#wilde katten

[squishysoftmonsters]

💚About the cute alien who likes you from the Twisted Disneyland story!

Their race called Kattens come in many colors,covered in soft down with black speckles and stripes that shed like a snake's skin. They have large ears that fold when they sleep or hear loud noise. The facial structure is part human and part feline. Like their hairy ancestors,Kattens are nocturnal and sleep most of the day in a human bed on on a windowsill. They will either loaf or be in a ball.

Kattens have two sets of eyes,dominant ones close when asleep. The extra ones stay open and alert. Half of the brain responsible for autonomic functions is at rest while the half for voluntary,in a sense sleepwalking while aware of their surroundings,objects and actions.

They have four toes and four long fingers with soft bean like pads that absorb shock when jumping,landing or running. They have a very long forked tongue for tasting and cleaning themselves. Unlike cats,Kattens possess collarbones but have the ability to rotate their head to reach their backs. Their stomach is larger than a human,allowing them to survive on one large meal if they choose. The second stomach and second fur is not in use,but rather dormant in warm weather. This second stomach stores water infused with electrolytes to prepare for winter and is covered in fat to nourish their bodies until they find food and water.

Their digestion is normal in warm weather. In winter it slows down,so they can feel fuller for an extended period after they've eaten. Bathroom habits remain the same.

Their second skin that grows as fur is thick and insulated to keep them warm in the harshest of cold. Also the skin of the beans on their hands and feet become coarse and thick to endure it.

Kattens are sociable creatures and get along well with humans and coexist with other species peacefully.

They observe potential mates,and confront them when ready,with kind interactions such as one would see in dating.

Katten mating is similar to cetaceans in a log form. In this form,they are the most comfortable,and primarily mate in hiding. The penis and vaginal areas on Kattens shift in colors. A tell for readiness is vivid pink. Their penises retract when they are finished,and female's vaginal cavities end the mating phase and close.

Sometimes young male Kattens will wake up "broken". This meaning the penis has unsheathed overnight and will constantly secrete,causing what humans would call bed wetting while asleep. Young female Kattens vaginal cavites remain open in the mating phase,causing identical problems. Reasons behind this are unknown,so the young Kattens are given training pants to prevent unwanted infection and to stop betwetting. The problem corrects as a teenager onward.

Kattens are rarely born with sex organs of both genders and are left alone,as their reproductive systems and urinary tracts remain unharmed and unchanged during these rare births.

If a Katten is forcibly assaulted,the entrances have fine keratin hairs that become stiff to cut an aggressor during forcible penetration.

They adjust well to clothing with holes in the pants for the double tails,but in the wild,Kattens are naked and usually hunt on all fours. The purpose of their two tails is to warn other Kattens with certain tail signs for danger or shelter.

Kattens fight one another if they are attracted to the same female. The loser must watch the female in mating with the winner.

Kattens hiss when agitated and deject a blinding solution from a pit under their tongue to disable predators when cornered. They lack fingernails but have retractable claws for defense and are adept at using weaponry. 💚

💚Think thats about all on the cat boy.💚

#monster fucker #squishylovers #alien #alien species

[regioonlineofficial]

Op 14 november 2023 heeft het college de Dierenwelzijnsnota Westerkwartier vastgesteld. Met dit beleid werken we aan een goede kwaliteit van de leefomgeving van dieren in onze gemeente. Gezelschapsdieren, in het wild levende dieren, hobbydieren of productiedieren spelen een grote rol in ons dagelijks leven. Het is van belang dat het welzijn van deze groep ‘inwoners’ ook gewaarborgd wordt in het beleid van de gemeente Westerkwartier. Wethouder Bert Nederveen: ‘Ik vind het belangrijk dat het voor alle dieren in onze gemeente goed toeven is. In de natuur, maar ook bij mensen thuis. Met deze Dierenwelzijnsnota kunnen we het dierenwelzijn in onze gemeente bevorderen. Zelf ben ik een groot dierenliefhebber en uit ervaring weet ik dat dieren een hele positieve invloed kunnen hebben op het leven van mensen.’ In januari 2024 zal de wethouder in het kader van dierenwelzijn op bezoek gaan bij het dierenasiel Adventure in Kootstertille en dierenartsenpraktijk Tusken Diken en Feanen in Drogeham. Beide zijn verbonden aan de Dierenambulance Westerkwartier, die de opvang van zwerfdieren in de gemeente Westerkwartier regelt.  Acties Dierenwelzijnsnota Westerkwartier We willen als gemeente het dierenwelzijn in de gemeente op verschillende manieren bevorderen. Dit doen we samen met organisaties in de gemeente, maar ook met inwoners. We communiceren over het belang van tegengaan van eenzaamheid onder groepsdieren, maar ook over de kat die een gevaar is voor jonge vogels in het broedseizoen. Ook willen we de castratie-, sterilisatie-, en chipactie voor katten en poezen van minima in onze gemeente onder de aandacht brengen. De komende jaren zetten we in op het creëren van kruidenrijke bermen die aantrekkelijk zijn voor insecten. Ook brengen we de locaties in kaart waar wild vaak wordt aangereden om deze plekken veiliger te maken. En we hebben ons aangesloten bij de alliantie huiselijk geweld en dierenmishandeling om zo gezamenlijk dierenmishandeling te bestrijden. Op 13 december zal de gemeenteraad de dierenwelzijnsnota Westerkwartier tijdens de raadsvergadering behandelen.

[nihondave]

De laatste stop in Taiwan was de hoofdstad Taipei. Tegen de tijd dat ik daar aankwam, was ik al behoorlijk uitgeput. Met name mijn rechterbeen, waar ik al langer last van had, begon op te spelen. De eerste dagen dus maar zeer rustig aan gedaan en op dag 1 alleen het paleismuseum bezocht, waar het erg druk was. Ze hebben een prachtige collectie van onder meer Keizerlijke sieraden, meubilair, brons en jade, zoals op foto 1, een kool met sprinkhaan van jade. 'S-avonds kon ik het echter niet laten om toch een biertje te gaan doen. Zodoende in een karaokebar beland (de video). Soms meegezongen, maar ook de hele tijd zitten praten met een Canadese Chinees die in Shanghai woont (in de video zichtbaar met bril en paardenstaart). Hij was in een Taiwan voor een congres en andere zaken voor de universiteit waar hij werkte en bleek nagenoeg dezelfde reis als ik gemaakt te hebben. Zodoende foto's vergeleken en het over 'Mainland China' gehad. Een onderwerp dat telkens naar boven kwam als je langer met een Taiwanees (of Chinees) sprak. Het feest was ondertussen flink losgebarsten, want de volgende dag, was het dubbel tien-dag(10/10) een nationale feestdag om de omverwerping van de Qing dynastie te vieren. Ik was laat terug in het hotel.

De volgende dag geleerd dat Shiang Kai Shek, een klootzak was, die persoonlijk minstens 300 keer de doodstraf heeft bevolen. Ik stond er ook niet zo bij stil, maar tot 1987 was Taiwan een autocratische staat, een periode die bekend staat als de witte terreur. Hij heeft wel een enorm monument (foto 2) en dito beeld gekregen plus een extreem lange wisseling van de wacht ceremonie, die te lang is om hier te posten. Laten we het er op houden dat het een hoop zinloos gezwaai met geweren is.

Ondertussen had ik een collega die goed bekend is met Taiwan, gevraagd wat ik niet moest missen. Zij raadde onder andere Jiufen aan. Niet ingelezen optimistisch in een uber gesprongen totdat de chauffeur me vertelde dat de hele stad tegen een berg op lag. Auw. Desalniettemin wat rondgelopen naar onder meer het gebouw dat afgebeeld is in de bekende Japanse tekenfilm Spirited away (foto 3). De populariteit onder (binnenlandse) toeristen wordt overigens goed uitgemolken in Jiufen. 6 piek voor een bakje koffie bijv. Nadat ik halverwege de berg ook niet meer door kon, ben ik maar poesjes gaan bekijken in Houtong Cat Village. Althans ze hadden 8-9 katten (foto 4) en een verrassend interessant steenkool museum, waarin ook alles in het Engels werd uitgelegd, in tegenstelling tot vele andere musea in Taiwan.

De tijd ging hard, dus inmiddels was het al mijn laatste dag in Taiwan. Tijd dus om de laatste dingen te gaan bekijken. Dihua Old Street en Huashan creative park vielen tegen. Ik wilde nog graag een souvenir voor mijn zusje en neefje kopen, maar ik kon niks goeds vinden. Aan veel te dure theesets, suffe beeldjes of eetstokjeshouders worden ze niet blij. Het "creative park' was vrij doods, covid heeft daar misschien aan bijgedragen, Taiwanezen konden heel lang ook niet in hun eigen land reizen, in tegenstelling bijvoorbeeld tot Vietnam waar binnenlands toerisme het wegvallen van buitenlands toerisme heeft overbrugt. Sowieso heb ik het idee dat buitenlands toerisme in Taiwan nog niet heel groot is. Jammer, want het is een heel interessant land en niet jammer, want het is toch wel leuk om de enige westerling te zijn tussen alle Taiwanezen. De herdenkingshal van Sun Yat Sen (Foto 5 & 6), de eerste president van de republiek China was net als die van Shiang Kai Shek indrukwekkend. Sun Yat Sen wordt zowel in Mainland China (zoals je China in Taiwan 'moet' noemen) als Taiwan vereerd. Ik kan zijn verhaal niet kort samenvatten, maar zie Extracredits op YouTube voor zijn levensverhaal. Ook hier een zeer uitgebreide wisseling van de wacht, maar een stuk minder druk. Er was ook nog een beelden expositie, waarvan ik Yoda Boeddha (foto 7) het grappigst vond.

