#vermist
Text
3027 Mager en blind
Een klein wonder kan soms zo onder je ogen gebeuren. Lief ziet een poes die op een van de stoelen op de steiger gaat liggen. Het is niet Lilly of Tommy, die daar wel vaker zitten, nee, het is een vreemde poes en haar ogen zitten vol met witte derrie. Ze is broodmager en kan door de witte smurrie niets zien. Ze laat zich gemakkelijk aanhalen en oppakken.
Dat is precies wat Lief doet en ze komt er…
View On WordPress
0 notes
Text
Vermist: Caitlyn Abbekerk (12) uit Grootebroek
Grootebroek – De 12-jarige Caitlyn is sinds 15 augustus 2023 vermist uit Grootebroek. Zij is vermoedelijk met de trein vanuit Grootebroek richting Amsterdam vertrokken. Mogelijk hangt zij rond in de buurt van het CS Amsterdam.
Zij is te herkennen aan bruine coltrui; kort cremekleurig rokje; witte Puma schoenen en cremekleurig schoudertasje
Vragen
Hebt u informatie over deze vermissing? Neem…
View On WordPress
0 notes
Photo
Urgente vermissing Heerlen!!!! Sinds vrijdagnacht 16 december 2022 wordt de 28- jarige Nadia Weertman vermist. Nadia is vermoedelijk voor het laatst in Heerlen geweest en sindsdien ontbreekt elk spoor van haar! Politie en familie maken zich ernstige zorgen om haar! Laatst bekende omgeving is Heerlen/Zuid Limburg! Signalement: Naam: Nadia Achternaam: Weertman Lengte: 1.68 m Haarkleur: lang blond haar Kleur ogen: blauw Bijzondere kenmerk: Goudkleurige ringetjes in haar oren! Heeft u Nadia op of na 16 december 2022 nog gezien of kunt u aanwijzingen geven die kunnen leiden tot haar verblijfplaats, neem dan contact op met: Politie 0800 6070 / 0900 8844 SAR Nederland www.sarnederland.nl Alarmnummer 0800 4444 112 #vermist #missing #nadiaweertman (bij Netherlands) https://www.instagram.com/p/CmXHSoeI0li/?igshid=NGJjMDIxMWI=
0 notes
Text
Gezocht, ze is kwijt
Gezocht, ze is kwijt
Gezocht, ze is kwijt geraakt, Foetsie. Kom helpen zoeken. Ze is vermist. Klopt ze is pleite. Waar is ze naar toe? Is ze gevlucht? Dat klopt ze is pleiten. Gezocht en gevonden…
Gezocht, Robert Pennekamp, 2022
Foetsie
Ze is foetsie. Geen idee, wat er met haar gebeurd is. Kom helpen. Kan jij haar vinden? Weet jij waar ze is? Zo is het wel genoeg!
Genoeg, Waar is ze dan?, Robert Pennekamp,…
View On WordPress
#donder op#foetsie#gevlucht#gevonden#gezocht#help#helpen#ophoepelen#oprotten#pleite#pleiten#robert#vermist#vinden#weg#zoeken
0 notes
Text
Kat vermist? Tips om je huisdier snel terug te vinden!
Is je kat vermist? In dit artikel lees je meer over de stappen die je kunt ondernemen om je vermiste kat snel terug te vinden.
Mensen die de trotse eigenaar zijn van een kat of meerdere katten zullen het wel al eens meegemaakt hebben. Je kat is nergens te bespeuren en hoe langer je zoekt hoe meer je in paniek geraakt.
Tijdens het kattenseizoen kunnen katten soms een paar dagen van huis zijn, maar ook buiten deze periode zetten katten graag eens een stapje in de wereld. Katten zijn van nature heel nieuwsgierig en…
View On WordPress
1 note
·
View note
Text
Dirty Little Secret - Part 5.2: The whole truth // CL16
Pairing: Charles Leclerc / Original Female Character
Series Summary: Charles' wife went to The Other Side and came back, but her past did too.
Chapter Summary: Y/N finally finds what happened with Maud. Max has to risk everything for a friend and Charles does the one thing he never wanted to have to do again.
Series Warnings: Death, descriptions of CPR and a car crash, sexual comments and implied sexual acts, mentions of blood, mentions of suicide and depression.
Author’s Note: This is a special I decided to write inspired by Halloween and the Qatar GP, it's five parts long. It's the first time I write something for this page instead of editing thing I have written before, I hope you guys like it. Rate: +16 (descriptions of medical procedures).
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
"En in dit laatste geval, zijn er de afgelopen twee jaar zes mensen vermist in het bosnd". Y/N heard Mikel Horton say on the news.
"Six people, that's crazy, Max". She told him and he just grunted.
"I don't understand why people think the woods are the problem". Maud added while applying her makeup. "I know it's a maze there, but if something happens that's literally the best place to hide, no one can find you there. If people are stupid enough to get lost, that's not on the woods".
"Well, I kind of agree with that". Y/N said, Max finally looked up from his phone. "I hid there the other day, to skip Math and that horrible test".
"You hid in the woods to skip that test?". Max asked incredulously. Maud just laughed out loud.
"Mate, my mom would literally kill me if I don't pass that test".
"She's gonna kill you for skipping anyways". And to that, Y/N had nothing to say. They heard a car park in front of the house.
