#Thuishaven
Text
DE CAMINO VAN ANTÓN HURTADO HEEFT GEEN STIPOP DE HORIZON
Hij vindt zijn inspiratie al wandelend langs ’s Heeren wegen. Dolend en dwalend door de landschappen van Navarra en Baskenland. Zijn thuishaven is Bilbao, zijn geboortegrond Pamplona. Door die stad loopt een pad naar Santiago de Compostella in Galicië. Het einde van de voettocht naar de relieken van de beschermheilige van Spanje, apostel Jacobus de Meerdere. De oude Keltische weg naar het verre westen, het einde van de wereld – finis terrae. Deze wordt nu schoorvoetend, stapvoets maar met opgeheven hoofd aangevangen. Als is het een pelgrimage, als doet men boete. Of als is de reiziger op kalme zoektocht naar God en komt zichzelf tegen langs berg en dal.
Antón Hurtado echter loopt om zijn kunst te laven. Caminar para disfrutar del arte. Zijn wandeling is de voedingsbodem voor zijn scheppen, en camino a crear. Hij is over dat Jacobspad gegaan, hij heeft heuvels bewandeld en bergen beklommen. Op zoek naar de essentie van het landschap. Onderweg details registrerend. Schetst deze in een realistische stijl om het gevoel en de idee bij die plek vast te houden. Maakt aquarellen van het landschap en werkt deze thuis in het atelier uit in abstracte composities. Daar in de werkruimte vindt hij uiteindelijk het wezenlijke van de omgeving, de kern van de realiteit.
De Spaanse kunstenaar laat op dit moment zijn werk zien bij Kunstlokaal No.8 in Jubbega. Naast de zichtbaarheid van het landschap is het surreële daarvan geplaatst. Om het verhaal duidelijk te maken verduidelijkt galeriehouder Marcel Prins. Surrealisme als in bovennatuurlijk, het onzichtbare zijn. De lijnen en vlakken die in de natuur te herkennen zijn wanneer ik er oog voor heb. Meestal zijn deze landmerken overwoekerd door mijn gedachten. Door aannames op welke manier ik zal kijken. Vooroordelen hoe de wereld erbij hoort te liggen. De vertaling van Hurtado overzie ik niet, in eerste instantie. Deze ligt evenwel voor het oprapen, aan mijn voeten zo gezegd. In de lappendeken kan ik de voetstappen van de kunstenaar volgen. Met hem oplopen. Want in zijn werk gaat het om het op weg zijn, om het kijken, de beweging en het maken.
Hij is letterlijk op weg door de landschappen van zijn geboortestreek. En figuurlijk op reis door zijn leven, door het oeuvre. Hij gaat almaar door, loopt volhardend voort. Maar niet recht op zijn doel af. Dat zou zijn eindpunt betekenen. Daar is de kunstenaar niet aan toe, nog. Hij wil onderzoeken, experimenteren. Het landschap onderwijst hem, hij is de leerling en leert doorlopend. De vormen en kleuren, de ruimte en het licht, neemt hij tijdens de voettochten mee in zijn schetsboek. Op de wandelingen legt hij zijn waarnemingen vast. Deze geschetste herinneringen werkt hij uit tot de idee zichtbaar wordt, het ondervonden gevoel op die plek.
Het is zijn emotie die in hoekige vlakken op doek en papier staan. Deze vertaling van de veelvormige realiteit tot enkelvoudige abstractie laat mij het tweeluik “zuurkoolpakhuis” van Willem van Althuis in gedachten komen. Willem deed toen in al zijn ongekunstelde oprechtheid wat Antón overdacht en weloverwogen nu doet. Onbekend als Hurtado is met dat werk blijkt de geest dezelfde. Wandelen er twee zielen langs de historie met éénzelfde gedachte. Lijkt Willems’ idee gereïncarneerd in Antóns’ denken. De laatste heeft deze aanzet sterk en tot in finesse uitgewerkt. Maar de geest van de kunst waart door alle landen. De kunst kent geen grenzen. Friesland is een provincie van Spanje. Kunst is niet taaleigen. Iedereen kan het spreken en elke verstaander kan het beluisteren. Soms alleen moet je de toespraak vaker horen om de uitspraak te doorzien.