Als laatste activiteit heb ik, omdat ik nog niet genoeg gelopen had, Elephant Mountain beklommen. 1,2 km heuvel opwaarts via een lange, lange trap (foto 8). Het was zwaar en ik moest vaak pauzeren, maar de aanhouder wint. Normale mensen doen er blijkbaar tussen de 20 en 30 minuten over, dus mijn 40 minuten vond ik nog niet eens zo slecht. Het uitzicht was mooi, vooral toen het donker werd en de lichten van de stad aangingen. Al heb ik niet helemaal gewacht tot het pikkedonker was, wat een slimme keus was, want toen ik bijna beneden was, begon het te regenen.

Laatste avonden van een reis zijn notoir saai heb ik gemerkt. Misschien ligt het aan mij of aan het feit dat ze vaak op maandag of dinsdag vielen. Deze keer dreeg het daar ook op uit te draaien, maar toen ging ik terug naar dezelfde kroeg uit de video. Er waren niet veel mensen, maar wel Ryan en Stephenie, twee locals, die een gesprek aanknoopten. Stephenie tenminste, want Ryan zijn Engels was niet zo best. Ondertussen was er nog maar 1 barman overgebleven en hadden we met zijn drieën het rijk alleen. We vroegen dus het ene na het andere nummer aan en de barman bleek een groot fan van Bring Me The Horizon, wat ik ook goede muziek vond. Uiteindelijk overigens zelfs Kind van de Duivel van Je Broer laten draaien, wat erg grappig was want zelfs de tekst was beschikbaar. Ondertussen zaten Stephenie en ik flink te flirten, tot zichtbare irritatie van Ryan, maar dat was slechts haar beste vriend verzekerde ze me. De gesprekken gingen onder meer over haar overleden moeder en de cultuur in Taiwan. Dat zij als vrouw haar rijbewijs had, was blijkbaar bijzonder. Serieuzer dan fat werd het overigens niet en toen ze aardig dronken begon te worden, viel ze ook in herhaling en waren er inconsistenties te bespeuren. Anyway, ik denk dat het vooral bedoeld was om een punt bij Ryan duidelijk te maken. Wel werd het laat (3.00) en dat was de volgende ochtend even slikken.

Tenslotte nog wat random observaties: * ze doen ijs in bier, ik heb het vaak geweigerd. * Taiwan is een beetje een Nanny State, heel veel veiligheidswaarschuwingen, zoals bij elke roltrap dat je stevig moet staan en de reling moet vasthouden * ze denken dat we niet kunnen pinnen, het werd me keer op keer uitgelegd * ze praten inderdaad beter Engels dan Japanners, knopen makkelijker een gesprek aan en zijn erg geïnteresseerd in je * er is toerisme, maar nog niet zoveel; wel veel binnenlands toerisme * als de vuilniswagen langs komt, speelt die een jingle af en dan komt iedereen zijn vuilnis weg gooien * alleen reizen is vreemd (net als in Korea) * iedereen is aan zijn smartphone scherm geplak. Het is nog erger dan elders. Sommige mensen liepen zelfs tegen me aan omdat ze me niet zagen en op je scooter kan je voor het stoplicht natuurlijk ook nog even kijken. Overigens hebben ze ook geen situational awareness, tegen je aan lopen, is vrij standaard.

Nu door naar Okinawa (spoiler, het is niet mijn bestemming)

[dickvanas]

Rotterdam is in shock en in de war na wilde schietpartij

Stephan Sleijfer spreekt over het verlies van een geliefde docent: huisarts Jurgen Damen. Hij was volgens Sleijfer een bekend gezicht in de onderwijswereld van Rotterdam. Het eerste idee over de oorzaak van de schietpartij was een wraakactie van Fouad. Zin buurvrouw had geregeld klachten ingediend over zijn dierenmishandeling. Hij schopte en sloeg honden en katten, gooide een konijn naar buiten en stak een papagaai een stok dwars door zijn lichaam. De dames konden niet meer tegen deze geluiden.

De tweede (Tweelingdochter) dochter kwam later thuis en zag het huis in de brand staan en zag wat er binnen gebeurd was. Zij is dan ook ter plaatse ingestort. Zaterdag is er binnen een dag 40.000 euro ingezameld voor de begrafenis, zondagmiddag was dit al 100.000,- euro!

Ondertussen hebben meerdere mensen bloemen en kaarsen neergelegd bij de praktijk van Damen. Ook minister de Jonge, die Damen als huisarts had, sprak zijn medeleven uit naar de familie. Burgemeester Aboutaleb had tranen in zijn ogen bij zijn toespraak. Fouad wilde graag arts worden, daarvoor heb je een verklaring van goed gedrag nodig en dat had ie nog niet gekregen. Hij was dan ook woest op het Erasmus.

Collega’s en studenten van de donderdag doodgeschoten Jurgen Damen (43) zijn in rouw. Damen was zowel docent aan het Erasmus MC als huisarts in een praktijk in Katendrecht. „Het was gewoon een enorm sociale vent die midden in het leven stond.” Damen werkte sinds 2019 als huisarts bij Gezondheidscentrum Katendrecht. Dat centrum valt onder de Stichting Zonboog. Daar is de schok dan ook groot. „Dit is vreselijk”, reageert René Baljon, bestuurder van Zonboog. „De impact is enorm binnen onze organisatie. Collega’s zijn in shock. Ze zijn boos en verdrietig. Alle emoties vliegen door elkaar op deze gitzwarte dagen.”

Er heerst vooral nog ongeloof, vertelt hij. „Collega’s die vanochtend wakker werden – als ze überhaupt geslapen hebben – hadden toen het gevoel van: ’dit kan toch niet, dit is toch niet echt gebeurd?

Ook bij patiënten komt het nieuws hard binnen, signaleert de bestuurder. „Ze hebben bij de praktijk in Katendrecht al bloemen en kaarten achtergelaten.”

’Prima huisarts’

Volgens Baljon was Damen ’een prima huisarts’. „Hij was zo’n fijne collega binnen ons team. Altijd was hij begaan met de patiënten, echt een aimabele en betrokken collega. Net zoals hij dat was met het onderwijs en kennisoverdracht naar nieuwe aanstaande collega’s.”

Damen deed enkele jaren geleden ook mee aan de Roparun. Baljon: „Het was gewoon een enorm sociale vent die midden in het leven stond en begaan was met goede doelen. Hij voerde zijn vak met passie en plezier uit. Onze gedachten en medeleven gaan uit naar zijn familie en vrienden en naar de andere slachtoffers, betrokkenen en nabestaanden.”

De huisartsenpraktijk op Katendrecht blijft voorlopig voor het grootste deel dicht. „De meeste patiënten worden voor vrijdag en maandag afgebeld”, stelt Baljon. Patiënten die snel ergens terecht moeten, kunnen bij andere praktijken van Zonboog terecht.

’Donkere deken’

Tegelijkertijd kijken de medewerkers in Katendrecht wat ze nog wél kunnen doen qua patiëntenzorg. „Hoewel het verdriet groot is, zitten sommigen ook in de actiemodus. Sommige dingen moeten gebeuren en het kan ook afleiding geven om toch aan het werk te gaan. Al ligt er wel een heel donkere deken overheen.”

Damen begon in 1999 aan zijn studie Geneeskunde en rondde die volgens zijn LinkedIn-pagina in 2005 af. Los van zijn werk als huisarts werkte Damen als docent aan het Erasmus MC. Hij was hoofd van de sectie studentenonderwijs en de afdeling huisartsgeneeskunde. Zijn onderwijs richtte zich daarnaast op anamnese, lichamelijk onderzoek en klinisch redeneren in kleine groepen, in zowel de bachelor als de master geneeskunde.

Tijdens een les daar ging het donderdagmiddag afschuwelijk mis. De politie vermoedt dat verdachte Fouad L. een lokaal binnendrong en daar vervolgens gericht op Damen schoot. Hij overleed kort daarna.

’Passie’

Studente Lotte kende Damen goed. „Het was echt een van mijn favoriete docenten. Hij had altijd zo veel passie voor zijn vak en kon de stof goed uitleggen. Altijd nam hij de tijd voor je.” Ze zucht. „Ik begrijp gewoon echt niet waarom je het op hem zou hebben gemunt.”

Ook vanuit het Erasmus MC wordt geschokt gereageerd op de dood van Damen. „Ons diepe medeleven gaat uit naar de nabestaanden van de slachtoffers die donderdag zijn gevallen. De gebeurtenissen hebben grote impact op onze medewerkers, bezoekers en patiënten.”

Dankwoord

In 2019 promoveerde Damen op de diagnose en prognose van heup- en knieartrose in de huisartspraktijk. In het dankwoord richt hij zich tot zijn dochter. „Het is eindelijk zover, we trekken onze mooiste kleren uit de kast, nemen een dag vrij, hangen de slingers op en vieren een feestje. Het is een wonder om te zien hoe je ouder en wijzer wordt: ik geniet van je. Ik ben trots om je vader te zijn.”