"It must be him!". Maud said, excited. It was 7:55 PM. With Max and Y/N's help, Maud climbed out the window.
"Have fun". Y/N said and she smiled.
"I owe you guys!". She jumped down the remaining height and ran off to the car.
She felt chills with the anticipation of finally getting to go out with Connor. The warm Spring breeze moved her dress around and gave her hair a little messy touch that actually complimented her. She jumped a little when the car window rolled down and inside, she didn't find Connor. The guy in the car was a little older, maybe in his early twenties and he gave Maud the feeling that she should go back inside. His black hair covered his eyes a little, he kind of reminded her of the emo bands Max loved so much, but when he looked at her he didn't look that threatening. He told her that he was Connor’s cousin, Martin, and that Connor got out of practice late and asked him to pick her up and take her to Connor’s house. He smiled at her and she saw the happiness get to his eyes, blue like Connor's. Her phone buzzed in her pocket and when she pulled it out she saw her date had sent her a direct message on Facebook. "Did Martin pick you up yet? He's my cousin". She answered with a simple "yes" and got in the car with Martin. They talked for a few minutes, she told him about racing and he said that he knew nothing about that, but that he gladly hear all about it some other time they meet. She smiled at that, maybe Connor really liked her, he sent his cousin to pick her up and take her to his house after all, that must meant that he wanted her to meet his family at some point. Martin started telling her about his life in Amsterdam, but then Maud noticed that they were going in the wrong direction.
"This is not the way to Connor's house, you should have turned right, not left". He looked at her and, for a fraction of a second, Maud could see him frowning.
"I just need to do a 'quickie pit-stop'". Maud felt her heart skip a beat. 'Quickie pit-stop' was something that she told Connor, one of those times they talked about races. How did Martin know that term if he knew nothing about racing? She tried to unlock the door, but for some reason, the lock wouldn't lift.
"What are you doing?" Martin asked her in harsh tone.
"I want to get out". She started pulling at the lock, desperately, but it wouldn't budge.
"What? Why?". He grabbed one of her arms while still driving.
"Stop the car, I want to get out!". With as much force as she could, she loosened his grip on her arm and tried to pull out her phone. He tried to snatch it from her and the argument turned into a fight. She did what she could to keep her phone and he tried to drive while moving his arm around, looking for it. He stoped the car in front of the woods and she took the chance to try and break the window. Martin, not having to drive anymore, finally took her phone away and threw it to the backseat. Then, he tried to keep her still, but she was fighting him with everything she had.
"Just stop it!". He yelled at her and followed that with a smack to her left cheek. Understanding that things could only get worse, Maud did what she could to jump on top of him and scratched his face as much as she could. She just tried to move fast, not giving him time to respond to her attack. Martin, on the other hand, was surprised by her fighting back. On top of him, and still attacking him with one hand, she opened his door and threw herself out of the car, falling harshly to the dirt road. Instinctively, she ran to the woods, looking for a place to hide. She could hear Martin calling for her and running not too far behind, but that only made her run faster.
The woods were dark and the little moonlight that filtered through the trees made the flowers shine. She tried to remember the type of flowers she saw, to make sure that she'll remember her path back home. The warm breeze she loved earlier became a humid atmosphere that made her sweat even more and between that and the fear she felt, her whole body was shaking. She found something that looked like a small cave and hid there, waiting for Martin to go away. She waited for what felt like an eternity, thinking about why she had to say yes to this date and how she could be so stupid to fall for all of that. All she wanted was to get back home, to turn back time and never jump out of that window. But she couldn't, and now she felt the humid air of the woods hit her skin like a thousand knives.
The minutes passed by and she thought that she was safe to get out and run back to the town. She barely made it out of the cave when a pair of hands grabbed her and threw her to the ground. She looked up, finding Martin on top of her, a pocket knife on his right hand. He never said a word and she wanted to know why. Why do this to her? Why? But she never got to ask, a sharp pain paralyzing her instantly. Maud wanted to look down, to actually see what he did to her. Looking down made it real and she wanted to forget. So she went back home, back to Max and Y/N, to her parents, to school. She went back to that morning and her mom making breakfast, the smell of the butter hitting the pan and instantly melting filled her nose. She went back to school and how excited Y/N and her were that Max was coming back from his karting race in Spain. Then to that afternoon and all the planning they made for the fake sleepover, how her best friends promised to help her choose an outfit, without even thinking that it would be the last thing she ever wore. She remembered the last hug she gave her parents before getting out of the house. She was so deep into the memory that she never felt the second stab, or the third, she didn't feel anything, just her mother's arms tightly around her frame as she breathed in her perfume. Lastly, she went to one special memory, the day she met Max. She knew that he was the one the moment she saw him, but she was so scared to ruin their friendship. She looked at the flowers, shining in the dim moonlight, all orange, yellow and purple. Closing her eyes, she let Max's blue orbs be the last picture she brought up.