Antón Hurtado verstaat het landschap dat hij bewandelt. Hij doorziet de omgeving op zijn voettocht. Registreert de zichtbaarheid. Legt zijn ervaring vast in transparant geschilderde horizontalen en verticalen. Net als de flora en de fauna in dat landschap ontmoeten deze wiskundige eenheden op doek elkaar. Daardoor en daarmee worden nieuwe vormen gemaakt. De creatie neemt niet altijd duidelijk de oorsprong in herinnering. De horizon die het landschap tekent is veelal ver te zoeken of helemaal niet aanwezig. Want de kunstenaar graaft dieper dan de zichtbare werkelijkheid. Het is zijn realiteit die is ervaren en ondergaan bij het kijken. Het is een herschepping van de veelheid aan indrukken. Die verscheidenheid wordt gereduceerd tot een enkelvoudige uitdrukking. De essentie van zijn reflectie op het landschap.
Is voor de pelgrim Santiago de Compostella het einddoel, of Mekka, of Trondheim, of de Sint Pietersberg, of waar dan ook om zich te bezinnen. Voor Hurtado is het wandelen naar en aankomen op een bepaalde plek niet het eindpunt. Eigenlijk begint dan pas zijn tocht, zijn reis naar de verdere grens om deze vervolgens over te steken. De doelstelling wordt voortdurend gewijzigd. Hij tekent zijn eigen plattegrond uit, maakt zijn persoonlijke navigatie. De stip op de horizon wil hij niet bereiken, nog niet. Het oeuvre breidt daarom almaar uit. Wordt breder en verdiept zich gaandeweg. Want iedere keer en na elk volgend schilderij kan de vormgeving met nog minder beeld toe. Om de bodem te bereiken, het hart sneller te laten kloppen. De kern te halen, te komen tot het wezen. Iedere volgende creatie is het doel, de bestemming die bij leven nooit zal worden bereikt.
CAMINAR. Tekeningen en schilderijen van Antón Hurtado bij Kunstlokaal No.8, Schoterlandseweg 55 in Jubbega-Schurega. 7 tot en met 29 oktober 2023.
2 notes
·
View notes
Text
Het Ros Beiaard, uitgelegd door een uitgeweken Dendermondenaar
Blogbericht over de magie van het Ros Beiaard, door de ogen van een naar Griekenland uitgeweken Dendermondenaar die met veel plezier naar zijn geboortestad terugkomt telkens "ons peirt" uitgaat.
#RosBeiaard #Dendermonde
Al vijfenhalf jaar is Griekenland mijn thuishaven. Daarvoor: ettelijke jaren Spanje, twee jaar Zwitserland, een jaartje Denemarken, en kortere periodes in Ierland en Duitsland. En daartussen ook nog een flinke brok Gent. Maar mijn roots liggen ontegensprekelijk in Dendermonde. Geboren en getogen Dendermondenaar, meer dan twintig jaar in de Ros Beiaardstad.
Maar laat ik het ook maar meteen…
View On WordPress
2 notes
·
View notes
Text
Portret van Hendrika - Rie - Mastenbroek, Olympisch zwemkampioen 1936 in Berlijn.
Rie Mastenbroek (1919-2003), olympisch zwemster. In 1934 won Mastenbroek drie gouden en één zilveren medaille bij de Europese kampioenschappen langebaan (50 meter) in Maagdenburg (Duitsland).
Ze herhaalde deze prestatie bij de Olympische Spelen van 1936 in Berlijn. Ze won als 17-jarige, 4 medailles. Een gouden op de 100 meter vrije slag, de 400 meter vrije slag en (met Willy den Ouden, Tini Wagner en Jopie Selbach) de 4x100 meter vrije slag. Op de 100 meter rugslag behaalt ze de zilveren medaille. Het is voor het eerst in de geschiedenis dat een zwemster zoveel (gouden) olympische medailles wint. Rie Mastenbroek wordt 'die Kaiserin von Berlin' genoemd. Ze wordt uitbundig onthaald in haar thuishaven Rotterdam.
