#ruhsallık

[zumruduankabilinci]

İnsan, deneyim aradığında, beden olur. Bilgiyi aradığında, zihin olur. Tanrıyı aradığında, Kalp olur. Hakikati aradığında Hiçlik olur. Mooji-Beyaz ateş 35 Art :Pinterest #mooji #aydınlanma #bilgelik #buda #enerji #ermiş #farkındalık #huzur #kuantum #maneviyat #meditasyon #mürit #mürşid #öz #rehber #rehberlik #ruhsalgelişim #ruhsallık #sağlık #satsang #spiritüellik #şifa #tao #uyanış #üstad #yol https://www.instagram.com/p/Ckft2PSNJYw/?igshid=NGJjMDIxMWI=

#mooji #aydınlanma #bilgelik #buda #enerji #ermiş #farkındalık #huzur #kuantum #maneviyat #meditasyon #mürit #mürşid #öz #rehber #rehberlik #ruhsalgelişim #ruhsallık #sağlık #satsang #spiritüellik #şifa #tao #uyanış #üstad #yol

[kedinaz]

"Sen öğrendin mi o gizi, zaman diye birşeyin olmadığnı?"

Vasudeva'nın yüzünü ışıl ışıl bir gülümseme kapladı.

"Evet Siddharta" diye cevapladı Vasudeva

"Demek istediğin şu olacak sanırım: Irmak aynı anda her yerdedir, kaynağı heryerde, döküldüğü yerde, çağlayanda, kayıkta, akıntı yerinde, denizde, dağda, aynı anda her yerde ve onun için yalnızca şuan vardır; geçmişin gölgesi diye birşey bilmez ırmak."

"Evet benim de kastettiğim bu." dedi Siddharta."Ve bunu öğrenir öğrenmez şöyle bir hayatımı gözden geçirdim, o da bir ırmaktı; çocuk Siddharta'yı genç Siddharta'dan ve yaşlı Siddhartadan ayıran bir gölgeydi yalnızca, gerçek bir şey değildi.Ayrıca, Siddharta'nın dünyaya daha önceki gelişlerinde de bir geçmiş sözkonusu değildi, ölümünde ve Brahman'a dönüşünde de bir gelecek söz konusu olmayacak.Geçmişte olan, gelecekte olan hiçbirşey yoktur; herşey vardır sadece, şu an içinde varlık sahibidir."

Siddhartha -Hermann Hesse

#ruhsallık

[havadaabulut]

"kendilerine güzellik veren bir ruhun egemenliğine pek az ölümlü karşı koyabilir."

[mevsimsizcicek]

ocak 23

yeni yıla herhangi bir hedefle başlamamak şaşırtıcı şekilde iyi geldi. amaçsız değilim ve nefes alıyorum. yeni yıl hedefleri ve kendime fazlaca yüklenmek bana bunu yapıyormuş. boğup boğup atıyormuş.

iki numara 1,5 yıl sonunda yeniden evde. tüm ocak ayı boyunca onun gelişine hazırlandık. ve günler bizle dalga geçer gibi koşar adım ilerliyor. ilerlesin bakalım.

iki numaranın gelişi yarıyıl tatili derken bir salı günü kahvaltıdan havalar soğumadan bir minik gezi turu yapalım diyerek kalktık. iki saat içinde yola çıkıp adana tarsus mersin silifke yaptık geldik. ama nasıl gelmek. dönüş yolunda ertesi gün haberlere düdeni ters akıtan fırtına olarak düşen fırtınaya yakalanacağımızı kim tahmin ederdi. arabanın uçmadığına hala inanamıyorum. gece yarısı 1'de eve varıp kontrol edemediğim anksiyeteden dolayı titremesini durduramadığım vücudumun uyumama izin vermesi 3'ü buldu. sabah güç bela kalkıp koşarak terapiye gittim. uzun zamandır ağlamıyordum.

ankara soğuğunda dışarıda yürümeye devam edemem diye kasım ayında spor salonuna yazılmıştım. yazmak, şarkı söylemek dışında başka bir "me time" etkinliği daha buldum. koşu bandında beyni uyku moduna alıp sadece yürümek/koşmak. iş görüyor. bazen aklımdan ağlayarak spor yapsam nolur düşüncesi de geçmiyor değil. bu ay içinde bir gün aşırı saçma bir olay yaşadım. eski ben olsam kendimi kahrederdim. bu sefer önce sayfalarca yazı yazdım. yetmedi spora gittim ve bacaklarımın "yalvarırım dur artık" haykırışlarını kulaklarımla duyana kadar "nasıl yaptım bu hatayı" cümlesini tekrar ederek koştum.

bunu yazmayı az kalsın unuttuğuma inanmıyorum. 10 yıl boyunca renginden kelimenin tam anlamıyla nefret ettiğim, görmemek için tablolarla doldurduğum odamın duvarlarını sonunda boyadım. tek başıma. kendi seçtiğim renkle. hiç bu kadar yorulmamıştım. ama sonuna kadar değdi. gökyüzünün mavisi artık hep yanımda. emeklerim için omuzlarıma birer öpücük konduruyorum.

okuduklarım:

merhamet ve metanet // ken wilber

artık üzerine yemin edecek kadar tecrübe edindiğimi düşünüyorum. doğru kitaplar tam olarak olması gerektiğinde yolumuza çıkıyor.

sanatta ruhsallık üzerine // wassily kandinsky

izlediklerim:

heal // kelly noonan

dinlediklerim:

self control // laura branigan

coffee cup // anthony lazaro

the broken hearths club // gnash

i hate you, i love you // gnash

is that a thing // carlie hanson

#aylık

[hasansonsuzceliktas]

İnsanın dört boyutu ya da bedeninden sözetmiştik. Sırasıyle her bedenine ilişkin algısı geliştiğinde bir sonraki bedeninin (ya da boyutun), kendinde zaten var olan izlerini bulabilecek duruma ulaşılır. Örneğin fiziksel bedenini bilme va anlamada geliştikçe, onun ötesindeki ruhsallığına erişir, bulur; onda gelişim sağladıkça astral ve eterik boyutlarla, o boyutlara ait kendi varoluşunu kavrar. Zamanla zihinsel anlamdaki (ve o düzeye ilişkin olan gelişmiş farkındalığı ile) bedeninin/boyutun/ya da varoluş aşamasına ait idrakin aşılması o kişiyi, sırasıyle daha sonraki aşamalarda kavranabilecek olan nedensel-bilinçsel-kozal bedenlerine ve o boyutlara ilişkin varoluşun idrakine götürür… ‘Tekâmül’ün süreci böyle işler… Tekâmül, adı üstünde ‘kemâle erme yolu’dur.Erişilebilecek her üst beden, dışsal neden ve etkenlerden gittikçe daha bağımsız (sûfi deyişiyle azâde) halde olacaktır. Bu durum, izlemekte olduğunuz bütün mistik yollarda (yogi, fakir, tantrik, Zen, Tao, savaşçı, sûfî…) benzer gelişimi izler. Ama işin garibi, bütün bu gerçeklikler, ‘siz onları farkedemediğiniz sürece, yoktur!’ Erişilebilmeleri genel olarak iki şeye bağlıdır: ‘Kendinizi geliştirmek’ ve ayakbağınız demek olan ‘fazlalıklardan kurtulmak’. Yukarıdaki gelişim sırası ihmal edilir, iç içe sarmal halde olan boyutların bilgilerine rastgele ulaşılmak istenir veya özensiz, hazırlıksız, sırasız ya da zamansız erişilip her biri programsız geliştirilmek istenirse çeşitli problemler ortaya çıkabilir; psikolojik sorunlar ve dengesizlikler baş gösterebilir. Paranormal sanılan olayların, onları doğru anlamaya ya da kabule henüz hazır olmayan kişiler üzerinde zararlı etkileri olabileceği gibi; sonuca koşullanmış veya önyargılı ve saplantılarından kurtulamamış olanlarda sanal gerçekliklere kendini kaptırma, hayal ve düşgörme… gibi ileride zihinsel yapısını tahrip edecek düzeyde zararlı etkileri de olabilir. Örneğin durugörü, şifacılık, medyumluk… gerçektir; ama gerekli altyapı hazırlanmadan, bilgi ve deneyim eksikliği ile gelişmeye çalışılırsa çeşitli paranoyalar, megalomani, hattâ ileri durumlarda şizofreni ve bazı manik-depresif hâllerle karşılaşılması kuvvetle muhtemeldir. Yani yol kadar yöntem ve uygulamanın dozu da önemlidir; onu tayin edecek olansa siz değil, rehberinizdir.Yeri gelmişken belirtmemiz gereken bir husus da içsellik ve ruhaniyette yol alırken, ruhsal bedenimiz yanında astral ve eterik boyutlardaki gelişimimizin neresinde bulunduğumuzun da önemli olduğudur. Yani ruhsallık, salt bu nedenle dahi, yalnızca ikinci boyutta yol almakla geliştirilebilecek bir şey değildir.Yolculardan biri, yolun kenarında pinekleyen köyün ihtiyarına sormuş; “Bu yol nereye gidiyor baba?” Yaşlı adam yanıtlamış; “Bu yol hiçbir yere gitmez oğul, ben bildim bileli o hep buradadır”. Sonra da kendi kendine söylenmiş: “Ben ne bileyim nereye gittiğini… Yol orada duruyor ama, ben onu hiç yürümedim ki!” Yani varolduğunu bilmek, yolun kendisini bilmek demek değildir. Aslında çoğumuz bu durumda değil miyiz? Gerçekliklerin keşfedileceği yollar yanıbaşımızda dururken bir türlü yola koyulamayanların, ‘farkındalık’, ‘tekâmül’ ve ‘aydınlanma’dan sözetmemeleri; hele de kalkıp bu konularda bir şeyler biliyormuşcasına uluorta olumlu ya da olumsuz konuşmamaları çok daha iyi olur…Bu yollardan, mistik ya da spiritüel herhangi birini (veya birden fazlasını) izleyenlerinse bütün iyi niyetleriyle, içtenlikle ve hoşgörüyle, özgür biçimde konuşup tartışmaları; içlerindeki ışığı daha çok yansıtmaları hem gerekli hem de son derece yararlıdır. Çağdaş mistisizmin önemli simalarından Osho’nun belki de tek eksiği, pozitif bilimlere, özellikle de teorik fiziğe yeterince önem vermemesi olmuştur. Kuantumla zenginleştirilmeye çalışılacak Osho düşüncesi hiç kuşkusuz müthiş bir şey olurdu. Kendisi, eskilerden Tao, Budha, Konfüçyüs, Bodhidharma, Mevlânâ; klasiklerden Freud, W. Reich ve Wittgenstein; nispeten çağdaşlarımız sayılan Krishnamurti, Gurdjieff, Ouspensky, İnayet Han, H. D. Laing ve Fromm gibi isimlerden fazlasıyla

