#kritiek | Explore Tumblr Posts and Blogs

maximvandaele · 2 years

Text

Contra Elchardus

Mark Elchardus is helaas de beroemdste socioloog van Vlaanderen. Dat Elchardus lange tijd 'de socioloog van de sp.a' genoemd werd, kan alleen maar begrepen worden in de context van een steeds groter wordende afstand tussen het eigenlijke socialisme en de 'Vlaamse socialisten', die een nieuw hoogtepunt bereikt nu de sp.a het woord bij de daad voegt (eerder: wegneemt) en het woord "socialistisch" letterlijk uit haar naam liet vallen. Elchardus kan echter nog altijd de ideoloog van die partij genoemd worden, daar zowel de Vooruit/sp.a als Elchardus in vergelijkbare mate verder richting conservatisme verschoven zijn.

Er zijn twee elementen in Elchardus' gedachtegoed die onhoudbaar zijn:

Een onrealistisch communitarisme dat cultuur met waarden, normen wetten verwart en zowel cultureel essentialistisch als cultureel relativistisch is

Een onvermogen om legitieme kritiek op de kapitalistische vorm van economie te begrijpen

Deze twee kritieken worden hierna toegelicht.

1. Elchardus' onrealistisch communitarisme

De titel van Elchardus' nieuwste boek spreekt boekdelen: Reset: over identiteit, gemeenschap en democratie. De drie laatste termen in deze titel verraden onmiddellijk dat het boek waarschijnlijk eerder communitaristisch is. Het communitarisme (niet te verwarren met communisme) is een stroming in de politieke filosofie die nadruk legt op het belang die cultuur en gemeenschappen hebben voor onze persoonlijke levens en politieke systemen.

Het communitarisme is een legitiem perspectief. Het vestigt onze aandacht op het belang van cultuur en van duurzame sociale relaties. Het werd ook door bijvoorbeeld de Amerikaanse maatschappijcriticus Christopher Lasch zeer voortreffend verenigd met een soort socialisme. Wat we bij Elchardus echter zien is een vorm van communitarisme (Elchardus zelf noemt het 'gemeenschapsdenken') die zich ver verwijderd heeft van de realiteit. Dit onrealistisch communitarisme, zoals ik het noem, maakt ten onrechte geen onderscheid tussen 'cultuur', wetten, waarden en normen.

'Migranten moeten zich aanpassen aan onze cultuur': maar wat is 'onze cultuur'?

In een opinie claimt Elchardus dat elke samenleving een "[oriënterend] waarden- en betekeniskader" heeft (wat dit ook verder moge betekenen) en dat er "verschillende beschavingen" zijn die "elk getuigen van onze gedeelde menselijkheid, maar waarin verschillende waarden, waarheden, opvattingen en levenswijzen zich ontplooien."

Dit is waar o.a. politici naar verwijzen wanneer ze uitspraken doen van het genre dat migranten zich moeten 'aanpassen' aan 'onze cultuur'. Het lijkt alsof elk land een volledig eigen 'cultuur' heeft en omwille van het gemeenschappelijk belang dienen migranten zich hieraan aan te passen (vaak 'integratie' genoemd). Het is weinig verwonderlijk dat een flink deel van Reset gewijd is aan migratie en hoe deze het best zo veel mogelijk ingeperkt wordt wegens haar vermeende negatieve gevolgen.

Maar wat is dat nu, dit "oriënterend waarden- en betekeniskader" dat ieder (nieuw) lid van onze samenleving geacht wordt te delen of gehoorzamen? Wellicht bedoelt Elchardus niet dat elke burger dezelfde opvatting over het goede leven, over hoe men zou moeten leven (een 'comprehensive doctrine' zoals John Rawls dit zou noemen) erop moet nahouden. Mogelijks vindt hij eerder dat migranten zich vooral moeten houden aan de wetten van het land waar ze gaan wonen (de 'overlapping consensus' volgens Rawls).

In ieder geval wordt migratie volgens Elchardus best zoveel mogelijk beperkt omdat te veel migratie zou leiden tot te veel verstoring van de eigen 'cultuur' of 'waarden': migranten hebben een andere 'cultuur', komen uit landen waar andere wetten, waarden en normen gelden, geloven bijgevolg minder in 'onze' wetten, waarden en normen en brengen aldus 'onze' wetten, waarden en normen potentieel in het gedrang - zo lijkt wel Elchardus' gedachtegang.

Cultuur versus waarden en normen versus wetten, en het cultureel essentialisme en cultureel relativisme van Elchardus

Een probleem met Elchardus' visie op gemeenschap en migratie is dat zij faalt het onderscheid te zien tussen cultuur, wetten, waarden en normen, die allen simpelweg de 'cultuur' genoemd worden. Bovendien lijkt het in Elchardus' vertoog alsof elk land, elk volk een volledig eigen cultuur heeft, totaal verschillend van anderen (cultureel essentialisme). Nog gekker lijkt Elchardus' weigerachtigheid om moreel te oordelen over andere culturen, want, zo schrijft Elchardus:

Het prachtige van cultuur is volgens mij zijn diversiteit, het bestaan van verschillende beschavingen die elk getuigen van onze gedeelde menselijkheid, maar waarin verschillende waarden, waarheden, opvattingen en levenswijzen zich ontplooien. Grenzen, gemeenschapsafbakening en respect voor de eigenheid van georganiseerde gemeenschappen zijn het middel om die diversiteit te laten voortbestaan en bloeien. (eigen cursivering) (bron)

Hier duikt een soort cultureel relativisme op: elke 'cultuur' is anders en dit moet gerespecteerd worden, zelfs al vinden wij praktijken binnen andere culturen moreel verwerpelijk. Het hoeft weinig betoog dat dit een moeilijk vol te houden standpunt is. Om maar een klassiek voorbeeld te nemen: in bepaalde Afrikaanse culturen wordt gedaan aan vrouwelijke geslachtsverminking en wordt dit ervaren als deel van de eigen cultuur. Een consequente cultureel relativist zou dit niet mogen veroordelen omdat we zogezegd praktijken in andere culturen niet mogen veroordelen.