Tijdens haar carrière verbetert de Rotterdamse in totaal 9 wereldrecords: 6 op de rugslag, 3 op de vrije slag. Ze krijgt nooit een lintje maar wordt in 1968 wel benoemd tot lid van de International Swimming Hall of Fame. Het Internationaal Olympisch Comité beloont haar in 1997 met de hoogste eer, de Olympic Order. In 1962 doet ze afstand van één van haar gouden Olympische medailles; die laat ze bij opbod verkopen in het kader van de liefdadigheidsactie Open het Dorp. Als eerbetoon is in 2019 het wedstrijdbad in het Zwemcentrum Rotterdam naar haar vernoemd.
Bron, Stadsarchief Rotterdam
0 notes
Text
Mijn plan valt letterlijk in het water. Het regent en niet zo’n beetje ook. Even voor achten verlaat ik, in regenpak de ‘relaxte’ yogakamer. Goed nat plant ik me neer bij de eerste bakkerij in hartje Lübeck die open is. Als ik van mijn ontbijt geniet, komt de volgende gast binnen. Bij hem gaat de koffie gepaard met een scheut Amaretto. Het gesprek gaat al snel over voetbal en ik word erin gezogen. Het kan dan niet anders. Nederland-Duitsland: het trauma van 1974 en de genezing ervan in 1988 moeten besproken worden. De bakker heeft geen idee van de impact ervan. Hij is van na die tijd.
Rond negen uur is het nog maar miezer. Lübeck is leeg, op een enkele voetganger na. Ik fiets door de stad, beetje zigzaggend om er meer van mee te krijgen. Dat lukt, maar met mate. Het wil niet zo lukken met de chemie, al ik zie de charme en schoonheid wel. Misschien moet deze stad op een ander moment en een andere manier een herkansing krijgen.
Travemünde ligt op zo’n twintig kilometer afstand. Ooit een vissersdorp, met nog een kleine oude kern. Nu nog steeds een thuishaven voor vissers. Ik neem een veerboot naar Priwall en voor ik er erg in heb ben in Mecklenburg-Vorpommern. Intussen is het zonnig, zelfs warm. De zonnebrandcrème moet eraan te pas komen. Een koffietentje is nog net niet open. Terwijl ik wacht, komen er andere fietsers aan en er staat al een hele rij, als ik als eerste aan de beurt ben. Ik raak aan de praat met mensen uit Dorsten, die zelfs een paar woordjes Nederlands spreken. Ze nemen afscheid met ‚Aju‘. Grappig, dat woord gebruik ik zelf eigenlijk nooit.
Al fietsend heb ik prachtige doorkijkjes naar de zee. Het pad is doorgaans erg goed, maar druk is het er wel. Van alleen gaat het ook niet, de weg golft en de snelheid van de afdaling is lang niet altijd genoeg om de volgend heuvel op te komen. Er zijn hier en daar verdraaid steile stukjes bij. Maar wat een prachtig land. Ik geniet.
Alleen is de batterij van mijn telefoon bijna leeg en de powerpack geeft ineens geen sjoege. Dat is vervelend, mijn Garmin kan geen hele dag aan zonder ‚bijvoeding’. De oplossing komt in Boltenhagen, waar ik mijn apparaten kan opladen terwijl ik zelf van een kopje Hanseatische Krabbensuppe geniet. Met wijn. En ik heb nog wel wat kilometers te gaan. Maar ik kan wel weer foto‘s maken en zet mezelf maar eens erop.
Wismar is het eindstation. Mooie stad, is mijn eerste indruk. In een restaurantje moet ik cash betalen en heb dan tot mijn schrik te weinig geld bij me. Het zit in een andere tas. De gastvrouw vertrouwt me maar half-half. Als ik vijf minuten later na een sprintje naar het hotel terug ben is ze zichtbaar opgelucht.