Ook bedankt hij zijn vrouw. „Misschien was het met jouw onuitputtelijke energie eerder af geweest. Waarschijnlijk hadden we die energie dan toch geïnvesteerd in vakanties en andere dingen die het leven mooi maken. Dank voor je geduld. Met jou is de wereld mooier. Ik hou van je.”

Nazorg

Om alle betrokkenen – medewerkers, bezoekers én patiënten – nazorg te geven, heeft Slachtofferhulp een speciaal nummer geopend: 0900-0101. Psychosociale hulpverleners van het Erasmus MC zullen eveneens zorgen voor nazorg voor collega’s die daaraan behoefte hebben. Voor studenten is er ook nazorg. Zij zullen vrijdag bij elkaar komen om na te praten. Al het onderwijs op de locatie Erasmus MC is voor vrijdag geschrapt.

De zorg in het Erasmus MC gaat vrijdag wel door, meldt het ziekenhuis. „Mensen die een afspraak hebben op de polikliniek, kunnen gewoon komen.”

Vriendinnen van Marlous (39), die donderdag in Rotterdam in haar woning werd doodgeschoten, zijn in shock en rouwen om het verlies van de vrouw. „Ik kan het gewoon niet geloven”, zegt een vriendin met wie ze in Brabant opgroeide. Vertwijfeling en zelfs grote boosheid zijn er ook bij de vrouwen over de verdachte, buurman Fouad L. (32). „Er lagen al veel meldingen over deze man bij de verhuurder en bij de politie over het martelen van dieren. Marlous was doodsbang voor die man. Iedereen was bang voor hem.”

Vier keer

De bovenbuurvrouw hoorde donderdag schoten. „Vier keer. En daarna schreeuwen en huilen.” In het huis zou volgens de vrouw en Marlous binnen zijn.

De politie Rotterdam wil er vrijdagochtend niet op ingaan of er naast de slachtoffers nog andere mensen in huis waren.

Marlous, de 14-jarige dochter, een van een tweeling zoals burgemeester Aboutaleb donderdagavond in het tv-programma Op1 vertelde, werd neergeschoten, en overleed later in het ziekenhuis aan haar verwondingen. Fouad zou na het schieten brand hebben gesticht in de woning en zou daarna volgens getuigen op de fiets naar het Erasmus MC zijn gereden. Daar zou hij de docent hebben doodgeschoten in een van de leslokalen.

Het is wreed en niet te bevatten, zeggen de vriendinnen van Marlous die achterblijven met inktzwart verdriet. (Red. dat ben ik helemaal met jullie eens!

(Door Dick van As)

[langsdewittewolken]

Wilde katten, draken, monsterlijke vogels … niet alleen in tempels maar ook op doorsteekjes.

We leren dat hindoes tussen 6pm en 7pm de kinderen binnen houden omdat de geesten dan dwalen. Het is het uur waarop wierook aangaat, de altaartjes bijgevuld worden, vuurtjes gestookt worden en overal het licht alvast aangaat. Klaar voor het donker dat niet lang talmt.

#Bali #ritueel

[iklees]

De kat die de hoofdrol speelde / Lilian Jackson Braun

De kat die #12

Na de laaste voorstelling viert de toneelclub van Pickax feest in de omgebouwde appelschuur waar 'Qwill' sinds kort woont. Als iedereen is vertrokken, zit de regisseur nog doodgeschoten in zijn auto. Regisseur en schoolhoofd VanBrook was getalenteerd maar alom gehaat om zijn arrogante en betweterige gedrag, maar een echt motief is er niet.

Qwilleran hield van de uitdaging. Hij hield wel van rondsnuffelen en had een talent voor het loskrijgen van informatie uit verlegen of terughoudende sprekers. Hij herinnerde zich de brief van Fiona Stucker. Als VanBrook de toneelclub een paar honderd dollar lichter wilde maken, had hij in het verleden misschien wel meer misdaden gepleegd, grote of kleine: verduistering, een slimme financiële fraude, een succesvolle belastingontduiking. Hij had het lef en de hersens om dergelijke dingen met succes te doen. Het smokkelen van Oosterse schatten zou hem wel aanstaan, zowel intellectueel als esthetisch gezien. Wat zat er in die honderden dozen op de tweede verdieping van dat vreemd ingerichte huis van hem? Toen Qwilleran de schuur naderde, hoorde hij het jammerende welkom van de katten, en dat bracht hem op een andere vraag: op de avond van het feest, toen Koko zo intens naar het hoofd van VanBrook staarde, voelde de kat toen soms aan dat hij een twijfelachtige speculant was? Voelde hij een misdadig brein? hoe vergezocht het ook kon zijn, gezien de capaciteiten van dat opmerkelijke dier was het niet geheel onmogelijk. Aan de andere kant moest Qwilleran toegeven dat Koko misschien naar hem had zitten kijken omdat hij zijn haar als vals herkende.

Gezellig; niet echt een detective, want er wordt niet gespeurd, hooguit op het einde wat toevallige informatie aan elkaar geknoopt. Met een beetje hulp van een paar katten. Niet zo leuk als de Mrs Murphy reeks.

#Lilian Jackson Braun

[hetbuitengenieten]

Tjiftjaf… tjiftjaf… 

Oh, wat een ontdekking heb ik gedaan. Zo mooi en spannend.

Als je de renovatie en aanbouw van ons huis hebt gevolgd, dan weet je hoe het huis geworden is en hoe de achterkant eruitziet. De achterkant is mooi open met veel glas. Het idee van het ontwerp was om buiten met binnen te verbinden, heel hip, en fijn.

Het heeft gewerkt, want het is een heerlijke plek om ’s ochtends koffie te drinken. Wat ook heel fijn is, is dat het huis in de winter opwarmt met zonnewarmte en het in de zomer heerlijk koel is door de grote hoeveelheid bomen die in onze bostuin staan. Want dat kun je onze tuin wel noemen, een bostuin.

Er is altijd wel iets te zien. Vooral in de lente vindt er een metamorfose plaats. Kunnen we in de winter tot bijna achterin de tuin kijken, in de lente verandert de tuin in een groene oase. Dan beperkt ons uitzicht zich tot de kruidentuin. 

Die kruidentuin is het toneel van een klein wonder. Een tjiftjaf-echtpaar is een nestje aan het maken onder het groeiende zevenblad. Al een aantal keer zag ik een stelletje tjiftjaffen voor het raam van onze ochtendkoffie-plek langs vliegen. Ze zijn heel klein, tussen een winterkoninkje en een mus in, en een beetje grijzig, maar oh zo schattig. Ik hoor ze al jaren geluid maken in de tuin, maar ze zien was nog niet zo makkelijk. Blijkbaar moesten ze aan ons wennen, want nu zie ik ze heel vaak. 

Ik heb gegoogled hoe tjiftjaffen hun nesten maken en dat blijkt dus op de grond te zijn. Ongelooflijk dat ze daarvoor de kruidentuin hebben uitgekozen. Het zevenblad staat nu ongeveer 20cm hoog. We maken er wel eens heerlijke pesto van, of roeren het door de pasta. Heel lekker. Maar voor ons de komende tijd dus geen zevenblad meer. 

Zevenblad is best een nuttige plant. Naast dat je het kunt eten, zijn de schermbloemen gewild bij wilde bijen. En nu bouwt een tjiftjaf er ook nog eens zijn nest. 

En wie zich zorgen maakt bij het zien van een snoozing Piet… onze katten hebben sinds maart huisarrest. Dat is ieder jaar zo tot het broedseizoen is afgelopen. 

Wordt vervolgd.

Het Buitengenieten | 20 april 2023

#hetbuitengenieten #ecologischtuinieren #voeselbos #tinyfoodforest

[catandwood22]

Hoe u een Natuurlijke Krabpaal Voor uw Achtertuin Kunt Bouwen

De voordelen van natuurlijke krabpalen zijn legio. Ze bieden uw huisdier een veilige, gezonde en comfortabele plek om te krabben. In tegenstelling tot andere soorten krabpalen, zijn natuurlijke krabpalen niet giftig voor uw huisdier.

Krabpalen van hout zijn de meest populaire krabpaal omdat ze duurzaam en makkelijk schoon te maken zijn. Hout is ook makkelijk in stukken te zagen wanneer het te versleten is en vervang je eenvoudig door een nieuw exemplaar.

Design krabpalen zijn er in verschillende vormen en maten die passen in elke kamer of ruimte in je huis of kantoor.

Hoe kies je je eigen ontwerp voor je natuurlijke krabpaal?

Een van de meest gestelde vragen die veel mensen stellen, is hoe ze het juiste ontwerp voor hun natuurlijke krabpaal kunnen kiezen. Er zijn veel opties en het is moeilijk om te weten welke het beste bij uw behoeften past.

In dit artikel zal ik je helpen de perfecte natuurlijke krabpaal te vinden voor jouw behoeften door enkele tips te geven over hoe je een ontwerp kiest en naar welke kenmerken je moet zoeken in een natuurlijke krabpaal.

Een van de belangrijkste factoren waarmee u rekening moet houden bij het kiezen van een ontwerp, is of het al dan niet past bij uw behoeften en uw budget. U moet ook overwegen hoe vaak u van plan bent het te gebruiken, of u al dan niet honden of katten heeft en of u allergieën heeft.