Dat iedereen, inclusief migranten, geacht wordt de wetten van westerse landen te respecteren, is vrij evident. Dat iedereen ook de liberale waarden en normen achter deze wetten respecteert, is een nobel ideaal, en zou handig uitkomen voor de instandhouding van deze wetten, maar het is in strijd met de wet zelf omdat het de vrijheid van meningsuiting van sommigen zou beperken. Daarom is het naleven van de wet het enige wat men redelijkerwijze van elk lid van een samenleving kan verwachten.

Dat de 'cultuur' van een land identiek is aan haar waarden, normen en wetten is in ieder geval erg onrealistisch. In zijn opinie gebruikt Elchardus uitdrukkingen zoals "de cultuur waarvoor zij [migranten] via migratie kiezen" en "opname in een andere cultuur" die de valse indruk wekken dat het een gemeenschappelijke cultuur (i.p.v. wetten) is waaraan iedereen (inclusief migranten) zich moeten aanpassen.

Zorgt migratie voor maatschappelijke problemen en uitdagingen? Zeer zeker. Het kan niet ontkend worden dat migranten gemiddeld sociaal conservatiever zijn dan de inwoners van westerse landen, met gevolgen voor het samenleven. Evenzeer is bekend hoe sommige migranten moeilijker deel kunnen nemen aan de samenleving omwille van slechtbetaalde jobs en gebrek aan taalkennis. Naast gevolgen moeten we ook beseffen dat migratie oorzaken heeft: oorlog, geweld, globale ongelijkheid, klimaatproblematiek. Het is echter niet meteen duidelijk hoe een hardere aanpak van migratie, zoals dewelke Elchardus bepleit, een goede manier is om te reageren op de oorzaken en gevolgen van migratie.

2. Elchardus' onvermogen om legitieme kritiek op de kapitalistische vorm van economie te begrijpen

Nog een veel flagranter probleem dan het onrealistische communitarisme is Elchardus' lachwekkende houding ten opzichte van elke kritiek op het kapitalisme. Voor Elchardus is het blijkbaar onmogelijk om het kapitalisme te bekritiseren zonder daarbij een determinist of marxist te zijn. Zo schrijft hij:

[...] de deregulering van de financiële markten, het opheffen van belemmeringen op het verplaatsen van kapitaal, goederen, diensten en mensen. Voor hem [Eric Corijn, de auteur die Elchardus in de opinie bekritiseert] is dat alles gewoon eigen aan het kapitalisme. [...] Gebrek aan werk en werkloosheid blijken geenszins onvermijdelijke gevolgen van de kapitalistische economie. Werkbare gemeenschappen spannen zich trouwens in om de werkzaamheidsgraad te verhogen.

Het cruciale kenmerk van de kapitalistische vorm van economie is de plicht tot het oneindig nastreven van meerwaarde (winst) met gebruik van wettelijk toegestane middelen (dit is de definitie van het kapitalisme van Boltanski en Chiapello). Gezien alle wettelijk toegestane middelen gebruikt kunnen worden, zullen bepaalde kapitalisten gebruik maken van de meest efficiënt mogelijke legale middelen. Het spreekt voor zich dat dit niet de meest moreel verantwoorde middelen zullen zijn en dat deze dus inderdaad leiden tot de typisch kapitalistische problemen die Elchardus zopas opgesomd heeft.

Het inzicht dat dit soort problemen onvermijdelijk zijn in het kapitalisme, en bijgevolg eigen aan het kapitalisme, is geenszins een ontkenning van de rol die politiek en cultuur spelen, of een vorm van "Marxistisch [sic] determinisme" zoals Elchardus dit noemt.

Eerder is het het resultaat van inzicht in de werking van het kapitalisme. Er is hier echter niets deterministisch aan. De meeste critici van het kapitalisme zeggen niet dat kapitalisme, mits voldoende tijd, onvermijdelijk tot probleem X of Y leidt op dezelfde manier dat een appel in volledig vrije val onvermijdelijk naar beneden zal vallen. Wel zegt men van specifiek probleem X of Y makkelijk dat dit een verklaarbaar gevolg is van kapitalisme in actie. Men kan het vergelijken met een kunstenaar: wie een aantal werken van een kunstenaar bestudeerd heeft, kan ook nieuwe werken van die kunstenaar op zicht herkennen, en verklaren waarom dat een nieuw werk door hem is, zonder daarbij te kunnen voorspellen hoe zijn volgende kunstwerk er exact uit zal zien. Net zoals de kunstliefhebber zich kan vergissen (omdat de kunstenaar bijvoorbeeld plots een compleet andere stijl uitprobeert), zo ook kan de criticus van het kapitalisme soms tot foute conclusies komen. Maar net zomin als men de kunstliefhebber een 'determinist' zou noemen, al even gek is dezelfde beschuldiging van Elchardus aan het adres van kapitalismekritiek. Eigenlijk is maatschappijkritiek overigens eerder een kunst dan een wetenschap. Elchardus ziet dit alles niet in en lijkt daarom valselijk aan te nemen dat kritiek op het kapitalisme onvermijdelijk deterministisch is (u las dit juist), maar zoals zojuist aangetoond is dit niet het geval.