Ik loop er nog wat rond. Een mooie stad, ja, maar het lijkt toch alsof ik in een gigantisch schilderij wandel. Geen bomen, geen fietsen, weinig auto‘s, nauwelijks mensen. Wel een winkel met alle mogelijke gif. Ook tegen muizen. Vervreemdend. Met terugwerkende kracht ga ik Lübeck meer waarderen. In de verte zie ik lichtflitsen van een naderend onweer. Toch nog nattigheid.
Ik fietste 84 kilometer en maakte 445 hoogtemeters.
View On WordPress
1 note
·
View note
Text
First artist announcement to celebrate Hoani Teano’s birthday!
04.05.2024
Yellow house Amsterdam
09pm - 03am
Walu:
They had been hanging out with each other since they were little kids, but neither of them ever thought that they would later form a duo. They soon discovered that they shared the same taste and passion for melodic techno. Then came the moment when their musicality was bundled together, resulting in 'Walu'.
They have shared the decks in the past with Colyn, VNTM, Mislera, Nuno dos Santos. Ben Sims etc and are the face behind the concept "Eden". They have played here in Amsterdam in clubs such as Thuishaven, Paradiso & Nyx, but also abroad such as Guatemala, Nicaragua, Germany and Vietnam.
The boys are not only behind the decks, but also produce decent tracks. They always tell a story with a lot of melodic elements during their set, so dance the night away and let yourself be taken away by their story.
0 notes
Text
Heerlen is een stad met een rijke geschiedenis. De Schelmentoren maakt daar onderdeel van uit. Naast het bekende Romeins verleden en het mijnverleden wil de stad ook graag het verhaal vertellen van haar middeleeuwse geschiedenis. Niet veel mensen weten dat het middeleeuwse Landsfort Herle het hart vormt van het huidige Heerlen: een kleine, ommuurde en omgrachte vesting die bestond uit de Pancratiuskerk, een paar huizen en de Schelmentoren. Heerlen wil dat verleden meer beleefbaar maken. Een flinke aanzet wordt gedaan door de Schelmentoren, die naast de Pancratiuskerk ligt, te restaureren, opnieuw in te richten en open te stellen voor het publiek.
Wethouder centrumontwikkeling Jordy Clemens: “De Schelmentoren ademt een en al middeleeuwse geschiedenis. Het was na de middeleeuwen een gevangenis waar volgens de overlevering onder meer bokkenrijders werden opgesloten. Maar het was ook ooit een woontoren en een raadszaal. Hoeveel mensen weten dat? Hoeveel mensen zijn zelf al eens in de toren geweest? De Schelmentoren heeft zo veel verhalen te vertellen en verdient het alleen daar al om, om opgeknapt te worden zodat iedereen zelf kan komen kijken.”
Beleving in Schelmentoren
De gemeente Heerlen schreef een ontwerpcompetitie uit om te komen tot een ontwerp voor het interieur en museale inrichting van de Schelmentoren. De opdracht is gegund aan MH1architecten. De toren wordt nu eerst gerestaureerd, ingericht en vervolgens voor iedereen toegankelijk. Aan de hand van verschillende thema’s worden verhalen verteld op de diverse verdiepingen.
Gevangen in een cachot
Zo wordt boven in de toren, op de derde etage, het verhaal verteld van de rechtspraak en het gebruik van de toren als gevangenis. Bezoekers kunnen zich bijvoorbeeld in een cachot (hok waar gevangenen zaten) laten opsluiten en ontsnappen als ze de code kraken. Op de tweede verdieping staat het Landsfort in de middeleeuwen centraal met onder meer vitrines met middeleeuwse artefacten. Op de eerste etage wordt straks het verhaal verteld over de Vastelavond en de Blauwe Schuit. Dit omdat de Schelmentoren sinds jaar en dag de thuishaven van de Winkbülle is en dat ook blijft.
800 jaar Landsfort Herle
Volgens de huidige planning dient de verbouwing uiterlijk in de eerste helft van 2025 gereed te zijn, want dat is het jaar van 800 jaar Landsfort Herle. Naast meer beleving wordt er ook nagedacht om de Schelmentoren een meer gepastere entree te geven. Mogelijk volgt dat nog in een latere fase.
