Düşün! Hak ettiğin mi bunu? Kendini üzüntüye boğmak mıdır? Düşün bir. Artık dur demenin vakti gelmedi mi? Seni mutsuz edenleri bırak, seni yıpratanları hayatından çıkart. Kalbini kedere boğanları gönlünden düşür. Zihnini yoranları düşüncelerinden sil. Değerini bilmeyenleri hayatından ve hayallerinden süpür. Yap! Yap ki huzura ve mutluluğa hayatında bir yer açılsın.
Düşün! Hak ettiğin mi bunu? Kendini üzüntüye boğmak mıdır? Düşün bir. Artık dur demenin vakti gelmedi mi? Seni mutsuz edenleri bırak, seni yıpratanları hayatından çıkart. Kalbini kedere boğanları gönlünden düşür. Zihnini yoranları düşüncelerinden sil. Değerini bilmeyenleri hayatından ve hayallerinden süpür. Yap! Yap ki huzura ve mutluluğa hayatında bir yer açılsın.
Bazı insanların üzerine fazla düşmeyeceksin.Ya bıktırır kaçırırsın,ya da değerin düşer incinir kırılırsın.Ya haklıyken haksız olursun, ya da nefesin tükenir yorulursun. Yani harcadığın nefes sana gösterilen sevgiye değsin.
Ve unutma ki; yaptıkların ile değil hep yapmadıkların, yapmadığın şeyler ile eleştirilirsin.
Ey sevgili; heyben acıyla dolar da nefes alamazsan gel. Huzur bulacağın kıyılarım senindir. Umutların solar kurur da su bulamazsan beraber sulayalım, gözyaşlarım senindir. Kanadın kırılır da maviye uçamazsan, ne güne duruyor al, kanatlarım senindir. Çaresiz çilelere bir umut bulamazsan, kendime ettiğim dualarım senindir. Mevlana
Boş bir sokakta seni aramak dedikleri bu olsa gerek. Tek bir ses, tek bir ayak izi yok. Ben hala senden bir parça bulmaya çalışıyorum geceleri bu boş sokaklarda. Seni sevebildiğim kadar sevmek istiyorum. En sonuna kadar sevmek, iliklerime kadar sevmek, damarlarımdaki kanın akışını hissedercesine sevmek istiyorum. Seni sevmekten başka hiçbir işle boğuşmak istemiyorum. Aklımda, ruhumda, bedenimde sadece senin düşüncen yer alsın istiyorum.