Tumgik
#οργή
gamwthnpsuxhmou · 1 year
Text
«Όνειρο πόκανα κρυφά
για τά παιδιά π’ ανάθρεφα
Ποιός το ‘λεγε πώς θέ νά μου
τά στείλουνε του σκοτωμού.»
-Γιάννης Ρίτσος
·Τέμπη, 28-02-2023
35 notes · View notes
depressed-snowman · 11 months
Text
Όταν θυμώνω γίνομαι super saiyan
4 notes · View notes
orthodoxiaonline · 1 year
Text
παπα Γιώργης Δορμπαράκης: Ο θυμός και η οργή δεν έχουν θέση στη ζωή του Χριστιανού
παπα Γιώργης Δορμπαράκης: Ο θυμός και η οργή δεν έχουν θέση στη ζωή του Χριστιανού
Μία σειρά προτροπῶν γιά τό τί δέν πρέπει νά κάνει ὁ χριστιανός ἀκοῦμε στό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα ἀπό τήν πρός Κολασσαεῖς ἐπιστολή τοῦ ἀποστόλου Παύλου. Μία σειρά ἀπό ῾μή᾽ καί ῾δέν πρέπει᾽, πού ἄν δέν τά δεῖ κανείς μέσα στό πλαίσιο πού τά θέτει ὁ ἀπόστολος, ἀσφαλῶς καί μπορεῖ νά τά παρεξηγήσει. Continue reading Untitled
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
astratv · 1 year
Text
Σε “κλοιό” επιτήρησης το Αιγαίο από την αναβαθμισμένη αμερικανική παρουσία στην Λάρισα προκαλεί οργή στην Άγκυρα
«Αρκετά αμερικανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη MQ-9 Reaper, βρήκαν μια νέα βάση στην πρόσφατα αναβαθμισμένη αεροπορική βάση της Λάρισας στην Ελλάδα, καθώς Αμερικανοί στρατιωτικοί αξιωματούχοι παρακολουθούν τα νότια και τα ανατολικά σύνορα του ΝΑΤΟ», αναφέρει ξένο ΜΜΕ. Επισημαίνει δε ότι, οι εργασίες στη βάση κοντά στις «ανατολικές ακτές του Αιγαίου», συνεχίστηκαν κατά το μεγαλύτερο μέρος του 2022.…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
thenewsmag · 2 years
Text
Δεκαεξάχρονη κατήγγειλε ομαδικό βιασμό μετά από πάρτι στο σπίτι ενός 19χρονου
Δεκαεξάχρονη κατήγγειλε ομαδικό βιασμό μετά από πάρτι στο σπίτι ενός 19χρονου
Αθήνα: Οργή προκαλεί το νέο περιστατικό σεξουαλικής κακοποίησης σε 16χρονη μετά από πάρτι στο οποίο συμμετείχε στο σπίτι ενός 19χρονου. Ο πατέρας της ανήλικης κατέθεσε πρώτος μήνυση στην αστυνομία. Σύμφωνα με το MEGA το περιστατικό συνέβη στις 20 Αυγούστου όταν η ανήλικη πήγε για sleepover σε φίλη της. Τότε ένας 19χρονος φίλος τους, τις κάλεσε στο πάρτι, μάλιστα πήγε και τις πήρε με το αυτοκίνητό…
View On WordPress
0 notes
our-har-world · 2 years
Text
Γιατί οι άνθρωποι ουρλιάζουν όταν εξοργίζονται;
Γιατί οι άνθρωποι ουρλιάζουν όταν εξοργίζονται;
Μια μέρα, ένας σοφός έκανε την παρακάτω ερώτηση στους μαθητές του:.-“Γιατί οι άνθρωποι ουρλιάζουν όταν εξοργίζονται;” -“Γιατί χάνουν την ηρεμία τους” , απάντησε ο ένας. -“Μα γιατί πρέπει να ξεφωνίζουν παρότι ο άλλος βρίσκεται  δίπλα τους;” ξαναρωτά ο σοφός. -” Ξεφωνίζουμε, όταν θέλουμε να μας ακούσει ο άλλος ” είπε ένας άλλος μαθητής … Και ο δάσκαλος επανήλθε στην ερώτηση: -“Μα τότε δεν είναι…
Tumblr media
View On WordPress
0 notes
chthonickeys · 2 years
Text
Tumblr media
THROWS A WRETCHED THUG AT THE WALL THROWS A WRETCHED THUG AT THE WALL THROWS A WRETCHED THUG AT THE WALL THROWS A WRE-
2 notes · View notes
justforbooks · 1 month
Text
Tumblr media
Με καταγωγή από το Πακιστάν και μεγαλωμένη στην Αμερική, η Σαμπά Ταχίρ είναι η πρώτη μουσουλμάνα γυναίκα στις ΗΠΑ που κερδίζει το περίφημο National Book Award. Στο μοτέλ δεκαοκτώ δωματίων που διατηρούσε η οικογένειά της στην έρημο Μοχάβε στην Καλιφόρνια η Σαμπά συνήθιζε από μικρή, κοιτώντας τις αχανείς εκτάσεις, να στήνει νοερές ιστορίες για έναν κόσμο που θα μπορούσε να είναι αλλιώς, με μοναδικό οδηγό τις λέξεις.