Samenwerking
De gemeente Heerlen werkt hierin nauw samen met samenwerkingspartners De Winkbülle, Visit Zuid-Limburg en Historisch Goud.
0 notes
Text
Zwoele herfstavond @ Kompaan Thuishaven
https://maps.app.goo.gl/AFzKzP8CNheoSA1G7
0 notes
Text
Thuishaven
Ineens ben ik bang in het donker;
Hoor geluiden die er niet zijn;
Golven van jou deinen;
In mijn veilige haven;
Of wat dat zou moeten zijn.
View On WordPress
1 note
·
View note
Text
mIRC 7.75
Er is een nieuwe uitgave van irc-client mIRC verschenen. Met dit programma is het mogelijk om via verschillende kanalen en servers met elkaar te chatten, maar ook om via 'direct client-to-client' bestanden naar elkaar te sturen. Verder kunnen scripts worden gedraaid om bijvoorbeeld het beheren van kanalen eenvoudiger te maken. De irc-server van Tweakers draait op irc.tweakers.net, met #tweakers.net als het officiële kanaal en een groot aantal andere kanalen die dienstdoen als thuishaven voor de hardware- en softwarefanaat. Een overzicht van alle beschikbare kanalen kan via het commando /list worden opgevraagd. Via die lijst kan snel het gewenste kanaal worden gevonden. In deze uitgave zijn de volgende veranderingen en verbeteringen aangebracht: mIRC 7.75 has been released! This is a small update that adds features and addresses a number of issues reported by users since the last release. It includes improvements, changes and fixes, including: http://dlvr.it/SvFD7p
0 notes
Text
Illustratie: National Geographic.
Na het zweet van het gevecht
Jaren geleden werd ik op de thee genodigd door de Palestijn Wael. Hij was de Westbank ontvlucht met zijn vrouw, die thee zette. De televisie stond afgestemd op een religieuze zender, maar Wael praatte niet over geloof of politiek. Hij had vragen over een ziekenhuisbehandeling, en hij was bezorgd om de hoge huur die hij moest betalen.
Ik had Wael al eerder gesproken. Ook toen geen woord over Israël of het Palestijnse probleem. Wael had andere zorgen, praktisch van aard. Hij maakte niet de indruk ooit terug te willen naar zijn broedervolk in de Westbank.
Daar voelen ze zich geknecht en opgesloten door Israël, dat 14 mei 75 jaar onafhankelijkheid viert. Het was een grote dag voor David Ben Gurion, toen hij na de Shoah de joden eindelijk een begrensde veilige thuishaven kon bieden. Zevenhonderdduizend Palestijnen werden verjaagd, en mogelijk was de komst van Wael en zijn vrouw naar Noord-Limburg daar een indirect gevolg van.
Ik was nooit in Israël of de Palestijnse gebieden. Ook daarom onthoud ik me van een mening over een oplossing van het conflict. Mijn zoon was in Jeruzalem. Hij zei dat er veel politie en soldaten te zien waren. Ook vond hij het eten lekker.
Later, in militaire dienst, hoorde ik naar Israël en de Sinaï-woestijn uitgezonden militairen praten over ´Tel-a-Wip´, als ze Tel Aviv bedoelden. Die stad had ik trouwens best eens willen bezoeken. Niet om de schuilkelders, het Iron Dome-luchtafweersysteem en ook niet om de sirenes die daar afgaan.
De blijkbaar in gulle hoeveelheden aanwezig knappe dames en heren trokken me evenmin speciaal. Ik denk simpelweg dat ik me in Tel Aviv veiliger zou hebben gevoeld dan in Jeruzalem, dat de Palestijnen deels claimen als hun hoofdstad, vooralsnog vergeefs.
