#γονεις | Explore Tumblr Posts and Blogs

pametaratsa · 2 years

Text

30 Αυγούστου 9:30 π.μ

Η μαμά μου πέθανε, πριν καν κλείσω τα 18.

Θανατηφόρος και ύπουλος ο καρκίνος..

Ήμουν σίγουρη ότι θα γινόταν καλά ποτέ δεν μου πέρασε από το μυαλό ότι ίσως και να πέθαινε, ακόμη και τις τελευταίες της μέρες είχα την πίστη αυτή, ήμουν τόσο σίγουρη με την ιδέα ότι απλά χρειαζόταν λίγο καιρό και θα επιστρέφαμε ξανά πίσω στην απλή και καθημερινή μας ρουτίνα.

Τις τελευταίες βδομάδες δεν μπορούσα καν να την αναγνωρίσω, την έβλεπα μέρα με τη μέρα να χάνει τον εαυτό της, κάθε φορά που κοιτούσες τα μάτια της έβλεπες ένα κενό μα ακόμη και τότε κατάφερνε να μας κοιτάξει με τόση αγάπη.

Είχε χάσει την φωνή της, μόνο κάτι αχνές και σκόρπιες λέξεις μπορούσε να ξεστομίσει..

Ήταν τόσο δυνατή και παρόλο που πονούσε δεν έχασε στιγμή το χαζό της χιούμορ, το πονεμένο της χαμόγελο, ποτέ της δεν παραπονέθηκε και πότε της δεν έδειξε ότι είχε στιγμές απαισιοδοξίας.

Το προηγούμενο βράδυ είχε πέσει σε κόμμα, την φροντίζαμε όλοι μαζί στο σπίτι σαν οικογένεια. Πάσχιζε τόσο πολύ να μείνει ξύπνια, να πάρει τα χάπια που έπρεπε μα δεν μπορούσε όσο κι αν πάλευε.. Έπεφτε συνεχώς σε λήθαργο. Το ένα δευτερόλεπτο άνοιγε τα μάτια της όπου και τότε βρίσκαμε την ελπίδα έστω να της δώσουμε μια γουλια νερό και το άλλο χανόταν πάλι και κοιμόταν βαθιά.

Είχαμε όλοι μαζευτεί γύρω της και την κοιτούσαμε ελπιζοντας να ξυπνήσει.

Άνοιξε τα μάτια της, ασυγκράτητα βγάλαμε κάτι επιφωνήματα θαυμασμού και ευτυχίας.

Μας κοίταξε τόσο γλυκά με ένα τρυφερό βλέμμα "Σας αγαπάω πάρα πολύ" είπε, μας κοίταξε λίγα δεύτερα ακόμα, και ξανά έπεσε σε λήθαργο. Αν και είχε χάσει την φωνή της τα τελευταία αυτά της λόγια ακούστηκαν τόσο καθαρά και δυνατά.

Δεν ήξερα ότι αυτά ήταν η τελευταία φορά που θα μας μιλούσε, δεν ήξερα ότι ήταν τα τελευταία της λόγια, ακόμη και τότε δεν μου περασε από το μυαλό ότι θα πέθαινε.

Εκείνη το ήξερε, μα δεν μας είπε τίποτα, τώρα βγάζουν όλα νόημα.

Δακρύζω και νευριάζω όσο θυμάμαι όλα τα σημάδια που είχε δείξει και δεν το είχα καταλάβει. Ίσως να μην ήθελα να το καταλάβω.

"Σας αγαπάω πάρα πολύ", "Σας αγαπάω πάρα πολύ", "Σας αγαπάω πάρα πολύ"...

Αυτά τα λόγια με κρατάνε ξύπνια και τριγυρνάνε στο μυαλό μου.

Τα βάζω με τον Θεό.

Κάποιες φορές εύχομαι να πίστευα σε οποιαδήποτε θρησκεία, ίσως τότε ο θρήνος μου να ήταν έστω και λίγο πιο εύκολος.

Να πιστεύω ότι βρισκεται κάπου όμορφα και με προσέχει και είναι πάντα δίπλα μου.

Πονάει ακόμη περισσότερο το ότι δεν πιστεύω, δεν πιστεύω πως είναι κάπου ευχάριστα, δεν πιστεύω ούτε ότι με προσέχει ούτε ότι με βλέπει. Με γεμίζει ένα αίσθημα οργής.

Υπάρχουν 5 στάδια θρήνου, εγώ πιστεύω πως έχω κολλήσει στον θυμό και στην άρνηση. Θέλω επιτέλους να προχωρήσω από αυτά μα δεν μπορώ.

Κάπου το ξημέρωμα αποφάσισα να πάω να κοιμηθώ ή να προσπαθήσω βασικά..

Ήμασταν όλοι μας άυπνοι βδομάδες..

Κοιμήθηκα ανήσυχη για την μαμά μου αλλά μετά ηρέμησα λέγοντας στον εαυτό μου ότι τίποτα δεν θα πρόκειται να της συμβεί, είναι ΑΔΥΝΑΤΟ να της συμβεί το οτιδήποτε.

Το πρωί. Η αδερφή μου με ξύπνησε με ένα γλυκό χαιδεμα. Δεν αναρωτήθηκα γιατί.

Μου είπε κάτι πράγματα ως πρόλογο τα οποία δεν τα θυμάμαι.. Το μόνο που μπορώ να θυμηθώ είναι να καταλήγει με δακρυσμένα μάτια να μου λέει "έλα να χαιρετήσεις την μαμά μία τελευταία φορά".

Ένιωσα τόσα συναισθήματα ταυτόχρονα, όλα ήταν τόσο έντονα και μπέρδεμενα μα κυρίαρχη ήταν η άρνηση.

Πήγα μέσα, είχαν έρθει κάποιοι κοντινοί συγγενείς.. Είδα τον μπαμπά μου να κλαιει για πρώτη φορά στη ζωή μου.. η καρδιά μου ράγισε.

Ζήτησα να μείνω λίγο μόνη μαζί της αν και εξακολουθούσε να βρίσκεται σε λήθαργο, μα ξέρω πως με άκουγε.

Δεν μπορούσε να αντιδρασει, να μιλήσει, να με αγγίξει ούτε καν να ανοίξει τα μάτια της να με δει και να την δω.

Της είπα πόσο την αγαπάω, ότι θα έχω μια χαρούμενη ζωή και θα περιτριγυριζομαι πάντα από άτομα που με αγαπάνε. Της ζήτησα να με συγχωρέσει που ίσως κάποιες φορές να ήμουν δύσκολο παιδί αν και είμαι σίγουρη ότι αν μπορούσε θα αρνιόταν ότι την δυσκόλεψα έστω και λίγο.