etkilenmiş (bu etkileri de hiç saklamaksızın); ancak onlardan yepyeni sentezlere erişerek düşünce ve algı dünyamızı zenginleştirmiştir. Şimdi ise görev, onun ve diğerlerinin bıraktığı yerden bizlere düşmektedir. Çünkü gerçek düşün insanları hiçbir zaman ‘statiklikten’ yana olmayıp, aksine sürekli değişim ve gelişimden yanadırlar.Yukarıdaki örneğe dönersek, nihayetinde yollar ya biryerlere çıkar, veya söz konusu olan fiziksel bir yol ise sonuna erişilir, ya da ona bağlantılı olarak yeni aşamalara ve yerlere doğru sürekli yürünür. Onun nereye çıkacağı, ya da onunla nerelere varacağınız, aslında yol kadar size de bağlıdır. Ama yine de sorun yollardan çok uygulama biçimlerinde, yöntemlerinde, amaçladıklarında ve uygulayıcıların onunla nasıl bir sonucu öngörmüş olmalarındadır. Tabii bir de yolun o kişiye ne denli uygun olduğuna…Bu tür süreçlerin ‘geliştirilebilir’ ve ‘erişilebilir’ olduğu da bir başka gerçektir. Ama dedik ya, içsel yolların hiç birisi sıradan insanın, sıradan akılla kavrayabileceği şeyler değildir. Çünkü bir yerden sonra ‘zihnin geride bırakılması’nı, sonra da ‘aşılması’nı gerektirirler. İnsan doğasının, onun gelişimine katkısı olabilecek en önemli özelliklerinden birisi, gelişme-araştırma arzusundan doğan ‘merak’tır. Kökeninde ‘kuşku’ yatar. Yanlışlardan arınma; daha iyiye, güzele, doğruya ve yararlıya erişebilmek için kuşku da, ona bağlı merak da gereklidir. Ama dinadamları, dinsel konularda kuşku duymayı yasaklayarak insan zihnini kendi yarattıkları dogmalara esir etmeyi amaçlamışlar, gelişimini engellemişlerdir. Bu, insana yapılabilecek en büyük kötülüktür. Çünkü zihnin özgürce gelişimine ve doğru biçimde yeniden yapılandırılmasına engel olur. Böylesi bir inancı-anlayışı benimsemiş olmak, o insanı ister istemez ‘tutucu’ yapacak; onun özgürce düşünme ve akıl yürütme yeteneğini köreltecek; o yapay ve katı zihinsel sınırlar ve kalıpların aşılmasına da tekâmülüne de engel olacaktır. Oysa ki buradaki görevimiz, ‘sanal duvarları şuursuz inançla örülmüş’, harcına bol miktarda ‘korku’ katılmış ve insanlarımızı gerçek-kendi’nden uzak durmaya zorlayan o yapay sınırları aşarak tekâmüle ve bilince yönelmek olmalıdır. Kuşkusuz ki konunun bir de ‘yetişkinlik’ ve ‘kapasite’ boyutu vardır; ve onlardaki göreceli gelişmişlik başlangıçta yola koyulabilmeyi, ona yaklaşabilmeyi, o ‘anlatılamayan’ı kısmen anlayıp ona ‘katılabilme’yi de kolaylaştıracaktır. Ancak ona tutucu biçimde bağlanmak, kaçınılmaz olarak ‘idrâke mani’ olma riskini de taşıyabilir ki, bunun panzehiri ‘özgürlük’ ve ‘sükûnet içinde’ farkındalıktır. Yakıtı yani enerjisi de her şeyden önce ‘kendini bilmek’tir. Sınırlı algılarımız, eğitim adına onca koşullanmışlığımız, üstüne üstlük her birimize din ve inanç adına yapılmış tüm yüklemeler... özgür ve tarafsız düşünmemizi engeller. Sonra da böylesine koşullu ve daraltılmış vizyonumuzla yaşamın kendisi dahil pek çok şeyi yargılar ve hemen herşey hakkında hüküm veririz. Tüm bunların ve benzer zihinsel biçimlendirmelerin sonunda ‘bize göre’ en doğru, hattâ tek doğru olan da tabii ki kendi görüş, düşünce ve inançlarımız oluverir. Zaten amaç belli, yöntem de buna uygun olduğundan, bizler ne kadar ‘ben özgür düşünceden yanayım’ desek de sonucun böyle olması, yani mutlaka biryerlerde saf tutup taraf olmamız kaçınılmazdır.…Hepimiz yaşayan, duyarlı (hisseden) varlıklarız. Aklımız, zihnimiz ve hâfızamız var. Duyularımızın gücü ve kapasitesi oranında bilgiyi ya da sanal-sözde bilgiyi toplayıp depo ediyoruz. Akıl ve zekâ da işlenmesine yardımcı oluyor. Buraya kadar sorun yok… Sorun, bütün bu sürecin ne kadar nesnel, özgür, gerçekçi ve bilinçli olabildiğindedir.Çoğu kez kendimizle, düşünce ve kanaatlerimizle ilgili eleştirilere kulak verir; hattâ kimi zaman onlardaki haklılık payını teslim eder, doğruluklarını kabul edebiliriz. Ancak sıra düzeltilmelerine geldiğinde, tutum ve davranışlarımızı gözden geçirip onları yeniden değerlendirmek, dönüştürmek zorumuza gider. Bu durumu bir anlamda kendi kendimizin suçlanması gibi görmeye başlarız.

O zaman da sadece bakmanın, görmenin, hattâ bilmenin de anlamı kalmaz. Başkalarının kimi eylemlerindeki kusur ve yanlışlıklar, onları kendimiz yaptığında bizi rahatsız etmiyorsa, bu henüz yeterince olgunlaşmadığımızı ve bencilliğimizi aşamadığımızı gösterir. Oysa ki tekâmül yolundaki örneklerimiz, yani bize kaynak oluşturabilecek olanlar sadece başkaları, onların davranışları ve yaşam biçimleri değil; doğru bir gözlemle kendimiz, kendi tutum ve davranışlarımız olmalıdır. Bu aynı zamanda kendimize karşı ne denli dürüst olabildi��imizin göstergesidir. Ama işin içinde eğer hoşgörü noksanlığı varsa, bu durumun başkalarına karşı katı ve hoşgörüsüz davranırken kendi kusurlarımızı görmezden gelmekle sonuçlanması kaçınılmaz olacaktır. Gerçekte ise bu, tıpkı başkalarına olduğu gibi kendimize karşı da hoşgörüsüz olduğumuzun, ancak bunu kasıtlı ve yanıltıcı biçimde yadsıyıp gizlediğimizin kanıtıdır. Asıl nedeni de bir türlü içsel huzura erişememiş olmamızdır. Çoğumuz inançlarımızı, yaşam felsefemizi, onlarda yer etmiş olan katı kuralları bize dayatıldığı biçimde önemser ve benimseriz ki, neredeyse özdeşleştiğimiz bütün bu yapay alışkanlıklar çoğu zaman gerçek-kendi’mizi ya da kendi-sanal-gerçekliklerimizi görebilmemizin ve yaşamla bütünleşebilmemizin önündeki engelleri oluştururlar.Neden kendimize gereken özeni göstermiyor, sonra da olduğumuzdan farklı görünmeye çabalıyoruz? Neden içsel gelişimimizi ihmal edip her türden içsel ve dışsal yapay kozmetiklere yöneliyoruz? Bütün başlangıç bilgilerini, tüm doğruları bir kenara itip, hırslarımızdan bir türlü arınmaksızın, gerilim ve umutsuzluklarımızın nedeni olan basmakalıp, sıradan ve içi boş, taklitçi bir yaşama kapılarak ve onca şuursuz itaatle zaman yitirerek ‘birlik’ten uzaklaşıyoruz? Sahi, neden acaba? Öncelikli olarak sorgulanması gereken budur.Uygulamalarımız sırasında bizde ‘denge’ ve ‘uyum’a neden olmayan bir uğraşın; ‘güzellikler’i ortaya çıkarmayan, yaşamımıza ‘düzen’ getirmeyen bir öğretinin bize uygun olmadığı çok açıktır. Bu, öğretinin kusuru da olmayabilir. Kim bilir belki de biz henüz ona hazır değilizdir. Sûfiler ‘insan’ı yoldaki tekâmül sürecine ve gelişimine göre dört ana kategoriye, daha doğrusu ‘dört mertebe’ye ayırır: Şeriat, tarikat, marifet, hakikat.Gurdjieff ise ‘Dördüncü Yol’ adıyla tanımladığı düşünce sisteminde insanın ‘yedi gelişim aşaması’ olduğunu öngörür. Bunlar, aşağıdan yukarıya doğru, sırasıyla şöyledir: İlk üçü;. Duygu insanı. İçgüdü insanı. Düşünce insanı (akıl dönemi). Sonraki ikisi; . Geçiş’teki insan. Birleşik (ya da birleşme aşamasındaki) insan. Son iki aşama da; . ‘Bilinçli’ insan... ve . Mükemmel insan (insan-ı kâmil)’dır Ona ve en büyük izdeşi olan Ouspensky’ye göre; İnsanların büyük çoğunluğu ilk üç kategoride yer alır (Osho da bu düşünceyi benimsemiştir).‘İnsanın dönüşümü’ sürecinde, beşinci aşamaya gelebilmiş insan artık ‘üstün insan’dır.Sürekli sözettiğimiz gibi, bütün bunlar ‘bilince erişme’ ve ‘onun farkında olma’ya ilişkin süreçte ne kadar yol alabilmiş olduğumuzla ilgilidir. Ama bütün bunların sadece teorik bakımdan incelenmesi ne kadar yetersiz ise, ‘güvenilir’ olsalar dahi salt birileri söyledi veya aktardı diye onlara inanılıp iman edilmesi de o kadar yanlış olur. Önemli ve doğru olan, onları yaşamak ya da deneyimlemektir; bunun için de önce onlara ‘erişilebilmeli’dir. Zihni aşmak, bir bakıma zamanı da aşmaktır ki; böylesi bir ‘aşkınlık’ meditasyona geçişin anahtarına sahip olduğunuzu gösterir. Çünkü zamanın olmadığı yerde kişisel ya da öznel zihin işlev göremez. Bugün adına ‘düşünce’ dediğimiz, çoğumuz için neredeyse tamamı dışsal ya da dış etkenlere bağımlı olan süreçle birlikte, zihnin aşılması sizi önce meditasyona, sonra da ‘bilince götürecek yol’a eriştirecektir. Zaten bir kez bilinçlenme yoluna girdiniz mi, düzeyinin ya da mertebesinin ne önemi kalır ki… Yukarıdakine benzer gelişim sıralamalarını, örneğin sûfiler başka türlü, Uzakdoğu mistikleri başka türlü yapmışlardır. Kuşkusuz bu adlandırma ve geçişler, bir kompartmandan bir başkasına