Διάβαζε με μανία ιστορίες φαντασίας και κόμικς και ξεκίνησε να γράφει το απόλυτο μπεστ-σέλερ των «New York Times» An ember in the ashes νύχτα, ενώ εργαζόταν ως συντάκτρια σε εφημερίδα. Το πρώτο βιβλίο της σειράς θεωρήθηκε, μάλιστα, από το «Time» ως ένα από τα καλύτερα young adult βιβλία όλων των εποχών. Το πρόσφατο μυθιστόρημά της Όλη μου η οργή, που κέρδισε το εθνικό βραβείο στην κατηγορία Young People’s Literature, έγινε αμέσως μπεστ-σέλερ στους «New York Times», κατακτώντας κοινό και κριτικούς.
Στις σελίδες του βιβλίου που μόλις κυκλοφόρησε και διαβάζεται εξίσου απ’ όλες τις ηλικίες, πρωταγωνιστές είναι δυο έφηβοι με καταγωγή από το Πακιστάν, εγκλωβισμένοι σε μια πόλη στην έρημο της Καλιφόρνιας, περίπου όπως η ίδια. Προσπαθούν να διεκδικήσουν το δικαίωμά τους στη ζωή, τον έρωτα και τα όνειρα για ένα καλύτερο μέλλον, κόντρα στις κοινωνικές επιταγές του στενού οικογενειακού τους κύκλου και του ευρύτερου περιβάλλοντος που δεν έπαψε ποτέ να τους θεωρεί ξένους.
Daily inspiration. Discover more photos at Just for Books…?
0 notes
cinefesto · 5 months
Text
Κριτική ταινίας : Silent Night (Σιωπηλή Οργή)
Κριτική ταινίας : Silent Night (Σιωπηλή Οργή) του John Woo #review Με τους Joel Kinnaman, Catalina Sandino Moreno, Yoko Hamamura, Kid Cudi, Harold Torres
Το Silent Night (Σιωπηλή Οργή) του John Woo είναι μια νοσταλγική αναφορά στις ταινίες δράσης της δεκαετίας του ’90, με την απουσία διαλόγων να λειτουργεί ως μια νότα μοναδικότητας, επιτρέποντας στα καλοσχεδιασμένα πλάνα της να βρεθούν στο επίκεντρο. Ο εμβληματικός σκηνοθέτης ταινιών δράσης Τζον Γου επιστρέφει με μια συγκλονιστική ιστορία εκδίκησης με πρωταγωνιστή τον Τζόελ Κίναμαν. Το Silent…
Tumblr media
View On WordPress
1 note · View note
Οκ ξύπνησε χιχιχι
0 notes
mple-selhnhh · 2 months
Text
Tumblr media
Στείλε όταν φτάσεις
Το μοιραίο αυτό το βράδυ στις 28 Φλεβάρη,
πολλοί νέοι φοιτητές υπέγραψαν το συμβόλαιο θανάτου τους.
Πού να ΄ξεραν τι θα τους συμβεί
Πού να ΄ξεραν ότι εκείνη θα είναι η τελευταία τους πνοή.
Στείλε όταν φτάσεις είπε η μάνα στο παιδί
όμως πού να ΄ξερε τι επρόκειτο να συμβεί.
Μπορεί να ήθελαν τόσα πολλά να πουν, να γελάσουν, να χαρούν
όμως τα γέλια αυτά έγιναν λυγμοί, πόνος ίσως και οργή.
Ιστορίες, δικαιολογίες.
Πάμε κι όπου βγει,
πάμε κι όπου βγει,
ενώ τόσοι άνθρωποι έχουν τώρα πλέον χαθεί.
Η ανευθυνότητα και η απραγία,
ο χειρισμός και τα συμφέροντα είναι η σημερινή μας κοινωνία.