Martin felt like he couldn't stop, maybe he didn't want to, he didn't know, but he had already done it. He got up and looked at the kid one more time. The mess he made was terrible for the business, but the merchandising was useless dead, so he didn't care much about that. But it was a shame, she was prettier than most. Still, there were a lot of 14 years-olds naive enough to pick up. By the corner of his eye, he saw some movement, like a shadow, and before the predators could smell the blood he decided to leave. Those woods were a lot more terrifying that he expected and now he felt more like the pry. He saw the shadow again but this time, he didn't feel threatened by it, in fact, he felt like the shadow was glad of what he did. He looked back, discreetly, and saw the shadow cover the body of his victim. A sense of safety fueled his body and gave him the strength to run back to his car, he wasn't that deep into the woods anyways. He heard some rustling behind him and stopped in his tracks to watch the body be dragged into the small cave. Assured that the evidence of his crime was erased, he finished his run to the car. He never expected to encounter the supernatural, and for sure he never expected it to help him cover up a homicide, but he was glad that he did. Back at the car, he picked up the girl's phone from the backseat and texted her friends, letting them know that she was having the time of her life with Connor and hinting that she wanted it to never end. Around 10 PM he told them to go to sleep and they told him, or their friend actually, that they were going to bed and that she should call them when she was going back to the house so they could help her through the window. He sent a smiley face and after 5 minutes turned the phone off. He drove back to Amsterdam, broke the phone and threw it away. He expertly covered his tracks and started working on the next clueless girl he could find on Facebook.
The tears in her eyes made the adjustment to the darkness of the cave a lot harder and her shallow breaths weren't enough to let the oxygen into her lungs. There was this suffocating hurt inside her chest as she felt what Maud felt that spring night, over a decade ago. She hugged the jean jacket close to her chest wishing for it to be full of life, full of Maud. The silence around the cave was deafening, like she was unable to feel anything. But then, she felt the faint touch of hand on her shoulder. Not letting go of the jacket, Y/N turned around ready to face her destiny in the hands of the shadow, but instead, she found her little friend, still 14. She looked exactly as she remembered her, her bright blue eyes and shiny blond hair, the beautiful half smile that always adorned her face was still plastered on her features, like it never left. Y/N extended her hand, slowly, afraid that the smallest of touches could make her disappear. She noticed her hand was a lot smaller, her wedding ring baggy on her finger and it caught Maud's attention.
"Your wedding was so beautiful". Maud said in a whisper and Y/N felt herself shred more tears at the sound of her voice. She missed her voice so much. "I remember how we used to talk about getting married and our weddings when we were younger. I'm so happy that you got to live that. You deserved it".
"You deserved it too". Maud smiled at that. Y/N recognized her own voice a lot higher in pitch. She understood then, they were back to were they left off.
"Max looked great. I couldn't help but think about how good he would of looked at our own wedding". They shared a bittersweet giggle.
"He still loves you, so much". Y/N could see the pain in her friend's eyes.
"I know and I will always love him, but he needs to move on. He needs to be happy. You should have never came back here. You should've stopped looking for me long ago". That confused Y/N.
"What do you mean? You came to me after the crash, you asked us to come back". Maud shook her head quickly, frowning.
"I can see you, but I could never contact you out of the veil. It was her, the shadow, she was the one that lured you here". Maud looked around, making sure they were still alone. "She's... death. The Death, or, I guess, one of them. She feeds on us, the living, every time one of us dies. She lives in the woods and, at night, she gets people and eats them. Like she ate me".
"She's been trying to eat us, all this time". Maud nodded.
"I've heard her for years, complaining that you and Max never got out of the tent. She loves it when people give into her, she doesn't like to take you, she likes to break you. She likes to get healthy people and make them... I can't even say it. She says that it tastes better". Y/N shut her eyes tight, disgusted.
"But how did she make me see you like that? She was never able to do that before". Sha had never hallucinated before, not matter how hard the trip to the woods was.
"When you died, in Qatar, you crossed the veil. She saw that and you bonded, she bonds with everyone that crosses. That bond probably went back with you when Charles and the doctors brought you back". Y/N remembered her crash, and for the first time, she was able to remember the short time she was dead. She saw Charles, trying to bring her back, desperately doing CPR, begging her to stay with him. Then, in front of her, there was the shadow. It got closer and closer, until it touched her face. She felt like everything got colder and Charles' voice was further away. Looking down, she saw how she was flowing into the shadow. But when she thought she was gone for good, she barely heard someone yell "clear" and a burst of energy went though her. The next thing she remembered was waking up in the hospital, Charles by her side and Maud's rotten figure at the foot of her bed.
"She just wanted me to come back to the woods so she could take me. She knew I would bring Max too". Maud looked at her, sad.
"The only way for you to get rid of her is destroying her".
"We have to go to the camp, we need to tell Charles and Max to leave. She's gonna try and get them too". Y/N tried to get up, but Maud placed her hand on her shoulder again and stopped her movements.
"We can't". She saw the confusion that tinted her features and the realization hit her. "Oh no". Y/N just looked at her, impatient. "Y/N, love, you're almost dead. That's the only reason you can see me, you're at the veil again". Maud took Y/N to the entrance of the cave and showed her something outside. "That's you, holding onto the little life you have left. She hasn't took you yet, once she does, she'll bring your body here, to her collection. Like she did with me. For now, she can't take you. You haven't given up. Charles and Max have to find you and bring you back. But you have to destroy the shadow first, or she'll haunt you until she can take you".
