AK Kadınlar Bilecik’te yaşlıların gönlünü fethediyor
AK Parti Bilecik İl Kadın Kolları yönetimi Bilecik ve İlçelerinde yaşlı vatandaşları ziyaret etmeye devam ediyor.
AK Parti Bilecik Kadın Kolları Başkanı Mutlu Selen Haşit’in talimatıyla sahalara inen İl ve İlçe Kadın Kolları yönetimi kapı kapı dolaşarak yaşlı vatandaşları ziyaret edip onların sorunlarını dinliyor.
https://www.fisiltihaberleri.com/haber/ak-kadinlar-bilecikte-yaslilarin-gonlunu-fethediyor-6735.html
#akkadın #akp #15temmuz #türkiye #tsk #rte #pöh #hulusiakar #cumhurbaşkanı #azerbaycan #akkgençlik #şehitlerölmezvatanbölünmez #turkiyedevletbaşkanı #süleymansoylu #reis #kızılelma #hakanfidan #birumutturyaşamak #akparti #akkadın #şehit #turan #sedatpeker #receptayyiperdoğan #jöh #erdoğan
Hayat, ışıklarını çekmiş üzerimden. Ne bir parça umut var ne de bir tutam mutluluk. Her günü aynı geçiriyorum. Bazen mutlu oluyorum ama o kadar kısa sürüyor ki. Elime düşen bir kar tanesinin eşsiz görünüşünün eriyerek yok olmasından daha hızlı kaybolup gidiyor bu mutluluk. Bazen de ilaçların verdiği ani tepkilerden olsa gerek. Hiçbirine anlam veremiyor duygularım. Gerçi duygularım artık var mı yok mu şüpheliyim ama en azından üzüntü duygumun hiç sarsılmadan dimdik yerinde durduğundan eminim. O kadar ağır bir yük ki bu duygu bazen dağdan aşağı yuvarlanan bir çığmış da üzerimizden geçip bizi dümdüz edecek gibi. Bazen de yalnızca saklanacak bir delik aramamıza sebep olan komik görünüşe sahip tipsiz aynı zamanda korkunç bir gulyabani gibi. Hangi yola sapsak arkamızdan gelir. Sesi olsa da arkamızda olduğunu bize belli etse keşke ama o diğerleri gibi değil. En saf anımızda arkadan üzerimize atlar ve bizi kaçınılmaz sona yani karanlığın en dibine doğru çeker. Bazen bir süper kahraman tutar elinizden sizi çıkarır oradan bazense çıkış yolunu kendi bulur insan. Ama en acıklı sonsa oradan kurtulamayanlar için başlayan hikayedir. Bu hikayelerin sonu genelde hüsranla biter. Tabi siz yeni hikaye yazmadıkça...
“Bir umuttur yaşamak” demiş Nazım Hikmet. Cidden de öyle mi? Umut mudur yaşamak sizce de? İmkansızlığını bile bile sevmek de umut değil midir? Ya da sadece bir hayal falan mıdır? Buna sadece ve sadece siz karar verirsiniz. Hayal ve ya imkansız ve ya olağan bir şey... O, bu, şu değil yalnızca siz. Mesafelere rağmen devam etmek özgüven ister, hayalperestlik ister biraz da. Ne olacağını bilmeden öylece devam edersiniz. Ama biliyorum içinizde bir umut vardır ya hani, “olacak” dersiniz ya, “Bugün değilse bile yarın olacak, yarın olmazsa sonra ki gün...” İşte bunu düşünüp devam ederseniz, bir umudunuz olacaktır. Ve şu geçici hayatı gerçek anlamda yaşamış olacaksınız...
Hayat ne kadar acımasız yoksa bu imtihan mı acımasızlık dediğim? Bilemiyorum. Yoruyor hayat can yakıyor. Bıktırıyor. Bütün yaşam enerjimizi tüketiyor. Ne kadar bazı şeyleri sevsekte sevdiklerimiz bizi bağlasa da hayata onlarda gidiyor bir gün o zaman ne olucak? Yine canımız yanıcak, ve biz imtihan dicez..
“Hiçbir zaman içinde bulunamayacağımız fotoğraflar, asla önünde duramayacağımız binalar, adım atma ihtimalimizin dahi olmadığı merdivenler. Binemeyeceğimiz trenler, alamayacağımız biletler, gidemeyeceğimiz şehirler. Sokakta yürürken karşılaşma ihtimalimizin olmadığı insanlar, asla duyamayacağımız cümleler, gelmeyecek günler, geçmeyecek yıllar...”
“Gayet iyi biliyordu ki, hüzün denilen şey tıpkı siyah, dalgalı saçların arasına nasılsa yerleşivermiş beyaz bir saç teline benziyordu. Hüzün, kopardıkça çoğalıyor, çoğaldıkça arsızlaşıyordu.”
Kötülük, sadece bizi sevmeyen insanlardan bize akan bir enerji değildir. Kalbinde güzel bir yerimizin olduğunu düşündüğümüz insanların kalbinden, bizimkine akabilen bir enerjidir. Ve en kolay onlardan alırız bu duyguyu. Vücudumuzu, ruhumuzu her bir zerremizi atomlara ayırır. Yarattığı titreşim öyle büyüktür ki diğer hislerin yarattığı etkiden daha fazlasını bırakır yüreğimizde...
Kalbimi açtığım zamanlar boyunca saldırıya uğradım. Her saldırı, derimin sertleşip nasır tutmasına neden oldu. Gün geçti, ben büyüdüm. Kabuğumun altı hala tazeydi.