Hoe u een natuurlijke krabpaal voor uw achtertuin kunt bouwen

Een natuurlijke krabpaal voor in je achtertuin is een goed idee voor je katten en honden. Ze zullen genieten van het gezelschap van de post, die zal dienen als een plek om te rusten en te spelen. Het hout kan worden gebeitst zodat het past bij de kleur van uw huis.

Krabpalen zijn er in verschillende maten, vormen en ontwerpen die bedoeld zijn om katten of honden aan te trekken. Sommige mensen maken hun eigen krabpalen van bomen of boomstammen, terwijl anderen kiezen voor in de handel verkrijgbare krabpalen van hout of metaal.

De meeste in de handel verkrijgbare krabpalen worden geleverd met een sisaltouw waar katten dol op zijn omdat het aanvoelt als schuurpapier op hun pootjes. Het is belangrijk om te weten dat deze krassen niet schadelijk zijn voor de meubels die je in huis hebt staan.

Conclusie: hoe natuurlijke krabartikelen u kunnen helpen kattenurine binnen enkele seconden kwijt te raken!

Er zijn veel manieren om van kattenurinegeur af te komen. Eén manier is om een natuurlijke krabpaal van hout te gebruiken met een ontwerp dat helpt bij het verwijderen van geuren.

Natuurlijke krabartikelen:

Krabpalen van hout zijn een van de meest effectieve manieren om van kattenurinegeur af te komen. Ze helpen door uw kat een oppervlak te bieden om te krabben, wat op zijn beurt de geur zal verwijderen uit het gebied waar ze hebben gekrabd.

De design krabpaal is speciaal ontworpen voor katten, zodat ze er gemakkelijk aan kunnen krabben zonder zich te bezeren of te beschadigen. Het heeft ook een aantrekkelijk ontwerp dat urenlang vermaak zal bieden voor uw katachtige vriend! 

Catandwood is een krabpaal gemaakt van hout. Het is bedoeld als natuurlijke krabpaal voor uw kat. Het ontwerp bestaat uit een boomstam en heeft bovenaan twee palen die bedoeld zijn om te worden gekrast.

Dit product is ontworpen door een kunstenaar die iets wilde creëren dat katten zou aanmoedigen om te krabben aan natuurlijke materialen in plaats van aan hun meubels of andere voorwerpen in huis. Dit komt omdat katten hun klauwen scherp en gezond moeten houden om het evenwicht, de behendigheid en het algehele welzijn te behouden.

Krabben is een natuurlijk en instinctief gedrag van uw kat. Katten krabben al eeuwenlang en krabpalen zijn een natuurlijk onderdeel van de levensstijl van katten.

De complete gids voor natuurlijke krabpalen en het ontwerpen van je eigen krabpalen.

Krabben is een natuurlijk en instinctief gedrag van uw kat. Katten krabben al eeuwenlang en krabpalen zijn een natuurlijk onderdeel van de levensstijl van katten. Krabben is niet alleen een oefening om hun klauwen scherp te houden - het is ook hun manier om territorium af te bakenen, om te gaan met andere katten en om stress te verminderen. Als je ze geen goede krabvlakken geeft, zullen ze iets anders vinden om te doen - meubels of zelfs jij!

Wat is een natuurlijke krabpaal?

Katten brengen hun tijd vaak door met krabben aan oppervlakken, meubels en zelfs aan de muren. Hoewel een krabpaal geen noodzaak is voor katten, zijn ze geweldig voor urenlang vermaak en lichaamsbeweging.

Een natuurlijke krabpaal is een houten ondergrond die in elk huis of tuin terug te vinden is. Katten krabben graag aan deze oppervlakken omdat ze ruw zijn en natuurlijke vezels hebben waardoor ze ideaal zijn voor de raspende klauwen van de kat.

Er zijn veel soorten natuurlijke krabpalen zoals boomstammen, houten panelen of houten boomstammen. Ze zijn in elke vorm en maat te vinden, afhankelijk van wat uw kat er graag mee doet.

[deknutseljuf]

Free Dice 🎲 coloringpages. Find 44 free coloring pages on my blog! 🇳🇱 Dobbelen én kleuren inéén? Het kan met deze leuke dobbelplaten! Keuze uit 44 verschillende! Een leuk tussendoortje voor thuis of op school. Alle printables zijn te vinden in PDF op mijn blog. Wil je de klikbare link per pb ontvangen, laat het dan in de reacties even weten. Dit zijn de 44 beschikbare dobbelkleurplaten: Deel 1: Vogels 1, Vlinders, Valentijn, Pasen, Jonge dieren, Insecten, Honden, Katten, Kinderen, Eenhoorns, Carnaval, Auto's, Dinosaurussen, Wilde dieren, Tweeteken klanken 1 + 2. Deel 2: Bakker, Brandweer, Oceaandieren, Bijen, Baby 1 +2, Vervoer 1 +2, Cijfer 1-6, Jarig, Holland, Paarden, Fruit, Groente, Ziek zijn, Schoonmaken Deel 3: Bomen 1 +2, Bladeren, Planten 1 +2, Moestuin, Diersporen, Vogels 2 +3, Schelpen, Bergen, Het weer. Zoek je andere thema’s, laat het dan ook gerust in de reacties weten! #deknutseljuf #kleurplaten #dobbelplaten #dobbelkleurplaten #creametkids #dobbelen #dobbelspel #lekkerkleuren #gratisprintables #dobbelspelletjes #leuktussendoortje #leuktussendoorproject #spelletje #spelletjes #gratiskleurplaten #kinderactiviteiten #dice #dicecoloring #coloringpage #coloringpages #colouringforkids #coloringpagesforkids #freecoloringpage #dicegame #lekkerkleuren #creatiefmetkinderen https://y.is/Y3O12 (ask for easy clickable link in the comments) (bij The Netherlands) https://www.instagram.com/p/CbTLtNIrk9x/?igshid=NGJjMDIxMWI=

#deknutseljuf #kleurplaten #dobbelplaten #dobbelkleurplaten #creametkids #dobbelen #dobbelspel #lekkerkleuren #gratisprintables #dobbelspelletjes #leuktussendoortje #leuktussendoorproject #spelletje #spelletjes #gratiskleurplaten #kinderactiviteiten #dice #dicecoloring #coloringpage #coloringpages #colouringforkids #coloringpagesforkids #freecoloringpage #dicegame #creatiefmetkinderen

[inge-universe]

#kattenfeelgood #kattenavonturen Marlen Visser - Kat in de stad @marlenvisser #marlenvisser @koosje_katindestad #katindestad #Koosje #katkoosje Wie heeft dit boek al gelezen? Wat vond je er van? ............ Bedankt voor het #recensieexemplaar #leesexemplaar Marlen ............ #mijnmening #review #recensie Kat in de stad is geschreven door 1 van de "moordwijven" nl de thrillerauteur Marlen Visser. Ik ben gek op katten en hun heerlijke eigenwijze karakter. Dus toen ik deze voorbij zag komen, wilde ik hem uiteraard lezen. Het boek bestaat uit korte verhalen met alledaagse onderwerpen. Waar Koosje aka Annabel aka Poes haar eigen kijk op heeft en deze ook zeker niet onder stoelen of banken steekt. Ik ben gek op Koosje. Wat een schattig eigenwijs beest. Heerlijk hoe ze deze situaties op haar eigen manier becommentarieert. Heel herkenbaar voor iedere #katteneigenaar en een #mustread voor #kattenliefhebbers Vlot, herkenbaar, humoristisch geschreven. Ik zat regelmatig met een glimlach op mijn gezicht. Ik hoop stiekem op een vervolg met meer verhalen. De foto's zijn erg mooi en leuk als extraatje. Minpuntje ..... te kort 😻 4⭐ ............ Inhoud: Lapjeskat Koosje is tegen wil en dank in de stad terechtgekomen, bij het jonge stel Joost en Kathleen. Vanaf dat moment kijk je mee door de ogen van Koosje die zich verwondert over haar nieuwe leven in de stad. Thuiswerken lijkt in de verste verte niet op het zwoegen van de boer, bij wie ze voorheen woonde. En hoe kan ze ontsnappen aan de afvalwoede van Kathleen die in haar gedrevenheid het hele gezin meesleept? Herkenbare en actuele problemen, zoals slapeloosheid en ongewenste intimiteiten, probeert Koosje op geheel eigen wijze op te lossen. ............ #bookstagrammer #bookstagram #bookstagramnl #bookstagrammers #boekstagram #dutchbookstagram #dutchbookstagrammers #dutchbookstagrammer #boekenwurm #booktrovert #feelgood #feelgoodinsta #kattenliefde #kattenboek #bookmail #boekenpost https://www.instagram.com/p/CgHfJCMIwdb/?igshid=NGJjMDIxMWI=

#kattenfeelgood #kattenavonturen #marlenvisser #katindestad #koosje #katkoosje #recensieexemplaar #leesexemplaar #mijnmening #review #recensie #katteneigenaar #mustread #kattenliefhebbers #bookstagrammer #bookstagram #bookstagramnl #bookstagrammers #boekstagram #dutchbookstagram #dutchbookstagrammers #dutchbookstagrammer #boekenwurm #booktrovert #feelgood #feelgoodinsta #kattenliefde #kattenboek #bookmail #boekenpost