Της κρατούσα το χέρι όλη την ώρα, και μόλις τελειωσα να της λέω αυτά που θα ήθελε να ακούσει για να ησυχάσει πιστεύοντας ότι θα έχω μια καλή ζωή και θα είμαι χαρούμενη τότε ήταν που σταμάτησε να αναπνέει.

Ακόμη σε άρνηση βρισκόμουν οποτε είχα μια τρομαχτική ψυχραιμία και ηρεμία..

Πήγα έξω όπου κάθονταν οι συγγενείς.

"Η μαμά έφυγε" είπα..

Έτρεξαν μέσα φωνάζοντας και κλαίγοντας.

Όλα από αυτό το σημείο και μετά είναι θολά.

Είμαι σίγουρη πως η μαμά μου με περίμενε και πάλεψε μέχρι να της μιλήσω κι εγώ για τελευταία φορά.

Η αδερφή μου και ο πατέρας μου της μίλησαν το βράδυ όσο εγώ ανηξερη κοιμόμουν. Και όταν πήγα εγώ το πρωί και της μίλησα αμέσως μετά μας άφησε.

Η μαμά μου με άφησε..

Η μαμά μου πέθανε στα χέρια μου..

Από εκεί και πέρα απλά θυμάμαι διασκορπες εικόνες.

Ο πατέρας μου να κλείνει το μηχάνημα του οξυγόνου και η αδερφή μου να τρελαινεται εξαιτίας αυτού, η μαμά μου ξαπλωμένη στον καναπέ στον οποίο πριν ένα χρόνο καθόταν υγιής και χαρούμενη. Τους συγγενείς μου να κλαίνε, την γιαγιά μου να κλαιει το παιδί της.... Τα ξαδέρφια μου να αγκαλιάζουν τις δικές τους μαμάδες κάτι για το οποίο τους ζηλευα και τους μισούσα εκείνη τη στιγμή.

Είχα ακόμη αυτή την ηρεμία ενώ παράλληλα έκλαιγα με όλη μου την δύναμη ενώ δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι όντως συμβαίνει κάτι τέτοιο.

Δεν μπόρεσα να κοιμηθώ καθόλου, υπνοβατουσα και έβλεπα πράγματα μέσα στα σκοτάδια που με τρόμαζαν τα οποία δεν υπήρχαν, από την κούραση και την ταραχή.

Ήταν το βράδυ πριν την κηδεία.

Το πρωί ετοιμάστηκα από πολύ νωρις, ήθελα απλά να τελειώνει όλο αυτό το μαρτύριο.

Όταν συνειδητοποίησα ότι όντως θα πήγαινα σε κάτι λεπτά στην εκκλησία, στην κηδεία της μαμάς μου, τότε ήταν που με "χτύπησε"..

Κρίση πανικού με έπιασε ενώ με κρατούσε μια καλή μου φίλη.

Καθόμασταν στα σκαλιά του σπιτιού ενώ πάλευα να πάρω ανάσα.

Ήρθε η ώρα να φύγουμε.

Φτάσαμε στην εκκλησία και δεν μπορούσα καν κρατηθώ όρθια, τα πόδια μου έτρεμαν ανεξέλεγκτα.

Οι φίλες μου έκατσαν έξω ενώ με πήγαν μέσα να δω τη μαμά μου πρώτου αρχίσει η κηδεία.

Με το που την είδα ήταν εντελώς αγνώριστη.

"δεν είναι αυτή η μαμά μου" σκέφτηκα και ετρεξα έξω.

Έπεσα κλαίγοντας στα σκαλιά καθώς μου έβγαιναν ανεξέλεγκτοι λυγμοι.

Ήρθαν δίπλα μου οι φίλες μου και με κρατούσαν, δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς αυτές.

Είμαι αρκετά δυνατός άνθρωπος και μπόρεσα να ελέγξω τα συναισθήματα μου, οι φίλες μου πρώτη φορά με έβλεπαν έτσι διότι ποτέ δεν ήμουν εκδηλωτικός ανθρώπος, ποτέ δεν ήθελα να ξέρει ο οποιοσδήποτε ότι πονάω, ποτέ δεν ζητούσα για βοηθεια, πάντα χαμογελούσα, πάντα τις έκανα να γελάνε και τώρα με έβλεπαν σε τέτοια κατάσταση;!

Καταλάβαινα ότι της τρόμαζα και ότι πάνω απ' όλα πονούσαν μαζί μου.

Έβλεπα τον πόνο στα μάτια τους κάτι το οποίο μου έδωσε παρηγοριά ενώ πρώτη φορά ένιωθα ότι κάποιος νοιάζεται τόσο για εμένα και πονάει όταν πονάω και πονάει όσο πονάω πέρα από την οικογένεια μου.

Το δύσκολο κομμάτι πέρα από την κηδεία ήταν το τι θα γινόταν μετά από αυτήν.

Όταν θα έπρεπε να επιστρέψουμε στις ζωές μας και στην καθημερινότητά μας χωρίς την μαμά.

Όταν θα έπρεπε να συνηθίσουμε την απουσία της και να μάθουμε να ζούμε με τον πένθος και τον πόνο.

Μέχρι και σήμερα έχω αυτή την υποσυνείδητη άρνηση, ενώ ξέρω πολύ καλά τι έχει γίνει απλά δεν μπορώ να το συνειδητοποιήσω.

Υπάρχουν φορές που θα συμβεί το οτιδήποτε και θα σκέφτομαι ασυναίσθητα "πρέπει να το πω στη μαμά αυτό", "να πω στη μαμά να το κάνουμε αυτό", "αν το μάθει η μαμά θα γελάσει πολύ" μα αμέσως νευριασμένα με διορθώνω λέγοντας "ΠΟΙΑ ΜΑΜΑ;", "ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ"..

Είχα συνηθίσει που έλειπε που και που γιατί πήγαινε να κάνει τις χημειοθεραπείες της σε άλλη πόλη, ίσως και για αυτό να μπερδεύομαι.

Δεν θα επιστρέψει η μαμά μου.... ;!;;;!!!

Αδύνατον μου φαίνεται και εντελώς απίστευτο.

Δεν μπορώ να θρηνήσω γιατί δεν μπορώ να το συνειδητοποιήσω.

