Tumgik
kendikalbineyazar · 8 months
Text
5.9.23
0 notes
kendikalbineyazar · 8 months
Text
Özlüyorum her şeyimi, bil istedim.🖋
9 notes · View notes
kendikalbineyazar · 11 months
Text
Mazur görün, eğer ben içimdekileri yazıya dökmezsem, ruhumla mükâleme etmezsem fersudeleşen hayatıma bir nebze de olsa mutavaat etmiş olurum. Bu yüzdendir ki, fasılalı olarak yazmam. Öyle her zaman yazamam. Şaşıracaksınız. Fakat şöyle ki bir şeyler karalamam için önce içimi doldurmak sonrasında kelimelere dökmek daha münasip geliyor. Aksini yapamıyorum. Bazı vakitler şiddetli yağmurlar yağıyor yüreğimin üzerine. Sonra güneş doğuyor biriken su birikintisi tebahhur ediyor kendini.. Ne kalıyor geriye sonra.. Toprağımı ıslatan su birikintisi, kuruyup kalıyor.
7 notes · View notes
kendikalbineyazar · 1 year
Text
Başka insanların günahını ne diye yük edersin omuzlarına? Hiç mi kendini sevmezsin sen? 🖋
14 notes · View notes
kendikalbineyazar · 1 year
Text
Kelimeler, boğazımda bir yumru gibi.
8 notes · View notes
kendikalbineyazar · 1 year
Text
Bir ah desem, hareketlenir mi ağaçların dalları?
Birşeyyokmuşçasına devam etmek
Hiç olmamış gibisinden
Hiç yaşanmamış
-mış gibi yapmak
Yüreğimden bir güvercin avuçlayıp
Sana yolladım
Uğradı mı sana
Geçti mi yollarından
Söyleyemediklerimizi duydu mu🖋
5 notes · View notes
kendikalbineyazar · 1 year
Text
Kollarımdan tutup, cayır cayır yanan ormanın içine attılar. 🖋
6 notes · View notes
kendikalbineyazar · 1 year
Text
Harabe gibiyim.. Yüreğim bir mahpusun içinde sanki. Öylesine sıkışmış hissediyorum. Sen de hissediyor musun?🖋
5 notes · View notes
kendikalbineyazar · 1 year
Text
Gecenin müessir karanlığı ruhuma çöküyor sanki. Hemen uzakta parıldayan sokak lambaları.. Benimse tükenmek bilmeyen hengâmelerin içinde savruluşum…
İnsanın insanı anlayamayacağını, okuduğu birçok kitaplardan da anlaması gerektiği yerde hâlâ buna dair umutlar besliyordu. 🖋
10 notes · View notes
kendikalbineyazar · 1 year
Text
Hüznüm yüreğime yerleşti şimdi. İçimden, umutlarım parça parça dökülüyor. Ve ben tutamıyorum. Sanırım artık tutmak istemiyorum. Geçmiş, gelecek arasında kalmaktan yoruldum. Şimdimi güzelleştirmeyi unutuyorum. Unuttukça yitip gidiyorum. Dur demeliyim. Durmalı. Olur olmaz dökmemeliyim gözyaşlarımı. 🖋
11 notes · View notes
kendikalbineyazar · 1 year
Text
İyi olsun, gönlünü hoş tutayım, hatasını anlar elbet, onun da vicdanı vardır diye düşündüğüm herkes aksini gösterdi. İnsanın bir sınır noktası varmış. İstese de iyi niyet denen şeyi gösteremiyormuş. Kafama vura vura öğrettiler. En yakınım dediğin insan bazen ama bazen en uzağın olabiliyormuş. Bazen diyorum, bakın anlayın lütfen. Her zaman mı demeliyim? Yok, kabul edemem.. Bazenler daha makul. Yahut içim öyle rahat ediyor ne yapayım? Kaldıramıyor yüreğim bunca kötülüğün her zaman kol gezmesine. Ellerin cep değiştirmesine sürekli. Ekseriya bu hislerim beni her zaman yanıltır bu konuda. İnsanların, içlerinde biriken bu matemleri bitmek bilmez; donuk yüreklilik bu olsa gerek. Yaşamın zelzelesine, zevküsefalığına, hengâmesine kati şekilde alışkın olmalılar ki bundan hiç rahatsızlık duymuyorlar. Fakat, fakat ben niçin uyuyamıyorum? Bir tek ben miyim umursamayan. Nikbinlik iyi bir şey değil sanırsam. Öyle olsaydı uykum kaçmazdı geceleri. Ah benim kafam. Zihnim, yüreğimle sürekli mukayese ediyor, bu düşüncelerin aklıma nereden zuhur ettiğini anlamadan akreple yelkovan sessiz sessiz ilerliyor.. Susturmalıyım zihnimi. İnsanlığın duracak hâli yok ya.🖋
12 notes · View notes
kendikalbineyazar · 2 years
Text
Yeksenak hayatımı değiştirme isteğim oluyordur belki de.. Mutlaka oluyordur elbette. Bugünlerde ruhum bana küsmüş ki garip garip hâller… Bin kez söz ediyorum ona. Güzel ruhum, bu olaylar muvakkattır. Bazı insanlar hayattan şahadetnamesini erken alır. Bu da imtihandır. Kimisi geçemez bu sınavı, kimisi üstün başarıyla geçer..