atlamak gibi, ya da aşılması gereken kesin sınırları ve sınıfları olan bir sürecin parçaları gibi anlaşılmamalıdır. Her türlü sıralama nihayetinde birer ‘kurgulama’dır ve anlaşılma kolaylığı sağlanması amacıyla yapılmış sanal mertebelendirmelerdir. Oysa ki bugün özellikle reiki ve feng-shui’de, hindu esaslı bazı tarikatlerde...; hattâ yoga’da bazı kurum, vakıf ve enstitülerden başka ‘kerâmeti kendinden menkul’ bazı üstadların (!) yönetimindeki programlara ücretini ödeyerek belirli sürelerle devam edenlere ‘inisiyasyon’lar ve ‘derece’ler veriliyor. Bunların özgüven, cesaret ve motivasyon artırıcı olma amacını aşanların her biri birer istismar aracı olmuş durumdadır.Kolaycı ‘kişisel gelişim’ çılgınlığı maalesef öylesi boyutlara varmış durumda ki, bunlara umut bağlayanları ister istemez ve kaçınılmaz olarak kitlesel hayal kırıklıkları ile zihinsel/ruhsal/davranışsal düzensizlikler beklemektedir. Genel anlamda gelişimin özeti şöyledir: Birinci aşamada duygu/içgüdü/düşünce insanı mertebelerini aşmak gerekir. İkinci olarak ‘geçiş’ sürecindeki insan hâline gelir ve ‘birleşme’ aşamasına ilk adımlarınızı atarsınız. Üçüncü aşama ‘bilinçli insan’ aşamasıdır ki, artık o büyük kaynaktan iyiden iyiye nasibinizi almaya başlamışsınızdır… Ve kısmen tanımlanabilir/nitelenebilir olan Dördüncü Aşama ise ‘insan-i kâmil’ denilen ‘mükemmel insan’ boyutudur… Ondan sonrasını isimlendirmek de, tanımlamaya çalışmak da burada yaşayan kimsenin haddi değildir! Kesin olansa, bir kez oraya vardınız mı, artık bu dünya ile ya da bu boyut ile işiniz kalmamıştır; buradaki göreviniz sona ermiştir… Gurdjieff’in düşüncesindeki tekâmül anlayışının sürecini, sufîlikteki ‘Nefsin Yedi Hâli’ ile kıyaslarsak; sadece sayı olarak değil, içerik bakımından da ne kadar benzeştikleri görülecektir. Şöyle ki...Sufîlik, bir bakıma insanın gelişim sürecinin şeması demek olan zihnin/nefsin/benliğin yedi hâlini/boyutunu özetle aşağıdaki şekilde tanımlar: Nefs-i Emmâre: Sadece kendisine ‘emredilenler’i uygulayan;aklını özgürce kullanarak irdeleme, değerlendirme ve sonuç çıkarma yeteneğine henüz erişememiş; o nedenle de tamamen ‘bağımlı’ bir benlik (ve zihin) hâlidir. Nefs-i Levvâme: Burada artık araştırmaya ve ‘kendini sorgulama’yabaşlayan, yani özeleştiri yapabilen bir zihin hâli söz konusudur. Bu da arınma yolunda mesafe alınmaya başlandığını gösterir. Eylem ve edimler değerlendirilir, tartılır, hesaplanır; yanlışlar düzeltilmeye çalışılır. Yani gözlerdeki ve kulaklardaki mühürler tamamen, kalplerdeki ise kısmen kırılmıştır. Bu da tutsaklıktan kurtulmaya başlanmış olunduğunu gösterir. Nefs-i Mülhimme: Kısmen arınarak ‘ilham’ boyutuna erişmişbenlik durumudur. Bu aşamada nedensellik üzerinde düşünülür; ‘hayâtın amacı’ Nefs-i levvâme’den daha çok ve daha derinliğine sorgulanır. Yaşamın salt maddî olan kavranışı önemli ölçüde aşılmış, yani bir başka ifade ile maddesel tutkular aşılmaya başlanmış ve bilgi’nin sınırlarını zorlayıp ‘sezgi katı’na adım atılarak, artık bu boyutta gelişip olgunlaşılabilecek duruma ulaşılmıştır. Nefs-i Mutmaîn: Yaşadıklarından, gördükleri ve edindiklerindenartık yeterince ‘tatmin olmuş’; bütün maddî değerlerin yapay, geçici ve gelişime ayakbağı olduğuna ikna olarak, doğru yolun onlardan kurtulmak ve ‘birlik bilincine yönelmek’ demek olduğunun idrakine erişmiş, şükür hâlindeki bir benlik durumudur. Ayrıca bu aşamada, sıradan kuşkuların yerini gittikçe ‘şuurlu iman’ almaya başlamıştır. Nef-i Râziyye: ‘Rızâ katı’dır. Birlik bilincinin iyiden iyiyehissedilmeye başlandığı, kişisel benliğin yokolduğu (daha doğrusu önce tümüyle aşılıp etkisiz hâle getirildiği, işlevini yitirdiği zihinsizlik hâlidir) bu mertebede insan zihnine yük olan tüm yapaylıklar; dünya yaşamında değerli kabul edilerek önem verilen tüm maddesel kıymetler gözden düşmüştür. Nefs-i Marziyye: Beşinci katta canlı ve cansız varlıkların rızâsınıalmayı başarmış olan insan, altıncı benlik katında tüm varoluşun (yaradanın) da ‘rızâsına erişmiş’tir. Yani kendisi tüm varlıklardan râzı’dır; yaradan da ondan.

Bu mertebe, ‘bütünselliğe’, yani ‘birlik olma’ya en fazla yaklaşılan erişim düzeyidir. Egonun tümüyle yokolduğu hâl’dir. Zaten o yokolduğu için ‘marziyye’ye erişilebilinmiştir. 7. Nefs-i Kâmile: Büyük sufîlerin ve hemen tüm üst düzey mistiklerin aktardığına göre, İnsan-ı Kâmil’ olarak da adlandırılan bu düzey en üst ve aşkın bilgelik hâlidir. Bu seviyede artık erdemin, şefkatin, hattâ sevginin ve aşkın bilinebilir ve tahmin edilebilir bütün sınırları (ve onlardan da ötesi) aşılmış; varoluşla tamamen ‘bir’ olunmuştur.…İnsanın ‘gelişerek oluşma’ yolunda bir varlık olduğunu hemen bütün Uzakdoğu felsefeleri gibi sufîler de kabul etmiştir. Örneğin Mevlânâ, Hacı Bektaş ve Hacı Bayram da bu konuyu uzun uzadıya izah etmişlerdir. Onların tekâmüle ilişkin açıklamaları şeriatın kulluk ve ibadet anlayışıyla sınırlı değildir. Sürekli gelişip dönüşürken insan bir taraftan kendisini, diğer yandan dünyayı oluşturup güzelleştirir. Bu süreçte zamana bağlı olmayan ‘kemalât’ kendiliğinden ve yavaş yavaş gelir. Ama onun görevi, varlığın birliğine vâkıf olarak yolda şuurlu bir biçimde, sürekli emek ve çaba sarfetmektir. Kişisel anlamdaki ruh, kendisinden doğup gelişmiş olduğu ana kaynağa yaklaşabildiği, onu idrak edebildiği ölçüde birliği hissedebilir, algılayabilir. Ama ne kadar öznelleşir ve zihinle ilişkisi öne çıkarsa o kadar bencilleşir ve kendi yaratımı olan ego’ya teslim olur. Geldiği kaynağın izlerini, aslî unsurlarını kuşkusuz içinde taşımaktadır; ama önemli olan bu gerçekliğin ne kadar farkında olabildiğidir. Birliğin yoluna girildiğinde bencilliğin yerini şefkat ve sevecenlik; tutkuların yerini ortak idealler; doyumsuzluğun, hırsların ve sömürünün yerini ise ‘birlikte varoluş’ ve ‘tekâmül’ düşüncesi alır. Tekâmül konusunda, yakın dönem mistiklerinden İnayet Han’ın (1882-1927) ilginç bir saptaması vardır: “Yol, boşluktur. Kişi kendisini ortadan kaldırdığında bir boşluk oluşur. İnsan ‘ben’ dediği sürece kendi yolundaki bir taştır. Kendini ortadan kaldırdığı zaman ise yoldur, boşluktur. Aslında herkesin aradığı ‘gerçek-kendi’dir, yani tanrı. Sahte benlik (ego) ortadan kalktığında insanın olabileceklerinin sınırı yoktur.” Meselenin bir de başka bir yönü var... Siz istediğiniz kadar iman etmiş olun, ruhunuzun varlığı kanıtlanmadıkça veya gerçekliği yanında nitelikleri de açıkça ortaya konulmadıkça sadece bir paradoks, varsayım veya sanal gerçeklik olarak kalacaktır. Kimilerine göre ruh, hücreler arası iletişimin, yani onların fizyolojik işlevselliğinin geçici bir sonucudur. Geçici olan organizma, onun iletişim ortamı ve olanakları ile işlevselliği ortadan kalktığında ruh da çözülerek yok olacaktır. Acaba biz, başka bir şeye kutsallık, tanrısallık izafe ederek onu ruh olarak adlandırma yanılgısına mı kapılıyoruz? Belki de bu nedenle Budha ve budistler, kişilerin kendilerine özgü, herşeyden ve varoluştan bağımsız bir ruhunun olmadığını (an-attâ) öngörmüşlerdir. Batı düşüncesine ‘no-self’, mistik düşünce yollarının hemen tamamına ‘benliksizlik’ olarak geçen anlayış da yine kişisel ve bağımsız bir ruhun olamayacağı paradoksuna oturtulmuştur. Bugün de kimi kuantumcular ‘kişisel ruhun’ simülasyon yoluyla yaratıldığını, dışsal etkenler ve zihinsel süreçler sonucunda da (gözlemleme, öğrenme, depolama, koşullanma) ‘benliğin’ oluştuğunu öne sürerler. Onların eksik bıraktıklarını kadim Doğu öğretileri ‘karma’ düşüncesi ile, bilimadamları da ‘genetik taşınım’ ile tamamlamaktadırlar.Aydınlanma yolundaki insan kendini sürekli yontup fazlalıklardan arındırarak, ustalarının yardımıyla tekâmül yolculuğunda güvenle yürüyecektir; aslında onun kaderi de budur. Bu sürece ‘gönül yolu’ denilmesi, o yola ‘kendini bilmek’le koyulabileceği ve sonunda gönüllerin bir olduğu yere, o bütünsel birliğe varılacağı içindir. Bu durumu, kişilerin kendi gerçekliklerini evrensel hakikatle uyumlandırma ve sonunda da tümüyle ona katılarak onunla ‘bütünleşme’ biçiminde açıklayabiliriz.Sufîlerle skolastik/ortodoks teologlar (ulemâ) arasındaki önemli farklardan birisi de, diğerlerinin

