Tumgik
#Amorrants
urbanalligatorliving · 2 months
Text
Tumblr media
109 notes · View notes
theabyssal · 11 months
Note
does romanced sol still wear the necklace visibly? or do they hide it under clothes or something? if its visible, what do the other gods think of them still wearing it?
They wear it visibly, and they never take it off. The gods have mixed emotions about it. Death's enemies (Chamion, the twins, and Namur) surely don't like the open display of loyalty, and most of them sneer at the sight.
Amorr takes the sight as a gruesome reminder of their past actions, guilt squeezing their heart every time. Nemeya is not at all bothered by it, but she thinks the whole thing just serves to accentuate how emotional connections get in the way of ambition. Vaal leans more to the not caring side, but she also thinks that is a bittersweet gesture, and it reminds her of a time she would rather forget.
Quaboth have not come into contact with Sol since Death's imprisonment, the only deity allowed in the underworld aside from Nemeya is Amorr, and they don't dare mention any of the Furyan gods to the god of fire. So he doesn't know that Sol still carries the jewel he forged so openly.
Thanks for the ask!! 🖤🖤
194 notes · View notes
sebeth · 2 months
Text
Some Heroes You Are
Tumblr media
10 notes · View notes
lunalunera0125 · 4 months
Text
Solo con recordar esa noche puedo volver a sentir la respiración de él por primera vez, cerca a la mía, en la oscuridad. Tenerlo a esa distancia marcó un antes y un después. Pasé el día pensando en él, en cómo me miraba, en mis ganas inexplicables de verlo, en su mano entrelazada a la mía, en cómo estaba vestido, en lo que nos habíamos dicho, en como yo no le soltaba la mano, en cómo se quedó concentrado en mis ojos. Me preocupaba el desenlace, tenía mucho miedo de que a él le incomodara lo que había pasado y no me viera como antes.
Obviamente yo ya no iba a poder ignorar lo que había pasado no iba a poder actuar como si nada.
Quería saber que había llevado a él a acercarse tanto a mi, porque quería encontrar la manera de volver ahí:
a centímetros de él.
Tumblr media
6 notes · View notes
solxs · 2 years
Text
A mi me basta con una sola persona. Aunque el mundo entero me odie, me basta con que una sola persona me necesite.
Una sola persona para amar, una sola persona para ser amada
4:45🥀
91 notes · View notes
pinolitas · 2 months
Text
listenjing to my own happy playlist from 5 years ago
3 notes · View notes
Text
Quizá, si pudieras verte desde mis ojos, quizá si pudieras sentir lo que yo al tenerte cerca, la calidez al recordarte. Quizá si pudieras entrar a mi mente y conocer la forma tan incomprensible y singular en la que relaciono todo contigo y la sensación de quererte incluir en cada aspecto de mi existencia. El deseo que tengo por besarte cada día de mi vida, la ilusión de formar una familia, el compartir el resto de mis días a tu lado, la terquedad de mi ser por mantener la firmeza de que seas solo tu; podrías darte cuenta de muchas cosas que hasta ahora has ignorado por mantenerte sumergida en tu mundo, y está bien, no quien para reprochar que, aunque tuviera el derecho de hacerlo, la verdad es que no me atrevería, eres tan especial para mí, tanto que me preocupa el haberte puesto en pedestal tan alto y haberte idealizado y no me mal intérpretes, eres una mujer maravillosa, inteligente, linda y con ojos que me derriten. Idealice un tipo de relación contigo que tal vez no debí, me deje enamorar sin importarme nada y aunque en algún momento intente alejarme de ti por no llegar a ese ideal de igual manera como haya sucedido me quede, y aquí sigo. Para ser sincero llegue a un punto en el que me di cuenta de que nuestra relación no es perfecta, ni es de las mejores que pueda haber, descubrí el error tan grande de idealizar y lo menciono ya que lo nuestro es y va más allá de una idealización mía, es mucho mejor, sí es perfecta o si es de las mejores está de más ya que, aunque no lo sea es real, es autentica y es algo que compartimos entre nosotros, lo cual para mi es de lo más hermoso. Tus miedos son mis miedos, tus malestares son mis malestares, mencione tantas veces que más que disfrutar de estar juntos es apoyarnos y compartir los días grises. No he dejado de amarte y no dejare de hacerlo e inclusive lo hago más que antes, aunque no te vea o te tenga cerca de mí, en la oscuridad y en la distancia seguiré sintiendo lo mismo por ti de igual forma o mayor intensidad. Eres libre de tomar la decisión que creas es mejor, sabes que solo te pediré que estes segura de ello, no me opondré, tampoco iré detrás para que cambies de opinión; lo creas es mejor para ti, tambien lo será para mí. Te amo
34 notes · View notes
e-m-d-l-i-p · 7 months
Text
Reflexiones sobre el Amor: Un Viaje en el Laberinto de las Relaciones Humanas
En el inescrutable laberinto de las relaciones humanas, el amor surge como un enigma en constante evolución. Ha sido llamado por muchos nombres, pero en su esencia, es un viaje tumultuoso y desafiante. Cuando nuestros corazones anhelan la perfección desde el primer encuentro, nos enfrentamos a una quimera. ¿Puede el amor nacer en el terreno de la maldad?