Het suddert en borrelt maar door, in de openluchtgevangenis Gaza en de door Israël zwaar geïnfiltreerde Westbank. Daar vieren ze ieder jaar met groot fanatisme de Nakba, de Catastrofe, het verjagen van 700.000 Palestijnen uit hun huizen. Gretta Duizenberg en Dries van Agt bekommerden zich met grote inzet om dit onrecht. Anderen halen de schouders op. Het CIDI blijft persreizen naar Israël organiseren om de zielen van buitenlandjournalisten te masseren richting een objectieve weergave van de kwestie in de media.
Frits Barend legt uit dat zijn tweede vaderland een kolossale prestatie leverde door in een paar decennia tijd een functionerende democratische rechtsstaat uit de grond te stampen, die onderdak biedt aan meer dan een miljoen Arabieren.
Andere West-Europeanen dan ik trokken al in de Middeleeuwen massaal richting Jeruzalem. Er werden negen Kruistochten georganiseerd, niet alleen naar Palestina. Het Iberisch schiereiland werd niet overgeslagen, door deels vrijwillig voetvolk dat niet alleen maar de bloem der natie vertegenwoordigde.
Er werd zoals bekend onderweg nogal huisgehouden. Het Vaticaan en diverse Europese vorstenhuizen vonden dat Jeruzalem van de joden en moslims gezuiverd moest worden. Dat gebeurde met tamelijk veel succes, meestal tijdelijk.
De Arabische wereld reageerde nogal lauw op het christelijke misbaar op eigen territorium. Zoals de Palestijnen ook heden ten dage al lang niet meer hoeven te rekenen op warme sympathie van bijvoorbeeld Egypte of Saudi-Arabië. Men gelooft het wel, en Israël blijft warme banden aanknopen met Golfstaten. Ondertussen levert Iran al dan niet via Hezbollah inferieure raketten aan Hamas cum suis, ook om Tel Aviv mee te bestoken.
In National Geographic las ik hoe het de Tempeliers verging, dat elitekorps onder de Kruisvaarders, na gedane zaken in Palestina: `De kruistochten waren voorbij en de tempeliers werden overbodig. Hun rijkdommen werden in beslag genomen door verschillende Europese vorsten die de paus hadden overtuigd om de tempelorde in 1312 te laten ontbinden. De laatste grootmeester van de tempel, Jacques de Molay, werd in 1314 in Parijs geëxecuteerd. Hiermee eindigde de geschiedenis van de tempelridders en begint hun legende. De ridders van de orde die was opgericht om pelgrims te beschermen, werden de belangrijkste behartigers van Europese belangen in het Heilige Land en de hoofdrolspelers in een periode van confrontatie tussen islam en christendom. Daarmee deden ze recht aan de uitspraak van paus Innocentius II in 1139: ‘Deze mannen, die hun handen aan God hebben gewijd in het bloed van de ongelovigen, krijgen na het zweet van het gevecht de verdiende beloning van de overwinning: het eeuwige leven!’´
0 notes
Text
LOTING: Feyenoord tegen Shakhtar Donetsk
De balletjes van Feyenoord en Shakhtar bleven als laatste over bij de loting. Beide ploegen troffen elkaar eerder in 2017 in de groepsfase van de Champions League. De topclub uit Oekraïne was destijds twee keer te sterk: 1-2 in De Kuip en 3-1 in Charkov.
Ook dit seizoen begon Shakhtar in de Champions League. De Oekraïners eindigden als derde in een groep met Real Madrid, RB Leipzig en Celtic. In de daaropvolgende tussenronde ontdeed de ploeg zich van Stade Rennes, dat donderdagavond laat na strafschoppen werd verslagen.
Vanwege de oorlogssituatie in Oekraïne speelt Shakhtar haar Europese thuiswedstrijden in Polen. Om precies te zijn in Stadion Wojska Polskiego, de thuishaven van Legia Warschau. Feyenoord moet het daar in de achtste finale doen zonder het legioen, als gevolg van een straf van de UEFA na de groepsfase.
De heenwedstrijd in Polen wordt gespeeld op donderdag 9 maart. De return in De Kuip staat een week later op het programma (donderdag 16 maart). Kaartverkoopinformatie voor de thuiswedstrijd volgt volgende week via de officiële clubkanalen.