[richexclusive]

De meest exclusieve en meest luxueuze Kopi Luwak ter wereld. . We zijn officieel gecertificeerd door het ministerie van landbouw namens de Indonesische Republiek. . WHY onze Kopi Luwak zo uniek is? De meest exclusieve koffie ter wereld, hebben we nog luxueuzer gemaakt. Wij, @rich_exclusive_coffee importeren rauwe ongebrande Kopi Luwak bonen uit Bali, de zogenaamde ‘groene bonen’. Deze bonen zijn afkomstig van 100% wilde civetkatten. De katten zwerven vrij rond in een groot reservaat op Bali en eten de koffiekersen van nature. Nadat de civetkat zich heeft ontdaan van de koffiebonen, worden de bonen gebrand bij een hoog aangeschreven branderij in Nederland. Zij zijn in staat om het beste brandprofiel uit de boon te halen met behulp van een geavanceerde computergestuurde brander. Wij zorgen er dan ook voor dat deze bonen gebrouwen kunnen worden met een Barista machine en een volautomaat. Dit is uniek! Wij bieden dan ook exclusief de hoogst mogelijke kwaliteit Kopi Luwak en leveren deze met de hoogst mogelijke service in een luxe geschenkdoos en zijn gespecialiseerd in snelle wereldwijde verzending. . Onze originele Kopi Luwak is beoordeeld met ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ op TrustPilot en Google Reviews én we zijn ook gecertificeerd door Trusted Shops 📑✅. . Exclusief cadeau nodig? > wij bieden een luxe geschenkverpakking met de cadeauverpakkingsservice bestaande uit een zwarte luxe doos en gouden strik 🎁. . Wij wensen u een prettige ervaring tijdens het winkelen in ons online koffieparadijs. Founders; Richard en Sigrid van Wijngaarden . #kopiluwak #kopiluwakofficial #specialtycoffee #excellentcoffee #balicoffee #bali #biologisch #biological #quality #luxury #exclusive #exclusivelifestyle #civetcoffee #worldwide #jetset #luxe #jetsetter #luwakcoffee #loewakcoffee #coffeeroaster #coffeelover #coffeeblogger #coffeegram #luxurious #present #presentideas #cadeautip #gift #giftbox #giftideas (bij WTC Rotterdam - World Trade Center Rotterdam) https://www.instagram.com/p/CgEU3NOqKP0/?igshid=NGJjMDIxMWI=

#kopiluwak #kopiluwakofficial #specialtycoffee #excellentcoffee #balicoffee #bali #biologisch #biological #quality #luxury #exclusive #exclusivelifestyle #civetcoffee #worldwide #jetset #luxe #jetsetter #luwakcoffee #loewakcoffee #coffeeroaster #coffeelover #coffeeblogger #coffeegram #luxurious #present #presentideas #cadeautip #gift #giftbox #giftideas

[funnyinenochian]

My cat has no self respect

#kitten katten #Charles #about me #Alex's wild life

[helis123]

Warriors er en bokserie, skrevet av en forfattergruppe under synonym navnet Erin Hunter. Denne anmeldelsen fokusere på første boken i serien kalt «Warriors #1: Into the Wild», publisert 21. januar 2003 av HarperCollins. Bokserien er en bestselger innfor unge barn litteratur og har blir oversatt til flere ulike språk.

Boken handler om Rusty, en huskatt som lengter ut til skogen bak huset. Han har hørt historier om ville katter som bor sammen i disse skogene, hvor de sloss med livet sitt for å overleve. Men en kveld våger Rusty å utforske skogen når han får sansen av en skogmus. Mens Rusty utforske det ukjente området, blir han overfalt av en villkatt. Han klarer å riste villkatten av seg, før han spinner seg rundt klar til å angripe katten. Villkatten blir overasket over Rusty sitt mot å introdusere seg som Graypaw. Graypaw forteller Rusty om hvordan han trener seg opp til å bli en kriger av Tordenklanen, samt hvordan klanen hanns mangler flere krigere. Plutselig kommer det to nye katter som introdusere seg selv som Lionheart, mentoren til Graypaw, og Bluestar lederen av klanen. Bluestar spør Rusty om han vil bli en del av klanen, siden de trenger flere krigere med stort mot som han. Bluestar gir Rusty en dag til å finne ut om han vil bli med.

Etter å ha tenkt over det, bestemmer Rusty seg for å forlate livet med husmoren og bli en del av klanen. Rusty møter opp med Lionheart som leder han inn i skogen. Rusty blir ledet inn i en åpning med masse katter, hvor kattene lever i harmoni med skogen. Bluestar introdusere Rusty til klanen, som er nykjærrig på den nye katten. Men ikke alle enig om å tillate en huskatt i deres klan og Rusty må bevise at han har evnene til å være en villkatt. Rusty blir utfordret av en villkatt og igjen blir overfalt. Under kampen blir halsbåndet til Rusty revet av, og han klarer å færre opp øret til villkatten. Dette er nokk til å overtale Bluestar og Rusty får navnet Firepaw. Men seremonien blir brått avsluttet når en ung svart katt løper inn i åpningen, utmattet og frykt i blikket. Før katten svimer av, klarer han bare å so «Redtail… is dead!» og bakfra bærer en svær villkatt på liket av et annet katt.

Boken følger da Firepaw sin vei til å bli en kriger av Tordenklanen, men når han lærer en viktig hemmelighet blir det vanskeligere å følge koden til klanen. Klarer Firepaw å overleve det harde livet som kriger, eller må han sloss for å holde seg i live.

Jeg vil anbefale denne serien for unge barn i alderen av 14år og oppover og samt ungdommer som ser etter noe nytt. Dette bokserien kan være litt voldelig og ta opp tynge temaer som fører til en rik bok med konflikter, forbudt kjærlighet og spennende historie som fanger opp leseren i denne verden fylt med små katter.

Bilde fra: https://warriorcats.com/books/into-the-wild 

#book reviev

[stichtingspots]

Against all odds (tegen alle verwachtingen in)

Persoonlijke terugblik op 12 jaar strijd tegen de fokindustrie van leeuwen in Zuid-Afrika (door SPOTS oprichtster Simone Eckhardt)

Gisteren zag ik dit filmpje waarin de verantwoordelijke Minister Creecy van Zuid-Afrika het einde van de fokindustrie van leeuwen in haar land aankondigt, afgelopen zondag 2 mei 2021. Ik kan eigenlijk niet goed verwoorden wat dit met mij doet. Een jarenlange strijd tegen deze industrie, vanuit Nederland gevoerd door SPOTS, samengevat in minder dan 1 minuut. Een fokindustrie die door Jabula een gezicht kreeg en waarover ik hier eerder al een blog schreef.  

Foto: leeuw Jabula die de fokindustrie van Zuid-Afrika een gezicht gaf. Copyright foto: Armand Gerben

In 2009 stuitte ik voor het eerst op het verschijnsel canned hunting. Ik las het verhaal van een leeuwin, de Dark Lioness genoemd. Die voor de ogen van haar welpen werd afgeschoten door een jager. Dat deed hij op slechts enkele meters afstand waarbij zij niet kon ontsnappen omdat ze was opgesloten in een kleine ruimte; het kenmerk van canned hunting. Toen de jager triomfantelijk haar hoofd omhoog hield, drupte de moedermelk nog uit haar tepels. Haar welpen bleven op enkele meters afstand naar hun moeder roepen; het brak mijn hart. Dit alles werd vastgelegd in een undercover reportage uit, schrik niet, 1997! Mijn mond viel open. Ik besloot me te verdiepen in de materie. Niemand in die tijd was bezig met dit onderwerp, op 1 organisatie na. Dat was International Campaign Against Canned Hunting. Ik kwam erachter dat het vooral de toerist en vrijwilliger waren die deze industrie voeden. Daar werd het meeste geld verdient; de canned hunting was slechts het eindstuk. Met die kennis besloten wij als SPOTS een lobby te gaan voeren in de Nederlandse reisbranche. Wat zijn we in eerste instantie tegengewerkt…… We kregen vragen als ‘bewijs maar dat het geknuffelde leeuwtje eindigt in de jacht’. Geen reisorganisatie was bereid excursies naar knuffelfarms, waar mensen selfies konden nemen met jonge leeuwen welpjes of met een leeuw konden wandelen, uit hun aanbod te halen. Het leidde tot de ontwikkeling van een nieuwe website, knuffelfarms.nl, waarbij we alle informatie over dit onderwerp verzamelden. 

Foto: de Dark Lioness die in 1997 werd afgeschoten in canned hunting, vastgelegd in een undercover reportage. Het was de eerste keer dat deze industrie zo werd blootgelegd

Ik kan niet eens meer tellen hoeveel persberichten we als SPOTS hebben uitgestuurd over dit onderwerp. Geen journalist die zich druk maakte om het dierenleed achter de interactie; het welpje dat al vaak net na geboorte bij zijn moeder wordt weggerukt. Geen journalist die vragen stelde bij de hoge aantallen gefokte leeuwen, maar liefst 8.000 in die tijd. Niemand die zich afvroeg waar de schattige welpjes bleven bij het ouder worden. Van 1 journalist kreeg ik terug ‘het verhaal is te complex’. Een andere opmerking was ‘lastig verhaal want de welpjes zijn zo schattig. Hoe kan dat slecht zijn’.