şiddetle karşı çıkmış olmalarına rağmen sufîlerin önemli bir bölümünün ‘evrim’ ve ‘tekâmül’ fikri yanında ‘genedoğumlar’a (reenkarnasyon) da inanmalarıdır. Üstelik sufîler cennet ile ödüllendirilmeyi (salt bir amaç olarak kabul edilmemesi için) de, cehennem ile korkutulmayı da önemsememişlerdir. Bütün ezoterik ya da mistik yollarda ifade edilmiş olduğu gibi, tekâmül için sadece bilgi yetmez; daha doğrusu temel bilimsel ve fiziksel bilgi kuşkusuz ki gereklidir, ama yeterli değildir; ‘ötesi’ne geçebilmek gerekir.Bunlar kimilerine ‘hayal’ ya da ‘masal’ gelebilir. Soralım; ‘Siz bütün fiziksel evreni görebiliyor ve orada olan biteni bilebiliyor musunuz?’… Peki, acaba ne kadarını? Sadece ‘bugünkü’ bilgimizle fark edebildiğimiz, gözlemleyip çözümleyebildiğimiz kadarını değil mi?. Bize göre de ‘tanrının lisânı bilimdir’, öyleyse bir adım daha atarak sorumuzu şöyle sorabiliriz: ‘Bilinebilir olanın ne kadarını biliyoruz?’ Ve hep sorguladığımız gibi; ‘Şimdilik bilemediğimizi yok mu sayacağız?’… Mesele budur! Günümüzden iki yüzyıl önce fizikçiler, ‘Gözle görülebilen ışığın iki tarafında en az onun kadar gerçek başka ışınlar da vardır. Fakat görünmez olduklarından (şimdilik) algımızın dışındadırlar’ diyorlardı. Ardından radyo dalgaları, elektromanyetik dalgalar ve ona bağlı, daha doğrusu onun bir türü olarak röntgen ışınları bulundu. Derken mikro dalgalar ve gamma ışınları. Bugün de bilim insanları İsviçre’de, milyar dolarlar harcanarak inşa edilen ‘Büyük Hadron Çarpıştırıcısı’ ile, diğer başka şeyler yanında ‘Higgs Parçacığı’nı boşuna aramıyorlar. Teoride ‘bulunan’ Higgs bozonunun varlığının kanıtlanması aslında bir anlamda ‘esîr’in de kanıtlanması demek olacaktır ki; işte o zaman hepimizin yolu daha bir kısalacak ve çok daha büyük bir güvenle ‘yol’umuza devam edebileceğiz... Bakalım, bekliyoruz. Nasılsa Hawking’e göre, daha bu yüzyılın son çeyreğine kadar vaktimiz var... Yani bilim geliştikçe, ‘fizik’ ile bilime dayalı ‘metafizik’ iç içe bir hâl almaya; bilimsel bilginin yanında sezgilerimiz ve çıkarımlama yeteneğimizle birlikte ‘ruhsallığımız’ da, ondan sonrası da önem kazanmaya başlamıştır. Fiziksel bilgiye dayanan bilimsel çalışmalar nasıl disiplin gerektiren bir süreç ise, insanın kendini bilmesini amaçlayan tinsel çalışmalar da en az o kadar disiplin ve özveri gerektirir. Usta’nın (mürşidin) görevi yolu göstermek, yeri geldiğinde uyarmak, kimi zamansa eleştirmektir. Ama aslâ elinden tutup sürekli birlikte yürümek değildir. Çalışma disiplini, düşünme disiplinini de beraberinde getirecek, her ikisi birden müridi muhtemel yanılgı ve yanlışlıklardan koruyacaktır. Nasıl herhangi bir bilim topluluğuna kendinizi kanıtlamadan giremezseniz, aynı şekilde üst düzey tinsel topluluklara da elinizi kolunuzu sallayarak giremezsiniz. Her iki durumda da ustaların size hangi fikir veya tasavvurun gerçek bilgiye dönüşüp dönüşmeyeceğine ilişkin yol gösterici ya da yolunuza ışık tutucu tavsiyeleri olabilir. Ve belki daha da önemlisi size kendi kendinizi eleştirebilme yeteneğini kazandıracaktır. Yani o yolu gösterir, yola çıkarır da nihayetinde yolu yine siz yürüyeceksinizdir. Danışma, tartışma ve istişare ise, usulüne göre yapıldığında her ikisinde de gereklidir. Mecazî anlamda ‘yolu kısaltır’, doğrulara erken erişmenizi sağlar....Bir insanın aklına esen her fikir ya da ona ‘dayatılmış’ her düşünce ‘bilgi’ sayılamaz. Bir de zamanla o konuda doğru bir bilgiye eriştikleri halde, başından beri öngördükleri ile çeliştiğini bilmelerine rağmen, başta inat ve ısrarla kabul etmiş oldukları temel ama ‘sanal’ esaslarla bağdaşmayan yeni bulgu ve doğruları görmezden gelme, gizleme ya da yoksayma yoluna gidenler vardır ki, bunlara en çok dinadamları ya da siyasetçilerin arasında rastlayabilirsiniz. Bu iki tür insan, özellikle geri kalmış ya da azgelişmiş toplumlarda önemli ve etkili kişiler sayılmaktadırlar. Toplumlar gelişip bilimsel bilgiye saygılı, özgür ve analitik düşünme yetişkinliği ve alışkanlığına sahip insanların sayıları arttıkça, dinadamları ile siyasetçilerin önemleri ve etkileri azalır.