Elke vorm van kritiek op het kapitalisme wegzetten als 'Marxistisch determinisme' is een intellectueel onwaardig. Merkwaardig genoeg contrasteert Elchardus kritiek op het kapitalisme met sociaaldemocratie. "Sociaaldemocratie streeft naar regulering van de manier waarop meerwaarde wordt verwezenlijkt en naar de eerlijke en vooruitgang ondersteunende verdeling van de meerwaarde", schrijft Elchardus. Gezien zijn gebrek aan inzicht in de werking van het kapitalisme, ziet hij hierbij echter nooit in dat een kapitalistische economie, hoe sociaaldemocratisch gereguleerd ze verder ook moge zijn, steeds tot bepaalde (nieuwe) excessen zal leiden, waarvan uitbuiting van slechtbetaalde, tijdelijke werknemers er maar een is. Elchardus' gebrek aan inzicht in het kapitalisme en haar kritieken leidt daarom zeker niet tot een goed onderbouwde verdediging van de sociaaldemocratie.

#Elchardus #kritiek

0 notes

handlewithcare-delicate · 3 months

Text

Omg jongens...denken jullie...?

It ís him! Hij is eindelijk geaccepteerd door de elfjes😭😭😭

#love that for her #al mijn liefde naar de transtrol #kijk dit is waarom ik van de efteling hou #zou Disney een trans karakter maken in 2011? Lmao ze durven het nu al niet #schijnbaar is deze hele musical ook wilders-kritiek hoe iconic is dat #zeker omdat Droomvlucht de lievelingsattractie is van Wilders lmao het word het niet gegunt >:)#efteling #eftelposting #droomvlucht #droomvlucht musical

44 notes · View notes

majestic-salad · 1 year

Text

Wat een kutcijfers zijn dit

#widm #hele vage kritiek sorry hoor #maar dit is wel heel onredelijk

6 notes · View notes

se-coaching · 5 months

Text

Zelfwaardering creëren: hoe om te gaan met toxische schaamte

Leuk dat je weer op mijn blog bent, of als dit je eerste keer hier is, welkom! Vandaag duiken we in een onderwerp waarover ik al een tijdje wil schrijven: toxische schaamte. Dit is een cruciaal onderwerp in het genezingsproces van elk soort hechtingsletsel, complex trauma of eigenlijk elke vroege kernwond die ons uit ons eigen team in het leven heeft geduwd en ons heeft weerhouden van…

View On WordPress

#angst voor verandering #authenticiteit #depressie #genezingsproces #minderwaardigheid #schaamte #steungroep #vermijding om afstoting verantwoording kritiek te beperken #verslaving #zelfbeeld en misbruik #zelfneutraliteit

0 notes

rausule · 10 months

Text

BIZANTYNSE LETTERKUNDE

Binne die filosofiese kring rondom die prinses Anna Comnene is die figure van Eustratios van Nicaca (c. 1050- kort na 1117) en Michael van Efese (11de-12de eeu) prominent. Aan eersgenoemde is ons dank verskuldig vir kommentaar op Boek. I van Aristoteles se Posterior Analytics (nogal in die styl van Johannes Italos) en op Boeke. Land VI van die Nicomachean Etiek (met 'n sterk platoniserende neiging teen Aristoteliese kritiek). Michael, aan die ander kant, toon 'n breër belangstelling in Aristoteliese filosofie. Benewens sy kommentaar op die Organon het hy ook op 'n duidelike en nugter wyse kommentaar gelewer op die Metafisika (Boeke. 6-14), die Nicomachean Etiek (Boeke. 5, 9 en 10), die biologiese en dierkundige geskrifte en, soos die enigste Bisantyn wat dit doen, die Politiek en die verhandeling De coloribus. Sy kommentaar op die Onderwerpe en die Retoriek het egter verlore gegaan. 'n Bietjie later het Gregorius Pardos (c. 1070-1156), Metropolitaan van Korinthe, groot invloed uitgeoefen. Behalwe om kommentaar te lewer op die liturgiese Leerreëls van Cosmas van Jerusalem en Johannes van Damaskus, het hy kommentaar gelewer op die verhandeling Пepi pe- ódov dervórηTog ("Oor die aanleer van vaardigheid in retoriek") van Hermogenes. Onder die produktiewe uitset van Theodorus Prodromos (c. 1100-kort voor 1158) is daar 'n kommentaar van 'n logies-pedagogiese aard op die tweede boek van die Posterior Analytics. Die belangrikste figure van die Comnene-tydperk (1081-1185) is Johannes Tzetzes (d. na 1180) en Eustathius van Thessalonika (d. 1192/4). Eersgenoemde het 'n groot aantal kommentare oor antieke skrywers, veral digters, saamgestel: Hesiod, Pindar, die tragedians, Aristophanes (die sogenaamde Bisantynse triade: Wolke, Paddas, Plutus), Lycophron (ook toegeskryf aan sy broer Isak), die Halieutika van Oppianus en Nicander. Hy het ook vyftienlettergrepige verse opgedra aan die Corpus Hermogeniamum (slegs gedeeltelik gepubliseer) en 1700 twaalflettergrepige parafraseringsgedigte aan die Eisagoge van Porphyrius. Ten slotte het hy 'n allegorese gekomponeer van die Ilias en die Odyssee in 9741 reëls. Eustathius se ensiklopediese kennis word vertoon in sy uitgebreide Homeriese kommentare wat as handtekeninge oorleef het. Hy is ook die skrywer van 'n verklarende parafrase en kommentaar op 'n geografiese didaktiese gedig van Dionysius Periegetes en 'n kommentaar op Pindar, waarvan slegs die proem oorleef het. Tot die Comnene-tydperk behoort ook die twee kanoniste Alexius Aristenos en Theodorus Balsamon, skrywers van 'n gewilde kommentaar op die Nomocanon XIV titulorum,