Foto: knuffelen met leeuwen wordt vaak gezien als ‘schattig’. Veel willen het dierenleed achter dit soort interacties niet zien 

Na enkele jaren kwam de eerste grote doorbraak. Door toedoen van reisorganisatie TUI, waar ik ze eeuwig dankbaar voor blijf, kon ik namens SPOTS aanschuiven aan de tafel van de Nederlandse reisbranche, de ANVR. Daar ontstonden richtlijnen voor excursies met dieren en hier konden wij de grote katten naar voren brengen. Na publicatie van de richtlijnen in 2016, waarbij excursies met wilde katten in de ban werden gedaan, werd en wordt het voorbeeld van Nederland langzaam aan wereldwijd gekopieerd in de rest van de wereld. Zelfs in Zuid-Afrika waar de reisbranche de Nederlandse richtlijnen min of meer kopieerde. Campagnes wereldwijd, in Nederland door SPOTS, leidden meer en meer tot bewustwording bij toeristen en bezoeken aan knuffelfarms namen gestaag af. We ontwikkelden zelfs een tv-stopper over dit onderwerp. Mede door deze internationale druk werd ook de Regering van Zuid-Afrika onder druk gezet.

Net toen ik dacht ‘ons werk op dit onderwerp is klaar’ werd in 2016 duidelijk dat Zuid-Afrika ging inzetten op de export van skeletten van deze gefokte leeuwen. Een nieuw verdienmodel. Ik stuurde persbericht na persbericht over de gevaren hiervan voor de wilde leeuw. Het was het begin van onze strijd tegen traditionele Chinese medicijnen (TCM) waar deze leeuwen voor worden ingezet. De media had er, op een enkele uitzondering na, geen interesse in. In 2018 besloten we dat we dan maar een lobby in de politiek moesten voeren op dit onderwerp. En ook hier stuitten we op veel barricades (nog steeds). TCM blijkt hooglijk politiek en de meeste partijen willen het niet expliciet benoemen. Ondanks het feit dat de vraag vanuit TCM leidt tot een enorme illegale handel in wilde dieren. Die op haar beurt weer leidt tot uitsterving van diersoorten. Met de jaren zagen we steeds meer stroperij op wilde leeuwen door deze vraag; deze leeuwen werden onder de legale handel van leeuwen uit Zuid-Afrika mee verhandeld. Toen we in de politiek probeerden dat Nederland zich binnen CITES moest uitspreken tegen deze export, kregen we als antwoord dat dit ‘een interne aangelegenheid, van Zuid-Afrika zelf, was’. Pas toen door onze lobby Dion Graus een motie hiertoe indiende, kwam er beweging voor de leeuw.

Foto: skeletten van leeuwen zijn zeer geliefd in TCM, ze dienen als vervanging voor de tijger. Copyright foto: Blood Lions

Weggezet als activist, greeny, als iemand die er geen verstand van heeft. Met alle horrorverhalen over de leeuwen slachterijen en verrotte leeuwen karkassen in het veld op mijn netvlies. Slapeloze nachten heb ik ervan gehad. En in 1 minuut wordt nu bevestigd; nee, SPOTS was niet gek. Deze handel in leeuwen was en is wel degelijk funest voor de wilde leeuw. In een minuut wordt alles opgesomd waarbij je feitelijk denkt: waarom in hemelsnaam nu pas. Hoeveel leeuwen, gefokt en wild, zijn er niet over de kling gegaan. Hoeveel dierenleed is er niet geweest, hoeveel schade is er niet ontstaan bij de al met uitsterven bedreigde leeuw. Waarom pas na tientallen jaren deze conclusie.

Dat is 1 kant van het verhaal. Er is ook een andere kant. Het geeft namelijk ook hoop. Allereerst geeft het aan dat kleine organisaties zoals SPOTS, zonder lobbyisten en hulp van media, slechts gewapend met een club passievolle vrijwilligers EN achterban die dit mogelijk maakt, succes kunnen behalen. Het geeft ook aan dat als partijen samenwerken, en in dit onderwerp vonden dierenliefhebbers, natuurorganisaties, reisondernemingen en jagers elkaar, er heel veel mogelijk is. Het doet pijn in mijn hart dat er zoveel dieren niet zijn gered alsook dat veel dieren nog zullen sterven in het ‘uitfaseringsproces’. Maar het geeft enorme voldoening dat we weten dat deze vreselijke industrie, zal stoppen. Against all odds…..

Foto: dit beeld van farms waar tientallen leeuwen worden gehouden, zal tot geschiedenis gaan horen

Wat nu overblijft is onze strijd tegen TCM; althans voor dat gedeelte waarbij wilde dieren gebruikt worden. Het is en blijft ongelooflijk dat er wereldwijd een ontstellende handel is in allerlei wilde dieren veroorzaakt door maar 1 factor; de vraag vanuit Azië naar specifieke dieren voor 'medicijnen'. De angst slaat om mijn hart als ik zie hoe China langzaam aan de wereld verovert. En hoe in dat kielzog, dieren op grote schaal verdwijnen. Het is mooi dat Zuid-Afrika nu besloten heeft dat zij niet langer skeletten van leeuwen gaat exporteren. Maar nog steeds is er geen land, geen grote organisatie zoals een Wereldgezondheidsorganisatie of CITES, geen politieke partij die klip en klaar zegt: TCM is prima maar stop met het gebruik van wilde dieren in dit soort medicijnen.

Wij laden ons dus op voor deze volgende stap. Ik mag alleen maar hopen dat deze strijd ook niet 12 jaar gaat duren. Want helaas hebben veel dieren zoals pangolins, neushoorns, tijgers, luipaarden, jaguars en leeuwen, die tijd niet meer…..

De weg was lang en soms heb ik gewanhoopt. Enkele organisaties en personen zijn tijdens die weg van enorm belang geweest zoals TUI (Elise en Melvin), Inge (Saxion University), Maaike (Stenden University), ANVR (Gerben), Paul (Telegraaf), Nique (Hart voor Dieren), Mark (Columbus) en Dion (Partij voor de Vrijheid). En last but not least; onze vrijwilligers EN achterban die altijd in ons zijn blijven geloven. Dank jullie wel, vanuit de grond van mijn hart. 

Lees meer over ons werk op stichtingspots.nl of op knuffelfarms.nl 

#Fokindustrie leeuwen #tcm #leeuw #spots #canned hunting #knuffelfarms

[wankelbaar]

RULES: Answer 20 questions then tag 20 blogs you want to get to know better.

Thank you for the tag @onmogelijk

1. Name: Lien

2. Nicknames: Lientje, Lieneke, mijn Moeke zegt M’n hartje, Lienepien.

3. Zodiac sign: Taurus, stier

4. Height: 160 cm

5. Languages: Nederlands (Vlaams dialect), Engels en een heel klein beetje Frans.

6. Nationality: Belgisch

7. Favourite season(s): de lente for sure! Ik leef helemaal op door de zon en bloesems.

8. Favorite flower(s): Niet echt een bloemsoort, maar bloesems in’t algemeen en voor de rest ben ik heel grote fan van wilde bloemen.

9. Favorite scent(s): Mijn lief zijn (parfum)geur, de zoete geur van bloemetjes wanneer ik er voorbij fiets, kampvuurgeur, koffie en gember.

10. Favorite color(s): groen en geel! De accentmuur in mijn slaapkamer is groen. Ook wel oranje en roostinten af en toe. Vooral warme tinten :)

11. Favorite animal(s): Egels!! En daarnaast kitty cats natuurlijk, vosjes en elanden sinds ik ze in’t echt heb gezien in Zweden, dat zijn zo’n majestueuze dieren! 

12. Favourite fictional character:  Kan ik echt niet kiezen! Maar recentelijk Califer van de Studio Ghibli film Howl’s moving castle vond ik echt heel leuk en het hondje van die film ook!

13. Coffee, tea or hot chocolate: chocomelk op de eerste plaats! En tussen thee en koffie kan ik niet kiezen.

14. Average sleep: Nu met de lockdown 8 à 9 uur, maar normaal 7 uur ongeveer, vaak minder...

15. Cats or dogs: Katten!! Van honden ben ik bang, maar ik kan ze wel bewonderen vanop afstand.

16. Number of blankets: een gewoon donsdeken op mijn bed en op de zetel heb ik er ook eentje.

17. Dream trip: terug naar Zweden en Griekenland ook! Vooral voor de historiek en mythologie daar. Mijn lief en ik zijn aan’t plannen om in de zomer van 2021 naar Griekenland te gaan, hij is daar al een paar keer geweest :)

18. Blog established: Ik denk ongeveer 2 jaar? Max 3 jaar, maar ik denk dat het nog niet zolang is.

19. How many followers?: 473, maar volgens mij zitten er ook veel bots tussen.

20. Random fact about yourself: Ik heb aphantasie, wat betekent dat ik mij totaal niks kan visualiseren. Mijn dromen en herinneringen zie ik dus ook niet in beelden, dat zijn eerder scenario’s die aan mij worden verteld. 

I tag: @liefdesgedichten @ooitn @ochtendstorm @venetiaanselokkenensproeten @sammaske @zonnesproetje @shakespeareanmonarch @kzymar @koesterkoffer 

Ik kom niet aan 20 dus gewoon iedereen die zich aangesproken voelt!