Θέλω επιτέλους να την κλάψω την μαμά μου αλλά δεν μπορώ άμα συνεχώς πιστεύω ότι θα επιστρέψει, άμα συνεχώς έχω μια χαζή ανυπομονησία να την πάρω αγκαλιά ή να της πω κάτι που συνέβη ή έμαθα το οποίο θα ήταν διασκεδαστικό για εκείνη.

Θέλω τη μαμά μου.

Χρειάζομαι τη μαμά μου.

Πίστευα πως εγώ θα ήμουν αυτή που θα πέθαινε πριν καν κλείσω τα 18.

Source: @pametaratsa

13 notes · View notes

to-koritsi-tou-deuterou · 2 years

Text

Αγαπω τον εαυτο μου με τις ραγάδες,με την κοιλιά με το προγουλι,με την δίπλα,με τα μπουτια,με το πρόβλημα απο το τροχαιο υπάρχουν φορές που δεν με συμπαθώ,όπως όταν ακούω απο τον μπαμπα μου γιατί πήρες 50€ μαγιό γιατί πήρες 50€ 2 παντελόνια ενώ η αδερφή πήρες 50€ 5 μαγιό 50€ 5 παντελόνια όταν ακούω από την μαμά μου πάρε νια κρέμα για να σφίξει η κοιλιά μην φοράς κοντά μην φοράς τζιν η λίστα δεν τελειώνει εδώ αν μπορούσα να γράψω όλα τα σχόλια δεν θα τελείωνα ούτε σε 7 χρόνια...τέτοια σχόλια μου δίνουν την ώθηση να με ερωτεύομαι και να βγάζω φωτογραφιες που να φαίνονται οι "ατέλειες"

#γκρεεζ #γκρεεκ #γρεεκ #γκρικ κουοτς #χοντρή #οικογενεια #οικογένεια #γονεις #ραγάδες #μπουτια

27 notes · View notes

thenewsmag · 2 years

Text

Πώς να επιλέξετε όνομα για το μικρό σας

Είτε είστε ήδη νέοι γονείς, είτε αναμένετε σύντομα τον καρπό του έρωτα σας, η απόφαση για το όνομα αυτού είναι μια απόφαση που πρέπει να παρθεί έπειτα από αρκετή σκέψη, Ωστόσο, η διαδικασία αυτή δεν χρειάζεται να γίνει διόλου αγχωντική, αρκεί να σκεφτείτε έξυπνα και μεθοδικά. Πώς μπορείτε λοιπόν να κάνετε αυτή τη διαδικασία όσο το δυνατόν πιο… ανώδυνη; Νο1: Ένας τρόπος … Διαβάστε όλο το άρθρο από…

View On WordPress

#αναμένετε #γονεις #Είστε #είτε #ήδη #καρπό #νέοι #σύντομα #τον

1 note · View note

eethblog · 2 years

Text

Αχτένιστοι, αργοπορημένοι και χαρούμενοι

Πώς να επιβιώσεις τις Κυριακές με μικρά παιδιά

[Το παρακάτω κείμενο αποτελεί μετάφραση από τα αγγλικά ενός άρθρου του Marshall Segal δημοσιευμένου στο desiringGod.org. Μετάφραση: Άρις Κατσάρκας]

Σχεδόν κάθε τι που αφορά μια νεανική οικογένεια λειτουργεί ενάντια στο να έχεις μια σταθερή, πολύωρη, δέσμευση τα πρωινά της Κυριακής.

Μόνο το να καταφέρεις να βγουν όλα τα μέλη της από την πόρτα και να μπουν στο ίδιο όχημα (όποια στιγμή της ημέρας, οποιαδήποτε μέρα της εβδομάδας) μοιάζει σαν ένα είδος περίπλοκης στρατιωτικής επιχείρησης — να ξυπνάς τον χουζούρη και να βάζεις στη σειρά το λόχο, να ταΐζεις τους πεινασμένους (διαφορετικών ηλικιών, ορέξεων και γεύσεων), να βρίσκεις ταιριαστές κάλτσες (ή τουλάχιστον λογικά ταιριαστές κάλτσες) για πολλά μεγέθη ποδιών, να πακετάρεις επαρκείς μερίδες για να κρατήσεις τους «φαντάρους» μέχρι το μεσημέρι (πολλές μερίδες, παράλογα πολλές μερίδες), να βρεις ένα άλλο ρούχο για τη δίχρονη γιατί απλώς πασάλειψε το πρωινό της σε ολόκληρο το κυριακάτικο φόρεμα, να αποφύγεις το ξέσπασμα ή την έκρηξη της τελευταίας στιγμής (υπάρχει κάτι σε αυτά τα τελευταία πέντε λεπτά που βγάζει τον χειρότερο εαυτό από τα παιδιά, κυριολεκτικά και μεταφορικά).

Και αν καταφέρεις να φτάσετε στην εκκλησία πριν τελειώσει, θα χρειαστεί να ακονίσεις μια ποικιλία από συγκεκριμένες και στοχευμένες τακτικές για να κρατήσεις κάθε παιδί ήσυχο, ακίνητο και προσεκτικό. Για τους υπόλοιπους, χωρίς παιδιά, αν ένα παιδί ξεσπάσει ξαφνικά σε κλάματα μερικές θέσεις πιο κάτω και σας αποσπάσει την προσοχή, μην σας διαφεύγει το θαύμα ότι δεν έκλαιγε, δεν φώναζε ή δεν γελούσε τα τελευταία τριάντα λεπτά (και πείτε μια γρήγορη προσευχή για τη μαμά και τον μπαμπά).

Τα τελευταία έξι χρόνια (από τότε που γεννήθηκε το πρώτο μας), έχω καταλήξει να πιστεύω ότι ο πνευματικός πόλεμος εντείνεται μεταξύ 5 το απόγευμα του Σαββάτου και το μεσημέρι της Κυριακής. Είμαι πεπεισμένος ότι ο Σατανάς στέλνει δαιμονικές ενισχύσεις για να προκαλέσει όσο το δυνατόν περισσότερο όλεθρο γίνεται. Σίγουρα, οι νεανικές οικογένειες δεν είναι οι μόνες που μπαίνουν στον πειρασμό να μην πάνε στην εκκλησία, αλλά αυτές έχουν τόσους λόγους όσο κανένας άλλος (και συχνά περισσότερους). Η Βίβλος, ωστόσο, είναι σαφής στο ότι έχουμε ακόμη περισσότερους λόγους να πάμε έτσι κι αλλιώς.