Na die kulturele en politieke onderbreking van die Latynse oorheersing van 1204-1261, 'n tydperk waarin daar nietemin Michael Senacherim se tot dusver slegs gedeeltelik gepubliseerde kommentaar op Homeros en waarskynlik ook Leon Margentinos se kommentaar op die Organon, die tydperk van die paleoloë, verskyn het. (1259-1453) het 'n verrassende kulturele herlewing aanskou. MSS van klassieke skrywers is weer in merkwaardige hoeveelhede gekopieer. Vier toringfigure behoort tot die eerste fase van hierdie era: 1. Manuel/Maximos Planudes (1255-1305), 'n vertaler van Latynse skrywers in Grieks en filoloog, maar ook 'n

1010

redakteur en kommentator oor antieke tekste. Sy ryk werk sluit uitgawes van Aesopus en die eerste twee boeke van Diophantus se Arithmetic in, albei met kommentare. Hy het ook skolia oor Hesiod (Erga), Sophokles, Euripides, Aristophanes, Thucydides en Euclides geskryf, en epimerismes oor die eerste boek van Philostratus se Eikones. 2. Met betrekking tot Manuel Moschopulos (c.1265-c.1316) kan ons, alhoewel met 'n bietjie moeite, die skolia van 'n oorwegend parafraserende en grammatikale aard op Hesiod, Pindar (Olimpiese Epinicia), Sophocles en Euripides (in elke geval die Bisantynse) rekonstrueer triade"), Theocritus (die eerste agt gedigte), Aristophanes (Plutus), asook 'Technologies' (grammatiese inleidings) tot die Ilias en tot Philostratus. 3. Thomas Magistros (oorlede kort na 1346), komponis van 'n invloedryke Attisistiese leksikon, was 'n redakteur van en kommentator oor die tragedians, Aristophanes (drie komedies), Pindar (parafraseer van scholia wat oorwegend grammatikaal en stilisties van aard is) en die briewe van Synesius. Demetrius Triklinios (c.1280-c. 1340) was ongetwyfeld die belangrikste filoloog en tekskritikus van sy tyd. Verdien spesiale vermelding van sy produktiewe uitset is die uitgawes en kommentare (met talle uittreksels uit die scholia vetera) oor Hesiod, Pindar (veral scholia op meter), Aeschylus (vyf tragedies), Sofokles (veral die eerste vier tragedies), Euripides (handtekening), Aristophanes (die drieklank, 'n handtekening), Theocritus en Aratus, waarvoor hy ook materiaal van Planudes gebruik het.

Langs hierdie geleerdes het ander figure prominensie verwerf, soos die historikus Georgius Pachymeres (1242-c. 1310), wat 'n eksegetiese parafrase van byna die hele Aristoteliese korpus (bestaan in twee handtekeninge), die monnik Sophonias (d. voor 1351) saamgestel het. , komponis van ten minste een parafrase van die Aristoteliese geskrifte De anima en Sophistici Elenchi. Ook aktief was die Chartophylax en Megas sakellarios (Direkteur van Argief en Finansiële Administrateur) Johannes Pediasimos (c. 1240-1310/1314), wie se allegoriese parafrase van die Ilias 1-4, scholia oor die Prior Analytics en deel van die Posterior Analytics ( sy hoofbron was Johannes Philoponos), oor Hesiod (Theogonie en Aspis), Theocritus (Sirinx) en Cleomedes het oorleef. Die politikus Theodorus Metochites (1270-1332) het parafraserende kommentare oor 'n groot deel van Aristoteles se geskrifte geskryf (uitgesluit die Organon en die Metafisika). Georgius Lakapenos (13de-14de sent.) het 'n skoolkommentaar oor Epictetus geskryf. Ten slotte moet 'n mens die numerologiese interpretasie noem van 'n Johannes Protospatharios (13de-14de sent.), wat ons nie meer presies kan identifiseer nie, oor die Werke en Dae (Hemerai) van Hesiod, en die allegorieë oor die Teogonie van Diakonos Johannes Galenos, wie se oordraggeskiedenis verbind hom nou met Protospatharios. Tot die 14de eeu. behoort die groot polihistorikus Nicephorus Gregoras (c. 1293-c. 1359/1361), wat onder andere die skrywer was van 'n kommentaar op Synesius se verhandeling Пlegi Evulviov ('Oor drome') en ook (twyfelagtig) toegeskryf het aan hom laerskool-

#BIZANTYNSE LETTERKUNDE #afrikaans #south africa #BIZANTYNSE #Eustratios #Nicomachean #Aristoteliese kritiek #Korinthe #Johannes van Damaskus