Onların amaçları her ne pahasına veya hangi yöntemle olursa olsun yandaşlarını ikna edip yeni yandaşlar kazanarak toplumdaki ayrışmaları artırmak, bu sayede daha da ‘önemli’ kimseler hâline gelebilmektir. Dikkatle incelenebilirse toplumda egosu en yüksek olanların siyasetçilerle dinadamları olduğu görülecektir. Geri kalmış ve insanlarında kendi akılları ile düşünme alışkanlığı bulunmayan, özgürlüklerin değerinin bilinmediği toplumlarda nedense inançlar kıyaslanmadığı gibi onların doğruluğundan kuşku da duyulmuyor; belgelendirilmiş veya kanıtlanmış olup olmadıklarına, doğrulanıp doğrulanmadıklarına ise hiç bakılmıyor. Hattâ yerleşik inançlardan çıkar sağlayanların, bazen başkalarını inandırmaya çalıştıkları şeylere kendilerinin bile inanmadıklarını; utanma belasına, ‘zevâhiri kurtarma’ uğruna, ama çokça da kişisel ya da kurumsal çıkar uğruna inanmış ve kabul etmiş göründükleri, öyle iddia etmek zorunda oldukları kolaylıkla anlaşılabiliyor. İnancını bilme ya da bilgi sanmaya başlamanın kaçınılmaz sonucu budur. Öznel inancı nesnel bilgi ile kıyaslamaz ve doğrulamazsak hepimizin varacağı nokta da kaçınılmaz biçimde böylesi bir şey olacaktır. Sıradan inancını bilgi sananlar, gözlem ve deneye önem vermeyenler, doğruluğundan kuşkulanıp kıyaslamayanlar, onların da gelişip değişebilecek olduklarını düşünmeyenler, kanıtları olup olmadığını dahi araştırmayanlar; bilerek veya bilmeksizin mutlaka bir şeylere âlet oluyor veya istismar ediliyorlardır.Bilgi sanılanların yanlışlanabilirliklerini kabul edebilmek erdemdir. Üstelik bizi yeni doğrulara, tekâmüle ve aydınlanmaya götürebilecek bir erdem. Bu konuda, kişinin, bilgi sandığı sıradan bir malûmatın kaynağını ve doğruluğunu sorgulayabilme becerisi, kararlılığı ve cesareti de önemlidir. Dinsel inanç, yaşamınızdaki her şeyin önüne geçip en büyük idealiniz hâline gelirse, önce, sizden farklı düşünen diğerlerinden ‘ayrışır’sınız. Sonra bilinciniz o sürekli aynı tür akımdan dolayı gölgelenir; farklı fikir ve duyumları dikkate almayan, değerlendirmeyen, hattâ dışlayan zihinsel yapınız özgürce akıl yürütmenize engel olur; gittikçe zihinselleşerek sonunda gerçek-kendi’nize yabancılaşırsınız. Bugün yeryüzünde irili-ufaklı 300’den fazla din, 3000’i aşkın mezhep, tarikat, yol, kol, cemaat... vb var; ve herkes ‘en doğrusu benimki’ diyor. Nasıl emin olabilirsiniz ki...? Dahası da var; dinselliğiniz kökleşip belirli bir inanca veya yönteme olan sanal ve sözde bağlılığınız arttıkça artık tanrısallığa, birlik bilincine giden yolun pek de öyle size anlatıldığı gibi katı kurallara tâbi, statik, dar kalıplara sığabilen, ritüelik ve monoton, sürekli korkulması gereken, sabit ve hiç değişmeyen tekrarlar zincirinden ibaret olamayacağını düşünemez hâle gelirsiniz. Konuyu kısmen açıklayabilmek için, Fred Alan Wolf’ün veciz bir söylemini aktaralım: “Aklınıza gelen her şeyin kendi içinde sonsuz sayıda paralel gerçeklikleri vardır ve siz bunlardan hangisine odaklanmışsanız sadece ona bakmaktasınızdır.”Yani yanılgılarımız, ya sanal gerçeklikleri ya da konunun sadece görünürdeki bir yüzünü önemseyip zamanla benimsemekten; böylelikle de gerçek doğamıza gittikçe uzaklaşmaktan kaynaklanıyor. Tabii bir türlü çözümlenemeyen çelişkilerimizle mutsuzluklarımız da... Hayatta bir amaca sahip olmak başka, ‘hayatın amacı’ başka şeylerdir… İlki ‘kişisel’, ikincisi ‘evrensel’dir. Ama her ikisi için de ve onlardan önce ‘kendini bilmek’ gerekir.Sizi herhangi bir içsel öğretinin doğru kavranmasına götürecek olan bilginin özünü, kutsal olsun veya olmasın hiçbir kitapta ya da yazılı metinde bulamazsınız. Onlar size ancak bazı ipuçlarını verebilirler. Bu dünyada vakit geçirdikçe, yani yaşımız ilerledikçe asıl metamorfoz fiziksel bedenimizde değil, ruhsal yapımızda meydana gelir ve bir daha artık çocukça saflığımıza, temizliğimize geri dönemeyiz. Ama yine de yapılacak birşey kalmıştır: Doğru gözlem ve bilgi ile, erdem ve bilgelikle, sevgi ve şefkatle zihni dönüştürmek. Bu başarılamadığı sürece tekâmül imkânsızdır. Kişisel gelişim yolculuğumuzda

gerçekte geriye dönüş yoktur; ama gereken gelişim sağlanamazsa yanlış eğitim ve olumsuz çevre koşullarıyla göreceli olarak geri gidiş mümkün ve muhtemeldir. O nedenledir ki herkes önce kendini sorgulayabilmeli, gelişmenin neresinde olduğunu irdelemeli, kendi kendisini olabildiğince tarafsız bir gözle masaya yatırabilmelidir. Özdeğerlendirme ve özeleştirinin ardından da özgürce içebakış gelmelidir. Evrensel senfoni başka türlü farkedilemez, anlaşılamaz ve ona katılmak söz konusu olamaz. Bazı şeylerin, bu arada spiritüel kavramların açık seçik tanımlanmasından özenle kaçınılmalıdır. Bu hem zihinlerin üniform biçimde koşullandırılmaması hem de yol’da veya arayış içinde olanları kendi algı ve özgürlükleriyle başbaşa bırakabilmek için bir gerekliliktir. Çünkü yolu göstermekle hedefi işaret etmek farklı şeylerdir. Yani usta sizi yola çıkarır, ama yolun üzerinde yine de belirli, statik, ona varıldığında her şeyin sona ereceği (örneğin, ‘ebedî cennet’ gibi) bir ‘nokta hedef’ yoktur. İşin garibi, bu tür arayışlar öne çıktığında deneysellik, gözlemlenebilirlik, bilimsel gerçeklikler, aynı koşullar altında yinelenebilirlik... gibi konular gözardı edilerek ‘bilinemeyene bağlılığın’ ağırlık kazanmakta olduğu gözlemlenmektedir. * * * Nisargadatta Maharaj’a sormuşlar: ‘Peki şu andaki sorumu işitip yanıtlayan kim?’. Cevap vermiş: “Ateşin yanmasını, suyun akmasını, tohumların filizlenmesini, ağaçların büyümesini sağlayan aynı güç bana sorularınızın yanıtını verdiriyor!”... Ben de diyorum ki; ‘O güce sanskritçe, çince, arapça, japonca, türkçe... veya ingilizce herhangi bir ad vermenin nesi yanlış olabilir?’ Kimse sizin gibi inanmak ya da adlandırmak zorunda değildir ki... Kimi sözcükleri öylesine kirletmişiz ki, bir yandan da anlayışımızı çarpıtan, zihnimizi karmaşaya iterek aklımızı bulandıran bu tür yanlış anlayış ve gerçek dışı değerlendirmelerimizi yeniden gözden geçirerek düzeltebilmeliyiz. Örneğin; ‘benlik’ o kadar da kötü birşey değildir; ama yapay-dışsal etkilerden yeterince arındırılmış ve bilince yönelebilmiş ise. Böylesi bir yola girebilmiş öznel benlik, nasıl olsa bir süre sonra daha rafine ve arınmış hâle gelecektir.. ‘İnanç’ yararlı ve gereklidir; ama ‘şuurlu’ ise.. ‘Dindarlık’ ne güzeldir; ama eğer dinsellikten ve onun kalıplarından kurtulabilmiş ise.. ‘Sevgi’ hayattır; ama tutkularla kirletilmemiş, sahiplenme ile sakatlanmamış ve yeterince özgür bir ortamda gelişebilmesine fırsat verilmişse. Aksi halde ona erişemeyiz.. ‘Dua’ insanı yüceltir; ama biteviye yalvarıp yakarmak, sürekli kendini hatırlatmaksa; sonunda çıkar, ayrıcalık ya da karşılık bekleme biçiminde anlaşılıyor ise, sadece aşağılatır. Belki de o yüzden;. Yapay ‘ritüeller’le vakit geçirdikçe, ister istemez biz de yapaylaşıyoruz.. Yeterince paylaşmayı bilmeksizin ‘paylaşım’ nutukları atıyoruz.. Merhametsiz kaldıkça, şiddeti de hoşgörmeye başlıyoruz.. ‘İçsel arınma’ yerine ‘biat etme’yi yeğliyoruz.. Bilinçten uzaklaştıkça ‘varoluşun farkındalığı’na yabancılaşıyoruz.. Kendimizi gerçek anlamda sevemediğimiz için başkalarına da saygı duyamıyoruz. Çünkü öncelikli görevimizi ihmal edip ‘kendimizi bilmiyoruz’.. Teolojiyi dinbilimi, dinselliği ise dindarlık sanıyoruz.. Hayalî bir hedefe koşullanıp ‘gerçek şimdi’yi ıskalıyoruz.... Ve... Koskoca bir yaşamı boşa geçiriyoruz. O halde yapılması gereken şey, her türlü önyargıdan, bize en yüce hakikat adına bilmeden dayatılmış sanal gerçekliklerden zihnimizi arındırmak; sonra da özgürce, nesnel ve akılcı biçimde yola koyulmaktır. Başlangıçta en çok ihtiyaç duyacağımız araçlardan birisi akıldır, yöntemse önce ‘kendini bilmek’.İçsel yol fiziksel olmadığından, maddesel kriterlerle ölçülüp, aynı biçimde kıyaslanarak değerlendirilemez. Süresi doğrusal dünya zamanıyla ölçülemez; ‘yola koyulmuş’ olan kişileri yapay ve sıradan bir hiyerarşi içerisinde rütbelendirmekse hiç mümkün değildir.[embed]http://www.youtube.com/watch?v=V6Ywy25O1Kw[/embed]

[falcibaba]

6. Çakra

6. çakra

Üçüncü göz çakrasını çalıştırarak hislerinizin, duygularınızın, bedeninizin ve enerjinizin farkına varabilirsiniz. Bunun için düzenli çalışmak gerekir. 6. çakra

Alın çakrası

Üçüncü göz çakrası alın çakrası olarak da bilinmektedir. Çivit mavisi olarak bilinen çarka tam olarak iki kaşın orta kısmında yer almaktadır. Üçüncü göz çakrası insanların hayal güçleri, durugörü, sezgileri için gerekli olan tüm enerjinin ortaya çıkmasına yardımcı olmaktadır. İnsanlarda bulunan hipofiz bezi ile alakalı olan bir durumdur. Hipofiz bezi insanların büyümesini ve hormonlarının tam anlamı ile salgılanmasını sağlamaktadır. Üçüncü göz çakrası ya da ajna çarka be duyu organımızın ötesindeki algılarında merkezidir. Bu çarka insanların varlıklarının içsel anlamdaki boyutu ve ruhsal yöndeki boyutu ile bağlıdır.