#beantwoord

[offtoljubljana]

103. Koper, Ankaran en Piran

23/05/2020

Het is 18:12 en er lopen 3 fluffy Golden Retrievers over het strand, dus het leven is goed.

Oh... ja... Hallo vanaf het strand in Ankaran.

Gisteren heb ik de Warblers reünie livestream gekeken, dus het werd weer laat. Heel veel spam in de chat, helaas. Kan je geloven dat er nog steeds CC shoppers in 2020 zijn? Wat zielig.

Vandaag zijn Kath en Sophia weer om 8 uur vertrokken. Waarschijnlijk zijn ze weer gaan hiken of zoiets. Ikzelf kwam "vroeg" om 10:00 mijn bedje uitgerold, want ik wilde toch nog een beetje leren voor mijn GLINT examen. Rond 13:20 stond Cristina voor de deur met de fancy auto. Ze had blijkbaar een gratis update gekregen. Tijd voor het strand.

Nou, ik dacht dat de maatregelen nog van kracht waren: niet zwemmen. Blijkbaar had ik het dus fout, want Cristina schreef dat ze wilde gaan zwemmen. Dus tijd om mijn bikini te zoeken.

... dat ligt dus nog in Nederland. Yay. Dus geen bikini. Oké dan.

Cristina en ik reden door Ljubljana en zo zag ik dus delen waar ik nog niet geweest ben. We gingen de 3e ophalen. Sofia, niet te verwarren met Sophia, komt uit Madrid en we hadden nooit gesproken, maar ik herkende haar van B&T. Ze had in die gastlezing over de verlenging van het leven een hele discussie met de leraar en de spreker. Geen idee waar het over ging, want we waren al 2 uur bezig en ik had het wel gehad en toen ging ik thee zetten.

***

24/05/2020

Goed, hi. Het is inmiddels 12:36 en gisteren werd ik na het schrijven van het bovenste deel moe, dus ik ging liggen op het strand. En ja, we waren pas rond 23:30 thuis en ik was mega moe, maar natuurlijk heb ik snel een overzicht gemaakt van wat ik wilde zeggen. 

Dus hier is een soort van inhoudsopgave:

Of het echt een goede inhoudsopgave is.... nou nee. Je ziet wel. Dit wordt een lang ding, jongens. Ik heb rond de 40 foto’s, dus ik denk dat ik weer foto’s apart ga posten in een photoset, want anders wordt het echt mega lang.

Dus ja, ik werd vanochtend weer eens vroeg om 8:00 wakker wegens het gordijn of omdat ik een een keer vroeg ging slapen, maar natuurlijk bleef ik liggen t/m 10:00 en toen kocht ik mega dure stonks (107 Bells per turnip??? AFZETTERIJ DAISY-MAE) en er zit een deuk in mijn telefoon, want mijn Switch viel uit mijn handen op mijn telefoon. Gelukkig is mijn Switch oké.

En nu zijn we hier. 

Let’s go.

Sofia werd dus opgehaald en ze nam haar tijd. Cristina zei al dat het typisch Spaans is om te laat te zijn. Toen was het tijd om naar Ankaran te gaan. Een kamergenoot van Cristina zei dat dat een klein stadjes dichtbij Koper en Piran is en daar is dus een klein strandje. 

Helaas moesten we meteen een omweg nemen, want er was een vreselijk ongeluk gebeurd en alles  zat vast. Toen Cristina en ik op Sofia aan het wachten waren, reden er ook al 3 ambulances. Een auto heeft een motor geraakt en wow, er was echt niets meer over van de motor. We herkenden het eerst niet eens tot en met we de stoel van de motor zagen.

Lulu, dit is waarom pa geen scooter voor je wilt kopen.

Ha, ik wilde de kleine speelgoed scooter opzoeken die ik voor Lulu had gekocht en ik vond alleen deze Yuri On Ice fanart:

Houd het maar bij deze scooter.

We reden dus al meteen fout, dus hoera. Uiteindelijk kwamen we goed terecht en het was ongeveer een uurtje richting Ankaran. Het uitzicht vanaf de snelweg was heel mooi. Ik wilde eerst geen foto’s maken, want ze zouden waarschijnlijk een beetje wazig zijn, maar de bergen waren zo mooi.

Uiteindelijk maakte ik deze:

Ik had eerder foto’s moeten maken, want er waren zoveel vogels aan het schijten. Cristina heeft gereden, want ik kan alleen automaat en Sofia heeft geen rijbewijs. Het ging zeer goed, maar op de snelweg hield ze automatisch links aan, want in Australië rijden ze dus ook links. Op andere wegen is ze eraan gewend om rechts te rijden, want ze woont nu eenmaal in Zweden, maar op de snelweg is ze sneller links. Ik heb een paar keer “Cristina, you’re on the left” moeten zeggen, want achter ons gingen mensen bumperkleven. Eén keer had ze het zelf door, want iemand haalde ons in vanuit rechts.

We kwamen aan in Ankaran en het was geen echt zandstrand zoals Cristina had gehoopt, maar het waren ook geen stenen zoals in Koper.

Er was ook een grasgedeelte.

We bleven niet lang, want we hadden honger. De Boni is overal in Slovenië, niet alleen Ljubljana, dus we gingen op zoek naar Boni in Koper. Koper is een drukke stad aan het strand en het was ook zeer druk. 

We hadden de Boni app gecheckt en we zochten de Sarajevo 84, de Balkan grill. Blijkbaar is het een keten, want dat is dezelfde als de Sarajevo 84 in Ljubljana, het restaurant in de kelder waar ik met pa, ma en Lu ben geweest.

En er was een kat.

Er zijn zo weinig katten in Slovenië die gewoon rondlopen. Er zijn mega veel honden, maar amper katten.

We wilden dus Boni bestellen, maar Sofia is vegetarisch en de serveerster zei dat ze alleen vlees hadden. Dat was raar, want de Boni app zei dat er ook vegetarische gerechten waren. We probeerden het uit te leggen, maar de serveerster kon niet goed Engels en bleef de hele tijd “no” zeggen, dus we bedankten haar en we gingen weg.

Op de app zagen we een pizzeria in de binnenstad, so off we go. Zo zagen we ook wat van de binnenstad. Ik had een soort van Italië gevoel.

Sofia is links en Cristina is rechts.

Alles was ook tweetalig en de radio in de auto was ook Italiaans. Overal zag je dus “DOBER DAN/CIAO” en “IZHOD/USCITA” enz. Tijdens het rondlopen had ik ook de hele tijd het nummer Sanremo van MIKA in mijn hoofd, want het lijkt erop dat het nummer gaat over de Italiaanse stad Sanremo en de sfeer. Het nummer gaat eigenlijk totaal niet over Sanremo en de sfeer (kijk de video voor de echte betekenis), maar hey whatever. Voor nu deed ik even alsof het over Italië ging.

Na een paar minuten lopen, bleek de pizzeria ook dicht te zijn. Heel veel dingen waren dicht. Ik las al eerder dat niet alle horecagelegenheden op de kust open waren gegaan, want ze zijn te afhankelijk van Kroatische en Italiaanse toeristen. Er was nog een Sarajevo 84 in Koper, dus we dachten: “Waarom niet?”

Deze Sarajevo 84 lag op de rand van het oude centrum en deze serveerster sprak wel Engels, dus ze gaf Sofia een grote pot met bonen in saus i.p.v. vlees. Aangezien we Boni gebruikten, kregen we ook salade, fruit en soep. Dat waren we helemaal vergeten. 

De soep was ook een romige groetensoep i.p.v. een watertje met een smaakje zoals andere restaurants serveren.

Volgens mij was het rond de €3,90 voor dit allemaal. Wacht, ik pak effe de app erbij. Wow, het was €3,81 voor brood met worstjes/bonen, romige soep, appel, fruitsalade, paprika, tomaat en de uien.

Het hele eerste deel van het terras zat ook goed vol. Het was heel goed en de bonen waren heel veel. We hebben de appels meegenomen en ook wat restjes brood. Cristina en Sofia waren zeer geïnteresseerd in mijn eco boterhammenzakje. 

We hadden een late lunch en Cristina is dus een mega grote fietsfanaat. Dit wist ik al, maar ik had dus even Handgespaakts Facebook opgezocht en ze was mega enthousiast. Toen had ik ook nog The Cakehouse’s Facebook opgezocht en Sofia en Cristina zeiden de hele tijd “wow” en “ooooh”. Cristina wilde toen ook pa’s fiets zien, dus pa heeft de fietsen doorgestuurd en lang verhaal kort: Cristina heeft haar ogen uitgekeken. 

Toen vroeg ik voor foto’s van haar fiets en blijkbaar staat haar hele telefoon vol met die dingen. Op Instagram volgt ze ook alleen maar fietsaccounts en fiets hashtags. 

Ze heeft haar fiets meegenomen uit Australië en ze heeft een fietsketting (een kettinkje met een fiets, niet zo’n onderdeel van een fiets) om haar nek en ze wilt haar eigen fietspak maken. Oh en ze wilde meedoen aan een project van Ljubljana om de stad fietsvriendelijker te maken.

Ik liet haar foto’s zien van de fietsenstallen in Utrecht enz. en wow, dat was heel veel. Sofia kon niet geloven dat dat echt was.

Daarna wilden we terug naar het strand, maar eerst liepen we over de boulevard van Koper. 