Δεν γίνεται εν έτη 23 να μιλούμε ακόμη για ασφάλεια και προστασία.
Δεν είναι ούτε το μέρος ούτε η κακιά στιγμή,
είναι στη χώρα που πρέπει να γίνει αλλαγή.
Είναι ο νους του ανθρώπου και ο τρόπος σκέψης και αν δεν αλλάξει αυτό είμαστε καταδικασμένοι.
Καταδικασμένοι στη δουλεία και στον ύπνο
μη μπορώντας να σηκώσουμε ανάστημα.
Να πούμε την αλήθεια μας, την φωνή μας,
τον τρόπο σκέψης μας και τη βούληση μας.
Έπρεπε να χαθούν ανθρώπινες ψυχές, για να καταλάβουμε ότι βρισκόμαστε σε νάρκη,
αφήνοντας κάποιους να μας οδηγούν σε αποτρόπαια λάθη.
Ακούω επανειλημμένα ότι η νέα γενιά είναι το μέλλον.
Ότι θα είναι διαφορετικά.
Γιατί λοιπόν να σκοτώνουμε το μέλλον μας;
Γιατί να καταδικαζόμαστε από τη στιγμή που γεννιόμαστε;
Ποιος θα μας σώσει όταν καιγόμαστε;
Ποιος θα μας καθοδηγήσει όταν πνιγόμαστε;
Πολλά γιατί και απορίες,
πολλά τα θα και ακόμα περισσότερες οι υποσχέσεις.
Υποσχέσεις χωρίς πράξεις
και πράξεις χωρίς αντίκτυπο.
-Μαθήτρια Β’ Γυμνασίου
28.02 /Ένας χρόνος πριν σαν σήμερα/
184 notes · View notes
depressed-snowman · 2 years
Text
Κόψτε αυτή την καραμέλα "ε εγώ βλέπω ντοκιμαντέρ με serial killers για να κοιμηθώ, νομίζεις θα σε φοβηθώ?!?!?!". Οκευ, και η μάνα μου βλέπει Αγγελική Νικολούλη για να κοιμηθεί αλλά αν εξαφανιστώ δε θα είναι και πολύ ψύχραιμη.
21 notes · View notes
psychotiko-epeisodio · 8 months
Text
Έφτασε η στιγμή αυτή που έτρεμα.
Η στιγμή που σε είδα ξανά.
Θύμωσα ξέρεις.Θυμωσα που σε αντίκρισα και δεν ένιωθα τιποτα όμορφο για εσένα.Θυμωσα που ενώ ειχα τόσο όμορφα αισθήματα να σου δώσω,εσύ μου τα στερησες και ποτισες την ψυχή μου μίσος,οργή και θλίψη.Αντικατεστησες την αγάπη που σου είχα με απογοήτευση.
Θύμωσα που με άλλαξες,τελικά.Ενω μου είχες πει να μην αλλάξω για κανέναν.Ενω μου είχες ζητήσει να γελάω ,γιατί μου πάει,γέμισες τα μάτια μου με δάκρυα.
Και έφυγα.Δεν είχα καμία δουλειά μαζί σου πια.Ποιος θα μου το έλεγε Ε;Πως σε ένα "αντίο",χωράνε χίλιες δυο άλλες λέξεις.
113 notes · View notes
Text
Πολυ περιεργη μερα για να γραψει κανεις το οτιδηποτε. Τι λες; Σκορπιες σκεψεις απο εδω και απο εκει. Πρώτη Μαρτίου. Καλο μηνα λεμε. Ομως εμενα μου ηρθαν μηνυματα "Που εισαι;" "Εισαι καλα;", "Πες μου οτι δεν ησουν στο τραινο για θεσσαλονικη". Αγχος. Τι έγινε; Μια ειδηση που κυκλοφορει παντού. Χαμένες ελπίδες. Πόνος. Άνθρωποι να κλαίνε. Οργή. Φοβος των μηχανοδηγων ενας γεροπλατανος λεει ο Παπακωνσταντινου αλλα στη περιπτωση μας ηταν ενα άλλο τραίνο. Ενα "γιατι" μου τριβελιζει το μυαλό. Ψυχες που πηγαιναν στο αλλο τους μισο, φοιτητες, φαντάροι, μανες& παιδιά. Δεν θα πω αριθμους. Δεν τα μετραω σε αριθμους εγω. Ζωές, άλλες μικρές και άλλες μεγάλες. Ενα κειμενο που δεν εχει ουσια αφου αυτοι που θα το στηριζαν έφυγαν...