6. Çakranın Var Olan İşlevleri

- Işık enerjisi - Manyetik enerji - Ruhsallık - Altıncı his - Bağımlılık - Electrokinezi Üçüncü Göz Çakrasının Taşları - Sodalite - Safir - İndigo - Lapis lazuli Üçüncü Göz Çakrasının Organları ve Salgı Bezleri

6 çakra. Alın çakrası - Göz - Sinir sistemi - Burun - Kulak - Beyincik - Pituitary gland

Üçüncü Göz Aktivasyonu

- Enerjinizi insiye ederek ve insiye edilen enerjinin sisteminin kullanılması öğrenilir. - Var olan kristaller sayesinde üçüncü göz aktivasoyonu için gerekli olan çalışma yapılır ve hangi amaç üzerinde yapılacaksa tekrarlar yapılır. - Üçüncü göz anlamındaki olumsuzluklar ve eksilerin tespiti yapılır. Bu tespit sonucunda var olan olumsuzlukları yok etmek için özel çalışmalar yapılır. - Bu aşamada üçüncü göz aktivasyonu için meditasyon yapılır. - Bu aşamada ise üçüncü gözü tam anlamı ile aktif hale getirmek için gerekli olan özel çalışmalar yapılır. Yapılan tüm özel çalışmalar aslında bu eylemin ne kadar özel olduğunun da bir kanıtı olarak insanların karşısına çıkarak şaşırtmaktadır.

Alın çakrası yeri Üçüncü göz aktivasyonu çalışmaları bire bir yapılan çalışmalardan oluşur. Bu çalışmalara insanlar en az 1 kez katılırken, en fazla 3 kez katıltmadır. Yapılan çalışmaları düzenli bir şekilde uygular ve gerekli olanları yaparsanız 6. Çakranın ne kadar açıldığını fark edebilirsiniz. Bu farkın sonucunda sezgileriniz ve hisleriniz kuvvetlenir. Ayrıca enerjinizin farkına varır, rüyalarınızın gerçekliğini anları insanların beyinlerinden geçenleri anlamaya başlar ve telepatik şekilde mesaj göndermeye başlarsınız. Aktivasyon çalışması genelde 1 gün sürer, bu çalışma içinde tamamen pratik çalışmalar bulunur. Pratik çalışmalar ise üçüncü gözün açılması anlamında büyük katkı sağlamaktadır. Ayrıca üçüncü göz aktivasyonu çalışmasında psişik çalışmalar, derin düşünme ve beden konusunda çalışmalarda öğrenmek mümkündür. Bu çalışmalarda insanlar çakralarına direkt olarak müdahale etmektedir. Bundan kaynaklı olarak da sonuç almak hızlı şekilde gerçekleşir. Bu çalışma ile enerjinizi tavan şekilde hissetmeniz ve hislerinizin kuvvetlendiğini hissetmeniz mümkündür. 5. Çakra ve 3. Çakra Mide Çakrası konularına göz atabilirsiniz. Read the full article

#6ajnaçakraüçüncügöz #6cıçakra #6noluçakra #6.çakraaçılmabelirtileri #6.çakrakapalıysa #6.çakrameditasyonu #6.çakraolumlamaları #6.çakrataşları #6.ve4.çakranedir #6.çakramüziği

[laviniamirage]

#kaplan #saldırganlık #üreme #rekabet #üstünlük Önünde durulamaz #güç Yaratıcılığın dengelenmesi Fiziksel yeteneklerin getirdiği #iktidar enerjilerini taşır. #kedi ailesinin en büyük üyesidir. Yön olarak batıyı, element olarak metali temsil eder. Bu yön ve element otorite figürlerinin de sembolüdür. Eski #türk mitolojisinde taht sembollerinden birisidir. #eril enerjinin en güçlü hali olarak kabul edildiğinden #ruhsallık ve #rahman enerjiyi temsil ettiği düşünülür. Dişileri hayatları boyunca eşit sayıda dişi ve erkek yavru doğururlar. Erkeklerin rekabet kavgaları taraflardan biri ölene kadar devam eder. Ele geçirmek, iktidar olmak, hükmetmek ve her zaman galip gelmek bu sembolle uyumlu enerjilerdir. Bu yüzden savaş, eril enerji ve cinsel gücü de destekler. Gücünü kullanamayan, rakiplerine karşı kendini zayıf hisseden kişi ve kurumlar için destekleyici bir semboldür. Üst yönetim kadrolarına uygundur. Rekabeti artırır. Cinsel anlamda eril enerjiyi destekler. #erkekler için harika bir semboldür. #kadınlar kullandığında erkek enerjiyi kontrol edebilmeyi ve erkekten istediğini alabilmeyi sağlar. Sadece çiftleşme güdüsüyle hareket eden ve yavruları görmezden gelen karakteri nedeniyle yeni bebeği olan aileler için uygun değildir. Rekabet içindeyken kullanılırsa güçlü olanın kazanacağını da unutmamak gerekir. Kaynak: #meltemgüner #sırlarbohçası Görsel: @blackjaguarwhitetiger #evrenindili #tiger #numeroloji #thetahealing #thetahealer #evrenselenerji #shamballa #accessbars #bdino #keşfet #52025 (İzmir, Turkey) https://www.instagram.com/p/CQf4XA9BkFS/?utm_medium=tumblr

#kaplan #saldırganlık #üreme #rekabet #üstünlük #güç #iktidar #kedi #türk #eril #ruhsallık #rahman #erkekler #kadınlar #meltemgüner #sırlarbohçası #evrenindili #tiger #numeroloji #thetahealing #thetahealer #evrenselenerji #shamballa #accessbars #bdino #keşfet #52025

[bhedana]

Spiritüel sağlığın temel prensibi kimseye zarar vermemektedir. Düşüncede, sözde ve eylemde şiddetten kaçınmak, pozitif düşünce, hoşgörü ve merhamet spiritüel sağlığı geliştirmektedir. İnsanoğlu yıkıcı değil, yapıcı, yok edici değil koruyucu olmalıdır. Bizi gerçekten insan yapan özellikler şartsız vermek, anlamak ve affetmek yeteneğidir. Hayatı korumak, bireye ve tüm canlılara saygı duymak ve hiç kimsenin özgürlüğünü sınırlamamak. Yoga öğretisinin temel uygulamasıdır. Bu prensibi uygulayarak bireyler arasında hoşgörü , anlaşma , karşılıklı sevgi, yardımseverlik , şefkat ve merhamet gelişmektedir. Yoga ruhsallığın ve bilgeliğin kaynağıdır. Orijinal Yoga Sistemi ulusların ve dinlerin sınırlarını aşarak birliğe ulaştırmaktadır. Teknikler sayesinde birey kendinin gerçek doğasını ve iç özünü algılamakta, tüm canlıların bir kaynaktan geldiklerini anlamakta, Evrensel Bilinç 'le bağlantı kurmakta ve bireysel bilincin Evrensel Bilinç’le birleşmesini sağlamaktadır. Sağlığınız, refahınız ,özgür, huzurlu ve mutlu hayata dair karar sizin elinizdedir. Yoga tekniklerini düzenli olarak değişmez kararlılıkla uygulayın, kesinlikle başarıya ulaşacaksınız. Yoga Asana Vücut Çalıştırma Sanatı Paramahamsa Yogaçarya Akif Manaf 'ın Kitabından Alıntı

#spiritüel #düşünce #söz #eylem #şiddet #pozitif düşünce #hoşgörü #merhamet #şartsız #affetmek #hayat #birey #canlılar #saygı #özgürlük #yoga #yoga philosophy #yoga felsefesi #ruhsallık #dinler #bilgelik #ulus #doğa #iç doğa #iç öz #evrensel bilinç #sağlık #refah #özgür #huzur

[zasgeblog]

Onlar sizin renginize değil cebinize ve oturduğunuz iskemleye bakarlar. Siz o iskemleye giden yolda çok fukaralık çok eziyet çok acı çekmiş çok ağır bedel ödemiş olarak da olsa nihayet oturduğunuzda gelip bir yerlerinizi yalarlar. İlk ödül alan siyahiler “siz de yapabilirsiniz” örneği olarak parlatılır mesela ya da ilk eseri filmleştirilmiş bir köy çocuğu göklere çıkarılır ve size peşinden koşulacak havuç olarak sunulur hikayesi o başarılı olan fakir köylü çocuğun. Sonra itibarsızlaştırma çalışmaları başlar ve çoğu zaman başarılı da olur bu kampanyalar. Ne yedi, kimle gezdi, kime nasıl davrandı haberleri için peşlerine paparaziler takılır, açıkları beklenir ve ilk hatada bum, patlatırlar o başarı balonunu. “Geldiği yerin temsilcisi, rezil kişilik, uyuşturucu bağımlısı, alkolik işte, şiddet, taciz, tecavüz uyguluyor” çerçevesinde haberleri yayılır kişinin ortalığa. Kişi hiç bir hata yapmasa bile bir bakışından, bir sözünden vururlar darbeyi ve alırlar önceden verdikleri her şeyi geri. Sürü paikolojisini iyi kullanan daima yönetir ve bu psikolojiye uyumlu yaşayan daima yönetilir. Buraya kadar “o” dili kullandım ya! Palavra, bu bizim içimiz. İçimizdeki bir o içimizdeki bir başka o üzerinde tahakküm kurma sevdasını bıraktığında dışarıdaki resim değişecek. İçimdeki Miami’de polis önce “özür dilerim” diye diz çöküp sonra “ananı silerim” diye gaz sıkıp copla, plastik mermiyle halka ateş açıyorsa içime diyeceğim tek şey var: yaşamayı hak etmiyorsun, bırak artık gücün peşini ve barış yaşamın ÖZ ışığıyla ya da terk et artık dünyayı rahat bırak Dünya Ana’yı 😢#zasge #kolayaizinliyim #barış #dildinırkfarketmez #farkımızyok #senveben #biriz #bizdenbire #birdenbize #yolvargidersen #ruhsallık #varolanherşeyeyüzdeyüzevet #yüzdeyüzevet #mayamızdasevgivar #biz #korku #yaratıyoruz (Bodrum, Mugla) https://www.instagram.com/p/CBC2PTcACOQ/?igshid=i907nxfjnlqd