Max and Charles ran to the cave as soon as they understood that Y/N was taken by the shadow. At the entrance of the cave, Charles faced a sight he saw before but he never wanted to see again: his wife dead. Max, who had took a bag from the camp before sprinting off, kneeled next to her and took her pulse. Sighing, he opened the bag and took out some needles. Charles looked at him puzzled.
"You have no idea how much illegal stuff you can buy on the internet if you have enough money". Max told him, sensing Charles' confusion. "Now I'm sure. The shadow, I know what it is".
"What is it?". Charles wasn't actually sure if he wanted to know the answer to his own question.
"It's a Reaper. A Death. I suspected it with the amount of people that went missing here in the last 15 years". The Dutchman moved Y/N's body to make her lay face up and with her arms and legs extended. He then turned around, towards Charles. "Listen. This needles have two cocktails. One to stop the heart, one to restart it. You are the best one doing CPR, Charles. You brought her back once. I need you to bring us back again".
"Us? Max, what the fuck do you thing you're doing?"
"Do you really think that the Reaper will let her go again so easily? Someone has to give her a hand, I'm not good at CPR, not as good as you. You can bring us back". Charles knew that arguing was pointless. "Start doing CPR to Y/N, I'll inject myself. Give me 90 seconds. She she'll be back by then, and you inject me the other other cocktail. There's a hand defibrillator on the bag. If I don't come back in two minutes, use it on me. I promise you, Charles, I'll bring her back to you". And with that, Max laid next to his best friend and stuck the needle in his arm, while Charles started CPR on his wife... again.
"She's back". Maud informed Y/N while they hid in a corner of the cave. They had spent a minute trying to think how to defeat the shadow.
"We have to attack it now. I've been dead for three and half minutes, I have to go back before seven or I'll have brain damage". Y/N told her. They had no plan and no weapons to attack this being that they didn't even know how to kill. But if Y/N had to go, she'd go swinging. They were about to jump on her when Max suddenly appeared next to them. He looked young again and for a second, everything felt fine, they were all together again.
"Maud". Max said, perplexed. She smiled at him, without thinking, they both jumped to each other, melting on the hug they waited so long for. "I love you. I have loved you my whole life".
"I know. I love you too and I always will". He squeezed her tight, but she knew they couldn't waste time. "Listen, the shadow is-"
"A Reaper". Max finished, proudly. "I figured it out".
"We have to destroy her or she'll never leave Y/N alone. But we don't know how". Max tried to explain everything quickly.
"I know. Before the trip I did a little research. You need to grab her so I can force my hand inside its chest and touch her heart, or something like that, it was an old book, it'd free the energy she ate and kill her.". Maud's eyes grew bigger at his explanation.
"Its core, you have to touch its core". She sad excitedly. "I know where it is, it's where my life went when I died".
"We don't have much time, Y/N's been dead for four and a half minutes".
The three of them ran to it, Y/N and Maud grabbed it by what seemed like its arms but when Max tried to make his hand go through the shadow, it hit her chest like it was a hard surface. The Reaper angrily pushed them away and jumped on top of Y/N, starting to eat her life. Maud and Max were desperate, he looked at the entrance of the cave and saw Charles doing CPR on Y/N's body, giving it his all. He couldn't fail Charles, he promised him to bring his wife back to him, he couldn't let him down. Maud understood immediately what she had to do.
"You're not fully dead, not yet. But I can go through her. I can destroy her". Maud turned Max's head around and quickly pecked his lips. "I love you. Please go back and live the life we both deserved, live it fully".
With that, Maud ran to the shadow and forced her hand through its back, getting to her core. The shadow pushed her off and Max ran to Y/N to keep her safe. He looked back at Maud, their eyes meeting for a brief moment, then she didn't simply forced her hand, she forced her whole being into the shadows core, both of the exploding in a bright white light. Max felt different, he felt like he wasn't caged anymore, he felt light. Picking Y/N up, he dragged them both to the outside. Charles was there, stopping CPR to inject Max. The blond felt the shot of adrenaline through his body and in what felt like a blink, his eyes opened and he was looking at the sky, back in his body and back his age. He saw Charles going back to CPR, Max sat up as fast as he could and went to grab the defibrillator, he knew that Y/N was weak after what the shadow did to her, she needed a hand coming back. Charles cut her shirt open. Max placed the pads of the machine on her chest and followed the instructions it said out loud. The machine said "clear" and they both moved away from Y/N. Her body went stiff and then relaxed, then the machine informed that there was pulse again.
They went back to the town and straight to the hospital to have both Y/N and Max checked out. When they were given the green light, they told the Chief of Police about the cave, that was a lot bigger when they went back. The power of illusion the of the shadow made people believe that it was a small cave when it was actually a bigger one. Thirty-six bodies were found, Maud included. Her family did a little service for her and Max and Y/N got to say good-bye again. Y/N went back to visit her parents and then the three of them went back to Monaco. On the plain, Charles and Y/N talked.
"I'm sorry I lied, the truth is I was so ashamed of what happened, felt so guilty that I thought you'll never love me if you knew". She sighed and looked at him, trying not to cry. "I understand if you want a divorce. I know that everything I did, the lying, the hiding, it was all wrong". Charles took her hand and brought it to his lips, giving it a soft kiss.
"Do you remember that night at the bar, where you told me a secret so I could tell you one of mine?". She smiled at the memory, of course she remembered. It was the first time he finally let go and kissed her like he meant it. He kissed her with the love she wanted him to give her.