Ημιτελής Χαρά

Ο Θεός δίνει σε εμάς, τους γονείς, πολλούς λόγους για να συνεχίσουμε να εμφανιζόμαστε στην εκκλησία, αλλά ως πατέρας τριών παιδιών κάτω των 7 ετών, εξακολουθώ να μου αρέσει να βρίσκω περισσότερους. Ο απόστολος Ιωάννης γράφει σε μια εκκλησία που γνώριζε καλά,

«Έχω πολλά ακόμη να σας γράψω. Δε θέλησα όμως να το κάνω με χαρτί και μελάνι. Ελπίζω να σας επισκεφτώ και να τα πούμε από κοντά. Έτσι η χαρά μας θα είναι πλήρης». (Β΄ Ιωάννη 12)

Η σταθερή μας παρουσία το πρωί της Κυριακής αξίζει όλο τον κόπο και τα έξοδα γιατί κάποιες πολύτιμες χαρές δεν είναι δυνατές μακριά από τη συνάθροιση. «Έχω τόσα πολλά που θέλω να σας πω», λέει ο Ιωάννης, «αλλά το χαρτί και το μελάνι δεν φτάνουν». Οι άνθρωποι είναι οι ίδιοι, το νόημα είναι το ίδιο, οι ίδιες οι λέξεις μπορεί να είναι περίπου ίδιες, αλλά κάτι είναι διαφορετικό όταν αυτές οι λέξεις λέγονται πρόσωπο με πρόσωπο. Ο Ιωάννης είχε μάθει την πνευματική δύναμη της σταθερής εγγύτητας.

Ο Ιωάννης, φυσικά, είχε πολλά να πει γραπτώς (πενήντα κεφάλαια σε πέντε βιβλία της Βίβλου) και έγραψε για μερικές από τις πιο σοβαρές και πιο συναρπαστικές πραγματικότητες του σύμπαντος. Και όμως, ήξερε επίσης ότι κάποιες λέξεις ήταν πολύ καλύτερο να ειπωθούν (και να ακουστούν) από κοντά. Κάποιες πραγματικότητες ήταν πολύ καλύτερο να τις γευτείς, να τις δεις και να τις βιώσεις πρόσωπο με πρόσωπο. Ήξερε ότι η πληρότητα της χριστιανικής του πίστης και χαράς δεν θα μπορούσε να γίνει αισθητή από μια ασφαλή απόσταση.

Η παρουσία ολοκληρώνει τη χαρά με τρόπο που η τεχνολογία, όπως το στυλό, το μελάνι και οι κάμερες υψηλής ευκρίνειας, δεν καταφέρνουν. Αυτός είναι ένας λόγος που οι νεανικές οικογένειες συνεχίζουν να ξοδεύουν, με κάθε κόστος, για να φτάσουν στο στασίδι τους κάθε εβδομάδα. Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, θέλουμε η οικογένειά μας να είναι χαρούμενη εν Θεώ — και το να είμαστε πλήρως ευτυχισμένοι εν Θεώ απαιτεί να βρισκόμαστε με συνέπεια μαζί το λαό του Θεού κάτω από το Λόγο του Θεού.

Για να είναι πλήρης η χαρά σας

Η δεύτερη επιστολή του Ιωάννη δεν είναι το μόνο μέρος που μιλάει για αυτήν την πληρότητα της χαράς. Θα μπορούσε κανείς πραγματικά να υποστηρίξει ότι το Ευαγγέλιο και οι επιστολές του ήταν μια μακρά προσπάθεια να κάνει αυτή τη χαρά να καρποφορήσει μέσα μας. Λέει ρητά στην πρώτη του επιστολή: «Κι αυτά σας τα γράφουμε για να είναι ολοκληρωμένη η χαρά σας» (Α' Ιωάννη 1:4). Αν ακολουθήσετε αυτό το νήμα πίσω, στο Ευαγγέλιό του, βλέπετε ότι αυτή η χαρά δεν είναι μια όμορφη γαρνιτούρα στο πιάτο του Χριστιανισμού, αλλά η γλυκύτητα σε κάθε κουταλιά και πιρουνιά.

Καθώς ο Ιησούς ετοιμάζεται να πάει στον σταυρό, για παράδειγμα, λέει στους μαθητές του: «Σας τα είπα αυτά, ώστε η χαρά η δική μου να είναι μέσα σας, κι η χαρά σας να είναι ολοκληρωμένη» (Ιωάννης 15:11). Ο Ιησούς δεν φρόντιζε απλώς να ξεκαθαρίζει ότι η δογματική τους ήταν οργανωμένη και ακριβής, αλλά και ότι οι καρδιές τους ήταν γεμάτες. Ήθελε η αλήθεια μέσα τους να πάρει φωτιά. Ο Χριστός ήρθε, και δίδαξε, και έκανε θαύματα, και πέθανε, και αναστήθηκε, όχι απλώς για χάρη της αλήθειας και της δικαιοσύνης, αλλά για τη χαρά - ώστε η χαρά Του να πυροδοτηθεί και να αναφλεγεί μέσα μας.

Ένα κεφάλαιο αργότερα, ο Ιησούς λέει στους ίδιους άνδρες: «Ως τώρα δε ζητήσατε τίποτα στο όνομά μου· να ζητάτε και θα παίρνετε, κι έτσι η χαρά σας θα είναι πλήρης» (Ιωάννης 16:24). Η χαρά είναι η τελική απάντηση σε όλες μας τις προσευχές. Προσευχόμαστε και συνεχίζουμε να προσευχόμαστε, ώστε να γευτούμε ένα βάθος και μια ένταση χαράς που δεν θα βιώναμε διαφορετικά. Και μετά, λίγα εδάφια πρωτύτερα, λέει:

«Εσείς θα λυπηθείτε, η λύπη σας όμως θα μετατραπεί σε χαρά. […] Κι εσείς, λοιπόν, τώρα λυπόσαστε· αλλά θα σας ξαναδώ και θα χαρεί η καρδιά σας, και τη χαρά σας κανείς δε θα μπορέσει να σας την αφαιρέσει». (Ιωάννης 16:20, 22)

Έτσι, όταν ο Ιωάννης γράφει, «Ελπίζω να σας επισκεφτώ και να τα πούμε από κοντά. Έτσι η χαρά μας θα είναι πλήρης», αυτή η χαρά είναι γεμάτη με πυκνό νόημα για εκείνον. Είναι ένας ισχυρός απόηχος των τελευταίων ωρών του με τον Ιησού και των εκατοντάδων ωρών που πέρασαν μαζί πριν από αυτό - περπατώντας στους ίδιους δρόμους, τρώγοντας το ίδιο φαγητό, βιώνοντας τις ί��ιες αναμνήσεις, υπηρετώντας τους ίδιους άπορους ανθρώπους.