0 notes
Text
In de Zuid-Deense stad in regio Jutland vind je Billund, ook wel bekend als de LEGO stad en de thuishaven van de #1 attractie van Denemarken: Legoland Billund. Een absolute must-g0-to voor ieder gezin met Lego liefhebbers. Hell, al ben je geen die hard fan is dit de moeite waard. Een uitje dat alleen al een bezoek aan Denemarken waard is voor velen. Je vakantie hier is ook echt niet compleet zonder een bezoek aan het attractiepark waar in 2022 8 nieuwe attracties en 10 miljoen steentjes erbij zijn gekomen. Welke attracties zijn absoluut de moeite waard voor welke leeftijd? Hoeveel tijd je nodig hebt voor een volwaardig bezoek? Wanneer het minder druk is en of je beter in euro’s of in Deense Kroon kunt betalen? Alle informatie, tips en ervaringen vind je in het uitgebreide artikel.
#legolandbillund#legoland#legocollection#lego magazine#lego#legomania#legolife#Attractiepark Legoland#Billund met kinderen#vakantie met kinderen#familyblog#Naar Denemarken met kinderen#Capital of children#Visit Denmark#Play with lego#Legoplay#Legoland review#Online Magazine voor Moeders#Leesvoer#Mamaplaneet
1 note
·
View note
Text
Het Britse passagiersschip Cunard Ambassador is ter hoogte van het Antwerpse Hoofd (Noordereiland) aan de grond gelopen, 17 september 1972.
Uit het NRC Handelsblad van 18 september 1972:
In het zicht van de thuishaven, de werf van Piet Smit jr., is zondagmiddag het passagiersschip Cunard Ambassador aan de grond gelopen. Drie uur later kon de reis worden voortgezet toen het stil tij was. Het schip kwam terug van zijn technische proeftocht, die drie dagen had geduurd en tot tevredenheid van bouwers en opdrachtgevers was verlopen. De Cunard Ambassador was juist door de Koninginnebrug gevaren, toen de ebstroom er vat op kreeg en het schip tegen de kracht van de sleepboten in op een modderbank drukte. Liever dan met volle kracht te proberen los te komen, wilde de kapitein dood tij afwachten. Een paar uur later liet de Cunard Ambassador zich gewillig naar de werf voeren. Daar worden de laatste werkzaamheden verricht voordat het schip volgende maand wordt overgedragen.
De fotograaf is Ary Groeneveld en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt via delpher.nl uit het NRC Handelsblad van 18 september 1972.
0 notes
Photo
🎧Channelping.com✨We love to share your posts. Let’s spread the music! @bart_skils DJProducer⭐️Bart Skils ▶️Live Mix from Thuishaven, Amsterdam (Drumcode Radio Live DCR637 with Adam Beyer @realadambeyer ) @soundcloud ❗️📀Horsepower #channelping#dj#musicproducer#bartskils#amsterdam#netherlands#djmix#music#techno#technofamily#melodichouse#dance#techhouse#housemusic#podcast#hardstyle#trance#edm#deephouse#nightclub#electronicmusic#radio#undergroundtechno#clubbing#psytrance#beatport#recordlabels#musicfestival#soundcloud#spotify#musicfestival https://www.instagram.com/p/Cj-2IalONOI/?igshid=NGJjMDIxMWI=
#channelping#dj#musicproducer#bartskils#amsterdam#netherlands#djmix#music#techno#technofamily#melodichouse#dance#techhouse#housemusic#podcast#hardstyle#trance#edm#deephouse#nightclub#electronicmusic#radio#undergroundtechno#clubbing#psytrance#beatport#recordlabels#musicfestival#soundcloud#spotify
1 note
·
View note
Video
youtube
Bart Skils live mix from Thuishaven, Amsterdam [Drumcode Radio Live/DCR637]
0 notes
Last Seen Blogs
rmk-updates
Untitled
phyrexian-mama
phyrexian_mama
ruinjohnson
Fuck Off, Film....
mdttthoa
lazymedstudent
nonkeke
@non_keke