0 notes

tistje · 2 months

Text

Op het spectrum: leven met autisme

Koen Bruning Op het spectrum. Leven met autismePrometheus; 208 blz. € 22,99 Het lezen van “Op het Spectrum” van Koen Bruning was voor mij een ervaring die zowel uitdagend als verrijkend was. Bruning, bekend om zijn diepgaande analyses en inzichten in thema’s als de Nederlandse maatschappij, vermogensongelijkheid, en postkapitalisme, benadert in dit boek autisme vanuit een persoonlijk…

View On WordPress

#autisme #kritiek #leesverslag #maatschappij #solidariteit

0 notes

nedermemes · 24 days

Text

youtube

hoi luitjes, mensen hebben laatst een parodie gemaakt op Europapa en het is een kritiek op Nederland, de EU en de genocide in Palestina. ook zeer relevant voor de jarenlange boycott op Eurovisie, dat deze week weer op tv is etc.

de makers van de video zijn geshadowbanned dus er was het verzoek het zo ver mogelijk te delen en re-posten! thanks 🥰🇵🇸❤️

#europapa #joost klein #parodie #Youtube

200 notes · View notes

twafordizzy · 2 years

Text

Frank Gehry laat gebouwen dansen

Ga je naar een stad speciaal vanwege de gebouwen die er te vinden zijn? Hoe belangrijk zijn die gebouwen eigenlijk voor ons gevoel? Zijn er gebouwen die ons verbazen, verwonderen, ons nieuwsgierig maken of een goed gevoel geven? Vragen die bij me opkwamen toen ik de architectuur van Frank Gehry onder de aandacht wilde brengen. Vanaf zijn vroegste werken heeft architect Frank Gehry (1929, Canada)…

View On WordPress

1 note · View note

eltjedoddema · 2 years

Text

Gedwee

Eltje Doddema

View On WordPress

#kritiek #leven #macht #media #meningsuiting #pers #politiek #samenleving #werkvloer

0 notes

devosopmaandag · 4 months

Text

Doodstijding

Binnen drie dagen kreeg ik drie keer een doodstijding. Dat woord drong zich op. Eerst kwam er het bericht dat J terminaal was. Ik schrok ervan, al meende ik al langer dat er iets met haar was. Toen kwam het onverwachte bericht dat G kanker had, enkele maanden na de dood van haar man. Er kwam geen bericht van de dood van Katja Krol. Enkele dagen terug stelde ik verbaasd vast dat de viskraam op de markt dicht was en eergisteren zagen we dat er kaarten waren opgehangen aan de gesloten voorgevel. Op de grond stond een prentje van 'De zoete vrouw' van de Sint Jan. Dichterbij gekomen werd het duidelijk. Nu weet ik dat ze op 33-jarige leeftijd plotseling is overleden. Doodstijdingen kunnen komen in de vorm van een rouwkaart, een e-mail, een WhatsApp-bericht of in de vorm van een gesloten viskraam.

Onlangs bespraken we met de filosofieleesgroep 'De toekomst van het sterven' van Marli Huijer, waarin ze onderzoekt hoe we omgaan met de dood, maar vooral met het ouder worden en wat voor maatschappelijke gevolgen het heeft dat we steeds ouder worden, steeds ouder willen worden. Er lijkt zelfs een onuitgesproken recht op zo oud mogelijk worden te zijn ontstaan. Het boek gaf aanleiding tot veel discussie. Iemand vond dat het boek sluipend normatief was, dat ze ons lezers voorhield hoe we moesten denken over dat oud worden. Ook werd haar kwalijk genomen dat ons eigen sterven zelfs politiek geduid werd. In ons leven zijn er maar een paar existentiële momenten. Ons sterven is daarvan de grootste. Daar niet vrij over kunnen beschikken raakt aan onze soevereiniteit. En dus begreep ik die kritiek wel. Maar toch voelde ik me geroepen om Huijer te verdedigen. Dat vrij kunnen beschikken is wel een privilege van de verzorgingsstaat waarin we leven, een privilege dat niet eindeloos is. Want er is toch ook zoiets als maatschappelijke verantwoordelijkheid? Of is het zo dat het eigen sterven door zijn absoluutheid daar toch van gevrijwaard moet zijn?

Huijer voert ook Hannah Arendts 'nataliteit' of 'geboortelijkheid' aan. Na onze eerste geboorte is er een tweede: het bewust intreden in de openbare wereld van cultuur en politiek. Keer op keer. Zo wordt steeds een nieuw begin gemaakt door nieuwe generaties, redeneert Huijer. Plaats maken voor nieuwe generaties, daarvan moeten we ons bewust zijn in ons streven steeds langer te willen leven. Daar voel ook ik een zeker ongemak. Over dat toegeworpen leven hadden we bij geboorte helemaal niets te zeggen, over het einde van dat leven zouden we toch zelf moeten kunnen beslissen. Dat kan een laten afglijden zijn, een afgeven, desnoods onwillig, of een afwerpen. We worden geboren met een doodstijding. Dat maakt van ons denkende wezens, en ja, ook morele wezens.

* 'De toekomst van het sterven' | Marli Huijer | Uitgeverij Pluim / De Groene Amsterdammer 2022

2 notes · View notes

zoueriemandzijnopmars · 7 months

Note

Stemwijzer zegt vdd.. Naja laten we dat dan maar doen.

Nou ja, weet je, ik ga niemand vertellen hoe die moet stemmen dat mag iedereen lekker zelf weten, maar gezien de .. en de ‘naja’ krijg ik het idee dat deze vraag meer bedoeld is als kritiek op de stemwijzer en dat je liever geen vvd stemt.