#zasge #kolayaizinliyim #barış #dildinırkfarketmez #farkımızyok #senveben #biriz #bizdenbire #birdenbize #yolvargidersen #ruhsallık #varolanherşeyeyüzdeyüzevet #yüzdeyüzevet #mayamızdasevgivar #biz #korku #yaratıyoruz

[yerdenizpsikoloji]

Bu karikatüre bakıp yanındaki yazıyı 1 ay önce okuduğumda gülüşüm ile şimdi okuduğumdaki buruk gülümsemem arasında korku, kaygı, 14 günlük bir karantina ve Covid 19 ile değişen hayatlarımız var. 😐 Şimdi bu karikatüre ve söylediğine baktığımda kendimizi ve çevremizi korumak adına evlerde kalışımızın ruhsallığımıza yansımasını düşündüm ve buruk bir şekilde gülümsedim.😌 Corona günlerinde kimimiz kendimizi karantinaya almış, riskli olduğu için evlerimizde kalmış, fiziksel teması kesmiş ve izole olmuşken bütün bu değişimleri ruhsallığımız nasıl karşılıyor? 🤔 Korku, kaygı, keyifsizlik, mutsuzluk gibi duygularla baş etmeye uğraşırken neler yapıyoruz? Hastalık şüphesi ile karantina günlerini geçirirken yada hastalık kapma yada bulaştırma kaygısı ile kendimizi evlere kapatmışken bütün varoluşumuzu yine yeniden sorguluyor muyuz? Hava almak, gökyüzüne bakmak, dışarıyı görmek için çıktığımız balkonlardan pencerelerden karşılaştığımız canlılardan destek mesajları duymak istiyor muyuz?🤷🏻‍♀️ "Cesur ol!"🌳🌻 Yaşam başlı başına cesaret işi. 🙅🏻‍♀️Biz planlar yaparken bir anda her şeyi durdurabilecek ölümcül bir virüs ile karşı karşıya gelmek yaşamda karşılaşabileceğimiz zorluklardan sadece biri belki. Ama bu yeni ve korkutucu. Kontrol edebilecegimizin bazi şeylerin ötesinde bizi sınırlandıran bir gerçeklik. Bu sınırlılık içinde günlük rutinimizin, yaşam ve iş pratiklerimizin değiştiğini kabullenmek ve bu değişime adapte olmak zorlu ve cesaret gerektiriyor. Bu cesareti içsel ve dışsal kaynaklarımızda; güçlü yanlarımızda, yakınlarımızla kuracağımız iletişimde ve psikolojik bir destekte bulabiliriz. Her bir kaynağımızı görüp verimli kullanmamız gereken zorlu zamandan geçiyoruz. Kendimize soralım bana ne iyi geliyor? Bütün bu kaosta kendim ve sevdiklerim için ne yapabilirim? 🙋🏻‍♀️🙋🏻‍♂️💁🏻‍♀️💁🏻‍♂️ Kendimize bir de şunu soralım. Bana ne iyi gelmiyor? Bununla ilgili ben ne yapabilirim?🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♂️🙇🏻‍♂️🙇🏻‍♀️ Fiziksel ihtiyaçlarımızı gözetiyorken ruhsal ihtiyaçlarımızı da unutmayalım. 👆🏻🌸 #Covid19 #corona #coronaturkiye #coronavirüsü #psikoloji #evdekal #evdekaltürkiye #evdeyiz #ruhsallık https://www.instagram.com/p/B-ASkcojqUM/?igshid=153k5xjkrrzjx

#covid19 #corona #coronaturkiye #coronavirüsü #psikoloji #evdekal #evdekaltürkiye #evdeyiz #ruhsallık

[zumruduankabilinci]

Sen tamamen hiçlik olduğunda, sevginin galaksilerini, huzurun diyarlarını, neşenin okyanuslarını bulursun. Bu, her şeyi bulmak için her şeyi bırakmak zorunda olduğun bir paradokstur. 'Her şeyi kaybeden, her şeyi bulur' sözleriyle İsa'nın demek istediği budu r. Hayatını hakikat için bırakan biri, ölümsüz hayatı bulur. Şimdi bu kadim paradoksların bazılarını çözmek zorundasın. Mooji-Beyaz ateş 36 Art:Pinterest #mooji #aydınlanma #bilgelik #buda #enerji #ermiş #farkındalık #huzur #kuantum #maneviyat #meditasyon #mürit #mürşid #öz #rehber #rehberlik #ruhsalgelişim #ruhsallık #sağlık #satsang #spiritüellik #şifa #tao #uyanış #üstad #yol https://www.instagram.com/p/CkfuUgTNKGm/?igshid=NGJjMDIxMWI=

#mooji #aydınlanma #bilgelik #buda #enerji #ermiş #farkındalık #huzur #kuantum #maneviyat #meditasyon #mürit #mürşid #öz #rehber #rehberlik #ruhsalgelişim #ruhsallık #sağlık #satsang #spiritüellik #şifa #tao #uyanış #üstad #yol

[ruhsalseyler]

Çift Yarık Deneyi - Kuantum Fiziği ve Ruhsallık

Çift Yarık Deneyi – Kuantum Fiziği ve Ruhsallık

Kuantum fiziği, fotonların, elektronların ve diğer atomik ölçekteki nesnelerin davranışlarının ve mikroskobik ölçeklerde geçerli olan fiziksel yasaların incelenmesidir. Newton’un hareket yasaları burada geçerli değildir ve bu nedenle bu atom altı parçacıkların davranışını tanımlamak için başka teoriler kullanılır. Fotonların ve elektronların bir parçacık veya bir dalga gibi davranma yeteneğine…

View On WordPress

#aşk ve kuantum #bilim ve ruhsallık #çift yarık deneyi #dolanıklık teorisi #kuantum alanı #kuantum aşkı #kuantum çekim #kuantum dolanıklığı #kuantum düşünce #kuantum evreni #kuantum fiziği

[doriangray1789]

Işık taşarken ufkun kucağından, bahar sensin bana... "Ah zaman Çıplak sarılış Sana yol yürüyorum Sana yorgun bir sesle Ve kalbimin ağırlığını bırakıyorum göğüne Ah zaman Tamamla beni İnciniyorum böyle eksikken...'' Yaşam; Dostluktan, paylaşmaktan, umuttan, düşten, gülüşten ve aşk'tan geçer. Sanattan ve edebiyatın omurgasından geçer... Pırıl pırıl bir yürekle sarmak hayatı... Yol bu kadar zengin ve ışıklı ise nerede, nasıl yaşadığının pek bir önemi yoktur yaşadım diyebilmek için... Temel ruhsallık yani insanlığın temel özellikleri olan; İyilik, nezaket, sevecenlik ve önem verme... İnsan olduğumuz, insanlık ailesinin üyesi olduğumuz sürece, her birimiz temel ruhsal değerlere ihtiyaç duyarız. Bütün bunlar olmadan, nedir ki hayat?

[aycabegum-hayatindengenoktasi]

7. ÇAKRA:

Nilüfer anlamını taşıyan 7. çakranın Sanskrit ismi Sahasraradır. Ortak ismi ise Taç çakradır. 7. çakra bölgesi kafatasının en üst noktasıdır. Temel görevleri ve etkileri; ruhsallık, ilahi bağlantıyı sağlamaktır. 7. çakrada sorun olduğunda; açgözlülük, kronik baş ağrısı, derin ayrılma, üstünlük duygusu gibi sorunlar yaşanır. Çakrayı dengelemenin yolu: Meditasyon yapmaktır.

#ayçabegümofficial #aycabegumofficial #hayatindengenoktasi #hayatındengenoktası #ayçabegümiledengenoktası #aycabegumiledengenoktasi #kişiselgelişim #spiritüel #ruhsal #gününsözü #güzelsözler #özlüsözler #spiritüelsözler #farkındalık #uyanış #meditasyon #yüksekbilinç #aydınlanma #bilgelik #bilgelikbilinci #metafizik #spiritüelvideolar #ruhsalvideolar #kişiselgelişimvideoları #farkındalık #uyanış #meditasyon #yüksekbilinç #aydınlanma #metafizik #tekamül #ruhsaltekamül #bilgelik #bilgelikbilinci #ruhsalgelişim #çekimyasası #zihniarındırmayöntemleri

[falcibaba]

Parapsikoloji Hakkında Tüm Bilgiler

Parapsikoloji

Parapsikoloji nedir? Hangi kavramları içinde barındırır? Hangi türleri vardır? Parapsikoloji eğitimi ve nasıl yapılır? Bu konu hakkında yazılmış bazı kitaplar.

Parapsikoloji Nedir?

Parapsikoloji Olağanüstü şeyler, doğaüstü olaylar insanların uzun yıllardan bu yana ilgisini çekmektedir. Bir takım ruhsal olaylar, ruhsal güçler, gizemler her zaman ilgi odağı olur. Hem sıradan, sadece böyle olaylara ilgi duyan kişiler, hem de uzmanlar gizemli şeyler üzerine uzun yıllardan bu yana araştırmalar yapmakta, hatta olağan üstü olaylar üzerine kitaplar bile yazılmaktadır. Üstüne çok konuşulan konulardan biri de Parapsikolojidir. Paranormal olayların, yani ölümden sonra yaşam, doğaüstü varlıklar, dış algılama, psikokinezi gibi bir çok konuyu inceleyen, hatta bu konuda bilimsel deneyler yapan akıma Parapsikoloji denilmektedir. Bu işi profesyonel olarak yapan kişiler ise parapsikologlardır. Bir araştırma alanı olarak görülen parapsikolojide uzmanlar, psikokinezi fenomeni, duru görü, telepati gibi yetenekleri olan kişilerin yanı sıra, psişik fenomenleri de konu alır. Bu tür belirtiler gösteren kişiler parapsikologar tarafından bilimsel deneylerle incelenir. Aslında bazı parapsikologlar tarafından yapılan deneylerin psişik yeteneklerin varlığı iddia edilse de bilim insanları böyle bir durumun söz konusu olamayacağı konusunda hemfikirdir. Bilim insanlarına göre parapsikologların iddia ettiği davranışlar, yöntemsel kusurlar sonucunda ortaya çıkmıştır. Bazı kesimler tarafından Parapsikoloji bir bilim dalı olarak kabul edilse de bilim insanları bu duruma sert bir şekilde karşı çıkmaktadır. Hatta bu konuda kesin kanıt olmaması nedeni ile bir çok bilim insanı parapsikolojiden sözde bilim olarak bahsetmektedir. Aslında parapsikoloji konusunda yüzyıldan fazla süredir bilimsel araştırmalar yapılmaktadır. Çeşitli üniversitelerde günümüzde bu konu için laboratuvarlar da açılmıştır. Özellikle ABD’de parapsikoloji üzerine yapılan bilimsel deneylere devlet desteği  de verilmektedir.