Αυτή η χαρά, για τον Ιωάννη, δεν αφορά απλώς την ανανέωση μιας καλής παρέας˙ αφορά αυτό που είναι κοντά στην καρδιά τού τι σημαίνει να ακολουθείς τον Ιησού. Πλαστήκαμε και κληθήκαμε και λυτρωθήκαμε και εξοπλιστήκαμε να βρούμε τη χαρά μαζί — να συναντήσουμε τον Θεό δίπλα, δίπλα, όχι μόνο μέσω Wi-Fi.

Οικογένειες Φτιαγμένες για Σώμα

Αυτή η χαρά δεν μπορεί να εκπληρωθεί μέσω ενός live streaming, επειδή οι ψυχές μας δεν φτιάχτηκαν τελικά για στίχους και κηρύγματα˙ ήμασταν φτιαγμένοι για να είμαστε μέρος ενός σώματος. Ο απόστολος Παύλος γράφει,

«Ο Χριστός μοιάζει με το σώμα, που ενώ είναι ένα, έχει πολλά μέλη· και όλα τα μέλη του ενός σώματος, αν και είναι πολλά, αποτελούν ένα σώμα. […] Γιατί, βέβαια, το σώμα δεν αποτελείται από ένα μέλος αλλά από πολλά». (1 Κορινθίους 12:12, 14)

Οι οικογένειες που παραλείπουν σταθερά να βρίσκονται στην εκκλησία είναι σαν κομμένα χέρια ή γυάλινα μάτια. Δεν θα ήμασταν μόνο άσχημοι, αλλά και λειτουργικά άχρηστοι. Και όχι μόνο άχρηστοι, αλλά θα βλάπταμε πραγματικά το σώμα που μας χρειάζεται — πνευματικοί ακρωτηριασμοί. Πού είναι η αίσθηση της ακοής; Στο σπίτι, κάτω από κουβέρτες, βλέποντας σε replay το live streaming. Πού είναι η όσφρηση; Απολαμβάνοντας περισσότερη ξεκούραση γιατί είναι πολύ δύσκολο να βγούμε έξω. Πού είναι η αίσθηση της χαράς; Έχει σβήσει και διαλυθεί από την απουσία μας.

Η χριστιανική χαρά εξαρτάται από την τακτική φυσική παρουσία γιατί έτσι λειτουργεί ένα σώμα.

«Αντίθετα, έχοντας την αληθινή πίστη και την αγάπη, ας φτάσουμε σε όλα μας αυτόν που είναι η κεφαλή, δηλαδή το Χριστό. Αυτός συναρμολογεί και συνδέει με αρθρώσεις ολόκληρο το σώμα· και κάθε μέλος, κατά το μέτρο του χαρίσματος που του χορηγήθηκε, συμβάλλει στην αύξηση του σώματος και στην οικοδομή του με αγάπη». (Εφεσίους 4:15–16)

Μαζί με τον Παύλο, ο Ιωάννης γνώριζε ότι αυτή η χαρά λειτουργούσε σε πραγματικές, συνεχείς, ζωντανές σχέσεις. Άλλωστε, μας έδωσε την πολύ σημαντική εντολή του Ιησού: «Σας δίνω μια νέα εντολή, να αγαπάτε ο ένας τον άλλο. Όπως σας αγάπησα εγώ, να αγαπάτε κι εσείς ο ένας τον άλλο. Έτσι θα σας ξεχωρίζουν όλοι πως είστε μαθητές μου, αν έχετε αγάπη ο ένας για τον άλλο» (Ιωάννης 13:34–35). Πώς θα αναγνωρίσει ο κόσμος ποιος είναι με τον Ιησού; Με το πώς αγαπάμε ο ένας τον άλλον. Και πώς θα αγαπάμε ο ένας τον άλλο χωρίς να δεσμευόμαστε να δούμε ο ένας τον άλλον;

Τι δεν μπορούν να αντέξουν οι οικογένειες.

Όταν ήμουν ακόμη ελεύθερος, μερικές φορές μπερδευόμουν γιατί οι οικογένειες δυσκολεύονταν τόσο πολύ να φτάσουν στην εκκλησία. Σίγουρα, μπορεί να υπάρχουν περισσότερες τρίχες για χτένισμα και κορδόνια για δέσιμο, αλλά πόσο δύσκολο θα μπορούσε να είναι πραγματικά; Αυτή η αφελής απορία έπεσε στα βράχια των δικών μας τρομερών διδύμων. Τα εμπόδια στην κανονική εκκλησιαστική ζωή με τα μικρά παιδιά είναι αναμφισβήτητα. Ακούστε με, όμως, συμπάσχοντες γονείς: οι ανταμοιβές είναι επίσης αναμφισβήτητες.

Καμία οικογένεια δεν έχει την πολυτέλεια να κάθεται τακτικά έξω την Κυριακή το πρωί. Σίγουρα, δεν θα είμαστε πάντα τόσο τακτοποιημένοι όσο θα θέλαμε, και πιθανότατα δεν θα είμαστε πάντα στην ώρα μας, αλλά με την πάροδο του χρόνου ολόκληρη η οικογένειά μας θα είναι πιο χαρούμενη που βρισκόμαστε εκεί. Το στυλό και το μελάνι δεν αρκούν˙ ούτε τα podcast και τα email. Πλαστήκαμε για μια πρόσωπο προς πρόσωπο, ώμο με ώμο χαρά στην εκκλησία. Είμαστε φτιαγμένοι για ένα σώμα. Είμαστε πλασμένοι να ανήκουμε. Και μόνο η παρουσία μας φέρνει αυτό το χαρούμενο «ανήκειν» σε πλήρη πραγματικότητα.

ΣτΜ1. Όταν μετά τις πρώτες, σκληρές, καραντίνες βούιζαν τα κανάλια με ειδικούς, πολιτευτές, απελπισμένους γονείς, και άλλους, για τη μεγάλη σημασία της κοινωνικοποίησης των παιδιών στο σχολείο, όλοι προσανατόλιζαν τη σκέψη τους στο να βρεθεί το παιδί τους μαζί με την παρέα του. Η κοινωνικοποίηση, όμως, που αποτελεί και το βασικό λόγο ύπαρξης του σχολείου μέσα σε μια κοινωνία, δεν είναι μόνο να βρεθεί το κάθε παιδί με την παρέα του. Τα πιο σημαντικό είναι να βρεθεί με άλλα παιδιά που δεν είναι η παρέα του και που δεν θα ανήκουν, ίσως ποτέ, στις προτιμήσεις του. Γιατί ο στόχος του σχολείου είναι να μορφώσει ένα παιδί στο πώς να αντιμετωπίσει τέτοιες καταστάσεις, που θα είναι μάλλον ο κανόνας στη ζωή ενός ενήλικα. Το ίδιο και στην εκκλησία. Κι εκεί πολλές φορές θα τριφτούμε με γυαλόχαρτο σε σχέσεις με ανθρώπους που είναι αδερφοί και αδερφές μας. Μόνο έτσι θα λειανθούμε στο σχήμα που ο Λυτρωτής μας επιθυμεί.