Ja, ik zie nu pas dat mijn vinger voor de camera zat, maar de zon was zo fel, ik zag mijn scherm niet:

Ik heb nog meer foto’s van Koper. Je vindt ze hier. 

Ik probeerde een foto met weinig mensen te maken, want alsnog, het was mega druk. We liepen dus rond en er waren ook overal kleine kraampjes. Er lag ook een groot park naast het water.

Toen namen we auto terug naar het strandje in Ankaran. Ik had eigenlijk geen echte zin om te zwemmen, dus toen de anderen voorstelden om snel een bikini te kopen, zei ik dat het niet hoefde. Ik had gelukkig wel een korte broek bij me. Toen we weggingen, had ik namelijk een jas en een lange broek aan, want mijn kamer is nog steeds frisser. Gelukkig was ik slim genoeg om dus die broek nog mee te nemen en ook slippers.

Fun fact: Australiërs noemen “slippers” geen “flip-flops”, maar “thongs.” Ja. Thongs. Denk hier even goed over na en bedenk welke complicaties hieraan vast zitten.

Ik wist dit, maar Sofia was helemaal verbaasd.

Op het strand had ik een soort van crisis, want waarom is een maatschappelijk construct gecreëerd rondom ondergoed? Ik wilde me eerst niet omkleden op het strand, maar toen dacht ik: wtf???? Waarom is een zwembroek zo anders dan een onderbroek.

Serieus. Het is zo raar? 

Ankaran was iets rustiger dan eerst, maar inmiddels was het ook al 18:00. 

Cristina en Sofia zijn meteen het water ingegaan. Ik begon met het bovenstaande deel te schrijven. Toen kreeg ik een beetje hoofdpijn, dus ik heb mijn ogen dichtgedaan. Ik sliep niet, maar oma zou het “rusten” noemen. Het was heel rustig, ook al begon een baby op een bepaald moment te krijsen.

Ik was nog van plan om een beetje het water in te gaan, maar bij de tijd dat ik mijn ogen open deed, was de zon weg en werd het koud. Cristina en Sofia waren zich ook meteen weer aan aan het kleden.

Dus geen water voor mij, maar het werd echt wel koud. Met de zon was het juist heel heet, maar zonder zon merkte je pas hoe koud het was.

Het zag er wel heel mooi uit toen de zon begon ze zakken.

Zie meer foto’s hier.

Nou, toen we nog in Koper waren, zagen we de ijswinkel VIGÒ. Die is ook in Ljubljana en eerder die dat was Cristina aan het praten over hoe goed het was, dus toen we het in Koper zagen, hadden we bijna ijs gehaald, maar we hadden net die mega grote lunch gehad.

Nu, terug in Ankaran hadden we wel zin in een ijsje en we wilden ook nog naar Piran. Helaas zagen we snel dat er geen VIGÒ in Piran was, maar andere keer dan maar. Plus, VIGÒ is nu eenmaal ook in Ljubljana, dus ik krijg echt nog wel eens VIGÒ ijs. Cristina zei dat ze geweldige smaken hebben.

Dus we pakten onze spullen in en pa had inmiddels gereageerd op Cristina’s fiets, dus Cristina ging toen alles aan Sofia uitleggen. Inmiddels had Cristina ook een trui met een fietsmerk aan. Sofia kent niets van de fietswereld en ze was verbaasd dat er zoveel te vinden was. Ik weet net iets we weinig, want ik had geen idee hoe ik schijfrem moest vertalen en toen Cristina voorstelde dat ik het gewoon uitlegde, zei ik dat ik niet eens wist wat het was in het Nederlands. Gelukkig begreep ze het na “round thing” en “brake somewhere”.

Cristina zei dat ze mega veel geld had uitgegeven aan haar fiets en ik zei dat het oké is, want iedereen heeft een passie en ze willen niet weten hoeveel ik heb uitgegeven aan mijn Switch. En nu wilt Sofia langskomen om mijn Animal Crossing eiland te zien. Zelf heeft ze geen Switch, maar dit spel is zo populair dat zelfs mensen zonder Switch YouTube video’s over Animal Crossing bingen. Ook kopen heel veel mensen een Switch alleen voor Animal Crossing.

We reden dus naar Piran en ik had gewoon echt weer het Italië gevoel. Je reed door de bergen met die smalle slingerwegen en het uitzicht op het water vanaf de bergen waren geweldig. Ik wou dat ik foto’s had.

Net zoals de weg naar Koper stond er Italiaanse radio op, want de radio was mega kut. We moeten constant van zender veranderen, want alle radiozenders zaten rondom de grens. Cristina en Sofia kunnen Italiaans verstaan, want het lijkt op Spaans.

Op een moment kregen we een station genaamd #W o W. Ja, de muziek was niet geweldig.

Op weg naar Piran stelde Sofia ineens voor om naar Izola te gaan i.p.v. Piran, maar ze kon ons niet echt overhalen. Ze had zelf snel door dat haar argument een beetje vaag was, dus we reden richting Piran, maar de GPS liet ons naar een klein straatje buiten Piran rijden.

Sofia pakte toen Google Maps erbij, maar ze keek niet goed en ze had dus een hotel buiten Piran aangeklikt. Oh God. 

Uiteindelijk vonden we het en na heel veel gezeik over parkeren, gingen we op weg naar ijs. Piran was heel mooi.

Eenmaal in de stad kwamen we er achter dat het heel leeg was. Dit was raar, want de parkeerplaatsen waren allemaal vol, vandaar dat we naar een parkeergarage buiten de stad moesten gaan.

Een groot spektakel was natuurlijk het plein. Zie hier mijn panorama foto:

Er stond ook een standbeeld op het plein.

We besloten om even rond te lopen door de stad op zoek naar ijs en het was wel mooi, maar ik snap eigenlijk de hele “hype” rondom de binnenstad niet. Dit is blijkbaar één van de meest toeristische plekken in het land. Misschien komt het omdat het zo levenloos was wegens de leegte.

Ze hebben het ook de hele tijd over de “middeleeuwse stijl”, maar het leek op elke Italiaanse stad waar ik tot nu toe geweest ben, alleen nog smaller. Sofia vond het wel geweldig dat er mensen gewoon wonen en dat het dus niet allemaal 100% toeristische bouwwerk is.

We waren dus op zoek naar ijs. Inmiddels had ik een ander nummer van MIKA in mijn hoofd, namelijk Ice Cream, en dat nummer gaat helemaal niet over ijs oh my god.

Het andere hoogtepunt van Piran is natuurlijk het water.

Voor nog meer foto’s van Piran, zie hier.

Dat is wel heel mooi en er waren overal (enigszins lege) restaurantjes met uitzicht op het water. Helaas het restaurant met de goede recensies over het ijs was dicht, dus we liepen maar verder en we vonden een ander pleintje met krijttekeningen.

Natuurlijk tekende Cristina een fiets.

Zie hier haar hele proces.

Ik tekende natuurlijk Quinn.

Tijdens het tekenen, zagen we een kleine krabbetje. Ik heb nog nooit een krab zo zien lopen.

De binnenstad was dus niet mega indrukwekkend, maar het water dus wel.

We besloten om terug richting het plein te lopen voor ijs. We zagen een klein cafeetje genaamd Caffe Galeria met live muziek en we gingen er zitten. Geen idee hoe ik de video in een blog post moet plaatsen, dus hier is de link naar een korte video van de muziek.

Helaas was er geen ijs.

Dus uiteindelijk kwamen we bij een cafeetje op het plein en we zagen ijs bij Kavarna “Piran”, dus daar hebben we ijs gegeten. 

Inmiddels was het rond de 22:00 en we moesten nog ongeveer anderhalf uur rijden. Dit was mega laat voor Cristina, maar ze was nog wakker genoeg om te rijden. Goed, want Sofia kan niet rijden en misschien zou het me lukken om met schakelauto te rijden, maar ik had ook al een kleine migraine sinds 18:00. Yup. Ik dacht eerst dat het kwam door het intensief luisteren naar Sofia, want haar Engels is niet geweldig, maar ma zei dat het ook door ze felle zon kon komen.

We hadden alleen wat problemen met parkeergeld, maar gelukkig was de automaat op één of andere reden in het Nederlands, dus ik zei snel dat “Buiten dienst” betekende dat we niet konden pinnen.

Toen pas zagen we de grote letters CASH ONLY. We zijn dom.

En ja, toen terug naar Ljubljana. We hadden Sofia eerst afgezet en toen gingen we naar mijn huis en we hebben over nog meer fietsen gesproken. 

Inmiddels begon het te regenen, dus net op tijd.

Eenmaal binnen heb ik meteen een paracetamol genomen en water opgezet voor noedels. Toen even naar huis gebeld en toen snel nog op de laatste minuut naar een K.K. Slider concert op Animal Crossing gegaan (priorities!). Ik lag om 0:30 in mijn bed! Wow!!!

Ik zei al tegen Cristina: “Might fuck around and go to bed early.”

Ja, Cristina ook. Zij is vandaag met de auto naar de bergen gegaan om te fietsen. Dus dat was mijn dagje. Het was gewoon heel fijn en ik had echt zo’n zomervakantie gevoel wegens de Italiaanse sfeer en uitgebreide lunch en wegens het ijs. Het was heel goed.

#103 #blog post #may #wtf it is 14:11 noe