El razonamiento sugiere que sí, que el amor se forja en la fragua de la experiencia. En el principio, existe la esperanza de encontrar a alguien que, desde el primer instante, comprenda el arte del cuidado y el compromiso eterno. Pero en este escenario, la probabilidad de éxito se desvanece ante la realidad humana. Todos somos imperfectos, capaces de bondad y maldad.
En ese primer amor, en esa primera relación, en mi vida pasada, lo vi claramente. Ocho años compartidos con mi mejor amiga, la que fue mi única compañera, se transformaron en un recuerdo de la maldad inherente a la humanidad. Aunque prometimos ser amigos para siempre, el tiempo se encargó de quebrar esa promesa. Ahora, solo nos cruzamos como extraños en una calle desierta, intercambiando saludos forzados.
El amor, en su naturaleza intrínseca, es efímero. Las expectativas enraizadas en la perfección están condenadas a la decepción. Los seres humanos olvidan, resuelven sus corazones y, finalmente, se rinden. Olvidar y rendirse, estas son las lecciones inquebrantables de la travesía amorosa. Y si aspiramos a amar auténticamente, debemos aprender a conocernos, a resolvernos.
No podemos cambiar a los demás, pero sí podemos transformarnos a nosotros mismos. Si nos enfrentamos a una persona maliciosa, debemos aprender a disfrutar de la lucha. El amor, en su núcleo, es una batalla constante. La paz es un ideal, pero cuando se trata de una guerra inevitable, no podemos ser amables con el enemigo.
Los humanos anhelan ser admirados, ser vistos como genios o amables, pero es un juego peligroso. No dejes que la benevolencia te debilite en una relación con alguien malicioso. En el arte de las citas, el guapo perderá contra el inteligente y el inteligente contra el imbécil. Al final, el que conquistará el amor será aquel que sea hermoso e inteligente pero también un imbécil, un individuo que ha abrazado su humanidad.
Este es un amor que no se encuentra en los cuentos románticos, pero es el que se despliega en la vida real. El amor se siente con el corazón, pero está condicionado por nuestras experiencias y elecciones. Enamorarse a primera vista es una ventana a la vida pasada de alguien, a su historia grabada en su ser.
El amor es complicado, es un laberinto intrincado de emociones y desafíos. El pasado, los errores y las lecciones nos guían en nuestro viaje hacia el amor verdadero. Las expectativas de la perfección deben ceder ante la realidad de la humanidad. El amor, a pesar de su complejidad, es el más valioso tesoro que los seres humanos pueden encontrar en este vasto y enigmático mundo.
-Soliloquios
2 notes · View notes
littledemondani · 1 year
Note
16, 29, 32, 33 for the asks baybeee 💖
16. somewhere i want to visit
it's my dream to vacation in greece!
29. what's my type
golden retriever fluffy haired gamer boy :D
32. my favorite holiday
christmaaasss!!!!
33. go-to comfort food
hot cheetos and cheesee
get to know me better :)
2 notes · View notes
Text
Mi ultima carta.