"Yeah, I could never forget". Charles sent her one of his signature smiles.
"'Today I was rooting for you, and even though you DNFd, I still feel like a winner when you look at me'. That was the truest and more honest thing you've ever said to me, I know that. So believe me when I tell you this: I've been feeling like a winner since the first time I laid my eyes on you, 20 years ago, on that karting race". She finally let her tears fall and he kissed them all before they could reach her jaw.
They had a lot to work on, a lot to overcome, but just like they overcame this madness, they would fix this too. Because they shared a little secret:
They were winners together.
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
Okay! This was not my plan at all, I wanted to publish this TWO WEEKS AGO but shit happened and I couldn't. I'm really sorry for the cliff hanger.
So... the end! I cried my eyes out writing this one. I hope you guys liked this, I really enjoyed writing it. I hope you felt scared and happy and sad and had fun, that's the whole point of this.
I'll be active again, now that I think I will have more free time.
See you all on the next story!
22 notes
·
View notes
Note
On a scale of "Yeah, he's got another decade in him" to "Evan has already written the eulogy" how close is Mr. Ocean to dying?
Good question! I think the answer could be anywhere between 5 minutes from now and 5 decades from now...While that might seem like a huge range, 50 years is nothing to a cecaelia. Mr. Ocean himself knows that his time is near by the way he feels.
Now, that applies to the death of his physical body. But the bigger concern is the death of his mind, which as his crewmen have noticed, is happening fast.
In "Mage in the Making", Evan notices that Mr. Ocean is functioning quite a bit worse than he was just two years prior when he first joined the crew. He's reached a point where Evan considers him a liability and won't assign him contracts anymore.
Instead, Mr. Ocean is assigned to menial tasks around the Hollow, like hauling water, cleaning, and gathering firewood. Physically he doesn't struggle much. He has restrained both Alaine and Isaac with little effort, showing that his body is still pretty damn vigorous and probably has a few decades left in it yet.
The problem is, his brain is decaying faster than his body. He's forgetful, gets confused easily, and must be supervised more and more as time goes on.
My point is, while he might not physically "die" for quite some time, his mental decline will likely leave him in a vegetative-like state well before then.
I know that sounds depressing, and yeah, it is...However, keep in mind that Mr. Ocean is also consumed by a mysterious magical fungus, and its effects still aren't fully understood. In "Fungicide", Morbus says that this fungus has become one with his body and mind, to the point that fungicides actually harm him!
Mr. Ocean is literally more mushroom than man. He has been slowly changing forms, from person to plant, for centuries...
What I'm saying is, he is a rather unique case, and his "death" may not look the way we'd expect. It may not look like death at all, but rather, a transition.
Think about the properties of a fungus. It does something remarkable right before it dies...it sporulates! Will Mr. Ocean’s greenlite do the same? And if he and the greenlite are truly one, what does this mean for him after that?
Hmmm, maybe the Vermists are on to something...
*
Questions/Comments?
Lore Masterpost
Read the Series
3 notes
·
View notes
Note
For the space asks: Supergiant and Protostar please 😊
AHHH TY SO MUCH FOR THE ASK!!!
Supergiant- What’s something you like about yourself?
Okay so what I most like about myself is that I'm creative and that i have found ways to make things I enjoy, and that it has let me be a part of fandoms and meet wonderful people I admire a lot, such as you and @ofmanderley, @underragingwaves,@deans-ch-ch-cherrypie, @chimeracuddles, @skyratt, @the-vermist, @adrille88, @punkrocknpearls,@flowers-in-your-hayr, @merry-wise, @harlinjv, @shiekah , @ritual-unions-gotme, @doctorwhoandfairytaillover and many others!! I'm really thankful to have found spaces and people that I feel I'm part of and making content for this, although it can be small sometimes, makes me super happy.
Protostar- Give a random fact about yourself.
I struggle with a reallt bad memory. It didn't use to be this way, but years of untreated anxiety and depression took their toll. It's something I struggle with and that I feel concerned about, because it has led me to have conflict with many people (both in work related spaces and private spaces) since I forget conversations or things and they take it personally.
On a lighter note, I make some mean pancakes.
22 notes
·
View notes
Text
Wenige Stunden später, an derselben Stelle hinter denselben Fenstern. Morgenkaffee. Letzten Träumen nachhängen, langsam nur zu Stimme, Gedanken, Worten finden. Noch etwas in der Dunkelheit verharren, bis man selbst zumindest halbwegs wieder ausstrahlen kann, was man in diesen Zeiten manchmal vermist. Bislang duftet der Freitag nach Sandelholz und Tanne, und für den Moment kann es wohl auch so bleiben.
5 notes
·
View notes
Text
Verdachte gebruikt valse overmakingsbewijzen om luxe goederen te kopen
Een verdachte, Guido R., heeft een reeks luxe goederen aangeschaft door zijn slachtoffers te misleiden met valse overmakingsbewijzen onder het voorwendsel dat hij had betaald via bankoverschrijving.
Maandag heeft het Openbaar Ministerie een gevangenisstraf van vier jaar tegen hem geëist vanwege 11 aanklachten, waaronder valsheid in geschrifte, gebruik van valse documenten en oplichting. Mogelijk moet hij ook nog een oude voorwaardelijke straf van 20 maanden gaan uitzitten.
