“Bu dünyadan yalnızca bir kez geçeceğim. Ağzımdan çıkabilecek iyi bir söz varsa, o sözü 'şimdi' söyleyeyim, gerçekleştirebileceğim iyi bir eylem varsa o eylemi 'şimdi' yapayım, çünkü buradan bir daha geçmeyeceğim.”
Hayatımda hep çabaladım, karşımdakinin yerine çabaladım, beni görsünler diye çabaladım, beğenilmek için çabaladım… Çaba, çaba bunlar mıydı çabalamak, ne içindi mücadelem. Neden ben, ben olmadan bir şeyler yapmaya çalıştım. Her şey çöp yaptıklarım ve mücadelem hepsi kendi benliğimi yitirmek içinmiş, kendimi yok etmek içinmiş. Yeniden başladım yaşamaya şimdi kabul görmüyorum, beğenilmiyorum, kimseye yaranmıyorum. Bu işte bi terslik var. Kendimi buluyorum yitirdiklerimle…
Çantamı alıp arkama bile bakmadan çıkasım var. Tavşanın peşinden deliğe koşup yeni bir kapı aralayasım var. Hayır çözemediğim düğümlerimden kaçmıyorum. Çözülecek düğüm kalmadığı için çekip gidiyorum.