ΣτΜ2. Ας μην κάνουμε το λάθος να νομίσουμε ότι το άρθρο απευθύνεται μόνο σε γονείς.

#οικογένειες #γονεις #εκκλησία

0 notes

our-har-world · 2 years

Text

Δείχνεις αδυναμία στο ένα από τα δύο σου παιδιά! Άγιος Πορφύριος

Ο Γέροντας Πορφύριος μεταξύ άλλων είχε πει: – Ο σκοπός των χαρισμάτων του Θεού είναι, για να βοηθεί ο Θεός τον άνθρωπο μ’ αυτά. Κι εξηγούσε: – Και σ’ εμένα καμιά φορά εκδηλώνεται η Χάρη Του. Όμως μόνο τότε, όταν πρόκειται να βοηθήσει κάποια ψυχή. Να, πριν λίγο καιρό με πήρε ένας από την Αμερική ,για να με ρωτήσει για κάποιο σοβαρό θέμα, που τον απασχολούσε. Εμένα όμως με…

View On WordPress

#παιδιά #Αγιος Πορφύριος #γονεις #οικογένεια

0 notes

v1ckymult1fand0m · 6 months

Text

Ξαναείδα πρόσφατα το επεισόδιο 20 και είμαι πεπεισμένη ότι όταν η Αγγέλα έλεγε στον Φώτη για την Ντάλια, που μπορεί να πληρώσει και μετά να εξαφανιστεί, έκανε χοντρό projecting. Σκεφτείτε το: η Αγγέλα δεν θα πλήρωνε και εκτός της 5αδας δεν έχει κανέναν που να την κρατάει στην Αθήνα. Το Τσακάλι δεν ήξερε τίποτα για εκείνη πέρα από το μικρό της οπότε δεν θα μπορούσε να την απειλήσει. Και το πιο βασικό κομμάτι είναι μερικές ατάκες που λέει: "Έχει μείνει πολλά χρόνια απομονωμένη, δεν της είναι δύσκολο να διαλέξει ξανά την απομόνωση", "Μπορεί να πάει οπουδήποτε για να γλιτώσει". Η Αγγέλα ταιριάζει και με τις 2 αυτές ατάκες. Ζει εδώ και 10 χρόνια χωρίς καθόλου στενές σχέσεις και έχει την τάση να το σκάει όταν τα πράγματα ζορίζουν. Πιστεύω πως σε εκείνη την σκηνή η Αγγέλα βρισκόταν σε εσωτερικό δίλημμα καθώς το ένστικτο της έλεγε να φύγει και να γλιτώσει το τομάρι της ενώ η καρδιά της έλεγε να μείνει μαζί με την 5αδα και να μην ξαναπαρατήσει όλες της τις σχέσεις.

#Ντάλια Χατζηαλεξανδρου #para 5 #παρα 5 #στο πάρα 5 #στο παρα πεντε #Αγγέλα Ιωακειμίδου #sto para 5 #sto para pente #τα παραλελς ανάμεσα στην Αγγέλα και την Ντάλια είναι τόσο subtle αλλά και τόσο εμφανή ΑΑΑΑΑ #Ειχαν και οι δύο κυριως σύντομες ερωτικές σχέσεις που δεν κατέληξαν πουθενά #(Λευτέρης / Ο Βέλγος πρώην αρραβωνιαστικός της Νταλιας / ολοι οι γκόμενοι της Αγγέλας)#έφαγαν και οι 2 μπουλινγκ στο σχολείο #οι γονεις και τον 2 δεν ηταν ιδανικοί #Έζησαν ενα παρα πολυ μεγάλο κομματι της ζωης τους στην απομόνωση με ελάχιστα κοντινα πρόσωπα #they are literally two sides of the same coin #μα το θεό θα μπορούσα να γραψω εκθεση για αυτές τις δύο

34 notes · View notes

sugaroto · 28 days

Text

ΕΙΜΑΙ ΣΤΟ ΙΣΟΓΕΙΟ

ΚΑΙ ΚΟΙΜΗΘΗΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΞΕΚΛΕΙΔΩΤΗ

ΧΕΛΠ

Ολσο όταν λέω ισόγειο δεν εννοώ σε πολυκατοικίας, με εξώπορτα η πόρτα μου βγαίνει εξω.

Λαικ οκ είμαι σε ενα ραντομ στενό και όχι στον κεντρικό ΑΛΛΑ ΝΤΟΥΝΤ

Και η φάση είναι

Ότι ελέγχω συνέχεια αν έχω κλείδωσει

ΑΛΛΑ ΤΟ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ

ΔΕΝ ΕΟΧΕ ΜΠΕΙ ΜΕΣΑ ΦΟΥΛ ΟΠΟΤΕ ΟΤΑΝ ΕΓΩ ΧΤΕΣ ΤΟ ΓΥΡΝΟΎΣΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩ ΑΝ ΕΧΕΙ ΚΛΕΙΔΩΣΕΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΓΥΡΝΟΥΣΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΜΠΙΕ ΣΤΗΝ ΗΕΣΗ ΤΟΥ

ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΟ ΔΕΝ ΓΥΡΝΛΥΣΕ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ ΚΛΕΟΣΤΑ

Και πάω τώρα να ανοιξω

Και βλέπω ότι δεν γυρνάει δεξια

Και ότι δεν είναι φουλ στη θέση του και το σπρώχνω μεσα

Και λέω κατσε

Και ανοίγω την πορτα

Και ανοίγει χωρις να την έχω ξεκλείδωσει

Πράγμα που πάει να πει ότι κοιμήθηκα με την πόρτα ανοιχτή

#sugar uni life #εντωμεταξύ καθε φορα που έρχομαι βραδυ ειναι σκοτεινα και σκέφτομαι τους γονεις του μαπτμαν

9 notes · View notes

orgismenh · 8 months

Text

Ο μπαμπάς μου άκουσε στο ραδιόφωνο το love of my life του Harry και με ρώτησε αν ξέρω πως λέγεται το τραγούδι για να το στείλει στη μαμά μου. Ως μπαμπάς μπορεί να μην είσαι σωστός αλλά ως σύζυγος είσαι ο καλύτερος που υπάρχει και σε ευχαριστώ που αγαπάς τη μαμά τόσο πολύ.