Guido R. creëerde een alter ego onder de verzonnen naam "Mitchel Uden" om zichzelf als een ander persoon voor te doen en zijn slachtoffers te misleiden. Onder de goederen bevonden zich waterscooters, auto's, dure smartphones en een grote televisie.
In verschillende gevallen maakte hij eerst telefonisch contact met verkopers, waaronder autodealers en warenhuizen en deed hij bestellingen. Daarna stuurde hij vervalste overmakingsbewijzen om te bewijzen dat de betaling was voldaan. Vervolgens vertelde hij de verkoper dat het bestelde goed zou worden opgehaald door Mitchel Uden. Op de afgesproken dag en tijdstip kwam Guido R. dan zelf, uitgedost als deze fictieve persoon, om het goed op te halen. Zijn oplichtingspraktijken kwamen aan het licht toen de financiële afdeling van een bedrijf ontdekte dat de overmakingen nooit daadwerkelijk waren ontvangen, ondanks dat de goederen al enkele dagen eerder waren afgehaald. Bij navraag gaf Guido R. elke keer een andere smoes.
Bij een van de gevallen gebruikte Guido R. een vervalst overmakingsbewijs voor de aankoop van een waterscooter. Hoewel de verkoper het pas na volledige betaling van de koopsom en een servicebeurt wilde overhandigen, stond Guido R. erop het onmiddellijk te krijgen, omdat hij meteen wilde gaan varen. Ook in dit geval liet hij het goed ophalen door zijn alter ego. Hij beloofde het binnen twee dagen terug te brengen voor de service, maar kwam zijn belofte niet na. Toen de verkoper hem probeerde te bereiken, kreeg hij ontwijkende antwoorden. Enkele weken later werd de waterscooter aangetroffen bij een aanmeersteiger.
De verdachte gebruikte bij een van zijn ‘deals’ een auto van zijn moeder als onderpand voor een nog verschuldigd bedrag. Pas toen zijn moeder na enige tijd achter kwam waar haar vermiste auto stond en contact zocht met de handelaar, ontdekten beide dat Guido R. de autopapieren had vervalst.
Het politieonderzoek bracht aan het licht dat Guido R. een overmakingsbewijs van de VCB Bank had gedownload en vervalst om aan zijn behoefte aan luxe goederen te voldoen. Tijdens de rechtszitting liet de openbare aanklager weten dat Guido R. in 2022 al was veroordeeld voor valsheid in geschrifte. Hij hanteerde toen ongeveer dezelfde werkwijze om zijn slachtoffers om de tuin te leiden. Hij werd toen veroordeeld tot een gevangenisstraf van 2 jaar, waarvan 20 maanden voorwaardelijk.
De verdachte heeft de aanklachten niet ontkend. Hij heeft integendeel toegegeven het overmakingsbewijs te hebben vervalst en op die manier verschillende slachtoffers te hebben gemaakt.
Omdat hij nu opnieuw in de fout is gegaan terwijl hij nog in zijn proeftijd zat, heeft de aanklager de rechter gevraagd om de voorwaardelijke straf in te trekken, zodat Guido R. de straf echt moet gaan uitzitten. De rechter heeft zich nog niet daarover uitgelaten, maar verwierp alvast een verzoek van de verdediging om Guido R. voorlopig in vrijheid te stellen.
De volgende behandeling van de zaak staat gepland voor mei.
Read the full article
0 notes
Text
Pascal vermist na cruise naar Maagdeneilanden
Een Nederlandse toerist en een vakantieganger uit de Dominicaanse Republiek zijn vermist geraakt tijdens hun verblijf op de Britse Maagdeneilanden. …Pascal vermist na cruise naar Maagdeneilanden
View On WordPress
0 notes
Text
Vlissingen – Op 15 april 2024 start de Defense POW/MIA Accounting Agency (DPAA) uit de Verenigde Staten in samenwerking met Trident Archeologie een project voor de kust van Domburg met als doel het lokaliseren en bergen van vermiste Amerikaanse militairen. De vermisten houden verband met een B24H Liberator die op 5 november 1943 buiten Domburg in zee stortte.
De crashlocatie is sinds 2009 bekend en na uitgebreid onderzoek in 2019 heeft de DPAA besloten dat de kansen om stoffelijke resten op de locatie aan te treffen voldoende zijn om deze zoekactie te organiseren. Het project zal plaatsvinden tussen 15 april en 3 mei 2024. Eventuele resultaten zullen ruimschoots na afsluiting van het veldwerk door DPAA gedeeld worden.
Duik- en Demonteergroep van de Koninklijke Marine
De Duik- en Demonteergroep van de Koninklijke Marine heeft in 2009 al ter plaatse onderzoek uitgevoerd. Aan de hand van het serienummer van een boordwapen en het Missing Air Crew Report zijn de vliegtuigwrakdelen geïdentificeerd als zijnde afkomstig van een Amerikaans WOII B 24H vliegtuig. Van de bemanning van dit vliegtuig staan nog twee mensen als vermist (missing in action) opgegeven.