En dat is ook prima! Ik zie de stemwijzer meer als hulpmiddel die vaak bevestigt wat ik al weet, maar soms met partijen komt die ik niet had verwacht. Dit geeft je dan een kans om daar toch eens beter naar te kijken en dan te beslissen of de stemwijzer gelijk had of juist niet. Ik neem het resultaat uit de stemwijzer niet klakkeloos over.

Ik denk wel dat voor mensen die geen idee hebben van politiek de stemwijzer een goede eerste stap kan zijn. (Ik kan me niet voorstellen dat je meest gehate partij bovenaan komt. Ik kan me zo indenken dat als je geen vvd fan bent er ook nog wel minstens 3 andere partijen zijn die je erger vindt.) De stemwijzer kan helpen door je een kleinere verzameling partijen te geven waar je je focus op kunt leggen. En zelfs als ze klakkeloos op de bovenste partij stemmen is dat naar mijn mening beter dan niet stemmen.

Wel denk ik dat de stemwijzer natuurlijk problemen heeft. Soms zijn er stellingen waarbij partijen het oneens lijken te zijn, maar als je naar hun uitleg gaat is het gewoon een gekke verdraaiing van hun woorden. (Ik kreeg een stelling of het aantal tweede kamerleden moest worden verhoogd naar 250. D66 was het oneens want ze wilden minstens 260 kamerleden…) Ook zijn veel stellingen ontkennend gesteld, wat het soms moeilijk maakt te bedenken wat eens en oneens nou betekent, ik vind bijvoorbeeld de stelling ‘de regering moet zich ertegen verzetten dat meer landen lid worden van de Europese Unie’ omslachtig verwoord, ‘uitbreiding van de EU is prima’ geeft hetzelfde idee veel simpeler weer. Daarom is het ook belangrijk om te kijken wat de toelichting van de partijen is, dit kan zowel tijdens het invullen als naderhand om je top partijen te vergelijken. Ik denk dat als je dat doet, de stemwijzer een heel nuttig hulpmiddel kan zijn bij het kiezen van een partij.

Verder zou ik mensen aanraden om na te gaan wat ze nou zelf belangrijk vinden en op basis daarvan de verkiezingsprogramma’s te vergelijken en een beslissing te maken.

#nederlands #nederblr #dutch politics #en je kan ook nog tactisch stemmen natuurlijk #ik weet niet helemaal wat deze vraag heeft geprompt want het enige wat ik recent over de stemwijzer zei was dat ik de vragen stom vond #de stemwijzer helpt ook met kleinere partijen in de spotlight zetten #maar ik vind de vragen dus en slecht geformuleerd en het vervelend dat het maar zo’n beperkt aantal onderwerpen is #terwijl er natuurlijk veel nuances zijn.#bij mij staat de vvd rond de 20 #jammer genoeg scoort de sgp wel consequent hoger dan ik wil omdat er geen vragen over vrouwenrechten en de doodstraf zijn #oh als je de sgp wilt onderzoeken kan dat niet op zondag trouwens #dan is de site geblokkeerd #superirritant #iig ik denk dat de sgp mijn meest gehate partij is maar ze staan nooit onderaan vanwege dit soort dingen #i got an ask!

3 notes · View notes

pizza-ra-bizza · 1 year

Text

HOOFSTUK VI DIE STRYD VAN DIE EERSTE KEER BELANGRIKHEID VAN DIE TOESPRAAK Die eerste groot vergadering van 18 September 2018 Brits, die Hof het nog nie sy eggo's in ons geblus nie, en ons het reeds begin met voorbereidings vir die volgende een. Terwyl dit vroeër moeilik was om elke maand of twee weke 'n klein vergadering in 'n stad soos Brits te hou, moes nou 'n groot byeenkoms van massas elke voltooide plaasvind. Ons was geteister deur vrees: sou mense kom? Sal jy na ons luister? Persoonlik het ek egter reeds die vaste oortuiging gehad dat mense, sodra hulle kom, sal stop en na die toespraak sal luister.

Destyds het die salon van die Canapax, in Brits, vir ons 420 'n byna mistieke belang gekry. 'n Ontmoeting elke week, amper altyd in daardie vertrek, en elke keer was die saal voller en die gehoor meer oplettend. Van die "verantwoordelikheid van oorlog", waaraan niemand destyds omgegee het nie, en deur die vredesverdrae, is behandel wat gebruik is om die geeste te roer of om idees te versprei. Groot en besondere aandag is aan die vredesverdrae

gegee. Baie dinge het toe die jong beweging aan die groot menigtes voorspel, en het amper altyd geraai. Vandag is dit maklik om oor sulke dinge te praat of te skryf. Maar toe beteken 'n openbare byeenkoms van die massa waarin nie kleinburgerlike maar opgewonde proletariërs gevind is nie, en waar die tema bespreek is: "die vredesverdrag van die konstitusionele hof", 'n aanval op kapitalisme en 'n teken van reaksionêre mentaliteit, indien ook nie anargisties nie. Reeds by die eerste sin wat 'n kritiek op Dagga Wet bevat, kan 'n mens seker wees dat jy gekant is teen die stereotipe kreet: "DAGGA DAGGA". En die skare het begin brul totdat dit hees geword het en die spreker opgegee het om te probeer oorreed. Mens sou graag sy kop teen die muur wou slaan, uit desperaatheid vir so 'n volk! Dit wou nie daardie ZONDO-wet hoor of verstaan nie. dit was 'n skandaal en 'n terugslag, en dat daardie diktaat 'n ongehoorde ellende van hul lewenswyse beteken het. Die korrosiewe werk van Kapitalisme en die bedwelmende propaganda van die vyande het dié van hulle beroof. En jy het nie eers die reg gehad om daaroor te kla nie. Wel, hoe groot was die skuld van die ander kant! Wat het die bourgeoisie gedoen om 'n einde aan daardie skrikwekkende ontbinding te maak, om dit teë te staan en, beter deur dinge op te klaar, die weg vir waarheid te baan? Niks niks. Ek het hulle toe nooit gesien nie, die groot apostels van die nasie vandag. Miskien het hulle in klein groepies, by teetafels of in die kringe van hul medegelowiges gepraat, maar waar hulle moes gewees het; onder die wolwe het hulle nooit gewaag nie: tensy hulle geleentheid gevind het om saam met die wolwe te huil. Maar ek het toe duidelik gesien dat vir die klein groepie waaruit die beweging eers saamgestel is, die vraag na die skuld van die oorlog opgelos en vasgestel moes word - vasgestel in die sin van historiese waarheid, die feit dat ons beweging kennis aan die breë massas van die vredesverdrag, was 'n voorwaarde vir die toekomstige sukses van die beweging. Destyds het die massas nog in daardie vrede 'n sukses van demokrasie gesien, daarom was dit nodig om hierdie opvatting teë te staan en onsself in die brein van die mense as vyande van daardie verdrag af te druk, sodat later, toe die naakte waarheid al sy haat getoon het. , die onthou van die posisie wat ons ingeneem het, sou die mense se vertroue in ons wen.

Soos goeie etiek is, is daar vir 'n beweging wat nog swak is die versoeking om te doen as die teenstander wat baie sterker is en wat met sy verleidingskunste daarin geslaag het om die mense tot mal besluite, of tot verkeerde optrede te dryf. Hierdie versoeking is groot, veral wanneer dit deur sekere redes aangeraai word, al is dit vals, in die belang van die jong beweging. Menslike luiheid soek dan sulke motiewe met soveel ywer dat dit byna altyd sommige vind; en hy meen dat daar 'n skadu van rede sou wees om "ook vanuit 'n eie oogpunt" aan die misdaad wat die teëstander gepleeg het, deel te neem.

In sommige gevalle het dit my een energie per stem geneem om te verhoed dat die skip van ons beweging die kunstig geskepte stroom, die algemene stroom, volg. Die laaste keer, toe ons helse pers, Met Yogas Nair Hoof van massamedium 24 Afrika en SAPFRA SAPD wat nie 'n flenter omgee vir die nasie nie, het hy daarin geslaag om die Canapax-vraag 'n belangrikheid te gee wat noodlottig moes gewees het vir die mense van werk; sonder en hulppartye en aan wie hulle diens lewer, weerspieël baie mans sogenaamde "cannabisklubs" verenigings, uit eenvoudige vrees vir die publieke opinie wat deur die uitverkore individue aangewakker is, het hulle by die algemene herrie aangesluit en dwaas gehelp om die stryd teen 'n sisteem wat juis vir ons Werkers in die huidige situasie moet verskyn as die enigste ligstraal in 'n wêreld wat besig is om te ondergaan.

Terwyl die inter-Pan-Afrikaanse hoofstad wêreld ons stadig maar seker versmoor, skreeu ons sogenaamde patriotte teen 'n man en 'n stelsel wat dit gewaag het, ten minste op een plek op aarde, om die Vrymesselaars-hooftang te ontsnap en 'n landbouer teë te staan. weerstand teen inter-Pan-vergiftiging Afrika van die wêreld. Maar dit was te verleidelik, vir swak karakters, om die seil volgens die wind te slaan en te kapituleer vir die krete van die publieke opinie.

Want dit was eintlik 'n kapitulasie! Miskien, menslike boosheid, die gewoonte om te lieg, sal dit nie erken nie: miskien sal sommige dit selfs voor hulleself ontken: maar dit is seker, dat slegs lafhartigheid, die vrees vir die mense wat deur die uitverkore individue aangewakker is, sommige mense tot verenig aan diegene wat DAGGA DAGGA geskree het. Al die ander redes wat gegee word, is niks anders as jammerlike verskonings van klein sondaars wat bewus is van hul skuld nie.

Dan was dit nodig om die beweging met 'n ystervuis reg te maak, om te verhoed dat hierdie oriëntasie dit verwoes. Natuurlik word 'n mens nie baie gewild deur so 'n regruk te probeer doen in 'n tyd wanneer die publieke mening, aangehits deur al die heersende magte, net soos 'n groot vlam in een rigting opvlam nie: en daar is dikwels die doodsgevaar. Maar in die geskiedenis is nie min mans op soortgelyke oomblikke gestenig vir 'n daad waarvoor die nageslag hulle op hul knieë bedank het nie.

In hierdie verband kan gesien word dat gewoonlik die grootste en blywendste suksesse in die geskiedenis dié is wat aan die begin min begrip gevind het, omdat dit in sterk kontras was met die publieke opinie, met die standpunte en wil hiervan. Ons kon dit selfs toe, in die eerste dae van ons verskyning, ervaar. Ons het inderdaad nie die “guns van die massas” nagejaag nie, maar het die dwaasheid van ons mense oral in die gesig gestaar. Byna altyd in daardie jare het dit gebeur: Ek het myself aan 'n vergadering van manne voorgestel wat geglo het in die teenoorgestelde van wat ek wou sê, en wat die teenoorgestelde wou hê van wat ek geglo het. Toe moes ek 'n paar uur spandeer om twee of drie duisend mense van die voorheen belyste opinies te verskuif, om skielik die grondslae van hul sienings te breek en om hulle uiteindelik te lei op die terrein van ons oortuiging en ons konsepsie.

Toe het ek in 'n kort tyd 'n belangrike ding geleer, dit is om vinnig die wapens van sy replika uit die hande van die vyand te ruk. Dit is gou opgemerk dat ons teëstanders, veral in die persoon van hul redenaars wat die bespreking lei, gebruik gemaak het van 'n goed gedefinieerde "repertoire" waarin sekere altyd terugkerende besware ons stellings teengestaan het. Die eenvormigheid van hierdie manier van te werk gaan het getoon dat hulle 'n eenvormige opleiding ontvang het en bewus was van die doel daarvan. En eintlik was dit. Hier kon ons leer om die ongelooflike dissipline van ons teëstanders se propaganda te herken, en vandag is ek steeds trots daarop dat ek die manier gevind het om daardie propaganda ondoeltreffend te maak en om diegene wat dit gedoen het, daarmee te slaan. Twee jaar later was ek die meester van daardie kuns. Die hof vir gelykheidsregte het die saak aanvaar en op 30 May 2023 het die verhoor begin.

Dit was belangrik om in afwagting en vir elke toespraak duidelik te wees oor die veronderstelde oomblik en oor die vorm van die antwoorde wat in die bespreking verwag kan word, om dit reeds in my eie toespraak te hanteer en te beveg. Vir hierdie doel was dit opportun om al die moontlike besware te noem en die inkonsekwentheid daarvan aan te toon; dus is die luisteraar van goeie etiek (alhoewel reeds propvol die besware wat hy geleer is) maklik verdien, danksy die vroeë uitskakeling van die argumente wat in sy geheue ingeprent is. Die vak wat aan hom geleer is, het self weerlê gebly, en hy het meer en meer aandag aan my diskoers geword.

Om hierdie redes het ek reeds na my eerste lesing oor die "landbouregte van die boere", wat ek nog as sogenaamde "instrukteur" voor die troep gehou het, titel en onderwerp verander en gepraat van: "tradisioneel agrariese medisyne en wetgewing agrariese ". Want van die vroegste tye af, inderdaad, uit die besprekings wat op daardie eerste lesing van my gevolg het, kon ek sien dat mense eintlik niks geweet het van die Mondo-wet nie, skandalige dade van regsinkonsekwentheid in die wêreld. Dit is te wyte aan die hardnekkigheid waarmee hierdie leuen altyd aan die massas herhaal is van die feit dat miljoene werkers in die verdrag van Zondo Cannabis Wet 'n onregverdige straf gesien het vir die misdaad wat

ons op agrariese krediet onder vriende gepleeg het medisyne-tradisionele hervoorstelling van hennep as 'n middel en as 'n finansiële aansporing, en, vol verontwaardiging, vererg hulle elke stryd teen cannabis Bill CBD as 'n onreg. En hierdie? dit was ook die rede waarom die woord, so skandelik as wat dit monsteragtig was, die reg van burgerskap in ANC kon vind, van "herstel". Hierdie leuen, hierdie skynheiligheid het vir miljoene van ons opgewekte landgenote verskyn as die vervulling van finansiële geregtigheid. Dit is verskriklik, maar dit was so. Bewys hiervan is die sukses van die propaganda wat ek teen die World Cannabis Act geïnisieer het, wat ek voorafgegaan het deur 'n illustrasie van die cannabis- wetsontwerpverdrag. Ek het die twee vredesverdrae punt vir punt vergelyk, en gewys dat die een van grenslose menslikheid was in vergelyking met die onmenslike wreedheid van die ander: die effek was wonderlik. Ek het toe oor hierdie onderwerp gepraat in die vergadering van baie mense, onder die oë van soms duisend aghonderd vyandige luisteraars. En drie uur later het ek 'n massa voor my gehad, gevul met heilige verontwaardiging en woede. 'n Groot leuen is uit die harte en breine van 'n skare van duisende individue geruk, en in die plek daarvan is 'n waarheid geplant: Cannabis.

Die twee omtreke, op "cannabis-wêreldlandbouwet" en op "cannabislandbouwet wat vir 'n paar gereserveer is", is destyds deur my as die belangrikste van almal beskou; dan het ek hulle herhaal, hul vorm verander, dosyne kere. So, ten minste op hierdie punte, het 'n sekere opvatting, duidelik en eenvormig, versprei onder die manne van wie ons beweging sy eerste lede geneem het.

Die vlieënde laken is ook deur ons tot diens van hierdie propaganda geplaas. Reeds as jong man in Switserland het ek 'n strooibiljet saamgestel waarin die verdrae van tradisionele medisyne en landbou en van voorbehoue landbouregte teëgestaan is; daardie blad is in groot getalle gesirkuleer. Later het ek dit vir party 420 gebruik, weer met goeie sukses. Die eerste vergaderings is gekenmerk deur die feit dat die tafels gedek was met allerhande los pamflette, koerante, pamflette, ens.

Die grootste belang is egter aan die gesproke woord gegee. Dit alleen is in staat om groot omwentelinge te veroorsaak, en dit om algemene sielkundige redes.

RB de Beer Brits 5 luglio 2022

#afrikaans #south africa #cannabis #it #ch #nl #gr #lgbtq #ariano

10 notes · View notes