#orgismenh #greek posts #greek tumblr #greek status #σκατοποσταρω #greek quotes #ελληνικα στιχακια #spotify #harry styles #love of my life #οικογένεια #γονείς #έρωτας #αγάπη #ειναι ομορφο να βλεπεις ποσο αγαπιουνται οι γονεις σου #αφιερωσεις #τραγουδια

15 notes · View notes

boulevard-of-broken-dreams6 · 6 months

Text

In love with this mpoukitsa

#την έβγαλα blair #ειναι η πιο φιλικη γατα #photo by me #θελω να την παρω σπιτι μου #αλλα οι γονεις μου δεν θελουν #χρειάζομαι κατοικίδιο

6 notes · View notes

fandomchaosposts · 1 year

Text

θα σκοτώσω κάποιον

#κοινώς #επειδή ο αδελφος Μ είναι 3 (οδευει ταχυτατα προς τα 23) δεν εχει μαθει ακομα την εννοια του #οταν βήχω βαζω το κουλο μ μπροστά #και ήταν άρρωστος μια βδομάδα #και προφανώς επειδη οι γονεις μ εχουν το χρυσό παιδακι τους αρρωστο δεν του είπαν τπτ #και τωρα μαντεψε #ειμαι κι εγω αρρωστη #είμαστε και οι 3 άρρωστοι βασικα #γιατι όχι τι περιμενες #οταν εχεις ενα μαλακισμένο να βηχει μες τα μουτρα σ #fandomchaos posts

2 notes · View notes

mikrh-kallitexnhs6 · 11 days

Text

τσακίστε τους πια σε κάθε γειτονιά,

δεξιούς-αριστερούς.

11 notes · View notes

bluemorfedbutterfly · 27 days

Text

Delphic Maxims Pt.1

The Delphic Maxims are a collection of 147 maxims that are understood to be delivered by the deity Apollo Himself to the Oracle at Delphi, who divinely inspired the Seven Sages, seven early-6th-century BCE philosophers, mystics, politicians, and law-givers, who wrote them down.

(they are not mandatory to follow)

Follow God (Επου θεω)

Obey the law (Νομω πειθου)

Worship the Gods (Θεους σεβου)

Respect your parents (Γονεις αιδου)

Be overcome by justice (Ηττω υπο δικαιου)

Know what you have learned (Γνωθι μαθων)

Perceive what you have heard (Ακουσας νοει)

Be (or Know) Yourself (Σαυτον ισθι)

Intend to get married (Γαμειν μελλε)

Know your opportunity (Καιρον γνωθι)

Think as a mortal (Φρονει θνητα)

If you are a stranger act like one (Ξepsilon;νος ων ισθι)

Honor the hearth [or Hestia] (Εστιαν τιμα)

Control yourself (Αρχε σεαυτου)

Help your friends (Φιλοις βοηθει)

Control anger (Θυμου κρατει)

Exercise prudence (Φρονησιν ασκει)

Honor providence (Προνοιαν τιμα)

Do not use an oath (Ορκω μη χρω)

Love friendship (Φιλιαν αγαπα)

Cling to discipline (Παιδειας αντεχου)

Pursue honor (Δοξαν διωκε)

Long for wisdom (Σοφιαν ζηλου)

Praise the good (Καλον ευ λεγε)

Find fault with no one (Ψεγε μηδενα)

Praise virtue (Επαινει αρετην)

Practice what is just (Πραττε δικαια)

Be kind to friends (Θιλοις ευνοει)

Watch out for your enemies (Εχθρους αμυνου)

Exercise nobility of character (Ευγενειαν ασκει)

Shun evil (Κακιας απεχου)

Be impartial (Κοινος γινου)

Guard what is yours (Ιδια φυλαττε)

Shun what belongs to others (Αλλοτριων απεχου)

Listen to everyone (Ακουε παντα)

Be (religiously) silent (Ευφημος ιοθι)

Do a favor for a friend (Φιλω χαριζου)

Nothing to excess (Μηδεν αγαν)

Use time sparingly (Χρονου φειδου)

Foresee the future (Ορα το μελλον)

Despise insolence (Υβριν μισει)

Have respect for suppliants (Ικετας αιδου)

Be accommodating in everything (Παςιν αρμοζου)

Educate your sons (Υιους παιδευε)

Give what you have (Εχων χαριζου)

Fear deceit (Δολον φοβου)

Speak well of everyone (Ευλογει παντας)

Be a seeker of wisdom (Φιλοσοφος γινου)

Choose what is divine (Οσια κρινε)

Act when you know (Γνους πραττε)

Shun murder (Φονου απεχου)

Pray for things possible (Ευχου δυνατα)

Consult the wise (Σοφοις χρω)

Test the character (Ηθος δοκιμαζε)

Give back what you have received (Λαβων αποδος)

Down-look no one (Υφορω μηδενα)

Use your skill (Τεχνη χρω)

Do what you mean to do (Ο μελλεις, δος)

Honor a benefaction (Ευεργεςιας τιμα)

Be jealous of no one (Φθονει μηδενι)

Be on your guard (Φυλακη προσεχε)

Praise hope (Ελπιδα αινει)

Despise a slanderer (Διαβολην μισει)

Gain possessions justly (Δικαιως κτω)

Honor good men (Αγαθους τιμα)

Know the judge (Κριτην γνωθι)

Master wedding-feasts (Γαμους κρατει)

Recognize fortune (Τυχην νομιζε)

Flee a pledge (Εγγυην φευγε)

Speak plainly (Αμλως διαλεγου)

Associate with your peers (Ομοιοις χρω)

Govern your expenses (Δαπανων αρχου)

Be happy with what you have (Κτωμενος ηδου)

Rever a sense of shame (Αισχυνην σεβου)

Fulfill a favor (Χαριν εκτελει)

Pray for happiness (Ευτυχιαν ευχου)

Be fond of fortune (Τυχην στεργε)

Observe what you have heard (Ακουων ορα)

Work for what you can own (Εργαζου κτητα)

Despise strife (Εριν μισει)

Detest disgrace (Ονειδς εχθαιρε)