İnsanın canı nedir? Canını oluşturanlar kimlerdir, diye sorsam.. Ne cevap verirsin? Başta annesi, babası, varsa kardeşleri.. Sonrasında yıllarca kendiyle dışarıya ördüğü duvarlarını yıktığı insan.. Onlar başkadır. Herkes gibi değildir.
Bunca hengamenin içinde bir de sevda karıştı işin içine.. Şikayet etmem. Kırılan duvarlarımdan çiçekler açtırıyorsa. Ben bu zevküsefadan hoşnut kaldım. O’na uzun zaman önce dedim ki: “Sanki sen, benim için tüm insanlığın timsalisin.” Belki söz etsem hatırlar. Belki de hatırlamaz. Ama hatırlaması gerekir. Çünkü gönülden edilen lafa, o cümleleri işiten kulağa hadsizlik olmasın.
Hafakanlar basıyor içimi. Günlerdir sözünü etmiyorum. İyiyim diyorum, fakat başka türlüsünü anlatmaya yorgunmuşum gibi. -muş gibi yapıyorum belki de. Belki de, anlatmanın yahut anlaşılmanın verdiği huzursuzluğu ya da sevincin müphem yanılgılarına düşüyorum. Sevinç verir mi anlaşılmak? Bilmem, fakat anlaşılmak istiyorum. Öyle herkes anlamasın ha. Benim yüreğimde yer edinmiş insan anlasa kafi. Dahasına tenezzül etmem. 🖋
12 notes · View notes
kendikalbineyazar · 2 years
Text
Konuş bana konuş, seslenmek değil.. Ömür Hanım şiirinde “ kim duyar beni yalnızlıklar katında?” Fısıldasam azizim kim duyar beni. Fakat biliyorum duymazlar, hiç biriniz başarı elde edemezsiniz bu konuda. Küçük küçük mutluluklar bile yeterdi bana fakat, fakat büyük şeyler istemişim gibi bakıyorlar bana. Kötü görmesinler beni. Yüreğimle zihnim hâlâ savaş içinde. Uyumak istiyorum bir daha hiç kalkmamak. Şu güneşi, geceyi, ayı, yıldızı görme isteği yok içimde. Kurudum kaldım, onca nefesin içinde muhteşem bir yalnızlığa sahibim. Ben hep şanslıydım fakat bu şansı öldürmek istiyorum artık. Karanlığı örtün üzerime azizim.🖋
10 notes · View notes
kendikalbineyazar · 2 years
Text
Derin derin yaşıyorum, her ânımı söz etmek isterken olmuyor azizim. Olmak istiyor fakat olmamak için yeminli gibi.🖋
9 notes · View notes
kendikalbineyazar · 2 years
Text
Karakter değil bazı bazı meseleler, saygı bazen her şeyde olmuyormuş. Öyle olsaydı yüreğim bu kadar saygısızlık etmezdi bana.🖋
8 notes · View notes
kendikalbineyazar · 2 years
Text
Yok azizim yok, sevmek günah geldi bize. Merhametim nasıldır ki karşımda dizleri tutmaz, korkar kaçarlar? Sevgim nasıl saf olmuş ki korkutmuşum herkesi. Örtün karanlığı üzerime azizim. Nefes almak marifet değil.🖋
6 notes · View notes
kendikalbineyazar · 2 years
Text
Fakat anlaşılmak ister insan, niçin bu isteğini susturamaz. Ekseriya susması lazım gelir. Çenesini kapatıp oturmalı, bir daha kalkmamalı. Kulağımda Mona Roza diyor, “kanadı kırık kuş biraz merhamet ister” sesleri yer ediyor. Oradan Attila kalkıyor ayağa” Ben sana mecburum, bilemezsin” diye bağırıyor. Fakat ne ölene çaredir bu çağırışlar ne de zamana geçer sözü. Haşin bir öykü benimkisi. Tatlıyı yiyecek yerim kalmadı acı dudaklarımı yakıyor. Konuşamıyorum. Oğuz’cuğum Atay, söz istiyor sonra, önünü ilikleyerek kavuşamadığına, istese bile çok geç olduğunun farkında olarak” .. Tam o sırada Nazım Hikmet “ne güzel şey hatırlamak seni.” Diyor. Tutmuyordur muhakkak dizleri. Neden sorusunu yöneltiyorum kendime. Sustuğuyla kalıyor. Başını önüne eğiyor. Fakat bakamıyor suretime. Yüreğimde var olan küllerin arasından kıvılcım çıkıyor. Küllenir mi ateş yeniden? Fakat ısrarla niçin seni kendi elleriyle meydana çırılçıplak koyup koca koca ördüğün duvarları yıkan birine böyle.. (oysa kaç kişinin yahut kaç olayın emeği var orada)🖋
4 notes · View notes