 notes · View notes
zapcultuur · 2 years
Photo
Tumblr media
Haal de herfst in huis. Zo gaat dat in Karelië.
570 notes · View notes
zapcultuur · 2 years
Text
Herfsttriptiek
rood
Aan wiens liefde twijfelt de herfst? Het verkleuren en het ‘ze houdt van mij, hij houdt niet van mij, houden we allemaal nog wel van elkaar?’-gepluk van blaadjes: alles doet vermoeden dat dit afkoelseizoen gemaakt is voor hartensmart en vertwijfeling. We steken haardvuren aan om warmte te zoeken. We schenken rijk bier, hete thee en rode wijn om een luidruchtig verdoffend innerlijk, verdovend te bevloeien. We hollen wachtend naar een nieuw jaar, nooit toegevend dat we in feite winterslaapdieren zouden willen zijn.
oranje
Aan wiens oprechtheid twijfelt de herfst? Het strooien met buien en nazomers - meteorologische stemmingswisselingen - en de gulle aankondiging van najaarsprogrammaties in theaters en concertzalen: alles doet vermoeden dat dit wankelseizoen gemaakt is voor koffiemachinepraatjes en maskerdracht. We hebben het te druk voor diepgang. We knabbelen op koekjes, slurpen soep en stoven potjes om onze nietszeggende mond vol tanden breinloos bezig te houden. We zitten zenuwziek aan tafels, nooit toegevend dat we er in feite op of onder zouden willen liggen.
donker
In wiens twijfel gelooft de herfst? Het uitstellen van zonsopgangen tot ze niet meer lijken te zullen komen en het aarzelend opendraaien van verwarmingsinstallaties: alles doet vrezen dat dit schemerseizoen bestaat uit oorlogstrommels en bangmakerij. We kijken katten uit kalende kruinen. We blazen wolkjes, snuiven sfeer en ademen gezelligheid om maar niet te moeten voelen hoe we langzaamaan bevriezen. We rillen zo dat onze koude cocons tot isolatiecellen verstenen, nooit toegevend dat we eruit zouden moeten breken om elkaar terug te vinden.
7 notes · View notes