Restrain the tongue (Γλωτταν ισχε)

Keep yourself from insolence (Υβριν αμυνου)

Make just judgments (Κρινε δικαια)

Use what you have (Χρω χρημασιν)

Judge incorruptibly (Αδωροδοκητος δικαζε)

Accuse one who is present (Αιτιω παροντα)

Tell when you know (Λεγε ειδως)

Do not depend on strength (Βιας μη εχου)

Live without sorrow (Αλυπως βιου)

Live together meekly (Ομιλει πραως)

Finish the race without shrinking back (Περας επιτελει μη αποδειλιων))

Deal kindly with everyone (Φιλοφρονει πασιν)

Do not curse your sons (Υιοις μη καταρω)

Rule your wife (Γυναικος αρχε)

Benefit yourself (Σεαυτον ευ ποιει)

Be courteous (Ευπροσηγορος γινου)

Give a timely response (Αποκρινου εν καιρω)

Struggle with glory (Πονει μετ ευκλειας)

Act without repenting (Πραττε αμετανοητως)

Repent of sins (Αμαρτανων μετανοει)

Control the eye (Οφθαλμοθ κρατει)

Give a timely counsel (Βουλευου χρονω)

Act quickly (Πραττε συντομως)

Guard friendship (Φιλιαν φυλαττε)

Be grateful (Ευγνωμων γινου)

Pursue harmony (Ομονοιαν διωκε)

Keep deeply the top secret (Αρρητον κρυπτε)

Fear ruling (Το κρατουν φοβου)

Pursue what is profitable (Το συμφερον θηρω)

Pt.2:https://www.tumblr.com/bluemorfedbutterfly/746793436519202816/delphic-maxims-pt2-accept-due-measure-%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%BF%CE%BD?source=share

#hellenic polytheism #hellenism #hellenic pagan #hellenic deities #deity work #polytheism #diety worship #religious journal

106 notes · View notes

theklaapologist-gaitanosversion · 25 days

Text

Temper belongs to @darkside-cookies

Nelson belongs to yours truly >:3c

Propaganda under the cut

Temper

Τέμπερ/Tmperance. 25 χρονών. Καημένο, βικτωριανό ποντίκι, εγκλωβισμένο μαζί με τον αδερφό του και τη γκόμενα του αδερφού του σε μια σκοτεινή, ομιχλώδη χώρα από την οποία δεν μπορούν να φύγουν αν δεν σκοτώσουν τον τύραννο που την κυβερνάει. Θα ψάξει τις πιο σκοτεινές πλευρές της ύπαρξής του για να βρει τη δύναμη να σώσει τα άτομα που αγαπάει (και στην πορεία θα τσακωθεί με όλα τα άτομα που αγαπάει). Το μαύρο πρόβατο της οικογένειάς του επειδή έχει έμφυτη, σκοτεινή μαγεία. Τραυματικό παρελθόν όπου κάλεσε κατά λάθος έναν δαίμονα που σκότωσε τη μικρή αδερφή του. Έχει ΘΕΜΑΤΑ. Λόγοι για να τον ψηφίσετε: 1) αυτιστικός, 2) καθολικός 3) απίστευτα προληπτικός 4) themes σχετικά με τη σύγκρουση ανάμεσα στην έννοια της μοίρας και την ελεύθερη βούληση 5) champion of agency 6) πρήξας - νομίζει ότι ξέρει τι είναι το καλύτερο για τους άλλους και θα τους πιέσει μέχρι να πάρουν τη μοίρα τους στα χέρια τους 7) τα χόμπι του είναι να λέει ψέματα, να κλέβει πράγματα και να είναι emotionally constipated 8) soft spot για κάθε καημένο, απελπισμένο παιδάκι που βρίσκουν στον δρόμο τους

Nelson

Εδώ θα φανούν οι og mutuals να σας δω άμα τον θυμάστε. Λοιποοοοον ο Νελσον μας γεννήθηκε σε μια αριστοκρατική οικογένεια και ήταν μοναχοπαίδι. Η μητέρα του δεν ήθελε ποτέ της παιδιά (θα μπορούσε η ίδια να είναι σεξιμαν τβχ αλλά τέλος πάντων) και ο πατέρας του έκανε ο,τι μπορούσε. Είναι πολιτικός, εθισμένος στην κοκαινη, έχει πολλους πονοκεφαλους, έναν μοναδικό ηθικό φραγμό για τον οποίο ούτε αυτός είναι σίγουρος, το τρειντμαρκ του είναι μια τόσο codependent σχέση με την ξαδέρφη του που αγγίζει τη συναισθηματική αιμομιξία, μια σχεση ενος παρανοϊκού υπερπροστατευτικου γονέα που έχει με τον μικρό αδερφο του Αρι (το άλλο μου το παλικάρι για το πολ) (γιατί πρακτικά τον υιοθέτησε) και τα είχε με έναν σαντμποι ιππότη. Γιατί να τον ψηφίσετε;;;;; Ξέρετε ποσο δύσκολη είναι η ζωή άμα είσαι ένας μπαισεξουαλ τγουινκ φεμ τοπ που είναι πρόθυμος να κάνει τα πάντα για το βαλιντεισιον των συγγενών σου;;;; Νομίζω μπορείτε να καταλάβετε. Επισης οι γονεις του είναι κυριολεκτικά αυτά τα δυο υπερδραματικα παιδιά στο κλαμπ θεάτρου (απλά στα δυο άκρα του φασματος). Αβερειτζ ταμπλρινα μομεντ. Σε κάποια φάση μάλωσε με τον Αρι που του είπε ότι κανενας ποτέ δεν τον έχει συμπαθήσει και άρχισε ένα ντελιριους ραντ στον αδερφό του Αρι το Νεφερτεμ για το ότι δεν τον νοιάζει τίποτα αρκει αυτός να τον εμπιστεύεται. Μετά λιποθύμησε και ξύπνησε σε τρεις μέρες. Αυτό οδήγησε σε μια κρισαρα καταθλιψης και ταυτότητας και πάνω κάτω από τότε είναι λίγο στα χαμένα. Ύβρις, νέμεσις, τισις κλπ κλπ

#εγώ εδώ δεν θα ψηφίσω νομίζω #ή μπορεί να ψηφίσω ιδκ #θέλω να δω τον Νελσον να χάνει είναι η αλήθεια αλλά ταυτόχρονα θέλω να κερδίσει :3 #ΕΝΙΓΟΥΕΙ ΨΗΦΑΤΕ #greekblr oc sexyman poll

40 notes · View notes