ΥΓ. Οσοι βρίσκεστε κοντα στη Λαρισα, υπαρχει εκτακτη αιμοδοσια στη κεντρικη πλατεια απο της 9 ως της 2 το μεσημερι.
93 notes · View notes
athhenaa · 5 months
Text
φορά με σαν τη βέρα των γονιών μου,
αλλά μη με βγάλεις όταν μεγαλώσω.
μη με χρησιμοποιήσεις για ν’ αφήσεις σημάδι στο πρόσωπο μου.
μην με κρύψεις αν δεις καποιον ποιο όμορφο μου,
σε παρακαλώ.
ακούμπα με, μη φεύγεις, πες μου,
δεν καταλαβαίνεις πως μεγάλωσα απότομα;
έχω ένα μάτι και δυο στόματα που αν τ’ ακούσεις
θα σου εξηγήσουν πως απέκτησα τον φόβο
για τα αλκοολικά αρώματα.
και σ’ αγαπώ και σ’ εμπιστεύομαι,
μην γίνεις σαν κι αυτόν.
όσο προσεύχομαι ο κύκλος να σπάσει εδώ,
κατανοώ, θέλεις να βγαίνετε με φίλους κι έχεις νεύρα
που πιέζεσαι στους κύκλους της δουλειάς απ τις 8.
και σ’ εμπιστεύομαι.
δεν θα μου φερθείς όπως εκείνος.
εσύ είσαι ήλιος κι εγώ χαίρομαι που θα σπάσει ο κύκλος,
που βασίλισσα θα μ’ έχεις
και που ο χτύπος του χεριού σου στο τραπέζι
είναι πάντα συμβολικός.
ξέρω πως οι φωνές είναι αγάπης.
αποκλείεται ο χάρτης που επέλεξα να κάνει τέτοια λάθη
αφού τον έγραψα εγώ ώστε ν’ αφήσω πίσω μου το πατρικό μου
κι ο,τι έζησα εκεί να κάνω στάχτη.
αποκλείεται.
δεν μυρίζω πάνω σου καμία άλλη.
δεν με σπρώχνεις από οργή αλλά γιατί η πίεση που σου ασκώ είναι μεγάλη.
μ’ ακούς; μην σταματάς.
κάνε μου έρωτα με μίσος γιατί έτσι είναι η αγάπη.
28 notes · View notes
lostwhy · 1 year
Text
1/3/23
Δεν τα μπορώ τα απρόοπτα σε αυτή τη ζωή, ποτέ δεν τα μπορούσα. Από μικρό παιδί αρνούμουν να σκοτώσω μέσα μου τον πρωταγωνιστή όταν μου τον σκότωναν στην ταινία και απέφευγα να σκέφτομαι την λέξη θάνατος. Σήμερα δεν γράφω για να το παίξω ποιήτρια. Σήμερα γράφω γιατί θρηνώ μαζί με άλλους, ένα από αυτά τα αμέτρητα απρόοπτα που τελικά πάντα κρύβουν προοπτική από πίσω. Αυτό το ποστ το αφιερώνω σε εκείνα τα παιδιά που έφυγαν. Σε εκείνες τις φίλες και σε εκείνη την παρέα, σε εκείνους τους έρωτες, τους συντρόφους. Το αφιερώνω επίσης σε όλους εκείνους που έμειναν. Σε εκείνους τους γονείς, εκείνες τις γιαγιάδες, αυτούς τους κολλητούς και τα αδέλφια. Λυπάμαι. Λυπάμαι που πρέπει να θρηνήσω. Δεν θρηνείς τέτοιες ηλικίες, δεν φοβάσαι την απώλεια σε τέτοιες ηλικίες. Υποσχέθηκα να θρηνήσω σιωπηλά μα δεν το αντέχω. Όταν σχεδόν σου τους παίρνουν μέσα από τα χέρια δεν μπορείς να θρηνήσεις σιωπηλά, θες να φωνάξεις. Να φωνάξεις από αγανάκτηση μήπως και η απόγνωση καταφέρει να τα γυρίσει όλα πίσω. Ένα συναίσθημα χωράει μόνο. Οργή. Οργή που μου απαγορεύει να σιωπάσω, γιατί θρηνώ παιδιά. Ήταν παιδιά. Παιδιά σαν εμένα, παιδιά σαν εσένα. Παιδιά με οικογένειες και φιλίες. Παιδιά με όνειρα, παιδιά νέα. Παιδιά που πλέον θα παραμείνουν παιδιά για πάντα. Οργή.
82 notes · View notes