Om te voorkomen dat er gedoken wordt op het wrak hebben de gemeenten Vlissingen, Veere en het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat destijds een duikverbod ingesteld op de locatie van het vliegtuigwrak. Het wrak is afgedekt met een laag zand, zodat de mogelijk aanwezige stoffelijke resten niet verstoord kon raken of verloren konden gaan voor later onderzoek.
DPAA
Nu, 15 jaar later, wordt de zoektocht naar de vermiste militairen door DPAA hervat. In de aanloop naar en tijdens de werkzaamheden, is wellicht activiteit op de Noordzee zichtbaar. Wanneer er stoffelijke resten worden gevonden, zal het nog lang duren voordat er duidelijkheid is over eventuele identificatie. De onderzoeksresultaten worden uiteraard eerst gedeeld met eventuele nabestaanden voordat erover wordt gecommuniceerd.
DPAA maakt onderdeel uit van het Amerikaanse Ministerie van Defensie en zet zich in voor het terughalen van krijgsgevangenen (prisoners of war, POW) en vermiste personen (missing in action, MIA).
0 notes
Text
Politie opzoek naar vermiste 64-jarige George Zeilemaker uit Andijk
Andijk – De 64-jarige George is sinds 7 augustus 2023 vermist uit Andijk. Hij is te herkennen aan een spijkerbroek, lange pijpen, zwart/donkerblauwe winterjas met capuchon. Hij verplaatst zich mogelijk op een bruin/paarse fiets met achterop een afbeelding van ‘Takkie” de hond uit de Jip en Janneke-boeken.
Heeft u informatie waar George kan zijn, neem dan contact op met de politie.
View On WordPress
0 notes
Text
Dicks Prikkels: De Wereld Op Zijn Kop 111
Reactie Tacticalsmm: ‘De Paasdagen en de legende van het Paasei’
Reactie Tacticalsmm: ‘Gijzeling in Ede wordt wereldnieuws’
- Al zo’n vijftien maanden loopt Lee Towers op zijn tandvlees. Een gebroken heup zorgt ervoor dat de zanger bij optredens is aangewezen op een kruk en een rollator. Het heeft er bovendien toe geleid dat Lee over anderhalve week voor de allerlaatste keer te horen zal zijn bij de marathon van Rotterdam. „Staan is al helemáál niet meer te doen.” Als een levende mascotte prijkte Lee Towers jarenlang aan de voet van de Erasmusbrug om de marathonlopers in zijn thuisstad een hart onder de riem te steken. Toenemende fysieke ongemakken zorgen er nu voor dat de zanger – een kleine twee weken geleden werd hij 78 – later deze maand voor de allerlaatste keer zijn You’ll Never Walk Alone zal vertolken bij de start van de marathon van Rotterdam.
„Ik heb het jarenlang met veel plezier gedaan”, zegt Lee. „Maar ik kan het fysiek niet meer opbrengen. Het kost me enorm veel energie. Want het is niet alleen het You’ll Never Walk Alone zingen, bij zo’n marathon komt veel meer bij kijken. Zo sta ik na afloop bij de finish altijd urenlang te high fiven met de hardlopers. Dat is erg vermoeiend, en ik wil ze geen slap handje geven!”
- Jan en Monique Smit hebben afscheid moeten nemen van hun oma, die dinsdag op 91-jarige leeftijd is overleden. Hun oma speelde een rol in de videoclip van het nummer Ik zing dit lied voor jou alleen, dat Jan - toen nog bekend als Jantje Smit - als elfjarige jongen uitbracht.
„’Op een dag vertelde mijn lieve Oma, dat zij op weg ging heel alleen…’ Deze woorden heb ik de afgelopen 27 jaar duizenden keren gezongen”, schrijft Jan op Instagram. „Met toen in 1997 al -mijn eigen Oma Jannetje- als stralend middelpunt in de videoclip van Ik zing dit lied voor jou alleen. Nu is het moment aangebroken dat deze Oma haar laatste reis heeft mogen maken.”
- Een aantal gemeenten - zoals Leiden, Alphen, Katwijk en Noordwijk - gaat gezamenlijk flink investeren in de toekomst. Dat hebben ze woensdag met elkaar afgesproken. Het gaat om miljoenen euro's aan investeringen in verschillende projecten. Het doel van al deze plannen is om de regio ook in toekomst gezond te houden op het gebied van bereikbaarheid, energie en duurzaamheid.
Uiteindelijk zou de regio daarmee ook in 2050 welvarend moeten blijven. Een groot bouwproject dat al eerder uit een soortgelijke afspraak voortkwam, is de Rijnlandroute, die vanaf deze zomer de A4 en A44 met elkaar verbindt bij Leiden.
- De A44 is woensdagavond en -nacht én donderdagavond en -nacht gedeeltelijk afgesloten vanwege wegwerkzaamheden. Het asfalt op de snelweg is dermate slecht dat het moet worden vervangen. Ook het Prins Clausplein gaat deels dicht. Daar kun je niet vanaf de A4 de A12 op rijden.
Op de A44 gaat het om het deel tussen de N206 bij Leiden (afrit 8) en de N208 bij Noordwijkerhout (afrit 3). De snelweg is afgesloten vanuit de richting Den Haag naar Amsterdam.
- In de zoektocht naar de vermiste Aart uit Leiderdorp deelt de politie de laatst bekende bewakingsbeelden waarop hij is te zien. De 38-jarige man is op zondagavond 24 maart nog bij een tankstation geweest. Daarna ontbreekt ieder spoor van hem.
Dit is een zaak uit het opsporingsprogramma Team West van dinsdag 2 april. Meer zaken zijn hier te vinden.
Aart is die avond om 20.17 uur gefilmd terwijl hij een aankoop doet bij de Esso aan de Persant Snoepweg in Leiderdorp, vlak bij het Alrijne Ziekenhuis. Hij rekent af met zijn pinpas en verlaat de winkel daarna.
- ZOETERMEER - De eigenaar van eethuis Judy in Zoetermeer is maandagmiddag dood aangetroffen in zijn zaak.
Bij het eethuis op de Leidsewallen, waar onder meer Turkse pizza's en döner kebab verkocht worden, is op Tweede Paasdag de hele middag en avond onderzoek gedaan door de politie.
De politie bevestigt dat het om de eigenaar van de zaak gaat. De man is niet door een misdrijf om het leven gekomen, meldt de politie.
- Twee mannen hebben tassen vol dure gezichtscrème gestolen bij filialen van Kruidvat in Delft en Rijswijk. Op de camerabeelden is te zien dat ze nauwelijks moeite doen om onopvallend te werk te gaan en soms recht voor de ogen van klanten de schappen leeghalen. Eén verdachte is al aangehouden, de ander wordt nog gezocht.
Dit is een zaak uit het opsporingsprogramma Team West van dinsdag 2 april. Meer zaken zijn hier te vinden.
De dieven hebben toegeslagen tussen 16 februari en 20 maart. Op beelden van het filiaal aan de Brabantse Turfmarkt in Delft is te zien hoe eerst een van de mannen probeert de crèmes te stelen. Als een medewerkster hem vraagt of hij in de winkel een mandje wil gebruiken, gaat hij weer naar buiten.
Het gaat om de 43-jarige Marvin Kathusing. De Hagenaar is dinsdag rond 8.00 uur voor het laatste gezien in de omgeving van de Vruchtenbuurt in Den Haag. 'Mogelijk is hij vertrokken in de richting van Laakkwartier', laat de politie weten.
Marvin heeft een stevig postuur en droeg op het moment dat hij voor het laatst werd gezien een dronkere sportbroek, een donker T-shirt en zwarte gympen met een witte zool. Hij is tussen de 1,80 en 1,90 meter lang.
- Een bestuurder is afgelopen nacht met een auto een dagbesteding in Roosendaal binnengereden en heeft daar voor een enorme ravage gezorgd.
De bestuurder is op de vlucht geslagen en heeft het voertuig in het pand aan de Gerard Ten Borchstraat achtergelaten. Op basis van het kenteken hoopte de politie de bestuurder aan te treffen op een woonadres, maar daar werd niemand gevoonden. Het is volgens de politie niet duidelijk of de tenaamgestelde ook daadwerkelijk de bestuurder is geweest.
Kort na het incident wisten agenten in een woning vijf verdachten aan te houden en een vuurwapen in beslag te nemen. De aanleiding voor de ruzie is niet duidelijk.
Het voorval in de snackbar werd rond 20.20 uur bij de politie gemeld. Een klant in de snackbar had ruzie met twee andere mannen. De mannen vielen de klant gelijk bij binnenkomst aan en er ontstond een gevecht. De mannen vluchtten naar buiten en er klonk een harde knal. Eén van de mannen had een schot gelost op een raam van de snackbar en de twee sloegen daarna op de vlucht.
- Na een ruzie bij een snackbar aan de Kruitbergstraat in Amsterdam-Zuidoost is woensdagavond een kogel door een ruit geschoten.
De verdachten werden opgepakt in een woning aan de Kikkenstein. Onder de verdachten – allemaal mannen tussen de 16 en 18 jaar oud uit Amsterdam - is vermoedelijk de schutter. In de woning werd bij de doorzoeking ook een vuurwapen aangetroffen.
0 notes
Text
Lokale Facebookgroepen bestookt met nepnieuws
De politie waarschuwt voor nepberichten op facebook over vermiste kinderen. Zoals het bericht over ‘Nina’, een kind van 5 dat ‘drie dagen geleden verdween [..] en werd gezien met een onbekende man in zijn auto’. Zulke berichten worden veelal geplaatst in lokale groepen, uiteraard inclusief de vraag het bericht te delen. Doe dat niet, roept ‘wijkagent Rob uit Oudewater’ die niet met zijn…
View On WordPress
0 notes
Text
Hond Babs al bijna maand vermist; baasjes zijn radeloos
Hond Babs is al bijna een maand spoorloos. De viervoeter is vermist sinds dinsdag 27 februari 2024. De baasjes en familie van Babs maken zich grote zorgen.
Diverse zichtmeldingen zijn er geweest rondom de Langeberg in Zelhem, buurtschap Oosterwijk, Het Olde Schot en in de richting van Wolversveen. Helaas zijn er nog steeds geen meldingen die ervoor gezorgd hebben dat Babs veilig thuis is…
View On WordPress
0 notes
Last Seen Blogs
gurjitsingh13
Website
ambitiouspolyglot-blog
la langue française
petitsmorts
Untitled
norijaga
Norijaga
voodoochili
Voodoo Chili