Parapsikoloji Kitapları

Parapsikoloji üzerine yazılmış eski çağlarda ve bu günlerde binlerce kitap bulunmaktadır. Biz ise bunlardan en çok bilinen ve okunanlarından birkaç tanesini sizlerle de paylaşmak istiyoruz. Parapsikoloji Hakkında Yazılmış Kitaplar:  Bu konu hakkında yazılmış doğru yanlış birçok kitap karşımıza çıkmaktadır. Parapsikoloji hakkındaki araştırmaların sınırlı olması yazılacak kitapların da sınırlı olması anlamına gelmemektedir. Gerçekten bu konu hakkında yazılmış birçok kaynak bulunmaktadır. Tanrıların Arabaları Yazar: Erich von Daniken Türü: Parapsikoloji, Ezoterizm Özeti: On bin yıl öncesinde bile uzaya yolculuğun varlığından bahsedilen kitapta, dini inancı çok fazla olmayanlar için büyük bir tehlike var. Çünkü kitap Tanrıları reddediyor. Bu nedenle de ataistliğe yönlendirebiliyor. Dört Anlaşma Toltek Bilgelik Yazar:    Don Miguel Ruiz Türü: Parapsikoloji Özeti: bu kitap ünlü sinema oyuncuları tarafından da önerilen bir kitaptır. Aydınlanma ve özgürlüğe giden bir yol haritası olarak değerlendirilen kitapta, büyük dersler okuyucuları bekliyor. Ben 44 Yaşındayım Oğlum 53 Yazar: Stella Molinas Trevez Türü: Parapsikoloji Özeti: okurken elinizden bırakmak istemeyeceğiniz türde harika bir kitap. Kitapta, gerçek ama doğaüstü bir hayat hikayesi anlatılıyor. Kendini, hiç akla hayale gelmeyen bir gücün tehdidi ile karşı karşıya bulan bir insan. En başta evde birden garip olaylar yaşanmaya başlıyor. Daha sonra bütün ailenin başını bir kabus sarıyor. Var Olmanın Gücü Hayatının Amacını Uyandır! Yazar: Eckhart Tolle Türü: Parapsikoloji Özeti: Uluslararası fenomen haline dönüşen bu kitapta, ruhsallık yazarın yorumu ile yeni bir kuşağa taşınıyor. Antik Mısır Sırları Yazar:    Ergun Candan Türü: Parapsikoloji Özeti: Antik Mısır bir dönemler Ezoterik kültürün önde gelenlerindendi. Bu kitapta da o dönemler güzel bir dille anlatılıyor.

Parapsikoloji Nasıl Yapılır?

Aklın ve hayalin alamayacağı bir çok fenomen insan ruhunda bulunmaktadır. Bildiğiniz üzere telepati yöntemi ile başka bir kişinin aklından geçenleri bile okumak mümkündür. Bunlar hep parapsikolojinin uygulama alanlarına girmektedir.

Şimdi sizlerre parapsikolojinin uygulama alanlarından örnekler vereceğiz. Parapsikolojinin diğer bir uygulama alanı ise duru görüdür. Duru görü, dünyanın herhangi bir yerinde sizin dışınızda meydana gelen bir olayı görebilmeniz anlamına gelmektedir. zamana bağlı olmayan insan ruhu, bir takım işlemlerle olduğu yerden başka bir yere gidebilir. Parapsikolojinin başka bir uygulama yöntemi ise, telekinezidir. Ancak bu işlemi kişinin kendi kendisine uygulaması mümkün değildir. Bunu medyumlar gibi uzmanlar yapmaktadır. Telekinezi için düşünce ya da beyin gücü ile bir cisme etki etmek de denilebilir. Bazı programlarda gördüğünüz bakışları ile çatal, bıçak, kaşık gibi cisimleri hareket ettirenler, tamamen telekinezi yöntemini kullanmaktadır. Başka bir parapsikoloji uygulaması ise telepatidir. Aslında bir çok kişinin başına bu gelmiştir. Mesela bir konuşmada birinden bahsederseniz ve o bir anda olduğunuz ortama gelir. Bu telepati, yani düşünce gücü ile o kişiyi oraya çağırma işidir. Mesela bir şey dilinizin ucuna gelir, söylemek istersiniz ama karşınızdaki kişi bunu bir anda sizden önce söyler. Bu da tamamen telepati ile ilgilidir.

Parapsikoloji eğitimi

İlk olarak 1880 yılında ortaya çıkan parapsikoloji terimi, o zamandan bugüne kadar gelmiştir. Parapsikoloji konusunda herkes uzman olamaz. Parapsikoloji eğitimi almak isteyen herkese de bu eğitim verilmez. Tamamen doğaüstü olaylarla ilgili olan parapsikoloji, öncelikle yetenek ve dikkat gereken bir iştir. Bu nedenle de eğitimi ehli olan kişilere verilir. Çünkü parapsikoloji eğitimi almak isteyen kişinin öncelikle kendisi dışında gelişen olaylara algısının açık olması gerekir. Eski yıllarda daha ciddi şartlarda verilen Parapsikoloji eğitimleri günümüzde parapsikologlar ve metafizik uzmanları tarafından verilmektedir. Hatta günümüzde parapsikoloji eğitimi verip, eğitimi tamamlayanlara sertifika veren kuruluşlar bile vardır. İnternet üzerinde yapılacak kısa bir araştırma ile bu eğitimi veren kuruluşlara ulaşmak da mümkündür. Parapsikoloji eğitimi veren kurumlarda parapsikolojinin tarihsel gelişimi ve parapsikoloji uygulamaları konusunda dersler verilmektedir. Kısacası günümüzde bu bilimi öğrenmek, eskisi kadar zor değildir. Benzer konu olan Para Enerjisi konusuna göz atabilirsiniz. Read the full article

#parapsikolojidalları #parapsikolojieğitimi #parapsikolojiekşi #parapsikolojifilmleri #parapsikolojiforum #parapsikolojikitapları #parapsikolojinedir #parapsikolojisiteleri #parapsikolojitesti #parapsikolojiuzmanları

[kalpherzamansoldanatar]

"Aşk göreli bir dünyada mutlak’ın saltanatıdır. Kopya aşklarda yani gerçek olmayan aşklarda mutlak silikleşmiş ya da görelinin yararına par­çalanmış görünür. Aşka özenenler, özenti aşık adaylan bu mutlak’ı bir fikir olarak, uzak yakın bir tasarım olarak sezseler de ya da varsaysalar da onu yoğun bir duygusallıkta yaşayamazlar. Vergilius “ Aşk her şeyin üstesinden gelir ” derken bu mutlak’ın gücünü duyurmak ister bize. Sözde aşk hiçbir şeyin üstesinden gelemez, o en çok evliliğe hazırlık için iyi bir ortam oluşturabilir. Sözde aşık ya da özentili aşık durmadan uzlaşma formülleri arar, bunun için toplumsal değerler dizgesinde kendi tutumu için ölçüt ya da temel olacak dayanaklar bulmaya girişir, aşkına toplum­ da güvenli bir yer açmaya çalışır. Toplumsallığın sağladığı ruhsallık ba­sit çerçevede bir sürü ruhsallığıdır. Sözde aşık sürüden ayrılmamaya özen gösterir, bir şeyleri bir şeylere denk getirmeye bakar. Bunu yapar­ken daha baştan aşkın iyi tutuşmamış ateşini söndürür. Bunu yaparken insanlık adına birtakım doğrulan gerçekleştirmekte olduğuna inanır. Öy­le ya tek kişilik olanla toplumsal olan arasında bir denge kurmak gerek­mektedir. Bunun için gizliliklere de sığınabilir insan. Aşık sevgilisine şöy­le diyebilir: "Gel benim alışığım /Bal ile karışığım / El yanında kiisülü / Gizlide barışığım."

Aşk belki biraz da uzlaşmaz kişiliklerin işidir. Aykırıda kendini bulabilmek için kendinde aykırı bir şeyleri taşıyor olmak gerekmez mi? Aşk yaşarken kendimizde bulduğumuz aykırı öyle bir aykırıdır ki onun bizi her an özgürlüğümüzü tehlikeye düşürecek hatta varlığımızı iyiden iyiye zorlayacak biçimde belirlediğini duyarız. Buna göre aşk bir sürük­lenmedir. İstemli istemsizliktir ya da istemsiz istemliliktir. İnsanın ken­dinden kurtulup çıkmasıdır. Aşık’ın tüm dikliklerine karşın bir bakıma boynu bükük ya da çaresiz oluşu buradan gelir, burada anlatımını bulur. Bu yüzden her aşık kendine ve başkalarına karşı bir elimde değil formü­lü geliştirecektir. Kendinden çıkmak mıdır bu yoksa kendine yenilmek midir? İstem burada yalnızca aşkı savunmak için vardır. Ters dönmüş bir istemdir aşkta sözkonusu olan. Aşk kendinden çok kendi dışına sert­tir. Evet, aşk istemli istemsizliktir ya da istemsizliğin istemidir. Burada istem kendine değil dışa dönüktür. Aşk kendi içinde başeğmişliği kendi dışında başkaldırmayı öne çıkarır."

Afşar Timuçin, Aşkın Diyalektiği