#whereareyoulove

[nabirait]

loving you is like loving the moon. it is so far yet near. I look at you like I look at the moon. the moon listens to me but doesn't talk. It comforts me from afar just like how you do. In mornings, I wait for nights, for moon. And in nights I wait for you.

#nabirait #little hope #whereareyoulove #aesthetic #night sky #moon #waiting #dark academia

[thewordszone]

I’ve missed you so many times before

Enough, to be good at it

And yet,

again

I feel like I’m failing the introductory stage

Again and again.

#missyou #whereareyoulove #thoughts #midnight #love

[f0xyfate]

Love Letters, Vows and Sweet Nothings to My Future Significant Other (on Wattpad) https://my.w.tt/wfraL10TxU When Love decides to finally drop by my way, I will be armed with an amunition of sappy, cheesy, shameless rantings of things I want the Love of My Life to hear/read. There will be no holding back.:-)

#poetry #destiny #love #loveletter #onegreatlove #significantother #soulmates #sweetnothings #vow #whereareyoulove #books #amwriting #wattpad

[whereareyoulove]

whereareyoulove

✖️✖️✖️✖️✖️✖️✖️✖️✖️✖️✖️✖️✖️✖️✖️✖️✖️✖️

Why does love hurts so bad?

Hi. Bakit nga ba? May exact answer na to? Anyway. Dito ko nalang sasabihin mga gusto ko sabihin. Dito ko nalang ilalabas mga salitang gusto ko iparating sayo pero hindi ko masabi sabi. It’s just so painful na i need to let it go na. Wala naman nakakaalam sakin dito tho. Actually I don’t where to start. Mag uumpisa pa ba ako? Baka hindi na ‘ko matapos pag sinimulan ko ‘to. Hindi ko alam ano dapat mga salita kailangan para mawala ‘tong sakit na nararamdaman ko. Nasasaktan nga ba talaga ako o nalulungkot lang? Dahil alam kong wala na talaga tayo. Mag iisang buwan na na tayong hindi okay. Alam ko sinasabi ko sa sarili ko eto yung gusto ko mangyare. Pero nung nangyare. I’m dying. Pwede pa ba tayong bumalik sa umpisa? Ano nga ba nangyare satin dalawa? May mga bagay talaga na di pinag iisipan. Pwede pa bang ibalik pa yung panahon na kasama kita? Nung mga panahong masaya. I thought there’s no end. Ang sakit ng nararamdaman ko. Ang sakit sa puso. Dahil ba kasi alam ko sinukuan mona talaga ako? Can’t eat. Can’t do anything. Dami ko na luha naiyak. Nag sisisi nga ba talaga ako? Hindi ko nga ba talaga kaya? Wala na ba talagang balikan to? Eto na ba talaga, dito naba talaga tayo mag lalagay ng period sa story natin? Dami ko tanong sayo pati na sa sarili ko. Nakakatakot mag start. Nakakatakot mag adjust sa ibang tao. Nakakatakot mag risk ng love. Sure thing years ako bago makapag cope up. Maraming bagay ang mawawala. Tulad nalang ng wala nako pag sasabihan ng i love you, i miss you. Wala nako pag sasabihan ng mga rants ko. Hindi madaling makalimot. Hindi yata ako ready? Naguguluhan pako. Nasasaktan pako. May pake pako e. Di pako ready mag isa. Limang taon din ako may kasama anywhere. Limang taon din akong may kausap. Umaga, tanghali, gabi, madaling araw. Wala na rin nag ggood morning sakin. Pano ba maka get over ng mabilis para parehas tayong hindi nahihirapan. Ayoko ng mag hold back. Kasi alam ko wala nakong kakapitan e. Nag papanggap lang kasi akong matapang. Tinalikuran mo naman ako agad agad ng mabilis. Ang dami ko gusto sabihin pero pag kaharap na kita diko na masabi. Gusto kita makita bago tayo mag sabi ng hanggang dito nalang sa isa’t isa. Alam ko naman di tayo magiging mag kaibigan nabanggit mo nga. Malabo mangyare. Diko alam bakit diko masabi direkta sayo mga to. Dami natin pinag daanan pero umabot pa din tayo ng limang taon. Umabot tayo ng ganon katagal ng walang ligaw ligaw. Walang proper way para maging tayo. Walang parental consent. Walang anything. Basta bigla ginusto nalang kita. Ginusto moko. Minahal mo man ako by choice man or biglaan nalang. Thankful ako kase minahal moko ng ganun katagal. Putol putol man yung 5 years natin. Pero yung putol putol na yun ikaw pa din yung choice ko hanggang sa dumating tayo sa puntong ‘to. Marami ako lesson na natutunan sa loob ng limang taon na yun. Marami akong learnings. Sana umpisa palang nag stay nalang tayo as friends para di ka nawala sakin. Anjan kapa din to guide me all the way through. And may kasama ako gumagawa ng mga kawalang hiyaan. Sana ganun nalang tayo. Yung lagi ka anjan pag gusto ko ng kausap, pag sobrang litong lito nako. Sino na ang kakapitan ko ngayon at sasandalan? Wala na sarili ko nalang. Wala nako kasama pumunta kahit saan ko gusto. Wala nako agad mayayaya. Wala nako kasama kumain, lamo naman di ako sanay kumain mag isa. Ang sad kasi may ending pa pala tayo. Pero narealize ko din naman atleast naging tayo, naparanas natin sa isa’t isa yung pag mamahal. Sana thankful ka rin kasi ako yung naging gf mo sa loob ng 5 years. Nakakapag hinayang yung panahon na pinag samahan natin. Yung memories. Kasalanan ko nga siguro to lahat. Mag sisisi man ako sa huli. Tatanggapin ko nalang kung wala ako mahanap na kung pano moko pag tiisan and intindihin. Gusto ko mag pasalamat in a proper way. Kasalanan ko rin bat tayo nag end thru chat lang. Di pala maganda thru phone break up. Walang closure. Ang dami tanong. Mas masakit kase hindi na kita makikita. If hindi na tayo magka chance na makapag usap. Or magka chance man. Gusto ko lang sabihin unang una thank you for everything.