Querido tú, hola, ¿cómo estás? , quisiera contarte que hoy me levante y no sabes cuanto dolio darme cuenta de que no estabas alli, y no me refiero a tu cuerpo, me refiero a tu recuerdo. Abri los ojos, y mi corazon estaba cerrado, por primera vez en mucho tiempo, la mañana comenzo sin lagrimas, sin un "maldita sea no estas aqui". Una parte de mi no te deja de amar y la otra se culpa por no valorarte, y la ultima, esa parte que no se hizo fuerte, se hizo fria, solo repite "sigue adelante, eres reemplazable, seguira sin ti"
Parece 1 año y llevamos 2 meses sin hablar, quisiera decir que me contaron que te va genial, que me contaron que ella te sabe amar, pero temo que nunca vaya a pasar, asi como no volverás a verme como fui y ojalá poder volver al día en que te conocí y poder evitar todo el desastre en mí, poder evitar lastimarte. Quiero volver a lo de antes, presumir de tu amor y mirar tu corazon como a mi mayor tesoro.
Cuantas veces te sentiste solo incluso cuando siempre estuve para ti, cuantas veces te rompiste todo solo por curar las heridas en mi. Y no puedo negar que he pensado en llamarte aunque es mas que obvio que no vas a contestar, he pensado en escribirte pero no quiero molestar. Y me he esforzado por olvidar, por soltar, por ver tu rostro en el de alguien mas.
Me arrepiento de escribirte que te alejes de mí, no lo decia en serio, aunque es mejor así y aun no te garantizo que vaya a poder olvidarte, pues mientras digo que no, todavía te pienso por las noches, Claro que nunca supe dejarte ir... te lloro poco a poco y escribirte esto solo me rompe mas, porque sabes que prefiero morir a tener que vivir sin ti pero supongo que el "hasta el infinito y más allá" era mas corto de lo que creia.
No quiero seguir hiriendo a los que quiero, por eso debo pasar la pagina, y escribir de nuevo pero sin ti. Y tratar de que su aroma no me haga pensarte, y que sus besos no me hagan extrañarte. Quizas es cinico de mi parte. Y quizas por ello nunca llegue a merecerte. Mi autosabotaje me hizo perderme, y perderte, y lo siento.
No te mereces esta carta , te mereces mas, te mereces alguien mas, pero ahora que acepte que ese alguien no soy yo, esta carta lleva "ultima" en su nombre.
8 notes · View notes
urbanalligatorliving · 2 months
Text
Tumblr media
27 notes · View notes
theabyssal · 11 months
Note
Ohohoh, can´t wait for sol and amor and our siblings to find out they were co-responsible for almost killing their beloved Death. That must sting
Quaboth, lover and friend Sol, and Amorr would take the news bad, very bad. Death will have the option to keep that a secret from them and everyone else, except Lover!Sol that will be able to tell the state of Death's essence almost immediately.
Thanks for the ask!! 🖤🖤
154 notes · View notes
fredericolimablog · 2 years
Text
"Não se humilhe para estar com alguém que te força a mendigar amor. Afaste-se de quem te faz sentir como se você fosse difícil de amar. Relacionamento saudável é via de mão-dupla. Quando apenas um oferece amor, cuidado, respeito e entrega, não se trata de amor, mas de parasitismo. Sei que desapegar, às vezes, é dificílimo, mas guarde esta verdade contigo: a mudança que precisamos sempre estará na decisão que não tomamos."
— Frederico Lima
9 notes · View notes
napo-con-fritas · 2 years
Note
Feliz mes del orgullo
Graciasss, igualmente <3<3<3
Tumblr media
7 notes · View notes
solxs · 2 years
Text
todo lo que quiero ser, lo quiero ser contigo
4:45🥀
56 notes · View notes
prechy0000 · 4 days
Text
"Unha noite..."
Espero que os guste tanto como a mí.
Unha Noite Na Eira Do TrigoUnha noite na eira do trigoó refrexo do branco luarunha nena choraba sin trégolasos desdés dun ingrato galán.I a coitada entre queixas decía,“xa no mundo non teño ninguén,vou morrer e non ven os meus ollosos olliños do meu doce ben”.Os seus ecos de malenconíacamiñaban nas alas do ventoi o lamento repetía:“vou morrer e non vén o meu ben!”.Lonxe dela, de pé sobre a…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes